หน้าหลัก / ประวัติศาสตร์สมมติ / ยามรักปักใจ / ตอนที่ 9 ความจริงบางอย่าง 2

แชร์

ตอนที่ 9 ความจริงบางอย่าง 2

ผู้เขียน: LiHong
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-11-04 11:33:39

“สักครู่ของเจ้า ข้าว่านานเกินไปกระมัง ข้านั่งรอจนน้ำชาหมดกาแล้ว ขอข้าเข้าไปดูหน่อย หากน้องสี่เหงื่อออกมากเกินไป เขาอาจป่วยได้นะ”

“อ๊ะ! รัชทายาท พระองค์ทรงรอให้กระหม่อมเข้าไปแจ้งท่านอ๋องตามกฏระเบียบก่อนเถิดพ่ะย่ะค่ะ”

“เจ้านี่นะ บังอาจยิ่ง แต่เอาเถอะ ถือว่าเป็นคนซื่อตรงภักดีต่อน้องสี่ เราจะไม่ถือสา”

“ขอบพระทัยพ่ะย่ะค่ะ”

ในตอนนั้นเอง จ้าวเฟิ่งที่กอดรัดเพ่ยหนิงให้ใบหน้าฝังอยู่ตรงแผ่นอกก็โผล่ออกจากผ้าห่มเพียงผู้เดียว

เขาม้วนตัวนางเก็บไว้ใต้ผ้าห่มอย่างแน่นหนาไร้ช่องลม   รีบหยิบเสื้อคลุมบนพื้นห้องมาสวมร่างเปล่าเปลือยของตนพลางก้าวข้ามประตูเล็กที่ทะลุห้องอาบน้ำไปอย่างรวดเร็ว

หลี่อี้ยืนปาดเหงื่ออยู่หลังประตูห้องอาบน้ำ เมื่อได้รับสัญญาณทางสายตาของจ้าวเฟิ่งที่ทำท่าเพิ่งลุกออกจากถังไม้ก็หันไปเปิดประตู ค้อมเอวผายมือเชิญรัชทายาทเดินเข้ามาอย่างผ่าเผย

“น้องสี่” จ้าวไท่หรงทักทายน้องชายอย่างอารมณ์ดี สายตายังแอบสำรวจไปทั่ว ตั้งแต่ห้องส่วนตัวและห้องอาบน้ำ ขื่อเพดาน

“พี่ใหญ่” จ้าวเฟิ่งหรี่ตา แค่นเสียงอย่างรู้ทัน “ท่านคงมิได้มาตรวจสอบผลจากงานเลี้ยงเมื่อคืนกระมัง?”

ฉับพลันนั้น เขาจึงได้เข้าใจ ยาในสุราเมื่อคืน ไม่แน่ว่าคือฝีมือของหวังซูเหยากับรัชทายาทร่วมมือกันหรือไร?

คำถามแฝงนัยทำรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ประดับมุมปากจ้าวไท่หรง ส่งผลให้ใบหน้ายิ่งงดงามน่าหลงใหล “มีเพียงน้องสี่ที่รู้ใจพี่ใหญ่”

ขณะเอ่ย รัชทายาทหนุ่มยื่นใบหน้าหล่อเหลาเข้าใกล้    มองสำรวจไปทั่วเนื้อตัว ก่อนที่สายตาจะหยุดลงที่เส้นเลือดหลังมือของน้องชาย “เจ้าอย่าบอกนะว่า...ใช้มือ เอ่อ...ทั้งคืน!”

เมื่อคำนี้หลุดออกมา จ้าวไท่หรงขมวดคิ้วเครียด มิน่าเล่า เตียงนอนไม่ยับย่นแม้แต่น้อย “แล้วสาวใช้อุ่นเตียงผู้นั้นล่ะ”

“ข้าส่งตัวกลับบ้านเดิมไปแล้ว”

“ไล่ออกไปหรือแท้จริงเจ้าไม่เคยเรียกใช้กันแน่ ครั้งที่แล้วเจ้าใช้นางหลอกตาพี่ใหญ่ใช่หรือไม่?”

