เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 7 : มิติลึกลับ 1/1
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-07 02:25:31ตอนที่
[7] มิติลึกลับ เสียงผู้ใดกัน และเมื่อนางหันกลับไปมองก็ยิ่งตกใจมากกว่าเดิม “นะ นี่” มะ..หมีขาว...พูดได้! “เสี่ยวหลงรอนายหญิงตั้งนาน กว่านายหญิงจะหาทางเข้ามาได้ ส่งสัญญาณไปก็แล้ว” เขากล่าวอันใด ส่งสัญญาณอันใด ไม่รอให้นางสงสัยสิ่งใด เขาก็พยักพเยิดที่ข้อมือของนาง “นายหญิงไม่รู้สึกว่าช่วงนี้มีอันใดแปลก ๆ เกิดขึ้นที่ข้อมือหรือ” ข้อมือเช่นนั้นหรือ ถึงว่า....ช่วงนี้นางรู้สึกตุบ ๆ ที่ข้อมือบ่อย ๆ เป็นเขาที่ส่งสัญญาณหานางหรือ “ว่าแต่เจ้าคือตัวผู้หรือตัว...” “ตัวผู้อันใดขอรับ เสี่ยวหลงเป็นบุรุษขอรับ!” เจ้าหมีขาวทำหน้ามุ่ย นี่มันเกิดเรื่องอัศจรรย์พันลึกอันใดกับนาง มาเจอหมีพูดได้ ทั้งยังถูกหมีงอนอีก ไหนจะมาอยู่ในสถานที่ใหม่ในชั่วพริบตา “ว่าแต่.... ที่นี่คือ.....” แต่เดี๋ยวนะ! นางว่านางรู้จักที่นี่นะ... นะ..นี่มันห้างเวลล์ ที่คานล้มลงมาทับนางจนตายนี่!! คิดแล้วก็รู้สึกกลัวขึ้นมา เหตุการณ์ตอนนั้นน่ากลัวไม่น้อย ตอนที่ทุกอย่างกำลังจะพังลงมา... “ที่นี่ปลอดภัยขอรับนายหญิง” ก่อนที่นางจะคิดไปไกลเสียงด้านข้างก็ดังขึ้น “จริงหรือ” นางหันไปมองเขาด้วยสายตาหวาด ๆ “ที่นี่คือมิติวิเศษของนายหญิง ที่ไม่ว่าผู้ใดก็ไม่สามารถทำลายได้รวมถึงตัวมันเองก็ไม่สามารถทำลายตัวเองได้ และนายหญิงสามารถส่งต่อมันให้กับบุตรสายตรงของนายหญิงได้อีกด้วย” “วิเศษถึงเพียงนั้นเชียว” นางมองไปรอบ ๆ นี่มันคือโซนเครื่องปรุงและพวกวัตถุดิบจำพวกของแห้ง หอม กระเทียมต่าง ๆ ที่นางมักมาซื้อเพื่อที่ไปทำน้ำจิ้มหมูกระทะ นางชอบทำน้ำจิ้มเอง หมักหมูเอง เพราะมีสูตรเด็ดที่คิดค้นขึ้นมา เพราะนางชอบกินหมูกระทะมาก ไปกินร้านอื่นก็ไม่ค่อยถูกใจเท่าใดนัก จึงได้คิดขึ้นมาเอง ซึ่งผู้ใดที่ได้กินก็ต้องยกนิ้วให้โดยเฉพาะสหายสนิทอย่างกำปั้น….คิดแล้วก็ไม่รู้ว่ายามนี้สหายเป็นอย่างไร..... เสี่ยวหลงรู้ว่าเจ้านายกำลังคิดสิ่งใดจึงได้รีบเปลี่ยนเรื่อง “นายหญิงระคายตัวไม่ใช่หรือขอรับ อีกทั้งยังปวดข้อมือ รีบไปชำระกายที่บ้านจำลองและรีบมาเข้าเครื่องรักษาตนเถิดขอรับ” นางที่ยังไม่ทันได้เข้าใจสิ่งใดก็ถูกเสี่ยวหลงดันหลังให้ออกจากโซนเครื่องปรุงไปยังโซนใหม่ คล้ายกับว่าที่นี่จะแตกต่างจากห้างเวลล์ที่นางรู้จักอยู่มาก