เลิฟโฮเทล

คนตัวโตที่กำลังส่งยิ้มกว้างแววตาเป็นประกายระยิบระยับ รีบยื่นฝ่ามือสากๆ มาจับนมฉันเหมือนที่คิดไว้ไม่มีผิด

เรื่องหื่น… ขอให้ไว้ใจพี่เอ็ม

“ไอบ้า! นี่มันข้างถนน” พอโดนฉันดุก็ผลักมือออกแล้วเปลี่ยนมาลูบแก้มเนียนนุ่มของฉันแทน

“ผึ้ง! พี่รอตั้งนาน นึกว่าจะไม่มาซะแล้ว” คำว่านานของพี่เอ็มนี่มันยังไงกันวะ ฉันออกมาช้าแค่สิบนาทีเอง

“นี่เพิ่งจะสิบโมงสิบห้าเองนะพี่เอ็ม” ย่นจมูกใส่คนตัวโตที่ยังคงยิ้มพริ้มกรุ้มกริ่มมองฉัน เงาสะท้อนของความรักมันสื่อออกมาจากดวงตาคู่คมของพี่ชายข้างบ้านอย่างชัดเจน

วันนี้พี่เอ็มดูหล่อกว่าเมื่อวานซะอีก แล้วนั่นไปแอบเจาะหูตั้งแต่เมื่อไหร่ นอกจากจะตัดผมทรงไอดอลเกาหลีแล้ว ยังไปหาต่างหูแบบเดียวกันมาใส่อีก เชื่อเขาเลย!

แต่เห็นแบบนี้แล้วก็อดส่งยิ้มน่ารักไปให้เขาไม่ได้ ถ้าหากจะมีสิ่งหนึ่งในชีวิตที่ทำให้ฉันมีความสุขมากและอยากจะตื่นขึ้นมาเจอในทุกๆ วัน สิ่งนั้นก็คือพี่เอ็มของฉันนี่แหละ

ถึงแม้ว่าเขาจะหื่นแต่เขาก็เป็นไอ้ตัวความสุขของฉัน!

“วันนี้ผึ้งน่ารักมากเลยรู้ไหม” ในที่สุดคนหน้าหล่อก็ป้อนคำหวานให้ฉันเสียที เสียงหวานซะด้วย

“พอพี่เห็นผึ้งเดินออกมาจากปากซอยพี่แม่งเงี่ยนเลยว่ะ” เออ! น้ำเสียงแหบหื่นแบบนี้ค่อยฟังดูเป็นพี่เอ็มตัวจริงหน่อย

“แล้วทำไมมาช้า” คนตัวสูงกว่าถามออกมาด้วยความสงสัย ถ้าจะบอกความจริงไปว่ามัวแต่แต่งหน้าเอาใจเขาอยู่ก็กลัวว่าคนฟังจะได้ใจ

“ก็… ผึ้งขอป๊าอยู่ตั้งนาน” แกล้งทำเสียงเศร้ากลบเกลื่อนเหมือนว่าป๊าไม่เต็มใจจะให้ออกมา

“งั้นเรารีบไปกันเถอะผึ้ง” รีบสวมหมวกกันน็อคใบสีขาวให้ฉัน จากนั้นก็สตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์คันเก่าๆ ทันที

“หิวไหม เดี๋ยวพี่พาไปหาอะไรกิน” รีบถามขึ้นมาอย่างเอาอกเอาใจ ก่อนจะเลี้ยวเข้าไปในซอยที่เต็มไปด้วยร้านอาหารหลากหลายสไตล์

“อืม! หิวนิดหน่อย” อยากจะออกมาหาของอร่อยๆกินอยู่แล้ว ซอยนี้มีคาเฟ่น่านั่งตั้งหลายร้าน

“ผึ้ง! เอานมเบียดหลังพี่แบบนั้น โคตรฟินเลยว่ะ” น้ำเสียงหื่นๆ ของเขาทำให้ฉันอดหัวเราะไม่ได้ ฉันเริ่มจะชินที่เขาเป็นแบบนี้แล้วล่ะ

“เดี๋ยวเราค่อยสั่งฟู้ดแพนด้าไปกินที่โรงแรมนะผึ้ง ตอนนี้พี่ทนไม่ไหวแล้ว ไม่อยากกินอะไรนอกจากผึ้ง” พอพูดจบก็บิดคันเร่งขับรถพุ่งทะลุออกไปยังอีกซอยหนึ่งโดยไม่ถามความสมัครใจของฉันเลยสักคำ

“หมายความว่ายังไง นี่พี่เอ็มจะพาผึ้งไปไหน”

คนตัวเล็กที่อยากจะนั่งดูดชานมไข่มุกชิลๆ ในคาเฟ่สวยๆ อย่างฉันกำลังโดนคนตัวโตกว่าดับฝันแล้วเลี้ยวรถพาเข้าไปในโรงแรม!

