LOGINShare
พี่ชายซาตาน Ep.4
Last Updated:
2025-07-25 13:21:33"...หลายวันต่อมา..."
@มหาวิยาลัย วันนี้ฉันมาเรียนที่มอตามปกติส่วนเรื่องเมื่อว้นก่อนแม่ฉันก็ไม่ได้ถามหรือพูดอะไรอีกแถมตอนนี้ท่านยังทำตัวปกติกับฉันเหมือนเดิมด้วย "อ้าวหนิง" "อ้าวอาจารย์สวัสดีค่ะ"ฉันยกมือขึ้นไหว้คนตรงหน้าเพราะเค้าคืออาจารย์ที่สอนฉันอยู่ในตอนนี้ "พึ่งมาถึงหรอ" "อ่อใช่ค่ะอาจารย์" "เออนี่หนิงอาจารย์ฝากเราไปบอกฟ้าหน่อยสิว่าเลิกเรียนแล้วให้ไปหาอาจารย์ที่ห้องหน่อยอาจารย์มีเรื่องจะคุยกับฟ้า" "ได้ค่ะอาจารย์เดี๋ยวหนูบอกฟ้าให้หนูขอตัวก่อนนะคะ"ฉันพูดจบก็รีบเดินเลี่ยงอาจารย์โซ่ออกมาเพื่อไปยืนรอยัยฟ้าเพื่อนสนิทของฉันแล้วฉันก็เห็นยัยฟ้าที่พึ่งลงมาจากรถแต่คนที่ขับรถมาส่งมันดันเป็นผู้ชายหนะสิคงจะต้องถามแล้วหละว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร “ยัยฟ้า”ฉันยัยเรียกเพื่อนสนิทที่กำลังเดินเข้ามาแต่พอยัยฟ้าเดินเข้ามาใกล้ฉันก็สังเกตเห็นแผลที่หัวไม่รู้ว่าไปโดนอะไรมา “อ้าวหนิงมานานรึยังรอฉันนานมั๊ย” “ไม่นานเลยเออฟ้าวันนี้อาจารย์โซ่เรียกแกไปหาหลังเลิกเรียนที่ห้องนะเหมือนอาจารย์เค้ามีเรื่องจะคุยด้วยเค้าฝากฉันมาบอกแกหนะ” “อ่อขอบคุณนะหนิง” “แล้วนี่หัวแกไปโดนอะไรมาฟ้า” “แผลที่หัวฉันหรอคือว่าฉันซุ่มซ่ามก็เลยหัวกระแทกโต๊ะหนะ” “อ่อ เออนี่ฟ้าเมื่อกี้ใครมาส่งแกหรอฉันเห็นนะเป็นผู้ชายด้วยนี่” “เอ่อ..คือ” “แฟนหรอฟ้า” “ไม่ใช่นะหนิง..เค้าเป็นพี่ชายฉันหนะ” “แต่แกเป็นลูกคนเดียวหนิฟ้า”ฉันถามออกไปด้วยความสงสัยเพราะตั้งแต่ที่เป็นเพื่อนกันมาฉันก็ไม่เคยเห็นพี่ชายของยัยฟ้าเลยเคยเห็นก็แต่พี่รินพี่สาวของยัยฟ้า “พี่วีเป็นแฟนของพี่รินหนะหนิงเค้าแค่มาส่งฉันเฉยๆไม่มีอะไรหรอก” “แน่ใจนะยัยฟ้า”ฉันถามย้ำเพราะเห็นว่ายัยฟ้ามีท่าทางแปลกๆตอนพูดก็เอาแต่หลบสายตาฉัน “อื้มแน่ใจสิเข้าเรียนกันเถอะเดี๋ยวอาจารย์จะว่าเอา” “...