เพราะที่นี่มันมีบ้านหลังใหญ่ที่ทันสมัยอยู่ในนี้ด้วย “นายหญิงเลือกห้องได้เลยขอรับ ทุกห้องมีห้องน้ำและมีอุปกรณ์ครบครันขอรับ” เสี่ยวหลงกล่าวนำเสนอด้วยความร่าเริง นางจึงได้แต่ก้าวเข้าไปในบ้านหลังนั้นและเลือกห้องที่รู้สึกชื่นชอบที่สุด จากนั้นก็สำรวจเล็กน้อย และเข้าไปในห้องน้ำที่อยู่ในห้องนั้นทันที เมื่อเห็นห้องน้ำแล้ว นางแทบจะถอดชุดที่สวมใส่อยู่ออกแทบไม่ทัน สวรรค์! ในที่สุดนางก็จะได้อาบน้ำอย่างมีความสุขเสียที! อ่างน้ำที่เต็มไปด้วยฟองขาวนุ่มและกลิ่นหอมตลบอบอวลก็ชวนหลับยิ่งนัก ไม่รอช้าจูกุ้ยหยวนรีบถอดอาภรณ์และลงอ่างยี่ห้อดังทันที ทันทีที่ร่างกายที่ระคายเคืองถูกน้ำและฟองโฟมนุ่ม ๆ ความหงุดหงิดภายในจิตใจก็คล้ายได้ถูกชำระออกไปเช่นกัน เพียงแต่ความสุขและความสบายตัวเช่นนี้ทำให้นางไม่รู้ตัวว่านางนอนในอ่างนานมากเพียงใด ในความรู้สึกเพียงแค่อยากนอนเล่นในนี้ไป เรื่อย ๆ ก็เท่านั้น จวบจนกระทั่งเสียงของเสี่ยวหลงดังขึ้น “นายหญิงออกมาได้แล้วขอรับ ยังมีหลายส่วนที่ต้องพูดคุยกัน” เมื่อได้ยินเช่นนั้นจูกุ้ยหยวนจึงรีบชำระกายให้เรียบร้อยและแต่งกายด้วยชุดใหม่ที่แขวนเตรียมไว้ ส่วนชุดเดิมเสี่ยวหลงบอกว่าเอาไว้จุดใดก็ได้ เพราะตอนออกไปจากที่นี่ นางก็จะกลับมาสวมใส่ชุดนี้เช่นเดิมแต่ผ่านการทำความสะอาดแล้ว
บทล่าสุด
รวยแล้วจ้า บ้านข้าขายหมูกระทะ ตอนที่ 127 : ตอนพิเศษที่ 2 เสี่ยวหลงขอร้องเทพชะตา
ตอนพิเศษ[2]เสี่ยวหลงขอร้องเทพชะตา “หมั้นหมาย ๆ เสด็จพ่อกล่าวคำอื่นไม่เป็นแล้วหรือ!” เสี่ยวหลงได้แต่ฟึดฟัดไปมาในใจหงุดหงิดอยู่เพียงผู้เดียว เขายังเป็นเด็กน้อยของนายหญิงจะรีบให้หมั้นหมายไปอันใด ได้ข่าวว่าสตรีผู้นั้นอายุมากกว่าเขาเป็นหมื่นปี นี่ไม่เท่ากับว่าเขากำลังถูกล่อลวงหรือ ไม่ได้! จะให้ร่างกายบริสุทธิ์ของเขาถูกฉกชิงไปไม่ได้! ยามนี้เขานอนอยู่ในสวนท้อบนแดนสวรรค์ เห็นว่าปีนี้มันมีรสชาติที่อร่อยขึ้น จึงอยากมาลองชิมดูว่าจะอร่อยกว่าในมิติหรือไม่ ปรากฏว่าสู้ในมิติไม่ได้สักนิด จึงเตรียมที่จะกลับไปในมิติ ซึ่งก่อนจะไปหางตาของเขาก็เห็นหลังไว ๆ ของใครบางคน นั่นมันตาเฒ่านี่ ใช่แล้ว! เรื่องที่เขากลุ้มใจตาเฒ่าอาจจะช่วยได้ “นี่ ท่านเทพชะตา” “เว้ยยยยย” เทพชะตาตกใจทันทีเมื่อจู่ ๆ ก็มีคนโผล่มาด้านหน้าของตนเอง “องค์ชายห้า ข้าตกใจหมด” “ข้าต้องขอโทษท่านด้วย ข้าไม่ได้ตั้งใจ”เมื่อเทพชราได้ยินอีกฝ่ายกล่าวขอโทษก็เกิดความระแวดระวังโดยทันที เหตุใดองค์ชายห้าดูเป็นมิตรขึ้น “ไม่ต้องระวังข้าถึงเพียงนั้น วันนี้ข้าเพียงอารมณ์ดีเท่านั้น” “อะ…อ้อ แล้วองค์ชายมีอันใดให้ข้ารับใช้หรือ” “รับใช้อันใด
