LOGINตอนที่ 5
รักแรก @คอนโดภาคิณ "ก็มีปัญญากลับมาเองได้" ภาคิณที่นั่งดื่มเหล้าอยู่ที่โซฟาพูดขึ้นเมื่อเห็นใยไหมเปิดประตูห้องเข้ามา "ต่อไปไหมจะไม่อยู่รอจนคุณภาคิณกลับนะคะ ไหมจะเลิกตามเวลาที่คุณลุงบอก" "ใครเป็นเจ้านายเธอ" "คุณลุงค่ะ ไหมจะรับคำสั่งจากคุณลุงเท่านั้น" "ฉันเป็นผัว มีสิทธิ์ออกคำสั่ง" "ถ้าคุณภาคิณเป็นผัว งั้นไหมก็เป็นเมีย มีสิทธิ์ขัดคำสั่ง" ใยไหมคิดว่าเมื่อเธอยอมเงียบแล้วโดนรังแก ต่อไปนี้เธอจะไม่ยอมอยู่เฉยๆ ให้ภาคิณรังแกเธออยู่ฝ่ายเดียวเป็นแน่ "หึ ปากดีให้ได้ตลอดนะ แบบนี้ฉันชอบ" ภาคิณหัวเราะในลำคอ ยกเหล้าขึ้นกระดกเข้าปากรวดเดียวจนหมด และลุกเดินตรงมาหาเธอ หมับ! "ว้าย! อึก" ภาคิณเดินมากระชากหญิงสาวเข้าหาตัวอย่างแรง ทำให้หน้าผากของเธอกระแทกเข้าที่อกเขาอย่างจัง "แต่งงานมาหลายเดือน เธอยังไม่ทำหน้าที่เมียเลยนะ" ภาคิณว่าและยิ้มเย้ยหยันใส่เธอ "คะ...คุณอย่าคิดจะทำอะไร ไม่งั้นฉันจะฟ้องคุณลุง" "หึ ถ้าฉันทำจริง ต่อให้สิบลุงก็มาช่วยเธอไม่ทัน แต่ไม่ต้องกลัว ฉันไม่นิยมนอนกับตัวเสนียด" ภาคิณว่าและผลักร่างของใยไหมออกห่าง ทำให้เธอที่ไม่ทันตั้งตัวเซถลาล้มลงไปกองกับพื้น ภาคิณมองเธอด้วยสายตารังเกียจ ชายหนุ่มหยิบผ้าที่วางอยู่แถวนั้นขึ้นมาเช็ดมือตัวเอง ทำราวกับว่าขยะแขยงเธอหนักหนา ใยไหมมองภาพนั้นด้วยความรู้สึกหลากหลาย ไม่รู้เลยว่าต้องทำยังไงภาคิณถึงจะเลิกเกลียดเธอ หรือคงไม่มีวันนั้นแล้วจริงๆ เช้าวันต่อมา @มหา'ลัย Q "ไหมทำไมวันนี้มาสายจัง" ฟ้าใสเพื่อนสนิทของใยไหมเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นเธอวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาในห้องเรียน ซึ่งก็อีกไม่กี่นาทีอาจารย์จะเข้าสอนแล้ว "ตื่นสายน่ะ เมื่อคืนโดนคุณภาคิณแกล้ง" "ทำงานวันแรกก็โดนแกล้งเลยเหรอ" "ต่อไปฉันจะไม่ยอมโดนแกล้งอีก ถ้าจะต้องเกลียดกัน ก็จะทำให้เกลียดสุดๆ ไปเลย" "แต่นั่น รักแรกของแกนะ" ฟ้าใสกับใยไหมเป็นเพื่อนกันมานาน ไม่ว่าเรื่องอะไรในชีวิต เธอสองคนจะเล่าให้กันฟังอย่างไม่มีปกปิด ซึ่งก็รวมไปถึงเรื่องของภาคิณด้วย "แล้วยังไง มันไม่มีทางเป็นไปได้ คุณภาคิณเกลียดฉันมาก เกลียดมานานแล้ว แกก็รู้" ใยไหมพูดขึ้นเสียงเรียบ แต่แววตาของเธอกลับหม่นแสงลงอย่างเห็นได้ชัด ในใจลึกๆ แล้วเธอก็เคยหวัง ว่าเขากับเธอจะลงเอยกันได้สักวัน แต่มันคงจะเป็นไปไม่ได้แล้ว "ไหม...