จ้าวเฟิ่งไม่ปฏิเสธ เพียงกระชับเสื้อคลุมซับหยดน้ำที่เกาะพราวไปทั้งแผงอกและกล้ามท้องตึงแน่น เดินกลับเข้าห้องส่วนตัว “พี่ใหญ่เลิกจัดการเรื่องคู่ครองให้ข้าเสียที”

จ้าวไท่หรงถอนหายใจ หมุนตัวเดินตามน้องชายออกมา

“น้องสี่ ครั้งก่อนพี่ใหญ่แบ่งชาชั้นดีมาให้ก็ไม่เห็นเจ้าเรียกสาวงามคนใด เมื่อคืนยังไม่ตกหลุมพรางน้องเหยาอีก สตรีมากมายที่พี่ส่งให้ เจ้าก็ล้วนไม่แตะต้อง แบบนี้จะให้พี่ใหญ่เข้าใจว่าอย่างไร ว่าที่คู่หมั้นคู่หมายเจ้าก็ปฏิเสธ อายุของเจ้าถึงวัยแต่งภรรยาแล้ว จะให้พี่ใหญ่ทำอย่างไร?”

“ข้าบอกแล้วว่ายังไม่อยากแต่งงาน”

“เจ้ายังรอนางอยู่อีกหรือ?”

“...”

‘นาง’ ที่ว่า สองพี่น้องรู้ดีว่า ‘ใคร’ โดยไม่ต้องเอ่ย เพียงแต่ใครคนนั้นกลับไม่รู้อะไรเลย

นอกจากไม่รู้ นางยังยืนพิงผนังแอบฟังจากห้องลับอีกฝั่งอย่างขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน

เพราะอย่างนี้ปะไร นางถึงไม่อยากทำดีกับจ้าวเฟิ่ง                เขามีหญิงอื่นอยู่ในใจ แต่กลับมานอนกับนางทุกคืน หึ!  คิดแล้วช่างน่าโมโหยิ่งนัก

หญิงสาวตัวเปลือยหอบผ้าห่มยืนแอบฟัง นางกัดผ้าห่มแทบขาด อยากเกรี้ยวกราดแต่ไม่มีเรี่ยวแรงมากพอ

โถงรับรองเรือนเฉินเฟิง

เฉิงอ๋องจ้าวเฟิ่งที่นั่งประจันหน้ากับรัชทายาทจ้าวไท่หรงยังคงไม่พูดจา หลี่อี้จึงดูแลปรนนิบัติชงชาด้วยมือสั่นเทา

เมื่อได้รับสัญญาณทางแววตาของเฉิงอ๋องให้ออกไปเฝ้าหน้าประตูห้อง หลี่อี้ก็แทบติดปีกโบยบิน รีบซอยเท้าไปยืนเฝ้าทันทีไม่มีรีรอ

เมื่ออยู่ตามลำพัง พี่น้องที่มีความลับต่อกันน้อยมาก จึงไม่มีเรื่องปิดบัง จ้าวไท่หรงเอ่ย “เจ้าควรตัดใจจากนางเสียที น้องสี่”

เขาอุตส่าห์พาสตรีมายัดเยียดให้น้องชายขนาดนี้แล้วแท้ๆ แต่ละนางหยาดเยิ้มยวนใจปานนั้น ยังไม่สนใจอีก

เสียงตอบของจ้าวเฟิ่งราบเรียบ “พี่ใหญ่ก็เลิกส่งคนออกตามหานาง และหยุดส่งคนมาค้นในจวนของข้าเสียที”

เมื่อถูกรู้ทัน รัชทายาทจึงกระแอมเบาๆ  “พี่ใหญ่แค่อยากตรวจสอบให้มั่นใจว่าจวนเฉิงอ๋องจะไม่ใช่เรือนทองซ่อนสตรี”           

