LOGINShare
ตอนที่ 3 ขอบคุณที่มาทัน
Last Updated:
2025-02-26 00:04:59“ถ้าไม่ได้เอาไปจะกลัวทำไมล่ะ พี่เปรี้ยวคะหนูว่าลองเอากระเป๋ามาค้นเลยดีไหมคะ”
“ถ้าจะค้นก็ต้องค้นของทุกคนสิจะมาค้นของฉันคนเดียวได้ยังไง”
“เอาล่ะ อย่าเถียงกันเลยพี่ว่าเอากระเป๋าของทุกคนมากองรวมกันเดี๋ยวพี่จะให้เจ้าของงานตรวจกระเป๋าของทุกคนเอง”
พิชญาภาถอนหายใจ เธอคิดว่าเดินแบบเสร็จจะได้รีบกลับไปนอนแต่พอมาเจอเหตุการณ์แบบนี้เธอก็มีสีหน้าเซ็ง
หญิงสาวส่งกระเป๋าของตนเองไปกองรวมกับเพื่อนๆ จากนั้นก็นั่งฟุบอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้งรอให้เจ้าของงานตรวจกระเป๋าไปทีละใบตรวจชุดครบทุกใบแต่ก็ยังไม่มีต่างหูที่หายไป
“ต่างหูมันจะหายไปได้ยังไงต้องมีใครเอาไปแน่”
“มีใครออกจากห้องนี้ไปไหมหลังจากกลับมาจากเดินแบบแล้ว”
“พีชออกไปเข้าห้องน้ำค่ะ”
“เธอแอบเอาต่างหูไปหรือเปล่า”
“ฉันจะเอาไปทำไม”
“แต่เธอก็น่าสงสัยนะ เพราะเธอเป็นคนเดียวที่ออกไปจากห้องนี้ ฉันจำได้ว่าตอนเดินเข้ามาเธอนั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง”
“ฉันไม่ได้เอาไปจริงๆ ฉันแค่ออกไปเข้าห้องน้ำไม่เชื่อก็ลองดูกล้องวงจรปิดสิ”
“ที่นี่มีกล้องวงจรปิดก็จริงแต่ในห้องแต่งตัวและห้องน้ำไม่มีกล้องวงจรปิดนะ จะมีก็แต่ทางเดินเท่านั้น” เจ้าของสถานที่บอกกับผู้จัดงาน
ตอนนี้สายตานางแบบหลายคนหันมามองทางพิชญาภาเพราะหญิงสาวเป็นคนเดียวที่ออกไปจากห้องนี้
“พีชไม่ได้เอาไปจริงๆ นะคะ” หญิงสาวยืนยันอย่างหนักแน่นว่าเธอไม่ได้ทำแบบนั้น เธอยินดีให้ทางผู้จัดค้นกระเป๋าของเธออีกครั้งจากนั้นก็บอกว่าเดินไปเข้าห้องน้ำห้องไหน
บอดี้การ์ดและออแกไนซ์เดินตามประกบหญิงสาวไปยังห้องน้ำแต่ก็ยังหาต่างหูเพชรไม่เจอ
“ถ้ายังไม่เจอแบบนี้ทุกคนก็จะยังกลับไม่ได้เดี๋ยว เราจะเรียกตำรวจให้มาสอบถามเรื่องนี้อีกที”
“โอ้ย...ยายพีชเอาไปก็บอกมาเถอะน่า เขาจับได้แบบนี้แล้วจะซ่อนไว้ทำไม”
“ก็ฉันไม่ได้เอาไปจะให้ฉันยอมรับได้ยังไงล่ะ”
เสียงแต่ละเสียงเริ่มแตกกันเป็นสองฝ่ายบางคนก็บอกว่าพิชญาภาถูกใส่ร้ายบางคนก็บอกว่าหญิงสาวอาจจะแอบเอาเครื่องเพชรไปให้คนอื่นทางด้านนอกแล้วก็เป็น
แล้วประตูห้องก็เปิดอีกครั้งพร้อมทั้งชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาด้านใน