เวลา17:30น. ...” “ทำไมวันนี้มันถึงได้เหนื่อยขนาดนี้เนี้ย" “แกบ่นตั้งแต่เริ่มเรียนจนเรียนเสร็จแกก็ยังไม่เลิกบ่นเลยนะหนิง” “ก็มันเหนื่อยจริงๆนี่แกไม่เหนื่อยเลยหรอฟ้า”เรียนตั้งแต่ช่วงเช้าจนตอนนี้จะหกโมงเย็นแล้วจะไม่ให้ฉันบ่นก็คงไม่ได้เพราะฉันทั้งเมื่อยแล้วก็เหนื่อยด้วย “ก็นิดหน่อย” “เห็นมั๊ยหละ” “โอเคๆ งั้นเรารีบเก็บของกันเถอะแกจะกลับเลยใช่มั๊ยหนิง” “อือ หรือแกจะให้ฉันอยู่รอเป็นเพื่อนมั๊ย” “ไม่เป็นไรคงแค่แปบเดียวแกกลับก่อนเลยก็ได้” “แล้วแกกลับบ้านยังไงฟ้า” “เดี๋ยวฉันนั่งแท็กซี่กลับแกไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอกหนิงฉันก็กลับเองตลอดงั้นเดี๋ยวฉันโทรหาแกตอนคุยกับอาจารย์เสร็จก็ได้โอเคมั๊ย” “โอเคแกอย่าลืมโทรมานะ งั้นฉันกลับก่อนนะฟ้าไว้เจอกันนะ” “โอเค” "...เวลาต่อมา..." “ปึก!!!” “โอ๊ยยย”ฉันร้องออกมาด้วยความเจ็บเมื่อโดนผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ชนจนล้มลงกับพื้นท่าทางของเค้าดูรีบร้อนมากไม่รู้ว่าจะรีบไปไหน “ขอโทษพอดีฉันรีบเธอเป็นอะไรรึเปล่า” “ไม่เป็นไรค่ะ” “งั้นฉันขอตัวก่อน”ฉันมองหน้าผู้ชายตรงหน้าก่อนจะเอ่ยถามออกมาด้วยความสงสัย “อ๊ะพี่ใช่พี่ชายที่มาส่งฟ้าเมื่อเช้ารึเปล่าคะ” “เธอรู้จักยัยเด็กนั่น?” “ค่ะฟ้าเป็นเพื่อนหนูพี่มารอรับฟ้าหรอคะ” “ใช่” “ฟ้าไปหาอาจารย์โซ่ค่ะพี่ลองโทรไปหาฟ้าดูสิคะ” “ยัยนั่นไม่รับแล้วก็ปิดเครื่องใส่ฉัน”มันจะเป็นแบบนั้นได้ยังไงยัยฟ้ายังบอกแันอยุ่เลยว่าถ้าคุยกับอาจารย์เสร็จแล้วจะโทรหาฉันแล้วอยู่ๆทำไมถึงได้ปิดเครื่องไปหละ “แต่ฟ้าบอกว่าจะโทรหาหนิงนะคะถ้าคุยกับอาจารย์เสร็จแล้วทำไมถึงได้ปิดเครื่องไปแบบนี้นะ” “ปลายฟ้าอยู่ไหนฟ้าฉันไปหายัยเด็กนั่นเดี๋ยวนี้!!!” “เอ่อค่ะ” “เร็วดิวะ!!!” @ห้องพักอาจารย์ "ปึงง!!" “เธอไปดูเพื่อนเธอซะ”ฉันได้แต่ยืนอึ้งกับภาพที่เห็นตรงหน้าสภาพของยัยฟ้าที่ดูแทบไม่ได้มันทำให้ฉันทำอะไรไม่ถูกทำไมมันถึงได้เกิดเรื่องแบบนี้กับเพื่อนของฉันได้ “ค่ะฮึกฟ้าแกเป็นอะไรมั๊ย” “หนิงฮึก” “ใช่ฉันเองฉันขอโทษที่ทิ้งแกเอาไว้คนเดียวฮื่ออ” “ฮื่ออออ” “แกปลอดภัยแล้วนะฟ้าพี่ชายแกมาช่วยแกแล้วนะฮื่อออ”ฉันได้แต่กอดปลอบยัยฟ้าไว้ในขณะที่พี่ชายของยัยฟ้ากำลังจัดการกับอาจารย์โซ่จนร่างกายของอาจารย์เต้มไปด้วยเลือดฉันก้มมองยัยฟ้าอีกครั้งก่อนจะเห็นว่ายัยฟ้าเริ่มแน่นิ่งไปมันทำให้ฉันทำอะไรไม่ถูกได้แต่ร้องไห้ออกมาด้วยความหวาดกลัว "ฟ้าฮึก...