“ยัยลินจริงๆ ด้วย ทำไมลินเป็นแบบนี้ พี่ภามทำอะไรลินจริงๆ เหรอ!”
คีรีมาตั้งท่าจะเข้าไปหาคนในห้อง แต่ภามฉวยต้นแขนน้องสาวลากออกมาทัน แล้วจัดการปิดประตูทันที
คราวนี้ทั้งสามก้าวมาหยุดยืนที่เดิมอีกครั้ง ภามมีสีหน้าอึดอัดคับข้องใจที่สุด ขณะที่ชลวีได้แต่หรี่ตามองเพื่อนสนิทกับน้องสาวมีท่าทีประหลาดด้วยความสนใจเป็นอย่างยิ่งแต่ข่มมันเอาไว้
“พี่ภาม!”
น้องสาวของเขากรีดร้องเรียกชื่อเขาออกมาในที่สุด และภามก็รู้แล้วว่าเขาจำเป็นที่จะต้องอธิบาย ชายหนุ่มเสยผมยุ่งของตนเองอย่างงุ่นง่านใจ ความรู้สึกทั้งไม่ชอบใจและกรุ่นโกรธนิดๆ เห็นได้อย่างชัดเจนในดวงตาของเขา
“พี่ไม่ได้ตั้งใจ เมื่อคืนเมาแล้วเข้าห้องผิด” เขาบอกคีรีมา
“...”
คีรีมาไม่ตอบอะไร คราวนี้ภามจึงหันไปมองหน้าชลวีซึ่งเป็นเพื่อนสนิทอีกคนของเขา ก่อนจะเริ่มต้นเล่าที่มาของเรื่องหายะที่เกิดขึ้นกับเขา แม้มันจะฟังว่าเป็นการแก้ตัวก็ตาม
“ไอ้คุณชายมันบอกว่ามันส่งผู้หญิงมาเป็นของขวัญวันเกิดให้ฉัน ตอนนั้นฉันเมาก็คิดว่ามันทำจริงๆ แล้วก็เข้าผิดห้อง พอไปเจอเด็กนั่นก็เลยคิดว่าเป็นคนของไอ้คุณชาย...”
“...พี่ภาม”
คีรีมาได้แต่เรียกชื่อพี่ชายหน้าซีดเผือด นึกอยากเป็นลมในครั้งนี้ขณะที่สงสารเกวลินจับใจ สุดท้ายรุ่นน้องของเธอก็หนีสิ่งนี้ไม่พ้นเลยหรือ...
กลับกลายเป็นว่าเธอทำให้เกวลินเจอชะตากรรมแบบนี้หรือ...
“พี่ไม่ได้ตั้งใจ”
ภามได้แต่บอกอย่างหงุดหงิด ตอนนี้ปากหนักเกินกว่าจะพูดคำว่าขอโทษอะไร นึกเคืองและพาลพาโลอย่างเต็มที่ เด็กนั่นอยู่ผิดที่เอง แล้วมันก็ไม่ใช่ความผิดของเขาทั้งหมดทำไมคีรีมาถึงทำเหมือนเขาเป็นคนผิด!
แต่จะมาว่าเขาข่มขืนมันก็ไม่ใช่ พอถึงช่วงเวลาต่อมาเด็กนั่นก็สมยอมเองเหมือนกัน! เขาอาจจะเมา แต่ไม่ได้ขี้ลืม! สิ่งที่ทำลงไปตอนเมาไม่ได้ทำให้เขาลืมมันไปหรอก แต่มันแค่ทำให้ความยับยั้งชั่งใจของเขาลดต่ำลงมากกว่าปกติต่างหาก
“พี่รู้ไหม...” น้ำเสียงของคีรีมาสั่นเครือ ดวงตาของเธอแดงก่ำเหมือนคนพยายามกลั้นสะอื้น “ชีวิตลินมันน่าสงสารแค่ไหน รู้ไหมทำไมลินมันถึงต้องมาอยู่กับหนู เพราะว่าหนูช่วยมันไม่ให้โดนไอ้พ่อเลี้ยงระยำนั่นข่มขืน!”
“...”
