62ภรรยาของผมยังไม่ตาย

ตอนที่62

 ภรรยาของผมยังไม่ตาย

ในที่สุดเวลาที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง เมื่อประตูห้องผ่าตัดเปิดออก หมอเดินเข้ามาพร้อมกับรถเข็ญ ที่มีเด็กทารกฝาแฝดหญิงชายส่งเสียงร้องไห้จ้า

ทั้งสามคนดีดตัวลุกขึ้นแล้วปรี่เข้าไปหาทันที ญาดาเห็นทารกแล้วก็ร้องไห้โฮออกมาอีก

         “หนู ๆ แข็งแรงดีนะคะ แต่เนื่องจากผ่าตัดคลอดก่อนกำหนด หมอจะพาหนู ๆ ไปเข้าตู้อบก่อนเพื่อความปลอดภัยค่ะ” หมอแจ้งด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ แต่สีหน้าเต็มไปด้วยความเหน็ดเหนื่อยอย่างเห็นได้ชัด

เมธัชยืนมองทารกน้อยนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยถามหมอ โดยไม่ได้ละสายตาไปจากทารกน้อย

  “ภรรยาของผมเป็นอย่างไรบ้าง เธอดีขึ้นแล้วใช่ไหม ผมจะเข้าไปหาเธอได้หรือยัง”

  “ตอนนี้อาจารย์หมอกำลังทำการประเมินเพื่อที่จะทำการรักษาค่ะ ญาติสามารถสอบถามได้จากอาจารย์ได้เลยนะคะ อีกไม่ช้าคงออกมา ส่วนหมอต้องขอตัวพาหนู ๆ ไปดูแลก่อนนะคะ” หมอสาวพูดจบก็เดินจากไปพร้อมกับผู้ช่วยและทารกแฝด

ภากรประคองญาดากลับไปนั่งที่เดิม แต่เมธัชไม่ยอมขยับตัวไปไหนเขายังคงทอดสาตามองนิ่งไปที่ประตูห้องผ่าตัดที่ปิดลง

เวลาผ่านไปเนิ่นนานเท่าไหร่เขาก็ไม่รู้เลย รู้แค่ว่ามันนานราวกับข้ามปีข้ามชาติ กว่าประตูห้องผ่าตัดจะเปิดขึ้นอีกครั้ง พร้อมกับหมอและเจ้าหน้าที่พาร่างที่มีสายระโยงระยางของดุจดาวออกมาด้วย แต่คราวนี้เจ้าหน้าที่ไม่หยุดรอให้เขาได้คุยกับดุจดาว เพราะต้องรีบพาคนไข้เข้าห้องไอซียูอย่างเร่งด่วน

อาจารย์หมอสวมชุดกาวน์สีขาว ก้าวเข้ามาช้า ๆ ด้วยใบหน้าสงบนิ่ง

          “ ขอรบกวนเวลาสักครู่ พอดีผมมีเรื่องสำคัญที่อยากแจ้งให้ครอบครัวทราบเกี่ยวกับคุณดุจดาว ขอเชิญไปคุยกันในห้องเถอะนะครับ” พูดจบก็เดินนำไปที่ห้องทำงาน โดยมีภากร ญาดาและเมธัชเดินตามไปเงียบ ๆ

          “เชิญนั่งครับ” อาจารย์หมอผายมือให้ทั้งสามนั่งลงบนเก้าอี้ ก่อนจะหยิบเอกสารออกมาจากลิ้นชักแล้ววางลงบนโต๊ะทำงาน

ดวงตาของทั้งสามคู่มองนิ่งไปที่หมออย่างมีความหวัง

          “ดาวปลอดภัยแล้วใช่ไหมครับคุณหมอ” เมธัชเอ่ยถามขึ้นก่อน เพราะเขารอเวลานี้มานานมากเกินจนไม่อยากจะรออีกแล้ว

อาจารย์หมอถอนหายใจออกมาเบา ๆ ประสานมือทั้งสองข้างเข้าด้วยกันและมองทั้งสามคนด้วยสีหน้าที่สงบนิ่ง แต่หน้าผากเต็มไปด้วยริ้วรอยของความเหนื่อยล้า

 “ตอนนี้ในส่วนของหัวใจคุณดุจดาวยังคงเต้นอยู่ครับ ด้วยการพยุงจากเครื่องช่วยหายใจและยา แต่...”อาจารย์หมอเว้นช่วงนิดหนึ่งเพื่อสังเกตุท่าทีของญาติ เมื่อเห็นว่ายังคงอยู่ในความสงบจึงพูดต่อ