ยัยฟ้าแกเป็นอะไรไปฮึก" "........" "ยัยฟ้าแกหลับไม่ได้นะฮื่ออออ" "ไอเหี้ยเอ้ย!! " "ตุบ..ปึกตุบ!!! " "อึก!! ที่แท้มึงก็ไปผัวอีเด็กนั่นสินะอั่ก!!" "กูถามว่ามึงทำเหี้ยไรกับเมียกู!! " "ปึก..อั้ก.."พี่ชายของยัยฟ้าจัดการกับครูโซ่จนสภาพแทบดูไม่ได้ก่อนที่เค้าจะเดินมาหายัยฟ้าเค้ามองยัยฟ้าด้วยสายตาที่ดูเป็นห่วงแถมสิ่งที่ฉันได้ยินเมื่อกี้มันก็ทำให้ฉันมั่นใจว่าสองคนนี้คงจะมีอะไรที่เกินเลยมากกว่าคำว่าพี่น้อง "ขอบคุณนะคะที่มาช่วยเพื่อนหนูฮึก" "ไม่เป็นไร" "ถ้าไม่ได้พี่ก็ไม่รู้ว่าตอนนี้ฟ้าจะเป็นยังไงฮื่ออออ" "เดี๋ยวฉันดูแลเพื่อนเธอเองส่วนเธอก็กลับบ้านได้แล้วไม่ต้องเป็นห่วงยัยนี่" "ฮึก..ค่ะ" หลังจากที่แยกกับยัยฟ้าแล้วก็พี่ชายยัยฟ้าตอนนี้ฉันก็กำลังเดินไปตามทางเพื่อไปรอรถเมล์พลางคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ถ้าฉันตัดสินใจไปเป็นเพื่อนยัยฟ้าเรื่องแบบนี้ก็คงจะไม่เกิดขึ้นมันเป็นเพราะฉันเองยัยฟ้าถึงต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ "...เวลาต่อมา..." ฉันนั่งรอรถเมล์มาเป็นชั่วโมงแล้วแต่ก็ไม่มีคันไหนผ่านมาสักคันแล้วตอนนี้ก็เริ่มมืดแล้วด้วยฉันคงจะต้องเดินไปหารถเอาข้างหน้าแทนสินะ "หนิง" "ท็อป?"ฉันหันไปตามเสียงเรียกก่อนจะเห็นว่าคนตรงหน้าคือท็อปเค้าเป็นเพื่อนที่เรียนคณะเดียวกับฉันเอง "ยังไม่กลับหรอ" "กำลังจะกลับแล้วหละแล้วนายมาทำอะไรตรงนี้อะ" "พึ่งไปทำธุระมาอะนี่ก็กำลังจะกลับเหมือนกันแต่เจอเธอก่อน" "อ่อ...งั้นนายก็กลับเถอะฉันก็จะกลับบ้านแล้วเหมือนกัน" "แล้วเธอกลับไงอะ" "ไม่รู้สิคงไปหาแท็กซี่เอาข้างหน้าอะ" "ฉันไปส่งดีกว่าเธอกลับแท็กซี่คนเดียวมันอันตราย" "แต่.." "ไปเถอะ"เค้าพูดจบก็จับมือฉันก่อนจะลากขึ้นรถทันทีโดยที่ไม่ฟังฉันสักนิดแต่สุดท้ายเค้าก็พาฉันมาส่งบ้านด้วยความปลอดภัยอะนะ "ขอบคุณนะท็อป" "ไม่เป็นไรฉันเต็มใจมาส่งทุกวันยังได้" "เอ่อ"ฉันไม่รู้จะตอบยังไงเลยพอได้ยินเค้าพูดแบบนั้น "ฉันไปละเจอกันที่มอ"ฉันยืนมองเค้าขับรถออกไปสักพักก่อนจะเดินเข้าบ้านแต่กลับต้องชะงักเมื่อเห็นคนที่กำลังยืนมองฉันอยู่ตรงหน้าบ้าน "ไง...