Share

บทที่ 813

Author: จูน
เฉินหลิงหลงเมื่อพบกับจื่ออันเข้าอีกครั้ง ก็ดูค่อนข้างจะไม่เป็นธรรมชาตินัก ทว่าเพียงแค่ชั่วครู่เท่านั้น ชีวิตช่างยากลำบากยิ่งนัก นางไม่คิดว่าตอนนี้จะสามารถเอ่ยถึงเรื่องศักดิ์ศรีอะไรออกมาได้

“เฉินหลิงหลง เจ้าพบหลิวหลิ่วได้อย่างไร?” มู่หรงเจี๋ยเอ่ยถาม

เฉินหลิงหลงเอ่ย “ท่านอ๋อง คุณหนูใหญ่ตระกูลเฉินมามาสลบลงไปต่อหน้าประตูเรือนของพวกเรา ในยามค่ำ หม่อมฉันออกไปปิดประตูเรือน มองเห็นคนผู้หนึ่งที่นอนอยู่ตรงหน้าประตู เมื่อนำโคมไฟออกไปส่องดู ถึงได้รู้ว่าเป็นคุณหนูใหญ่ตระกูลเฉิน ก็เลยรีบไปเคาะประตูเพื่อนบ้านให้ชายหนุ่มแข็งแรงช่วยกันหามนางกลับมา”

“เช่นนั้น ก่อนหน้านั้นเจ้าได้ยินเสียงอะไรแปลกประหลาดดังขึ้นบ้างหรือไม่?” มู่หรงเจี๋ยเอ่ยถามอีกครั้ง

เฉินหลิงหลงส่ายศีรษะ “ไม่ได้ยิน”

หนี่หรงเอ่ย “ท่านอ๋อง สอบถามจากเพื่อนบ้านใกล้เคียงแล้ว ต่างก็บอกกันว่าไม่ได้ยินเสียงอะไร”

นี่ก็เป็นการพิสูจน์ความจริงได้ว่า หลิวหลิ่วไม่เคยร้องขอความช่วยเหลือ กระทั่งไม่ส่งเสียงออกมาก่อน เช่นนั้นก็คือถูกคนทำให้เป็นลมสลบไป

ที่ให้เฉินหลิงหลงมานั้น มู่หรงเจี๋ยต้องการจะมองว่านางโกหกหรือไม่ เห็นได้ชัดว่าไม่

เมื่อไล่เ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 814

    “นี่หมายความว่าตระกูลเซียวจะเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วหรือ?” จื่ออันเอ่ยถาม ใบหน้าของมู่หรงเจี๋ยดูมืดมน “ตำแหน่งของตระกูลเซียวในตอนนี้ก็คือยืนอยู่ข้างข้า หากว่าข้าคาดการณ์ไม่ผิดแล้วล่ะก็ จุดประสงค์ที่ทำร้ายหลิวหลิ่วก็คือข้า” “ที่ท่านสงสัยเอาไว้คือใคร?” จื่ออันรู้สึกว่าเอ่ยถามเช่นนี้ออกจะโหดร้ายจนเกินไป ทางด้านของราชครูเหลียงคงจะไม่กล้าลงมือเป็นการชั่วคราว เพราะว่าฮองเอาถูกปลด เหลือก็เพียงแต่กุ้ยไท่เฟย มู่หรงเจี๋ยมองยังนาง “เจ้าคิดว่าอย่างไร?” จื่ออันกอดเขาเอาไว้เบา ๆ “ไม่ว่าจะเป็นใคร ตรวจสอบพบก็อย่าได้พยายามหนี” มู่หรงเจี๋ยนั้นไม่เหมือนกันกับนาง สำหรับเซี่ยหวายจุนนั้น นางหลงเหลือก็เพียงแต่ความรู้สึกของเจ้าของร่างเดิมเท่านั้น ทว่ามู่หรงเจี๋ยนั้นไม่ใช่ ตลอดเส้นทางจนเติบโตมานั้น เขาเต็มไปด้วยความรักที่มีต่อกุ้ยไท่เฟย เพราะฉะนั้น เขาจึงได้สร้างเรือนเอาไว้ริบทะเลสาบให้กับกุ้ยไท่เฟย ให้นางได้พักผ่อนยามบั้นปลายของชีวิต เพราะเขาคิดว่านี่เป็นสิ่งที่กุ้ยไท่เฟยคิดต้องการ ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้หลบหนี ทว่าอันที่จริงแล้วกำลังหลบหนีอยู่ตลอดเวลาโดยที่ไม่รู้ตัว เขาเมินเฉยต่อกุ้ยไท่เฟย ใช้เพียงควา

