MasukShare
มีพี่ชายให้ด้วย
Terakhir Diperbarui:
2025-05-11 11:38:57ตอนที่2
มีพี่ชายให้ด้วย
เด็กนักเรียนคนนั้นรอด แต่พ่อของวุ้นเย็นจมน้ำเสียชีวิตเพราะโดนเรือลำหนึ่งที่แล่นมาชนเข้าอย่างจัง ก่อนที่เธอจะคลอดวุ้นเย็นเพียงสามวันเท่านั้น พ่อลูกจึงไม่ได้เห็นหน้ากันเลย ในตอนนั้นเธอเสียใจมาก แต่พยายามเข้มแข็งเพื่อลูกน้อยที่กำลังจะเกิดมา
ในเรื่องร้ายก็ยังพอมีเรื่องดีอยู่บ้าง เมื่อพ่อของวุ้นเย็นได้ทำประกันชีวิตเอาไว้เป็นวงเงินที่คอนข้างสูง เธอจึงลาออกจากงานและใช้เงินก้อนนั้นไว้ดูแลลูกเป็นอย่างดี ทั้งยังเก็บไว้เป็นทุนการศึกษา พอลูกเข้าวัยเรียนเธอจึงหางานทำอีกครั้งแต่เงินเดือนก็ไม่ได้เยอะมาก จนเมื่อวุ้นเย็นขึ้นปอสี่ เธอจึงได้เจอกับประกาศรับสมัครงานตำแหน่งเลขาของบริษัทยักษ์ใหญ่ในกรุงเทพด้วยเงินเดือนที่สูง และเพื่อที่จะได้มีเงินส่งลูกเรียนดี ๆ เธอจึงตัดสินใจลองไปสมัคร
ในวันที่ไปสอบสัมภาษณ์นั้นเธอก็บังเอิญเก็บกระเป๋าเอกสารสำคัญของวิชัยได้ จึงเอาไปคืนให้ตามที่อยู่ในเอกสาร และบังเอิญว่าเป็นที่อยู่ในบริษัทเดียวกับที่เธอจะไปสอบสัมภาษณ์ เธอยังจำเหตุการณ์ในวันแรกที่ได้เจอกับวิชัยได้ดี เหมือนเพิ่งจะผ่านไปเพียงสองวันไม่ใช่สองปี
โสภาคิดย้อนไปเมื่อสองปีก่อน ในวันนั้นเธอออกจากที่พักตั้งแต่เช้า เพื่อที่จะเข้าไปสอบสัมภาษณ์งาน และในตอนที่กำลังเดินอยู่นั้นก็เห็นกระเป๋าใบเล็กตกอยู่ข้างทาง จึงเก็บมาเปิดดูเห็นว่าเป็นเอกสารสำคัญพวกบัตรประชาชนกับหนังสือเดินทาง
“วิชัย วิวัติเดชานนท์ อ้าว!นี่มันเป็นบริษัทที่เราจะไปสอบสัมภาษณ์นี่นา งั้นเอาไปคืนเลยแล้วกัน”
เมื่อไปถึงบริษัทและเตรียมเข้าสอบสัมภาษณ์ เธอจึงยื่นกระเป๋าเอกสารให้ผู้จัดการบริษัท
“ขอโทษนะคะ พอดีฉันเก็บกระเป๋าได้ เป็นของคนที่ชื่อ วิชัย วิวัติเดชานนท์ ฉันเห็นที่อยู่เป็นบริษัทนี้เลยตั้งใจจะเอามาคืนให้ค่ะ”
“ฮะ! ขะของคุณวิวัชัย วิวัติเดชานนท์ อย่างนั้นหรือครับ” ผู้จัดการร้องเสียงดัง จนคนที่รอสัมภาษณ์รวมทั้งโสภาตกใจกันเป็นแถว ในตอนนั้น วิชัย ที่กำลังจะเข้าห้องทำงานผ่านมาเจอเหตุการณ์เข้าพอดี จึงเข้าไปรับกระเป๋าใบนั้นด้วยตัวเอง
“ขอบคุณครับ ผมกำลังให้คนไปหาอยู่พอดี ยังไงฝากเลขบัญชีไว้ที่ผู้จัดการด้วยนะครับ ผมมีรางวัลตอบแทนให้”
