MasukShare
บทที่ 3 ใจละลาย
Terakhir Diperbarui:
2025-05-22 05:23:46เมื่อตักบาตรเทโวเสร็จก็มีพิธีทางศาสนา ในขณะที่นั่งสวดมนต์อยู่นั้นสายตาของแตงไทยก็โฟกัสไปที่กำนันหินตลอดเวลา และก็ดูเหมือนว่าเขาเองก็รู้ตัว
"อุ๊ย !" แตงไทยสะดุ้งพลางก้มหน้าหลบสายตาคม เมื่อกำนันหินรู้ตัวว่ามีคนแอบมอง เขาจึงได้หันหน้าไปทางนั้นและประสานสายตาเข้ากับสายตาของแตงไทยพอดี "เป็นอะไร ?" เจ๊ไก่กระซิบถาม แตงไทยไม่ตอบแต่บุ้ยปากไปทางที่กำนันหินนั่งอยู่ "เก็บอาการหน่อย เดี๋ยวไก่ตื่น อดแดกกันพอดี" เจ๊ไก่เห็นท่าทางแรดออกหน้าออกตาของเพื่อนรุ่นน้องก็อดเตือนออกมาตรง ๆ ไม่ได้ "เจ๊..ก็หนูไม่เคยนี่นา" เจ๊ไก่เบ้ปาก รูปลักษณ์ภายนอกของแตงไทยนั้นบอกตามตรง ถ้าบอกว่าเธอยังซิงคงมีน้อยคนที่จะเชื่อ เพราะว่าการแต่งตัวของเธอในทุกวันนอกจากวันนี้ที่มาวัด บอกได้เลยว่าเปรี้ยวเข็ดฟัน "นั่นแหละ ๆ เก็บอาการหน่อย" แตงไทยจึงได้สงบอกสงบใจตั้งใจฟังพระสวดต่อไป เธอยอมรับว่าเขินกำนันหินมากจริง ๆ เพราะเขานั้นตรงสเป๊คเธอทุกอย่าง ทั้งหล่อล่ำ สูงใหญ่และมีผิวสีแทน สายตาเล่าก็คมเข้ม แค่ได้สบตาทีก็ใจละลาย หลังจากพระสวดเสร็จแล้วแตงไทยกับเจ๊ไก่ก็ไปช่วยแยกของที่ชาวบ้านนำมาตักบาตรเทโว แล้วก็จัดเป็นชุด ๆ กรรมการวัดมีมติว่าจะนำของเหล่านั้นไปมอบให้ผู้ที่ด้อยโอกาส ผู้ป่วยติดเตียงและโรงเรียน เมื่อเสร็จเรียบร้อยแตงไทยก็มองหากำนันหิน แต่ว่าเขาก็ไม่อยู่ตรงนั้นแล้ว เธอรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย จึงได้ชวนเจ๊ไก่กลับบ้าน เมื่อมาถึงบ้านพ่อก็บอกกับเธอ "แตงเดี๋ยวพ่อจะไปดูวัวหน่อยนะ มันกำลังจะตกลูก" "จ้ะพ่อ" แล้วตาทองก็ออกจากบ้านไป เนื่องจากมีวัวหลายตัวตาทองจึงได้ทำคอกไว้ที่กลางทุ่งนา จะได้ไม่เหม็นขี้ของมัน เวลาเกี่ยวหญ้าก็จะได้ไม่ต้องหอบไกล พอพ่อไปแล้วแตงไทยจึงได้ไปรื้อตู้เสื้อผ้าของพ่อหาเสื้อกันหนาวมาเตรียมซักไว้ให้ท่าน เพราะอากาศเริ่มหนาวแล้ว อีกอย่างกรมอุตุ ฯ ก็ออกข่าวแจ้งเตือนว่าปีนี้จะหนาวมากกว่าทุกปี เมื่อปั่นผ้าเสร็จและตากเรียบร้อยแล้ว มองดูเวลาก็ยังเหลืออีกหลายชั่วโมงกว่าจะค่ำ แตงไทยจึงได้ควบมอร์เตอไซค์ลงไปดูวัวกับพ่อที่กลางทุ่งนา กลับมาอยู่บ้านแบบนี้ใช้ชีวิตสโลไลฟ์มาก ๆ ตอนแรก ๆ เธอก็ชอบอยู่หรอก แต่พอนานไปก็เริ่มเบื่อ อยากลองหาอะไรทำบ้าง อาจจะหาของอะไรมาขายดูสักอย่างชวนเจ๊ไก่ด้วยก็น่าจะดี "พ่อ เป็นไงบ้าง" พอจอดมอร์เตอไซค์ได้เธอก็เดินตรงไปที่คอกวัวแล้วก็ถามพ่อออกมา "มันออกลูกแล้ว นั่นไง ตัวเมียซะด้วย" ตาทองพยักเพยิดให้แตงไทยดูลูกวัวตัวน้อยที่หมอบอยู่ข้าง ๆ แม่ของมัน ขนสีน้ำตาลเข้มนั้นชวนให้เข้าไปลูบสัมผัสมาก แต่ว่าตอนนี้ยังเข้าไปใกล้มันไม่ได้เพราะแม่มันหวง "เดี๋ยวพ่อรอเอาน้อง*มันก่อน แตงไปหิ้วน้ำมาให้มันกินหน่อยลูก" "จ้ะพ่อ" แล้วแตงไทยก็หิ้วถังไปตักน้ำในถังน้ำใบใหญ่ หิ้วมาให้วัวแม่ลูกอ่อนกิน วัวต้องการน้ำมากหลังจากที่มันตกลูก อีกประมาณชั่วโมงกว่า ๆ วัวแม่ลูกอ่อนก็คลอดน้องหรือรกออกมา ตาทองรีบเอาถังไปใส่และหิ้วไปล้างน้ำ รกของวัวนี้สามารถนำไปทำอาหารได้ โดยแกงใส่ใบชะพลูกับต้นหอมและผักชีลาว "ขอบคุณเด้ออีหล่า ปลอดภัยทั้งแม่ทั้งลูก" ตาทองกล่าวขอบคุณแม่วัวตัวนั้นแล้วก็ชวนลูกสาวกลับบ้าน เดี๋ยวดึก ๆ ค่อยมาดูพวกมันอีกที ส่วนวัวตัวอื่น ๆ ตาทองเอามันเข้าคอกหมดแล้ว และแตงไทยก็หอบหญ้าและฟางให้พวกมันเรียบร้อยแล้วเช่นกัน พอมาถึงบ้านตาทองก็จัดการต้มน้องวัวแล้วก็แบ่งออกเป็นหลาย ๆ ส่วนเพื่อที่จะนำไปแบ่งให้คนอื่น ๆ ด้วย การแบ่งน้องวัวให้คนอื่นนี้เป็นความเชื่ออีกอย่างของชาวอีสาน เพราะการแบ่งน้องวัวให้คนอื่นนั้นจะทำให้วัวออกแม่แพร่พันธ์ได้เยอะ ๆ นั่นเอง "ถุงนี้ให้ผู้ใหญ่บ้าน ถุงนี้ทำไปวัด ถุงนี้เอาให้ยายทองดี ถุงนี้เอาไว้กิน ส่วนถุงนี้เอาไปให้กำนัน ที่เหลือเอ็งจะเอาไปให้ใครก็ตามใจ" ตาทองตักน้องวัวใส่ถุงแกงแล้วก็แจกแจงให้แตงไทยฟัง เธอหูผึ่งทันทีเมื่อได้ยินว่าพ่อจะเอาน้องวัวไปให้กำนัน "เอาไปให้กำนันด้วยเหรอพ่อ กำนันไหนอ้ะ ?" "อ้าว..ก็กำนันหินกำนันประจำตำบลของเราไง" "พ่อรู้จักกำนันด้วยเหรอ ?" "เอ๋า..ไอ้ลูกคนนี้ มีใครในตำบลหนองปลาไหลไม่รู้จักกำนันหินวะ ?" ตาทองบ่นให้ลูกสาวอย่างหงุดหงิด เธอหน้ามุ่ยทันที แต่พอตาทองนึกได้ว่าแตงไทยไปอยู่กรุงเทพ ฯ หลายปีอาจจะไม่รู้จักกำนันหินก็ได้ เพราะตอนที่เธออยู่บ้านตอนนั้นแกยังไม่ได้เป็นกำนัน อีกอย่างตอนนั้นแตงไทยก็ยังเด็กอยู่ด้วย "พ่อจะเอาไปให้วันนี้เลยเหรอ ?" "วันนี้มันค่ำแล้ว ค่อยเอาไปให้พรุ่งนี้ละกัน" แตงไทยพยักหน้า เธอรู้สึกใจเต้นแรงขึ้นมาอีกครั้ง อยากจะอาสาเป็นคนเอาน้องวัวไปให้กำนันเอง แต่ก็กลัวพ่อสงสัย อีกอย่างเธอก็ไม่รู้จักบ้านของเขาด้วย