รวยแล้วจ้า บ้านข้าขายหมูกระทะ ตอนที่ 126 : ตอนพิเศษที่ 1 หานฉิน (เซี่ย?) ร่วมใจ 1/2
ตอนพิเศษ[1]หานฉิน (เซี่ย?) ร่วมใจหมู่บ้านหวงหลิงนั้นยามนี้เปลี่ยนไปมากจากหมู่บ้านห่างไกลกลายเป็นศูนย์กลางการค้าที่ยิ่งใหญ่ พื้นที่ของหมู่บ้านขยายของไปอย่างมากแต่หากเป็นการขยายไปทางอำเภอจางเย่ หมู่บ้านเฮยจูโหยว มิใช่ทางหมู่บ้านเถียนเกา คิดแล้วก็ขำขันยิ่ง บริเวณแถบนี้ล้วนแต่ร่ำรวยและเจริญขึ้น มีเพียงหมู่บ้านเถียนเกาที่ดิ่งลง เปลี่ยนผู้นำหมู่บ้านมาหลายคน สุดท้ายก็ไม่รอด จนนางได้ข่าวว่าพวกเขาเริ่มขายบ้านแล้วย้ายไปอยู่ที่อื่น แน่นอนผู้ที่รอจังหวะนั้นอยู่คือท่านน้าเจิงซื่อและเสี่ยวจวน ทั้งคู่เริ่มกว้านซื้อที่ดินได้มากมาย อดีตเคยถูกขับไล่ ปัจจุบันกว้านซื้อมาให้หมด!หากได้มาแล้วค่อยขยายพื้นที่มาทางนี้ก็ยังไม่สาย เมื่อถึงยามนั้นจะเปลี่ยนชื่อหมู่บ้านด้วยผ่านไปสองวันเหล่าขบวนผู้สูงศักดิ์ก็เคลื่อนมาถึงอาณาจักรตระกูลฉินกันครบทุกคน “หลินเออร์” เมื่อมาถึงก็พากันวิ่งเข้าหาหลานสาวตัวกลมทันที จากนั้นจึงพากันงัดของขวัญออกมามากมาย มีทั้งอาภรณ์และเครื่องประดับที่งดงามออกมามากมาย เท่านั้นยังไม่พอยังพากันสวมใส่ให้หานหยวนหลินทันที ยามนี้เด็กน้อยราวกับตุ๊กตาล้มลุกก็ไม่ปาน แต่ดูท่าเจ้าตัวจะไม่ปลื้มเท่าใดน
รวยแล้วจ้า บ้านข้าขายหมูกระทะ ตอนที่ 125 : ตอนพิเศษที่ 1 หานฉิน (เซี่ย?) ร่วมใจ 1/1
ตอนพิเศษ[1]หานฉิน (เซี่ย?) ร่วมใจหานหยวนเหมินในวัยแปดหนาวกำลังนั่งกอดอกมองน้องสาววัยห้าหนาวอย่างหานหยวนหลินด้วยความไม่สบอารมณ์ “หลินเออร์ พี่บอกให้เจ้าไปขัดขวางท่านพ่อ เหตุใดพอแค่ได้ขนมที่ท่านพ่อไปเอาจากท่านแม่มามอบให้ก็ล้มเลิกแผนการเดิมของเราแล้วเล่า”“พี่ใหญ่ หลินเออร์ว่าท่านปล่อยท่านพ่อท่านแม่ไปเถิด ของอร่อยจะเยียวยาทุกสิ่งนะเจ้าคะ” “ปล่อยอันใดกัน นี่เจ้าลืมแล้วหรือว่าเราไม่เห็นหน้าท่านแม่มากี่วันแล้ว เพราะท่านพ่อมัวแต่กักขังท่านแม่เอาไว้คนเดียวในมิติ เจ้าไม่คิดถึงท่านแม่หรือ” “คิดถึง…...” ใบหน้ากลมของหานหยวนหลินเศร้าลงเมื่อนึกได้ว่าตนคิดถึงท่านแม่ไม่น้อย ท่านแม่มักถูกท่านพ่อนำตัวไปใช้เวลากันสองคนในมิติ ยามออกมาท่านพ่อก็จะใบหน้าสดใส ในขณะที่ท่านแม่ราวกับคนป่วยอ่อนแรง