Share

บทที่ 428

Author: กระต่ายน้อยใต้ดวงจันทร์
จู่ๆ หลินเฟิงก็โผล่ขึ้นมาเบื้องหน้าพวกนาง “แม่นางเหลียนเย่กำลังตำหนิท่านอ๋องอีกแล้วหรือ”

เหลียนเย่มองสำรวจเขาทีหนึ่ง แล้วยอมรับอย่างผ่าเผยว่า “แน่นอนว่าย่อมตำหนิท่านอ๋องของพวกท่านอยู่แล้ว”

“ยิ่งกล้าหาญชาญชัยขึ้นเรื่อยๆ แล้ว ถึงกับกล้าตำหนิท่านอ๋อง เจ้าไม่กลัวท่านอ๋องเปลี่ยนเจ้านายให้เจ้าหรือ” หลินเฟิงจงใจแกล้งนาง

“เปลี่ยนเป็นใคร เปลี่ยนเป็นแม่นางเย่งั้นเหรอ?” เหลียนเย่ราวกับถูกเหยียบหางก็ไม่ปาน “นางเป็นเทพธิดาหรือไง! ท่านอ๋องถึงต้องได้รีบส่งสาวใช้ไปอยู่ข้างกายนาง ข้าจะติดตามใครยังไม่ถึงรอบให้ท่านอ๋องของพวกท่านมาจัดแจงกระมัง! ตอนนั้นองครักษ์หลินคำก็แม่นางเย่ สองคำก็แม่นางเย่ องครักษ์หลินคงไม่ได้ถูกใจนางเข้าเหมือนกันแล้วหรอกนะ!”

“ข้าก็ไม่ได้หาเรื่องเจ้าเสียหน่อย เจ้าจะเสียงดังใส่ข้าทำไม ผู้ใดถูกใจนางกัน” หลินเฟิงรู้สึกน้อยใจแทบตายแล้ว กลับมาแล้วก็ไม่พูดต้อนรับสักคำ แถมยังพูดเรื่องที่ไม่มีมูลอีก พวกผู้หญิงล้วนไร้เหตุผลเช่นนี้กันหมดหรือ?

“แน่นอนว่าคงมีคนถูกใจเข้าแล้วล่ะสิ!” นางคร้านจะสนใจเขาแล้ว นางได้ยินว่าท่านอ๋องปฏิบัติต่อเย่ซู่ซู่ไม่ธรรมดา เกรงว่าจวนอ๋องคงจะมีคนใหม่เพิ่มมาอีกแล้ว
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา   บทที่ 430

    คนทั้งสองนอนจนอิ่มแล้วจึงมาถึงงานสายอย่างไม่เร่งร้อน ภายในห้องโถงที่จัดงานเลี้ยง คนทั้งหลายร่วมดื่มกันอย่างครึกครื้น เสียงขับร้องกับเสียงดนตรีสลับกันไปมาเพื่อเฉลิมฉลองต่อยุคสมัยอันสงบรุ่งเรือง แม้นักดนตรีจะบรรเลงทำนองที่สามารถสะกดให้คนเข้าสู่นิทราได้ และเหล่านางรำก็ร่ายรำไปมาอยู่เพียงไม่กี่ท่า แต่สิ่งเหล่านี้ล้วนไม่สลักสำคัญ เพราะการคงอยู่ของพวกเขาล้วนเป็นเพียงสัญลักษณ์ที่พิธีการที่ดำเนินไปอย่างพอเป็นพิธีเท่านั้นเซี่ยซางจับมือเจียงเฟิ่งหัวไปช้าๆ อย่างไม่ปิดบังแม้แต่น้อย เมื่อทุกคนเห็นเหิงอ๋องและพระชายาเหิงอ๋องมาก็ต่างพากันทักทาย เยินยอเหิงอ๋องกับพระชายาว่ารักใคร่กันขึ้นทุกวัน บุรุษมากความสามารถส่วนสตรีก็งามล้ำบนใบหน้าของเจียงเฟิ่งหัวประดับไว้ด้วยรอยยิ้มอันสุภาพ อากัปกิริยางามสง่าสูงส่งเหนือธรรมดา พวกเขาราวกับเป็นตัวเอกตัวจริงของงานเลี้ยงในครั้งนี้ซูถิงหว่านนั่งอยู่ในงานเลี้ยงมองคนทั้งสองเดินเคียงข้างกันเข้ามา หัวใจของนางกำลังหลั่งโลหิต นางเป็นผู้ที่ควรอยู่ข้างกายเซี่ยซางคนนั้นชัดๆ เหตุใดจึงเปลี่ยนเป็นเจียงเฟิ่งหัวไปได้? บิดาและพี่ชายของนางกำลังนั่งร่วมโต๊ะรับประทานอาหารกับฮ่องเต้

  • ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา   บทที่ 429

    เซี่ยซางมองไปที่รังนกบนต้นไม้ ด้านในมีนกกางเขนสองตัวกำลังอิงแอบกันอยู่จริงๆ ในห้วงเวลานี้ ฉากนี้งดงามราวกับภาพวาด ชีวิตก็สงบสุขยิ่งนัก “ทว่าสุดท้ายนกก็เป็นเพียงนก พวกมันต้องการไม่มาก จึงสามารถยึดมั่นต่ออีกฝ่ายโดยไม่แปรเปลี่ยนได้”“ความรักที่หรวนหร่วนมีต่อท่านอ๋องก็คงมั่นไม่แปรเปลี่ยนเช่นกันเพคะ และหรวนหร่วนก็ต้องการไม่มากเช่นกันเพคะ” นางรับรู้ได้ถึงความจนใจในตอนที่เขากล่าวคำพูดพวกนั้นออกมา หัวใจของพวกเขายังคงมีระยะห่างระหว่างกัน เจียงเฟิ่งหัวข้ามไปไม่ได้ เซี่ยซางก็ไม่อาจมอบคำมั่นสัญญาให้นางได้เช่นกันแม้เป้าหมายของพวกเขาจะเป็นสิ่งเดียวกัน แต่พวกเขาล้วนใช้วิธีของตนเองในการมุ่งหน้าไปสู่เป้าหมายนั้นเจียงเฟิ่งหัวพุ่งตัวเข้าไปในอ้อมกอดของเขาเพื่อหลีกเลี่ยงสายตาของเขา แล้วกล่าวคำพูดที่ไม่ตรงกับใจ “หลายเดือนมานี้ หม่อมฉันเฝ้ารอให้ท่านอ๋องกลับมาอย่างปลอดภัยอยู่ทุกวัน หม่อมฉันคิดถึงท่านอ๋องอยู่ตลอด ลูกของเราก็ด้วยเพคะ พวกเขาก็เฝ้ารอที่จะได้เห็นเสด็จพ่อของพวกเขาเช่นกัน ต่อให้ไม่อาจเป็นดั่งนกน้อย แต่แค่หรวนหร่วนได้รู้ว่าในใจของท่านอ๋องมีหรวนหร่วนอยู่ แค่นั้นก็พอใจแล้วเพคะ”เซี่ยซางก็ชอบฟังคำ

  • ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา   บทที่ 428

    จู่ๆ หลินเฟิงก็โผล่ขึ้นมาเบื้องหน้าพวกนาง “แม่นางเหลียนเย่กำลังตำหนิท่านอ๋องอีกแล้วหรือ”เหลียนเย่มองสำรวจเขาทีหนึ่ง แล้วยอมรับอย่างผ่าเผยว่า “แน่นอนว่าย่อมตำหนิท่านอ๋องของพวกท่านอยู่แล้ว”“ยิ่งกล้าหาญชาญชัยขึ้นเรื่อยๆ แล้ว ถึงกับกล้าตำหนิท่านอ๋อง เจ้าไม่กลัวท่านอ๋องเปลี่ยนเจ้านายให้เจ้าหรือ” หลินเฟิงจงใจแกล้งนาง“เปลี่ยนเป็นใคร เปลี่ยนเป็นแม่นางเย่งั้นเหรอ?” เหลียนเย่ราวกับถูกเหยียบหางก็ไม่ปาน “นางเป็นเทพธิดาหรือไง! ท่านอ๋องถึงต้องได้รีบส่งสาวใช้ไปอยู่ข้างกายนาง ข้าจะติดตามใครยังไม่ถึงรอบให้ท่านอ๋องของพวกท่านมาจัดแจงกระมัง! ตอนนั้นองครักษ์หลินคำก็แม่นางเย่ สองคำก็แม่นางเย่ องครักษ์หลินคงไม่ได้ถูกใจนางเข้าเหมือนกันแล้วหรอกนะ!”“ข้าก็ไม่ได้หาเรื่องเจ้าเสียหน่อย เจ้าจะเสียงดังใส่ข้าทำไม ผู้ใดถูกใจนางกัน” หลินเฟิงรู้สึกน้อยใจแทบตายแล้ว กลับมาแล้วก็ไม่พูดต้อนรับสักคำ แถมยังพูดเรื่องที่ไม่มีมูลอีก พวกผู้หญิงล้วนไร้เหตุผลเช่นนี้กันหมดหรือ?“แน่นอนว่าคงมีคนถูกใจเข้าแล้วล่ะสิ!” นางคร้านจะสนใจเขาแล้ว นางได้ยินว่าท่านอ๋องปฏิบัติต่อเย่ซู่ซู่ไม่ธรรมดา เกรงว่าจวนอ๋องคงจะมีคนใหม่เพิ่มมาอีกแล้ว

  • ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา   บทที่ 427

    เฉิงฮองเฮามีฐานะเป็นผู้นำแห่งวังหลังย่อมไม่อาจดึงบุตรชายไว้ไม่ยอมปล่อย นางต้องไปรับมือกับเหล่าขุนนางในราชสำนักและสตรีในครอบครัวของพวกเขา ยังต้องเข้าร่วมเลี้ยงต้อนรับเหล่าทหารสู่กลับเมืองกับฮ่องเต้ด้วยหลังเซี่ยซางหลุดพ้นจากการพัวพันต่างๆ นานาของเฉิงฮองเฮาได้ก็เป็นเวลาหนึ่งชั่วยามให้หลังแล้ว เพราะเจียงเฟิ่งหัวกำลังตั้งครรภ์จึงได้รับอนุญาตจากฮ่องเต้ ให้นางไม่ต้องไปต้อนรับบรรดาแขกเหรื่อเหมือนพระชายานางอื่นๆในพระราชวังยิ่งยุ่งขิงไปหมด ผู้ดูแลของตำหนักทั้งหก รวมทั้งเหล่าขันทีและนางกำนัลล้วนเคลื่อนไหวไปมาท่ามกลางงานเลี้ยงเซี่ยซางดึงนางมุ่งหน้าไปทางตำหนักเฉินซีที่อยู่ตำหนักใน จากนั้นก็ไล่สาวใช้และองครักษ์ที่ตามเขามาออกไป มือข้างหนึ่งของเจียงเฟิ่งหัวถูกเขากุมไว้ มืออีกข้างปกป้องท้องไว้ ฝีเท้าดูเหมือนจะช้าไปอีกเล็กน้อยเขาเห็นนางเดินไม่ไหวแล้ว จึงถามนางว่า “ข้าอุ้มเจ้าดีหรือไม่”เจียงเฟิ่งหัวชี้ไปที่ท้องของตน “ยามนี้หม่อมฉันหนักกว่าหมูอีกเพคะ”เซี่ยซางกับไม่เชื่อเรื่องนี้ ขณะคิดจะลงมือ เจียงเฟิ่งหัวก็รีบเบี่ยงกายหลบ “หม่อมฉันรู้ว่าท่านอ๋องทรงอุ้มไหว เพียงแต่ตอนนี้เป็นช่วงเวลาพิเศษ อาจทำ

  • ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา   บทที่ 426

    เซี่ยซางตะลึงไป ในที่สุดเสด็จพ่อก็ทรงยอมรับความสามารถของเขาแล้วจากนั้น ฮ่องเต้ก็ก้าวเข้าไปพยุงซูเต๋อไห่ขึ้นมาด้วยตนเอง “แม่ทัพซูลุกขึ้นเถิด ชายแดนโชคดีที่มีแม่ทัพซูคอยปกปัก ชาวบ้านถึงได้ไม่มีสิ่งใดต้องกังวล ผลงานของท่านไม่อาจมองข้ามเลยจริงๆ!”ซูเต๋อไห่กล่าวว่า “กระหม่อมเพียงยึดมั่นในหน้าที่ของตนเท่านั้นพ่ะย่ะค่ะ ชายแดนสงบมั่นคง กระหม่อมมิได้ผิดต่อความไว้วางใจของฝ่าบาทและไม่ผิดต่อราษฎรในใต้หล้า ทั้งนอกและในแคว้นต้าโจวของเราล้วนสรรเสริญความปรีชาของพระองค์พ่ะย่ะค่ะ”“ดีๆๆ แม่ทัพซูเชิญเถิด เหล่าทหารกล้าทั้งหลายเชิญเถิด” ฮ่องเต้กล่าว “เราได้เตรียมงานเลี้ยงต้อนรับไว้ให้เหล่าแม่ทัพและนายทหารทั้งหลายแล้ว วันนี้เรากับทุกท่านไม่เมาไม่เลิกรา”“ขอบพระทัยฝ่าบาท” ทุกคนกล่าวพร้อมกันอีกครั้งฮ่องเต้ร่วมงานเลี้ยงกับเหล่าขุนนางและราษฎร แสดงให้เห็นว่าฮ่องเต้ให้ความสำคัญกับเหล่าขุนนางและราษฎรเพียงใด และยิ่งแสดงให้เห็นถึงความสนิทสนมของทางการกับประชาชนว่าเป็นดั่งครอบครัวเดียวกันด้วยผู้ที่ติดตามกองทัพมาย่อมมีกรมพิธีการเป็นผู้ดูแล เหล่าทหารในค่ายทัพก็ได้รับการเตรียมการไว้เรียบร้อยแล้ว รอเพียงฮ่องเต้นำ

  • ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา   บทที่ 425

    ต้นเดือนสอง ในที่สุดเหิงอ๋องก็กลับถึงเมืองหลวงเสียที ตั้งแต่ประตูเมืองจนถึงประตูวัง ราษฎรทั้งหมดล้วนมาอยู่บนท้องถนนเพื่อส่งเสียงโห่ร้องแสดงความยินดีให้แก่เหล่าทหารที่รบชนะในตอนแรกที่ฮ่องเต้มีบัญชาให้เหิงอ๋องดำรงตำแหน่งแม่ทัพใหญ่เหินทะยาน นำกำลังทหารชั้นยอดของเมืองหลวงหนึ่งแสนนายออกเดินทางไปขับไล่ศัตรูที่ชายแดน ทุกคนล้วนเต็มไปด้วยความกังวล ประการแรกเพราะทุกคนไม่รู้ว่าเหิงอ๋องมีความสามารถเช่นไร เพราะถึงอย่างไรเขาก็ยังไม่เคยมีผลงานการรบสองคือชาวหูชำนาญการรบในพื้นที่หนาวเหน็บที่เต็มไปด้วยหิมะและน้ำแข็ง หากต้าโจวเปิดศึกในตอนนี้ก็จะตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ ทว่าชาวหูกลับถูกเหิงอ๋องตีถอยร่นกลับไปที่รังเก่าของพวกมัน กระทั่งยังลงนามในหนังสือยอมแพ้ ว่าจะไม่มารุกรานชายแดนต้าโจวอีกตลอดกาลแคว้นต้าโจวถูกชาวหูรังแกมาตลอด ยามนี้เอาชนะชาวหูได้ ราษฎรของแคว้นต้าโจวจึงเต็มไปด้วยเสียงร้องแสดงความยินดี พากันร้องตะโกนแสดงความยินดีต่อเหิงอ๋องว่าท่านอ๋องเกรียงไกร แต่ละรอบดังขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้คนแก้วหูสั่นสะท้านอวี้อ๋องก็อยู่ในนั้นเช่นกัน แต่กลับไม่มีผู้ใดพูดถึงนามของเขา ถึงอย่างไรเขาก็ถือว่ามีชื่อรับตำแหน่ง

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status