“ไม่เป็นไรค่ะ ของคุณตกฉันเก็บได้ก็เอามาคืนแค่นั้นเอง แล้วสำหรับเงินรางวัลฉันขอไม่รับนะคะและขอโทษด้วยค่ะที่ถือวิสาสะ เปิดกระเป๋าดู” โสภาตอบแต่เมื่อเห็นวิชัยชัด ๆ ก็อดที่จะชื่นชมไม่ได้ เพราะวิชัยหน้าตาที่หล่อเหลา มีเสน่ห์
“อ้อ! ถ้าอย่างนั้นก็ขอบคุณมากนะครับ คุณช่างเป็นคนที่มีน้ำใจจริง ๆ”
“ยินดีค่ะ”
วิชัยเหลือบมองป้ายรอสัมภาษณ์ที่ติดอยู่ตรงอกเสื้อของเธอแวบหนึ่ง ก่อนจะหันไปทางผู้จัดการที่ยืนตัวลีบอยู่ข้าง ๆ
“อีกสิบนาที เริ่มให้เข้าไปได้เลยนะ”
“ครับท่าน”
วิชัยพูดจบก็เดินเข้าไปในห้องทำงาน สิบนาทีต่อมาโสภาก็ถูกส่งเข้าไปสอบสัมภาษณ์เป็นคนแรก ตอนนั้นเธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าวิชัยเป็นถึงประธากรรมการบริษัท ที่ต่อมาก็เป็นเจ้านายของเธอและกำลังจะเป็นสามี
..........................................................................
“คุณแม่ขา คุณแม่ คุณอาถามค่ะ”
เสียงเรียกและแขนที่ถูกเขย่า ทำให้โสภาตื่นจากภวังค์ความคิด ก่อนจะกระพริบตาเพื่อไล่น้ำตาที่ซึมออกมาเพราะความปลาบปลื้มใจ
“คะ คุณถามว่ายังไงนะคะ”
วิชัยยิ้มบาง ๆ ก่อนจะถามซ้ำอีกครั้ง ด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนไม่เปลี่ยนแปลง
“ใจลอยเชียว ผมถามว่าคุณเชิญแขกทางนี้ไปประมาณกี่คน ผมจะได้...”
“มีแค่คุณแม่กับน้องชายทั้งสองของฉันก็พอค่ะ” โสภาตอบด้วยความเกรงใจ
วุ้นเย็นได้ยินอย่างนั้นก็หน้างอ ยกสองมือขึ้นกอดอก ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงงอน ๆ
“คุณแม่ไม่ให้หนูไปด้วยหรือคะ หนูก็อยากเห็นคุณแม่ใส่ชุดเจ้าสาว อยากล่องเรือสำราญในแม่น้ำเจ้าพระยาเหมือนกันนะคะ”
คำพูดซื่อ ๆ ที่ไร้เดียงสานั้น ทำให้วิชัยยิ่งรู้สึกเอ็นดูและถูกชะตากับเด็กหญิงตัวน้อยตรงหน้ามากยิ่งขึ้นไปอีก
“หนูต้องไปอยู่แล้ว และจะได้ใส่ชุดสวย ๆ คล้ายกับคุณแม่ของหนู ฉันจะให้เดินคู่กันกับธัชชัย ที่ต่อไปหนูต้องเรียกเขาว่าพี่ชายหรือว่าพี่ธัชนะ”
ตากลมใสเบิกกว้าง ห่อริมฝีปปากสีเชอรี่เป็นรูปตัวโอ ก่อนจะร้องขึ้นอย่างตื่นเต้น
“ฮ้า! คุณอามีพี่ชายให้หนูด้วยหรือคะ ว้าว! สุดยอดไปเลยค่ะ หนูฝันอยากมีพี่ชายมานานแล้ว เพราะว่าเวลาโดนเพื่อนแกล้งพี่ชายก็จะมาคอยปกป้องเรา ทำให้ไม่มีใครกล้ามาแกล้งเราอีก”