เขายื่นใบหน้างดงามเข้าหาน้องชาย กระซิบเสียงเย็นอีกว่า “และสตรีผู้นั้น ยังเป็นนักฆ่าเสียด้วย”

จ้าวเฟิ่งยังคงมีสีหน้าเรียบเฉยไม่เปลี่ยนสี “พี่ใหญ่กลัวข้าจะมีเรือนทองซ่อนสตรีหรือกลัวว่าตัวเองจะคลาดจากนางกันแน่”

ขณะเอ่ย สายตาคมยังจ้องมองพี่ชายนิ่งๆ ทุกสิ่งที่สะท้อนเข้าม่านตาล้วนใช้คำว่ามองได้อย่างทะลุปรุโปร่ง รู้ถึงจิตใจ           

จ้าวเฟิ่งยกถ้วยชาขึ้นไล้ปลายจมูกก่อนดื่ม ครู่หนึ่งค่อยพูดอย่างไม่รีบไม่ร้อนอีกว่า “ที่แท้พี่ใหญ่ก็พึงใจนางถึงเพียงนี้ กลัวว่าหากข้าซ่อนนางไว้ในจวนตัวเองจริงๆ การที่ท่านส่งคนออกไปค้นหาทั่วเมืองล้วนไร้ผล คนไม่อาจกลับมาให้ท่านได้ยลโฉมโดยง่าย”

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • ยามรักปักใจ   ตอนที่ 70 ชมบุปผาใต้แสงจันทร์ 4

    “หืม?” เถ้าแก่เนี๊ยก็คือมารดาของเขาปะไร เด็กน้อยมุ่นคิ้ว “พาบิดาไปดูสิ!” ท่าทางวางโตเกินเด็กยิ่งเจ้าก้อนแป้งพาร่างตุ้ยนุ้ยเดินอย่างปราดเปรียวมาถึงยังจุดเกิดเหตุในเวลาไม่นาน จึงได้เห็นคนกลุ่มหนึ่งท่าทางเปี่ยมสง่าราศีในชุดผ้าเนื้อดีกำลังยืนโต้เถียงอยู่กับหลงจู๊หนุ่มคนหนึ่งจ้าวเฟิงฉีหรี่ตาสังเกตชายฉกรรจ์ตัวโตที่มีท่าทีคุกคามที่สุดคนผู้นั้นเผยท่วงท่าอย่างคนที่มีอำนาจน่าเกรงขาม อีกคนที่อยู่ข้างกันเพียงปรายตามองนิ่งๆ กลับทำพวกกันเองต้องค้อมเอว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคนของหอน้ำชาว่าจะอกสั่นขวัญแขวนเพียงใด ส่วนหลงจู๊ยิ่งก้มหัวต่ำลงไปอีกหลายชุ่นเด็กชายถามเสี่ยวเอ้อร์ “คนผู้นั้นเป็นใคร เจ้ารู้หรือไม่?”เสี่ยวเอ้อร์ค้อมกายตอบ “คือทหารองครักษ์ขอรับ”จ้าวเฟิงฉีร้องอ้อโบกมือเบาๆ อย่างไม่ใส่ใจ “เจ้าไปบอกเขา ว่าข้าต้องการเจรจากับเจ้านายเท่านั้น ใครไม่เกี่ยวข้องให้ถอยไป”ท่วงท่าสง่างามที่ไม่เกรงฟ้าไม่กลัวดินของเถ้าแก่น้อยช่างเข้าทียิ่งนัก ทำเอาเสี่ยวเอ้อร์แทบหลั่งน้ำตานึกฝากชีวิตไว้ในอุ้งมือ“ขอรับๆ ข้าน้อยจะไปเดี๋ยวนี้”เมื่อเสี่ยวเอ้อร์ตรงเข้าไปแหวกทางกลุ่มคนผู้ดุดันยากต่อกรเพื่อถ่ายทอดคำสั่งของนายน

