"หึแค่จับแขนแค่นี้ถึงกับร้องเลยหรอวะแม่งอ่อนแอชิบหาย"จับหรอสิ่งที่เค้าทำมันเรียกว่ากระชากต่างหากแถมยังบีบข้อมือฉันแรงขนาดนี้จะไม่ให้ฉันเจ็บได้ยังไง
"ฮึกปล่อยหนูนะหนูไม่ไปกับพี่หรอกพี่คิว" "ฉันไม่ปล่อยเธอไปง่ายๆหรอกฉันพูดจริงทำจริงจำเอาไว้ยัยเด็กร่าน มานี่!!!" "ไม่ฮึกหนูไม่ไปปล่อยนะ..ปล่อย"เค้าลากฉันให้ตามเค้าไปที่ห้องส่วนฉันเองก็พยายามขัดขืนสุดชีวิตแต่มันก็เท่านั้นในเมื่อฉันสู้แรงเค้าไม่ได้สักนิด "ปึง!!!"ฉันมองพี่คิวที่ปิดประตูอย่างแรงพร้อมกับล็อคมันเอาไว้ "หึ" "พี่คิวพี่ทำแบบนี้ทำไมคะอ๊ะ" "พรึ่บ!!"เค้าไม่พูดอะไรเลยตั้งแต่เดินเข้ามาแต่พอฉันเรียกชื่อเค้าอยู่ๆเค้าก็เข้ามาผลักฉันลงบนโซฟาตัวใหญ่ที่ตั้งอยู่กลางห้องก่อนจะตามมา คร่อมทับฉันเอาไว้ "ปล่อยหนูนะฮึก...นี่พี่จะทำอะไร"ฉันร้องไห้อีกครั้งด้วยความกลัวฉันเดาใจเค้าไม่ถูกเลยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสิ่งที่เค้าพูดออกมามันคือเรื่องจริงรึเปล่า "อื๊ออออ"อยู่ๆเค้าก็ก้มลงมาประกบจูบฉันริมฝีปากของเค้ากระแทกลงมาอย่างแรงกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งอยู่ภายในปากของฉันเค้าพยายามรุกล้ำเข้ามาข้างในริมฝีปากของฉันด้วยความรุนแรง "ตุบ!! ตุบ!! ตุบ!! "ฉันพยายามทุบหน้าอกแกร่งของพี่คิวเพื่อให้เค้าปล่อยเพราะตอนนี้ฉันกำลังหายใจไม่ทันซึ่งเค้าเองก็ยอมถอนจูบออกไปอย่างง่ายดาย "แฮ่กๆ..ฮึก" "หวานดีหนิ"ทำไมเค้าถึงกล้าพูดอะไรแบบนี้ออกมาโดยที่ไม่อายแบบนี้ "ฮึกพี่ทำแบบนี้ทำไมเราสองคนเป็นพี่น้องกันนะ" "โทษทีหวะฉันไม่เคยมีน้องสาวอย่างเธอ!!" "ฮึก" "ลืมไปแล้วหรอวะหรือว่าอยู่ในบ้านของฉันนานจนเธอคิดว่าตัวเองเป็นลูกของพ่อฉันห๊ะ!!!"ฉันเงียบไปทันทีความจริงมันก็ถูกอย่างที่เค้าพูดคุณลุงก็แค่พาฉันกับแม่เข้ามาอยู่ในบ้านฉันเองไม่ได้มีสิทธิ์เรียกร้องสถานะจากคุณลุงแล้วก็พี่คิวแต่มันผิดมากเลยหรอที่ฉันก็แค่อยากมีพ่อตั้งแต่เกิดมาฉันก็ไม่เคยได้เห็นหน้าพ่อของตัวเองเลยด้วยซ้ำฉันทำผิดมากเลยหรอเค้าถึงได้เกลียดฉันแบบนี้ "......" "หึเงียบเพราะฉันพูดถูกใช่มั๊ยหละหนิง" "ฮึก" "เธอมันก็ไม่ต่างอะไรกับแม่ของตัวเอง" "แม่หนูไม่ได้ทำอะไรฮึก" "ไม่ได้ทำงั้นหรอหึแม่เธอมันก็แค่ผู้หญิงที่มาเกาะพ่อฉันกิน!!! " "ฮึกอย่ามาว่าแม่หนูนะพี่คิว!!!"ฉันตะคอกเค้ากลับไปทันทีที่เค้าเอ่ยปากว่าแม่ของฉัน "หึ" "แม่ของหนูไม่ได้ทำอะไรผิด!!