  “แต่ในส่วนของสมองของคุณดุจดาวนั้น...ไร้การตอบสนองแล้วครับ”

         “ฮื้อ...” ญาดาร้องไห้โฮออกมา แต่ครั้งนี้เธอพยายามตั้งสติเพราะได้ทำใจมาบ้าง เธอยกมือขึ้นปิดปาก พยายามบังคับเสียงร้องให้เบาที่สุด แม้จะเสียใจจนแทบสิ้นชีพแล้ว ภากรก็บีบไหล่ของภรรยาเบา ๆ แต่พูดอะไรไม่ออก เขาได้แต่ปล่อยให้น้ำตารินไหลออกมาเงียบ ๆ ทั้งที่กำลังเจ็บปวดไม่แพ้กัน

ส่วนเมธัชนั้นนิ่งงันรู้สึกเหมือนโลกกำลังหยุดหมุน ความเจ็บปวดแล่นเข้ามากัดกินหัวใจและร่างกายของเขาทั่วทุกอณูเนื้อ

 “เราได้ทำการทดสอบทางระบบประสาทอย่างละเอียดตามมาตรฐานทางแพทย์เป็นเวลาถึงสิบสองชั่วโมง โดยมีอาจารย์หมอถึงสี่ท่านที่มาร่วมทดสอบด้วยแต่ผลสรุปคือ..คุณดุจดาวเข้าสู่ภาวะสมองตายโดยสมบูรณ์แล้วครับ” อาจารย์หมออธิบายช้า ๆ และเว้นจังหวะให้ญาติได้สอบถาม แต่ทั้งญาดาและภากรเอาแต่ร้องไห้ ซักถามอะไรไม่ออกเลย

         “เดี๋ยวนะครับ ในเมื่อหัวใจยังเต้นอยู่ ก็หมายความว่าภรรยาของผมยังไม่ตายนี่ครับหมอ เธอยังมีโอกาสฟื้นขึ้นมาไม่ใช่เหรอครับ” เมธัชเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่ยังเต็มไปด้วยความหวังและไม่ยอมแพ้

อาจารย์หมอพยักหน้าช้า ๆ ด้วยความเข้าใจในความรู้สึกของคนที่เป็นสามี ก่อนจะเริ่มอธิบายอีกครั้ง

          “ผมเข้าใจความรู้สึกของคุณครับ...แต่ภาวะสมองตาย นั่นหมายถึงสมองทั้งหมดหยุดการทำงานอย่างถาวร ไม่สามารถควบคุมการทำงานในร่างกายได้อีก แม้แต่การทำงานของหัวใจ ตอนนี้ที่หัวใจยังเต้นได้อยู่ ก็เพราะเครื่องช่วยหายใจเท่านั้น  แต่...ในทางการแพทย์ ถือว่าคุณดุดาวได้...จากไปแล้วครับ”

เสียงร้องไห้ของญาดาดังมากขึ้น ภากรหยิบยาดมจากกระเป๋าเสื้อส่งให้ภรรยาด้วยมืออันสั่นเทา

 เมธัชหลับตาแน่น เพื่อกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้ในอก มีเพียงน้ำตาที่ไหลเป็นทาง บ่งบอกว่าเขากำลังเจ็บปวดเสียใจเพียงใด

          “ผมทราบว่าเรื่องนี้ยากมากที่จะทำใจยอมรับได้ แต่มันก็คือความจริงว่าคุณดุจดาวเธอจากไปแล้วจริง ๆ และผมมีอีกเรื่องหนึ่งที่อยากเรียนให้ทราบทุกท่าทราบ”

เงียบ ไม่มีใครพูดอะไรออกมา อาจารย์หมอจึงพอจะคาดคะเนสถาณการณ์ได้ว่า แม้พวกเขาจะเสียใจมากแค่ไหน แต่ก็พอที่จะทำใจได้บ้างแล้ว เพราะไม่มีการโวยวายหรือพูดจาสับสนใด ๆ จะมีก็แต่เมธัช ที่

อาจารย์หมอรู้สึกว่าเขายังไม่พยายามทำความเข้าใจได้เท่าที่ควร แต่ถึงอย่างไรก็ต้องแจ้งให้เรื่องสำคัญมากให้เขาได้รับรู้

          “คือว่า...คุณดุจดาวได้ลงทะเบียนแจ้งความประสงค์ที่จะบริจาคอวัยวะไว้ครับ”