MasukShare
ตอนที่ 12 ได้เริ่มต้นแล้ว
Terakhir Diperbarui:
2025-04-14 09:04:58
Bab terkait
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 13 ไม่ย่อท้อต้องมีวันสำเร็จ
ตอนที่ 13 ไม่ย่อท้อต้องมีวันสำเร็จ อาจเป็นเพราะจัดการเรื่องอาจารย์ของน้องชายเรียบร้อยแล้ว คืนนี้หวังเว่ยซินจึงออกแบบโรงเตี้ยมเสร็จเตรียมไปให้ผู้รับเหมาได้แล้วรุ่งอรุณท้องฟ้าเริ่มมีแสงแดดเป็นประกาย จากฉือมายืนอยู่หน้าประตูแล้วเคาะพลางกล่าว“ข้าจางฉือขอรับ” สักพักประตูก็เปิดออกปรากฏเป็นเด็กสาววัยเยาว์ผู้หนึ่ง นางเห็นจางฉือถืออุปกรณ์การเรียนมาด้วยก็เข้าไปช่วยถือ พลางพูดขึ้น “ท่านอาจารย์จาง...เชิญท่านเข้ามาข้างในเจ้าค่ะ” จากนั้นนางก็เอ่ยต่อพลางเดินนำทาง “ตอนนี้ท่านแม่กับน้องชายกำลังจัดเตรียมห้องเรียนเจ้าค่ะ ...เชิญท่านตามข้ามา” เมื่อเดินไปถึงเรือนเล็กโจวชุนก็ตระโกนเรียก “ท่านแม่ อาจารย์จางฉือมาแล้วเจ้าค่ะ” สิ้นเสียง สตรีวัยกลางคนกับเด็กชายผู้หนึ่งก็เร่งฝีเท้าออกมาอย่างไม่ระวังกริยากัน เดิมชายหนุ่มค่อนข้างกังวลด้วยหวังเว่ยซินค่อนข้างเย็นชาเข้าถึงยาก เขาคิดว่าคนในครอบครัวก็ล้วนอาจจะไม่แตกต่างกันทว่าหลังจากได้เจอ จางฉือก็มีท่าทางผ่อนคลายลง พวกเขามีท่าทีเป็นมิตรอย่างมากดูไม่ต่างจากชาวบ้านทั่วไป หลังจากคารวะทักทายกัน
Terakhir Diperbarui : 2025-04-15พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 14 ฝึกฝนผ่านเวทีประลอง
ตอนที่ 14 ฝึกฝนผ่านเวทีประลอง รถม้าจากสกุลลู่มาจอดรอหวังเว่ยซินตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ส่องแสง หวังเว่ยซินบอกมารดาว่าจะไปทำธุระที่นอกเมืองอาจจะมิได้กลับ แม้จะเป็นรู้สึกเป็นห่วงทว่าจือซื่อก็มิได้คัดค้าน ได้แต่บอกให้หญิงสาวเดินทางโดยปลอดภัย ระหว่างเส้นทางที่เดินทางไปยังเมืองชิงโจว จะมีคนอยู่สองกลุ่มคือรถม้าของเหล่าคุณชายตระกูลใหญ่ที่ไปดูความครื้นเครงกับชาวยุทธ์ที่ควบขี่ม้าหวังจะไปฝึกปรือฝีมือ หวังเว่ยซินเปิดผ้าม่านออกดูก็รู้สึกตื่นเต้น ครั้งนี้ถึงนางจะนั่งรถม้าก็ตั้งใจไปประลองฝีมือ แม้จะไม่ได้อันดับหนึ่งมาครอง แต่การได้ลงสนามแข่งย่อมได้มากกว่าเสีย ตำแหน่งเจ้ายุทธภพย่อไม่อาจหวัง กล่าวตามจริงทุกวันนี้นับได้ว่านางได้ฝึกกระบี่ไม่กี่ครั้ง เทียบกับเหล่าชาวยุทธ์เหล่านี้นับว่าประสบการณ์ยังคงห่างไกลกัน เมื่อไปถึงเมืองชิงโจวก็ได้เจอกับเหล่าชาวยุทธจำนวนมาก ผู้คนมากหน้าหลายตาต่างเผ่าพันธุ์ การแต่งกายก็แยกทั้งสำนักและดินแดนที่มา คนแถบใต้ก็จะมีผิวคล้ำขึ้นมาต่างจากคนที่มาจากทางเหนือผิวซีดไร้สีเลือดจนดูน่ากลัวบ้าง จังหวะที่มองพวกเ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-15พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 15 ภารกิจที่หก