“วุ้นเย็น คุณธัชน่ะเขาโตแล้ว เรียนมอปลาย นิสัยก็สุภาพเรียบร้อยไม่ค่อยพูด เรียนก็เก่งมาก แถมยังเป็นนักกีฬาด้วย เขาไม่มีเวลามาปกป้องเด็กซน ๆ อย่างเราหรอก แม่ยังกลัวว่าพี่เขาจะรำคาญหนูมากกว่า เพราะหนูน่ะพูดจ้อทั้งวันเลย” โสภาพูดพลางบีบปลายคางเล็กของลูกสาวเบา ๆ
“นั่นซิ แม่ว่าพวกเราอยู่กันที่นี่น่ะดีแล้ว ฉันเกรงใจลูกชายของคุณน่ะค่ะคุณวิชัย” ยายวันนาแม่ของโสภาเอ่ยขึ้นเบา ๆ ด้วยความเกรงใจ
Bab terbaru
ยอดดวงใจเมียเด็กซ่อนรัก 125 บ้านของเรา
ตอนที่125บ้านของเราเสียงหัวเราะใส ๆ ดังมาจากสนามหน้าบ้านในบ่ายวันหยุด ดอกหญ้าไหวเอนเบา ๆ ตามแรงลม ขณะที่เด็กชายตัวเล็กในชุดเสื้อยืดสีฟ้า กำลังวิ่งไล่จับผีเสื้อกับพี่สาวธารดาอย่างสนุกสนาน ส่วนอีกคนฝาแฝดชายธีรดลกำลังนั่งพับกระดาษเรืออยู่ข้างบ่อปลาคาฟตรงระเบียงไม้ “แม่จ๋า! ดูสิ ผีเสื้อบินมาเกาะมือของหนูธารด้วย!” เด็กหญิงตัวน้อยร้องเสียงใส พร้อมชูมือที่เจ้าผีเสื้อน้อยเพิ่งบินจากไปวุ้นเย็นหัวเราะเบา ๆ ขณะนั่งจัดผลไม้บนโต๊ะหินอ่อนใต้ต้นลำพู “เก่งจังลูก หนูธารไม่อ่อนโยนกับมัน มันเลยไม่ตกใจ”เมธัชในชุดเสื้อยืดธรรมดาและกางเกงขาสั้น เดินออกมาจากครัวพร้อมเหยือกน้ำเย็นในมือ เขาแอบขโมยผลแอปเปิลที่วุ้นเย็นเพิ่งหั่นพอดีคำเข้าปากคำหนึ่ง “พี่ชาย” เธอแกล้งทำตาโต “นั่นของลูกนะ!” “ของลูกก็ของพ่อเหมือนกันไงครับ” เขาตอบพร้อมยิ้มเจ้าเล่ห์วุ้นเย็นหัวเราะแล้วส่งผลไม้ให้ “งั้นกินกับมือแม่
ยอดดวงใจเมียเด็กซ่อนรัก 124 เจ้าชู้เหมือนพ่อ
ตอนที่124 เจ้าชู้เหมือนพ่อ “ได้เลยครับ คุณภรรยาคนสวย” เมธัชพูดพลางหอมแก้มวุ้นเย็นฟอใหญ่ก่อนจะรับลูกมาจากป้าณีแล้วพาทั้งลูกและภรรยาพาขึ้นรถขับออกไปจากบ้านคาเฟ่ริมสวนเงียบสงบ ตกแต่งด้วยไม้สีอ่อน มีแสงแดดลอดผ่านหน้าต่างกระจกบานใหญ่ วุ้นเย็นนั่งจิบลาโกโก้ร้อนช้า ๆ ในขณะที่เมธัชกำลังเลี้ยงลูกด้วยข้าวบดผสมตับในถ้วยใบเล็ก “ลูกกินเก่งแบบนี้...สงสัยจะได้พ่อมาเยอะ” วุ้นเย็นเอ่ยขึ้น “ทำไมล่ะ?” “ก็เวลาเจอของกินก็จะตาโต น้ำลายไหลแบบนี้ไงคะ” “หืม…หนูแน่ใจเหรอว่าไม่ได้เหมือนแม่มากกว่า?”วุ้นเย็นหัวเราะเบา ๆ พลาลคิดไปถึงตอนเป็นเด็ก ที่เคยร้องไห้เพราะอยากกินเค้กแบบในทีวี จนเมธัชต้องพาไปกิน “ค่า ยอมรับก็ได้ว่าเรื
ยอดดวงใจเมียเด็กซ่อนรัก 123 เกลียดตัวเอง
