แชร์

7 ตำรับลับเทพปรุงรส

ผู้เขียน: บ้านเขมปัณณ์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-28 15:33:15

ตำรับลับเทพปรุงรส

        “เหยื่อที่ว่า คือป้าลี่ใช่ไหมคะ” เยว่จือเริ่มเข้าใจหลายสิ่งแล้ว

        ม่านอวี้อันอมยิ้ม “ใช่ คนแบบนี้แหละ สมควรเป็นเหยื่อของฉัน ป้าลี่คือโทรโข่งชั้นดี และจะส่งเสียงดังไปสามบ้านแปดบ้าน ไม่ช้าฉันก็จะมีชื่อเสียง”

        ม่านอวี้อันตอบเยว่จือ แน่นอนว่าฝีมือเชฟเหรียญทองที่มีรายการอาหารเป็นของตัวเองถึงสองรายการ เหตุใดจะเนรมิตเค้กกล้วยหอมที่ตราตรึงใจผู้คนมิได้ ซึ่งนอกจากอาชีพเชฟ ม่านอวี้อันในโลกก่อนที่เธอจะจากมามีทรัพย์สินรวมแล้วเกินพันล้านเหรียญดอลลาร์ ทั้งหมดล้วนเกิดขึ้นเพราะกลุ่มลูกค้าที่สนับสนุนเธอเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดด จนมีทั้งคนรักมาก และคนที่จ้องโจมตีเธออยู่ตลอด โดยเฉพาะคู่แข่งทางการค้า แต่สุดท้ายคนที่น่ากลัวที่สุดกลับเป็นผู้ชายที่อยู่ข้างกายเธอมาหลายปี!

        หญิงสาวสลัดเรื่องที่ผ่านมาทิ้ง อย่างไรเธอก็อยู่ในร่างคนอื่น ฉะนั้นต้องสู้ด้วยสิ่งที่มีตอนนี้ เธอคือ ม่านอวี้อัน คุณแม่ลูกแฝดแสนน่ารัก

        แน่นอนเธอทำอาหารได้ และยังทำได้ดีเสียด้วย นั่นคือสิ่งที่เธอมาได้เรียนรู้จากยายกับแม่เลี้ยง ทว่าโลกที่หลุดเข้ามานี้ ถึงจะคล้ายโลกของเธอมากจนแยกไม่ออก แต่สิ่งสำคัญคือม่านอวี้จะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงไม่ได้ มิเช่นนั้นทุกอย่างอาจส่งผลกระทบต่ออนาคตโดยที่เธอไม่อาจแก้ไขสิ่งใด และปลายทางย่อมพาทุกคนสู่ความตาย!

        ในตอนนั้นเธอหวนคิดถึงคำพูดของลี่ฮุ่ย

        “ป้ารู้หรอกนะ คุณนายมือบางตีนบางอย่างเธอจะทำอะไรเป็น พอถูกจับได้ว่าคิดขายลูกให้แก๊งมังกรซิ่งก็ทำสำออย ล้มหมอนนอนเสื่อ”

        ม่านอวี้อันปวดหัวขึ้นมาอย่างปุบปับ ก่อนจะถามเยว่จือว่า

        “เยว่จือ ฉันเคยคิดจะขายเด็ก ๆ ให้แก๊งมังกรซิ่ง เพื่อหักล้างค่าหนี้ที่ยืมพวกมันมาจริง ๆ หรือ”

        สิ่งที่ม่านอวี้เอ่ยเป็นเรื่องที่เด็กสาวกลัวจับใจ ทั้งไม่อยากคิดถึงมันอีก เยว่จือเม้มปากชิด เธอจำภาพดังกล่าวได้ติดตา จู่ ๆ คุณผู้หญิงก็เหมือนคนเสียสติ บอกว่าตัวเองกำลังจะจมน้ำตาย ปากก็ด่าทอผู้ชายคนหนึ่งว่าสารเลว เขาร่วมมือกับลูกพี่ลูกน้องของเธอ หวังฮุบกิจการทั้งหมดไป ยิ่งกว่านั้นคนที่คอยชักนำพวกเขาก็คือบิดาของเธอเอง!