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 815

    เพราะเหตุนี้ พวกเขาจึงได้ซ่อนตัวของเฉินหลิวหลิ่วเอาไว้ตรงมุมของทางเดิน รอเมื่อเฉินหลิงหลงกลับมาแล้วเข้าเรือนไปแล้ว ถึงได้ให้คนฟันหลิวหลิ่วเข้าหลังจากที่ฟันแล้ว เซี่ยหว่านเอ๋อก็กลับมาจากด้านนอกเรือน แล้วจงใจบอกกับเฉินหลิงหลงว่าลืมที่จะปิดประตู ให้นางออกไปปิดประตูเพราะเหตุนี้ เฉินหลิงหลงจึงไม่ได้โกหก ส่วนเหล่าไท่จวินในตอนนั้นเป็นเพราะว่าเป็นกังวลกับหลิวหลิ่ว เพราะฉะนั้นจึงมองเพียงเฉินหลิงหลง นางคิดว่าหากเรื่องนี้เป็นพวกนางสองแม่ลูกที่เป็นคนทำ เฉินหลิงหลงจะต้องเป็นคนบงการหลังจากที่ได้ยินคำตอบของเฉินหลิงหลงอย่างไร้ข้อบกพร่อง อีกทั้งพวกนางสองแม่ลูกเองก็ไม่มีทางทำร้ายหลิวหลิ่วได้ ถึงได้จัดการพวกนางแม่ลูกออกไปให้อยู่ด้านนอกและเพราะการจัดการนี้ ทำให้มู่หรงเจี๋ยและหูฮวนสี่ตัดสินใจผิดพลาดไปหนี่หรงนำคนออกไปตรวจสอบต่อไป สอบถามจากคนเฝ้ายามในคืนนั้น บอกว่ามองเห็นรถของอ๋องหนานหวายเข้าเมืองมา และก็เป็นถนนทางตะวันออกที่หลิวหลิ่วเกิดเรื่องขึ้นพอดิบพอดีมู่หรงเจี๋ยได้ตรวจสอบข้อเท็จจริงกับทางด้านของประตูเมือง เป็นในตอนที่อ๋องหนานหวายกลับเมืองหลวงมาจริง ๆ โดยที่ไม่มีข่าวคราวใด เพียงแต่นำคนกลับเม

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 816

    คนผู้นั้นลุกขึ้นยืน ใบหน้าซีดขาว ประสานมือขึ้น “ขออภัยด้วย รบกวนแล้ว” เมื่อเอ่ยจบ ก็หยิบตั๋วเงินปลอมแล้วโยนออกไป นำคนเดินหามกล่องเปล่าออกไป ชาวบ้านต่างนิยมตั๋วเงิน ต่างก็มีอำนาจตามแต่ละท้องถิ่น เพราะฉะนั้น คนผู้นี้เองก็ไม่กล้าที่จะสร้างความลำบาก และก็หาได้สงสัย คงจะไม่มีทางที่ผู้อื่นจะเตรียมตั๋วเงินปลอมเอาไว้รออยู่ที่นี้ได้ หูฮวนสี่นำเรื่องนี้บอกแก่มู่หรงเจี๋ย มู่หรงเจี๋ยเอ่ยออกมา “ลำบากแล้ว” “ไม่ลำบากอันใด เพียงแต่เสียเงินเท่านั้น” หูฮวนสี่ยิ้มเอ่ยออกมา “กลับเป็นทางด้านของท่านโหวเหลียง อ๋องหนานหวายอาจจะไปสร้างปัญหาให้กับเขา เจ้าส่งข่าวให้กับเขาเสียหน่อยเถิด” มู่หรงเจี๋ยเอ่ย “แจ้งไปแล้ว ท่านโหวไม่ได้เกรงกลัว เพราะว่าในตอนที่ส่งมอบตั๋วเงินกันนั้นได้ผ่านการตรวจสอบแล้ว เป็นของแท้อย่างไม่ต้องสงสัย “ทางด้านของท่านโหว...” เดิมทีมู่หรงเจี๋ยต้องการจะสอบถามว่าเขาปิดปากแน่นหรือไม่ ทว่าเมื่อคิดว่าเรื่องนี้ยังไม่กลัวจะถูกตรวจสอบ อ๋องหนานหวายคงไม่กล้าที่จะก่อความวุ่นวายมากนัก “ท่านอ๋องวางใจ ท่านโหวในตอนนี้เป็นเพียงแค่คนทำการค้า” หูฮวนสี่เชื่อใจท่านโหวเหลียงอย่างมาก ในการทำการค้า สาม

