NC ปะป๊าไม่อ่อนโยน

อี้หานแทรกตัวลงภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับภรรยา มือหนารวบร่างของเฉิงฮวนเข้ามากอดด้วยความคิดถึง

"ฮวนฮวน น้องไม่สงสารอี้หานน้อยบ้างเลยเหรอ มันคิดถึงหนูจะแย่แล้วนะ"

เฉิงฮวนเมื่อได้ยินสามีพูดแบบนั้น ก็ไม่อาจต้านทานความต้องการที่ฝังลึกอยู่ภายในหัวใจได้อีกต่อไป

"อืม ยะ..อย่าบีบสิคะป๊ะป๋า เสียดายหม่ำ ๆ ของลูก"

ก้อนซาลาเปาที่เต่งตึงถูกนวดคลึงเบา ๆ เพื่อกระตุ้นอารมณ์ น้ำสีใสไหลซึมจากยอดอกสีหวานผ่านชุดนอนเนื้อบางเบาจนเปียกชื้น เช่นเดียวกับความต้องการของทั้งคู่ที่ตอนนี้ไม่อาจเก็บกดต่อไปได้อีกแล้ว

"เสี่ยวเหมิงเด็กดี แบ่งให้ป๊ะป๋ากินหน่อยนะลูก"

แรงมือที่กำลังนวดคลึงอกอวบถูกเพิ่มน้ำหนักขึ้นจนเฉิงฮวนเสียวซ่านไปทั่วทั้งกาย หลังจากเล่นงานบัวตูมอวบอัดจนหนำใจ กู้อี้หานจึงรีบจัดการกับเสื้อผ้าไม่กี่ชิ้นที่กั้นกลางระหว่างเขากับภรรยาให้พ้นทาง

"อึก! ฮวนฮวน จ๊วบ จ๊วบ"

"อ๊าา กัดอีกค่ะป๊ะป๋า กัดแรง ๆ "

โพรงปากร้อนครอบดูด ขบกัดจุกสีหวานที่ชูช่อเบ่งบานรออยู่อย่างไม่ปรานี มือสองข้างบีบบี้เต้าสร้างจับป้อนเข้าปากของตนอย่างหื่นกระหาย นานหลายเดือนแล้วที่กู้อี้หานเดินทางไปทำงานที่ต่างเมือง พอกลับมาก็ต้องพบว่าภรรยาไม่สบาย กว่าจะได้สุขสมเช่นนี้จึงไม่อาจเก็บข่มความต้องการอีกต่อไปได้

เรือนร่างอรชรของเฉิงฮวนแอ่นอกอวบให้สามีได้เสพสมตามอารมณ์หมาย สติของนางกระเจิดกระเจิงจากการปลุกเร้าเพียงในระยะเวลาสั้น ๆ มือเรียวของนางเผลอขยุ้มผมสามี ก่อนจะกดศีรษะของเขาเข้ากับสองเต้าของตนด้วยความรู้สึกที่อ่อนไหว 

ยิ่งปลายถันสีหวานถูกขบกัดดูดดึงมากเท่าไหร่ ร่างอ้อนแอ้นก็ยิ่งบิดเร่า ทำให้ส่วนสงวนกลางกายถูไถไปมากับฝ่ายตรงข้ามจนน้ำสีหวานซึมปริ่มออกมา

"ฮวนฮวน ป๊ะป๋าไม่ไหวแล้ว หนูร้อนแรงจนป๋าแทบระเบิด"

กู้อี้หานจำต้องละจากเต้าสร้างขึ้นมา ทว่ามือของเขาข้างหนึ่งกลับเลื่อนลงไปทักทายกลางกายสาว ติ่งเนื้ออ่อนไหวถูกหยอกเย้าไปมาจนเฉิงฮวนไม่อาจควบคุมสติได้ ใบหน้างดงามของนางเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อผุดพรายขึ้นตามกรอบหน้า ปากกระจับพร่ำบอกให้สามีรีบเข้ามาหาเธอไม่หยุด

"อ๊าา หนูก็ไม่ไหว ป๋าขา เข้ามานะ เข้ามาหาหนูเร็ว ๆ หนูต้องการป๊ะป๋า"

กึด!

"อ๊ะ  อ๊าา ฮวนฮวน แน่นมาก ดีที่สุดเมียจ๋า"

"อ๊าาา เร็วอีกป๋าขา"

สองเสียงของสามีภรรยาครางกระเส่าออกมาพร้อมกัน เพียงแค่ส่วนปลายหัวหยักของกู้อี้หานส่งเข้าไปในช่องทางสวาทกลางกายสาว

เรือนร่างสะโอดสะองบิดเร่าอยู่ใต้ร่างของสามี ที่กำลังโถมกายแกร่งใส่ไม่ยั้งจนเกิดเสียงดัง พั่บ  พั่บ  พั่บ รัวเร็วขึ้นเรื่อย ๆ 

เสียงของทั้งคู่หอบกระเส่าดังขึ้นตามความเร็วของสะโพก จนกู้อี้หานต้องประทับริมฝีปากลงบนปากนุ่มเพื่อเก็บเสียงเพราะเกรงว่าลูกน้อยที่นอนอยู่เตียงเล็กจะตื่น