“น้องมันไม่มีที่ไป แม่มันตาย ญาติอะไรก็ไม่เหลือ ไม่มีบ้านอยู่ ยังเรียนไม่จบ แถมยังมีพ่อเลี้ยงชั่วๆ อยู่อีกคน มันพยายามดิ้นรนเอาตัวรอด มันหนีจากนรกนั่นเพราะทนไม่ไหว แต่สุดท้าย...”
“...”
คีรีมาเหมือนพูดอะไรไม่ออกไปครู่หนึ่งด้วยความสะเทือนใจ ก่อนจะระเบิดออกมาพร้อมกับกระโจนเข้าหาพี่ชายตัวเอง
“...สุดท้ายหนูที่เป็นที่พึ่งให้น้อง แต่จริงๆ กลับเป็นคนทำให้น้องเจอเรื่องที่มันกลัวที่สุดอย่างนั้นเหรอ!”
“ครีม!”
เป็นชลวีที่เข้ามาจับตัวหญิงสาวเอาไว้ แล้วดึงมากอดแน่นไม่ให้หญิงสาวทำร้ายพี่ชายตัวเอง พร้อมกับพยายามกระตุ้นให้ผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มให้ใจเย็นลง
“ไอ้ภามมันก็ไม่ได้ตั้งใจ ครีมคงรู้ไอ้ชายคงเล่นมันหนัก ปกติภามมันไม่เคยทำอะไรแบบนี้อยู่แล้วครีมก็รู้ สิ่งที่เกิดขึ้นมันเป็นอุบัติเหตุ”
“ของอย่างนี้มันเรียกว่าเป็นอุบัติเหตุได้เหรอ!” คีรีมาโต้กลับอย่างดุเดือด “แล้วถ้ายัยลินแจ้งความล่ะ พี่ภามจะเอาทำยังไง!”
เธอถามพี่ชายออกไปอย่างท้าทาย ขณะที่ภามซึ่งเงียบมาตลอดหลังคำแก้ตัวห่วยๆ นั่นก็มีสีหน้าเรียบเฉย พอโดนเธอถามไปอย่างนั้น พี่ชายของเธอก็หันมาสบตาแล้วตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเย็นแต่ซ่อนความโกรธที่ยากจะปกปิดเอาไว้ได้
“ก็ให้เด็กนั่นแจ้งความไป”
“พี่ภาม!”
น้องสาวของเขาถามเสียงดัง ภามจ้องมองคีรีมาเขม็งก่อนจะเอ่ยต่อไปว่า
“พี่จะรับผิดชอบเอง”
“พี่จะรับผิดชอบยังไง นั่นชีวิตคนทั้งคนนะ พี่ทำให้ยัยลินเหมือนตกนรกไปแล้วรู้บ้างไหม”
“พี่จะรับผิดชอบทุกอย่าง”
ภามเอ่ยขึ้นอย่างจริงจังในขณะที่ทุกคนต่างนิ่งเงียบและรอฟัง โดยเฉพาะคีรีมาที่คราวนี้โกรธแทนเกวลินเป็นหนักหนา เพราะส่วนหนึ่งเธอคือคนที่รู้ดีว่าชีวิตเกวลินลำบากมากแค่ไหน และสิ่งที่เกิดขึ้นจะทำให้เกวลินรู้สึกอย่างไร ไหนจะต่อไปเธอจะวางตัวยังไงในเมื่อคนที่ทำแบบนี้เป็นพี่ชายของเธอเอง และเธอก็รู้ดีว่าเธอไม่อยากเห็นเขาเข้าคุกหรอก!
เพราะอย่างนี้คีรีมาถึงได้โกรธนักหนา
“จะให้เงิน ดูแล หรืออะไรก็ได้ที่เด็กคนนั้นต้องการ”
“...”
“ยกเว้นอย่างเดียวที่พี่ให้ไม่ได้”
“...”
“พี่จะไม่แต่งงานเพื่อรับผิดชอบชีวิตใคร เพราะว่าเด็กคนนี้ไม่ได้มีอะไรดีพอสำหรับพี่”
เขาไม่คิดจะแต่งงานกับคนที่ไม่รู้จักเพราะเรื่องแค่นี้ แถมผู้หญิงคนนี้นิสัยใจคอเป็นอย่างไรใครจะไปรู้ ต่อหน้าคีรีมาอาจจะดี ลับหลังอาจจะเป็นอีกอย่าง ทำไมเขาต้องเอาตัวเองไปผูกพันทั้งทางกฎหมายและประเพณีกับคนแบบนี้ แค่รับผิดชอบด้วยการให้เงิน ดูแลจนกว่าเธอจะพอใจก็เพียงพอแล้วสำหรับเขา
“...”
