Share
บทที่ 1263
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1264
ดูเหมือนว่าสิ่งที่ไดอาเนียลล่าพูดออกมาจะตรงประเด็นมาก และนายท่านนอร์แมนก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ถ้าเขายังยึดถือเรื่องนี้และรายงานต่อตระกูลคาเบลโลว่าเธออยู่กับตระกูลวู๊ด เขาจะไม่เป็นคนใจแคบไปหน่อยเหรอ? แต่ถ้าเขาปล่อยไปแบบนี้ ตระกูลนอร์แมนคงจะอับอายมาก เพราะยังไงซะ ที่พวกเขาตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็เพราะพวกเขาเข้ามาถามไดอาเนียลล่าว่าเธอถูกลักพาตัวหรือเปล่า และยังชวนเธอไปกับพวกเขาแทนอีกเขาเปลี่ยนหัวข้อสนทนาทันทีหลังจากที่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาเหลือบมองที่แนชและยิ้มอย่างเย็นชา “นายท่านวู๊ด ฉันได้ยินมาว่าเมื่อประมาณหนึ่งเดือนที่แล้วมีบางอย่างเกิดขึ้นในตระกูลวู๊ดใช่ไหม? หึ ๆ... ถ้าเรื่องราวที่น่าสนใจดังกล่าวถูกเอาไปเขียนลงในหนังสือ หนังสือเล่มนั้นคงจะเป็นที่นิยมแน่นอน!”มุมปากของแนชกระตุกเล็กน้อย เขารู้ว่าคงมีบางคนพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นและเอามันมาพูด แต่เขาไม่คิดว่าเรื่องนี้จะถูกเอามาพูดถึงในระหว่างเดินทางไปที่ภูเขาโกเบเขาเหลือบมองแดร์ริลและยิ้มอย่างขมขื่น “ฮ่าฮ่า... ฉันไม่รู้มาก่อนเลยว่าตระกูลนอร์แมนจะรู้เรื่องดีและให้ความสนใจเกี่ยวกับสถานการณ์ในตระกูลวู๊ดมากจริง ๆ !”แนชหยุดก่อนจะพู
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1265
แดร์ริลไม่คิดว่าไดอาเนียลล่าจะไม่เพียงแต่ปฏิเสธที่จะเดินทางไปกับตระกูลนอร์แมนเท่านั้น แต่เธอยังช่วยพูดเข้าข้างตระกูลวู๊ดอีกเขาตะลึงเล็กน้อยก่อนจะพูดด้วยรอยยิ้ม “จริงเหรอ? งั้นมารอดูกันว่าจะเป็นยังไง”เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้หลังจากที่เขาพูดก่อนจะถามไดอาเนียลล่าอีกครั้ง “ยังไงก็ตาม ไดอาเนียลล่า คุณแน่ใจนะสว่าไม่อยากมากับพวกเรา? หากคุณนั่งบนกระบี่บินที่ช้า ๆ ของพวกตระกูลวู๊ด มันคงอาจต้องใช้เวลาสักพัก ไปพักผ่อนที่เมืองใต้ภูเขาโกเบก่อนดีกว่าไหม?”“ลุงแดร์ริล ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าการนั่งบนกระบี่บินของพวกเขาจะเร็วกว่าการเดินทางกับคุณมากกว่าล่ะ?” ไดอาเนียลล่ายิ้มขณะที่เธอหันไปถามเฟนด์ “เฟนด์ กระบี่บินของเราเร็วกว่าของพวกนั้นใช่ไหม?”เฟนด์เงียบตลอดเวลาในขณะที่เขาเชื่อว่าพัฒนาของตระกูลวู๊ดคงจะได้รับการพิสูจน์ในเวลานี้อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังพยักหน้าตอนที่ไดอาเนียลล่ากำลังพูดแทนพวกเขามากมาย “แน่นอนอยู่แล้ว!”“ฮ่าฮ่า… ใครจะไปรู้ว่าพวกเขาไปเอาขยะชิ้นนี้มาจากไหน คงเป็นเรื่องตลกที่พวกเขาคิดจะมาเทียบความเร็วกับกระบี่บินของพวกเรา!” คีธยิ้มอย่างเย็นชา “ไดอาเนียลล่า ไม่คิดว่าพวกวู๊ดจะบ้าไปแล้ว ทำไมคุ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1266