        “ฆ่ามัน ลากหัวไอ้หน้าตัวเมียกับผู้หญิงสารเลวมาให้ฉัน แล้วนี่เธอเป็นเด็กใหม่หรือ ทำไมถึงโง่และเซ่อซ่าอย่างนี้ บ้าจริง เสียงเด็กร้องไห้อะไรนักหนา หาอะไรอุดปากไว้สักที ไม่ก็กรอกยาเบื่อหนูให้ตายไปเลย ฉันไม่มีสมาธิทำอะไรแล้ว”

        เยว่จือตื่นตระหนก หลังจากม่านอวี้อันบอกว่าเหนื่อยและหายใจไม่ออก เธอจึงรีบไปหาเจิ้งข่าย แต่ฝ่ายนั้นไม่อยู่บ้าน พบแต่ลี่ฮุ่ยที่ปั้นหน้าหงิกใส่ เธอเลยวิ่งไปยังร้านขายยาเถ้าแก่โจว แต่ดันต้องเจอโรส ภรรยาเขาเสียก่อน กว่าจะได้พบชายเจ้าของร้านเธอก็ต้องเสียเวลาอยู่นาน และอีกฝ่ายทำได้เพียงให้ยามาสองสามแผง พร้อมบอกว่าว่างเมื่อไรจะมาช่วยดูอาการให้ เมื่อเธอกลับถึงบ้านก็เห็นว่าม่านอวี้อันจับสองแฝดขังไว้ในห้องน้ำ จากนั้นก็อาละวาดค้นข้าวของวุ่นวายไปหมด

        “มือถือฉันอยู่ไหน แล้วนี่ถ่ายรายการอะไร ถึงมีบ้านเก่า ๆ โทรมแบบนี้ ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าให้ถ่ายที่สตูดิโอเท่านั้น อย่าให้ฉันออกนอกพื้นที่! พวกนักข่าว พวกแอนตี้ฉัน มันคอยตามรังควานอยู่”

        เยว่จือไม่เข้าใจสิ่งที่ม่านอวี้อันพูด พอเธอจะเข้าไปหาเพื่อยื่นซองยาลดไข้ให้ คุณผู้หญิงก็หวีดร้องขึ้นอีก

        “เธอรู้ไหม... ผู้ชายเฮงซวยกับนังน้องสาวแสนดี มันร่วมมือกันฆ่าฉัน ไป... แจ้งความ ลากคอพวกมันเข้าคุกให้หมด”

        “คุณผู้หญิง... ตั้งสติก่อนนะคะ หนูกลัวไปหมดแล้ว”

        “ใครคือคุณผู้หญิง แล้วกลัวฉันเรื่องอะไร เธอรู้ไหมฉันเป็นใคร นักบุญสาวสวยแห่งยุคย่ะ ฉันคือผู้หญิงที่มอบโอกาสให้คนยากจนลืมตาอ้าปากได้ ฉันชื่อ...” ในขณะที่หญิงสาวเกือบจะหลุดชื่อของตัวเองออกมา ร่างบอบบางก็หลับไปกลางอากาศเสียดื้อ ๆ

        พอเช้าของอีกวัน ม่านอวี้อันก็สั่งเยว่จือให้ไปตามอาถัง บอกว่าจะขายผิงกั่วกับเซียงเจียวใช้หนี้ ตอนนั้นเยว่จือร้องไห้หนักจนน้ำตาแทบเป็นสายเลือด ทั้งก้มกราบก็แล้ว แต่ม่านอวี้อันไม่สนใจ บอกคำเดียวว่าหากไม่ขายลูกกินเธอจะฆ่าตัวตาย พร้อมเด็ก ๆ พวกนี้เสีย

        “หลายวันก่อน มาดามป่วยและเพ้อเหมือนคนบ้า! สุดท้ายก็นอนสลบ ไม่พูดไม่จา หนูกลัวจนนอนไม่หลับ และคิดจะพาผิงเกอกับเจียวเกอหนีออกจากบ้านหลังนี้ หนูไม่ยอมให้พวกเขาถูกแก๊งมังกรซิ่งเอาตัวไป ผิงเกอเป็นเด็กดี หัวอ่อน ส่วนเจียวเกอ... ถึงจะพูดมากไปหน่อย แต่เขาน่ารักที่สุด!”