เช้าวันต่อมาหลังจากที่เสร็จธุระทุกอย่างแล้วตาทองก็เดินไปที่มอเตอร์ไซค์พ่วงข้างของแก เตรียมจะสตาร์ทรถเพื่อเอาน้องวัวไปให้กำนันหิน แต่ก็ต้องสบถออกมาด้วยความหัวเสีย "เฮ้ย ! อะไรวะรถยางรั่ว" แตงไทยที่กำลังล้างจานอยู่ในครัวรีบวิ่งออกมาดูพ่อ "มีอะไรเหรอพ่อ ?" "รถพ่วงพ่อน่ะสิ มันยางรั่ว เอ็งล้างถ้วยเสร็จรึยัง ? พาพ่อไปบ้านกำนันหน่อย" "จะเสร็จแล้วจ้ะ ทำไมพ่อไม่ขี่ไปเองล่ะจ๊ะ ?" "โอ๊ย !รถแบบนี้ข้าขี่ไม่เป็นหรอก" "พ่อ มันขี่ง่ายจะตาย สตาร์ทแล้วก็บิดไปเลย ไม่ต้องมาคอยเข้าเกียร์" "ไม่เอา เอ็งนั่นแหละพาพ่อไป" เมื่อพ่อพูดแบบนั้นแตงไทยจึงรีบเข้าครัวไปล้างจานให้เสร็จเรียบร้อย พลางนึกขำพ่อในใจ รถมอเตอร์ไซค์ของเธอขี่ง่ายจะตายเพราะมันเป็นเกียร์ออโต้ แต่ก็อย่างว่า พ่อแกค่อนข้างหัวโบราณ อะไรที่มันทันสมัยหน่อยก็ไม่ค่อยอยากลอง แล้วตาทองก็ซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์แตงไทยมุ่งตรงไปทางบ้านของกำนันหิน บ้านของกำนันหินอยู่คนละหมู่บ้านกับแตงไทยและตาทอง หมู่บ้านของกำนันหินนั้นคือหมู่บ้านหนองปลาไหล ส่วนหมู่บ้านของแตงไทยคือหมู่บ้านหนองปลาดุก ทั้งสองหมู่บ้านอยู่ห่างกันประมาณสองกิโลเมตร
Bab terbaru
พ่อกำนันคนนั้น ต้องเป็นของฉันคนนี้ บทที่ 30 งานแต่งงาน (จบบริบูรณ์)
สิบสี่กุมพาพันธ์ เป็นวันกำหนดการงานแต่งของแตงไทยและกำนันหิน ซึ่งงานแต่งในคราวนี้ถูกจัดอย่างยิ่งใหญ่ มีทั้งหมอลำและรถแห่ กำนันหินเชิญคนทั้งตำบลหนองปลาไหลให้ไปร่วมงานแต่งของเขา และสิ่งที่ทุกคนต้องพูดโจษขานกันไปอีกนาน นั่นก็คือสินสอดที่กำนันหินมอบให้กับตาทองผู้เป็นพ่อตา เพราะมันเยอะมาก เงินสดสิบล้านบาท ทองคำแท่งห้าสิบบาท และโฉนดที่ดินในตำบลหนองปลาไหลอีกนับร้อยไร่ แต่ตาทองไม่รับเขามอบกลับคืนให้ลูกสาวและลูกเขย"พ่อไม่ต้องการสินสอดอะไรทั้งนั้น ขอแค่หลานสาวหรือหลานชายอย่างละคนก็พอ"ตาทองบอกกับเจ้าบ่าวเจ้าสาว กำนันหินหันไปมองหน้าแตงไทยอย่างมีความหมาย เธอก็ยิ้มตอบเขากลับมาอย่างเขินอายแต่ก็ยั่วยวนเขาอยู่ในทีหลังจากเสร็จงานพิธี เจ้าบ่าวเจ้าสาวก็ปล่อยให้แขกเหรื่อสนุกสนานกัน ส่วนพวกเขาทั้งสองคนได้เข้าห้องหอไปงานนี้คนที่มีความสุขมากที่สุดนอกจากแตงไทย กำนันหินและตาทองแล้ว ก็คงจะหนีไม่พ้นเจ๊ไก่ เพราะว่านอกจากได้เงินในซองจากการเป็นเพื่อนเจ้าสาวเยอะมากหลายหมื่นเลยทีเดียวแล้ว เจ๊ยังได้ส่องหนุ่ม ๆ อีกหลายคน ทั้งนักร้องรถแห่ พระเอกหมอลำรวมทั้งนักดนตรีด้วย เจ๊คนสวยเอาเงินในซองที่ได้มา ไปเปย์หนุ่ม ๆ เหล่