พี่มันเลวที่สุด" "เพลี๊ยะ!!" "หุบปากของเธอซะไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น!!"หน้าของฉันหันไปตามแรงตบของเค้ามันแรงจนฉันหน้าชาไปหมดเค้ามันใจร้าย "ไอสารเลวฮึก" "เธอว่าไงนะ!!" "โอ้ยย"เค้าตรงเข้ามาจับปลายคางของฉันก่อนที่จะบีบมันอย่างแรง "ฉันถามว่าพูดอะไร!!" "ฮึกอึก" "ปากดีชิบหายกล้าลองดีกับฉันสินะ" "ฮึก...ฮื่อออ"ฉันร้องไห้ออกมาเมื่อเห็นแววตาโกรธของพี่คิวเหมือนในตอนนี้เค้าพร้อมที่จะฆ่าฉันให้ตายได้ "งั้นฉันจะทำให้เห็นว่าคนที่ลองดีกับฉันมันจะเป็นยังไง!!" "แคว่กกก!!" "ฮื่ออออย่าทำนะ..ปล่อยหนูฮื่ออ"เสื้อผ้าของฉันถูกคนตรงหน้าฉีกจนมันขาดไม่เหลือชิ้นดีเพียงไม่นานฉันก็ตกอยู่ในสภาพเปือยเปล่าตรงหน้าของผู้ชายใจร้ายพี่คิวใช้มือลูบบริเวณส่วนนั้นของฉันก่อนที่เค้าจะส่งนิ้วเข้ามาโดยที่ฉันไม่ได้ตั้งตัว "สวบบบ!!!" "อื้อ!!" "...Q talk..." "สวบบบ!!!" "อื้อ!!"พอผมจัดการกับเสื้อผ้าของคนตรงหน้าเสร็จผมก็ไม่รอช้าส่งเรียวนิ้วของตัวเองเข้าไปภายในช่องทางรักของเธอ..ผมรู้ว่าเธอยังไม่เคยและมันคงเจ็บมากเพราะเธอไม่ได้มีอารมณ์ร่วมและผมเองก็สอดนิ้วเข้าไปในช่องทางรักของเธอทีเดียวสามนิ้วแต่แล้วไงวะผมจะสั่งสอนให้ยัยนี่ได้รู้ว่าอย่าคิดจะลองดีกับผมอีก "เจ็บ..ฮึก..เอาออกไป"ผมไม่ได้สนใจสิ่งที่ยัยนี่พูดสักเท่าไหร่ผมสอดนิ้วเข้าออกในช่องทางรักที่คับแน่นเร็วขึ้นและแรงขึ้น "อื๊อ..พอแล้ว..ฮึก..หยุดสักที" "ปากบอกให้พอแต่ข้างในเสือกแฉะ" "ฮึกอื๊ออ๊ะๆๆๆหยุดไม่ไหวแล้วอ๊ะๆๆ" "หึ..จะแตกแล้วสินะ" "อ๊ะอื๊ออ..พะ..พอแล้วไม่ไหวแล้วอื๊ออ"คงใกล้จะเสร็จเต็มทีแล้วสินะถึงได้ครางออกมาขนาดนี้งั้นผมจะช่วยเธอให้เสร็จเร็วๆเอง "ร่านดีนี่" "อ๊ะๆๆอื๊ออ..หยุด..อ๊ะๆๆ ...อ่าส์"ผู้หญิงตรงหน้ากระตุกเกร็งอย่างรุนแรงจากการที่ตัวเองสำเร็จความใคร่น้ำตาเธอไหลออกมาอย่างน่าสงสารแต่ผมกลับสมเพชเธอหวะ "หึเธอโครตร่านเลยรู้มั๊ยหนิง" "ฮื่อออ..ฮึก..ฉันเกลียดพี่ฮึก..ฮื่ออ" "นี่แค่การเตือนถ้าเธอยังคิดจะลองดีกับฉันอีกจะไม่ใช่แค่นิ้วที่เข้าไปอยู่ในตัวเธอแต่ฉันจะเอาของฉันยัดเข้าไปในตัวเธอแทน!!" "ฮึก..ฮื่อออ" "ไสหัวออกไปจากห้องฉันได้แล้วถ้าฉันออกมาแล้วยังเห็นเธออยู่คงรู้นะว่าจะเจออะไร!!"พูดจบผมก็เดินเข้าห้องนอนทันทีผมไม่อยากเห็นหน้ายัยนั่นหวะแค่นี้มันยังน้อยไปสำหรับผู้หญิงอย่างเธอยัยนี่ยังต้องเจอหนักกว่านี้อีกเพราะผมจะทำให้เธอเจ็บปวดยิ่งกว่าผม ______________________________ อ่านแล้วไลค์+คอมเมนต์เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนร้าขอบคุณนักอ่านทุกๆคนคร้า"...