เรื่อง(ลับ)หลัง 3| เรื่องบังเอิญ

(แก...คือว่าเมื่อคืนนี้ฉันเห็น...เอ่อ)

"เห็นอะไรของแกยัยนิ้มอ้ำๆอึ้งๆอยู่ได้"

เช้าวันหนึ่งหลังผ่านงานแต่งมาได้หนึ่งอาทิตย์นาถนรีก็โทรเข้ามาหาเธอพูดน้ำเสียงอ้ำอึ้งคล้ายกำลังสับสนว่าจะพูดดีหรือไม่พูดดี

(คือว่าฉันเห็นสามีแกเดินกลับใครก็ไม่รู้ท่าทางกระหนุงกระหนิงกันเลย)

สิ้นคำพูดของนาถนรีอัชมาก็นิ่งเงียบไปชั่วครู่ริมฝีปากเรียวบางเม้มเข้าหากันอยู่พักใหญ่ก่อนจะเอ่ยตอบไปแผ่วเบา

"หรอ ? แกตาฝาดหรือเปล่าสามีฉันเนี่ยนะจะไปเดินกับผู้หญิงคนอื่นได้"

น่าขำชะมัดที่เธอหลงคิดว่าเขาจะกลับตัวได้หลังแต่งงาน !

ถ้าไม่เคยเห็นกับตาตัวเองมาก่อนเธอก็คงไม่คิดเชื่อคำพูดของเพื่อนตัวเองแน่ๆ

(ฉันว่าฉันตาไม่ฝาดนะคุณกันต์สามีเธอจริงๆ) นาถนรีตอบเบาๆน้ำเสียงมั่นอกมั่นใจ

"อืมก็คงอาจจะเป็นลูกค้าเขาล่ะมั้งไม่มีอะไรหรอกแก" อัชมาบอกปัดเพื่อนไป

(แกก็อย่าคิดมากล่ะบางทีอาจจะเป็นลูกค้าอย่างที่แกคิดก็ได้)

"โอเคแกไว้ว่างๆเจอกันนะ"

(จ้ะ)

นาถนรีวางสายไปนานแล้วแต่อัชมายังคงยกมือถือค้างอยู่ ริมฝีปากเรียวได้รูปเม้มเข้าหากันแน่นจนได้กลิ่นเลือดฝาดจากการเผลอกัดริมฝีปากตัวเองจนแตก

"เอ๋ยลูก...เอ๋ยครับเอ๋ย"

"คะ..ขาอ้าวป๊าเอ่อวันนี้ไม่ได้ไปทำงานหรอคะ ?" อัชมากระพริบตาถี่ๆเห็นพ่อสามีมายืนจ้องหน้าก็อดประหม่าไม่ได้ นั่นเพราะสายตาของเขาช่างมีพลังทำลายล้างมากเสียเหลือเกิน

"วันนี้ป๊าหยุดน่ะลูกเคลียร์งานเสร็จก็หาเวลาพักบ้างปล่อยคนหนุ่มๆเค้าทำกันไปก่อน" คนหนุ่มๆที่ว่าก็คงจะเป็นลูกชายคนเดียวของเขานั่นแหละ

"อ่อค่ะดีแล้วค่ะป๊าจะได้มีเวลาพักผ่อนบ้างหนูเห็นป๊าไปทำงานทุกวันเลย"

"แล้วนี่เป็นอะไรหรือเปล่าทำไมหน้าซีดๆเจ้ากันต์มันทำอะไรให้หนูไม่พอใจหรือเปล่า"

"เอ่อ..เปล่าค่ะไม่มีอะไรหรอกค่ะว่าแต่ป๊าทานอะไรหรือยังคะหนูไปทำอะไรให้ทานดีไหม?"