“ชัดเจนแล้วนะ”
“พี่ภาม!”
“ไอ้ภาม!”
ทั้งเพื่อนสนิทและน้องสาวร้องเรียกชื่อเขาออกมาพร้อมกันด้วยความตกใจ แต่ภามไม่พูดอะไรต่อ เขามองหน้าเพื่อนสนิทก่อนจะเอ่ยต่อไปว่า
“ฉันวานให้แกเอาของของเด็กคนนี้ไปให้ฉันที่ห้องหน่อย ไว้ที่ฝั่งขวาห้องฉัน ในเมื่อเด็กนี่กลายเป็นคนของฉันก็ให้อยู่ในที่ของฉัน ฉันจะพาเด็กคนนี้ขึ้นไปข้างบน ส่วนครีมเอากระเป๋าของเด็กคนนี้ตามมาด้วย แล้วเราค่อยมาคุยกัน พี่อยากรู้รายละเอียดเกี่ยวกับเด็กคนนี้”
ภามสั่ง จากนั้นเขาจึงหมุนตัวเองไปยังห้องที่เด็กคนนั้นนอนหลับไม่ได้สติอยู่ ช้อนอุ้มร่างเล็กที่เขาเพิ่งรู้ว่าเธอทั้งตัวเล็กและเบามากถึงขนาดนี้
ยามเมื่อเห็นอีกฝ่ายในที่สว่าง ร่องรอยที่เขาขบเม้มอย่างไม่ทะนุถนอมกระจายไปทั่วเรือนกายเธอ เห็นชัดเจนเด่นชัดโดยเฉพาะรอบต้นคอเล็กและลับหายไปในเสื้อยืดที่เขาแน่ใจว่าใต้ร่มผ้านั้นจะมีร่องรอยมากกว่านี้แน่นอน ไหนจะรอยช้ำเพราะแรงบีบรัดตรงบริเวณแขน ทั้งต้นแขนและข้อมือเล็ก ขึ้นรอยเขียวช้ำที่คาดว่าจะเปลี่ยนสีในอีกไม่ช้าแน่นอน
วูบหนึ่งในภามทั้งหงุดหงิดและสงสาร ทั้งอยากจะปลุกให้คนที่กำลังตัวร้อนจัดตื่นขึ้นมาตกลงกันให้แล้วเสร็จจะได้ไม่มีอะไรค้างคาใจ ทว่าสุดท้ายก็ได้แต่ข่มใจไว้แล้วพาเธอกลับไปยังที่ของเขา
ในเมื่อเธอเป็นคนของเขา อยู่ในการดูแลของเขาแล้วก็ต้องอยู่ในอาณาเขตของเขาเท่านั้น!