“ดูเหมือนว่าพวกคุณกำลังหาต่างหูกันอยู่ใช่ไหม”
“ใช่ค่ะ แล้วคุณคือใครคะ”
“ผมเป็นคนที่รับผิดชอบสถานที่ครับ นี่ครับต่างหูที่พวกคุณกำลังตามหา”
“แล้วมันไปอยู่ที่คุณได้ยังไง”
“ผมเอามันออกมาจากกระเป๋าของนางแบบคนหนึ่ง”
“กระเป๋าของใคร ใช่ของยายพีชหรือเปล่า”
“ผมไม่รู้ว่ากระเป๋าใบนั้นเป็นกระเป๋าของใครแต่ผมรู้ว่าใครเป็นคนเอาใส่”
“ใครเป็นคนทำอย่างนั้นคะ”
“ผมว่าพวกคุณอย่ารู้เลยแค่นี้เขาก็คงรู้สึกผิดมากๆ แล้วเอาล่ะในเมื่อของครบแล้วก็แยกย้ายกันกลับเถอะ”
“เราต้องหาคนทำผิดนะคะ ถ้าคุณไม่บอกพวกเราแบบนี้พวกเราคงไม่สบายใจ”
“ผมว่าคนที่ทำเขารู้ตัวดีว่าทำอะไรลงไป ผมจะให้โอกาสเขาพูดความจริงครับแต่ถ้าเขายังไม่สำนึกผิดและติดต่อมาผมจะส่งคลิปหลักฐานให้กับทุกคนได้ดูเอง วันนี้ผมว่าเรารีบจัดการเอาเครื่องเพชรมอบให้กับผู้ประมูลดีกว่านะครับ”
เมื่อผู้จัดงานไม่ติดใจเรื่องนี้อีกแล้วนางแบบแต่ละคนก็แยกย้ายกันกลับพิชญาภา หายง่วงเป็นปลิดทิ้งเพราะตนเองโดนกล่าวหาว่าขโมยทั้งๆ ที่ไม่เคยได้สัมผัสมันเลยสักนิดหญิงสาวขับรถมายังผับที่อยู่ใกล้คอนโดเพื่อจะหาอะไรดื่มแก้เซ็ง
เธอสั่งเครื่องดื่มมาดื่มและนั่งมองบาร์เทนเดอร์พี่ทำงานมือเป็นระวิงเนื่องจากคือวันศุกร์แบบนี้นักท่องเที่ยวค่อนข้างจะเยอะมากเป็นพิเศษ นั่งดื่มไปได้สักพักเก้าอี้ข้างกายของเธอก็มีคนมานั่งด้วย
“ขอนั่งด้วยคนนะครับ”
“ค่ะ” หญิงสาวตอบแต่ไม่ได้หันไปมองเพราะในสถานที่ท่องเที่ยวการทักทายลักษณะนี้ก็มักจะเกิดขึ้นบ่อยๆ
แต่ก็เหมือนมีอะไรบางอย่างทำให้เธอต้องหันกลับมาแล้วก็ตกใจเมื่อผู้ชายคนนี้เป็นคนเดียวกับที่เธอเจอด้านหลังเวที
“อ้าวนี่เอง ขอบคุณนะคะ”
“ขอบคุณผมเรื่องอะไรครับ”
“ก็เรื่องต่างหูเมื่อกี้ไงคะ”
“หมายความว่ายังไงครับ”
“ก็เขาคิดว่าฉันเป็นคนเอาไปเพราะฉันเดินแบบเสร็จคนแรกและออกไปเข้าห้องน้ำ ถ้าไม่ได้คุณฉันก็คงแย่ คุณชื่ออะไรคะ”
“ผมชื่อวรรธครับ”
“คุณวรรธให้ฉันเลี้ยงเครื่องดื่มได้ไหม เป็นการขอบคุณ”
“ได้สิ แล้วคุณชื่ออะไรล่ะ”
“ฉันชื่อพีชค่ะ”
“ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณพีช”
“เช่นกันค่ะ”
หญิงสาวสั่งเครื่องดื่มมาให้กับปัณณวรรธหนึ่งแก้วจากนั้นก็เริ่มเงียบเพราะไม่รู้จะเริ่มต้นคุยกับเขายังไง ผู้ชายคนนี้มีหน้าตาคล้ายใครบางคนที่เธอรู้จักแต่พยายามนึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก
“คุณไม่อยากรู้เหรอว่าใครเป็นคนเอาต่างหูไป”
“ฉันไม่สนใจหรอกค่ะ ใครจะทำแบบนั้นมันก็ไม่เกี่ยวกับฉันนี่คะ”
“ขอดูกระเป๋าคุณหน่อยสิ”
เมื่อพิชญาภาหยิบกระเป๋าสีดำของตนเองขึ้นมา ชายหนุ่มตรงหน้าก็ยิ้มเขา ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและเปิดคลิปวิดีโอที่ได้มาจากกล้องวงจรปิดที่ซ่อนอยู่ในห้องให้หญิงสาวดู
“ไม่น่าเชื่อเลยว่าเธอจะทำแบบนี้” เมื่อเห็นว่ามีคนจงใจเอาต่างหูมาใส่กระเป๋าระหว่างที่เธอออกไปเข้าห้องน้ำพิชญาภาก็รู้สึกโมโหเป็นอย่างมาก
“คุณเอาคลิปนี้มาจากไหนคะ”
“ในห้องนั้นมีกล้องวงจรปิดครับ”
“แล้วทำไมตอนแรกบอกว่าไม่มีล่ะคะ”
“เพราะไม่ยังไม่อยากตัดอนาคตใคร ถ้าทุกคนเห็นขาก็คงไม่กล้ามองหน้าใคร แต่ตอนนี้เขาก็คงถูกเรียกเข้าไปคุยแล้ว”
“คุณเข้ามาเอาต่างหูตอนไหนคะ”
“ผมให้การ์ดหน้าห้องเป็นคนเอามาให้ผมน่ะ พอดีว่าผมอยู่ที่ห้องควบคุม แต่ถ้าผมไม่เห็นและยังหาต่างหูไม่เจอก็คงจะต้องย้อนดูกล้อง ผมเลยตัดสินใจเอาต่างหูมาคืนดีกว่าเพราะไม่อยากให้ทุกคนต้องเสียเวลา”
“ถ้าคุณมาช้าเขาก็คงเรียกตำรวจ”
“ผมคุยโทรศัพท์สายสำคัญอยู่ครับก็เลยมาช้า”
“แต่ก็ดีนะคะที่ยังมา”
“คุณไปมีเรื่องอะไรกับเขาหรือเปล่าเขาเลยแกล้งแบบนี้”
“ฉันเคยรับงานเดินแบบงานเดียวกับเขาค่ะ แล้วผู้จัดงานให้ฉันใส่ชุดฟินนาเล่แทนเขา เขาก็เลยโกรธ แต่ไม่นึกว่าจะทำแบบนี้แต่นั้นมันก็ครึ่งปีแล้วนะคะ”
“ผู้หญิงโกรธแรงเหมือนกันนะครับ”
“ใช่ค่ะ
“แต่ผมว่าเขาจงใจจะทำให้คุณรับผิดชอบ”
“ฉันต้องขอบคุณคุณมากจริงๆ นะ คุณวรรธถ้าไม่ได้คุณป่านนี้ฉันก็คงถูกตำรวจจับไปแล้วแน่ๆ”
“แล้วคุณจะเอายังไงต่อล่ะ”
“ฉันก็ไม่อยากยุ่งกับเขาหรอกนะ ต่างคนต่างอยู่แบบนี้ดีกว่า”
“แต่ถ้าเจอกันครั้งหน้าคุณก็ควรระวังตัวไว้นะ”
“คงไม่ต้องระวังตัวหรอกค่ะเพราะฉันคิดว่าจะพักงานพวกนี้ไว้ก่อน” เพราะเธออยากทุกเทให้กับการเรียนปีสุดท้ายอย่างเต็มที่
Latest chapter
รสสวาทอาจารย์สุดเนิร์ด ตอนที่ 28 ตอนจบ