"อืมดีลูก..เอาอะไรก็ได้ง่ายๆเลยป๊ากินได้หมด"

"งั้นป๊ารอสักครู่นะคะ"

อัชมาเข้าครัวมาทำอาหารให้พ่อสามีทานเธอทำเมนูง่ายๆเป็นข้าวผัดปูเนื่องจากเปิดตู้เย็นมาเจอเนื้อปูแกะพอดีเลย ฝีมือการทำอาหารของอัชมาก็ไม่ได้เป็นสองรองใครเนื่องจากฝึกทำมาตั้งแต่เด็กพอเริ่มโตหน่อยก็มีหน้าที่ทำอาหารให้ทุกคนในบ้านกิน

หลังกินข้าวด้วยกันเสร็จเนื่องจากเธอถูกคะยั้นคะยอให้กินด้วยกันจากพ่อสามีทั้งคู่ก็แยกย้ายกันไป อัชมาก็เข้าห้องไปนอนอ่านนิยายโปรดส่วนกวินไปว่ายน้ำที่สระให้อาหารย่อย

ติ้ดๆๆ

เสียงมือถือเธอดังปลายเสียงเป็นเบอร์จากอรอารยา

"จ้าซินดี้คิดถึงเอ๋ยหรอโทรหาเค้าเนี่ย"

(ฮ่าๆๆยายบ้าก็คิดถึงน่ะสิถึงโทรมาหาเดี๋ยวนี้มีความสุขดีจนเพื่อนอิจฉาเลยน๊าเมื่อคืนก็ไปสวีทกระหนุงกระหนิงกันสองคนรู้ไหมว่าเพื่อนอิจฉาน่ะ)

"เมื่อคืน...แกเจอฉันที่ไหนนะ"

(อ้าวก็ที่โรงแรมxxxไงไอเห็นเดินควงกระหนุงกระหนิงกันเข้าไปเลยว่าแต่ไปเปลี่ยนบรรยากาศกันหรอตอนแรกนะไอว่าจะเข้าไปทักแล้วแต่เกรงใจสามีภรรยาเค้าจะสวีทกันอ่ะเนอะ)

"ฮ่าๆๆๆคงงั้นแหละแก" อัชมาหัวเราะกลบเกลื่อนในใจนี่สั่นไปหมด

จะเป็นเธอได้ไงในเมื่อเมื่อคืนนี้เธอไม่ได้ออกไปไหนเลย !

(เออแล้วนี่ยูรู้ยังยัยเรนมันมีแฟนแล้วนะไอเห็นมันลงในไอจีแต่ยังไม่ได้เปิดอย่างเป็นทางการน่ะถ่ายให้เห็นแค่ข้างๆ)

"ว้าว จริงหรอโอ๊ยเดี๋ยวฉันต้องไปส่องบ้างแล้วล่ะฮ่าๆๆ"

(คิดถึงยูนะเอาไว้วันหลังนัดกินข้าวกันอีกนะ)

"โอเคแกคิดถึงเหมือนกันนะ"

หลังวางสายอัชมาก็ปาดน้ำตาที่หยดลงมาออก เขาทำแบบนี้ทำไม ? คำถามมากมายผุดขึ้นมาในหัว ในเมื่อมีคนอื่นแล้วจะมาแต่งงานกับเธอทำไม !

ในหัวคิดเรื่องราวหลากหลายจนลืมว่าจะเข้าไปส่องในไอจีของเพื่อนดู นั่งเครียดไปก็ไม่ได้อะไรอัชมาเลยลุกไปแต่งตัวออกไปใช้เงินของผัวที่ไม่ซื่อสัตย์สักหน่อย เงินสินสอดที่พ่อสามีหอบไปขอเธอก็ถูกผู้เป็นป้าริบไปหมดด้วยเหตุผลที่เลี้ยงเธอมาตอบแทนข้าวแดงแกงร้อนไปซึ่งเธอก็ไม่ได้อะไรอยู่แล้ว ยังไงซะกรกฎก็ให้เงินเธอใช้ทุกเดือนแถมบัตรเครดิตวงเงินไม่อั้นอีกด้วย

อัชมาโทรหาเพื่อนทั้งสามคนแต่มีอรอารยาที่ว่างอยู่คนเดียวทั้งคู่นัดเจอกันที่ห้าง สองสาวช้อปปิ้งซื้อของกันอย่างสนุกสนาน เป็นครั้งแรกที่อัชมาใช้เงินเป็นเบี้ยหญิงสาวใช้บัตรรูดซื้อของไปกว่าห้าแสนบาททั้งกระเป๋ารองเท้าเสื้อผ้าเครื่องสำอางค์จนเต็มรถไปหมด พอได้ใช้เงินปลดปล่อยอารมณ์ก็เริ่มดีขึ้นตามลำดับ เธอชวนเพื่อนซี้ไปเข้าร้านทำผมเปลี่ยนสีผมใหม่เปลี่ยนอะไรใหม่ๆดูบ้าง