ตอนที่ 15 ภารกิจที่หก “ทำภารกิจที่หก?” คำตอบเหนือความคาดหมายสร้างความตกตะลึงให้หวังเว่ยซินเป็นอย่างมาก ภารกิจตู้ยาที่นางเคยทำเอาไว้หยุดที่ภารกิจที่ห้า หลังจากนั้นนางก็คืนร่างให้กับกู้เฉียวจิงพร้อมตู้ยาวิเศษอันนี้ ไม่คาดคิดว่ากู้เฉียวจิงจะรับทำภารกิจต่อ หวังเว่ยซินลุกขึ้นจากน้ำหยิบเสื้อสวมใส่อย่างรีบเร่ง แล้วเดินมาหากู้เฉียวจิงขมาดคิ้วถาม “แล้วทำไมเจ้ามาที่นี่ หรือภารกิจนั่นเกี่ยวข้องกับข้า” กู้เฉียวจิงพยักหน้าตอบ “ใช่เจ้าค่ะ” หลังจากนั้นหญิงสาวก็เหม่อมองบนอากาศ หวังเว่ยซินมองตามสายตาแม้ไม่เห็นนางก็รู้ว่าตอนนี้จะต้องมีตู้ยาลอยกว้างอยู่กลางอากาศตรงหน้า แน่นอนว่าตอนนี้มีเพียงกู้เฉียวจิงที่มองเห็นเพียงผู้เดียว นางเพ่งมองอยู่ครู่หนึ่งแล้วหยิบขวดยาออกมาแล้วพูด “นี่คือภารกิจที่หกของข้า คือแค่นำขวดยาสองขวดนี้มาให้ท่าน” หวังเว่ยซินจ้องมองขวดยาในมือของกู้เฉียวจิงที่ยืนออกมาให้ นางหยิบขึ้นมาอ่านฉลากข้างขวด ยาเสริมประสิทธิภาพการทำงานของสมอง คุณสมบัติหลังทาน ปราดเปรื่องเฉียบคม จดจำมิลืม เหมาะสำหรับเด็กในวัยเรียน
Terakhir Diperbarui : 2025-04-17พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 16 คิดจะตีข้า! ฝันไปเถอะ
ตอนที่ 16 คิดจะตีข้า! ฝันไปเถอะ เสียงรัณจวญดังแว่วออกมา เฟยอิงทำคล้ายไม่ได้ยินนางตั้งใจจะเปิดประตู จางเคอที่เอ่ยด้วยแฝงตักเตือน “คุณหนูเฟยอิง ท่านมิควรเข้าไปในตอนนี้” เฟยอิงหยุดฝีเท้า เชิดใบหน้าขึ้นพูด “ข้าอยากจะดูว่า...ข้ามีธุระด่วนจะคุยกับพี่เซียว ท่านช่วยไปรายงานได้หรือไม่” “อ่า...อ่า....” จางเคอยังคงหลุบตามองต่ำ เขาเอ่ยเสียงเรียบ “ท่านก็ทราบดี ข้าเองก็มิควรเข้าไปในตอนนี้” เสียงครางกระเส่าดังอย่างต่อเนื่อง ใบหน้าของเฟยอิงแดงกร่ำ ตอนนี้นางยืนฟังเสียงพวกนี้กับองค์รักษ์นอกห้องช่างอัปยศยิ่งนัก “ให้นางเข้ามา” เสียงแหบพร่าของชายหนุ่มดังแว่วออกมา จางเคอก้าวฝีเท้าหลบออกจากประตูพลางผ่ายมือให้ เฟยอิงเข้าไปเมื่อก้าวเข้าไป ภาพที่อยู่ตรงหน้ามิต่างจากที่คิด ตรงตำแหน่งถูกต้องทุกอย่าง สิ่งใดต้องแนบเนื้อก็แนบร่างกายของพวกเขากำลังสอดประสานแลกเปลี่ยน เฟยอิงมองภาพตรงหน้าแวบเดียวก็เบือนหน้าหนี “เจ้ามีธุระอะไร รีบพูดออกมา”หลีเซียวหยวนเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแฝงความหงุดหงิด ในขณะที่รอฟังร่างกายของเขาก็พลางขยับเน
Terakhir Diperbarui : 2025-04-18พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 17 เข้าตาแม่ทัพใหญ่