ตอนที่123 เกลียดตัวเองวุ้นเย็นเงียบ ไม่พูด ไม่สบตาเมธัช เอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องกับลูกทั้งวัน ไม่ยอมลงมาทานข้าวพร้อมกัน ไม่แม้แต่ตอบไลน์หรือโทรศัพท์ของเขา จนเมธัชร้อนใจมาก สองวันต่อมาเขาเดินถือถาดข้าวต้มเข้ามาไปในห้อง วางลงข้างเตียงก่อนจะนั่งลงข้าง ๆ ภรรยาที่กำลังนอนหันหลังให้อยู่ “หนูไม่กินอะไรเลยแบบนี้ พี่เป็นห่วงนะ ร่างกายหนูยังฟื้นไม่เต็มที่เลย จะงอนจะโกรธพี่อยู่ พี่เข้าใจแต่หนูต้องกินบ้างนะ ถ้าเกิดเป็นอะไรขึ้นมาพี่คงมีชีวิตอยู่ต่อยากแล้วจริง” น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วความเจ็บปวดวุ้นเย็นยังคงนิ่งเงียบ เมธัชถอนหายใจ ก่อนจะเอื้อมมือกุมมือนุ่มของเธอไว้แน่น “หนูจำได้ไหม วันที่หนูยื่นมือซ้ายมาให้พี่ใส่แหวน หนูบอกว่าพี่จะเป็นพ่อและสามีที่ดีที่สุด” ประโยคนี้ทำให้เมธัชเริ่มได้ยินเสียงสะอื้นเบา ๆ มาจากร่างบาง “พี่อาจจะไม่ได้ดีที่สุด แต่พี่พยายามทุกวัน
ยอดดวงใจเมียเด็กซ่อนรัก 122 พี่เลี้ยงคนใหม่
ตอนที่122พี่เลี้ยงคนใหม่เช้าวันใหม่เมธัชและวุ้นเย็นก็ช่วยกันเลี้ยงลูกน้อยเหมือนกับทุกวันที่ผ่านมา รอยยิ้มของทั้งสองยังคงมีให้กันเหมือนเดิม แต่สีหน้าของวุ้นเย็นเต็มไปด้วยร่อยรอยของความเครียดและเหนื่อยล้า “ช่วงนี้ลูกกำลังกินเลยเนอะ เมื่อคืนพี่เห็นหนูลุกมาให้นมลูกตั้งหลายรอบ ดูสิหน้าซีดขอบตาดำเลย” เมธัชพูดพร้อมกับวุ้นเย็นอย่างเป็นห่วง เพราะวุ้นเย็นเคยผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจมาก่อน หากปล่อยให้เหนื่อย เพลียจาการให้นมลูกบ่อย ๆ ก็กลัวว่าวุ้นเย็นจะล้มป่วยเอาได้ “อืม...หนูรู้สึกเหนื่อย ๆ เพลีย ๆ จริง ๆ ค่ะ ทำไมตอนที่หนูเลี้ยงตาธีกับหนูธารถึงไม่เหนื่อยขนาดนี้นะ” “นั่นเพราะหนูไม่ได้ให้นมตัวเองนี่ ก็เลยไม่เพลีย พี่สังเกตุหนูมาหลายวันแล้ว และปล่อยให้หนูเป็นแบบนี้ไม่ได้ พี่เลยหาคนช่วยหนูให้แล้วล่ะ จะพึ่งพาป้าณีมากก้ไม่ได้ เดี๋ยวนี้แกก็ป่วยกระเสาะกระแสะ” “อ้าวหรือคะ ไม่ถามหนูเลยนะ แต่ก็...ดีเหมือนกัน หนูเพลียมากจริง ๆ” วุ้นเย็นพยักห
ยอดดวงใจเมียเด็กซ่อนรัก 121 ทำไมไม่ปลุก
