Home / วัยรุ่น / พี่ชายซาตาน / พี่ชายซาตาน Ep.3

Share

พี่ชายซาตาน Ep.3

Author: Baby’J
last update Last Updated: 2025-07-25 13:20:59

"ปึง!!"เสียงปิดประตูห้องอย่างแรงทำให้ฉันสะดุ้งด้วยความตกใจผู้ชายคนนี้น่ากลัวมากจริงๆเค้าทำทุกอย่างที่เค้าอยากทำโดยที่ไม่สนใจความรู้สึกของคนอื่นเลยสักนิด

"ฮื่อออๆๆพะ..พี่มันใจร้ายที่สุดเลยพี่คิวฮึก"

"ฮึกอ๊ะ!!"หลังจากที่พี่คิวเดินออกไปฉันก็พยายามลุกขึ้นจากเตียงเพื่อที่จะได้ออกไปจากที่นี่แต่พอฉันขยับตัวตรงนั้นของฉันมันก็เจ็บมากๆแต่ยังไงฉันก็ต้องฝืนออกไปจากห้องของพี่คิวให้ได้เพราะถ้าเค้าออกมาแล้วยังเห็นฉันอยู่ฉันคงจะเจ็บตัวกว่านี้แน่ๆปัญหาก็คือเสื้อผ้าของฉันถูกคนใจร้ายฉีกจนขาดไม่เหลือชิ้นดีแล้วฉันจะทำยังไงดีจะให้เดินออกไปทั้งแบบนี้ก็คงไม่ได้ฉันหยิบเสื้อผ้าขาดๆของตัวเองขึ้นมาใส่เอาไว้เพราะมันก็ยังดีกว่าที่บนตัวฉันไม่มีอะไรปกปิดเลย

"เฮ้อคงไม่มีอะไรแย่ไปกว่านี้แล้วหละยัยหนิง"ฉันนั่งสงบสติอารมณ์และนั่งคิดอยู่สักพักว่าจะทำยังไงดีก่อนที่สุดท้ายฉันจะตัดสินใจเดินไปเคาะประตูห้องพี่คิวเพื่อขอยืมเสื้อผ้าเค้าถึงมันจะเสี่ยงมากๆก็เถอะฉันไม่มีทางเลือกอื่นแล้วนี่

"ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ"เคาะอยู่สักพักประตูห้องก็เปิดออกพร้อมกับพี่คิวที่ขมวดคิ้วยุ่งด้วยความหงุดหงิด

"เคาะห่าไรนักหนาวะแล้วทำไมยังไม่ไปอีกหรือว่าเธออยากให้ฉันเอาวะ!!"

"เปล่านะคะ"ฉันปฎิเสธออกไปแทบจะทันที

"แล้วจะมายืนเคาะประตูทำเหี้ยไรก็ไสหัวไปดิ!!"

"คือหนะ..หนูแค่จะมาขอยืมเสื้อผ้าของพี่ค่ะ"

"เสื้อผ้าฉัน?"

"ใช่ค่ะก็พี่ทำเสื้อผ้าของหนูขาดหมดแล้ว"

"แล้วไง"

"นี่พี่คิวพี่เป็นคนกระชากชุดของหนูนะคะแล้วตอนนี้หนูก็ไม่มีเสื้อผ้าใส่ด้วย!!"ฉันพูดออกไปด้วยความหงุดหงิดเพราะเห็นสีหน้าที่ไม่รู้สึกอะไรกับสิ่งที่ตัวเองทำของพี่คิว

"หึอยากได้ก็เข้ามา..เอาดิ"

"....."ฉันเงียบไปเมื่อเค้าบอกให้ฉันเข้าไปเอาเสื้อผ้าในห้องของเค้าก็ฉันกลัวนี่เมื่อกี้เค้าก็พึ่งจะทำรุนแรงกับฉัน

"ไม่เข้ามาก็แก้ผ้าออกไปจากห้องฉันซะไปให้ไอพวกข้างถนนมันเอา!!"