ตอนที่ 17 เข้าตาแม่ทัพใหญ่ คาราเต้นับว่าเป็นศิลปะการต่อสู้ที่หวังเว่ยซินถนัดที่สุด ด้วยประสาทสัมผัสและความยืดหยุ่นที่เฉียบคมยิ่งขึ้น ยิ่งทำให้ หวังเว่ยซินจึงสามารถหลบหลีกการโจมตีที่รวดเร็วของเฟยอิงได้หลังจากผ่านการวิเคราะห์พริบตานางก็โต้ตอบผลัวะ!!เสียงปลายเท้าของหวังเว่ยซินกระแทกตรงช่วงเอวของ เฟยอิงดังก้อง ทั้งที่โดยรอบเวทีควรเต็มไปด้วยเสียงโห่ลุ้นกัน ทว่ามันกลับเงียบงัน ทุกคนต่างพากันจ้องมองการเคลื่อนไหวของเด็กสาวที่ลื่นไหลและมีทิศทางอย่างชัดเจน ฝีเท้ามั่นคงและหนักแน่น มันโดดเด่นทั้งการจู่โจมและป้องกันตัวเสิ่นเยี่ยหงยืนขึ้นจ้องมองด้วยความสนใจเขาเอ่ยถามองค์รักษ์ข้างตัว “นี่มันคือการต่อสู้ของสำนักใด”ซานปิงส่ายหน้า “ข้าไม่เคยเห็นการต่อสู้เช่นนี้มาก่อนขอรับ”“หากสามารถฝึกทหารที่ไม่มีกำลังภายในด้วยวิชาต่อสู้เช่นนี้ คงดีไม่น้อย” สิ่งที่พวกเขาทุกคนเห็นตอนนี้ คือสภาพของเฟยอิงที่ถูกหวังเว่ยซิน ต่อย เตะ ฟาด ปัดขา ความงดงามท่วงท่าที่ประหนึ่งสูงส่งกว่าผู้คนสลายไปจนหมดสิ้น ในขณะนั้นนางกำลังจะถูกหวังเว่ยซินทุ่มด้วยมือ เฟยอิงตื่นตระหนกนางจะเสียภาพลักษณ์มากไปกว่า
Terakhir Diperbarui : 2025-04-18พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ดั่งเติมสติปัญญาลงไป
ตอนที่ 19 ดั่งเติมสติปัญญาลงไป หลังจากที่เสิ่นเยี่ยหงกระโดนลงไปบนเวที ขอประลองกับหวังเว่ยซิน แม้ชายหนุ่มจะคว้าชัยชนะมาได้ กระนั้นเขาก็ปรายตามองหวังเว่ยซินด้วยความชื่นชม เด็กสาวคนนี้สามารถรับมือเขาได้มากกว่าสิบกระบวนท่า ซึ่งแม้กระทั่งนายกองในค่ายทหายของเขายังไม่สามารถทำได้ หากสามารถดึงอีกฝ่ายเข้าร่วมกองทัพได้ นับว่าเป็นการเพิ่มแสนยานุภาพทางการทหารของเขา ชายหนุ่มจึงเอ่ยปากไม่ปกปิด“คุณหนูหวังอายุยังน้อย ทว่ากลับมีฝีมือที่ไม่ธรรมดา...ข้าสนใจวิชาการต่อสู้ของท่านมาก...หากคุณหนูสนใจจะเข้าร่วมกองทัพ สามารถมาหาข้าได้ทุกเมื่อ”เสียงอึกทึกดังขึ้นอีกรอบ “อะไรนะ!! วาจาเมื่อสักครู่ แม่ทัพเสิ่นเชิญสตรีเข้าร่วมกองทัพหรือ”ใครจะไปเป็นลูกน้องท่าน หวังเว่ยซินกล่าวสบถในใจ แต่กระนั้นใบหน้าก็ยิ้มแย้มฉอเลาะกล่าว“มิกล้า มิกล้า ข้าน้อยเป็นสตรีมิกล้าทำเช่นนั้นเจ้าค่ะ”“อืม..ตัดสินใจได้ค่อยไปหาข้า”ไม่ต่อรอง ไม่เจรจา พริบตาบุรุษตรงหน้าก็หายไปอย่างรวดเร็ว หวังเว่ยซินชะงักอึ้งอยู่ครู่หนึ่งก็ถอนหายใจโล่งอก ไปเสียที นางเองก็ควรจะไปด้วย นางอยู่ตรงนี้นานเกินไปแล้วหลังจากนั
Terakhir Diperbarui : 2025-04-21พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 20 ก็ลองดู