เอากับมันไปกี่ยกหละถึงกลับบ้านค่ำมืดขนาดนี้มันเด็ดมากมั๊ยหละ" "......"ฉันเลือกที่จะไม่ตอบอะไรแล้วเดินผ่านหน้าเค้าไปเพราะไม่อยากจะเถียงกับเค้าวันนี้ฉันเหนื่อยมากแล้ว "หึคงอยากลองดีกับฉันจริงๆสินะถึงได้กล้าเดินหนีฉันแบบนี้" "......" "หมับ!!!" "อ๊ะ"แขนของฉันถูกพี่คิวกระชากจนทำให้ตัวของฉันกระแทกเข้ากับหน้าอกของพี่คิวเค้าบีบข้อมือของฉันแน่นมากฉันมันเจ็บไปหมดฉันคงตัดสินใจผิดที่เลือกเงียบแล้วเดินหนีเค้าแบบนั้น "เธอตายคาเตียงแน่ยัยเด็กร่าน!!" ______________________________ มาต่อแล้วจร้าา ปล.สามารถอ่านเรื่องของปลายฟ้ากับพี่วีได้ที่เรื่อง*ซ่อนรักซาตานเถื่อน*นะคะ อ่านแล้วไลค์+คอมเมนต์ให้กำลังใจไรท์ด้วยนร้า
Latest chapter
พี่ชายซาตาน พี่ชายซาตาน Ep.10
"...เวลาต่อมา..." ตอนนี้ผมกำลังนั่งอยู่ในห้องเพื่อรอเรียนวิชาอื่นหนิงหลบหน้าผมยิ่งกว่าเดิมเธอซึมหนักกว่าเดิมแถมยังไม่มีเพื่อนคนไหนคุยกับเธอเลยสักคน "ท็อป"ผมละสายตาจากร่างบางหันมามองคนที่เรียกผม "มีไร" "อธิการบดีเรียกนายกับยัยนั่นไปพบอะตอนนี้เลย" "......"ผมตัดสินใจลุกขึ้นไปหาหนิงทันทีเพราะเห็นว่าเธอเอาแต่นั่งนิ่งไม่ยอมลุก "พ่อฉันเรียกฉันกับเธอไปคุยด้วยตอนนี้"พ่อของผมเป็นอธิการบดีของที่นี่ท่านคงรู้เรื่องวันนี้แล้วถึงได้เรียกเราสองคนไปคุย "อือ"ตอนนี้เราทั้งคู่มาหยุดอยู่ที่หน้าห้องแล้วระหว่างทางที่เดินมาไม่มีใครพูดอะไรมีแต่ความเงียบที่เกิดขึ้นเท่านั้น "ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ " "เข้ามา" "......" "นั่งลงก่อนสิ" "......" "เข้าเรื่องเลยแล้วกันเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้สร้างความเสียหายให้กับมหาวิทยาลัยมากนักศึกษาหลายคนถ่ายคลิปของพวกเธอสองคนเอาไว้แต่เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงเพราะลุงจะเป็นคนจัดการเองแต่ลุงก็คงต้องจัดการเรื่องนี้ไม่ให้เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นอีก "ลุงคงจะให้หนูเรียนที่นี่ต่อไม่ได้จริงๆ หนิง มหาลัยเสียชื่อเสียงเพราะเรื่องนี้มาก" "พ่อพูดอะไรวะ!! " "หนูเข้าใจค่ะ" "เธ
พี่ชายซาตาน พี่ชายซาตาน Ep.9
