เค้าไม่เคยมองเธอเป็นน้องสาวเลยสักครั้งเดียวตั้งแต่วันที่เธอเดินเข้ามาเหยียบบ้านของเค้ากลับกันเค้ายิ่งรู้สึกแค้นเธอและแม่ของเธอจนอยากจะทำลายชีวิตของเธอซะแต่เธอกลับมองเค้าเป็นพี่ชายที่เธอรักจนสุดหัวใจ
view more@ผับK
"...Q talk... " "เฮ้ยไอคิวโต๊ะข้างล่างนั่นน้องสาวมึงปะวะ"ท่ามกลางเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มเสียงของไอรามเพื่อนของผมดังขึ้นส่งผลให้ผมต้องมองตามมือที่มันกำลังชี้ลงไปด้านล่างแล้วผมก็ได้เห็นผู้หญิงคนนึงที่กำลังทำตัวร่านอ่อยผู้ชายไปทั่วหึเหมือนแม่ของเธอไม่มีผิด...อ่อนี่ผมคงลืมแนะนำตัวไปสินะผมชื่อ"คิว"เป็นพี่ชายที่โครตจะเกลียดน้องสาวอย่างยัยนั่นเลยเหตุผลก็คือแม่ของยัยนั่นทำให้แม่ผมตายไงผมไม่มีวันให้อภัยกับสิ่งที่พวกมันทำกับแม่ผมแน่!! "เออ" "เชี่ยโครตสวยอะไอสัส" "เหอะ..แรดเหมือนแม่!! " "เฮ้ยมึงพูดแรงไปเปล่านี่มึงยังไม่ญาติดีกับน้องสาวตัวเองอีกรึไงนี่ก็ผ่านมา2ปีแล้วนะเว้ย"ใช่เรื่องนี้มันผ่านมา2ปีแล้วแต่ผมยังจำทุกอย่างได้ผมยังจำทุกความเจ็บปวดของแม่ที่สองแม่ลูกพวกนี้ทำกับแม่ของผมได้ดี!!! "กูไม่มีวันให้อภัยพวกมัน!! " "...2ปีก่อนหน้านี้..." "ตาคิวนี่คุณน้าดาวกับหนิงน้องสาวของแก" "เหอะ...นี่เมียใหม่พ่อ? " "นี่ไอคิว!!! " "หรือไม่จริงวะแม่ยังป่วยหนักอยู่พ่อก็ไม่เคยสนใจแม่สักนิดแล้วพ่อก็ยังเอาเมียน้อยเข้ามาในบ้านอีก" "นี่คุณหยุดว่าแม่ฉันเดี๋ยวนี้นะ!!! " "ทำไมเธอเสือกไรด้วยวะ!!! "ผมผลักยัยนั่นล้มลงกับพื้น "พลั่กก!! " "โอ้ยย" "แกหยุดเดี๋ยวนี้นะตาคิว!! แกไม่มีสิทธิ์มาทำร้ายน้องแบบนี้จำไว้!! " "ผมไม่เคยมีน้อง!! ผมเกลียดยัยนี่!! " "...ปัจจุบัน..." หึ..แล้วหลังจากที่พ่อเอาคนพวกนั้นเข้ามาในบ้านได้ไม่นานสุดท้ายแม่ก็ตรอมใจจนตอนนี้แม่ก็ไม่อยู่กับผมแล้ว "พรึ่บบ!! " "เฮ้ยไอคิวแล้วนี่มึงจะไปไหนวะ" "ไปหาอะไรสนุกๆ ทำ"ผมบอกก่อนจะเดินตรงไปที่โต๊ะของยัยหนิงมาเที่ยวแบบนี้คงจะคันมากสินะ "ไงยัยน้องสาว" "พี่คิว!!! "ผมมองผู้หญิงที่ยืนทำหน้าตกใจที่เห็นผมยืนอยู่ตรงนี้พอรู้ว่ามีคนจับได้เรื่องหนีเที่ยวถึงกับยืนหน้าซีดเลยสินะ "หึ...นี่ฉันทำให้เธอตกใจขนาดนี้เลยหรอหนิง" "......." "ออกมาล่าเหยื่อหรอแต่เสียใจด้วยนะที่วันนี้เธอคงอดร่าน" "นี่พี่!!! " "มากับฉัน!!! "ผมกระชากผู้หญิงตรงหน้าให้ลุกขึ้นด้วยความรุนแรง "จะพาฉันไปไหน..