ตอนที่121ทำไมไม่ปลุกเสียงนาฬิกาปลุกน้อยเบา ๆ ดังอ้อแอ้ขึ้นท่ามกลางความเงียบสงบของยามเช้า รังสีทองอ่อนของพระอาทิตย์ลอดผ่านม่านบางเข้ามาในห้อง แสงนั้นทอดผ่านลงบนเปลไม้ข้างเตียง ร่างน้อยของทารกน้อย ‘ธรรมวัฒน์ หรือ หนูธรร’ ขยับเบา ๆ ก่อนจะงึมงำด้วยเสียงอ้อแอ้ที่เหมือนจะปลุกทั้งโลกให้สดใสขึ้นเมธัชสะลึมสะลือขยับตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียง ตายังปรือแต่ก็เต็มไปด้วยความความรัก เมื่อมองดูเจ้าตัวเล็กในเปลแล้วอมยิ้มบาง ๆ ก่อนจะหันไปทางวุ้นเย็นที่ยังนอนหลับตาอย่างเหนื่อยอ่อน “ไม่เป็นไรนะ...วันนี้พี่จะจัดการเอง” เขาพึมพำเบา ๆ แล้วลุกจากเตียงอย่างระมัดระวังไม่ให้เสียงฝีเท้ารบกวน เพื่อเดินไปอุ้มลูกน้อยขึ้นมาแนบอก ทารกน้อยเบิกตากลมใสมองหน้าผู้เป็นพ่อ พร้อมกับร้องอ้อแอ้ คล้ายกำลังชวนคุย “อรุณสวัสดิ์ครับ คนเก่งของพ่อ” เมธัชพูดพร้อมกับจูบเบา ๆ ที่หน้าผากกลมมนของทารกน้อย ก่อนจะอุ้มเดินวนเบา ๆ ไปมาในห้อง ร้องเพลงกล่อมเด็กแบบงู ๆ ปลา ๆ ที่ไม่ค่อยเข้าคีย์นัก ทั้ง ๆ ที่ลูกเพิ่งจะนอนผ่านไปสักพัก วุ้นเย็นลื
ยอดดวงใจเมียเด็กซ่อนรัก 120 แต่งงานกันนะ
ตอนที่120แต่งงานกันนะไม่นานประตูห้องผ่าตัดก็เปิดขึ้นอีกครั้ง พยาบาลสาวอุ้มทารกน้อยเพศชาย ที่ห่ออยู่ในผ้านุ่มสีฟ้าเดินออกมาพร้อมรอยยิ้ม ก่อนจะเอ่ยขึ้นเบา ๆ “แหม...หน้าเหมือนคุณพ่ออย่างกะแกะเลยค่ะ” “ไหนยายดูสิ โอ้...เหมือนมากจริง ๆ!” โสภาร้องขึ้นอีกคน ในขณะที่วิชัยหัวเราะเบา ๆ อย่างพอใจ “ถอดแบบมาเป๊ะ ๆ เลย ดูสิเจ้าธัช จะได้ไม่ต้องถามอีกว่าใครเป็นพ่อของลูกในท้องหนูวุ้น”เมธัชมองทารกน้อย สัมผัสได้ถึงความอุ่นวาบที่ไหลเข้ามาในหัวใจใบหน้านั้น…จมูกโด่งเล็ก ๆ แบบเดียวกับเขา ปากบางและคิ้วที่เข้มอย่างชัดเจน นี่เขาโง่ถึงขนาดไม่รู้เลยว่าวุ้นเย็นอุ้มท้องลูกของเขาออกไปจากบ้าน เมื่อพยาบาลพาไปยังห้องตรวจสำหรับเด็กอ่อน เขาก็กอดวิชัยไว้แน่นก่อนจะร้องไห้ออกมาอย่างอัดอั้นและตื้นตันใจ.............................
Anda juga akan menyukai
เล่ห์รักพายุร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์54.4K Dibacaพ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว
เฉียนเสี่ยวซี118.6K Dibacaท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน
เจียงจื่อหยา140.7K Dibacaเด็กเสี่ย NC-25
C78.9K Dibacaเมื่อใจ(ไม่)อยากหวนรัก
Sun Su50 Dibacaแม่ลูกอ่อนซ่อนชู้
กาสะลอง640 DibacaMr.Ray แผนกลรักของนายตัวแสบ
PR Star Ploy1.1K Dibacaหย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่
อวี๋ปู้เหยียน100 Dibaca