        เมื่อได้ยินเรื่องราวทั้งหมดม่านอวี้อันจึงยกมือขึ้นปิดปาก เธอกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้ อย่างไรก็จะไม่อ่อนแอ จากสิ่งที่เยว่จือกล่าว แสดงว่าเธอย่อมเคยมาโลกนี้มาก่อน แล้วยังแผลงฤทธิ์จนเกือบทำให้ทุกคนต้องจบชีวิต สาเหตุเป็นเพราะความแค้นต่อชายโฉดหญิงชั่ว หนำซ้ำเธอยังเกือบเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงให้ผู้อื่นรู้ ซึ่งสิ่งนั้นได้ส่งผลร้ายแรงตามมา

        “โอ้ ฉันเกือบทำเรื่องผิดมหันต์ นับเป็นบาปครั้งใหญ่ เอาละ ตั้งแต่นี้ไปจะมีแต่ม่านอวี้อัน... หญิงหม้ายที่ถูกผู้ชายชั่วฟันแล้วทิ้ง เธอมีลูกฝาแฝดแสนน่ารัก และน้องสาว... ที่แสนดี... เยว่จือ”

        ถึงม่านอวี้อันจะกล่าวเหมือนคนเพ้อ แต่เยว่จือตื้นตันใจยิ่งนักที่เธอได้เป็นน้องสาวของคุณผู้หญิง!

        นั่นคือสิ่งที่เด็กสาวเคยฝันถึงตลอดมา นับแต่บิดาและมารดาอีกฝ่ายรับอุปการะเธอไว้

        ต่อจากนั้น ม่านอวี้อันถูกเสียงของลี่ฮุ่ยที่ร้องโวยวายดึงกลับสู่โลกในยุค 80s

        “ฮึ ตายแล้ว กล้านัก หน้าด้านที่สุด เธอขโมยสูตรอาหารของป้าใช่ไหม อาข่ายนะอาข่าย ทำไมทำตัวเหลวไหลแบบนี้ อยากให้แม่อกแตกตายหรือไง เฮ้อ เอาสมุดบันทึกของแม่มาให้คุณนายคนสวยอ่านอย่างนี้ไง มันถึงทำเค้กกล้วยหอมสูตรลับที่ฉันคิดขึ้นมาได้อย่างยากลำบาก!”

        “เอ๋ ป้าลี่เขาพูดถึงเรื่องอะไรคะมาดาม”

        เยว่จือถาม สีหน้าของเด็กสาวเต็มไปด้วยความฉงนและยุ่งยากใจ

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • ยอดเชฟหญิงฟ้าสั่งลุย    49 ความอดทนมีขีดจำกัด (3)

    เมื่อหญิงสาวสะดุ้งตื่นขึ้น รู้สึกตัวอีกทีกลับเห็นใบหน้าคนที่เธอมักคุ้น และยามนี้ มันไม่ใช่โลกในยุค 80s! “พี่ลิซ่า หนูบอกแล้วยังไงคะ เหนื่อยก็ให้คุณอีธาน พากลับไปคอนโดฯ ก่อนดีไหม ทางนี้หนูกับเด็ก ๆ จะจัดการให้เอง” คนที่เพิ่งลืมตา ยกมือทาบหน้าอก เธอกลับมายังโลกปัจจุบัน และอยู่ในร่างลิซ่า จาง! “อย่าบอกนะคะว่าฝันร้าย เดี๋ยวหนูให้คุณอีธานมาปลอบพี่ดีกว่า” มิเชล ลูกพี่ลูกน้องเธอบอกแล้วยิ้มให้ ก่อนหันไปด้านหลังเพื่อบอกพนักงานให้เรียกหาอีธาน ผู้ชายที่เป็นคนรักของลิซ่า หญิงสาวพยายามตั้งสติ ก่อนรับรู้ได้ว่า เธอย้อนเวลากลับคืนสู่โลกปัจจุบัน เป็นเหตุการณ์ก่อนที่อีธานจะขับรถพาเธอเข้าไปในอุโมงค์ที่มีน้ำขังแห่งนั้น! อีธานเดินเข้ามาหาหญิงสาว และหอมแก้มไปหนึ่งฟอดใหญ่ “เวลาไม่กี่ชั่วโมง ที่รักขายของได้ยอดเยี่ยมมาก ร้อยล้านเหรียญเชียวนะ และออเดอร์ยังเข้ามาต่อเนื่องอย่างถล่มทลาย ในอนาคตธุรกิจอาหารของประเทศนี้ต้องอยู่ในมือคุณแน่” ลิซ่ามองอีธาน เธอควรดีใจกับการประสบความสำเร็จครั้งนี้ แต่หัวใจกับโหวงเหวง ยิ่งมองใบหน้าชายหนุ่มที่แสนสมบูรณ์แบบ เธอกลับไม่ไ