พ่อกำนันคนนั้น ต้องเป็นของฉันคนนี้ บทที่ 29 วันปีใหม่
วันนี้เป็นวันสิ้นปีมองไปทางไหนก็เห็นแต่ความสุขและบรรยากาศของการเฉลิมฉลอง แตงไทยกับกำนันหินเองก็กำลังเดินซื้อของอยู่ในร้านขายส่งในตัวอำเภอ เพื่อเอาไปฉลองปีใหม่เช่นเดียวกัน ปีนี้เขากะว่าจะฉลองสองคนกับแตงไทยเท่านั้น แต่ทว่าไอ้เพื่อนตัวดีทั้งสองคนดันอยากมาร่วมฉลองด้วย ตอนแรกเขาคิดจะปฏิเสธแต่พวกมันก็เซ้าซี้ไม่เลิก แถมยังขุดคำมาด่าเขาอีกสารพัด ทั้งหาว่ามีแฟนแล้วทิ้งเพื่อนบ้าง ตีตัวออกห่างบ้าง ใช่ซี้มีแฟนแล้วเพื่อนก็เป็นหมาหัวเน่าบ้าง และอีกหลายคำด่า จนกำนันหินเกรงว่าจะอดกระโดดเตะพวกมันไม่ได้ สุดท้ายจึงต้องยอมให้พวกมันมามีส่วนร่วมด้วยแตงไทยเองก็ชวนเจ๊ไก่มาด้วยเหมือนกัน ตอนนี้เจ๊กำลังช่วยจัดเตรียมสถานที่อยู่ที่บ้านของกำนันหิน ร่วมกับปลัดสิงห์และเสี่ยกรณ์ ปล่อยให้การซื้อของเป็นหน้าที่ของกำนันหินและแตงไทยไประหว่างที่ทั้งสองคนกำลังเดินเลือกซื้อของอยู่นั้น สายตาคู่หนึ่งก็มองมาที่แตงไทยอย่างมาดร้าย เสี่ยสันต์นั่นเองเขาคิดในใจว่าถ้าหากไม่มีผู้หญิงคนนี้กำนันหินก็ต้องหันกลับไปสนใจกุหลาบแน่นอน แล้วแผนการณ์อันชั่วร้ายก็ผุดขึ้นในใจของชายวัยกลางคนเมื่อแตงไทยกับกำนันหินได้ของครบแล้วก็พากันเดินไปที่รถ
พ่อกำนันคนนั้น ต้องเป็นของฉันคนนี้ บทที่ 28 กุหลาบ
'เพี๊ยะ !'กุหลาบหน้าหันไปตามแรงตบของผู้เป็นพ่อ เธอน้ำตารื้นและร้องไห้ออกมาทันที ยกมือขึ้นมากุมใบหน้าซีกที่ถูกตบเอาไว้ มันทั้งชาและร้อนผ่าวสลับกันไปมา แต่ความเจ็บตรงใบหน้ายังเจ็บไม่เท่าตรงหัวใจของเธอ"ไม่ได้เรื่อง ! ทำไมมึงโง่อย่างนี้ ห๊ะ ! กูบอกให้มึงทำยังไงก็ได้ให้มึงได้ไอ้หินเป็นผัว แต่มึงก็ไม่ทำ เป็นไงทีนี้มีหมาคาบไปแดกแล้ว"เสี่ยสันต์บริภาษลูกสาวออกมาเสียงดัง ไม่ได้สนใจน้ำตาที่กำลังอาบแก้มของกุหลาบเลยแม้แต่น้อย ที่สนใจตอนนี้ก็คือเขาจะหาเงินที่ไหนมาใช้หนี้การพนัน หนี้ตั้งหลายล้าน ที่ทางก็ขายและเอาไปจำนองเกือบหมดแล้ว มีทางเดียวก็คือให้นังกุหลาบมันแต่งงานกับไอ้หิน เพื่อที่จะได้เอาเงินจากมันมาใช้หนี้ เพราะเสี่ยสันต์รู้ดีว่ากำนันหินรวยมาก ขายอ้อยขายยางแต่ละปีได้หลายสิบล้านบาท แต่ว่านังลูกสาวตัวดีมันก็ไม่ได้เรื่อง ปล่อยให้นังแตงไทยมาฉกเอากำนันหินไปจนได้"ฮือ ๆๆ พ่อจ๋าหนูไม่ได้ชอบพี่หิน พี่หินก็ไม่ได้ชอบหนูอีกอย่างเขาก็มีแฟนแล้ว กำลังจะแต่งงานกันแล้วด้วย""มึงหยุดพูด ! มันกำลังจะแต่งงานกันแต่ยังไม่แต่งสักหน่อย มึงทำยังไงก็ได้ให้มันหันมาสนใจมึง ไม่อย่างนั้นมึงก็ออกจากบ้านกูไปเลย"พูดจบเ
