บทที่ 135

ซิงจือเหยียนยิ้มหยันน้อย ๆ สีหน้ากลับแฝงไปด้วยประกายของความอ่อนโยน “สาวน้อย ปล่อยเธอทำตามใจไปเถอะ”

เว่ยอวิ่นลู่ตกใจกับคำตอบนี้เป็นอย่างมาก

จากนั้นเธอจึงพยายามพูดด้วยความอ่อนโยนอย่างถึงที่สุดว่า “อาเหยียน แต่ว่าฉันไม่ชอบเลยค่ะ เปลี่ยนได้ไหมคะ?”

เธอจำได้ดีว่าตอนนั้นซิงจือเหยียนตอบรับคำร้องขอของเธออย่างรวดเร็ว

เพราะเหตุนี้ เธอจึงเปี่ยมไปด้วยความสุขจนแทบกระโดดโลดเต้นมากขึ้นไปอีกระดับ

แต่คิดไม่ถึงเลยว่า จนถึงตอนนี้ซิงจือเหยียนยังคงไม่ได้เปลี่ยนชื่อที่บันทึกไว้ในโทรศัพท์

จนถึงทุกวันนี้ ชื่อของเซิ่นหรูซวงที่บันทึกไว้ในโทรศัพท์ของซิงจือเหยียนยังคงเป็น ‘สาวน้อย’

ชื่อเรียกขานที่แสนน่าทะนุถนอมนี้ยิ่งสะท้อนให้เห็นถึงความสัมพันธ์อันแสนพิเศษของพวกเขา

เธอพยายามฝืนรักษารอยยิ้มเอาไว้ “อาเหยียนคะ คุณ——”

ขณะที่เธอกำลังจะพูด ซิงจือเหยียนก็ยกโทรศัพท์ขึ้นมาแนบกับใบหน้าเพื่อรับสาย

เธอปิดปากได้ทันท่วงที นัยน์ตาที่จับจ้องไปที่ซิงจือเหยียนแฝงไปด้วยความกังวลที่แม้แต่ตัวของเธอเองก็ไม่ได้สังเกตถึงมันมาก่อน

ครู่ต่อมา เสียงจากปลายสายก็ดังขึ้น “ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก กรุณาติดต่ออีกครั้งในภ