  • ยอดเชฟหญิงฟ้าสั่งลุย    48 ความอดทนมีขีดจำกัด (2)

    ม่านอวี้อันลุกขึ้นอาบน้ำในตอนเช้ามืด ตลอดคืนเธอครั่นเนื้อครั่นตัวและหนาวสะท้านแปลก ๆ ฝ่ายแจ็คสัน เขานอนกับสองฝาแฝด อีกไม่นานคงตื่นขึ้นมาช่วยงานเธอ ก่อนที่จะออกไปวิ่งเพื่อวอร์มร่างกาย ยามนี้เธอรู้แล้วว่าเขามีค่ายมวยปล้ำ เป็นธุรกิจที่สานต่อจากพี่ชายผู้ล่วงลับ โดยมีเพื่อนสนิทที่คบหากันมาหลายปีช่วยดูแลให้ก่อนหน้านี้ “อาหมวยหน้าซีดมากเลยรู้ไหม” เขาบอก ก่อนจะก้าวมาวางหลังมือที่หน้าผากหญิงสาว “ตัวอุ่น ๆ ด้วย วันนี้ให้ฉันขายของแทนดีไหม หรือไม่ก็ปิดร้านเลย ส่วนคนงานก็จ่ายค่าจ้างรายวันตามปกติ” “ฉันไม่เป็นอะไร แค่คิดมากเรื่องคุณโรส คุณรู้ไหม เธอขายน้ำมันกัญชาด้วย ของพวกนี้มีคุณมากก็มีโทษเช่นกัน” “อาหมวย สามีโรสเป็นเถ้าแก่ร้านขายยา เขาย่อมรู้ว่าสิ่งใดดีหรือไม่ดี เธออย่าห่วงคนอื่นให้มากเลย ดูตัวเองก่อนเถิด คิดแทนเขาจนไม่สบาย” ม่านอวี้อันยิ้มให้แจ็คสัน เขากำลังดุเธอ นี่หากเป็นโลกปัจจุบัน ใครหน้าไหนก็ห้ามพูดเช่นนี้ ความคิดเธออย่างไรย่อมถูกต้องที่สุด “อีกอย่างน้ำหมักของโรส ฉันคิดว่ามันต้องมีบางสิ่งที่ปนเปื้อน หรือไม่ก็อาจส่งผลอันตรายในระยะยาว”