"ขะ..เข้าค่ะหนูจะเข้า"

"หึ"

"ปึง!!"

"พรึ่บ!!"เสื้อเชิตสีขาวตัวใหญ่ถูกโยนมาตรงหน้าฉันหลังจากที่ฉันเดินเข้าห้องมาได้ไม่นาน

"ขอบคุณนะคะ"ฉันเอ่ยขอบคุณออกไปก่อนจะเดินเลี่ยงเพื่อไปยังห้องน้ำแต่ขาทั้งสองข้างกลับต้องชะงักลงเมื่อพี่คิวพูดบางสิ่งบางอย่างออกมา

"เปลี่ยนตรงนี้"

"อะไรนะคะ"

"ถอดเสื้อผ้าออก"

"พี่จะบ้าหรอ!!"

"ทำไมเมื่อกี้ฉันก็เห็นมาหมดแล้วถ้าเธอไม่ถอดเสื้อผ้าออกตรงหน้าฉันก็เอาเสื้อฉันคืนมา"

"....."ฉันกำเสื้อในมือเอาไว้แน่นไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัวจะให้ฉันทำแบบที่เค้าบอกได้ยังไงถึงเค้าจะเห็นแล้วแต่ก็ไม่ใช่ว่าฉันจะกล้าทำแบบนั้นต่อหน้าเค้าอีกรอบ

"เร็วดิวะเสียเวลา!!"

"อะโอเคค่ะอย่าเสียงดังใส่หนูสิคะ"

"หุบปากแล้วรีบทำ!!"

"ทำหน้าโหดอยู่ได้คิดว่าหล่อรึไง"ฉันบ่นออกไปเบาๆเมื่อเค้าเอาแต่ทำหน้าโหดแล้วก็ตะคอกใส่ฉันตลอดเวลา

"คิดว่าไม่ได้ยินรึไงยัยเด็กร่านเธออยากโดนดีรึไงวะ"

"ไม่ค่ะ"ฉันค่อยๆถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกช้าๆโดยที่พยายามหลบสายตาของคนตรงหน้ามันรู้สึกแปลกๆยังไงก็ไม่รู้ที่พี่คิวเอาแต่จ้องฉันแบบนี้

"หุ่นดีชิบหายรู้ตัวปะว่าโครตน่าเอาเลยวะ"

"หยุดพูดแบบนั้นนะคะ!!"ฉันรีบใส่เสื้อผ้าให้เสร็จเร็วที่สุดเพราะไม่อยากให้คนนิสัยไม่ดีพูดจาหยาบคายกับฉันอีก

"หึเสร็จแล้วก็กลับบ้านไปซะเดี๋ยวพ่อของฉันจะเป็นห่วงลูกสาวของเมียน้อยอย่างเธอ"

"หยุดว่าแม่หนูแบบนั้นนะคะแม่หนูไม่ใช่เมียน้อย"

"หรอวะแล้วเข้ามาเกาะพ่อฉันแบบนี้เค้าเรียกว่าไร"

"หนูไม่คุยกับพี่แล้วพี่มันคนใจร้าย"ฉันพูดทิ้งท้ายก่อนจะออกมาจากห้องเค้าทันทีฉันไม่อยากเถียงกับเค้าแล้วอีกอย่างนี่ก็ดึกมากแล้วแม่คงจะเป็นห่วงฉันมากแน่ๆ

"...Q talk... "

ผมหละโครตยอมความใจกล้าของยัยนี่เลยหวะแก้ผ้าต่อหน้าผู้ชายที่พึ่งจะทำร้ายตัวเองไปเมื่อไม่กี่นาทีก่อนแถมหุ่นยัยนี่ก็น่าเอาแบบที่ผมบอกจริงๆไม่รู้ว่าแม่งเป็นความใจกล้าหรือหน้าด้านของผู้หญิงคนนี้กันแน่ที่ยอมแก้ผ้าต่อหน้าผม ความจริงผมจะจับเธอมาเอาอีกรอบนึงก็ได้แต่ผมอยากจะปล่อยยัยนี่ไว้ก่อนหวะให้กลับไปหาแม่ของตัวเองด้วยสภาพที่ใส่เสื้อผ้าของผู้ชายอยู่หวังว่าแม่ยัยเด็กร่านจะรับได้นะที่ลูกสาวสุดที่รักใส่เสื้อผ้าของผู้ชาย