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 817

    เมื่ออ๋องหนานหวายกลับจากวังหลวง กุ้ยไท่เฟยก็ระบายอารมณ์โกรธเกรี้ยวออกมาเสียยกใหญ่ อ๋องหนานหวายจึงได้สั่งคนให้รีบติดต่อไปหาท่านโหวเหลียง ท่านโหวเหลียงเอ่ยออกมาด้วยความโมโห บอกว่าในตอนที่มอบตั๋วเงินให้นั้นก็มีการตรวจสอบกันแล้ว เมื่ออ๋องหนานหวายไม่อาจติดตามได้จากทางด้านท่านโหวเหลียง สุดท้ายจึงคาดว่าหูฮวนสี่จะต้องเล่นลูกไม้อะไรทว่าคงไม่อาจไปไล่ตามจากหูฮวนสี่ได้ ทางนั้นจะต้องทำลายหลักฐานทิ้งไปเสียแล้ว จะหลงเหลือเอาไว้ได้อย่างไรท้ายที่สุดแล้ว ขาดทุนคราวนี้คงไม่อาจเอ่ยออกไปได้แต่ทว่าจะต้องจ่ายเงินชดเชย เงินสองหมื่นตำลึง กุ้ยไท่เฟยจะต้องนำมันออกมาใหม่อีกครั้งหลายปีมานี้กุ้ยไท่เฟยไม่หยุดที่จะเอาชนะเหนือเหล่าขุนนาง ซื้อตัวคนที่มีวรยุทธ์เพื่อออกไปทำงานให้กับนาง เดิมทีจึงไม่มีเงินทองหลงเหลืออยู่มากสักเท่าไหร่อ๋องหนานหวายหลายปีมานี้อยู่ทางใต้ของแคว้น ถึงแม้ว่าจะมีเงินอยู่ไม่น้อย แต่ทว่าเหล่าทหาร อาหาร เสื้อผ้า และอาวุธล้วนใช้เงินเป็นจำนวนมาก เขาใช้หมดไปนานแล้ว จะไปมีเงินหลงเหลืออยู่อีกที่ใดกัน?เมื่อกุ้ยไท่เฟยทำอะไรไม่ได้แล้ว จึงจำต้องขายเครื่องประดับและของเก่าเพื่อให้เพียงพอต่อพ่อค้า

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 818

    รัชทายาทถึงกลับตกตะลึง แล้วจึงเอ่ยออกมา “เรื่องที่หลิวหลิ่วถูกฟันบาดเจ็บนั้น ข้าเองก็พอได้ยินมาบ้าง”เขาเย้ยหยันออกมา “ข้ารู้แล้ว เป็นเพราะว่าข้าชอบก่อเรื่องวุ่นวาย ฉะนั้นจึงได้กล่าวโทษร้ายแรงมายังข้า เฉินไท่จวิน ข้าขอถามท่านสักประโยคหนึ่ง ท่านกล่าวโทษว่าข้าทำร้ายเฉินหลิวหลิ่ว มีพยานบุคคลอย่างนั้นหรือ? หากว่าไม่มีพยาน แล้วใส่ร้ายรัชทายาทของราชวงศ์ ท่านควรมีโทษใดกัน!”หากว่าเป็นผู้อื่น ก็อาจจะถูกความแข็งกร้าวของเขาที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันนี้ทำให้ตื่นตกใจเข้า ทว่าเฉินไท่จวินไม่มีทาง เฉินไท่จวินถึงแม้ว่าจะอยู่ในความโกรธเกรี้ยว แต่ก็ยังคงมีความสังเกตการณ์ที่เฉียบคมอยู่ นางเอ่ยเย้ยหยันออกมา “รัชทายาทรับตัวหลิวหลิ่วนั่งรถม้าไปด้วย ทว่าหลิวหลิ่วลงจากรถม้ายังไม่ทันห่างไปสามก้าวก็สลบไป ต่อให้รัชทายาทที่อยู่ในรถม้าจะมองไม่เห็น คนขับรถม้าเองก็ควรจะมองเห็น ทว่ารัชทายาทยังจะจากไปเช่นนี้หรือ? ฝ่าบาท ท่านคิดว่าในตอนนั้นจะไม่มีคนมองเห็นจริงหรือ? หลังจากที่หลิวหลิ่วสลบไป คนของรัชทายาทก็รีบลากนางขึ้นรถม้า”สีหน้าของรัชทายาททันใดนั้นก็เกิดความตื่นตระหนกขึ้นมา เขาจะรู้ได้อย่างไรว่าในตอนนั้นไม่มีคนมองเห

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 819

    รัชทายาทคราวนี้กระทำการเพียงลำพังคนเดียวโดยที่ไม่ได้รับการสนับสนุนจากฮองเฮาหรือราชครู อีกทั้งยังกระทำการเพียงลำพังอีกครั้ง หลังจากที่เขาสารภาพเรื่องนี้ออกไป ในใจก็ไม่มีความคิดใด มีเพียงร้องขอให้หวงไท่โฮ่วไว้ชีวิตเขา ร้องขอให้หวงไท่โฮ่วอย่าได้ป่าวประกาศเรื่องนี้ออกไปหวงไท่โฮ่วมองยังเขาด้วยความโกรธเกลียด ตนเองเป็นถึงรัชทายาทร้องไห้ฟูมฟายขอชีวิต แต่กลับไม่ยอมรับผิด แม้แต่คำพูดสูงส่งของราชนิกูลก็ยังเอ่ยออกมาไม่ได้ ช่างเป็นเศษสวะ เศษสวะโดยแท้“แม้แต่จะต้องรู้ว่าควรจะทำตัวอย่างไร เจ้าก็ยังทำไม่ได้ ตำแหน่งรัชทายาทนี้ เจ้ามีคุณธรรม มีความสามารถพอหรือ? ขุนเขาของบรรพบุรุษ จะมอบไว้ในมือเจ้าได้อย่างไร?” หวงไท่โฮ่วเอ่ยออกมาอย่างเจ็บปวดใจ“หลานไม่กล้าแล้ว หลานขอร้อง ได้โปรดอย่าแจ้งแก่เสด็จลุง และอย่าได้แจ้งแก่ราชครู” รัชทายาทร้องไห้ฟูมฟายออกมาหวงไท่โฮ่วโกรธเกลียดเสียจนต้องตบโต๊ะออกไป นางลุกขึ้นมาเพียงชั่วครู่ก็หน้ามืด ซุนกงกงรีนร้อนเข้ามาประคองนาง “ไท่โฮ่วทรงพระทัยเย็นลงก่อนเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”หวงไท่โฮ่วนั่งลงช้า ๆ ทันใดนั้นในใจก็เกิดความคิดหนึ่งขึ้นมา ไม่ได้การแล้ว รัชทายาทองค์นี้ไม่ได้การแล้ว ต