"...เช้าวันต่อมา..." สรุปคือเมื่อคืนฉันกับยัยฟ้าก็นอนด้วยกันเราคุยกันหลายๆเรื่องจนฉันพอจะเลิกคิดถึงเรื่องร้ายๆไปได้บ้างเมื่อคืนฉันสบายใจมากๆเลยหละแต่วันนี้ฉันก็ต้องไปเรียนที่มออีกแล้ว “แกอยู่คนเดียวได้ใช่มั๊ยวันนี้ฉันมีเรียน” “ได้สิแกไปเรียนเถอะหนิง” “แกไม่เป็นอะไรแล้วแน่นะฟ้า” “หนิงฉันไม่ได้เป็นอะไรแล้วจริงๆ” “ก็ฉันเป็นห่วงแกนี่” “ฉันโอเคขึ้นมากแล้วแกไปเรียนได้แล้วเดี๋ยวไปสายก็โดนอาจารย์บ่นหรอก” “งั้นฉันไปเรียนก่อนนะเดี๋ยวตอนกลับมาฉันจะซื้อของอร่อยๆมาให้ด้วย” @มหาวิทยาลัย ในตอนที่ฉันกำลังจะเดินเข้ามหาลัยสายตาของฉันมันก็ดันเหลือบไปเห็นผู้ชายใจร้ายที่ทำร้ายเพื่อนฉันเค้าต้องมาตามหายัยฟ้ากับฉันแน่ๆฉันเลือกที่จะก้มหน้าก้มตาแล้วรีบเดินเข้ามหาลัยแต่ว่าเดินไปได้เพียงไม่กี่ก้าวเสียงของพี่วีก็ดังขึ้น "เดี๋ยวจะเดินหนีไปไหน!!" "คะหนะ หนูไม่ได้จะเดินหนีพี่นะคะหนูแค่จะรีบไปเรียนค่ะ" “หึเธอคิดว่าฉันจะโง่เชื่อเด็กอย่างเธอหรอวะ” “แล้วพี่มีอะไรกับหนูหรอคะ” "ปลายฟ้าอยู่กับเธอใช่มั๊ย!!" "ปะ...เปล่าค่ะฟ้าไม่อยู่กับหนิง" "เลิกโกหกสักทีเธอคิดว่าฉันจะดูไม่ออกรึไง!! " "หนู
พี่ชายซาตาน พี่ชายซาตาน Ep.8
"ฮึก..ฮื่อออ..หนูต้องเจ็บอีกเท่าไหร่พี่ถึงจะพอใจพี่คิวฮึก"ฉันเอ่ยถามเค้าออกไปด้วยน้ำเสียงที่เจ็บปวดตอนนี้ฉันแทบจะทำอะไรไม่ได้เรี่ยวแรงทั้งหมดมันแทบจะไม่เหลืออยู่อีกแล้วฉันเจ็บทั้งร่างกายและหัวใจ "จนกว่ากูจะเบื่อมึงไงถ้ามึงอยากให้กูเบื่อมึงเร็วๆมึงก็ให้กูเอาบ่อยๆดิหนิง" "พี่มันบ้าไปแล้วจริงๆพี่คิว" "เออกูบ้าแล้วกูก็บ้าได้มากกว่านี้อีกรู้ไว้ด้วยให้สมกับที่แม่เข้ามาทำลายชีวิตแม่กู" "แม่ของหนูไม่ได้เป็นเมียน้อยฮึก"แม่ของฉันไม่ได้เป็นเมียน้อยของพ่อพี่คิวจริงๆนะคุณลุงแค่ให้แม่กับฉันเค้ามาอยู่ในบ้านเพราะเค้าสงสารพวกเราก็เท่านั้นแม่กับคุณลุงรู้จักกันมานานแล้วตั้งแต่เด็กๆ ท่านทั้งสองสนิทกันมากเหมือนพี่น้องพอโตมาท่านก็ต่างมีครอบครัวเป็นของตัวเองแต่แม่ไม่ได้มีฐานะอะไรมากนักแล้วพ่อยังทำแม่ท้องแถมยังไม่รับผิดชอบแล้วหนีไปตั้งแต่ฉันยังเด็กแม่ของฉันลำบากมากจนได้มาเจอคุณลุงอีกครั้งคุณลุงเลยให้แม่กับฉันเข้ามาอยู่ในบ้านก็เท่านั้นเองแต่พี่คิวเค้าไม่เคยเชื่อไม่เคยเลยสักครั้ง "แล้วมึงกับแม่มึงเข้ามาสร้างความวุ่นวายในบ้านกูทำไมห๊ะถ้าไม่มีมึงกับแม่ของมึงแม่กูก็ไม่ต้องมาตายแบบนี้!!" "ฮึก...ถ้าการท