"...Q talk end... "

@บ้าน

"แม่คะหนูกลับมาแล้วค่ะ"ฉันบอกแม่เหมือนทุกๆวันที่กลับมาแต่วันนี้ไม่ปกติตรงที่ทุกครั้งแม่จะหันกลับมาแล้วพูดอะไรกับฉันบ้างแต่วันนี้ท่านหันกลับมาแต่กลับมองฉันด้วยสายตาแปลกไป

"แม่เป็นอะไรรึเปล่าคะ"

"ลูกไปทำอะไรมาหนิง"

"คะ"

"ดูสภาพตัวเองตอนนี้สิลูกไปนอนกับผู้ชายมาใช่มั๊ย!!"

"มะ..แม่ฟังหนูก่อนนะ"นี่ฉันลืมไปได้ยังไงว่าตัวเองกำลังใส่เสื้อผ้าของพี่คิวอยู่

"แม่ไม่เคยว่าถ้าหนูจะเที่ยวกลางคืนแต่อย่าทำตัวแบบนี้อีกหนูลืมไปแล้วหรอว่าแม่เคยเจออะไรมาบ้าง!!"

"มันไม่ได้เป็นอย่างที่แม่คิดนะคะ"

"อย่าทำให้ตัวเองต้องเจอแบบที่แม่เคยเจออย่าให้เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นกับหนูจำไว้นะหนิง!!"แม่พูดแค่นั้นก่อนจะเดินออกไปปล่อยให้ฉันจมอยู่กับความคิดของตัวเองเพราะพ่อทิ้งแม่กับฉันไปมันเลยทำให้แม่ไม่อยากให้ฉันต้องเจอกับเรื่องพวกนั้นอีก

______________________________

มาต่อแล้วคร้าอ่านแล้วไลค์+คอมเมนต์เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนร้าขอบคุณนักอ่านทุกๆคนที่ติดตามนิยายของไรท์คร้า

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • พี่ชายซาตาน   พี่ชายซาตาน Ep.10

    "...เวลาต่อมา..." ตอนนี้ผมกำลังนั่งอยู่ในห้องเพื่อรอเรียนวิชาอื่นหนิงหลบหน้าผมยิ่งกว่าเดิมเธอซึมหนักกว่าเดิมแถมยังไม่มีเพื่อนคนไหนคุยกับเธอเลยสักคน "ท็อป"ผมละสายตาจากร่างบางหันมามองคนที่เรียกผม "มีไร" "อธิการบดีเรียกนายกับยัยนั่นไปพบอะตอนนี้เลย" "......"ผมตัดสินใจลุกขึ้นไปหาหนิงทันทีเพราะเห็นว่าเธอเอาแต่นั่งนิ่งไม่ยอมลุก "พ่อฉันเรียกฉันกับเธอไปคุยด้วยตอนนี้"พ่อของผมเป็นอธิการบดีของที่นี่ท่านคงรู้เรื่องวันนี้แล้วถึงได้เรียกเราสองคนไปคุย "อือ"ตอนนี้เราทั้งคู่มาหยุดอยู่ที่หน้าห้องแล้วระหว่างทางที่เดินมาไม่มีใครพูดอะไรมีแต่ความเงียบที่เกิดขึ้นเท่านั้น "ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ " "เข้ามา" "......" "นั่งลงก่อนสิ" "......" "เข้าเรื่องเลยแล้วกันเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้สร้างความเสียหายให้กับมหาวิทยาลัยมากนักศึกษาหลายคนถ่ายคลิปของพวกเธอสองคนเอาไว้แต่เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงเพราะลุงจะเป็นคนจัดการเองแต่ลุงก็คงต้องจัดการเรื่องนี้ไม่ให้เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นอีก "ลุงคงจะให้หนูเรียนที่นี่ต่อไม่ได้จริงๆ หนิง มหาลัยเสียชื่อเสียงเพราะเรื่องนี้มาก" "พ่อพูดอะไรวะ!! " "หนูเข้าใจค่ะ" "เธ