“พี่ภาม!”เธอเรียกเขาเสียงดุ แต่คนเป็นสามีกลับยิ้มจนตาพราว ก่อนจะค่อยๆ วางร่างเล็กของภรรยาสาวลงบนเตียงกว้างก่อนที่เขาจะตามขึ้นไปทาบทับอยู่เหนือร่างของคนตัวเล็กกว่ามือเล็กวางอยู่บนอกของเขา กึ่งผลักไสกึ่งโอนอ่อน ภามเลื่อนมือทาบทับมือเล็กของหญิงสาว ก่อนจะดึงให้เธอวางลงบนอกของเขา...ตรงตำแหน่งหัวใจ“พี่รักลินนะ”จู่ๆ เขาก็บอกรักกันเสียดื้อๆ ทำให้เกวลินถึงกับหน้าแดงก่ำขึ้นมาด้วยความเขินอาย“ลินสัมผัสได้ใช่ไหมว่าพี่รักลินมากแค่ไหน หัวใจของพี่เต้นไม่เป็นจังหวะก็เพราะลินนะ”“พูดอะไรน่ะ”เกวลินเขินจนต้องถามแก้เกี้ยว บอกตามตรงว่าเธอก็พอรู้แหละว่าภามน่ะปากหวานมากแค่ไหน เธอคือคนที่หลงคารมเขาตลอดนั่นแหละ แต่พอเปิดใจกันแล้วว่าหัวใจตรงกัน ภามหวานขึ้นเสียจนเธอหน้าร้อนวาบหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะทุกครั้งที่เขาสารภาพออกมา“ก็พูดเพื่อให้ลินรู้ว่าไม่ว่าหัวใจของพี่อยู่ในมือของลินแล้วน่ะสิจ๊ะ”“พี่ภาม...”“ให้พี่ได้รักลินเถอะ...นะ”ภามอ้อนวอนคนตัวเล็กใต้ร่างด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน และนั่นทำให้เกวลินถึงกับพ่ายแพ้ให้แก่เขา ทั้งๆ ที่ก็ไม่ได้คิดจะปฏิเสธอะไรภามอยู่แล้ว เธอไม่ได้ตอบเป็นคำพูด แต่การตอบรับด้วยการแนบจูบล
ตอนพิเศษ 2เป็นคนที่แพ้ทางทุกๆ อย่าง“พี่ภาม”เกวลินเรียกคนเป็นสามีด้วยน้ำเสียงตกใจนิดๆ เนื่องจากภามสวมกอดเธอจากทางด้านหลังในระหว่างที่เธอกำลังยืนมองท้องฟ้าในยามราตรีที่ริมระเบียงกว้างภายในบ้านพักส่วนของรีสอร์ตซึ่งเป็นหนึ่งในกิจการของภามที่ลงหุ้นกับเพื่อนสนิท เป็นกิจการส่วนตัวไม่เกี่ยวข้องกับเครือเอสซี และเป็นสถานที่ที่เธอกับเขาเคยมาเที่ยวด้วยกัน ภามเลือกที่นี่เป็นสถานที่ฮันนีมูนหลังจากเสร็จสิ้นงานแต่งงานระหว่างเธอกับเขาเมื่อสองวันก่อน ซึ่งหลังจากเข้าหอและภามสามารถหยุดงานได้ถึงเจ็ดวัน ชายหนุ่มก็พาเธอเดินทางมายังรีสอร์ตแห่งนี้ ซึ่งวันนี้เป็นคืนแรกที่เธอกับภามจะฮันนีมูนกันที่นี่บอกตามตรงว่าเธอรู้ดีเชียวละว่าภามน่ะหรือจะคิดใช้วันหยุดอย่างนี้มาเที่ยว เป็นไปได้ภามจะเอาแต่นั่งๆ นอนๆ อยู่ในห้องไม่ออกไปไหนเสียละมากกว่า แต่เกวลินก็ไม่ขัดเพราะว่าส่วนตัวเธอก็เป็นคนชอบอยู่กับที่นิ่งๆ มากกว่าจะออกไปผจญกับผู้คน ยิ่งระหว่างที่เธอตั้งครรภ์ เกวลินชอบนอนมากเป็นพิเศษเสียด้วย“ลินมองอะไรอยู่จ๊ะ”คำถามของชายหนุ่มซึ่งโอบกอดเธออย่างอบอุ่นจากทางด้านหลังทำให้เกวลินเอนตัวพิงอกคนเป็นสามีอย่างสบาย“ลินกำลังมองด