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 820

    หวงไท่โฮ่วมองไปยังองค์จักรพรรดิที่ทรงพิโรธ หัวใจราวกับถูกมีดทิ่มแทง นางนั่งลงบนเตียง กุมมือองค์จักรพรรดิเอาไว้ “ลูกแม่ แม่ยังอยู่ จะต้องอดทนเอาไว้”องค์จักรพรรดิลืมตาขึ้นมา พยายามที่จะมองไปยังหวงไท่โฮ่ว เขาถอนหายใจออกมา“เสด็จแม่ ข้าเกรงว่าจะไร้ประโยชน์…”“อย่าพูดจาเหลวไหล อย่าได้พูดจาเหลวไหล” ในใจของหวงไท่โฮ่วเกิดความเศร้าสลดขึ้นมา ร้องไห้ไปพลางตรัสไป “เจ้าจะยินยอมให้พระชายาผู้สำเร็จราชการแทนเข้าวังมาดูอาการป่วยของเจ้าหรือไม่? หากว่าเจ้ายินยอม ข้าจะออกพระราชเสาวนีย์เดี๋ยวนี้”“ไม่…” หน้าอกขององค์จักรพรรดิส่งเสียงครวญดังออกมา หายใจราวกับสูบลมเข้าไป กระทั่งราวกับว่าแทบจะทำให้ไม่อาจจับเส้นเสียงได้ลู่กงกงและเปากงกงที่คอยรับใช้อยู่ด้านหน้าคุกเข่าลงพร้อมกัน “องค์จักพรรดิ ทักษะการแพทย์ของพระชายาสูงส่ง ไม่สู้เชิญนางเข้าวังมาวินิจฉัยอาการให้พระองค์เถิดพ่ะย่ะค่ะ”“ไม่…” องค์จักรพรรดิยังคงปฏิเสธต่อไป คราวนี้ยิ่งหอบหายใจหนักกว่าเก่า สีหน้ากลายเป็นสีดำแดง ราวจะขาดลมหายใจอย่างไรอย่างนั้นเรือนพักชาวบ้านถนนเมืองตะวันออกในเมืองหลวงเซี่ยหว่านเอ๋อเช่าเรือนพักอยู่ที่นี่ เงินหนึ่งร้อยตำลึงนั่นใ

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 821

    เซี่ยหว่านเอ๋อส่งเสียงตะคอกออกมา “คนของตระกูลเฉินแล้วอย่างไร? คนตระกูลเฉินแล้วจะยั่วยุไม่ได้เชียวหรือ? ก่อนหน้านั้นข้าเองก็เป็นบุตรสาวของจวนมหาเสนาบดีเช่นกัน? ตอนนี้ก็ไม่ใช่ว่ากลายเป็นโคลนบนพื้นดินที่ไม่ว่าใครเหยียบย่ำหรอกหรือ?”เฉินหลิงหลงเอ่ยออกมาด้วยความกรุ่นโกรธ “เจ้าไม่กลัวว่าคนของตระกูลเฉินจะมาหาถึงที่หรือ? เจ้าคิดว่าหญิงชราตระกูลเฉินยั่วยุได้ง่ายงั้นหรือ?”“มาหาถึงที่?” เซี่ยหว่านเอ๋อใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่แยแส “นางมีหลักฐานอะไรกัน? ในตอนนั้นรัชทายาทเองก็ทรงอยู่ที่นี่ด้วย นางกล้าลากตัวรัชทายาทเข้าคุกหรือ? ตระกูลเฉินของพวกนางมีอะไรดีกันนักหนา? ยังคงเป็นสุนัขรับใช้ที่กินเงินจากราชสำนักอยู่มิใช่รึ? หากว่าเอ่ยให้ชัดเจนแล้ว ตระกูลเฉินก็เป็นสุนัขตัวหนึ่งของตระกูลมู่หรง สุนัขที่คอยเฝ้าประตู มีเพียงแค่ตอนสู้รบเท่านั้นถึงจะมีค่า ตอนนี้มีความสงบสุขเจริญรุ่งเรือง แล้ว ใครจะยังให้ค่านางอีก?”เฉินหลิงหลงส่ายศีรษะเอ่ยออกมา “เจ้าช่างไม่รู้อะไรเลย ดี ในเมื่อเจ้าอยากได้ครึ่งหนึ่ง ข้าก็จะแบ่งให้ครึ่งหนึ่ง ข้าจะย้ายออก”นางไม่อาจรอให้คนของตระกูลเฉินมาคิดบัญชีก่อนถึงจะจากไปได้ เมื่อถึงเวลานั้น