หมดเงินไปเกือบเจ็ดแสนบาทในวันเดียวทำให้อัชมารู้สึกดีขึ้น ในเมื่อเธอเวอร์ชั่นแสนดีแต่เขายังนอกใจเธอได้งั้นลองเจอเวอร์ชั่นอัชมาคนใหม่ดูบ้างก็แล้วกัน

หลังจากช้อปปิ้งไปหลายชั่วโมงรวมเวลาที่ไปทำผมใหม่อัชมาก็ขับรถหอบข้าวหอบของกลับบ้าน กรกฎยังไม่กลับแต่กวินกลับถึงบ้านแล้วเมื่อเห็นลูกสะไภ้หอบข้าวของมาเยอะเขาก็รีบมาช่วยถือทันที

"โห ไปซื้ออะไรมาเยอะแยะเลยล่ะลูกแล้วนี่โอ้โหทำผมมาใหม่ด้วยสวยๆลูกสวย" คนพ่อชมป๋อนัยน์ตาแวววับกวาดมองลุคใหม่ของลูกสะไภ้ไม่วางตา

"ขอบคุณค่ะป๊าพอดีเอ๋ยอยากลองเปลี่ยนอะไรใหม่ๆดูบ้างน่ะค่ะ" อัชมาตอบพลางส่งยิ้มหวานให้

"เปลี่ยนอะไรก็เปลี่ยนได้แต่ผมไม่ยอมให้เอ๋ยเปลี่ยนสามีใหม่หรอกนะไม่งั้นผมไม่ยอมจริงๆด้วย" กรกฎที่กลับมาถึงบ้านพอดีกล่าวขึ้นพลางรั้งต้นคออัชมาเข้ามาหอมเบาๆที่หน้าผากนูนสวย

"แล้วถ้าคุณอยากเปลี่ยนภรรยาใหม่ขึ้นมาบ้างล่ะเอ๋ยจะทำยังไงดี" อัชมาเอ่ยทีเล่นทีจริงส่งยิ้มยั่วเย้ากลบเกลื่อนพลางแอบสังเกตุสีหน้าคนไม่ซื่อ

"ผมจะทำยังงั้นได้ยังไงในเมื่อผมรักเอ๋ยขนาดนี้ ผมไม่กล้านอกใจเอ๋ยหรอก"

หรอ ! แล้วหมาที่ไหนมันพาผู้หญิงอื่นเข้าโรงแรมกันล่ะห๊ะ !

อยากตอกหน้าเขากลับแรงๆเหลือเกิน แต่ก็ทำได้แค่ยิ้มรับคำเขาเท่านั้น

"เอ๋ยครับมะรืนผมต้องบินไปดูงานที่ญี่ปุ่นหนึ่งอาทิตย์นะครับเอ๋ยอยู่บ้านกับป๊าได้ใช่ไหม"

กรกฎบอกขึ้นขณะนั่งทานมื้อค่ำด้วยกัน

"อ้าวแล้วทำไมแกไม่พาหนูเอ๋ยไปด้วยเลยล่ะจะได้ถือโอกาสไปฮันนิมูนด้วยกันซะเลยสิ"

"ผมกลัวว่าจะไม่มีเวลาพาเอ๋ยเที่ยวน่ะสิที่นู่นงานมีปัญหาซะด้วยสิเอาไว้คราวหน้าได้ไหมครับเอ๋ย"

"ได้สิคะ...เอ๋ยยังไงก็ได้อยู่แล้วค่ะ"

"เมียผมน่ารักที่สุดเลย"

ขนาดเธอน่ารักขนาดนี้เขายังนอกใจได้ลง แล้วนี่ไปญี่ปุ่นหนึ่งอาทิตย์นี่ไม่รู้ไปดูงานหรือไปดูอะไรกันแน่

"แล้วนี่แกไปเมืองไหนล่ะ ?"