ในขณะที่จูบของเขาร้อนแรงขึ้นเรื่อย ๆ สองมือหนาก็มัวเมากับการเค้นคลึงอกอวบจนน้ำนมเอ่อซึมออกมา สะโพกหนาก็โยกย้ายโถมความเป็นชายเข้าใส่กลางกายสาวอย่างบ้าคลั่ง

"อื้มม  อ๊าาา ป๋าขา สะ..เสียว เสียวสุด ๆ เลยค่ะ"

เฉิงฮวนนอนแผ่หลาผมยาวสยายคลุมไปทั่วหมอน เธอยินดีให้สามีเชยชมความงามได้ตามที่เขาปรารถนา สายตาของเธอเต็มไปด้วยความต้องการที่พร้อมจะตอบสนองให้เขา กรอบหน้าที่เต็มไปด้วยเหงื่อเม็ดเล็ก ปากสีชาดที่เผยเสียงครางกระเส่า เอวกิ่วคอดทว่าอกอวบกลับเอิบอิ่มล้นมือ

ภาพตรงหน้าทำให้กู้อี้หานไม่อาจต้านทานกิเลสที่กำลังครอบงำจิตใจของเขาอยู่ เช่นเดียวกับเฉิงฮวนที่ยินยอมและยินดีจะปรนนิบัติสามีจนเขาอิ่มเอม หลายปีที่เธอกลายเป็นเพียงดวงวิญญาณเร่ร่อน เธอได้พบเห็นผู้คนมากมายหลายประเภท

ความรักฉันสามีภรรยา กิเลสตัณหาระหว่างหญิง-ชายชู้ และอื่น ๆ อีกมากมาย ถึงตอนนี้จึงทำให้เธอตระหนักได้ว่า เรื่องบนเตียงเป็นส่วนสำคัญในชีวิตคู่ของสามีภรรยา 

แสดงว่าช่วงเวลาที่ผ่านมาก่อนเธอจะเสียชีวิต เธอมักจะได้รับคำแนะนำว่าต้องปฏิเสธสามีบ่อย ๆ เพื่อไม่ให้สามีเบื่อหน่าย ตามที่แม่เลี้ยงของเธอบอก ถือเป็นความคิดที่ผิดอย่างมหันต์

เรื่องบนเตียงกับสามีของตนเอง ตราบใดที่เขาต้องการและเธอยินยอมพร้อมใจ ไม่ว่าบทรักครั้งนั้นจะดุเดือดแค่ไหน หากจบด้วยความสุขสม ก็ถือเป็นเพียงรสนิยมทางเพศของคู่สามีภรรยาเท่านั้น

"อู้วว ฮวนฮวน ซี๊ดดด อย่ารัดเมียจ๋า"

"อ๊ะ อ๋าห์ อืมระ..แรงอีกค่ะ อืม ขอแรง ๆ" 

เสียงครวญครางกระท่อนกระแท่นของสองสามีภรรยาโรมรันกันอย่างดุเดือด โดยไม่พักหรือหยุดหย่อนเลยแม่แต่น้อย การรับรู้ของเฉิงฮวนพร่าเบลอจนสมองขาวโพลน ครั้งแล้วครั้งเล่าที่น้ำหวานเอ่อซึมออกมาชโลมกลีบบุปผา ทำเอาร่างที่กำลังบิดเร่าแทบระเบิดออกเป็นเสี่ยง ๆ

"แรงแบบนี้เหรอครับ เท่านี้แรงพอไหม"

สองมือหนาจับกระชับเอวบางล็อกเอาไว้ ก่อนจะตอกอัดเข้าเต็มแรงจนเกิดเสียงดัง บลั่บ  บลั่บ  บลั่บ รัวและเร็วแรงตามอารมณ์ปรารถนา กระทั่งความเสียวซ่านล้นทะลักจนแทบจะกระอักจนอี้หานต้องระบายน้ำรักบางส่วนเข้าไปในถ้ำสาวจนเอ่อล้นอาบชุ่มไปทั่วกลีบบุปผา

"มะ..ไม่ไหวแล้ว อร้ายย"

"อ๊าคคค เมียจ๋า"

ร่างหนาทิ้งตัวลงทาบทับเมียรักอย่างหมดแรง เสียงหอบหายใจของทั้งคู่เหมือนคนที่วิ่งรอบสนามมานับสิบรอบ แต่เพียงครู่เดียวที่อี้หานน้อยพ่นพิษออกไป มันก็กลับมาชูคอรอพ่นพิษร้ายอีกครั้ง

"อย่าบอกนะว่า"

"ครับ อี้หานน้อยมันต้องการน้องอีกแล้วฮวนฮวน แต่รอบนี้น้องช่วยขึ้นข้างบนให้หน่อยได้ไหม ตาแก่อย่างพี่มันหมดแรงแล้ว"

แทนที่เฉิงฮวนจะเอียงอายหรืออิดออด แต่เธอกลับตอบออกไปว่า...