“ไอ้อั๋นมันให้ยืมตังค์เพิ่มอีกสองพัน วันนี้พี่ก็เลยจะพาผึ้งไปเอาที่โรงแรมไงล่ะถามได้”

ยืมตังค์เพื่อนเพื่อที่จะพาแฟนเข้าโรงแรม ความหื่นของพี่เอ็มนี่มันขั้นสุดจริงๆ เลยว่ะ

ใช่แล้วค่ะ! ตอนนี้เราทั้งคู่อยู่กันที่โรงแรมแฟนซีแห่งหนึ่งที่ชื่อ ‘เลิฟโฮเทล’ แค่ชื่อกับการตกแต่งก็ดูออกแล้วแหละว่า… สร้างขึ้นเพื่อให้คู่รักมาเอากัน

ทันทีที่ดับเครื่องยนต์ พี่ชายข้างบ้านตัวหื่นก็คว้าข้อมือฉันเดินไปยังทางเข้าแผนกต้อนรับทันที

“พี่เอ็ม ล็อคคอรถก่อนไหม เดี๋ยวรถก็โดนขโมยหรอก” ถึงแม้มันจะเป็นเพียงมอเตอร์ไซค์คันเก่าๆ แต่มันก็เป็นยานพาหนะเพียงชิ้นเดียวของฉันกับพี่เอ็มในเวลานี้

“เออ! ลืม ผึ้งนั่นแหละ แต่งตัวแต่งหน้าแบบนี้… ทำพี่เงี่ยน” คนตัวโตพูดเสียงดังก่อนจะหันกลับไปล็อคคอรถมอเตอร์ไซค์ โอ๊ย! พูดเบาๆ ก็ได้ ดูสิ! คู่รักที่เดินสวนออกมาจากโรงแรมมองเราใหญ่เลย

เพียงชั่วพริบตาฉันก็มายืนทำหน้าเขินพิงหลังพี่เอ็ม อยู่หน้าเคาน์เตอร์พนักงานต้อนรับเป็นที่เรียบร้อย

“ชั่วคราวครับ นี่ครับบัตรประชาชน” พูดเร็วเสียจนลิ้นแทบจะพันกัน ใจร้อนจริงๆ เลยแฟนฉัน แต่ว่าโรงแรมนี้มันก็สวยดีนะ ตกแต่งน่ารัก มีแสงไฟอบอุ่นละมุน นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนพาฉันมาในสถานที่แบบนี้

“ไปผึ้ง เราได้ห้องชั้นบนสุด รีบไปขึ้นลิฟต์กัน”

ทันทีที่ประตูลิฟท์ปิดสนิทและมีเพียงเราสองคนยืนจับมือกันอยู่ข้างใน ฝ่ามือร้อนทั้งสองข้างของพี่เอ็มก็สอดเข้ามาโอบฉันทางด้านหลังแล้วบีบขยำนมฉันอย่างเต็มแรง

“โอ๊ย… พี่เอ็ม!” ทั้งสะดุ้ง ทั้งเสียว

ใบหน้าหล่อเหลาขยับเข้ามาแนบชิดพวงแก้มนวลของฉันแล้วจ้วงโจนหอมแก้มนุ่มๆ ฟอดใหญ่ในทันที

“แฟนพี่แม่งตัวโคตรหอม เอาเสร็จแล้วอยากนอนกอดทั้งวัน”

พอพูดจบก็ขบกัดใบหูของฉันเบาๆ อย่างห้ามใจตัวเองไม่ไหว

“พี่เอ็ม รอให้ไปถึงห้องก่อนไม่ได้เหรอ” ฉันเริ่มโวยวายใส่ไอ้คนหื่น ที่วันๆ จ้องแต่จะเอาฉันทุกท่า

“เล้าโลมก่อนไง พอเข้าไปในห้องจะได้ใส่เลย”