"โอะตารุครับป๊า ยังไงผมฝากดูเอ๋ยด้วยนะครับ"

"อืมไม่ต้องห่วงลูกสะไภ้ป๊าทั้งคนน่า"

ที่ห้องนอน

"เอ๋ยอยากได้ของฝากอะไรไหมครับ" ขณะที่อัชมากำลังนั่งแปรงผมโดยมีกรกฎที่นอนพิงหัวเตียงนั่งมองศรีภรรยาอย่างหลงใหลถามขึ้น

"ขอให้คุณไม่เหลวใหลไม่นอกใจเอ๋ยได้หรือเปล่าล่ะคะ"

แวบนึงที่อัชมาเห็นว่าสามีของดธอชะงักค้างไปชั่วครู่

"โธ่เอ๋ยครับ...ผมจะไปกล้านอกใจผู้หญิงที่ผมรักอย่างเอ๋ยได้ยังไงกัน ผมไปทำงานนะครับเอ๋ยอย่าคิดมากเลยนะ" ร่างสูงรีบลุกลงจากเตียงเดินมาสวมกอดภรรยาแนบอกแน่น อกแกร่งสั่นไหวหวั่นใจนึกกลัวว่าภรรยาแอบไปรู้อะไรมาหรือเปล่า

"ที่ผ่านมาก่อนหน้านี้เรายังไม่ได้แต่งงานกันถ้าคุณก็ว่อกแว่กไปบ้างเอ๋ยก็จะพยายามเข้าใจนะคะ แต่ตอนนี้เราแต่งงานกันแล้วขอให้เราซื่อสัตย์ต่อกันคุณทำให้เอ๋ยได้ใช่ไหมคะ เพราะถ้าหากวันนึงเอ๋ยรู้ว่าคุณไม่ซื่อสัตย์กับเอ๋ยเท่ากับว่าคุณเองก็หมดรักในตัวเอ๋ยแล้วถ้าถึงวันนั้นเอ๋ยจะคืนอิสระภาพให้คุณเองนะคะ"

"ไม่เอานะ...ไม่พูดแบบนี้นะครับผมรักเอ๋ยคนเดียว บอกแล้วไงผมจะทำให้ผู้หญิงทั้งโลกต้องอิจฉาคุณเอง"

จะให้ผู้หญิงทั้งโลกอิจฉาหรือว่าสมเพชเธอกันแน่ !

ไม่พูดพร่ำกรกฎช้อนร่างเล็กกระทัดรัดเบาราวกับปุยนุ่นของภรรยาโอบอุ้มไปวางที่เตียงหนานุ่ม ทอดกายทาบทับมอบบทรักรัญจวนใจให้ ตั้งแต่แต่งงานมานี่เวลาจะรักกันอัชมาให้เขาสวมถุงยางตลอดถ้าเขาไม่ยอมสวมหญิงสาวก็ไม่ยอมให้ยุ่ง โดยเธออ้างเหตุผลว่ายังไม่พร้อมจะมีลูกในตอนนี้ขอเวลาให้เธออีกสักหน่อย

กรกฎหลับสนิทไปแล้วหลังบทรักที่เร่าร้อนจบลง แต่อัชมายังนอนไม่หลับหญิงสาวหยิบถือขึ้นมาเลื่อนดูไอจีไปเรื่อยๆส่องดูคนนั้นทีคนนี้ทีไม่ได้โฟกัสที่ใครเลยจนกระทั่งเห็นหน้าโปรไฟล์ของหนึ่งในเพื่อนซี้อัพสเตตัสว่ากำลังจะบินไปเที่ยวที่ญี่ปุ่นซึ่งเป็นเมืองเดียวกันกลับที่สามีเธอจะไปพอดี

รรินดาจะไปเที่ยวญี่ปุ่นกับใครกัน ?

แม้จะสงสัยแต่เธอก็ไม่อยากวุ่นวายกับเรื่องส่วนตัวของเพื่อน มันอาจจะเป็นการบังเอิญก็ได้ที่ทั้งคู่จะบินไปที่เดียวกันแถมวันเดียวกันอีกด้วย

นี่เธอคิดอะไรฟุ้งซ่านไปได้ยังไงนี่มันเพื่อนสนิทกับสามีของเธอเลยนะบ้าบอ !

ด่าตัวเองในใจแล้วจึงตัดใจหลับตานอนเลิกคิดเรื่องราวต่างๆที่ทำให้มันรกสมองเปล่าๆ

.

.