ฉันขอโทษ" "ไม่เป็นไรๆ ฉันกำลังจะลืมเขาแล้ว ถึงจะนานหน่อย แต่ต้องทำได้แน่" ใยไหมเอ่ยอย่างมุ่งมั่น คิดไว้ว่าสักวันเธอจะสามารถลืมรักแรกอย่างภาคิณได้ "หาแฟนสักคนไหม" "หาได้ยังไงล่ะ ฉันจดทะเบียนกับเขาแล้ว ทำแบบนั้นคุณภาคิณก็หาเรื่องฟ้องหย่าเรียกเงินฉันจนหมดตัวสิ" "และเรื่องสัญญาสามปีที่แกคุยกับคุณลุง คุณภาคิณรู้ไหม" "เขาไม่จำเป็นต้องรู้หรอก" "แกไม่คิดว่า คุณภาคิณจะรักแกเข้าสักวันเหรอ" "ไม่มีทาง แต่งงานกันมาตั้งหลายเดือน เขาพูดกับฉันนับคำได้ แค่คุยกันดีๆ ยังทำไม่ได้เลย ไม่ต้องคิดไปถึงรักหรอก มันคงไม่มีวันนั้น" ใยไหมว่า แล้วหยิบหนังสือขึ้นมาเปิด ทำให้ฟ้าใสนั่งมองเธอเงียบๆ ในใจก็แอบคิดสงสารเพื่อน ที่ต้องเจอคนที่ตัวเองรัก ทำร้ายจิตใจด้วยคำพูดและการกระทำแบบนี้ เวลาต่อมา "น้องใยไหม" ขุนเขาขับรถผ่านป้ายรถเมล์หน้ามหา'ลัย บังเอิญเจอใยไหมเลยลดกระจกลงทักเธอ "พี่ขุนเขา" เมื่อใยไหมเห็นว่าคนที่ทักเธอเป็นใคร เธอถึงกับยิ้มกว้างทันที "ไปไหน เดี๋ยวพี่ไปส่ง" "ไปทำงานค่ะ แต่ไม่เป็นไร ไหมเกรงใจ" "เกรงใจอะไร รีบขึ้นมาเร็วฝนจะตกแล้ว" เมื่อขุนเขาว่ามาแบบนั้นทำให้เธอเงยมองบนท้องฟ้า ซึ่งก็จริงอย่างที่ชายหนุ่มว่า เพราะฝนกำลังจะตกจริงๆ เธอเลยเลือกที่จะให้ขุนเขาไปส่ง ดีกว่าเสียเวลารอรถเมล์ที่ไม่รู้จะมาตอนไหน ดีไม่ดีถ้าเธอไปทำงานสาย ภาคิณจะต้องดุด่าว่าเธอแน่ๆ "ส่งที่ไหนครับ" "ผับK ค่ะ พี่ขุนรู้จักไหม" "รู้จักสิ อยู่ไม่ไกลจากคอนโดพี่เท่าไหร่" "บังเอิญอีกแล้วนะคะ" ใยไหมเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้ม ทำคนหลังพวงมาลัยชะงักนิ่งไปกับรอยยิ้มสดใสของเธอ "พี่ขุน พี่ขุนคะ ไฟเขียวแล้วค่ะ" "คะ...ครับๆ" ชายหนุ่มขานรับ แล้วรีบออกรถทันทีเมื่อสัญญาณไฟจราจรเปลี่ยนเป็นสีเขียว "ทำตำแหน่งอะไรอะเรา อย่าบอกนะเด็กเอ็น" "เอ็นอะไรล่ะคะ หน้าอย่างไหมเนี่ยนะจะเอ็นได้ ไหมทำบัญชีค่ะ และก็งานทั่วไปนิดๆ หน่อยๆ ตามคำสั่งเจ้านาย" หลายเดือนที่ผ่านมา ใยไหมได้พูดคุยกับขุนเขาบ่อยขึ้นจนทั้งสองสนิทสนมกัน ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนเธอไม่เคยเห็นขุนเขาในมหา'ลัยเลย