  • ยามรักปักใจ   ตอนที่ 69 ชมบุปผาใต้แสงจันทร์ 3

    หลายปีมานี้ เพ่ยหนิงแทบไม่มีเวลาว่าง เพราะนางลงมือทำกิจการเปิดร้านสินค้าทางเหนือและใต้หลายแห่งให้พ่อค้ารายใหญ่ยามสมุนของนางล่องเรือลงใต้ก็นำสินค้าทางเหนือไปขาย ยามล่องเรือขึ้นเหนือก็นำสินค้าทางใต้มาขาย ใช้ขนส่งทางน้ำเช่นนี้ทำกำไรมหาศาล ร้านค้าทุกร้านล้วนมีหลงจู๊ที่ไว้ใจได้นำบัญชีมารายงานทุกครึ่งปี นางทำขนส่งไปมาเช่นนี้ไม่ขาดสาย แม้นอนเล่นอยู่บ้านก็เป็นการนอนนับเงินทุกวัน ทั้งนี้ไม่ว่าหอน้ำชา โรงเหล้า เหลาอาหารต่างๆ ก็ล้วนเป็นกิจการของนางเช่นกันนอกจากนี้ยังมีโรงละคร ร้านค้าที่ขายเสียงเพลงเป็นหลัก สาวงามของที่นี่ขายเพียงศิลปะทางดนตรีมีบ้างที่ร้องเพลงคล้องบทกลอนท่ามกลางสวนดอกไม้ที่โรยด้วยแสงแดดอันอบอุ่นกรุ่นกลิ่นหอมของพืชดอกนานาพันธุ์เพ่ยหนิงตั้งชื่อร้านแห่งนี้ว่า ‘วังวนบุปผา’วันนี้เพ่ยหนิงเดินทางมาเยี่ยมเยียนหอน้ำชาด้วยตัวเองร้านนี้เป็นตัวเรือนขนาดใหญ่ มิใช่เพียงเพิงแผงลอยที่กระจายตามแนวถนนสำหรับนักเดินทางไกลนอกจากตัวเรือนที่ใหญ่โตยังมีถึงสามชั้น แต่ละชั้นมีห้องแบ่งเป็นสัดส่วน มีทั้งแบบส่วนตัวและสำหรับจัดเลี้ยงส่วนรวมห้องส่วนตัวนั้นจัดเป็นห้องพิเศษกั้นกำแพงไผ่ แต่ละห้องมีการจัดว

  • ยามรักปักใจ   ตอนที่ 68 ชมบุปผาใต้แสงจันทร์ 2

    การขึ้นครองราชย์ของจ้าวไท่หรง ปีนี้คือรัชศกหย่งชินปีที่สองแล้ว ทุกฝั่งทุกฝ่ายเริ่มเข้าที่เข้าทางพอควร การประชุมเช้าในท้องพระโรงจึงไม่มีบรรยากาศชวนอึดอัดเหมือนเมื่อปีก่อนเท่าใดจ้าวเฟิ่งร่วมประชุมในวันนี้เช่นกัน ท่ามกลางเสียงถกปัญหาบ้านเมืองเหล่านั้น เขาเพียงยืนฟังนิ่งๆ ไม่ออกความเห็นใด กระทั่งเวลาล่วงเลยผ่านไป จ้าวไท่หรงเห็นว่าสมควรเข้าเรื่องสำคัญเสียที เรื่องสำคัญที่ว่านี้ย่อมไม่พ้นเรื่องของน้องชายสุดที่รัก“เฉิงอ๋องกร้าวแกร่งเปี่ยมพละกำลัง ปีนี้อายุยี่สิบหกแล้วทว่าจวนอ๋องยังว่างเปล่า เงียบเหงาวังเวงยิ่ง วันเวลาอันยากลำบากได้ผ่านพ้นไปแล้ว วันเวลาสุขสบายสมควรมาถึงเสียที เราจึงเห็นชอบตกรางวัลให้สมน้ำสมเนื้อกับคุณงามความดีมากขึ้นสักหน่อย”จบคำก็โบกมือให้ขันทีอัญเชิญพระราชโองการประกาศกลางท้องพระโรงทันที นอกจากอวยยศเฉิงอ๋องขึ้นเป็นชินอ๋อง ยังพระราชทานสิ่งเหนือคาดให้อีกด้วยแม้จ้าวเฟิ่งจะโกรธจนแน่นหน้าอก แต่ด้วยอำนาจบารมีของพี่ชายและหน้าที่พึงมีพึงปฏิบัติของตน มิให้คนเป็นฮ่องเต้ต้องแปดเปื้อนคำครหาหรือถูกติฉินนินทาจนบานปลายกลายเป็นสงสัยในความสัมพันธ์ของราชวงศ์จ้าวที่เหลือกันแค่สองคนพี่น้