ผู้อาวุโสลำดับแรกของตระกูลนอร์แมนไม่เชื่อในสิ่งที่เห็น "เป็นไปไม่ได้หรอก ตระกูลวู๊ดไม่มีอุปกรณ์วิญญาณระดับกลางเท่าที่ฉันนึกออก โดยเฉพาะกระบี่บินอุปกรณ์วิญญาณระดับกลางก็ยิ่งหายากไปเลย! ดาบของเราเหินได้ช้ากว่าดาบพวกมันเนี่ยนะ ดาบของพวกมันจะเป็นอุปกรณ์วิญญาณระดับกลางได้ไหม?"เขาไม่ได้เห็นภาพหลอนหรือฝันไป ทุกคนก็ต่างเห็นแบบเดียวกันแดร์ริลพูดด้วยสีหน้าเย็นชา "ไม่คิดมาก่อนเลยว่าตระกูลวู๊ดจะโชคดีและได้ของหายากมาจากที่ที่ใครก็รู้ว่าที่ไหน ถ้านี่เป็นอุปกรณ์วิญญาณระดับสูงสุดก็จะเพิ่มพลังการต่อสู้ได้มากเลย! ถ้าแนชใช้ดาบเล่มนี้ ฉันก็จะโค่นมันลงไม่ได้!""อ้อ แล้วนั่นใคร" ชายหนุ่มพูดหลังจากที่เห็นพวกนั้น "แล้วทำไมเหมือนไดอาเนียลล่าจะคุ้นเคยกับเขาน่ะ?""เหมือนว่าไดอาเนียลล่าจะเรียกเขาว่าเฟนด์นะ!" คนอื่นพูด"เฟนด์ ลูกนอกสมรสนั่นน่ะเหรอ?" นายน้อยลำดับสองของตระกูลนอร์แมนทำหน้าเบ้ "แม่ง! ไดอาเนียลล่าอยากจะอยู่ฝั่งคนที่ใช้กระบี่บินแทนที่จะไปกับเราเหรอ?"ในทางกลับกัน คีธยิ้มเยาะเย้ย "เป็นไปได้ว่าไดอาเนียลล่ารู้สึกว่ากระบี่บินเร็วกว่ามาก เธอเต็มใจไปกับตระกูลวู๊ดเพราะรู้ว่าดาบนั่นคืออุปกรณ์วิญญาณระดับ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1267
หลายคนไม่เข้าใจกับสิ่งที่ไดอาเนียลล่าพูด? เธอหมายความว่ายังไงกัน จะฟังทุกอย่างที่เขาจะพูดเหรอ? ทำไมฟังดูเหมือนคู่รักคุยกัน?เฟนด์ก็ตกใจเช่นกัน เขาทำได้แค่ยิ้มแหย ๆ ขณะมองไปข้างหน้าพร้อมเร่งเร้ากระบี่บินไปข้างหน้ากลุ่มหนึ่งได้มาถึงที่ชานเมืองที่อยู่ใต้เขาโกเบด้วยกระบี่บินในคืนนั้นเฟนด์หยุดกระบี่บินตอนที่พวกเขามาถึงที่ทางเข้า "เอาล่ะ ลงไปแล้วเข้ากันไปเถอะ จะดีที่สุดถ้าทำตัวให้ธรรมดา ๆ เข้าไว้ เพราะการได้เห็นจะเป็นการรบกวนถ้าใครจับตามองดูของล้ำค่าอย่างนั้นอยู่"แนชพยักหน้าอย่างพอใจ "เอาล่ะ เข้าไปข้างในกัน"พวกเขากระโดดลงจากกระบี่บินและเดินเข้าไปหลังจากที่เฟนด์ทำให้ดาบเล็กลงและซ่อนไว้ในแหวนยุทธ"เหมือนว่าเราจะมาถึงก่อนใครเลยนะ ถ้ามาทีหลังคงหาที่พักยาก" ผู้อาวุโสลำดับแรกยิ้มขมขื่น "ตอนนั้น เราทำได้แค่หาถ้ำนอกเมืองอยู่ถ้าหาที่พักไม่ได้""ฮ่า ๆ...! ต้องขอบคุณนายน้อยเฟนด์สำหรับกระบี่บินนะ เราคงมาไม่ได้เร็วขนาดนี้ถ้าไม่มีดาบนั่นใช่ไหม?" เมสันหัวเราะ แม้ว่าตระกูลวู๊ดจะสูญเสียอย่างร้ายแรงกับสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ แต่พวกเขาก็ยังมั่นใจในความพัฒนาของตัววเอง โดยเฉพาะเฟนด์ที่มีพรสวรรค์และ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1268