แต่พอเจอกันที่ร้านผัดไทยครั้งนั้น กลับทำให้เธอเจอชายหนุ่มบ่อยขึ้น ราวกับมันไม่ใช่แค่เรื่องบังเอิญ "ไว้พี่พาเพื่อนมาเที่ยวนะครับ" "ยินดีค่ะ" เธอว่าและส่งยิ้มให้กับชายหนุ่ม "ขอบคุณนะคะที่มาส่ง" เธอพูดขึ้นและกำลังจะเปิดประตูลงจากรถ "ไหม พี่เรียกแบบนี้ได้ใช่ไหม" "ได้สิคะ เรียกอะไรก็ได้ ไหมสะดวกหมด" "ถ้าพี่จะขอเบอร์..." ขุนเขาหยุดคำพูดไว้แค่นั้นเพราะไม่รู้ว่าหญิงสาวจะว่าอย่างไรหากเขาจะขอเบอร์ไว้ติดต่อเธอบ้าง ถึงใยไหมกับขุนเขาจะเจอกันบ่อยและพูดคุยกันมากขึ้น แต่ขุนเขาเองไม่เคยขอช่องทางการติดต่อของเธอเลยสักครั้ง และวันนี้ที่ชายหนุ่มเอ่ยปากขอ ก็ทำให้ใยไหมแปลกใจอยู่ไม่น้อย "ได้สิคะ เป็นเพื่อนกันทำไมจะมีเบอร์กันไม่ได้" เธอว่าแล้วหยิบโทรศัพท์ส่งให้ชายหนุ่ม เมื่อขุนเขาเห็นแบบนั้นเลยรีบรับโทรศัพท์มา และกดเบอร์ตัวเองลงไปในเครื่องเธอทันที "ไหมโทรเข้าแล้วนะคะ" "มีอะไรโทรหาพี่ได้นะ ยี่สิบสี่ชั่วโมง" ก๊อก~ ก๊อก~ "ไหมไปก่อนนะคะพี่ขุน ขับรถกลับดีๆ นะ" เมื่อใยไหมเห็นว่าคนที่เคาะกระจกรถเป็นใคร เธอจึงเอ่ยลาขุนเขาทันที "คุณคิณเห็นนะครับ" "คุณภาคิณไม่สนใจหรอกค่ะ ไหมไปเปลี่ยนชุดก่อนนะคะ" "คุณใยไหม อย่าท้าทายคุณคิณนะครับ ที่ผมเตือนผมหวังดีนะ" "ไหมไม่ได้ทำอะไรเลยนะคะ แค่เพื่อนขับรถมาส่งเรื่องแค่นี้คุณภาคิณไม่สนใจอะไรหรอกค่ะ ไหมไปนะคะ" เหนือทำเพียงมองตามแผ่นหลังเล็กนั่นไปจนลับสายตา ในใจคิดเป็นห่วงหญิงสาวไม่น้อย เพราะหากภาคิณไม่พอใจ คนที่จะเดือดร้อนที่สุดก็คงไม่พ้นเธอตอนที่ 7ไม่มีวันญาติดี@ผับ K"คุณภาคิณ""มีอะไรก็พูด" ภาคิณว่า แต่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองใยไหม"ไหมซื้อ...""เอาไปทิ้ง" ไม่ทันที่ใยไหมจะได้พูดอะไร ภาคิณก็พูดแทรกขึ้นเสียก่อน ตอนเธอเดินเข้ามา ภาคิณชำเลืองมองเธอและเห็นแล้ว ว่าหญิงสาวถืออะไรมาด้วย"เอาไปกินหน่อย ไหมซื้อมาแล้ว""ฉันบอกให้เอาไปทิ้ง" ภาคิณเงยหน้าขึ้น มองจ้องหน้าเธอตาเขม็ง"ไหมอุตส่าห์ซื้อมา กินหน่อยไม่ได้เหรอ" ใยไหมยังคงรบเร้าให้ภาคิณกินเค้กที่เธอซื้อมา"ฉันไม่ได้ขอ!!""ไม่เห็นต้องขึ้นเสียงเลย""เอาไปทิ้ง!""คุณภาคิณ..."พรึ่บ!เคร้ง!