ฉันไม่ไปกับพี่นะ!! " "เธอมีสิทธิ์เลือกอย่างงั้นหรอยัยผู้หญิงร่าน" "ฉันไปทำอะไรให้พี่ห๊ะทำไมพี่ต้องมาวุ่นวายกับชีวิตของฉันด้วย" "เธอไม่รู้จริงๆ หรอห๊ะ..ไม่รู้หรอหนิง!! " "โอ้ยย..หนูเจ็บ"ผมกำรอบข้อมือเล็กแน่นขึ้นเมื่อเธอกำลังพูดจาไม่เข้าหูผม "มานี่!! " "พลั่กก!! "ผมลากเธอออกมาจากร้านก่อนจะผลักเธอขึ้นรถอย่างแรงผมรู้สึกเหมือนว่าหัวของเธอจะกระแทกกับขอบประตูด้วยมั้งแต่ก็สมน้ำหน้าอยากพยศดีนัก "อ๊ะ..เจ็บ" "อย่าคิดจะลงมาจากรถไม่งั้นเธอเจ็บตัวแน่หนิง" "ฮึก"เธอมองผมทั้งที่น้ำตาคลอเบ้าเธอคิดว่าตัวเองน่าสงสารนักรึไงวะ...ไม่รู้ดิสำหรับผมมันดูน่ารำคาญหวะผู้หญิงเหี้ยไรไม่รู้ร้องไห้ได้ตลอดเวลา "...Q talk end... " "ฮึก"ฉันมองผู้ชายใจร้ายตรงหน้าก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ตั้งแต่ที่ฉันเข้ามาอยู่ในบ้านเวลาที่เค้าเจอหน้าฉันทุกครั้งเค้าก็มักจะพูดจาร้ายๆ กับฉันแล้วก็ทำร้ายฉันทุกครั้ง...ฉันรู้ว่าเค้าเกลียดฉันกับแม่แต่ฉันเองก็พยายามที่จะไม่อยู่ใกล้ๆ เค้าแล้วแต่สุดท้ายฉันก็หนีผู้ชายคนนี้ไม่พ้น... "พี่หยุดทำร้ายฉันสักทีได้มั๊ย" "ทำไมฉันต้องหยุดทั้งๆ ที่เธอกับแม่ของเธอก็ทำร้ายแม่ฉัน!!! " "ฮึก..หนูขอโทษ" "เก็บคำขอโทษของเธอเอาไว้เถอะฉันไม่ต้องการ" "ปัง!! "ประตูรถถูกปิดลงอย่างแรงก่อนที่พี่คิวจะเดินอ้อมมาขึ้นรถทางฝั่งคนขับแล้วขับออกมาจากผับอย่างรวดเร็ว "พะ...พี่จะพาหนูไปไหน" "......" "พี่คิว...พี่จะพาหนะ..."เมื่อเค้าเอาแต่เงียบฉันจึงถามซ้ำอีกรอบแต่คราวนี้กลับโดนตะคอกกลับมาฉันจึงทำได้แค่นั่งเงียบ "หุบปากสักทีฉันรำคาญ!!! " ".........." @คอนโดQ พอรถจอดฉันก็รู้ทันทีว่าที่นี่ไม่ใช่ที่ๆ ปลอดภัยสำหรับฉันเค้าพาฉันมาที่นี่ทำไม "จะนั่งนิ่งอีกนานปะลงมาดิ" "หนูไม่ลงพี่พาหนูมาที่นี่ทำไมคะ" "พามาเอาชัดมั๊ย!!!" "พี่พูดบ้าอะไรคะ" "อ๊ะ" ______________________________ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองของไรท์แล้วนร้าทุกคนนอ่านแล้วช่วยคอมเมนท์เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนร้าเจอคำผิดแจ้งได้เลยนะคะ"...