ตอนที่ 20 ก็ลองดู หวังเว่ยซินก็เตรียมตัวออกไปเมืองชิวโจวอย่างทุกวัน ขณะนั่งรถม้าหญิงสาวครุ่นคิดนอกจากสตรีเฟยอิงคนนั้น จอมยุทธ์ทั่วไปก็ไม่มีสิ่งผิดปกติ เหลือเวลาอีกเพียงสองวันก็จะถึงวันประลองจริง เป็นไปได้ว่าคนที่จะชิงเจ้ายุทธภพที่แท้จริงจะปรากฏตัววันนี้ อย่างไรก็ตาม ทั้งสองชาติที่ผ่านมาหวังเว่ยซินไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างล้มลุกคลุกคลาน ไม่ว่าจะทำสิ่งใดล้วนลื่นไหลไม่มีสะดุด แม้กระทั่งเรื่องของน้องชายก็แก้ไขปัญหาได้อย่างรวดเร็ว นางจึงคิดว่า ตำแหน่งเจ้ายุทธภพเป็นของนางอย่างแน่นอน เมื่อเข้าใกล้เมืองชิวโจว แผ่นฟ้าเริ่มสว่างรำไร ร้านค้าข้างทางเต็มไปด้วยเหล่าจอมยุทธ์ที่จับจองนั่งทานโจ๊กและน้ำชา ท่าทีพวกเขาต่างเปิดเผยจริงใจต่อกัน เสียงพูดคุยก็เต็มไปด้วยความครื้นเครง บรรยากาศคล้ายงานเลี้ยงรุ่นที่มีทั้งความยินดีและอวดฝีมือกันในที วาจาที่พูดคุยนับเป็นคำโอ้อวดอยู่หลายส่วน เสียงหัวหน้าคุ้มภัยดังขึ้น “คุณหนูวันนี้พวกเราจองที่นั่งไว้อีกเวทีหนึ่งที่อยู่ตรงกลางเมืองขอรับ” “ดียิ่ง ข้าอยากจะเปลี่ยนเวทีอยู่เหมือนกัน”
Terakhir Diperbarui : 2025-04-22พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 21 เปลี่ยนคน
ตอนที่ 21 เปลี่ยนคน เชี่ยเฉิงยกปากยิ้ม ในใจผุดวาบความนับถือขึ้นมาพลางปราดสายตามองดูรูปร่างอรชนเบื้องหน้า แม้จะพยายามปกปิดทว่าแววตากรุ้มกริ่มที่ผุดขึ้นสว่างแวบหนึ่งนั่น หวังเว่ยซินก็มองเห็นชัดเจน บุรุษเสแสร้งจอมปลอมเช่นนี้ เหมาะมาก ควรตีให้เข็ด หวังเว่ยซินยกกระบี่ขึ้น วาดกวาดเป็นวงตั้งท่าเตรียมจู่โจม เชี่ยเฉิงมิได้แสดงท่าทีดูหมิ่น เขาตั้งท่ารับทันที หวังเว่ยซินนอกจากจะมีทักษะการต่อสู้ที่ดีเยี่ยม นางยังได้รับยาชำระกระดูกทำให้มีทั้งกำลังภายในหนักแน่นและฝีเท้าเบายิ่งกว่าปีศาจ ตอนแรกสีหน้าของเชี่ยเฉิงเต็มไปด้วยความผ่อนคลาย ทว่าหลังจากที่โดนสันกระบี่ของหวังเว่ยซินฟาดไปหลายครั้ง สีหน้าของเขาก็เริ่มตึงเครียดขึ้น แววตาของผู้ชมข้างเวทีเต็มไปด้วยความตื่นเต้น หากมองว่าการประลองระหว่างหวังเว่ยซินกับเสิ่นเยี่ยหงเมื่อวานว่าตื่นเต้น วันนี้กลับเหนือชั้นขึ้นมามากกว่า เพราะความว่องไวของหวังเว่ยซิน นางเหมือนสามารถหายตัวได้ เพียงพริบตาย้ายร่างไปมาดั่งปีศาจ อั๊ก!! เสียงหลังฝ่ามือเล็ก ๆ ของหวังเว่ยฟาดใส่หลังของเชี่ยเฉิง
Terakhir Diperbarui : 2025-04-22
Bab terbaru
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย คุยกัน