หรือว่าท่านแม่จะโดนบังคับนะ หานหยวนเหมินเมื่อรู้ตัวว่าสามารถกล่อมน้องสาวได้สำเร็จแล้ว จึงได้กล่าวต่อ“หลินเออร์ พวกเราต้องทวงท่านแม่คืนมานะ”ด้านในมิติ“ท่านพี่ พอได้แล้ว ข้าช้ำหมดแล้ว”“หยวนหยวนเจ้าไม่คิดถึงพี่หรือ พี่ทำงานติดกันเป็นเดือนกว่าจะเวลาว่างได้ หรือเจ้าไม่รักพี่แล้ว….” “ท่านไม่ต้องมากล่าวเช่นนี้ หากข
รวยแล้วจ้า บ้านข้าขายหมูกระทะ ตอนที่ 124 : วันขึ้นปีใหม่ 1/4
ตอนที่[61]วันขึ้นปีใหม่ “ท่านตา ท่านยาย พี่ใหญ่ หยวนหยวนตอนนี้นางตั้งครรภ์ได้สามเดือนแล้วขอรับ พวกเรากำลังจะมีสมาชิกใหม่แล้วขอรับ” !!!ทุกคนที่ได้ยินต่างก็ตกตะลึง แต่ไม่นานก็แปรเปลี่ยนเป็นความยินดี “ข้ากำลังจะมีเหลนแล้วหรือ หยวนเออร์ดีนัก” นางเฉาซื่อเอ่ยขึ้นก่อนใคร ก่อนจะตามด้วยผู้เฒ่าฉิน ผู้เฒ่าเจียวก็รีบเข้ามาแสดงความยินดีกับสหาย “ข้าดีใจกับเจ้าด้วยนะตาเฒ่า เจ้าจะได้มีเหลนแล้ว ปีใหม่ปีนี้ช่างดีนัก มีข่าวดีให้ชื่นใจด้วย” จากนั้นผู้คนจึงสลับกันมาอวยพรสองสามีภรรยาอย่างคับคั่ง ฉินกุ้ยหยวนเลิกร้องไห้แล้ว นางขำขันตนเองไม่น้อย ร้องไห้ราวกับเด็ก ๆ เจ้าก้อนแป้งที่อยู่ในท้องคงแสบไม่น้อยสินะ ถึงทำให้มารดาเปลี่ยนไปได้อย่างรวดเร็วเช่นนี้ “พี่สะใภ้ข้าอยากเห็นหน้าหลานแล้ว ต้องน่ารักมากแน่ ข้าจะเลี้ยงลูกของพวกท่านจนเติบใหญ่เลย” หานจื่ออี้พูดขึ้นด้วยความตื่นเต้น “แล้วเจ้าไม่เลี้ยงบุตรของเจ้าหรืออย่างไร” “จะยากอันใดก็เอามาเลี้ยงด้วยกันอย่างไรเล่า” หานจื่ออี้กล่าวอย่างไหลลื่น แต่เมื่อคิดว่าตนเพิ่งกล่าวอันใดไปก็มีใบหน้าขึ้นสีพลางมองไปที่คู่หมายแวบหนึ่งนางกล่าวว่าจะมีลูกกับเขาหรือฉินกุ้ยหย
รวยแล้วจ้า บ้านข้าขายหมูกระทะ ตอนที่ 123 : วันขึ้นปีใหม่ 1/3
ตอนที่[61]วันขึ้นปีใหม่ “พี่ไม่ อุ๊บ” หานจื่อหลันยังกล่าวไม่จบ เขาก็มีอาการพะอืดพะอมเอามือปิดปากแล้วรีบวิ่งเข้าบ้านไปทันที ฉินกุ้ยหยวนเห็นเช่นนั้นจึงตื่นตระหนกยิ่ง รีบหันมาบอกทุกคน ที่ยามนี้ล้วนแต่หยุดปฏิกิริยาของตนแล้วส่งสายตากังวลไปที่หานจื่อหลัน “เดี๋ยวจะจะจัดการเอง พวกท่านไม่ต้องเป็นห่วงนะเจ้าคะ” ฉินกุ้ยหยวนหันมากล่าวกับทุกคนก่อนที่รีบวิ่งเข้าบ้านไป นางเดินไปด้วยความเร่งร้อน เมื่อไปถึงก็พบว่าหานจื่อหลันอาเจียนออกมาและนั่งล้มพักอยู่ข้างอ่างน้ำในห้องครัวอย่างหมดสภาพ “พี่จื่อหลัน พี่เป็นอันใดกัน ท่านป่วยหรือเจ้าคะ เป็นข้าที่ดูแลท่านไม่ดี” “หยวนหยวน พี่รู้สึก…พะอืดพะอม