บทที่ 7 ตอบฉันมาหน่อยว่าตอนนี้เธอรู้สึกยังไง

น้ำฟ้ากลับไม่ตอบคำถาม และพยายามบิดมือให้หลุดพ้นจากพันธนาการ อดัมมองข้อมือนั้นและยิ้มมุมปากเล็กน้อยตามนิสัยของเขาที่มักจะเกิดขึ้นเมื่อเขาพึงพอใจกับสิ่งที่ได้พบเห็น ซึ่งตรงกันข้ามกับน้ำฟ้าทันทีที่เธอได้เห็นรอยยิ้มแบบนั้นของเขาเธอไม่ชอบเลยเพราะรอยยิ้มแบบนี้ของเขามันเหมือนกับว่า เขาคิดว่าตัวเองเป็นพระเจ้าอยู่เหนือเธอและเธอต้องยอมรับความพ่ายแพ้ของตัวเองที่มีต่อเขา

            “ปล่อย!” น้ำฟ้าตัดสินใจพูดออกไปเป็นภาษาไทยอีกครั้ง แต่คราวนี้น้ำเสียงของเธอมั่นคงมากขึ้นแต่ก็ยังไม่หนักแน่นพอ

            “พูดอะไรของเธอ...ฉันไม่เข้าใจ” อดัมพูดตอบกลับเธอเป็นภาษาอังกฤษ และเริ่มที่จะไม่พอใจผู้หญิงคนนี้ เธอเห็นเขาเป็นอะไรเธอถึงไม่ต้องการจะพูดด้วย มันต้องเป็นเขาสิที่ต้องเป็นฝ่ายไม่อยากเสวนากับเธอผู้หญิงคนนี้ควรรู้ว่าเขาเป็นใครจะได้ไม่มาทำตัวแบบนี้กับเขา

            น้ำฟ้าหลบสายตาเขาอีกครั้งแต่ก็เลือกที่จะไม่ตอบ ถึงเธอจะไม่รู้จักผู้ชายตรงหน้า แต่ตอนนี้เธอรู้สึกได้ว่าเขากำลังไม่พอใจเธอ เพราะว่าเขากัดกรามอย่างพยายามข่มอารมณ์บางอย่างไว้ และเธอว่าผู้ชายคนนี้น่าจะเป็นคนเอาแต่ใจตัวเอง เพราะรู้สึกว่าเขาเป็นคนมีอารมณ์ขึ้นๆลงๆอยู่ตลอดเวลา

            “เธอคิดว่าเธอเป็นใคร...ถึงกล้าแสดงกริยาแบบนี้กับฉัน...เธอคงยังไม่รู้สินะว่าฉันเป็นใคร” อดัมพูดออกไปด้วยความรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก การที่เธอกล้าปฎิเสธเขาเธอก็ผิดมากพออยู่แล้ว และนี้เธอกล้าที่จะพูดจากับเขาแบบไม่เต็มใจ เขาคงต้องจัดการให้เธอได้รู้ว่าเธออยู่ในสถานะแบบไหน

            น้ำฟ้ามองเข้าไปในดวงตานั้นอย่างพยายามปิดบังความกลัวไว้ เพราะตอนนี้สายตาคู่นี้กำลังจะฆ่าเธอหรือเปล่านะ? เพราะเขามองเธอยังกับจะกินเลือดกินเนื้อเธอก็ไม่ปาน แล้วเธอจะต้องกลัวอะไรละเพราะสิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็คือความตาย แล้วสิ่งนี่ก็เป็นสิ่งที่เธอต้องการอยู่แล้ว ก็ดีเหมือนกันถ้าผู้ชายคนนี้จะทำให้ทุกอย่างมันจบไปสักทีและอาจจะทำให้เธอไม่ต้องตกนรกขุมที่ลึกที่สุดก็ได้

            “เธอ...คงกำลังคิดว่าฉันจะฆ่าเธอเหรอ?” อดัมพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย “แบบนั้นมันสบายเกินไปสำหรับเธอ...และเธอรู้มั้ยสิ่งที่ฉันรังเกียจที่สุดก็คือคนที่คิดสั้นอย่างเธอ...แต่เธอโชคดีที่ได้มาเจอฉัน...ไหนๆเธอก็อยากตกนรกอยู่แล้ว...ฉันนี้แหละจะจัดสิ่งนั้นให้เธอเอง...เธอจะได้รู้จักกับคำว่า...นรกบนดิน....” แต่ทำไมส่วนลึกของความรู้สึกของเขากลับบอกว่า เขารู้สึกดีที่ได้เจอเธอคนนี้และได้ช่วยเหลือเธอพ้นจากความตายถึงสองครั้ง

            บ้าจริง!เขาจะคิดแบบนั้นไม่ได้ จะให้ผู้หญิงที่ไม่รู้จักแม้แต่ชื่อมาอยู่เหนือความรู้สึกเขาไม่ได้ เพราะเขาคืออดัมที่ไม่ต้องการให้ตัวเองมีพันธะ และเขาย้ำบอกตัวเองว่าอีกไม่นานเขาก็คงเบื่อเธอเหมือนคนอื่นๆที่เคยเป็นมา