  • ยามรักปักใจ   ตอนที่ 67 ชมบุปผาใต้แสงจันทร์ 1

    เพ่ยหนิงมีหรือจะช้า รีบทะยานกายพาบุตรชายหนีทันที“เจ้าแม่ลูกคู่นี้ ช่างวุ่นวายซุกซนเป็นที่สุด หากกล้ากลับมาข้าจะเฆี่ยนให้ขาหักเลยเชียว”ติงอี้เทาโวยวายจนเคราขาวโบกสะบัดอย่างทำอันใดมิได้อีกคนก็หลานสาวสุดหวง อีกคนก็เหลนชายสุดรัก มีเพียงต้องขยายอาณาเขตปลูกป่าไผ่หยกสุดโปรดเพิ่มเท่านั้นหลังจากถูกพิษร้ายครานั้น ฮ่องเต้จ้าวฝูหมิงก็เหมือนสะสมโรคภัยไว้ในกายอย่างถาวรมิอาจถอดถอนได้ท้ายที่สุดเมื่อเหตุการณ์นองเลือดจากกลุ่มกบฏทรราชเกิดขึ้น อาการที่ซ่อนเร้นถึงกับกำเริบออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ ครั้งนี้ นอกจากฮ่องเต้มิอาจฟื้นตัวขึ้นมาได้อีก ยังมีแต่จะทรุดและแย่ลงเรื่อยๆ คนมิใช่หินผาที่สามารถตั้งตระหง่านต้านลมทานฝนได้นับหมื่นนับพันปี ในที่สุดข่าวร้ายก็เกิดขึ้นกับแคว้นจิน ฮ่องเต้ทรงสวรรคตอย่างสงบในตำหนักเฉียนกงบัลลังก์ทองมิอาจเว้นว่างผู้นั่งครอบครอง ตำแหน่งมังกรเจ้าแผ่นดินไม่อาจเว้นห่างว่างเปล่า รัชทายาทจ้าวไท่หรงย่อมต้องสานต่อขึ้นเป็นฮ่องเต้พระองค์ใหม่โดยทันที ท่ามกลางความวุ่นวายช่วงเปลี่ยนถ่ายอำนาจราชสำนักทั่วแผ่นดิน จ้าวเฟิ่งจึงเป็นเสาหลักอย่างมิอาจหลีกเลี่ยงหรือปลีกวิเวกได้หกปีมานี้แม้เภทภัยมากมี