Latest chapter

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1168

    ร่างกายของแม่ทัพเฒ่าฉินสั่นสะท้านด้วยความโกรธ “เจ้าสาปแช่งปู่รึ เจ้าเคยคำนึงถึงญาติพี่น้องหรือไม่?”เมื่อหมอหลวงมาถึง กลับไม่มีคนในตระกูลฉินคอยเฝ้าเขาอยู่ในห้อง ดังนั้นจึงมีเพียงแต่บ่าวรับใช้หลังจากตรวจสอบอาการเสร็จ หมอหลวงก็กล่าวด้วยสีหน้าตกตะลึง “ท่านแม่ทัพเฒ่า เมื่อไม่กี่วันมานี้ท่านได้ไปที่ใดมา? แล้วท่านเคยเข้าไปในพื้นที่โรคระบาดหรือไม่?” “ไม่เคย ข้าไม่เคยไปที่นั่น” สีหน้าของแม่ทัพเฒ่าเปลี่ยนไปเล็กน้อย เมื่อได้ยินคำพูดของหมอหลวง “ท่านกำลังสงสัยว่าข้าติดเชื้อโรคระบาดใช่หรือไม่?”“อาการช่างคล้ายคลึงกันยิ่งนัก” หมอกลวงกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด“เป็นไปไม่ได้!” แม่ทัพเฒ่าฉินรู้สึกตื่นตระหนกอย่างมาก “ท่านวินิจฉัยผิดหรือไม่?”“ข้าจะจัดยาให้ท่านสองชนิดก่อน หากดื่มยาเหล่านี้แล้วไม่ได้ผล เช่นนั้นไม่ใช่ก็ใกล้เคียงแล้วขอรับ” หมอหลวงกล่าวแม่ทัพเฒ่าฉินกล่าวด้วยความลนลาน “ฉินโจวบังคับให้ท่านพูดเช่นนี้ใช่หรือไม่?”หมอหลวงรู้สึกประหลาดใจ “แม่ทัพเฒ่า ท่านหมายความว่าอย่างไร? เหตุใดแม่ทัพฉินถึงต้องบังคับให้ข้าพูดเช่นนี้?”หมอหลวงชะงักไปชั่วครู่หนึ่งแล้วโพล่งถาม “ท่านเคยพูดคุยกับองค์ชายเ

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1167

    นางสามารถเสียสละได้ แต่จะไม่มีทางทรยศต่อประชาชนเป่ยโม่เด็ดขาดสำหรับความจงรักภักดีต่อองค์จักรพรรดิและประเทศชาติ นางจะต้องรักประชาชนก่อน จึงจะสามารถภักดีต่อองค์จักรพรรดิได้ฉินโจวกล่าวคำเบา “ข้าเข้าไปในพระราชวังเพื่อเชิญหมอหลวงแล้ว ท่านปู่พักผ่อนก่อนเถิด ข้าจะออกไปเดินเล่นรับลมสักหน่อย”ดวงตาของแม่ทัพเฒ่าฉินอัดแน่นด้วยความโกรธ แต่ก็พยายามอย่างหนักเพื่อระงับมันฉินโจวเดินออกจากห้อง และเห็นว่าฉินเป้าน้องชายของตนนั่งอยู่ที่สวน เมื่อเห็นนางเดินออกมา เขาก็ถามว่า “ท่านปู่เป็นอย่างไรบ้าง?”ฉินโจวจำคำพูดของท่านปู่ได้อย่างแม่นยำ จึงเมินเฉยต่อเขาและตอบอย่างใจเย็น “เข้าไปดูด้วยตนเองสิ”ฉินเป้าคลี่ยิ้ม แต่มันกลับดูอ้างว้างอย่างยิ่ง “ข้าได้ยินสิ่งที่ท่านปู่พูดกับท่านแล้ว ข้าไม่อยากเข้าไป”ฉินโจวตกตะลึง “เพราะเหตุใด เขาทุ่มเทความพยายามทั้งหมดไปกับหารวางแผนเพื่อเจ้า เจ้าควรขอบคุณท่านปู่สิ”ฉินเป้าหัวเราะเยาะ “จริงรึ? หากเขาทอดทิ้งท่านเพื่อตระกูลได้ ในอนาคตเขาจะไม่ทอดทิ้งข้าหรือ? ข้าไม่ต้องการชื่อเสียงหรือความดีงามใด ๆ พวกมันไม่ใช่สิ่งที่ข้าต้องการเลย”ฉินโจวดูถูกน้องชายมาโดยตลอด เพราะเขาไม่ได