เวลาต่อมา..." ตอนนี้ผมกำลังนั่งอยู่ในห้องเพื่อรอเรียนวิชาอื่นหนิงหลบหน้าผมยิ่งกว่าเดิมเธอซึมหนักกว่าเดิมแถมยังไม่มีเพื่อนคนไหนคุยกับเธอเลยสักคน "ท็อป"ผมละสายตาจากร่างบางหันมามองคนที่เรียกผม "มีไร" "อธิการบดีเรียกนายกับยัยนั่นไปพบอะตอนนี้เลย" "......"ผมตัดสินใจลุกขึ้นไปหาหนิงทันทีเพราะเห็นว่าเธอเอาแต่นั่งนิ่งไม่ยอมลุก "พ่อฉันเรียกฉันกับเธอไปคุยด้วยตอนนี้"พ่อของผมเป็นอธิการบดีของที่นี่ท่านคงรู้เรื่องวันนี้แล้วถึงได้เรียกเราสองคนไปคุย "อือ"ตอนนี้เราทั้งคู่มาหยุดอยู่ที่หน้าห้องแล้วระหว่างทางที่เดินมาไม่มีใครพูดอะไรมีแต่ความเงียบที่เกิดขึ้นเท่านั้น "ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ " "เข้ามา" "......" "นั่งลงก่อนสิ" "......" "เข้าเรื่องเลยแล้วกันเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้สร้างความเสียหายให้กับมหาวิทยาลัยมากนักศึกษาหลายคนถ่ายคลิปของพวกเธอสองคนเอาไว้แต่เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงเพราะลุงจะเป็นคนจัดการเองแต่ลุงก็คงต้องจัดการเรื่องนี้ไม่ให้เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นอีก "ลุงคงจะให้หนูเรียนที่นี่ต่อไม่ได้จริงๆ หนิง มหาลัยเสียชื่อเสียงเพราะเรื่องนี้มาก" "พ่อพูดอะไรวะ!! " "หนูเข้าใจค่ะ" "เธ
"...เช้าวันต่อมา..." สรุปคือเมื่อคืนฉันกับยัยฟ้าก็นอนด้วยกันเราคุยกันหลายๆเรื่องจนฉันพอจะเลิกคิดถึงเรื่องร้ายๆไปได้บ้างเมื่อคืนฉันสบายใจมากๆเลยหละแต่วันนี้ฉันก็ต้องไปเรียนที่มออีกแล้ว “แกอยู่คนเดียวได้ใช่มั๊ยวันนี้ฉันมีเรียน” “ได้สิแกไปเรียนเถอะหนิง” “แกไม่เป็นอะไรแล้วแน่นะฟ้า” “หนิงฉันไม่ได้เป็นอะไรแล้วจริงๆ” “ก็ฉันเป็นห่วงแกนี่” “ฉันโอเคขึ้นมากแล้วแกไปเรียนได้แล้วเดี๋ยวไปสายก็โดนอาจารย์บ่นหรอก” “งั้นฉันไปเรียนก่อนนะเดี๋ยวตอนกลับมาฉันจะซื้อของอร่อยๆมาให้ด้วย” @มหาวิทยาลัย ในตอนที่ฉันกำลังจะเดินเข้ามหาลัยสายตาของฉันมันก็ดันเหลือบไปเห็นผู้ชายใจร้ายที่ทำร้ายเพื่อนฉันเค้าต้องมาตามหายัยฟ้ากับฉันแน่ๆฉันเลือกที่จะก้มหน้าก้มตาแล้วรีบเดินเข้ามหาลัยแต่ว่าเดินไปได้เพียงไม่กี่ก้าวเสียงของพี่วีก็ดังขึ้น "เดี๋ยวจะเดินหนีไปไหน!!" "คะหนะ หนูไม่ได้จะเดินหนีพี่นะคะหนูแค่จะรีบไปเรียนค่ะ" “หึเธอคิดว่าฉันจะโง่เชื่อเด็กอย่างเธอหรอวะ” “แล้วพี่มีอะไรกับหนูหรอคะ” "ปลายฟ้าอยู่กับเธอใช่มั๊ย!!" "ปะ...เปล่าค่ะฟ้าไม่อยู่กับหนิง" "เลิกโกหกสักทีเธอคิดว่าฉันจะดูไม่ออกรึไง!! " "หนู