การมาฝึกงานของพิชญาภาและเพื่อนในบริษัทของ ปัณณวรรธเป็นไปด้วยความเรียบร้อย ชายหนุ่มเคยแวะมาดูนักศึกษาเพียงสองครั้งเท่านั้น ทำให้พิชญาภารู้สึกสบายใจมากเพราะกลัวเพื่อนคนอื่นจะจับได้ถึงความสัมพันธ์ของเธอและเจ้าของบริษัทแต่ดูเหมือนจะไม่มีใครสนใจเรื่องนี้เลยอีกทั้งไอยวริญและดลยาก็ไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้ มันทำให้พิชญาภาเลิกกังวลและฝึกงานอย่างมีความสุขเมื่อฝึกงานเสร็จก็กลับไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยจากนั้นก็สอบปลายภาค เมื่อผลสอบออกมาพิชญาภาก็ยิ้มกว้าง หญิงสาวเรียนจบได้เกรดนิยมอันดับสอง เพราะมีช่วงเรียนอยู่ชั้นปีสองที่เธอพลาดไปบางวิชา ทำให้ต้องขยันมากขึ้นในการเรียนปีสามและปีสี่ แต่การขยันและตั้งใจเรียนก็ทำให้เธอคว้าเกียรตินิยมอันดับสองมาได้ถึงแม้มันจะต่ำกว่าความตั้งใจแรกก็ตาม“ดีใจด้วยนะพีช” ดลยาและไอยวริญรู้สึกภูมิใจในเพื่อนของตนเองมากๆ เพราะพิชญาภาเป็นตัวอย่างของความขยันและความอดทนตั้งใจเรียนกว่าใครในกลุ่ม ตั้งใจจดเลคเชอร์ทุกวิชาที่อาจารย์เข้าสอน อีกทั้งยังช่วยติวเพื่อนที่ไม่เข้าใจจนพวกเธอสองคนสอบผ่านและเอาตัวรอดได้ทุกครั้ง“ใจหายเหมือนกันนะเราเรียนด้วยกันมาเจ็ดปีเลย จบแล้วก็ต้องแยกย้าย” ดลยาร
รสสวาทอาจารย์สุดเนิร์ด ตอนที่ 27 คำสัญญา
“เรื่องของ ความรักเรื่องของหัวใจบางครั้งมันก็พูดและอธิบายยากนะพีช พีชไม่ใช่คนเดียวที่ทำแบบนี้และพีชก็ไม่ได้ตั้งใจทุกอย่างมันเกิดจากความบังเอิญ ถ้าพีชรู้ก่อนแล้วคบเขานั่นก็อาจจะมีส่วนผิดอยู่บ้าง เป้เข้าใจพีชนะ”“คนอื่นเขาจะคิดว่าพีชเพราะอยากได้คะแนนดีหรือเปล่าล่ะ”“คนอื่นก็อาจจะมีคิดบ้าง แต่เป้กับไอย์ไม่คิดแบบนั้นหรอกนะ อย่ากังวลไปเลยนะเราสองคนเข้าใจพีชและจะอยู่ข้างพีช”“ขอบใจมากนะ รู้มั้ยตั้งแต่รู้ความจริงมาจนถึงตอนนี้หนึ่งเดือนกว่าพีชไม่มีความสุขเลย เวลานั่งเรียนวิชาของพี่วรรธ พีชก็ต้องนั่งก้มหน้าฟังแค่เสียงเท่านั้นพีชกลัวจะทำให้พี่เขาเสียสมาธิในการสอน มันอึดอัดเหมือนกันนะ วันธรรมดาเราไม่เจอกันเลยต้องรอให้เป็นวันหยุดหรือไม่ก็เป็นวันที่เข้าไม่ต้องมาสอน”“แต่เราไม่เห็นความผิดปกติเลยนะอาจารย์เขาก็สอนตามปกตินับว่าเขามีความเป็นมืออาชีพมากเพราะฉะนั้นพีชไม่ต้องกังวลเรื่องนี้หรอกพวกเราเข้าใจดี”“ถ้าคนอื่นรู้ล่ะพีชกลัวมันจะมีปัญหาทีหลังแต่ถ้าจะให้พีชเลิกกับเขาพีชก็ทำไม่ได้หรอกพี่วรรธไม่ได้ผิดอะไรเลย ผิดที่พีชต่างหาก”“จะไม่มีใครรู้เรื่องนี้เราสองคนจะเหยียบมันไว้ที่นี่ถ้าออกจากร้านชาบูแล้วเราก