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1166

    ทั้งสองคนเดินออกไปและหยุดอยู่บนทางเดิน หมอมองฉินโจวพร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด “ท่านแม่ทัพ ข้ากำลังสงสัยว่าท่านแม่ทัพเฒ่าจะป่วยด้วยโรคระบาดขอรับ”ฉินโจวตกตะลึง “โรคระบาด? เป็นไปได้อย่างไร? ปู่ของข้าไม่เคยออกไปข้างนอก และไม่เคยติดต่อกับผู้ป่วยโรคนี้เลย แล้วเขาจะติดเชื้อโรคระบาดได้อย่างไร?”“ข้าเคยรักษาผู้ป่วยโรคระบาดมาก่อน ซึ่งอาการคล้ายคลึงกันอย่างมาก ผู้ป่วยจะมีไข้สูง ไอ ตาแดง หายใจเร็วขึ้น เมื่อเกิดอาการเหล่านี้พร้อมกันจะอันตรายอย่างมาก ยิ่งไปกว่านั้นโรคนี้ยังไม่มีวิธีรักษาให้หายขาดขอรับ” หมอกล่าว“เป็นไปไม่ได้ หากจะติดเชื้อโรคระบาดก็ต้องสัมผัสกับผู้ป่วยที่มีเชื้ออยู่แล้ว แต่ท่านปู่ของข้าไม่เคยใกล้ชิดคนเหล่านั้นเลย แล้วเขาจะติดเชื้อได้อย่างไร?” ฉินโจวยังคงไม่เชื่อหมอประสานหมัด “ทั้งหมดนี้คือคำวินิจฉัยของข้า หากท่านแม่ทัพไม่เชื่อ ก็สามารถขอให้หมอคนอื่นมาตรวจดูได้ หรือท่านจะพาเขาไปที่พระราชวัง และขอให้หมอหลวงช่วยตรวจอาการ ข้าไร้ความสามารถ จึงอาจวินิจฉัยผิดพลาดได้ ลาก่อนขอรับ ๆ!”สิ้นคำ หมอก็หยิบกล่องยาแล้วออกไปโดยไม่เขียนใบสั่งยาด้วยซ้ำฉินโจวสับสนไม่น้อย ท่านปู่ติดเชื้อโร

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1165

    หัวใจของฉินโจวเย็นเยียบราวกับน้ำ “ใช่ ตราบใดที่ข้าตายในสนามรบ ตระกูลฉินก็ยังจะเป็นผู้กล้า และเป็นขุนนางผู้มีเกียรติ”แม่ทัพเฒ่าฉินเงียบไปครู่ใหญ่ จากนั้นกล่าวคำเบา “ในฐานะหลานสาวตระกูลฉิน มันเป็นหน้าที่ของเจ้าที่ต้องเสียสละเพื่อชื่อเสียง และรากฐานของตระกูล”ฉินโจวกำหมัดแน่นด้วยความไม่พอใจ “หลายปีที่ผ่านมานี้ ข้ายังทำไม่พออีกหรือ? ตอนนี้มีใครในตระกูลฉินบ้างที่ไม่เกาะกินเลือดนี้ของข้า?”แม่ทัพเฒ่าฉินลุกยืนขึ้นพลางกล่าวอย่างเย็นชา “ข้าเคยเตือนเจ้าแล้ว คราวนี้ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เจ้าจะต้องเข้าไปในพระราชวัง ข้าให้คำมั่นกับฮองเฮาเฉาแล้ว ว่าวันนี้เจ้าจะไปที่นั่นเพื่อทูลขอรับคำสั่ง หากเจ้าไม่ไป ข้าก็จะรับคำสั่งและออกรบด้วยตนเอง”“ท่าน...” ฉินโจวมองเขาด้วยสายตาโศกเศร้า “ท่านปู่ ข้าก็เป็นหลานสาวของท่านเหมือนกัน ท่านไม่สงสารข้าบ้างหรือ?”“ปู่สงสารเจ้าสิ แต่ภารกิจหน้าที่ของตระกูลฉินจะต้องถูกส่งต่อ ตอนนี้น้องชายของเจ้าโตพอแล้ว เจ้าจะต้องพาเขาไปสร้างความสำเร็จทางการทหารด้วย และเจ้าจะได้รับส่วนแบ่งของน้องเจ้า เมื่อถึงเวลานั้น ตระกูลฉินก็จะได้ผู้สืบทอดคนใหม่”ฉินโจวผงะไปชั่วครู่ ก่อนระเบิดหัวเราะ