คุยกัน จวนผู้บัญชาการหลี แม้จะได้รับการต้อนรับอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง อีกทั้งขนมหวานพร้อมชาหอมกรุ่นชุมชื่นละมุนคอ ก็ไม่ทำให้หวังอี้หยางคลายความประหม่าในใจได้ หลีเซียวหยวนพยายามพูดคุยสร้างบรรยากาศ “ดูสีหน้าน้องชายใคร่ไม่สบายใจนัก.. ข้าทำอะไรผิดพลาดหรือทำสิ่งใดให้เจ้าไม่พอใจหรือเปล่า” หวังอี้หยางส่ายหน้ารัว ๆ “ปะ เปล่าขอรับ...ข้าไม่เคยเป็นแขกจวนขุนนางมาก่อนเลยค่อนข้างจะประหม่าขอรับ” หวังอี้หยางคร่ำครวญในใจ แค่ขุนนางชั้นต่ำเฝ้าประตูจวนนายอำเภอเขาก็หวั่นเกรงไม่กล้าสบตา ตอนนี้เขาไม่ล้มลงสลบไร้สิ้นสติไปก็นับว่าเก่งกาจแล้ว หลีเซียวหยวนลอบถอนหายใจ การบ่มเพาะใครสักคนให้เต็มไปด้วยความภูมิฐานและเต็มเปี่ยมด้วยท่วงท่านักปราชญไม่ใช่ว่าจะทำได้ง่าย จะต้องมีช่วงเวลาเคี่ยวกรำจนคร่ำกร้านจึงจะสามารถมีสติใช้ปัญญาที่มีในช่วงเวลายากลำบากใจได้ เห็นได้ว่า หวังอี้หยางยังห่างไกลคำว่าสุขุมรอบคอบอีกมากนักอีกไม่นานหวังเว่ยซินจะตามมา หลีเซียวหยวนจึงเอ่ยถามขึ้น “ข้าขอรบกวนเวลาน้องชายไม่นาน...ช่วยเล่าเหตุการณ์ก่อนที่เจ้าจะมีสติปัญญาเ
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย พูดได้ไหม
พูดได้ไหม กู้เฉียวจิงชำเลืองมองหวังเว่ยซินด้วยความระมัดระวัง แล้วพูดเสียงอ่อย ๆ “พี่สาว...ท่านอย่าตำหนิเลยนะ” หวังเว่ยซินหันมาอีกฝ่าย แววตาเรียบเฉย “ตอนนี้ดึกมากแล้ว ข้าเหนื่อยนัก...สมควรที่เจ้าจะกลับไปได้แล้ว...” เห็นอีกฝ่ายไม่โมโหกู้เฉียวจิงก็ผ่อนคลายลง ยิ้มละมุ่น “เช่นนั้นข้าไม่รบกวนพี่สาวแล้ว...แล้วถ้าเงินไม่พอมาหาข้านะ ข้ามีเยอะ” “รู้แล้ว...ไปได้แล้ว” น้ำเสียงหวังเว่ยซินแฝงความรำคาญพริบตากู้เฉียวจิงก็หายไป หวังเว่ยซินถอนหายใจอย่างหนักหน่วง “ข้ามิได้กลัวว่า หลีเซียวหยวนจะจับได้ ..แต่ไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไร อธิบายได้แค่ไหน เรื่องเหล่านี้เป็นความลับของสวรรค์หรือเปล่า พูดไปจะมีผลดีหรือผลเสีย...แล้วจะถามตู้ยาได้อย่างไร” หญิงสาวเอนกายลงนอน “ช่างเถอะ...ถ้าเปิดเผยไม่ได้..ตู้ยาคงมีหนทางจัดการเอง...ข้ามิได้ตั้งใจเปิดเผยเสียหน่อยย่อมไม่ผิด” นางสลัดไล่ความกังวลไป พรุ่งนี้นางยังมีสิ่งที่จะต้องทำอีกมากจึงรีบหลับตานอนยามรุ่งอรุณ พระอาทิตย์ยังไม่ทอแสง หวังเว่ยซินล้างหน้าล้างตาเสร็จออกมาจากเรือนก็เห็น
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 36 ชีวิตใหม่แล้วนะ