"ฮึก..ฮื่อออ..หนูต้องเจ็บอีกเท่าไหร่พี่ถึงจะพอใจพี่คิวฮึก"ฉันเอ่ยถามเค้าออกไปด้วยน้ำเสียงที่เจ็บปวดตอนนี้ฉันแทบจะทำอะไรไม่ได้เรี่ยวแรงทั้งหมดมันแทบจะไม่เหลืออยู่อีกแล้วฉันเจ็บทั้งร่างกายและหัวใจ "จนกว่ากูจะเบื่อมึงไงถ้ามึงอยากให้กูเบื่อมึงเร็วๆมึงก็ให้กูเอาบ่อยๆดิหนิง" "พี่มันบ้าไปแล้วจริงๆพี่คิว" "เออกูบ้าแล้วกูก็บ้าได้มากกว่านี้อีกรู้ไว้ด้วยให้สมกับที่แม่เข้ามาทำลายชีวิตแม่กู" "แม่ของหนูไม่ได้เป็นเมียน้อยฮึก"แม่ของฉันไม่ได้เป็นเมียน้อยของพ่อพี่คิวจริงๆนะคุณลุงแค่ให้แม่กับฉันเค้ามาอยู่ในบ้านเพราะเค้าสงสารพวกเราก็เท่านั้นแม่กับคุณลุงรู้จักกันมานานแล้วตั้งแต่เด็กๆ ท่านทั้งสองสนิทกันมากเหมือนพี่น้องพอโตมาท่านก็ต่างมีครอบครัวเป็นของตัวเองแต่แม่ไม่ได้มีฐานะอะไรมากนักแล้วพ่อยังทำแม่ท้องแถมยังไม่รับผิดชอบแล้วหนีไปตั้งแต่ฉันยังเด็กแม่ของฉันลำบากมากจนได้มาเจอคุณลุงอีกครั้งคุณลุงเลยให้แม่กับฉันเข้ามาอยู่ในบ้านก็เท่านั้นเองแต่พี่คิวเค้าไม่เคยเชื่อไม่เคยเลยสักครั้ง "แล้วมึงกับแม่มึงเข้ามาสร้างความวุ่นวายในบ้านกูทำไมห๊ะถ้าไม่มีมึงกับแม่ของมึงแม่กูก็ไม่ต้องมาตายแบบนี้!!" "ฮึก...ถ้าการท
"มึงมานี่!!!" "โอ้ยยยย!!"พี่คิวตรงเข้ามากระชากแขนฉันอย่างแรงก่อนจะลากฉันที่รถท่ามกลางสายตาของนักศึกษาคนอื่นที่มองมาที่เราสองคน "พี่คิวพี่ฟังหนูก่อนนะหนูกับท็อปเราไม่ดะ..." "หุบปากกูไม่อยากฟัง!!" "ฮึก" "มึงกล้ามากที่ชัดคำสั่งกู!!" "ระหว่างหนูกับท็อปมันไม่มีอะไรฮึก" "หึมึงจะบอกว่ามึงอยู่เฉยๆมันก็เข้าหามึงเองงั้นหรอวะกูไม่เชื่อหรอกว่าเด็กร่านๆอย่างมึงจะไม่อ่อยมัน!!" "ปรื้นนนนน"เค้าหันมาตะคอกฉันก่อนจะขับรถออกไปอย่างรวดเร็วแต่นี่มันไม่ใช่ทางกลับบ้านและฉันไม่รู้ว่าเค้ากำลังจะพาฉันไปไหน "พี่จะพาหนูไปไหนฮึกพี่คิว" "กูก็จะพามึงไปลงนรกไง!!" "ฮึก" "กูจะเอามึงให้มึงเหมือนตายทั้งเป็น" "พี่ช่วยมีเหตุผลหน่อยได้มั๊ยคะฮื่อออ..ฟังหนูบ้างได้มั๊ยฮึก" "กูไม่จำเป็นต้องฟังสิ่งที่มึงพูด!!!" "พี่มันใจร้ายฮึก..เลว" "มึงกล้าด่ากูหรอ..หึมึงจะได้เห็นว่ากูทำได้มากกว่าคำว่าเลวอีก" "ฮื่ออ" "ตอนแรกกูว่าจะรอให้ถึงคอนโดกูก่อนแล้วค่อยเอาแต่มึงปากดีหวะโรงแรมแถวนี้คงไม่เสียหายอะไรมึงว่ามั๊ย" "พี่คิว..หนูขอโทษ...พี่ปล่อยหนูไปเถอะนะ" "......." "หนูจะไม่ยุ่งกับท็