เช้าวันต่อมา..." สรุปคือเมื่อคืนฉันกับยัยฟ้าก็นอนด้วยกันเราคุยกันหลายๆเรื่องจนฉันพอจะเลิกคิดถึงเรื่องร้ายๆไปได้บ้างเมื่อคืนฉันสบายใจมากๆเลยหละแต่วันนี้ฉันก็ต้องไปเรียนที่มออีกแล้ว “แกอยู่คนเดียวได้ใช่มั๊ยวันนี้ฉันมีเรียน” “ได้สิแกไปเรียนเถอะหนิง” “แกไม่เป็นอะไรแล้วแน่นะฟ้า” “หนิงฉันไม่ได้เป็นอะไรแล้วจริงๆ” “ก็ฉันเป็นห่วงแกนี่” “ฉันโอเคขึ้นมากแล้วแกไปเรียนได้แล้วเดี๋ยวไปสายก็โดนอาจารย์บ่นหรอก” “งั้นฉันไปเรียนก่อนนะเดี๋ยวตอนกลับมาฉันจะซื้อของอร่อยๆมาให้ด้วย” @มหาวิทยาลัย ในตอนที่ฉันกำลังจะเดินเข้ามหาลัยสายตาของฉันมันก็ดันเหลือบไปเห็นผู้ชายใจร้ายที่ทำร้ายเพื่อนฉันเค้าต้องมาตามหายัยฟ้ากับฉันแน่ๆฉันเลือกที่จะก้มหน้าก้มตาแล้วรีบเดินเข้ามหาลัยแต่ว่าเดินไปได้เพียงไม่กี่ก้าวเสียงของพี่วีก็ดังขึ้น "เดี๋ยวจะเดินหนีไปไหน!!" "คะหนะ หนูไม่ได้จะเดินหนีพี่นะคะหนูแค่จะรีบไปเรียนค่ะ" “หึเธอคิดว่าฉันจะโง่เชื่อเด็กอย่างเธอหรอวะ” “แล้วพี่มีอะไรกับหนูหรอคะ” "ปลายฟ้าอยู่กับเธอใช่มั๊ย!!" "ปะ...เปล่าค่ะฟ้าไม่อยู่กับหนิง" "เลิกโกหกสักทีเธอคิดว่าฉันจะดูไม่ออกรึไง!! " "หนู
"ฮึก..ฮื่อออ..หนูต้องเจ็บอีกเท่าไหร่พี่ถึงจะพอใจพี่คิวฮึก"ฉันเอ่ยถามเค้าออกไปด้วยน้ำเสียงที่เจ็บปวดตอนนี้ฉันแทบจะทำอะไรไม่ได้เรี่ยวแรงทั้งหมดมันแทบจะไม่เหลืออยู่อีกแล้วฉันเจ็บทั้งร่างกายและหัวใจ "จนกว่ากูจะเบื่อมึงไงถ้ามึงอยากให้กูเบื่อมึงเร็วๆมึงก็ให้กูเอาบ่อยๆดิหนิง" "พี่มันบ้าไปแล้วจริงๆพี่คิว" "เออกูบ้าแล้วกูก็บ้าได้มากกว่านี้อีกรู้ไว้ด้วยให้สมกับที่แม่เข้ามาทำลายชีวิตแม่กู" "แม่ของหนูไม่ได้เป็นเมียน้อยฮึก"แม่ของฉันไม่ได้เป็นเมียน้อยของพ่อพี่คิวจริงๆนะคุณลุงแค่ให้แม่กับฉันเค้ามาอยู่ในบ้านเพราะเค้าสงสารพวกเราก็เท่านั้นแม่กับคุณลุงรู้จักกันมานานแล้วตั้งแต่เด็กๆ ท่านทั้งสองสนิทกันมากเหมือนพี่น้องพอโตมาท่านก็ต่างมีครอบครัวเป็นของตัวเองแต่แม่ไม่ได้มีฐานะอะไรมากนักแล้วพ่อยังทำแม่ท้องแถมยังไม่รับผิดชอบแล้วหนีไปตั้งแต่ฉันยังเด็กแม่ของฉันลำบากมากจนได้มาเจอคุณลุงอีกครั้งคุณลุงเลยให้แม่กับฉันเข้ามาอยู่ในบ้านก็เท่านั้นเองแต่พี่คิวเค้าไม่เคยเชื่อไม่เคยเลยสักครั้ง "แล้วมึงกับแม่มึงเข้ามาสร้างความวุ่นวายในบ้านกูทำไมห๊ะถ้าไม่มีมึงกับแม่ของมึงแม่กูก็ไม่ต้องมาตายแบบนี้!!" "ฮึก...ถ้าการท