ตอนที่ 36 ชีวิตใหม่แล้วนะหลังกู้ซวินกลับไป หลีเซียวหยวนก็ยกสุราดื่มเพียงลำพัง หวนคิดถึงตอนที่เจอกับหวังเว่ยซินครั้งแรกนางเข้ามาพูดคุยกับเขาก่อน แม้เขาจะมีรูปลักษณ์ที่สตรีจะชำเลืองมอง ทว่าด้วยกลิ่นอายเจ้าเล่ห์แฝงความเย็นชาร้ายกาจที่ประทับร่างมานาน ทำให้น้อยนักจะมีสตรีกล้าพูดคุยด้วยน้ำเสียงผ่อนคลายไม่ประมาทเขาเป็นคนมีสติปัญญาเฉียบแหลมสิ่งใดและรายละเอียดต่าง ๆ ที่ผ่านตาแล้วมักไม่ลืม ชายหนุ่มยิ้มอย่างใจลอยเอ่ยพูดกับอีกฝ่ายที่อยู่ในความคิด “แม้ข้าจะกล่าวว่าไม่จดจำเพียงหน้าตา...ย่อมหมายถึงลักษณะกริยา..มิใช่จดจำวิญญาณเสียหน่อย”น้ำเสียงของเขาแฝงความจนใจอยู่บ้าง เขาเป็นคนทำอะไรรอบครอบและระมัดระวังอยู่เสมอ กระนั้นเขาก็รู้ใจตนเอง ความรู้สึกให้ความสนใจอีกฝ่ายมิใช่เรียบง่ายอย่างคนทั่วไปและเหมือนเขาจะได้หลักฐานมาเพิ่มแล้ว “จางเคอ”“ขอรับนายท่าน”จางเคอชำเลืองมองหลีเซียวหยวนที่กำลังอารมณ์ดีด้วยความรู้สึกแปลกประหลาดระคนแปลกใจ“เจ้าไปสืบผลการเรียนของหวังอี้หยางทั้งก่อนหน้านี้และตอนนี้มาอย่างละเอียด ... และมีหลักฐานด้วยยิ่งดี”แม้ภายนอกใบหน้าของจางเคอจะนิ่งราบเรียบ ทว่าภายในกลับป
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 36 เปิดเผยเรื่องราว
ตอนที่ 36 เปิดเผยเรื่องราวหลังจากที่ฟังวาจาของอาจารย์หงโจหวังเว่ยซินก็กระจ่างใจได้ไม่ยาก กล่าวให้ง่ายขึ้นหวังอี้อย่างต้องฝึกกล้ามเนื้อเล็กให้แข็งแรงขึ้นอีกทั้งยังอ่อนเยาว์เกินไปหรือที่นางเข้าใจคือน้องชายยังขาด วุฒิภาวะ ตารางการเรียนของหวังอี้หยางถูกปรับเปลี่ยน ช่วงเช้าจะเรียนเกี่ยวกับปรัชญาการเมืองการปกครอง การคำนวณในบางครั้ง ส่วนช่วงบ่ายฝึกใช้พู่กันทั้งการคัดอักษรและวาดภาพ โดยอาจารย์หงโจได้รับปากจะดูแลจัดการเรื่องนี้ เรื่องเรียนของหวังอี้หยางนับว่าราบรื่นยิ่งนัก หวังเว่ยซินรู้สึกวางใจได้หลายส่วน อีกทั้งการสร้างเรือนก็ใกล้จะเสร็จทำให้นางยิ่งอารมณ์ดี มีเวลาจัดการเรื่องการวางแผนการบริการจัดการโรงเตี๊ยม โดยไม่ทันได้สังเกตว่าช่วงนี้มีบุรุษผู้หนึ่งติดตามนางอยู่ “นายท่าน คุณชายกู้มารอพบท่านอยู่ที่จวนขอรับ” หลีเซียวหยวนหันมาพยักหน้าแล้วเร้นกายออกไปทันทีจวนผู้บัญชาการหลี เมื่อเห็นหลีเซียวหยวน กู้ซวินก็ลุกขึ้นคารวะ “ศิษย์คารวะท่านอาจารย์”ชายหนุ่มโบกมือให้อีกฝ่ายนั่งลง “มีความคืบหน้าหรือ”กู้ซวินพยักหน้าแล้วพูดขึ้น “โชค
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 35 ต้องใช้เวลา
ตอนที่ 35 ต้องใช้เวลา โจวชุนหลังจากคัดเด็กที่คิดว่าน่าจะเหมาะสมกับน้องชายของตนเอง เมื่อคัดเลือกมาได้สองคน จึงเดินออกมาตามหา หวังเว่ยซิน ให้นางช่วยตรวจสอบคนอีกครั้ง “พี่สาว ... ข้าตัดสินใจเลือกเด็กได้แล้ว” หวังเว่ยซินหันมามองเด็กชายสองคนเบื้องหน้า ร่างกายสะอาดสะอ้าน ผิวพรรณดูสดใสขึ้นผิดจากหลายวันก่อน แสดงว่าพวกพอรู้จักดูแลตนเองได้ดีในระดับหนึ่ง นับว่าใช้ได้ “พวกเจ้าชื่ออะไร” “ผู้น้อย...