แชร์

ไม่ได้ท้องใช่ไหม

ผู้เขียน: วรนิษฐา / Miss sexy
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-12 16:35:46

“ไว้พรุ่งนี้ผมจะแวะมาเยี่ยมใหม่”

“ค่ะ” วรรณาพยักหน้ารับ ก่อนจะเดินออกไปส่งเมษ ซึ่งชายหนุ่มนั้นดูจะไม่อยากกลับสักเท่าไหร่ เพราะเห็นชะเง้อชะแง้เข้าไปในบ้านหลายต่อหลายครั้ง นี่ถ้าพุ่งขึ้นไปชั้นสองได้คงทำไปนานแล้ว

และจังหวะที่เมษกำลังจะเปิดประตูรถ รถของริโอก็แล่นเข้ามาจอดเทียบเช่นกัน เมื่อลงจากรถทั้งคู่ก็ทักทายกันอย่างสนิทสนม

“เฮ้! เมษ กลับมาไทยตั้งแต่เมื่อไหร่” ริโอเอ่ยถาม เพราะเมื่ออาทิตย์ก่อนเมษไปดูงานที่ญี่ปุ่นนั่นเอง ไม่คิดว่าจะกลับมาเร็วขนาดนี้

ครอบครัวของเมษทำธุรกิจส่งออก จึงเดินทางไปทางประเทศเพื่อขยายไลน์ธุรกิจบ่อยๆ เห็นว่าระยะหลังๆ มานี้ ญี่ปุ่นค่อนข้างเป็นตลาดที่น่าสนใจ

“เมื่อวาน พอดีแวะเอาของฝากมาให้”

“ขอบใจมากเพื่อน แล้วนี่ทำไมรีบกลับ กินข้าวเย็นกันก่อนสิ”

“ได้” เมษเอ่ยรับอย่างไม่ลังเล นั่นเพราะเขาอยากพบยอดพธู อยากถามว่าเธอไม่สบายดีขึ้นแล้วหรือยัง แต่ทว่าเย็นวันนั้นเขากลับนั่งกินข้าวกับริโอแค่สองคนเท่านั้น

“เมื่อไหร่นายจะแต่งงาน”

“กับใคร” เสียงทุ้มของริโอเอ่ยถามขึ้น พร้อมสีหน้าดูฉงนไม่น้อยที่ได้ยินเมษถามคำถามนี้ขึ้น

“คุณกี้ไง”

“ยังไม่ได้คิด”

“ทำไมหรือว่านายไม่ได้คิดจริงจังอ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • มาเฟียทวงสิทธิ์รัก   จุดเริ่มต้นของคนทั้งคู่ (จบ)

    “ก็ที่เธอยังยื้อเวลา ไม่ช่วยเรื่องบ้านพ่อสักทีนี่ไง ไม่เรียกอกตัญญูจะให้เรียกว่าอะไร” ทัศนีย์จ้องมองยอดพธูด้วยแววตาแข็งกร้าว นี่ถ้าเข้าไปฉีกเลือดฉีกเนื้อได้ คงทำไปนานแล้ว “ฉันช่วยไปแล้ว”“โกหก”“ภรรยาผมไม่ได้โกหกครับ เธอให้คนนำเงินสดห้าล้านไปให้คุณที่บ้านแล้ว” เสียงของริโอดังขึ้น ชายหนุ่มเดินเข้ามาในห้องรับแขกทีหลัง เพราะไปเอาหลักฐานจากพลนั่นเอง “ฉันไม่เห็นรู้เรื่องสักนิด”“คนของผมบอกว่าวันนั้นได้ส่งเงินให้ลูกสาวคุณที่ชื่อโปรดปรานไป”“ไม่จริง เพราะถ้าได้เงินมาแล้ว ยายโปรดต้องบอกฉันสิ”“นี่ไงครับหลักฐาน” ริโอยื่นโทรศัพท์ให้ทัศนีย์ ซึ่งรูปที่เปิดค้างไว้คือรูปถ่ายของโปรดปราน ตอนที่เธอรับซองสีน้ำตาลไปจากมือของพล ริโอสั่งให้คนถ่ายรูปเก็บไว้เป็นหลักฐาน นั่นเพราะไม่เชื่อว่าครอบครัวนี้จะหยุดสร้างปัญหาให้ยอดพธู “หรือว่าเงินที่ไปยุโรปนั่นจะเป็นเงิน...” ทัศนีย์ถึงกับตาสว่าง เธอกำมือตัวเองแน่น ใจนั้นเต้นโครมครามเพราะความโกรธ ป่านนี้ โปรดปรานจะถลุงเงินที่ได้มาไปมากแค่ไหนแล้วทัศนีย์ลุกพรวดขึ้นแล้วกลับออกไปจากบ้านของริโอแบบไม่ลา ทันทีที่เข้ามานั่งในรถได้เธอก็กรี๊ดออกมาด้วยความอัดอั้น โกรธจนเลื