ตอนพิเศษ 1อย่าได้คิดอะไรกับว่าที่คุณผู้หญิงของท่านรอง“คุณติณณ์...น้องลินกับท่านรอง เอ่อ...เป็นแฟนกันตั้งแต่เมื่อไรคะ”ภามถึงกับชะงักเมื่อแอบได้ยินเหล่าลูกน้องในทีมของเขาต่างเข้าไปรุมติณณ์ทันทีที่ได้เวลาพัก นั่นเป็นเพราะเมื่อช่วงเช้าที่ผ่านมาเขาเดินเข้ามาทำงานด้วยสีหน้าแจ่มใสเป็นครั้งแรกในรอบสองสัปดาห์นรกที่จู่ๆ นอกจากเกวลินจะลาออกแล้ว คนเป็นเจ้านายก็แปรปรวนจนทั้งทีมที่ต้องทำงานกับภามถึงกับคำพระสวดมนตร์ก่อนนอนทุกคืนแล้ว ซึ่งเป็นกระทำการที่ทำให้ทุกคนอึ้งตะลึงเว้นติณณ์ไว้คนหนึ่งเนื่องจากหมอนี่เป็นคนเดียวที่รู้ถึงอารมณ์แปรปรวนของภามว่ามีสาเหตุมาจากอะไร แน่นอนละว่าตอนนี้ที่ภามอารมณ์ดีขึ้นแล้วเป็นเรื่องของเขากับเกวลินได้รับการเปิดเผยแล้วว่าเป็นคนรักกันที่กำลังจะแต่งงานกันในไม่ช้า ทั้งๆ ที่ไม่มีใครระแคะระคายมาก่อนซึ่งเรื่องนี้แหละที่กลายเป็นเรื่อง ‘ทอร์คออฟเดอะทาวน์’ ไปทั่วบริษัทในเวลานี้!หลังจากที่ภามไปง้อเกวลินสำเร็จ และพาหญิงสาวกลับไปอยู่บ้านเศรษฐวัฒน์เพราะต้องการให้มีคนดูแลเธอในช่วงเวลาที่กำลังตั้งครรภ์รวมถึงเวลาที่เขาไปทำงาน เกวลินเองนับตั้งแต่นั้นเขาก็ให้เธอออกจากงานอยู่บ้านเฉยๆ ส่
“ลินเหนื่อยไหมจ๊ะวันนี้”ภามถามภรรยาสาวที่เพิ่งออกมาจากห้องน้ำเพราะเริ่มมีอาการแพ้ท้องอยู่บ้างด้วยความห่วงใย หลังจากที่ง้อเกวลินสำเร็จและพาเธอกลับบ้านด้วยกันได้พร้อมกับปรับความเข้าใจทุกๆ อย่างแล้ว ภามก็เลือกที่จะกลับมาอยู่บ้านเศรษฐวัฒน์แทนที่จะไปอยู่คอนโดเหมือนเดิม เนื่องจากไม่ต้องการให้เกวลินอยู่เพียงลำพังในระหว่างที่เขาไปทำงานภามพาเกวลินมากราบบิดามารดาของเขา พร้อมกับบอกเรื่องลูก ตอนนี้แม่เลี้ยงกับน้องสาวของเขากำลังวิ่งวุ่นจัดงานแต่งงานด่วนเลย โดยมีภามคอยช่วย ส่วนเกวลินเนื่องจากเธอท้อง เขาจึงไม่อยากให้เธอเหนื่อย รวมถึงว่าตอนนี้เขาไม่ให้เกวลินไปทำงานแล้วด้วยเพราะเขาห่วงว่าเธอจะทำงานหนักและเครียดเกินไปจนส่งผลไม่ดีต่อลูกในท้อง ทั้งๆ ที่เกวลินยืนยันว่าเธอสบายดีก็ตาม เพราะหลังจากที่ภามรับรู้แล้วว่าเธอท้อง เขาเองในเวลานี้ก็มีอาการแพ้ท้องแทนเมีย และเป็นหนักเสียจนถึงขั้นเป็นลมเป็นแล้งตอนไปตรวจไซส์งานมาแล้วด้วย“ลินไม่เหนื่อยอะไรหรอกค่ะ พี่ภามต่างหากละคะเหนื่อยหรือเปล่า”เกวลินเอ่ยถามภาม เพราะวันก่อนเขาก็เพิ่งเป็นลมไปเพราะแพ้ท้องแทนเธออย่างหนัก จนเป็นที่ล้อเลียนกันไปทั่ว โดยเฉพาะคีรีมาที่ถึง