อี้ซิงขอรับ” “ผู้น้อย..จางถงขอรับ” “อี้ซิง จางถง...ข้าจะให้เจ้าสองคนเป็นบ่าวรับใช้ข้างกายคุณชายรองหวังอี้หยาง พวกเจ้ายินดีหรือไม่” เด็กน้อยทั้งสองคนรีบคุกเข่า “ผู้น้อยยินดีติดตามรับใช้คุณชายรองขอรับ” น้ำเสียงหนักแน่นชัดเจน หวังเว่ยซินพยักหน้าพอใจ “เช่นนั้นก็ไปเก็บข้าวของ กลับไปกับข้า” เด็กชายทั้งสองรับคำรีบกุลีกุจอวิ่งกลับไป หวังเว่ยซินหันมายิ้มกับโจวชุน “แล้วเจ้าเล่า? เลือกสาวใช้ได้หรือยัง” โจวชุนส่ายหน้า “มิต้องหรอกเจ้าค่ะ เอาไว้ย้ายมาอยู่ที่นี่คัดเลือกตอนนั้นยั
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 34 เงินจะหมดแล้ว
ตอนที่ 34 เงินจะหมดแล้ว นอกจากเรือนพักเล็กของเหล่าทาสที่สร้างก่อน ก็เป็นเรือนใหญ่ที่พักของหวังเว่ยซิน เหล่าทาสที่คาดเดาความยิ่งใหญ่ทั้งคฤหาสน์และโรงเตี๊ยมต่างก็มีสีหน้ายิ้มแย้มเพราะที่นี่ต่อไปนี้จะเป็นที่พวกเขาได้อาศัยอยู่จวบจนชั่วชีวิต ทว่า แม้หวังเว่ยซินจะเป็นนายที่เพียบพร้อม ไม่ต่างจากสวรรค์ประทานมาให้ กระนั้นก็มิใช่จะไม่มีคนโง่ละโมบมาก ตัดสินใจหักหลังนาง ความจริงนี้หวังเว่ยซินรู้ดี นางมิได้เชื่อใจพวกเขาขนาดนั้น การปล่อยป่ะให้อิสระก็นับเป็นการคัดเลือกคนอย่างหนึ่ง วันนี้นางกับโจวชุนมาตรวจดูความคืบหน้าและยังมาสอดส่องเด็กรับใช้ให้หวังอี้หยางด้วย เสียงฮื้อฮากระซิบพูดคุยทำให้หวังเว่ยซินเงยหน้าขึ้นไปมอง “นั่นเป็นขบวนรถม้าจากจวนหงอี้กง...ใช่หรือไม่” คนงานอีกคนพยักหน้า “ใช่แล้ว...ว่าแต่พวกเขาจะไปที่ใด” อีกคนเริ่มเอ่ยพูด ด้วยความรู้สึกที่เหนือกว่า “ข้ารู้...” “รู้ก็พูดสิ...จะมัวอวดอ้างอันใด” พวกเขาต่างใจจดจ่อรอฟัง อีกคนอดทนไม่ไหวก็เอ่ยปากเร่ง “แล้ว..อย่างไร พวกเขาจะไปที่ใด”
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 33 แลกเปลี่ยนความคิด
ตอนที่ 33 แลกเปลี่ยนความคิด จางฮูหยินเสร็จงานที่ก่อสร้างก็เดินกลับ ถึงเรือนตะวันก็คล้อยต่ำเหลือแสงสว่างอยู่รำไร นางจึงรีบหุ่งข้าวเตรียมมื้อเย็น จางฉือพึ่งกลับมาถึงได้ยินเสียงเคลื่อนไหวในครัวจึงเอ่ยถาม “ท่านแม่พึ่งกลับมาหรือขอรับ” “จางฉือหรือลูก...ไปนั่งพักก่อน แม่ทำอาหารสักครู่” จางฉือ วางกระเป๋าตำราลงพลางพับแขนเสื้อขึ้น แล้วเดินเข้าไปในครัว จางฮูหยินเห็นบุตรชายก็เอ่ย “มิต้อง ๆ ตรงนี้ไม่มีอันใด กับข้าวมีแล้ว...แม่แค่ต้มข้าวเพิ่มเท่านั้น...ลูกไปล้างหน้าล้างตาเสียแล้วค่อยมาทานข้าวกัน” จางฉือ มองไปยังกล่องอาหารแล้วเดินไปนั่งข้างมารดา พลางพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ท่านแม่ต่างหากที่ต้องไปอาบน้ำ ข้าจะเป็นคนต้มข้าวเอง” จางฉือสบสายตามุ่งมั่นของบุตรชาย นางจึงจำยอม “ได้..เช่นนั้นแม่ไปล้างหน้าล้างตาเปลี่ยนเสื้อผ้า...แล้วจะกลับมาทานอาหารที่เจ้าเตรียมให้..อย่าลืมอุ่นน้ำแกงด้วยนะ” จางฉือยิ้ม “ขอรับ...ท่านแม่วางใจได้” จางฮูหยินอาบน้ำเสร็จก็ได้กลิ่นอาหารหอมฉุน นางรีบเดินแล