  • พี่ชายซาตาน   พี่ชายซาตาน Ep.9

    "...เช้าวันต่อมา..." สรุปคือเมื่อคืนฉันกับยัยฟ้าก็นอนด้วยกันเราคุยกันหลายๆเรื่องจนฉันพอจะเลิกคิดถึงเรื่องร้ายๆไปได้บ้างเมื่อคืนฉันสบายใจมากๆเลยหละแต่วันนี้ฉันก็ต้องไปเรียนที่มออีกแล้ว “แกอยู่คนเดียวได้ใช่มั๊ยวันนี้ฉันมีเรียน” “ได้สิแกไปเรียนเถอะหนิง” “แกไม่เป็นอะไรแล้วแน่นะฟ้า” “หนิงฉันไม่ได้เป็นอะไรแล้วจริงๆ” “ก็ฉันเป็นห่วงแกนี่” “ฉันโอเคขึ้นมากแล้วแกไปเรียนได้แล้วเดี๋ยวไปสายก็โดนอาจารย์บ่นหรอก” “งั้นฉันไปเรียนก่อนนะเดี๋ยวตอนกลับมาฉันจะซื้อของอร่อยๆมาให้ด้วย” @มหาวิทยาลัย ในตอนที่ฉันกำลังจะเดินเข้ามหาลัยสายตาของฉันมันก็ดันเหลือบไปเห็นผู้ชายใจร้ายที่ทำร้ายเพื่อนฉันเค้าต้องมาตามหายัยฟ้ากับฉันแน่ๆฉันเลือกที่จะก้มหน้าก้มตาแล้วรีบเดินเข้ามหาลัยแต่ว่าเดินไปได้เพียงไม่กี่ก้าวเสียงของพี่วีก็ดังขึ้น "เดี๋ยวจะเดินหนีไปไหน!!" "คะหนะ หนูไม่ได้จะเดินหนีพี่นะคะหนูแค่จะรีบไปเรียนค่ะ" “หึเธอคิดว่าฉันจะโง่เชื่อเด็กอย่างเธอหรอวะ” “แล้วพี่มีอะไรกับหนูหรอคะ” "ปลายฟ้าอยู่กับเธอใช่มั๊ย!!" "ปะ...เปล่าค่ะฟ้าไม่อยู่กับหนิง" "เลิกโกหกสักทีเธอคิดว่าฉันจะดูไม่ออกรึไง!! " "หนู

  • พี่ชายซาตาน   พี่ชายซาตาน Ep.8

    "ฮึก..ฮื่อออ..หนูต้องเจ็บอีกเท่าไหร่พี่ถึงจะพอใจพี่คิวฮึก"ฉันเอ่ยถามเค้าออกไปด้วยน้ำเสียงที่เจ็บปวดตอนนี้ฉันแทบจะทำอะไรไม่ได้เรี่ยวแรงทั้งหมดมันแทบจะไม่เหลืออยู่อีกแล้วฉันเจ็บทั้งร่างกายและหัวใจ "จนกว่ากูจะเบื่อมึงไงถ้ามึงอยากให้กูเบื่อมึงเร็วๆมึงก็ให้กูเอาบ่อยๆดิหนิง" "พี่มันบ้าไปแล้วจริงๆพี่คิว" "เออกูบ้าแล้วกูก็บ้าได้มากกว่านี้อีกรู้ไว้ด้วยให้สมกับที่แม่เข้ามาทำลายชีวิตแม่กู" "แม่ของหนูไม่ได้เป็นเมียน้อยฮึก"แม่ของฉันไม่ได้เป็นเมียน้อยของพ่อพี่คิวจริงๆนะคุณลุงแค่ให้แม่กับฉันเค้ามาอยู่ในบ้านเพราะเค้าสงสารพวกเราก็เท่านั้นแม่กับคุณลุงรู้จักกันมานานแล้วตั้งแต่เด็กๆ ท่านทั้งสองสนิทกันมากเหมือนพี่น้องพอโตมาท่านก็ต่างมีครอบครัวเป็นของตัวเองแต่แม่ไม่ได้มีฐานะอะไรมากนักแล้วพ่อยังทำแม่ท้องแถมยังไม่รับผิดชอบแล้วหนีไปตั้งแต่ฉันยังเด็กแม่ของฉันลำบากมากจนได้มาเจอคุณลุงอีกครั้งคุณลุงเลยให้แม่กับฉันเข้ามาอยู่ในบ้านก็เท่านั้นเองแต่พี่คิวเค้าไม่เคยเชื่อไม่เคยเลยสักครั้ง "แล้วมึงกับแม่มึงเข้ามาสร้างความวุ่นวายในบ้านกูทำไมห๊ะถ้าไม่มีมึงกับแม่ของมึงแม่กูก็ไม่ต้องมาตายแบบนี้!!" "ฮึก...ถ้าการท