  • ยามรักปักใจ   ตอนที่ 66 ไร้คำสัญญา 4

    หญิงสาวเงยหน้ามองเขา ค่อยๆ กล่าวอย่างไม่เร่งรีบอีกว่า “แต่ข้าจะไม่แต่งกับใครอื่น เพียงตั้งใจเลี้ยงดูลูกของเราให้เติบใหญ่เป็นผู้กล้า”ครั้นได้ฟังคำพูดนี้ของนาง หัวใจที่ลอยสูงถึงลดต่ำลงมาบ้าง“เช่นนั้น ข้าเองก็ขอสัญญาว่าจะไม่แต่งหญิง...”เพ่ยหนิงยกมือปิดปากเขาไว้“บุรุษสูงศักดิ์แห่งราชวงศ์เช่นท่านอย่าได้สัญญาสิ่งใด”ให้ตายเถอะ เพ่ยหนิงไม่ปรารถนาให้คนที่มิอาจไม่แต่งชายาเอกชายารองและอนุชายาเป็นโขยงเอ่ยคำอันเป็นตราบาปเสี่ยงถูกนรกสูบยามไม่อาจรักษาสัญญาได้จริงๆ ยิ่งเป็นจ้าวเฟิ่ง นางยิ่งไม่อาจเห็นเขากลายเป็นบุรุษตระบัดสัตย์ไม่พูดย่อมดีกว่า...เมื่ออาหารเสร็จสรรพพร้อมรับประทาน เพ่ยหนิงกินข้าวร่วมกับจ้าวเฟิ่งถึงสองถ้วยใหญ่โดยไม่มีอาการพะอืดพะอมหรืออาเจียนให้อับอายหลังมื้ออาหารเช้าอันประกอบไปด้วยของโปรดของเขา การจากลาก็มาถึงเพ่ยหนิงยืนนิ่งอยู่บนระเบียงหอสูง มองส่งขบวนเดินทางของจ้าวเฟิ่งจนไกลลับตาหลังจากวันนั้น เพ่ยหนิงก็เก็บตัวเงียบขรึมไม่พูดจา เพียงสนทนากับหมู่แมกไม้กับบุปผาตามลำพัง ยังไม่ลืมดูแลร่างกายบำรุงสุขภาพครรภ์เป็นอันดับหนึ่งหน้าท้องเรียบตึงจึงค่อยๆ นูนเด่นขึ้นมาท

  • ยามรักปักใจ   ตอนที่ 65 ไร้คำสัญญา 3

    หญิงสาวหลับตาอย่างต้องการซึมซับรับรู้ถึงความอบอุ่นที่แผ่ซ่านรอบกาย “ข้าหิวก็เลยอยากทำอะไรกินเล็กน้อย หากท่านหิวก็กินด้วยกันเถิด”จ้าวเฟิ่งเลิกคิ้ว “อ้อ...ที่แท้มิได้ตั้งใจทำให้ข้า”เพ่ยหนิงยู่หน้า “ใครอยากทำให้ท่านกันล่ะ”รอยยิ้มบางพลันปรากฏบนใบหน้าของทั้งสอง ส่งผลให้บรรยากาศอึมครึมแต่เดิมผ่อนคลายขึ้นมาก หลังจากต่อปากต่อคำพอหอมปากหอมคอเหมือนที่เคย พวกเขาก็เงียบงัน ได้ยินเพียงเสียงฉู่ฉ่าของอาหารในกระทะบนเตาไฟจ้าวเฟิ่งยังคงกอดเพ่ยหนิงไม่ไปไหน กระชับอ้อมแขนแน่นอยู่เช่นนั้นราวกับอยากให้นางละลายหลอมรวมกับตนเองเพ่ยหนิงหยุดหั่นผัก เพียงยืนนิ่งให้เขากอดขณะพึมพำ “ข้าขอโทษที่โง่เง่าเข้าใจผิดในตัวท่าน จนทำเรื่องไม่ดีไม่งาม”“ข้าต่างหากที่โง่เขลา ไม่สืบสาวเรื่องราวของเจ้าให้ดี”เพ่ยหนิงไม่พูดอะไรอีก จ้าวเฟิ่งเองก็เงียบไปพักใหญ่ เนิ่นนานผ่านไป จ้าวเฟิ่งค่อยๆ เอ่ยเสียงเบา“ข้าขอโทษที่ให้คำตอบแก่ท่านตาของเจ้าไม่ได้”ได้ยินเพียงเท่านี้ น้ำตาที่เพียรกลั้นไว้ได้ตั้งนานของเพ่ยหนิงก็ร่วงหล่นดุจเม็ดมุกหลุดจากสาย นางสะอึกเล็กน้อยขณะพลิกตัวอยู่ในอ้อมอกแข็งแรง ซบหน้ากับซอกคอแกร่งนางเข้าใจดี

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status