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 32 มิใช่ว่าจะดูไม่ออก
ตอนที่ 32 มิใช่ว่าจะดูไม่ออก ส่วนทางเวทีในขณะนั้น เฟยอิงปรากฏกายตามที่คาดหลังจากที่ผ่านไปหนึ่งกระบวนท่าใบหน้าหญิงสาวก็เต็มไปด้วยความตึงเครียด ไอ้บ้านี้ ร่างกายภายในบอบซ้ำอย่างหนักแทบจะทรงตัวไม่อยู่แล้ว แต่ไม่ได้จะชนะ..แล้วให้คนเอ่ยเพราะ..นังคนนั้นไม่ได้ แม้เฟยอิงจะสามารถเอาชนะได้ภายในหนึ่งฝ่ามือ กระนั้นทุกครั้งที่ลงมือนางกลับถอนกำลังภายในออกทั้งหมด หวังยืดการประลองให้ได้นานที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ สีหน้าที่นางแสดงออกมาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น ลมหายใจหอบถี่ดั่งกำลังต่อสู้อย่างหนักหน่วง ทว่าก็มิใช่ว่าทุกคนจะดูไม่ออก เสิ่นเยี่ยหงเห็นสถานการณ์บนเวที ก็ถอนหายใจโล่งอก ใบหน้าองค์รัชทายาทเองก็ผ่อนคลายลงไปหลายส่วน หันมาถาม “หลีเซียวหยวนไปไหนเสียแล้ว” เสิ่นเยี่ยหงแค่นเสียงหัวเราะ “กระหม่อมคาดว่าน่าจะตามไปดูอาการของคุณหนูหวังผู้นั้นพ่ะย่ะค่ะ” รัชทายาทยิ้มพลางเอ่ย “อายุของหลีเซียวหยวนก็ควรออกเรือนแล้ว ได้ข่าวมงคลท่านได้บุตรสาวเพิ่มอีกคนแล้ว” เสิ่นเยี่ยหง พยักหน้าตอบ “
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 31 ทำตามหน้าที่
ตอนที่ 31 ทำตามหน้าที่ ดวงตาของหวังเว่ยซินคล้ายมีเปลวไฟลุกโชน อารมณ์ของหญิงสาวขุ่นมัวสุดขีด อุตสาวางแผนเจ็บตัวให้สมจริงไปแล้ว การต่อสู้หลังจากนี้ก็ของจริงเช่นนั้น พริบตาหวังเว่ยซินก็พลิ้วกายวูบไหวไปมาบนเวที เพียะ!! ผลัวะ!! อั๊ก!! เชี่ยเฉิงถูกหวังเว่ยซินซ้อมจนร่างที่ยืนอยู่ซวนโซ ชายหนุ่มเอากระบี่ปักประครองตนเองแล้วตะโกนขึ้น “นังปีศาจ..!!” หวังเว่ยซินหยุดเคลื่อนไหวยืนนิ่งอยู่บนไม้ขอบเวที นางหรี่ตามองสภาพของอีกฝ่าย ด้วยแววตาผ่อนคลาย ได้ระบายโทสะทำให้หายใจคล่องขึ้น ส่วนหลีเซียวหยวนก็คลายมัดที่กำอยู่โดยไม่รู้ตัว “อย่าพึ่งตายนะ...ข้ายังไม่ได้เริ่มต้น” หวังเว่ยซินชัดกระบี่ออกไป พลิ้วไหวกายดุจสายลม ผู้คนเบื้องล่างเห็นเพียงประกายกระบี่มีเพียงพวกเหล่ายุทธภพที่มีฝีมือแก่กล้ามองเห็นสิ่งที่เคลื่อนไหว “นางกำลังทำอะไร” “ดูเหมือนว่า...จะกรีดเสื้อผ้าของอีกฝ่าย” เมื่อนางหยุดการเคลื่อนไหว เสื้อผ้าของเชี่ยเฉิงก็ขาดกระจายออก “ว้าย!!” เสียงส