แนชตกใจกับข่าวนี้ เห็นได้ชัดเลยว่าตระกูลฮันท์ทำเพื่อหากำไรชัดเจนเลยว่าพรรคเล็ก ๆ อย่างโกเบไม่ได้ต้องพึ่งพาตระกูลฮันท์ในทันที ตระกูลฮันท์ต้องหาพวกเขาและแบ่งกำไรกันในภายหลังอย่างไรก็ตาม ตระกูลฮันท์ก็เป็นพรรคใหญ่ และมีปรมาจารย์ถึงสี่คนในระดับสูงสุดของเทพแท้จริง พวกเขายังมีปรมาจารย์อีกหลายคนที่เป็นระดับสูงสุดของเทพแท้จริงตระกูลวู๊ดจะไปเถียงอะไรได้ถ้าต้องเจอกับตระกูลที่มีอำนาจขนาดนี้?แนชทำได้เพียงแค่ยิ้มให้บอดี้การ์ด "แล้วเราจะทำให้มันยากขึ้นสำหรับพวกคุณได้ยังไงกันล่ะ? นี่คือสิ่งที่เราควรทำ! และเราจะทำ! บอกฉันมา ต้องจ่ายหินวิญญาณเท่าไหร่?"บอดี้การ์ดยิ้ม "อืมมม... หินวิญญาณระดับเล็กสองก้อนต่อหนึ่งคน และผมเห็นว่าตรงนี้มีสี่สิบสองคน หมายความว่าหนึ่งพันสี่สิบก้อนก็พอแล้วสินะ?""เกินพันเลยเหรอ?" มุมปากของผู้อาวุโสกระตุกเมื่อได้ยินค่าธรรมเนียมที่ค่อนข้างแพง พวกเขาต้องจ่ายหินวิญญาณเพื่อเข้าเมืองให้ได้ และมันแพงไปสำหรับสองก้อนต่อคนสุดท้ายแล้ว ของอย่างนั้นก็จำเป็นกับพวกปรมาจารย์ที่ต้องการฝึกฝน"ใช่ นี่คือคำสั่งที่พวกเขาสั่งไว้ เราทำอะไรไม่ได้เลย" บอดี้การ์ดพูดอย่างเหลืออดขณะมองผู้อาวุโ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1269
เฟนด์หยุดเดินและกำมือแน่นขณะที่เขาโกรธมากค่าธรรมเนียมอย่างว่าไม่ควรมีตั้งแต่แรก และพวกเขาก็ไม่เคยขอมาก่อน มันไม่ยุติธรรมเลยเพราะตระกูลฮันท์คิดขึ้นมาเพื่อทำเงินให้ตัวเอง ใครจะรู้ล่ะว่าอีกฝ่ายรับเงินไปเหมือนกับสมเหตุสมผล พวกเขากล้าแม้แต่จะดูถูกเพราะมีคนสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง"ช่างเถอะ!" แนชมองเฟนด์และยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ "โลกก็เป็นอย่างนี้แหละ คนมีอำนาจก็มีสิทธิในการพูดมากกว่า ตระกูลฮันท์มีปรมาจารย์ระดับเทพแท้จริงถึงสี่คน และยังมีปรมาจารย์ที่อยู่ระดับขั้นสูงและขั้นกลางอีกมาก เราสู้เขาไม่ได้เพราะมีระดับสูงมาก ไม่ใช่แค่ตระกูลฮันท์เท่านั้นนะ แต่ยังต้องหลีกทางให้ตระกูลอื่นด้วย!"เฟนด์เข้าใจเลยว่าการกระทำของเขาคือตัวแทนของตระกูลวู๊ดด้วย เขาคลายหมัดหลังจากพยักหน้าเห็นด้วยและพูด "เอาล่ะ ผมเข้าใจ ตระกูลพวกนั้นคงไม่กล้ารังแกหรือดูถูกเรา ถ้าเราทำให้ตระกูลวู๊ดเข้มแข็งได้!""ใช่ ไม่มีทางอื่นแล้ว มาพยายามให้เต็มที่เพื่อให้ตระกูลเราแข็งแกร่งกันเถอะ!" แนชถอนหายใจ หินวิญญาณมากกว่า 1000 ชิ้นก็พอแล้วสำหรับคนใหม่ ๆ ของตระกูลวู๊ดที่จะให้ใช้ได้ถึงหนึ่งเดือนอย่างไรก็ตาม พวกเขาทำอะไรไม่ได้เมื่อต้องเจอกับ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1270
