ตอนที่5 เรื่องวุ่นๆในร้าน 2

เอกถือดีๆละ รู้นะว่าโต๊ะไหน"

พ่อครัวตะโกนไล่หลังเอกด้วยความเร่งรีบ เมื่อมีออเดอร์เข้ามาเรื่อยๆจนทำแทบไม่ทัน

"พี่แน่ใจนะว่าเด็กเอาไปเสริฟได้ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาเจ๊ด่าเลยนะครับ"

พ่อครัวไม่ได้สนใจที่เด็กหนุ่มที่ทำงานได้ดีและคล่องเอ่ยขึ้นแต่เขาก็ต้องไปอีกโต๊ะหนึ่งซึ่งก็รอไม่ค่อยได้อีกด้านเช่นกัน

เอกประคองจานใบใหญ่ในมือด้วยความระมัดระวังแต่ก็พลาดจนได้เมื่ออาหารจานใหญ่ที่เกือบจะถึงโต๊ะแขกวีไอพีอย่างศิชลกำลังจะได้กินได้ทานอยู่แล้ว แต่คนถืออย่างเอกเกิดสะดุดล้มแทบเท้าของศิชลอย่างไม่ตั้งใจทันใด

โครม...ว้าย!!!

เสียงวี้ดว้ายตามมาคือเจ๊ภานั่นเอง เจ๊แทบลมจับเพราะอาหารที่เอกนำมาเสริฟแพงหลายบาทอยู่แต่ตอนนี้มันกระจายเต็มพื้น

"เอก....ใครใช้ให้เธอมาเสริฟเพิ่งมาทำงานวันแรกเสียด้วยตาย...ตาย"เจ๊ภาบ่นใหญ่ขณะที่รองเท้าและกางเกงของศิชลเปื้อนไปด้วยคราบอาหาร เขาขยับขาหนี พร้อมใบหน้าที่หงุดหงิดว่าทำไมต้องเจออะไรเช่นนี้ด้วย

"ผมขอโทษครับทั้งเจ๊และคุณด้วยครับ"เอกหน้าระห้อยมาทำงานวันแรกก็เกิดเรื่องเสียแล้ว

"ไอ้หนูเอ้ย...ทำงานไม่เป็น ก็เป็นแบบนี้จะชดใช้ให้ฉันยังไงกับราคารองเท้าและกางเกงที่แพงลิบลิ่วแบบนี้ละหนุ่ม"ขณะพูดศิชลขยับเสื้อที่คอเบา

ส่วนลูกน้องทั้งสองคนต้องการเอาเรื่องเจ๊ที่ปล่อยให้เด็กมาเสริฟแล้วทำเจ้านายของมันเลอะไม่เป็นท่า

"ต้องขอโทษด้วยคะคุณชล เจ๊ไม่ทันระวังจริงๆให้เด็กมาเสริฟ"

เอกก้มหน้านิ่งไม่คิดว่าอุบัติเหตุครั้งนี้จะเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโตขนาดนี้โดยที่เขาก็ไม่อยากให้มันเกิดขึ้น

"เจ๊ไม่ผิดครับคุณ ผมผิดเองดื้อที่จะเอาอาหารมาให้คุณจะให้ผมทำอะไรผมยอมครับ คุณให้โอกาสผมนะครับ ผมเพิ่งมาทำงานวันแรกยังไม่อยากโดนไล่ออก"สายตาที่เข้มแข็งของเอกนึกถึงพี่ดาวขึ้นมาทันที เขาต้องทนให้ได้กับเหตุการณ์ครั้งนี้จะยอมแพ้ง่ายๆไม่ได้เช่นกัน

"เอาไงดีนะ"ศิชลมองหน้าเอก รู้สึกเด็กคนนี้นิสัยคล้ายเขาตอนเด็กเสียแล้ว แต่บททดสอบนี้เขาต้องผ่านมันไปให้ได้ 

"งั้นตลอดเวลาที่ฉันมากินที่นี่ นายมาเสริฟฉันทุกวัน ปรณนิบัติดูแลฉันเป็นอย่างดีก็แล้วกันให้ฉันลืมเหตุการณ์วันนี้ เข้าใจไหมตอนนี้มาเช็ดทำความสะอาดก่อน แล้วทำมาใหม่"

เอกดีใจที่ลูกค้าให้อภัย เจ๊ภาโล่งอกอย่างบอกไม่ถูกแต่ก็รู้สึกแย่ที่ทำให้ศิชลไม่ประทับใจเท่าไรนัก

"ยังไงเจ๊ก็ต้องขออภัยคุณด้วยนะคะ เหตุการณ์แบบนี้รับรองจะไม่ให้เกิดอีก"

ขณะที่เอกกำลังก้มหน้าเก็บกวาดทำความสะอาดอยู่นั้น พิมดาวมาถึงร้านพอดี เห็นเอกก้มๆเงยที่เท้าของศิชลก็เข้าใจว่าเอกถูกกลั่นแกล้งรังแกจากท่าทีที่กวนประสาทแบบนั้น เธอรู้สึกไม่ชอบขี้หน้าเขาคนนี้เสียเลย

"เอก...ลุกขึ้นทำอะไร"ศิชลหันมามองตามเสียงเล็กใสห้าวคล้ายผู้ชายแบบนั้นทันที

"อ่อ...หนูดาวเอกทำหกนะก็เลยต้องทำความสะอาด ดีนะคุณผู้ชายท่านนี้ไม่เอาความ"

พิมดาวมองศิชลแล้วสงบลง เธอรู้สึกคิดไปเองหรือนี่ว่าเขากลั่นแกล้งน้องเธอ

"หรือคุณจะทำแทนก็ได้นะ ใครผิดคนนั้นก็ต้องทำ นิดหน่อยเองมันไม่คุ้มกับค่ากางเกงและรองเท้าราคาแพงของฉันด้วยซ้ำ"