            “อื้ม!...อื้ม!” น้ำฟ้าร้องได้เพียงเท่านั้นเมื่ออดัมเข้าขยี้ริมฝีปากของเธอด้วยริมฝีปากเขาอย่างรุนแรง น้ำฟ้าดิ้นรนหลบเลี่ยงทุกวิถีทางแต่ทุกอย่างก็ไม่อำนวยเธอเลย ไหนจะข้อมือที่ยังคงถูกพันธนาการไว้และตอนนี้ริมฝีปากเธอก็เจ็บไปหมด เมื่อชายบนร่างเธอพยายามจะให้ลิ้นล่วงล้ำเข้าไปในโพรงปากของเธอ

            อ้าร์สสส น้ำฟ้าร้องออกทันทีอีกครั้งเมื่อมือใหญ่ข้างหนึ่งลดต่ำลงมาตำแหน่งความเป็นหญิงของเธอและพร้อมด้วยนิ้วอันแสนร้ายกาจล่วงล้ำเข้าไปในตัวเธออย่างไม่ได้รับความเต็มใจและร่วมมือจากเธอ ตอนนี้น้ำฟ้าถูกล่วงล้ำทั้งข้างบนที่ลิ้นร้ายกาจที่กำลังควานเลื้อยไปมาในโพรงปากของเธอเพื่อดูดกลืนความหวานนั้น ในขณะที่นิ้วร้ายก็ไม่ปราณีเธอเลยเพราะเขาไม่เพียงเข้าไปอยู่นิ่งๆ เขากลับขยับเข้าออกตามแรงปราถนาของผู้คุมเกมนี้เพื่อเรียกร้องธารน้ำสร้างความชุ่มฉ่ำให้กับช่องทางที่เขาต้องการล่วงล้ำเข้าไป

            ซึ่งอดัมรู้ตัวเองดีว่ากระทำนั้นค่อนข้างรุนแรงเขาทำตัวอย่างกับจะข่มขืนเธอ เพราะไม่มีความอ่อนโยนในการกระทำนั้นเลย และนี้ก็เป็นครั้งแรกของเขาที่กำลังจะครอบครองหญิงสาวที่ไม่เต็มใจ แต่คนอย่างเขามีเหรอจะยอมแพ้ ใช่!ทุกอย่างที่เขากำลังทำอยู่ เพียงแค่ต้องการให้เธอคนนี้รู้ว่าใครคือ ‘จ้าว’ชีวิตเธอ และให้เธอรู้สถานะของตัวเองว่าเธอเป็นเพียงผู้หญิงที่เขาเก็บได้และเมื่อไหร่ที่เขาใช้เธอจนเบื่อ ตอนนั้นเธออยากทำอะไรกับชีวิตของเธอเขาก็คงไม่สนใจ

            น้ำฟ้าเริ่มกระสับกระส่ายกับความรู้สึกใหม่จากการขยับนิ้วเข้าออกอย่างต่อเนื่องของจุดที่เร็วต่อความรู้สึก และเมื่อเธอขยับหนีหรือเข้าหานิ้วร้ายกาจนั้นเธอเองก็ไม่แน่ใจในตัวเอง แต่สิ่งที่เธอแน่ใจคือชายที่ล่วงล้ำเข้าไปในตัวเธอเขาก็มีสภาพเปลือยเปล่าไม่ต่างไปจากเธอเลย

            อดัมค่อยๆถอนริมฝีปากออกมาพร้อมเสียงหอบของลมหายใจกับสายตาเลื่อนไปจับจ้องใบหน้าหวานที่ตอนนี้แดงอย่างเห็นได้ชัด และเขาก็อยากเห็นสีหน้าเธอตอนที่เขากำลังดึงแดนสวรรค์มาเสิร์ฟให้กับเธอถึงที่ ถึงแม้ตอนนี้เขาจะปวดตุบๆบริเวณแก่นกายที่ขยายตัวพร้อมใช้งาน

            แต่ยังก่อน! ถึงแม้เขาอยากจะปลดปล่อยตัวเองมากแค่ไหนก็ยังไม่ใช่ตอนนี้ เพราะเธอช่างคับแคบเหลือเกิน นี่เขาเข้าไปในตัวเธอแค่นิ้วเดียวเธอยังตอดรัดเขาขนาดนี้ ความไม่แน่ใจในบางอย่างเกิดขึ้นกับเขาแต่คงไม่นานนี้เขาคงได้รู้แน่นอน

            “อ่าห์...อย่า...ไม่...” น้ำฟ้าร้องออกมาเป็นภาษาไทย ถึงแม้คนที่ฟังภาษาไทยเข้าใจ ก็ไม่เข้าใจถึงสิ่งที่เธอพยายามสื่อออกมา

            “พูดอะไร...สาวน้อย...ฉันไม่เข้าใจ...ตอบฉันมาหน่อยว่าตอนนี้เธอรู้สึกยังไง”