พ่อกำนันคนนั้น ต้องเป็นของฉันคนนี้ บทที่ 27 คิดถึงจัง (nc 18 +++)
พอทั้งคู่เข้ามาในรถได้แล้วมือใหญ่ก็คว้าท้ายทอยของแตงไทยเอาไว้และบดจูบกับเธออย่างเร่าร้อน หญิงสาวก็ตอบสนองเขาเป็นอย่างดี จูบตอบเขากลับไปอย่างไม่ยอมแพ้ สองลิ้นเล็กใหญ่เกี่ยวกระหวัดดูดดึงกันไปมา เนิ่นนานกว่าที่กำนันหินจะผละริมฝีปากออก และพารถเคลื่อนตัวออกไปจากบริเวณบ้านของเจ๊ไก่เจ๊คนสวยมองท้ายรถกระบะที่เพิ่งเคลื่อนตัวออกไปแล้วก็ส่ายหน้า รู้ได้ทันทีว่าแตงไทยกับกำนันหินทำอะไรกัน ข้าวใหม่ปลามันก็อย่างนี้แหละสมัยก่อนเจ๊ก็เคย เจ๊รีบล้างถ้วยชามให้เสร็จ พลางนึกในใจรู้สึกดีใจกับนังแตงมันด้วย ที่กำนันหินคลั่งรักมันขนาดนี้ เพราะปกติแล้วผู้ชายหากไม่รักจริง พอได้แล้วก็มักจะเบื่อแต่ดูทรงแล้วกำนันแห่งตำบลหนองปลาไหล มีแต่จะหลงใหลเพื่อนรุ่นน้องของเจ๊แบบหัวปักหัวปำพอรถเคลื่อนตัวออกมากำนันหินก็จับมือเล็กไปวางลงบนเป้ากางเกงที่กำลังตุงของตัวเอง แตงไทยหันไปสบตากับเขาอย่างเขินอายและยั่วยวนอยู่ในที แล้วเธอก็บีบคลึงมังกรร้ายที่กำลังตื่นตัวเบา ๆ"อื้อ..แตงจ๋าไปที่บ้านพี่นะ""ค่ะ"แล้วกำนันหินก็เหยียบคันเร่งอย่างแรง เพื่อที่จะได้กลับถึงบ้านเร็ว ๆ เขาอยากกอดรัดฟัดเหวี่ยงร่างบอบบางหอมกรุ่นนี่เต็มที ยิ่งตอนนี้ท่อน
พ่อกำนันคนนั้น ต้องเป็นของฉันคนนี้ บทที่ 26 คนคลั่งรักของแทร่
หลังจากนั้นกำนันหินกับแตงไทยก็ไปไหนมาไหนด้วยกันอย่างเปิดเผย ในฐานะคนรักและกำลังจะแต่งงานกันเร็ว ๆ นี้ จนสร้างความประหลาดใจให้กับชาวบ้านชาวช่องในตำบลหนองปลาไหลเป็นอย่างมาก แต่ว่าทุกคนต่างก็ยินดีกับกำนันคนเก่งเพราะว่าเขาจะได้หลุดพ้นออกจากอาการโศกเศร้าที่เสียภรรยาเสียทีในตอนแรกเขากะว่าจะส่งผู้ใหญ่ไปสู่ขอแตงไทยหลังปีใหม่ แต่เพราะความคลั่งรักและใจร้อนบวกกับอาการติดแฟน กำนันหินจึงได้ส่งผู้ใหญ่ไปสู่ขอและหมั้นหมายกับแตงไทยเอาไว้ หลังจากที่ได้บอกกับตาทองว่าเขาคบกับแตงไทยได้เพียงสามวัน ที่จริงแล้วกำนันหินจะหมั้นแล้วก็แต่งเลยภายในวันนั้น แต่แตงไทยได้ขอว่าขอเป็นหลังสงกรานต์ดีกว่า