"คุณ..."พิมดาวลืมตัวชี้หน้าไม่ยอมแพ้กับคำพูดกึ่งประชดประชันเช่นนั้น

"ดาวเจ๊ขอนะ มานี่ปล่อยเอกทำความสะอาดไป เรามาคุยกับเจ๊ตรงนี้"

ศิชลหันกลับไปที่โต๊ะดังเดิมแอบอมอิ้มที่ได้แกล้งเธอ เขารู้สึกเวลายั่วเธอได้มันทำให้เธอน่ารักยิ่งขึ้นไปอีกเขาแอบชอบใจอย่างบอกไม่ถูก

"หึ...ยังไงก็ผู้หญิงฉันจะทำให้เธอหายเป็นทอมบอยให้ได้คอยดู"ความท้าทายเกิดขึ้นในใจศิชลว่าอยากทำให้สาวน้อยผู้นี้เปลี่ยนเป็นหญิงให้ได้

"เป็นแม่ค้าในตลาดเราเองครับนาย เธอสวยอยู่นะ ผมแอบถ่ายรูปเธอประจำครับ"ศิชลปรายตา มองตามคำบอกเล่าของลูกน้องพลางคิดในใจ

"กูรู้แล้วโว้ย ตาไม่ได้บอด"

"พี่ดาวไม่มีอะไรแล้วครับ"เอกบอกพิมดาวเมื่อเห็นเธอยังห่วงเขาอยู่ไม่ยอมเดินไปไหนถึงแม้ว่าเจ๊ภาพยายามจะดึงออกไปก็ตาม

"เจ๊ห้ามให้เด็กคนนี้ไปไหนนะ มารับใช้ทุกวันชดใช้ที่ทำให้บรรยากาศเสีย ถ้าจะให้ดีให้ญาติเขามาช่วยก็ดีนะ ไม่งั้นจะหาว่าไม่เตือนร้านเจ๊ดับแน่"

ศิชลเขาต้องการเห็นพิมดาวรู้สึกอยากขอโทษเขาแต่ปล่าวเลยเธอคอแข็งขึ้นมาทันทีจนศิชลอยากลองดีเข้าไปอีก

"ดะ...ได้คะคุณศิชล เจ๊ยินดีทำตามเป็นความผิดของเจ๊เองคะ ขอโทษด้วยคะเอกเสร็จแล้วรีบเข้าไปในครัวเรามีเรื่องต้องคุยกัน เดี๋ยวเจ๊เอาอาหารมาให้ใหม่คะไปเอก"

เจ๊ภาเสียเองที่รนรานแทนพิมดาว เธอกลับนิ่งเฉยไม่สนใจกับคำพูดข่มขู่นั้นเลย เดินตามเจ๊ภาเข้าไปข้างใน ร้านอาหารมีบรรยากาศกลับมาคึกคักดังเดิมเมื่อทุกอย่างเข้าสู่ภาวะปกติ ยกเว้นในใจศิชลเขารู้สึกติดตาตรึงใจกับใบหน้าสวยเชิดหยิ่งนั้นเสียจริงเลยจนอยากจะแกล้งเธอหนักขึ้นไปอีก

"เธอเจอไอ้ชลคนนี้แน่ๆแม่พิมดาวสาวทอมบอย น่าจับมาตีก้นเสียให้เข็ด"

หลังร้าน...

"เธอมาได้ไงพิมดาว"เจ๊ภาถามพิมดาวทันทีเมื่อมีโอกาส 

"ดาวเป็นห่วงเอกนะคะก็เลยตามมาดูลูกค้าซาแล้ว ทันเห็นเหตุการณ์พอดี เห็นว่ารวยหรือไงคนเราก็ผิดพลาดกันได้ ดูถูกคนชะมัดโอ้อวดของใช้ราคาแพง ไหวไหมเอกไม่ไหวก็ออก"

"มะ...ไม่จ๊ะ ได้ยินที่เขาพูดไหมเอกออกไม่ได้ไม่งั้นเจ๊แย่ เขาจะให้เอกคอยดูแลเขาเวลามา เป็นลูกค้าประจำด้วยใช้บริการเราประจำเอกออกไม่ได้เลยจ๊ะหนูดาว"

"ผมขอโทษครับเจ๊ มาวันแรกก็วุ่นเลยครับ"เอกยกมือไหวเขอโทษเจ๊ภากับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

"ไม่มีไรแล้วเจ๊ขอไปต้อนรับลูกค้าคนอื่นนะ เอกกลับก่อนไหมตามใจนะเจ๊อนุญาต หนูดาวด้วย"

เจ๊ภาเดินส่ายหน้าออกไปวันนี้สำหรับเธอหนักจริงๆกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพร้อมหันไปสั่งพ่อครัวให้ทำอาหารให้ใหม่แล้วนำไปให้โต๊ะศิชลดังเดิม

"น้าผิดเองละเอกที่ใช้เอ็ง ขอโทษด้วยวะ"

"แทนที่จะมาต่อว่ากันมาช่วยกันทำงานดีกว่าเดี๋ยวดาวไปเสริฟเองคะ รับรองลูกค้าติดใจให้ทิปกลับมาแน่นอน เอกไปช่วยพี่เขาเถอะพี่ขอสักครั้งโต๊ะนี้รู้สึกหมั่นเขี้ยวยังไงไม่รู้ ฮืม..."

เสียงกะทะตะหลิวกระทบกันดังขึ้น อาหารเริ่มถูกปรุงอี

กครั้งพิมดาวรอรับจานอาหารด่วนจากพ่อครัวอย่างใจจดจ่อ เธออยากให้เขาประทับใจมากที่สุด...