@มหาวิทยาลัย ฉันนั่งเงียบมาตลอดทางจนถึงมหาลัยพี่คิวเองก็เช่นกันเค้าไม่พูดอะไรเลยตั้งแต่ออกมาจากบ้านทำให้บนรถเต็มไปด้วยความอึดอัด "ขอบคุณนะคะที่มาส่ง"ฉันเอ่ยขอบคุณเค้าก่อนจะหันไปเปิดประตู "พรึ่บ!!" "อ๊ะ!!"อยู่ๆพี่คิวก็กระชากแขนฉันให้ฉันกลับไปก่อนจะกดจูบอย่างรุนแรงลงมาบนริมฝีปากของฉัน "อื๊ออออ" "อืมมมมส์" "ตุบๆ!!" "หึเย็นนี้ฉันจะมารับนี่คือคำสั่งคงรู้นะว่าถ้าฉันมาแล้วไม่เจอเธอจะเจอกับอะไรบ้าง"หลังจากที่เค้าผละริมฝีปากออกไปเค้าก็ออกคำสั่งกับฉันเสียงเรียบ "ค่ะ" "แล้วอย่าไปยุ่งกับไอเหี้ยนั่นอีก..ไสหัวไปได้ละ" "ปรื้นนน!!"พอฉันลงมาจากรถเค้าก็ขับออกไปอย่างรวดเร็ว เฮ้อทำไมชีวิตฉันต้องมาเจอคนใจร้ายอย่างเค้าด้วยนะ "หนิง" "อ้าวท็อป" "ฉันเห็นเธอยืนเหม่อตรงนี้นานแล้วอะเลยเข้ามาทักเธอเป็นอะไรรึเปล่า" "อ่อป่าวหรอก" "แล้ววันนี้ฟ้าไปไหนอะ" "อ่อเมื่อวานเกิดเรื่องนิดหน่อยอะวันนี้มันคงไม่มาเรียนหรอก" "โอเคงั้นเราขึ้นเรียนกันเถอะ" "อื้ม" "...เลิกClass..." "หนิงไปกันข้าวกัน" "แล้วนายไม่ไปกับเพื่อนหรอ" "ไม่อะก็ฟ้าไม่มาฉันเลยอยากไปนั่งเป็
หลังจากที่คนใจร้ายออกไปได้ไม่นานฉันก็หอบร่างที่ดูแทบไม่ได้ของตัวเองกลับมาที่ห้องโดยที่พยายามหลบทุกคนรวมทั้งแม่ของตัวเองด้วยเพราะถ้าแม่เห็นฉันอยู่ในสภาพนี้ท่านคงจะรับไม่ได้แน่ๆ ฉันเข้าไปอาบน้ำก่อนจะจัดการกับสภาพของตัวเองให้เรียบร้อยฉันมองตัวเองผ่านกระจกก่อนจะพบว่าสภาพของตัวเองมันน่าเกลียดขนาดไหนฉันเจ็บไปทั้งตัวโดยเฉพาะส่วนนั้นที่มันโดนเค้าทำรุนแรงอย่างหนัก "...เวลาต่อมา..." "ฮึก..ฮื่อออ" "ทำไมพี่ถึงใจร้ายกับฉันขนาดนี้ฮึก"ฉันเอาแต่นั่งร้องไห้อยู่ในห้องของตัวเองมาเป็นชั่วโมงแล้วตอนนี้ฉันอ่อนแอมากๆวันนี้ทั้งวันฉันเจอแต่เรื่องที่มันเลวร้ายฉันเหนื่อยมากจริงๆ "ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ " "หนิงหนูหลับรึยังลูก" "ฮึก"ฉันเช็ดน้ำตาบนใบหน้าอย่างลวกๆก่อนจะตอบแม่ไป "ยังค่ะแม่" "แม่เข้าไปได้มั๊ย" "รอแปบนึงนะคะ"ฉันมองตัวเองในกระจกสักพักก่อนจะเดินออกไปเปิดประตูให้แม่ "หนิงกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ลูกทำไมวันนี้หนูกลับบ้านดึก" "คือเกิดเรื่องกับยัยฟ้าที่มหาลัยค่ะหนูเลยอยู่เป็นเพื่อน" "แล้วฟ้าเป็นอะไรรึเปล่าลูก" "ไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ" "แล้วดึกดื่นขนาดนี้หนูกลับยังไงรอรถนานมั๊ย" "ไม่มีรถ