พี่ชายซาตาน พี่ชายซาตาน Ep.7
"มึงมานี่!!!" "โอ้ยยยย!!"พี่คิวตรงเข้ามากระชากแขนฉันอย่างแรงก่อนจะลากฉันที่รถท่ามกลางสายตาของนักศึกษาคนอื่นที่มองมาที่เราสองคน "พี่คิวพี่ฟังหนูก่อนนะหนูกับท็อปเราไม่ดะ..." "หุบปากกูไม่อยากฟัง!!" "ฮึก" "มึงกล้ามากที่ชัดคำสั่งกู!!" "ระหว่างหนูกับท็อปมันไม่มีอะไรฮึก" "หึมึงจะบอกว่ามึงอยู่เฉยๆมันก็เข้าหามึงเองงั้นหรอวะกูไม่เชื่อหรอกว่าเด็กร่านๆอย่างมึงจะไม่อ่อยมัน!!" "ปรื้นนนนน"เค้าหันมาตะคอกฉันก่อนจะขับรถออกไปอย่างรวดเร็วแต่นี่มันไม่ใช่ทางกลับบ้านและฉันไม่รู้ว่าเค้ากำลังจะพาฉันไปไหน "พี่จะพาหนูไปไหนฮึกพี่คิว" "กูก็จะพามึงไปลงนรกไง!!" "ฮึก" "กูจะเอามึงให้มึงเหมือนตายทั้งเป็น" "พี่ช่วยมีเหตุผลหน่อยได้มั๊ยคะฮื่อออ..ฟังหนูบ้างได้มั๊ยฮึก" "กูไม่จำเป็นต้องฟังสิ่งที่มึงพูด!!!" "พี่มันใจร้ายฮึก..เลว" "มึงกล้าด่ากูหรอ..หึมึงจะได้เห็นว่ากูทำได้มากกว่าคำว่าเลวอีก" "ฮื่ออ" "ตอนแรกกูว่าจะรอให้ถึงคอนโดกูก่อนแล้วค่อยเอาแต่มึงปากดีหวะโรงแรมแถวนี้คงไม่เสียหายอะไรมึงว่ามั๊ย" "พี่คิว..หนูขอโทษ...พี่ปล่อยหนูไปเถอะนะ" "......." "หนูจะไม่ยุ่งกับท็
พี่ชายซาตาน พี่ช่ยซาตาน Ep.6 (2/2)
@มหาวิทยาลัย ฉันนั่งเงียบมาตลอดทางจนถึงมหาลัยพี่คิวเองก็เช่นกันเค้าไม่พูดอะไรเลยตั้งแต่ออกมาจากบ้านทำให้บนรถเต็มไปด้วยความอึดอัด "ขอบคุณนะคะที่มาส่ง"ฉันเอ่ยขอบคุณเค้าก่อนจะหันไปเปิดประตู "พรึ่บ!!" "อ๊ะ!!"อยู่ๆพี่คิวก็กระชากแขนฉันให้ฉันกลับไปก่อนจะกดจูบอย่างรุนแรงลงมาบนริมฝีปากของฉัน "อื๊ออออ" "อืมมมมส์" "ตุบๆ!!" "หึเย็นนี้ฉันจะมารับนี่คือคำสั่งคงรู้นะว่าถ้าฉันมาแล้วไม่เจอเธอจะเจอกับอะไรบ้าง"หลังจากที่เค้าผละริมฝีปากออกไปเค้าก็ออกคำสั่งกับฉันเสียงเรียบ "ค่ะ" "แล้วอย่าไปยุ่งกับไอเหี้ยนั่นอีก..ไสหัวไปได้ละ" "ปรื้นนน!!"