บทที่ 19

วังหลวงที่เคยเป็นเสมือนกรงขัง บัดนี้ได้กลายเป็นสมรภูมิรบที่แท้จริง เซียวหลัน หลี่หยาง และเฉินเหวินเดินทางมาถึงสถานที่ลับของเฉินเหวินที่ซ่อนอยู่ภายใต้ตำหนักใหญ่ของเขา ที่นั่นมีรูปปั้นมังกรหยกขนาดใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่บนแท่นบูชา และด้านหลังของรูปปั้นนั้นก็มีประตูเหล็กที่ปิดแน่น

"เราจะเข้าไปข้างในได้อย่างไร" เซียวหลันถามด้วยความสงสัย

"เราต้องใช้พลังของพวกเราทั้งสามคน" เฉินเหวินตอบ "ประตูนี้จะเปิดได้ด้วยพลังธาตุสามอย่าง... พลังอัคคี... พลังแสง... และพลังทมิฬ"

คำพูดของเฉินเหวินทำให้เซียวหลันและหลี่หยางตกตะลึง พวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าเฉินเหวินจะมีพลังที่น่ากลัวเช่นนั้นซ่อนอยู่

"ท่าน... มีพลังทมิฬด้วยหรือ" หลี่หยางถามด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความระแวง

"พลังนี้ไม่ได้อยู่ในตัวข้า" เฉินเหวินตอบ "แต่มันถูกผนึกไว้ในรูปปั้นนี้"

เซียวหลันและหลี่หยางมองหน้ากัน พวกเขารู้ดีว่าเฉินเหวินไม่ได้โกหก แต่พวกเขาก็ยังคงไม่เชื่อใจเขาอย่างเต็มที่ พวกเขาทั้งสามคนจึงเริ