ฮ่องเต้สนใจผลไม้แช่อิ่ม

ก่อนหน้าที่จะเกิดเรื่องราวที่ร้านค้าของหลินฉิงอันหนึ่งเดือน ฮ่องเต้ได้รับฎีกาและผลไม้แช่อิ่มที่เหิงจิ้งกั๋วส่งมา พระองค์ลองชิมแล้วก็ถูกใจไม่น้อยกับผลไม้ชนิดนี้ ฝ่าบาททรงประทานผลไม้ให้กงกงคนสนิทชิมพร้อมปรึกษาว่าจะทำอย่างไรจึงจะได้ผลไม้แช่อิ่มจำนวนมากเป็นเสบียงให้กับชาวบ้านในแคว้น เพราะราคาที่ถูกมากเพียงชั่งละ 20 อีแปะ แต่สามารถประทังความหิวโหยให้ชาวบ้านได้หลายวัน

“กราบทูลฝ่าบาท กระหม่อมคิดว่าหากเจ้าของผลผลิตนี้มีเมตตา พวกเขาคงไม่หวงสูตรการทำผลไม้แช่อิ่มกระมังพะย่ะค่ะ”

“เฮ้อ! เจ้าคิดว่าคนค้าขายพวกนี้จะเห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวมหรือ หากเราไปขอสูตรพวกเขามาแล้วการค้าของพวกเขาซบเซาจะทำอย่างไรเล่า”

“เช่นนั้นฝ่าบาทส่งกระหม่อมไปสืบเรื่องนี้ก่อนดีหรือไม่พะย่ะค่ะ หากได้เรื่องเช่นไร กระหม่อมจะรีบส่งม้าเร็วมาส่งข่าวให้ฝ่าบาทตัดสินพระทัยอีกครั้ง”

“อืม… ความคิดไม่เลว เช่นนั้นเจ้าเดินทางไปกับองครักษ์ส่วนตัวของข้าสักสิบคนก็แล