  • มาเฟียทวงสิทธิ์รัก   อยากได้คำตอบ

    เย็นวันนั้น ยอดพธูตัดสินใจเล่าเรื่องที่พ่อมาพบเธอที่บ้านให้ ริโอฟัง เพราะอยากให้ริโอรับรู้ด้วย แม้ชายหนุ่มจะรู้จากวรรณามาบ้างแล้วก็ตาม สีหน้าของริโอไม่ได้มีท่าทีกังวล เพราะเขานั้นพร้อมที่จะช่วยแต่ทุกอย่างก็ขึ้นอยู่กับยอดพธู พอได้มานั่งฟังก็นึกสงสารเธอไม่น้อย เพราะถูกพ่อแท้ๆ ทอดทิ้งไปตั้งแต่เล็กๆ แถมยังไม่เคยเหลียวแลใดๆ ปล่อยให้เธอกับแม่อยู่กันอย่างลำบาก “กี้”“ค่ะ”“เรื่องนี้ถ้ากี้ไม่ยื่นมือช่วย ผมว่าก็ไม่ได้ผิดอะไร ผู้ชายบางคนก็แค่มีหน้าที่ทำให้เราเกิดมา แต่ไม่ได้ทำหน้าที่พ่ออย่างที่ควรจะทำ” ริโอเอ่ยขึ้น นั่นเพราะบนโลกใบนี้มีทั้งขาวและดำ ใช่ว่าคนเป็นลูกต้องกตัญญูต่อพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดแบบลืมหูลืมตา บางอย่างมันก็มีข้อยกเว้น “ถ้าไม่ช่วย กี้จะถูกว่าเป็นลูกอกตัญญูไหมคะ” นั่นคือสิ่งที่ ยอดพธูกังวล แต่ริโอกลับยิ้มเพราะเดาใจเธอออกว่าต้องคิดแบบนี้อยู่แน่ “ใครจะคิดยังไงก็ปล่อยเขาคิดไป เพราะเขาเหล่านั้นไม่ได้มารับรู้ความเป็นมาเป็นไปนี่ จริงไหม” ริโอยกมือขึ้นมาลูบศีรษะเล็กๆ ของยอดพธูไปมาอย่างเข้าใจ “หรือจะให้ผมจัดการเรื่องนี้ให้”“งั้นกี้ขอฝากคุณริโอด้วยนะคะ กี้...”“ผมเข้าใจ” ริโอเข้าใจควา