"มึงมานี่!!!" "โอ้ยยยย!!"พี่คิวตรงเข้ามากระชากแขนฉันอย่างแรงก่อนจะลากฉันที่รถท่ามกลางสายตาของนักศึกษาคนอื่นที่มองมาที่เราสองคน "พี่คิวพี่ฟังหนูก่อนนะหนูกับท็อปเราไม่ดะ..." "หุบปากกูไม่อยากฟัง!!" "ฮึก" "มึงกล้ามากที่ชัดคำสั่งกู!!" "ระหว่างหนูกับท็อปมันไม่มีอะไรฮึก" "หึมึงจะบอกว่ามึงอยู่เฉยๆมันก็เข้าหามึงเองงั้นหรอวะกูไม่เชื่อหรอกว่าเด็กร่านๆอย่างมึงจะไม่อ่อยมัน!!" "ปรื้นนนนน"เค้าหันมาตะคอกฉันก่อนจะขับรถออกไปอย่างรวดเร็วแต่นี่มันไม่ใช่ทางกลับบ้านและฉันไม่รู้ว่าเค้ากำลังจะพาฉันไปไหน "พี่จะพาหนูไปไหนฮึกพี่คิว" "กูก็จะพามึงไปลงนรกไง!!" "ฮึก" "กูจะเอามึงให้มึงเหมือนตายทั้งเป็น" "พี่ช่วยมีเหตุผลหน่อยได้มั๊ยคะฮื่อออ..ฟังหนูบ้างได้มั๊ยฮึก" "กูไม่จำเป็นต้องฟังสิ่งที่มึงพูด!!!" "พี่มันใจร้ายฮึก..เลว" "มึงกล้าด่ากูหรอ..หึมึงจะได้เห็นว่ากูทำได้มากกว่าคำว่าเลวอีก" "ฮื่ออ" "ตอนแรกกูว่าจะรอให้ถึงคอนโดกูก่อนแล้วค่อยเอาแต่มึงปากดีหวะโรงแรมแถวนี้คงไม่เสียหายอะไรมึงว่ามั๊ย" "พี่คิว..หนูขอโทษ...พี่ปล่อยหนูไปเถอะนะ" "......." "หนูจะไม่ยุ่งกับท็
@มหาวิทยาลัย ฉันนั่งเงียบมาตลอดทางจนถึงมหาลัยพี่คิวเองก็เช่นกันเค้าไม่พูดอะไรเลยตั้งแต่ออกมาจากบ้านทำให้บนรถเต็มไปด้วยความอึดอัด "ขอบคุณนะคะที่มาส่ง"ฉันเอ่ยขอบคุณเค้าก่อนจะหันไปเปิดประตู "พรึ่บ!!" "อ๊ะ!!"อยู่ๆพี่คิวก็กระชากแขนฉันให้ฉันกลับไปก่อนจะกดจูบอย่างรุนแรงลงมาบนริมฝีปากของฉัน "อื๊ออออ" "อืมมมมส์" "ตุบๆ!!" "หึเย็นนี้ฉันจะมารับนี่คือคำสั่งคงรู้นะว่าถ้าฉันมาแล้วไม่เจอเธอจะเจอกับอะไรบ้าง"หลังจากที่เค้าผละริมฝีปากออกไปเค้าก็ออกคำสั่งกับฉันเสียงเรียบ "ค่ะ" "แล้วอย่าไปยุ่งกับไอเหี้ยนั่นอีก..ไสหัวไปได้ละ" "ปรื้นนน!!"พอฉันลงมาจากรถเค้าก็ขับออกไปอย่างรวดเร็ว เฮ้อทำไมชีวิตฉันต้องมาเจอคนใจร้ายอย่างเค้าด้วยนะ "หนิง" "อ้าวท็อป" "ฉันเห็นเธอยืนเหม่อตรงนี้นานแล้วอะเลยเข้ามาทักเธอเป็นอะไรรึเปล่า" "อ่อป่าวหรอก" "แล้ววันนี้ฟ้าไปไหนอะ" "อ่อเมื่อวานเกิดเรื่องนิดหน่อยอะวันนี้มันคงไม่มาเรียนหรอก" "โอเคงั้นเราขึ้นเรียนกันเถอะ" "อื้ม" "...เลิกClass..." "หนิงไปกันข้าวกัน" "แล้วนายไม่ไปกับเพื่อนหรอ" "ไม่อะก็ฟ้าไม่มาฉันเลยอยากไปนั่งเป็