บอสเลนยิ้มเมื่อเห็นแนชลังเล "นายท่านวู๊ด ห้องที่นี่พอกับคุณและคนอื่น ๆ อีกห้าร้อยคนเท่านั้น ถ้าจะมาพัก ผมจะติดป้ายว่าเต็มแล้ว ถ้าไม่ได้วางแผนจะเช็คอินที่นี่ คุณก็ต้องไปดูที่อื่นและปล่อยให้คนอื่นเข้ามาได้นะ!"แนชยิ้มเล็ก ๆ "ยังมีเวลาอีกห้าวันและหินวิญญาณทั้งหมดสี่ร้อยห้าสิบใช่ไหม?"บอสพยักหน้า "ถูกต้อง ราคานี้ต่ำมากแล้ว!"แนชพลิกมือและหยิบหินวิญญาณขึ้นมาพร้อมจ่าย"เดี๋ยวก่อน พวกเราจะพักที่นี่!" ทันใดนั้นก็มีเสียงของชายคนหนึ่งดังขึ้นมาอย่างไม่คาดคิดแนชกระตุกมุมปากทันทีเมื่อได้ยินคนที่พูดก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากนายท่านเทรนตันของตระกูลลาโกริโอ"ฮ่า ๆ... แนช วู๊ด บังเอิญจริง ๆ ใครจะรู้ว่าจะได้เจอหลังจากเพิ่งมาถึงที่เมืองโกเบ!" ไดอาน่ายิ้มอย่างเย็นชาและมองไปที่สมาชิกของตระกูลวู๊ดอย่างเกลียดชัง เธออยากจะฆ่าพวกนี้ทั้งหมด“นายท่านลาโกริโอ บังเอิญจริง ๆ เลยนะ ใครจะรู้ว่าจะได้เจอกันเร็วขนาดนี้!"แม้ว่าเขาจะรู้อย่างชัดเจนแล้วว่าจะได้เจอกับสมาชิกในตระกูลลาโกริโอและได้เตรียมพร้อมไว้แล้ว แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะเร็วขนาดนี้เทรนตันพึมพำอย่างเย็นชาก่อนจะมองเฟนด์ "นี่เฟนด์เหรอ? เหมือนแนชเลยนะ!""นา
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1271
แนชกัดฟันด้วยความโกรธ เขาพูดขณะรีบวิ่งไป "ฉันจะกวาดล้างพวกแกทั้งหมดถ้ากล้าแตะต้องลูกชายฉัน!""ฮึ่ม!" เทรนตันเกลียดชังอยู่ในใจ เขาวางแผนทำร้ายเฟนด์จนสาหัสถ้าหากฆ่าไม่ได้สุดท้ายแล้ว อัจฉริยะวัยเยาว์จากทุกตระกูลก็จะเข้าร่วมการแข่งขันนี้ เฟนด์คือทายาทของตระกูลวู๊ด เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไม่เข้าร่วมการแข่งขัน เฟนด์จะเป็นตัวตลกแน่หากไม่เข้าร่วมการแข่งขันดังนั้น เขาไม่จำเป็นต้องฆ่าเฟนด์ แค่ทำให้เจ็บหนัก และแนชก็จะพูดไม่ออกเมื่อเฟนด์โดนคนอื่นฆ่าในตอนแข่งขันท้ายที่สุด การแข่งขันนี้ก็คือเพื่อชีวิตและความตาย จะตรวจสอบอะไรหลังแข่งก็ไม่ได้ นี่คือสิ่งที่ทุกตระกูลตกลงกันมาโดยตลอดหลาย ๆ ครั้ง อัจฉริยะบางคนของบางตระกูลจะฆ่าศัตรูในการแข่งขันโดยไม่มีข้อกำจัดใด ๆ เมื่อขัดแย้งกันที่โลกภายนอก นี่เป็นเพราะตระกูลชนชั้นหนึ่งพูดอะไรไม่ได้แม้ว่านายท่านของตระกูลชนชั้นสองจะฆ่านายน้อยจากตระกูลชนชั้นสูงแม้ว่าจะเป็นไปได้เล็กน้อยที่เรื่องนี้จะเกิดขึ้น แต่ก็มีหลายอย่างที่เคยเกิดขึ้นมาแล้วเขากลัวว่าแนชจะเป็นบ้าโดยไม่ได้ตั้งใจฆ่าเฟนด์ และทั้งสองตระกูลก็จะเริ่มทำสงครามกัน สุดท้ายแล้ว ตระกูลลาโกริโอก็สู้ตระกูลวู๊
Latest chapter