“ที่นี่แหละค่ะ” คีรีมาบอกในตอนที่เขากับเธอจอดรถใต้อาคารอพาร์ทเมนต์ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยที่เกวลินเรียนจบเท่าไรนัก “ชั้นแปดห้องแปดหนึ่งหนึ่ง โชคดีนะคะ”เธอเอ่ยแล้วโบกมือให้เขาหลังจากที่ส่งคีย์การ์ดผ่านประตูใต้ตึกรวมถึงกุญแจห้องพักนั้นให้เขาด้วย แต่ตัวเองสมัครใจนั่งรอในรถ“ขอบใจครีมมาก อยากได้อะไรบอกพี่ได้เลย”ภามบอกน้องสาวด้วยความรู้สึกขอบคุณจากใจจริงๆ และเริ่มติดสินบนเธอที่ช่วยให้เขาไม่ต้องลำบากในการบุกเข้าไปหาเกวลินอีกด้วย“ช่วยส่งครีมไปเรียนต่อที่อังกฤษที”คีรีมาขอร้องอย่างจริงจัง แต่ภามชะงัก ก่อนจะบอกเสียงกลั้วหัวเราะว่า“อันนั้นเราต้องไปขออนุญาตคนที่อยู่อเมริกาเว้ย ไม่ใช่ขอพี่!”ดรัณภพกดดันมาตลอดให้คีรีมาเลือกเรียนต่อประเทศเดียวกับตนเองที่ในเวลานี้กำลังเรียนปริญญาโทควบปริญญาเอก ซึ่งอย่างน้อยก็อีกสี่ปีกว่าจะกลับเมืองไทยได้ เขาจะยอมให้คีรีมาหนีไปอังกฤษได้ยังไงคนโดนสกัดดาวรุ่งเลยทำหน้ามุ่ย แล้วโบกมือไล่พี่ชาย ไม่อยากเห็นหน้าคนดับฝันเธอแล้ว“โชคดีค่ะพี่ภาม”“ขอบใจ แล้วพี่จะเอาเมียกับลูกกลับบ้านด้วยกัน”ภามเน้นย้ำ ยิ้มกว้าง แม้ใจจะตุ้มๆ ต่อมๆ ไม่รู้ว่าจะสำเร็จหรือไม่ก็ตาม“สู้ๆ ค่ะ” คีร
“ค่อยมาแก้ตัวทีหลัง ตอนนี้พี่จะไปตามเมียพี่ก่อน”ภามโบกมือให้น้องสาว ไม่อยากฟังที่คีรีมาจะแก้ตัวอะไร ตอนนี้ใจเขาโลดแล่นอยากไปหาเกวลินให้เร็วที่สุด ไปให้รู้แน่ชัดเลยว่านั่นเป็นที่อยู่เกวลินจริงๆ ใช่ไหม“งั้นพี่ยิ่งต้องคุยกับครีมก่อน!” คีรีมาฉุดแขนพี่ชายรั้งเอาไว้อย่างสุดความสามารถ “ยัยลินไม่หนีไปไหนหรอก คุยกันเสร็จครีมจะพาไปเจอเองก็ยังได้เลย”ข้อเสนอนั้นทำให้ภามถึงกับชะงัก ดวงตาคมหรี่แคบมองน้องสาวเขม็ง ก่อนจะยอมตกลงในที่สุด“ว่ามา ขอสรุปสั้นๆ พี่ไม่มีอารมณ์จะมาฟังอารัมภบทอะไรยาวๆ”ถึงอย่างนั้นเขาก็ใจร้อนมากอยู่ดี ไม่มีทางอยู่ฟังยัยครีมปั้นเรื่องยาวเป็นหางว่าวนั่นหรอกคีรีมาค้อนขวับใส่คนที่เสียดสีว่าเธอพูดมาก หญิงสาวเลยตอบสนองคำขอของพี่ชายด้วยเรื่องเด็ดที่คันปากยิบๆ อยากจะบอกใครสักคน โดยเฉพาะภามนี่แหละคนแรกเลยทันที“ข้อแรกเลย ลินท้อง”“ยัยครีม!”ภามตะโกนดังลั่น หัวใจของเขาแทบจะหยุดเต้นในขณะที่ตัวชาไปทั่วร่างนี่มันไม่ใช่เรื่องล้อเล่น และเขาก็รู้ดีว่าคีรีมาเองก็ไม่ได้ล้อเล่น...เกวลินท้อง...เธอรู้ว่าเธอท้องแล้วยังจะหนีเขาไปอีกเหรอ!ภามโกรธขึ้นมาทันที เขาโกรธมากจนพูดอะไรไม่ออก ดวงตาแสบร้