  • พี่ชายซาตาน   พี่ชายซาตาน Ep.7

    "มึงมานี่!!!" "โอ้ยยยย!!"พี่คิวตรงเข้ามากระชากแขนฉันอย่างแรงก่อนจะลากฉันที่รถท่ามกลางสายตาของนักศึกษาคนอื่นที่มองมาที่เราสองคน "พี่คิวพี่ฟังหนูก่อนนะหนูกับท็อปเราไม่ดะ..." "หุบปากกูไม่อยากฟัง!!" "ฮึก" "มึงกล้ามากที่ชัดคำสั่งกู!!" "ระหว่างหนูกับท็อปมันไม่มีอะไรฮึก" "หึมึงจะบอกว่ามึงอยู่เฉยๆมันก็เข้าหามึงเองงั้นหรอวะกูไม่เชื่อหรอกว่าเด็กร่านๆอย่างมึงจะไม่อ่อยมัน!!" "ปรื้นนนนน"เค้าหันมาตะคอกฉันก่อนจะขับรถออกไปอย่างรวดเร็วแต่นี่มันไม่ใช่ทางกลับบ้านและฉันไม่รู้ว่าเค้ากำลังจะพาฉันไปไหน "พี่จะพาหนูไปไหนฮึกพี่คิว" "กูก็จะพามึงไปลงนรกไง!!" "ฮึก" "กูจะเอามึงให้มึงเหมือนตายทั้งเป็น" "พี่ช่วยมีเหตุผลหน่อยได้มั๊ยคะฮื่อออ..ฟังหนูบ้างได้มั๊ยฮึก" "กูไม่จำเป็นต้องฟังสิ่งที่มึงพูด!!!" "พี่มันใจร้ายฮึก..เลว" "มึงกล้าด่ากูหรอ..หึมึงจะได้เห็นว่ากูทำได้มากกว่าคำว่าเลวอีก" "ฮื่ออ" "ตอนแรกกูว่าจะรอให้ถึงคอนโดกูก่อนแล้วค่อยเอาแต่มึงปากดีหวะโรงแรมแถวนี้คงไม่เสียหายอะไรมึงว่ามั๊ย" "พี่คิว..หนูขอโทษ...พี่ปล่อยหนูไปเถอะนะ" "......." "หนูจะไม่ยุ่งกับท็

  • พี่ชายซาตาน   พี่ช่ยซาตาน Ep.6 (2/2)