"สอนหนูสิคะ สอนแค่ครั้งเดียว หลังจากนั้นหนูจะทำมันออกมาให้ดีค่ะ"

พรึบ

ร่างของเฉิงฮวนถูกดึงขึ้นมานั่งคร่อมกลางความเป็นชายเอาไว้ ภายใต้การพร่ำสอนและเปิดประสบการณ์ใหม่ให้เธอเพียงในระยะเวลาสั้น ๆ

"โยกสิครับเด็กดี โยกขึ้นโยกลงช้า ๆ อย่าให้มันหลุดออกจากกัน ใช่ แบบนั้นและ"

กู้อี้หานประทับใจไม่น้อยที่นักเรียนในสังกัดเริ่มโยกกายรัวเร็วขึ้นตามที่เขาบอก และดูเหมือนว่านักเรียนคนแรกของเขาจะหัวไวไม่น้อย

"แบบนี้ถูกไหมคะ"

"อื้ม ซี๊ดดด ตัวแสบ ไหนบอกทำไม่เป็น"

"มะ..ไม่เป็นจริง ๆ ค่ะ แต่แบบนี้ก็น่าสนุกดีเหมือนกัน จริงไหมคะป๊ะป๋า"

ร่างอรชรโยกกายขึ้นลงจนหนำใจก่อนจะบดร่อนหมุนวนอยู่เหนือความเป็นชาย ปรนเปรอจนสามีของเธอพอใจ

บางจังหวะอี้หานกระทุ้งส่งความเป็นชายขึ้นใส่ร่องรักของภรรยาที่กำลังซุกซน ในระหว่างที่เธอตั้งตัวไม่ทันจนใบหน้าของเธอเหยเกเต็มไปด้วยความจุกเสียด

พั่บ  พั่บ  พั่บ  พั่บ

"ดื้อนักนะ มาม๊ะป๊ะป๋าจะอัดให้แหลกไปเลย"

"ซี๊ดด  อู้ววว ป๊าขาขออีก หนูขออีก อู้ววว"

อี้หานที่พยายามปราบพยศเมียเด็ก โชว์ลีลารักแสนพลิ้วไหวจนเรือนกายทั้งสองร่างเสียดสีกันจนร้อนระอุพร้อมจะระเบิดออกเป็นเสี่ยง ๆ

อี๊ดแอ๊ด   อี๊ดแอ๊ด   อี๊ดแอ๊ด   อี๊ดแอ๊ด

"ป๊ะป๋าขา เบาหน่อย เดี๋ยวลูกตื่น"

"ไม่ไหวจริง ๆ เมียจ๋า งั้นหนูลงมานี่"

สองร่างจำต้องแยกออกจากกัน ก่อนที่ร่างของเฉิงฮวนถูกจัดให้อยู่ในท่าโก้งโค้ง แก่นกายที่กำลังปวดหนึบถูกส่งเข้าไปในช่องทางรักก่อนที่เขาจะเริ่มกระทุ้งส่งความเป็นชายเข้าออกอย่างบ้าคลั่ง เสียงเนื้อกระทบกันดัง พั่บ  พั่บ  พั่บ ก้องไปทั่วห้อง เช่นเดียวกับเสียงเตียงที่ดังอยู่ไม่หยุด

อี๊ดแอ๊ด  อี๊ดแอ๊ด   อี๊ดแอ๊ด

"อ๊ะ  อ๊ะ  อ๊ะ  มะ..ไม่หยุดเลยป๋าขา เสียงดังไม่หยุด อ๋าห์ อ๊าา"

อี้หานแทบคลั่งเมื่อได้ยินเสียงของภรรยาครวญครางอย่างยั่วยวน ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเฉิงฮวนบ้าง แต่เขาชอบเหลือเกินที่เธอเป็นแบบนี้

"งั้นหนูเลือกมา จะไปที่ระเบียง หรือจะไปทำต่อในห้องน้ำ แต่พี่ว่าระเบียงก็เร้าใจไม่น้อย"

"หะ..ห้องน้ำ"

"เด็กดี งั้นหนูเดินนำไปเลย"

อี้หานไม่ยอมปล่อยให้เมียรักเป็นอิสระ แต่ปล่อยให้ส่วนสำคัญเชื่อมต่อกันเช่นนั้นแล้วค่อย ๆ เดินไปข้างหน้า เพื่อเสพสมกามสวาทต่อ

"อะ..เอาออกไปก่อน"

"เอาออกก่อนก็ได้ แต่ถึงข้างในหนูต้องแหลกคามือป๋าแน่ ๆ"

"ฮวนฮวนพร้อมให้ป๋าขาบดขยี้จนหนำใจ"

อี้หานดึงเมียรักเข้ามากอดเอาไว้อย่างห่วงแหน บัดนี้เขายอมแล้ว ยอมแพ้ให้กับหญิงสาวตรงหน้า หากวันไหนที่ต้องห่างกัน เขายังไม่รู้เลยว่าจะอยู่ต่อไปได้ยังไง

"พี่หวงแหนน้องเหลือเกินฮวนฮวน เราสองพ่อลูกขาดน้องไม่ได้จริง ๆ"