  • มาเฟียทวงสิทธิ์รัก   ครอบครัว

    เพราะมีหลานสาวตัวน้อยที่ชื่อว่าริชา ซึ่งกำลังน่ารักน่าหลง นั่นทำให้อิริคตัดสินใจที่จะย้ายกลับมาอยู่เมืองไทยอย่างถาวร แทนการไปๆ มาๆ ระหว่างไทยกับอิตาลี ซึ่งริโอและยอดพธูก็เห็นด้วยกับความคิดนั้นครอบครัวเป็นคำว่าครอบครัวมากขึ้น ริโอเป็นหัวหน้าครอบครัว เป็นสามี เป็นพ่อ เป็นเจ้านายที่ดีของทุกๆ คน ชายหนุ่มดูจะเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นตั้งแต่มีครอบครัวอย่างจริงๆ จังๆ ส่วนยอดพธูนั้นสิ่งสำคัญๆ ในชีวิตเธอตอนนี้ก็มีแค่ไม่กี่อย่าง หนึ่งคือริโอกับริชา สองก็คือครอบครัวและสามคือธุรกิจ ที่เวลาขยับขยายไปตามตลาดที่เปิดกว้างแต่บททดสอบอีกบทก็กำลังเดินทางไปหายอดพธู นั่นเพราะจู่ๆ พ่อของเธอที่ทอดทิ้งเธอกับแม่ไปตั้งแต่เด็กๆ ก็ปรากฏตัวขึ้นที่บ้านแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย แม้จะสงสัยว่าพ่อรู้ได้ยังไงว่าเธออยู่ที่นี่ แต่ยอดพธูก็ไม่ปริปากถามออกไป “กี้...ไม่ได้เจอกันนานเลย สบายดีไหมลูก” วรุธเอ่ยทักทาย ยอดพธูขึ้นอย่างสนิทสนม ทั้งๆ ที่ไม่เคยเลี้ยงดูแต่ทำตัวราวกับเลี้ยงมาเองกับมือ “สบายดีค่ะ” ยอดพธูเอ่ยตอบนิ่งๆ แม้ชายตรงหน้าจะได้ชื่อว่าพ่อ แต่ยอดพธูกลับไม่เคยผูกพัน ไม่แม้แต่จะคิดถึงด้วยซ้ำ“อย่างนั้นเหรอ เรื่องแม่พ่อเสียใ

  • มาเฟียทวงสิทธิ์รัก   ความเร่าร้อนที่แสนคิดถึง 2

    และเมื่อต่างก็เปลือยเปล่า แรงดึงดูดที่มีต่อกันก็ยิ่งมากขึ้น ชายหนุ่มใช้ความเป็นชายที่เวลานี้ตื่นตัวเต็มที่เสียดสีไปมาอยู่แถวๆ ต้นขาของยอดพธู พร้อมกับโน้มใบหน้าลงไปจูบปากอิ่มอีกครั้ง กระทั่งเปลี่ยนมาเป็นจูบหน้าอกอวบอิ่ม ที่เวลานี้เต็มไม้เต็มมือของริโอเหลือเกิน “หน้าอกกี้มันใหญ่ขึ้น...ใช่ไหม” ริโอเอ่ยถาม ทั้งๆ ที่เขานั้นเห็นด้วยตาและพิสูจน์ด้วยมือกับปากมาแล้ว ว่าเวลานี้หน้าอกของยอดพธูใหญ่ขึ้นมาก อาจเพราะเธอต้องให้นมลูกริโอบีบคลึงฟ้อนเฟ้นหน้าอกของยอดพธูจนเธอเสียวซ่าน ยิ่งเวลาที่เขาใช้ปลายนิ้วบีบบี้เม็ดยอดที่กำลังแข็งเป็นไตนั่นด้วยแล้ว เธอก็ยิ่งทรมานก่อนจะสะดุ้งเฮือก เมื่อริโอรับมันเข้าไปไว้ในปาก เขาทั้งดูดและใช้ลิ้นตวัดไปมาอย่างช่ำชอง จนร่างของยอดพธูอ่อนระทวย ยากจะต้านทานเขาได้จริงๆ“อื้อ...” ยอดพธูเอ่ยรับได้เพียงแค่นี้ หน้าอกเธอใหญ่ขึ้นมากแบบก้าวกระโดดก็ว่าได้ นั่นทำให้เธอต้องเปลี่ยนไซซ์ชุดชั้นในใหม่ทั้งหมด ริโอลากผ่านปลายลิ้นร้อนๆ ลงไปบนร่างกายของยอดพธู จุดไหนสนใจเป็นพิเศษก็แวะทักทายนานหน่อย ก่อนจะกลับขึ้นไปมอบจูบให้ยอดพธูอีกครั้ง เขาจงใจบดเบียดสะโพกเข้าหาเธอ นั่นก็เพื่อกระตุ้นให้ยอ