เพราะเธอเตรียมตัวไม่ทัน จะทำยังไงได้คนคลั่งรักอย่างเขาก็ต้องตามใจแฟนอยู่แล้ว ด้วยความที่คลั่งรักมาก วันนี้กำนันหินก็พาแตงไทยไปที่ไร่อ้อยของเขาด้วย เพื่อให้เธอไปช่วยดูแลเรื่องอาหารการกินของคนงาน และช่วยจ่ายเงินค่าแรงให้คนงานด้วย จนทุกคนแซวว่าเธอคือคุณนายไร่อ้อยแต่เหตุผลที่กำนันหินให้เธอมากับเขาด้วยนั้น ก็เป็นเพราะว่าเขาคิดถึงและไม่อยากห่างเธอแม้สักวินาที ถึงจะทำงานหนักแค่ไหนขอแค่มีเธออยู่ใกล้ ๆ เขาก็มีแรงฮึดขึ้นมาทันท
พ่อกำนันคนนั้น ต้องเป็นของฉันคนนี้ บทที่ 25 คลั่งรัก (nc 18 +++)
หลังจากทานข้าวกันเสร็จแล้ว กำนันหินกับแตงไทยก็ไปนั่งคุยกันที่เปลไม้ไผ่จนดึกดื่น ชายหนุ่มไม่อยากกลับเลยอยากหอบเสื้อผ้ามาอยู่กับเธอให้มันรู้แล้วรู้รอด หรือไม่ก็พาเธอกลับไปอยู่ที่บ้านด้วยกันแต่ก็ทำไม่ได้"ฮ้าวว..ง่วงจัง"แตงไทยปิดปากหาวออกมา กำนันหินมองเวลาที่มือถือก็พบว่าห้าทุ่มกว่าแล้ว เขาจึงขอตัวกลับ "ดึกแล้ว พี่กลับก่อนนะ แตงจะได้พักผ่อน""ค่ะ เดี๋ยวแตงเดินไปส่งที่รถ"แล้วทั้งสองคนก็เดินเคียงข้างกันไปที่รถกระบะ พอมาถึงตรงข้างรถซึ่งเป็นบริเวณที่มืดเพราะตรงนี้ไม่มีแสงไฟส่องมาถึง กำนันหินก็คว้าร่างบางเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดแกร่ง แตงไทยก็กอดตอบเขาเช่นกัน แล้วชายหนุ่มก็โน้มใบหน้าลงไปหาริมฝีปากอวบอิ่มที่เผยอรออยู่แล้ว พอริมฝีปากของทั้งคู่สัมผัสกันจุมพิตดูดดื่มก็เกิดขึ้น เนิ่นนานจนแตงไทยเริ่มร่างกายอ่อนระทวย สองแขนเรียวโอบรอบลำคอแกร่ง บดเบียดหน้าอกอวบเข้าหาแผ่นอกกว้างแนบแน่นอารมณ์ของทั้งคู่กระเจิดกระเจิงจนฉุดไม่อยู่ กำนันหินจึงกดรีโมทกุญแจรถแล้วก็เปิดประตูทางด้านเบาะหลัง ประคองร่างบอบบางของแตงไทยให้ไปนอนราบตรงเบาะยาว แล้วร่างสูงใหญ่ก็ตามขึ้นไปคร่อมทับร่างบอบบางเอาไว้ชายหนุ่มก้มใบหน้าลงซุกไซ
Anda juga akan menyukai
คุณหมอ❤️ที่รัก NC18++
Me'JinJIn16.0K Dibacaไลฟ์สดสยองขวัญ
เด็กสาวผู้กลืนกินวิญญาณ33.9K Dibacaรวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม1
เหมือนแพ17.4K Dibacaยั่วรักท่านประธาน
ชะนีติดมันส์35.0K Dibacaรวมเรื่องสั้นโรมานซ์ By ฝ้ายสีคราม (เล่ม 3)
ฝ้ายสีคราม160 Dibacaร้อนรักเลขาชั่วคราว
วนิลากลิ่นเลม่อน2246 Dibacaเมื่อรักเดินทางมาเจอกัน
สาวน้อย.ช่างฝัน534 Dibacaหักเหลี่ยมสวาทคาสโนวา
จิ่วเทียนอี้อี564 Dibaca