    @มหาวิทยาลัย ฉันนั่งเงียบมาตลอดทางจนถึงมหาลัยพี่คิวเองก็เช่นกันเค้าไม่พูดอะไรเลยตั้งแต่ออกมาจากบ้านทำให้บนรถเต็มไปด้วยความอึดอัด "ขอบคุณนะคะที่มาส่ง"ฉันเอ่ยขอบคุณเค้าก่อนจะหันไปเปิดประตู "พรึ่บ!!" "อ๊ะ!!"อยู่ๆพี่คิวก็กระชากแขนฉันให้ฉันกลับไปก่อนจะกดจูบอย่างรุนแรงลงมาบนริมฝีปากของฉัน "อื๊ออออ" "อืมมมมส์" "ตุบๆ!!" "หึเย็นนี้ฉันจะมารับนี่คือคำสั่งคงรู้นะว่าถ้าฉันมาแล้วไม่เจอเธอจะเจอกับอะไรบ้าง"หลังจากที่เค้าผละริมฝีปากออกไปเค้าก็ออกคำสั่งกับฉันเสียงเรียบ "ค่ะ" "แล้วอย่าไปยุ่งกับไอเหี้ยนั่นอีก..ไสหัวไปได้ละ" "ปรื้นนน!!"พอฉันลงมาจากรถเค้าก็ขับออกไปอย่างรวดเร็ว เฮ้อทำไมชีวิตฉันต้องมาเจอคนใจร้ายอย่างเค้าด้วยนะ "หนิง" "อ้าวท็อป" "ฉันเห็นเธอยืนเหม่อตรงนี้นานแล้วอะเลยเข้ามาทักเธอเป็นอะไรรึเปล่า" "อ่อป่าวหรอก" "แล้ววันนี้ฟ้าไปไหนอะ" "อ่อเมื่อวานเกิดเรื่องนิดหน่อยอะวันนี้มันคงไม่มาเรียนหรอก" "โอเคงั้นเราขึ้นเรียนกันเถอะ" "อื้ม" "...เลิกClass..." "หนิงไปกันข้าวกัน" "แล้วนายไม่ไปกับเพื่อนหรอ" "ไม่อะก็ฟ้าไม่มาฉันเลยอยากไปนั่งเป็

  • พี่ชายซาตาน   พี่ชายซาตาน Ep.6 (1/2)

    หลังจากที่คนใจร้ายออกไปได้ไม่นานฉันก็หอบร่างที่ดูแทบไม่ได้ของตัวเองกลับมาที่ห้องโดยที่พยายามหลบทุกคนรวมทั้งแม่ของตัวเองด้วยเพราะถ้าแม่เห็นฉันอยู่ในสภาพนี้ท่านคงจะรับไม่ได้แน่ๆ ฉันเข้าไปอาบน้ำก่อนจะจัดการกับสภาพของตัวเองให้เรียบร้อยฉันมองตัวเองผ่านกระจกก่อนจะพบว่าสภาพของตัวเองมันน่าเกลียดขนาดไหนฉันเจ็บไปทั้งตัวโดยเฉพาะส่วนนั้นที่มันโดนเค้าทำรุนแรงอย่างหนัก "...เวลาต่อมา..." "ฮึก..ฮื่อออ" "ทำไมพี่ถึงใจร้ายกับฉันขนาดนี้ฮึก"ฉันเอาแต่นั่งร้องไห้อยู่ในห้องของตัวเองมาเป็นชั่วโมงแล้วตอนนี้ฉันอ่อนแอมากๆวันนี้ทั้งวันฉันเจอแต่เรื่องที่มันเลวร้ายฉันเหนื่อยมากจริงๆ "ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ " "หนิงหนูหลับรึยังลูก" "ฮึก"ฉันเช็ดน้ำตาบนใบหน้าอย่างลวกๆก่อนจะตอบแม่ไป "ยังค่ะแม่" "แม่เข้าไปได้มั๊ย" "รอแปบนึงนะคะ"ฉันมองตัวเองในกระจกสักพักก่อนจะเดินออกไปเปิดประตูให้แม่ "หนิงกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ลูกทำไมวันนี้หนูกลับบ้านดึก" "คือเกิดเรื่องกับยัยฟ้าที่มหาลัยค่ะหนูเลยอยู่เป็นเพื่อน" "แล้วฟ้าเป็นอะไรรึเปล่าลูก" "ไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ" "แล้วดึกดื่นขนาดนี้หนูกลับยังไงรอรถนานมั๊ย" "ไม่มีรถ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status