  • ยอดเชฟหญิงฟ้าสั่งลุย    47 ความอดทนมีขีดจำกัด

    ความอดทนมีขีดจำกัด แจ็คสันรู้สึกว่าอุณหภูมิในห้องนอนม่านอวี้อันสูงกว่าปกติ ร่างกายเขาร้อนรุ่ม ทั้งที่เมื่อครู่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ ทว่าพอก้าวเข้ามาในห้องนอนหญิงสาว คนตัวโตก็รู้สึกเหมือนว่าธาตุไฟกำลังจะแตก! ซึ่งในยามนี้ ดวงตาของม่านอวี้อันที่มองมายังเรือนกายเขาไม่อาจปิดบังความในใจของเธอไว้ได้ ให้ตายเถอะ หญิงสาวเย้ายวนได้ถึงเพียงนี้ มีเสน่ห์ในแบบที่เขาไม่อาจหักห้ามใจตัวเองได้อีกต่อไป ชายหนุ่มอมยิ้ม หัวใจเขาเต้นระรัวแรง ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าทำให้เขาอยากสยบอยู่แทบเท้าเธอ ความรู้สึกเช่นนี้มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน “ดึกแล้วนะคะ” เธอว่า และไม่รู้ว่าจะเอามือวางไว้ที่ใด ตอนนี้ว้าวุ่นไปหมด ส่วนคนตัวโตอยู่ในชุดเสื้อผ้าสบาย ๆ เป็นกางเกงนอนผ้าแพรเนื้อบาง ข้างบนสวมเสื้อกล้าม เมื่อได้เห็นเรือนกายกำยำ เปี่ยมด้วยกล้ามแน่น ๆ ม่านอวี้อันก็กระหายน้ำ ลำคอเธอแห้งผาก พื้นที่แห่งความหวานล้ำของผู้หญิงเกิดความรู้สึกเร้นลับที่ไม่อาจเปิดเผยต่อเขา “อืม บอกตรง ๆ ให้เข้าใจ ฉันไม่ได้มาส่งอาหมวยเข้านอนหรอกนะ” เสียงทุ้ม ๆ ของเขาทำให้ดวงหน้าหญิงสาวร้อนผ่าว ดวงตาคมคู่นั

  • ยอดเชฟหญิงฟ้าสั่งลุย    46 แบบนี้มันต้องถูกทำโทษ (2)

    เวลาผ่านไปจนสามทุ่มครึ่ง เยว่จือซึ่งตอนแรกเกือบหิ้วท้องรอสองแฝดอย่างเช่นม่านอวี้อัน แต่ถูกคำสั่งด้วยเสียงเฉียบขาดในแบบที่เด็กสาวต้องรีบกินอย่างไม่กลัวติดคอ “ทำความสะอาดเรียบร้อยก็รีบไปพักผ่อนเสีย และถ้าฉันไม่เรียก ไม่ต้องออกมารู้ไหม” “มาดาม แล้วจะไม่กินอะไรสักคำก่อนหรือคะ” เยว่จือยังทำใจดีสู้เสือ ทว่าพอม่านอวี้อันหันหน้ามา ดวงตาเธอก็จ้องเขม็ง เด็กสาวเลยทำคอหด ก่อนยอบตัวแล้วหายไปทำหน้าที่ของตน กระทั่งสี่ทุ่มตรง เสียงหัวเราะของผิงกั่วฉุดให้ม่านอวี้อันลุกจากเก้าอี้ไปยืนรอลูกชายกับแจ็คสันตรงหน้าประตู ในตอนนั้นเธอควรจะร่าเริงไปด้วย เพราะผิงกั่วดูสนุก ฝ่ายแจ็คสันก็ร้องเพลงไปกับเขา ส่วนเซียงเจียวไม่ต้องพูดถึง เขาส่ายสะโพกด้วยท่าทางแปลก ๆ มันทะลึ่งอยู่สักหน่อย ทว่าเขาอยู่ในวัยแค่นี้ เธอจึงไม่ดุหรือปรามให้หยุดเต้น “ลุงผี! รู้ไหมคะ ตอนนี้กี่โมงกี่ยามแล้ว” ม่านอวี้อันถามเสียงเข้มอยู่สักหน่อย แม้ไม่ได้เจือความโมโห แต่ใบหน้าเธอยามนั้นชวนให้สองแฝดและแจ็คสันต้องปิดปากเงียบกันเลยทีเดียว “กี่ทุ่มแล้วคะ คุณลุงผี!” เธอถามย้ำเสียงเย็น