อยากจะอาเจียนตลอดเวลา พี่…อุ๊บ” เขาลุกขึ้นไปเกาะที่อ่างน้ำนั่นอีกครั้งก่อนจะอาเจียนออกมา “รีบไปที่เครื่องรักษาตนเถิดเจ้าค่ะ” นางไม่อยากรั้งรออันใด รีบคว้าแขนเขาแล้วพาเข้ามิติทันที เมื่อถึงเครื่องรักษาก็รีบประคองเข้าไปนั่งแล้วเริ่มทำการรักษาอย่างด่วนที่สุด หานจื่อหลันที่ได้เข้าเครื่องรักษาไม่นานอาการพะอืดพะอมก็หายดีเป็นปลิดทิ้ง แต่ฉินกุ้ยหยวนนั้นสงสัยนัก ที่หน้าจอแสดงผลของเครื่องรักษาตนที่อัปเกรดใหม่นั้น บ
รวยแล้วจ้า บ้านข้าขายหมูกระทะ ตอนที่ 122 : วันขึ้นปีใหม่ 1/2
ตอนที่[61]วันขึ้นปีใหม่ กลับมาที่เหตุการณ์ปัจจุบันนางมองอาณาจักรตระกูลฉินของนางยามนี้ที่คึกคักไม่น้อย ทั้งร้านหมูกระทะและเรือนรับรอง ผู้คนต่างหลั่งไหลกันมาที่นี่อย่างอุ่นหนาฝาคั่ง และที่นี่เหมือนว่าเป็นที่ที่หลายคนตั้งเป้าว่าจะมาฉลองปีใหม่ด้วยกัน ‘สถานที่ที่แสนอบอุ่น’ ทำให้หลายคนกล้าฉีกกรอบวัฒนธรรมเดิม ๆ ที่ปีใหม่ต้องฉลองกันที่บ้านของตนเอง ท่านลุงโหว ท่านลุงหลิว แม้กระทั่งนายช่างฉือยังพาครอบครัวมาฉลองปีใหม่ที่นี่ ก่อนวันขึ้นปีใหม่หนึ่งวันในที่สุดมิติของนางก็มีสัญญาณบางอย่างเกิดขึ้น นางจึงรีบวิ่งเข้าไปในบ้านท่ามกลางการห้ามปรามของสามีที่กลับว่านางจะล้มเอาได้ “ท่านพี่เดี๋ยวข้ามาเจ้าค่ะ” เมื่อเข้าไปในห้องของตนเองนางก็รีบเข้าไปในมิติ “เสี่ยวหลง” “นายหญิง” “เสี่ยวหลงเจ้า….” “นายหญิงเสี่ยวหลงกลับมาแล้ว” หนึ่งคนหนึ่งหมีต่างก็สบตากันกก่อนจะโผกอดกันด้วยความคิดถึง “ข้ารอเจ้าอยู่กลัวว่าเจ้าจะไม่กลับมา” “เสี่ยวหลงจะไม่มาได้อย่างไร ในเมื่อนายหญิงอยู่ที่นี่ ท่านตาผู้เฒ่า ท่านยายผู้เฒ่า ฮูหยินท่านแม่ ไหนจะคนอื่น ๆ อีก เสี่ยวหลงต้องกลับมาอยู่แล้ว” ที่จริงแล้วหน้าที่บนโลกมนุษย์ของ
บางทีคุณอาจจะชอบ
ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก!
ซีไซต์23.5K viewsมเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน
เย่ว์เหมี่ยว195.1K viewsย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา
กระต่ายน้อยใต้ดวงจันทร์72.8K viewsชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม2
จันทร์ส่องแสง8.3K viewsทะลุมิติมาเป็นจ้าวดวงใจทรราช
อัญธิญาน์983 viewsฮูหยินแม่ทัพใหญ่..สายลุย
กระต่ายหยก6.6K viewsฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน!
จันทร์ส่องแสง3.9K viewsพ่ายรักแม่ทัพจอมโหด
ชาไทยเย็น3.2K views