ภาคิณลุกจากเก้าอี้ เดินอ้อมมาคว้ากล่องเค้กในมือใยไหมทิ้งลงถังขยะ เธอทำเพียงยืนมองการกระทำของภาคิณนิ่งๆ จริงๆ เธอก็คิดมาบ้างแล้ว ว่าภาคิณคงจะไม่กินของของ เธอง่ายๆ แต่ด้วยความที่เธออยากทำ ทุกอย่างจึงออกมาเป็นแบบนี้"เราสองคนคงไม่มีวันญาติดีกันได้เลยสินะ" ใยไหมพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ สายตาของเธอยังมองจ้องไปที่กล่องเค้กที่นอนอยู่ในถังขยะ"ฉันบอกว่าเกลียด ก็คือเกลียด อย่าพยายามทำดีกับฉัน เพราะฉันไม่ต้องการ""ค่ะ ไหมเข้าใจแล้ว" เธอว่าและเดินออกจากห้องไป เพื่อสงบสติอารมณ์ตัวเอง เพราะตอนนี้เธอรู้สึกว่า
ตอนที่ 6รำคาญหรือหึง"เสน่ห์แรงนะ มีผัวแล้ว แต่ก็ยังมีตัวผู้มาติด" เมื่อใยไหมเดินเข้ามาในห้องทำงาน ภาคิณก็พูดขึ้นทันทีใยไหมทำเพียงชายตามองภาคิณเล็กน้อย และเดินไปนั่งลงที่โต๊ะทำงานตัวเอง ไม่คิดสนใจเลยว่าชายหนุ่มจะพูดอะไรกับเธออีกบ้าง"เป็นใบ้?" ภาคิณเลิกคิ้วขึ้นถาม เมื่อเห็นว่าใยไหม ไม่ได้ตอบโต้อะไรกลับมา"ขี้เกียจพูดค่ะ พูดไปคุณภาคิณก็ชวนไหมทะเลาะ ไหมรำคาญ""นี่เธอกล้าพูดนะว่ารำคาญ ฉันต่างหากล่ะที่ควรพูดคำนั้น!!" เมื่อใยไหมพูดคำว่ารำคาญ ทำให้ภาคิณขึ้นเสียงใส่เธอทันที"ก็ไหมรำคาญจริงๆ นี่คะ คุณภาคิณเอาแต่ดุด่าว่าไหม บางทีไหมไม่ได้ทำอะไรผิดเลย คุณภาคิณก็บ่นสารพัด ไม่ให้รำคาญจะให้ไหมชอบเหรอคะ""ก็เธอมันตัวเสนียด ตัวกาฝาก ฉันแม่งโคตรเกลียดเธอเลยวะ" คำพูดของภาคิณ ทำใยไหมแววตาไหววูบไปเสี้ยววินาที ภาคิณยังไม่ทันได้เห็น แววตาของเธอก็กลับมาราบเรียบเช่นเดิม"ต่างคนต่างทำงานนะคะ ถ้าเกลียดกันก็แค่ไม่ต้องพูดกัน" เธอพูดตัดบท เพราะคิดว่าถึงเถียงไปภาคิณก็หาคำพูดมาเอาชนะเธอได้อยู่ดี และเธอก็ไม่อยากได้ยินคำว่าเกลียดออกจากปากชายหนุ่มอีก"ลงไปทำงานข้างล่าง""แต่ไหมต้องดูบัญชี""พ่อฉันให้เธอมาเป็นผู้จัด
ตอนที่ 5รักแรก@คอนโดภาคิณ"ก็มีปัญญากลับมาเองได้" ภาคิณที่นั่งดื่มเหล้าอยู่ที่โซฟาพูดขึ้นเมื่อเห็นใยไหมเปิดประตูห้องเข้ามา"ต่อไปไหมจะไม่อยู่รอจนคุณภาคิณกลับนะคะ ไหมจะเลิกตามเวลาที่คุณลุงบอก""ใครเป็นเจ้านายเธอ""คุณลุงค่ะ ไหมจะรับคำสั่งจากคุณลุงเท่านั้น""ฉันเป็นผัว มีสิทธิ์ออกคำสั่ง""ถ้าคุณภาคิณเป็นผัว งั้นไหมก็เป็นเมีย มีสิทธิ์ขัดคำสั่ง"ใยไหมคิดว่าเมื่อเธอยอมเงียบแล้วโดนรังแก ต่อไปนี้เธอจะไม่ยอมอยู่เฉยๆ ให้ภาคิณรังแกเธออยู่ฝ่ายเดียวเป็นแน่"หึ ปากดีให้ได้ตลอดนะ แบบนี้ฉันชอบ" ภาคิณหัวเราะในลำคอ ยกเหล้าขึ้นกระดกเข้าปากรวดเดียวจนหมด และลุกเดินตรงมาหาเธอหมับ!"