  • ยอดเชฟหญิงฟ้าสั่งลุย    45 แบบนี้มันต้องถูกทำโทษ

    แบบนี้มันต้องถูกทำโทษ ม่านอวี้อันสั่งให้เยว่จือจัดโต๊ะอาหาร แต่เธอกลับไม่ยอมกินมื้อค่ำสักที ด้วยแจ็คสันและสองฝาแฝดยังไม่กลับถึงบ้าน ลี่ฮุ่ยเห็นว่าหญิงสาวเครียดอยู่สักหน่อย อันที่จริงทุกคนได้เรียนทำอาหารอย่างสนุกสนาน ระหว่างเรียนก็ชิมกันไปไม่น้อย ดังนั้นเมื่อสถานการณ์เป็นเช่นนี้ หล่อนเลยต้องเปลี่ยนแผนใหม่ “เอ่อ ๆ ตอนทุ่มครึ่งมีรายการแข่งมวยของไทสันใช่ไหม” ไทสันเป็นนักมวยเหรียญทองคนดังที่ขึ้นชกเพื่อการกุศลหาเงินช่วยผู้ด้อยโอกาสและเด็กพิเศษ โรสที่กำลังมองข้าวเหนียวมะม่วงและข้าวเหนียวขนุนอยู่ไม่ทันตอบ เธอกลืนน้ำลายไปหลายอึก ด้วยอยากชิมอีกสักหน่อย แต่เยว่จือกำลังเร่งจัดอาหารคาวและหวานลงกล่องให้ทุกคน “น้องโรส เถ้าแก่โจวคงอยากกินไก่ผัดเม็ดมะม่วงและต้มแซ่บกระดูกหมูอ่อนร้อน ๆ แล้วมั้ง ยังไงแบ่งใส่ถุงเรียบร้อย เราก็แยกย้ายดีไหม จะได้ไปเชียร์ไทสันต่อยมวยที่บ้านใครบ้านมัน” ลี่ฮุ่ยกล่าวพร้อมสะกิดโรสแรง ๆ จนเธอหันมาทำตาขวาง ๆ ใส่ พอเห็นว่าลี่ฮุ่ยขยิบตาส่งสัญญาณบางอย่าง โรสจึงนึกบางสิ่งออก “เยว่จือ อย่าลืมตักน้ำต้มแซ่บให้ฉันเพิ่มอีกสักหน่อย และ

  • ยอดเชฟหญิงฟ้าสั่งลุย    44 ปะป๊าเป็นยอดมนุษย์ (3)

    “แล้วพวกอากับลุงไม่ใช่ยอดมนุษย์เหรอ” คนที่สูงที่สุด มีผมสีทองว่าแล้วอวดกล้ามโต ทำให้เซียงเจียวตาโต เด็กชายกลัวกล้ามเขาจะแตกโพละเหมือนลูกแตงโม “มะ ไม่ใช่ มีคนเก่ง กะ กว่า” ผิงกั่วยืดอกตั้ง แน่นอนสำหรับเขา แต่ก่อนอาจไม่ชอบหน้าลุงผี เพราะแม่บอกว่าอีกฝ่ายเป็นแมวตัวโต ทั้งขี้เกียจ และยังชอบแอบย่องเข้าบ้าน ทว่าพักหลังเขากลับติดลุงผีแจ ที่สำคัญลุงผีสอนเขาหลายอย่าง แถมมีของกินดี ๆ ให้กินตลอด “เฮียผิง พวกเขาเนี่ยเก่งสุดแล้ว ไม่มีใครเก่งกว่านี้หรอก” ผิงกั่วส่ายหน้าเร็วแรง ก่อนเอ่ยว่า “แต่ปะป๊าเป็นยอดมนุษย์!” ไม่รู้คำดังกล่าวหลุดออกมาจากปากผิงกั่วได้อย่างไร แต่เขาคิดอย่างนั้นจริง ๆ “โอ้ จริงด้วย คุณพ่อของพวกหนูต้องแข็งแรงและเก่งที่สุดแน่นอน” คนสวมหน้ากากตุลาการว่าแล้วก็ยิ้มให้ผิงกั่วกับเจียงเซียว หลังจากนั้นแจ็คสันจึงก้าวเข้ามารับเด็ก ๆ หลังจากทำธุระเสร็จเรียบร้อย “เอ๊ะ... คนนี้เหรอ ปะป๊าของพวกหนู” คนในกลุ่มเอ่ยถาม เซียงเจียวส่ายหน้าปฏิเสธ แต่ผิงกั่วกลับยิ้มกว้าง และบอกว่า “ใช่... คนนี้เป็นยอดมนุษย์!” แจ็คสัน

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status