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1164

    เมื่อได้ยินคำพูดของฉินโจว แม่ทัพเฒ่าฉินก็โมโหมากจนเคราสั่นสะท้าน “อาโจว อะไรจะสำคัญไปกว่าการบรรลุเป้าหมายอันยิ่งใหญ่? องค์จักรพรรดิเพียงต้องการขยายอาณาเขตของแคว้น เจ้าควรรู้เอาไว้ว่าเมื่อเรายึดครองต้าโจวสำเร็จ เป่ยโม่จะมีพื้นที่เพิ่มมากกว่าครึ่งหนึ่ง และมันจะเป็นความดีความชอบของตระกูลฉิน ทำให้ตระกูลของเราถูกจดจำไปหลายชั่วอายุคน! นี่ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าต้องการมาตลอดรึ? เจ้าไม่ต้องการบอกคนทั้งโลก ว่าแม้ฉินโจวจะเป็นสตรี แต่นางก็สามารถประสบความสำเร็จได้อย่างผ่าเผยหรือ?”ฉินโจวมองดูใบหน้าที่ฉายแววตื่นเต้นปนโกรธเกรี้ยวของปู่ ทันใดนั้นนางก็สัมผัสได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติถูกต้อง มันคือความต้องการของนาง แต่ความสำเร็จของนางจะต้องไม่แลกกับการเหยียบย่ำกระดูกของประชาชนชาวเป่ยโม่นางรักเป่ยโม่และหวังที่จะขยายอาณาเขตของแคว้น นอกจากนี้นางยังต้องการเสาะหาดินแดนอุดมสมบูรณ์เพื่อประชาชน เพราะหวังว่าพวกเขาจะสามารถอยู่อาศัยและทำกินอย่างสงบสุข และพึงพอใจโดยไม่ต้องทนทุกข์จากการพลัดถิ่นอย่างไรก็ตาม ในตอนนี้หากต้องการบรรลุอำนาจ นางจำต้องสละชีวิตประชาชนจำนวนมาก และนำเงินภาษีของทุกคนมาใช้ในการทำสงคราม ทำให้โรคร

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1163

    มือสังหารเหล่านั้นแต่งกายคล้ายกับชาวต้าโจวและสวมหน้ากากผ้าสีดำ กลุ่มคนนิรนามราวเจ็ดถึงแปดคนกระโดดลงมาจากท้องฟ้ากลางวันแสก ๆ ทันทีที่เท้าของคนเหล่านั้นแตะพื้น พวกมันก็เริ่มโจมตีอย่างดุดันฉินโจวเห็นมือสังหารคนหนึ่งกระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้าพร้อมกับกระบี่ยาว จากนั้นร่ายรำอยู่หลายกระบวนท่าราวกับนางฟ้าโปรยดอกไม้ ขณะแสงแดดตกกระทบกระบี่ส่องกระจายไปทั่วเหล่าทหารที่เพิ่งมาถึงกระโจนเข้าไปร่วมวงต่อสู้อย่างรวดเร็วหลังจากประดาบกันไปกว่าร้อยครั้ง มือสังหารก็ถูกบีบบังคับให้ล่าถอย ฉินโจวจ่อกระบี่ไปที่คอของหนึ่งในมือสังหาร พลางถามเสียงเข้ม “ตอบข้า ใครเป็นคนส่งเจ้ามา?”มือสังหารตอบอย่างเย็นชา “ฆ่าไอ้หมารับใช้เป่ยโม่ให้หมด!”“หมารับใช้เป่ยโม่? เห็นได้ชัดว่าพวกเจ้าไม่ได้เป็นคนเป่ยโม่ พวกเจ้ามาจากต้าโจวใช่หรือไม่?” ฉินโจวโมโหอย่างมาก ขณะชี้ดาบไปยังหน้าอกของอีกฝ่าย “ไอ้เลวมู่หรงเจี๋ยส่งพวกเจ้ามาใช่หรือไม่?”“หญิงเลวอย่าเจ้ากล้าเอ่ยชื่อของท่านอ๋อง ทำให้พระองค์มัวหมองได้อย่างไร?” มือสังหารตะโกนฉินโจวชักดาบกลับพร้อมกล่าวอย่างเย็นชา “กลับไปซะ!”มือสังหารตกตะลึง ราวกับไม่คาดคิดว่าฉินโจวจะปล่อยตัวเขาไป”เ

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1162

    ฉินโจวกล่าวด้วยความโมโห “ข้าหลอกลวงเจ้าเมื่อไร?”“ไม่งั้นรึ? เจ้าและอ๋องฉีเอ่ยปากว่า หากจื่ออันตกลงเดินทางมาที่เป่ยโม่ พวกเจ้าจะส่งองค์ชายรัชทายาทไปที่ต้าโจวเป็นองค์ประกัน แล้วพวกเจ้าทำตามที่พูดแล้วหรือไม่?”“องค์ชายรัชทายาทเดินทางไปยังต้าโจวแล้ว!”“ผู้ที่เดินทางไปยังต้าโจวคือองค์ชายเจ็ด ไม่ใช่องค์ชายรัชทายาท องค์ชายเจ็ดไม่ได้เป็นที่โปรดปราน ดังนั้นจักรพรรดิเป่ยโม่จะส่งเขาไปสังเวยเมื่อใดก็ได้”“เป็นไปไม่ได้!” ฉินโจวประหลาดใจอย่างมาก เห็นได้ชัดว่าผู้ที่เดินทางไปคือองค์ชายรัชทายาท เพราะองค์จักรพรรดิทรงตรัสด้วยตนเองว่าจะส่งเขาไปที่ต้าโจว“เจ้าอย่าเพิ่งสนใจเรื่องนี้เลย ก่อนหน้านี้ทั้งสองแคว้นตกลงทำสนธิสัญญาสงบศึก หลังจากการแพร่ระบาดสิ้นสุดลง แต่เจ้ากลับวางแผนโจมตีพวกเราในขณะที่ข้ายังอยู่ที่เป่ยโม่ เจ้าจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร?” มู่หรงเจี๋ยกล่าวอย่างเคร่งเครียดฉินโจวตอบ “ผิดแล้ว เป็นเพราะต้าโจวที่เคลื่อนทัพโจมตีทหารฝั่งขวาของเราก่อน และสังหารทหารของเราไปกว่าร้อยคน ข้าจึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากเคลื่อนทัพเข้าไปใกล้ เพื่อบีบบังคับให้พวกเจ้าถอยกลับ”“ไร้สาระ กองทัพของเราหยุดเคลื่อนท