พอฉันลงมาจากรถเค้าก็ขับออกไปอย่างรวดเร็ว เฮ้อทำไมชีวิตฉันต้องมาเจอคนใจร้ายอย่างเค้าด้วยนะ "หนิง" "อ้าวท็อป" "ฉันเห็นเธอยืนเหม่อตรงนี้นานแล้วอะเลยเข้ามาทักเธอเป็นอะไรรึเปล่า" "อ่อป่าวหรอก" "แล้ววันนี้ฟ้าไปไหนอะ" "อ่อเมื่อวานเกิดเรื่องนิดหน่อยอะวันนี้มันคงไม่มาเรียนหรอก" "โอเคงั้นเราขึ้นเรียนกันเถอะ" "อื้ม" "...เลิกClass..." "หนิงไปกันข้าวกัน" "แล้วนายไม่ไปกับเพื่อนหรอ" "ไม่อะก็ฟ้าไม่มาฉันเลยอยากไปนั่งเป็
พี่ชายซาตาน พี่ชายซาตาน Ep.6 (1/2)
หลังจากที่คนใจร้ายออกไปได้ไม่นานฉันก็หอบร่างที่ดูแทบไม่ได้ของตัวเองกลับมาที่ห้องโดยที่พยายามหลบทุกคนรวมทั้งแม่ของตัวเองด้วยเพราะถ้าแม่เห็นฉันอยู่ในสภาพนี้ท่านคงจะรับไม่ได้แน่ๆ ฉันเข้าไปอาบน้ำก่อนจะจัดการกับสภาพของตัวเองให้เรียบร้อยฉันมองตัวเองผ่านกระจกก่อนจะพบว่าสภาพของตัวเองมันน่าเกลียดขนาดไหนฉันเจ็บไปทั้งตัวโดยเฉพาะส่วนนั้นที่มันโดนเค้าทำรุนแรงอย่างหนัก "...เวลาต่อมา..." "ฮึก..ฮื่อออ" "ทำไมพี่ถึงใจร้ายกับฉันขนาดนี้ฮึก"ฉันเอาแต่นั่งร้องไห้อยู่ในห้องของตัวเองมาเป็นชั่วโมงแล้วตอนนี้ฉันอ่อนแอมากๆวันนี้ทั้งวันฉันเจอแต่เรื่องที่มันเลวร้ายฉันเหนื่อยมากจริงๆ "ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ " "หนิงหนูหลับรึยังลูก" "ฮึก"ฉันเช็ดน้ำตาบนใบหน้าอย่างลวกๆก่อนจะตอบแม่ไป "ยังค่ะแม่" "แม่เข้าไปได้มั๊ย" "รอแปบนึงนะคะ"ฉันมองตัวเองในกระจกสักพักก่อนจะเดินออกไปเปิดประตูให้แม่ "หนิงกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ลูกทำไมวันนี้หนูกลับบ้านดึก" "คือเกิดเรื่องกับยัยฟ้าที่มหาลัยค่ะหนูเลยอยู่เป็นเพื่อน" "แล้วฟ้าเป็นอะไรรึเปล่าลูก" "ไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ" "แล้วดึกดื่นขนาดนี้หนูกลับยังไงรอรถนานมั๊ย" "ไม่มีรถ
You may also like
Secretly love ปิ๊งรักนายรุ่นพี่สุดฮอต
SOEUR1.3K viewsยัยวิศวะตัวร้ายปราบเสือให้เป็นแมว
WANSUK14392.4K viewsเมียเด็ก
CCHANOKNET6.4K viewsดวงใจรักวิศวะ
ม้าก้านกล้วย_530 viewsขอแค่ได้รัก
ดอกอ้อลู่ลม269 viewsวุ่นวายนักรักซะเลย
ดอกอ้อลู่ลม345 viewsBAD ENGINEER ถ่านไฟเก่าวิศวะ
Ballamira4.0K viewsเพลิงพิศวาส
inglada452 views