  • มาเฟียทวงสิทธิ์รัก   ความเร่าร้อนที่แสนคิดถึง 1

    “ผมก็รักกี้ คนดีของผม” ริโอยิ้มหน้าบาน ก่อนจะดึงยอดพธูเข้ามากอด เขาเคยได้ยินคนพูดว่าฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ เมื่อก่อนเขาไม่รู้ความหมายของมัน แต่ทว่าเวลานี้เขาได้รู้และได้เข้าใจเป็นอย่างดี“คุณริโอ”“ครับ”“ปล่อยกี้” ยอดพธูดิ้นยุกยิกอยู่ในอ้อมกอดของริโอ สัมผัสจากเขายังคงทำให้เธอรู้สึกวาบหวามได้อย่างเคย “ไม่เอา”“อย่าทะลึ่งนะคะ ปล่อยกี้ก่อน”“ทำไม” เสียงแหบพร่าด้วยไฟปรารถนาของริโอดังขึ้นข้างๆ ใบหูเล็กๆ ของยอดพธู นั่นเพราะเขาต้องการเธอเหลือเกิน แต่ต้องข่มใจตัวเองไว้รอจนกว่าเธอจะพร้อมอย่างเต็มใจ ริโอไม่อยากหักหาญน้ำใจของยอดพธู ทั้งๆ ที่เธอได้ชื่อว่าเป็นเมีย “กี้ต้องไปให้นมริชา”“โอเคครับ ปล่อยก็ปล่อย” เหตุผลของยอดพธูไม่อาจทำให้ริโอแย้งได้จริงๆ “อีกครึ่งชั่วโมงกี้ก็น่าจะกลับมาแล้วค่ะ” พูดจบยอดพธูก็เดินจ้ำออกไปทันที ใบหน้าเห่อร้อนราวกับคนเป็นไข้ ที่เธอกล้าพูดทิ้งท้ายบอกให้ริโอรอเธอกลับมาจากให้นมลูกแบบนั้นส่วนริโอถึงกับเอามือทุบหมอนอิงหนักๆ อย่าดีใจที่ยอดพธูจะกลับมาหา ทำแบบนี้อยู่หลายนาทีเพราะขืนตะโกนออกไป ลูกได้ตื่นและเขาก็พลอยจะอดไปด้วย ‘ผู้ชายร้ายๆ ในสายตาทุกคนอาจกลายเป็นผู้ชายอบอุ่น

  • มาเฟียทวงสิทธิ์รัก   ได้ยินจนจบ

    สองวันหลังจากนั้น ยอดพธูก็กลับมาที่บ้านของริโออีกครั้ง โดยครั้งนี้วรรณายังคงตามมาด้วย และยอดพธูก็ไม่ได้มาเพียงคนเดียว นั่นเพราะในอ้อมกอดของเธอมีลูกสาวตัวน้อยอยู่เมื่อมาถึงริโอก็พายอดพธูไปดูห้องนอนลูก ที่เขานั้นสั่งทำไว้เป็นพิเศษ ภายในห้องนอนถูกออกแบบเป็นอย่างดี รวมถึงมีของใช้ที่จำเป็นสำหรับคุณแม่อย่างยอดพธูทุกอย่างข้าวของหลายชิ้น อิริคเป็นคนจัดหาให้ โดยเฉพาะเสื้อผ้าที่คุณปู่ขยันซื้อมารอหลานคนนี้มากมาย จนถึงอายุห้าขวบเข้าไปแล้ว“ผมช่วย” สิ่งที่ริโออาสาเข้ามาช่วยนั่นคือการล้างขวดนมของ ริชา ซึ่งหลังจากนี้เขาจะยึดมาเป็นหน้าที่ของตัวเอง“กลับมาเหนื่อยๆ ไม่พักก่อนเหรอคะ” ยอดพธูเอ่ยถาม เพราะ ริโอพึ่งเข้าบ้านมาได้ไม่นานเท่านั้นเอง แม้จะอาบน้ำอาบท่ากินข้าวเย็นแล้ว แต่เขาก็ควรไปพักผ่อน“นี่แหละวิธีพักของผม วันนี้ลูกเป็นไงบ้าง” เสียงทุ้มที่แฝงไปด้วยความอบอุ่นและห่วงใยดังขึ้นข้างๆ ยอดพธู โดยที่มือนั้นก็ยังขะมักเขม้นกับการล้างขวดนม เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ริโอได้ทำ “งอแงเพราะท้องอืดนิดหน่อยค่ะ พอป้าวรรณเอามหาหิงค์ทาท้องให้ก็สบายตัวขึ้น พักนี้กินจุขึ้นด้วย ดูได้จากขวดนมที่ล้างแทบไม่ทัน” แค่ได้พ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status