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1161

    อย่างไรก็ตาม การจัดหาเสบียงอาหารสำหรับพื้นที่ภัยพิบัติยังไม่เพียงพอ และยังขาดแคลนเสื้อผ้าอาภรณ์ นอกจากนี้หลังจากที่พระชายาผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์มาถึงเป่ยโม่ ก็ยังไม่ได้รับใบสั่งยาแม้แต่ฉบับเดียว ดังนั้นความอดทนของประชาชนจึงค่อย ๆ หมดลง แต่ความโกรธและความขุ่นเคืองกลับยิ่งมากขึ้นทันทีที่ข่าวลือแพร่สะพัด ก็เป็นเสมือนเป็นการขว้างเปลวไฟใส่ ‘ระเบิด’ หนึ่งหมื่นตุน ทำให้มันระเบิดออกอย่างรวดเร็วผู้ประสบภัยนับไม่ถ้วนหลั่งไหลเข้าสู่เมืองหลวงอย่างรวดเร็วหลังจากที่ฉินโจวลงจากภูเขา นางก็พบว่าองค์จักรพรรดิทำอะไรกับทหารม้า และทหารเจ็ดหมื่นนายที่ประจำการที่เมืองหลวง ซึ่งเขาออกคำสั่งให้ทหารเหล่านั้นขับไล่เหล่าผู้ประสบภัยออกไปนางเห็นด้วยตาตนเองว่าทหารใต้บังคับบัญชาของนางสร้างกำแพงมนุษย์อันแน่นหนา เมื่อผู้ประสภัยเดินทางเข้ามา พวกเขาก็จะโบกหอกเพื่อขับไล่คนเหล่านั้นออกไปผู้ประสบภัยมากกว่าสิบรายได้รับบาดเจ็บจากหอกทหารเหล่านั้นอยู่ใต้บังคับบัญชาของนาง แม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะไม่ได้ฆ่าผู้ใด แต่เมื่อสถานการณ์รุนแรงขึ้นจะต้องมีการฆ่าแกงกันอย่างแน่นอนฉินโจวโกรธจัดจึงขี่ม้าเข้าไปขวางเอาไว้ “หยุด หยุดเ

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1160

    ฉินโจวกวาดสายตามองพลางเยาะเย้ยจื่ออันไม่สนใจนาง และพาหลินตานไปยังเขตตะวันตกภายในสองวันนี้มีผู้เสียชีวิตถึงสามคน ซึ่งทั้งหมดถูกหามออกไปหลังจากที่หลินตามเดินเข้ามาเขาหลั่งน้ำตาหลั่งน้ำตาขณะมองดูการเผาศพจื่ออันไม่คิดว่าเขาจะมีความอ่อนไหวมากเพียงนี้ “ท่านหมอหลิน ท่านเป็นอะไรหรือไม่?”หลินตานปาดน้ำตา “ข้าขอโทษ ข้าเพียง... คิดถึงครอบครัวขอรับ”“ครอบครัวของท่าน? แล้วตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ใดหรือ?” จื่ออันถาม“ตายหมดแล้วขอรับ ภรรยาและลูกสะใภ้ของข้าตายเพราะเหตุแผ่นดินไหวทั้งคู่ ส่วนลูกชายและหลานชายติดเชื้อโรคระบาดก่อนตายไปเช่นกัน ข้าจึงเป็นคนเดียวที่เหลือรอด” หลินตานสูดหายใจเข้าลึก ใบหน้าที่อยู่ภายใต้ผมสีขาวฉายแววความเศร้าโศกและหดหู่จื่ออันไม่คาดคิดว่าเขาจะมาจากพื้นที่โรคระบาดเช่นกัน เมื่อเห็นสีหน้าเศร้าสร้อย จื่ออันก็ไม่รู้จะปลอบใจเขาเช่นไร จึงได้แต่นิ่งเงียบและอยู่เคียงข้างไม่นานหลินตานก็ถามว่า “ท่านหมอเซี่ย โรคระบาดนี้สามารถรักษาหายได้จริงหรือขอรับ?”ตอนนั้นเองจื่ออันก็นึกได้ว่าเขาเป็นหมอเท้าเปล่า และหลังจากเดินทางพเนจรไปที่ต่าง ๆ เขาอาจรู้จักจินเย่าฉือก็เป็นได้ ดังนั้นจึงรีบถามว

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status