ว้าย! อึก" ภาคิณเดินมากระชากหญิงสาวเข้าหาตัวอย่างแรง ทำให้หน้าผากของเธอกระแทกเข้าที่อกเขาอย่างจัง"แต่งงานมาหลายเดือน เธอยังไม่ทำหน้าที่เมียเลยนะ" ภาคิณว่าและยิ้มเย้ยหยันใส่เธอ"คะ...คุณอย่าคิดจะทำอะไร ไม่งั้นฉันจะฟ้องคุณลุง""หึ ถ้าฉันทำจริง ต่อให้สิบลุงก็มาช่วยเธอไม่ทัน แต่ไม่ต้องกลัว ฉันไม่นิยมนอนกับตัวเสนียด" ภาคิณว่าและผลักร่างของใยไหมออกห่าง ทำให้เธอที่ไม่ทันตั้งตัวเซถลาล้มลงไปกองกับพื้นภาคิณมองเธอด้วยสายตารังเกียจ ชา
ตอนที่ 4ปัญหาของเธอสองเดือนต่อมา@คอนโดภาคิณอาทิตย์ที่ผ่านมาภาคิณกับใยไหมได้แต่งงานจดทะเบียนสมรสกันเรียบร้อยแล้ว งานถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่สมฐานะของเจ้าสัวเคนและลูกชายเพียงคนเดียว ถึงภาคิณจะไม่ยินดีนักที่ต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่ตัวเองไม่ได้รัก แต่เพราะอยากบริหารผับอย่างที่ตั้งใจไว้ เมื่อผู้เป็นพ่อสั่งให้ทำอะไรภาคิณจึงยอมทำตามทุกอย่าง ชายหนุ่มคิดเพียงว่า หากตนเองได้สิ่งที่ต้องการแล้ว ค่อยจัดการกับเธอทีหลังก็ยังไม่สายภาคิณพาใยไหมมาอยู่ที่คอนโดของเขาตามคำสั่งของผู้เป็นพ่อ คอนโดที่ภาคิณอยู่มีสองห้องนอน ชายหนุ่มจึงเลือกห้องนอนเล็กที่ไม่ได้ใช้งานให้เธออยู่"นั่นห้องของเธอ และห้ามยุ่งกับของในห้องนี้ทั้งหมด พื้นที่ของเธอแค่ห้องนอนเท่านั้น""ค่ะ" ใยไหมรับคำแล้วลากกระเป๋าเดินเข้าไปในห้องที่ชายหนุ่มว่าทันที"คุณคิณ คุณใยไหมล่ะครับ" เหนือที่สั่งอาหารมากินกับภาคิณทุกวัน ถามขึ้นเมื่อไม่เห็นใยไหมออกมากินข้าว"มึงสั่งอะไรมาเยอะแยะ""สั่งมาเผื่อคุณใยไหมครับ""กูไม่ได้สั่ง! ให้มันหากินเอง" ภาคิณว่าเสียงดุ"แต่คุณคิณครับ""ไอ้เหนือ!!" เมื่อเห็นว่าภาคิณเริ่มมีอารมณ์ เหนือเลยต้องหยุดคำพูดไว้แค่นั้นแก