หลังจากที่คนใจร้ายออกไปได้ไม่นานฉันก็หอบร่างที่ดูแทบไม่ได้ของตัวเองกลับมาที่ห้องโดยที่พยายามหลบทุกคนรวมทั้งแม่ของตัวเองด้วยเพราะถ้าแม่เห็นฉันอยู่ในสภาพนี้ท่านคงจะรับไม่ได้แน่ๆ ฉันเข้าไปอาบน้ำก่อนจะจัดการกับสภาพของตัวเองให้เรียบร้อยฉันมองตัวเองผ่านกระจกก่อนจะพบว่าสภาพของตัวเองมันน่าเกลียดขนาดไหนฉันเจ็บไปทั้งตัวโดยเฉพาะส่วนนั้นที่มันโดนเค้าทำรุนแรงอย่างหนัก "...เวลาต่อมา..." "ฮึก..ฮื่อออ" "ทำไมพี่ถึงใจร้ายกับฉันขนาดนี้ฮึก"ฉันเอาแต่นั่งร้องไห้อยู่ในห้องของตัวเองมาเป็นชั่วโมงแล้วตอนนี้ฉันอ่อนแอมากๆวันนี้ทั้งวันฉันเจอแต่เรื่องที่มันเลวร้ายฉันเหนื่อยมากจริงๆ "ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ " "หนิงหนูหลับรึยังลูก" "ฮึก"ฉันเช็ดน้ำตาบนใบหน้าอย่างลวกๆก่อนจะตอบแม่ไป "ยังค่ะแม่" "แม่เข้าไปได้มั๊ย" "รอแปบนึงนะคะ"ฉันมองตัวเองในกระจกสักพักก่อนจะเดินออกไปเปิดประตูให้แม่ "หนิงกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ลูกทำไมวันนี้หนูกลับบ้านดึก" "คือเกิดเรื่องกับยัยฟ้าที่มหาลัยค่ะหนูเลยอยู่เป็นเพื่อน" "แล้วฟ้าเป็นอะไรรึเปล่าลูก" "ไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ" "แล้วดึกดื่นขนาดนี้หนูกลับยังไงรอรถนานมั๊ย" "ไม่มีรถ
"ฮื่ออออๆๆๆเจ็บ..หนูเจ็บ"ผมไม่รอช้าจัดการกระแทกกายแกนเข้าไปในช่องทางรักอย่างแรง "พั่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!" "ฮื่อออไม่ไหวแล้วมันเจ็บฮึก..ฮื่อออ"คนตรงหน้าบอกผมรู้สึกได้ว่าเธอกำลังทรงตัวไม่อยู่จึงกอดรั้งเอวบางของเธอเอาไว้ให้แน่นขึ้นแต่ก็ยังคงกระแทกแกนกายของตัวเองเข้าไปจนสุดลำ "อ่าาส์..อืมมม"ผมกดจูบลงบนปากบางก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปควานหาความหวานในโพรงปากของคนตรงหน้า "อื๊ออออ" "โครตหวานเลย"ผมก้มลงไปกระซิบข้างๆใบหูของยัยเด็กร่านที่เอาแต่ร้องไห้อยู่หึแม่งโครตสะใจเลยหวะที่เห็นยัยนี่อยู่ในสภาพแบบนี้ "ตั่บๆๆ!! ตั่บๆๆ!! ตั่บๆๆ!!!" "ฮื่ออ..อึก...เจ็บ"ผมยังคงกระแทกแกนกายเข้าออกในช่องทางรักอย่างเป็นจังหวะแต่ก็เพิ่มแรงกระแทกให้มากขึ้นผมจะทำให้เธอเจ็บยิ่งกว่านี้อีก "เจ็บหรอหื้มมม" "ชะ...ใช่พอเถอะนะหนูขอร้อง..ฮือ" "หึเจ็บสิดีกูจะทำให้มึงเจ็บยิ่งกว่านี้อีก!!" "โอ้ยยย...อึก..ฮื่ออออ" "อ่าส์โครตแน่นเลย" "พี่มันเลวฮึก...หนูเกลียดพี่...พี่คิว" "กูก็เกลียดเด็กร่านอย่างมึง..อืมม..เกลียดแม่ของมึงด้วยอ่าส์ซี๊ดดดด" "พั่บๆๆๆๆๆ!!!...ปึกๆๆๆๆๆๆ!!!" "โอ้ยยยหนูเจ็บไม่ไหวแล้ว"ยัยเด็
Mga Comments