ตอนที่ 3ช่วงเวลาที่ดีสามวันต่อมา@บ้านเจ้าสัวเคน"ปล่อยให้คนอื่นรอ ไร้มารยาท" ภาคิณเอ่ยขึ้นทันทีที่เห็นใยไหมเดินลงมาจากชั้นสองของบ้านวันนี้มีคำสั่งจากผู้เป็นพ่อ ให้ภาคิณเข้ามารับหญิงสาวออกไปลองชุดแต่งงาน ส่วนร้านท่านได้เลือกไว้ให้แล้ว ตอนแรกชายหนุ่มปฏิเสธท่าเดียว เพราะไม่อยากมีกิจกรรมอะไรที่ต้องทำร่วมกับเธอ แต่แล้วเจ้าสัวจึงยกเรื่องการสร้างผับมาอ้าง หากไม่ทำตาม ทุกอย่างจะถือเป็นโมฆะ เลยทำให้ภาคิณจำใจต้องมารับเธออย่างเลี่ยงไม่ได้"ขอโทษค่ะ พอดีว่า...""ไอ้เหนือ! เอารถออก คุณผู้หญิงเขามาแล้ว"ใยไหมยังพูดไม่จบประโยค ดันถูกภาคิณขัดขึ้นเสียก่อน และในประโยคนั้นก็มีคำพูดเสียดสีเธออยู่ไม่น้อย เธอทำเพียงส่ายหน้าไปมาเล็กน้อยแล้วเดินตามแผ่นหลังของภาคิณออกไปที่รถ"ใครให้เธอนั่งตรงนี้" ภาคิณเอ่ยขึ้นเมื่อใยไหมกำลังจะก้าวขาขึ้นไปนั่งที่เบาะหลังข้างๆ เขา"ยืนบื้ออยู่ได้ ไปนั่งข้างหน้าดิวะ"ใยไหมไม่ได้ตอบอะไร ทำเพียงเดินมาเปิดประตูหน้าแล้วขึ้นมานั่งข้างๆ เหนือ"คุณใยไหมหนาวไหมครับ ลดแอร์ลงหน่อยไหม" เหนือเอ่ยถามเมื่อเห็นหญิงสาวในรถเพียงคนเดียวยกมือขึ้นลูบที่แขนตัวเอง"กูร้อน" แต่ไม่ทันที่เธอจะได้พูด
ตอนที่ 2เกลียด@คอนโดภาคิณ"คุณคิณจะเอายังไงต่อครับ" ภาคิณที่นั่งดื่มเหล้าตั้งแต่กลับมาจากบ้านหลังใหญ่ ไม่เอ่ยคำใดออกมาเลย ทำให้เหนือที่นั่งมองอยู่นานอดที่จะถามไม่ได้"มึงก็รู้ ว่านี่คือสิ่งที่กูอยากทำที่สุด" ภาคิณว่าแล้วยกเหล้าสาดลงคอไป"แต่คุณคิณ ไม่ชอบคุณใยไหม""กูไม่ได้ไม่ชอบ แต่กูเกลียด กูเกลียด มึงเข้าใจไหมไอ้เหนือ" ภาคิณเอ่ยออกมาด้วยอารมณ์คุกรุ่น เมื่อเหนือพูดถึงหญิงสาวที่ตนเกลียดมานานหลายปี"คุณคิณใจเย็น ไม่โมโหนะครับ" เหนือว่า เมื่อเจ้านายหนุ่มเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมาบ้างแล้ว เพราะถ้าภาคิณอาละวาด ห้องสี่เหลี่ยมนี้ก็ไม่ต่างอะไรจากกองขยะ"ถ้ากูต้องแต่ง อย่าหวัง ว่ามันจะอยู่อย่างสงบสุข กูจะทำให้รู้ ว่าการตกนรกทั้งเป็น มันเป็นยังไง" ภาคิณเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก แล้วลุกขึ้นเดินเข้าห้องนอนไปวันต่อมา@บ้านเจ้าสัวเคน"ข้อเสนอของฉัน แกตกลงใช่ไหม""ผมมาที่นี่ พ่อก็น่าจะรู้คำตอบดีอยู่แล้ว" ภาคิณตอบโดยที่ไม่มองหน้าผู้เป็นพ่อเลยแม้แต่น้อย"แต่งแล้วจดทะเบียน พาน้องไปอยู่ด้วย" เมื่อผู้เป็นพ่อพูดมาแบบนั้น ทำให้ภาคิณต้องหันหน้ากลับมามอง"ไม่มีในข้อตกลง""ฉันเพิ่งคิดได้เมื่อกี้""พ่อ!!" ภ