รสสวาทอาจารย์สุดเนิร์ด ตอนที่ 26 ความลับ
วันนี้เป็นการสอบวันสุดท้ายพิชญาภา ดลยาและไอยวริญพากันมาที่ร้านชาบูเพื่อฉลองหลังจากสอบเสร็จ พวกเธอทั้งสามคนได้ฝึกงานที่เดียวกันที่บริษัทของปัณณวรรธเรื่องที่เป็นแฟนกับอาจารย์สุดเนิร์ดพิชญาภายังไม่บอกใครแม้จะรู้สึกอึดอัดมากแต่เธอก็ต้องพยายามอย่างที่สุดในทุกคาบเรียนที่ต้องนั่งเรียนกับเขาหญิงสาวจะพยายามนั่งก้มหน้าและไม่มองหน้าแฟนหนุ่มเพราะกลัวจะทำให้เขาเสียสมาธิแต่ดูเหมือนไอริณกับนักศึกษาคนอื่นจะไม่ได้คิดอย่างนั้นเลยเพราะพวกเธอเอาแต่จ้องอาจารย์หนุ่มจนกระทั่งหมดชั่วโมงสอนแต่พิชญาภาก็แอบสังเกตว่าคนรักของเธอไม่ได้สนใจจะมองใครอื่นเลยเขาตั้งหน้าตั้งตาสอนและอธิบายเหมือนกับมองไม่เห็นผู้หญิงที่นั่งอยู่แถวหน้า มันเลยทำให้เธอรู้สึกสบายใจขึ้น“ตื่นเต้นไหมที่จะได้ไปฝึกงาน” ดลยาถามหลังจากทานอาหารไปได้ไม่นาน“ตื่นเต้นสิไม่รู้ที่บริษัทจะเป็นยังไงบ้าง แล้วอาจารย์ที่จะไปคุมเราตอนฝึกงานใช่อาจารย์สุดเนิร์ดหรือเปล่า” ไอยวริญตื่นเต้นไม่แพ้กับเพื่อนอีกสองคน“ไม่นะเขาแค่ให้สถานที่ฝึกงาน แต่เขาไม่ได้เกี่ยวข้องกับการฝึกงานเลย” ดลยาตอบตามที่ตนเองทราบมาจากอาจารย์ที่ปรึกษา“ก็ดีเหมือนกันนะถ้ามีสายตาเขาคอยจ้องก็ค
รสสวาทอาจารย์สุดเนิร์ด ตอนที่ 25 รู้สึกผิด
เพราะเมื่อวานพิชญาภาโดดเรียนโดยไม่ได้บอกเพื่อนอีกทั้งยังปิดมือถือตลอดทั้งวัน เช้านี้หญิงสาวจึงรีบมาเรียนแต่เช้าเพื่อจะขอลอกเลคเชอร์ของวิชาที่เรียนในตอนบ่าย ส่วนวิชาของอาจารย์สุดเนิร์ดนั้นเธอไม่ห่วงเพราะเขาเองก็โดดสอนหญิงสาวคิดว่าต่อไปจะต้องหักห้ามใจตัวเองให้มากกว่านี้ไม่ใช่ว่าเขามาออดอ้อนก็ยอมนอนกับเขาโดยไม่สนใจเรื่องเรียน แต่ก็ยากที่จะห้ามความรู้สึกของตัวเองเพราะปัณณวรรธทำให้เธออ่อนระทวยทุกครั้งยามที่อยู่ใกล้ ใครจะเชื่อล่ะว่าอาจารย์สุดเนิร์ดเวลาอยู่บนเตียงนั้นจะมีลีลารักที่เร่าร้อนจนเธอหลอมละลายแทบทุกครั้ง“พีชเป็นอะไรหรือเปล่าโทรหาก็ไม่รับไลน์ไปก็ไม่อ่าน” ดลยาถามด้วยความร้อนใจเมื่อเห็นเพื่อนเดินมาโต๊ะที่พวกเธอนั่งกันเป็นประจำ พิชญาภาไม่เคยเงียบหาบไปแบบนี้เธอก็เลยค่อนข้างจะห่วงมากเป็นพิเศษ“เมื่อวานพีชปวดหัวนิดหน่อย กินยาแล้วก็หลับยาวแล้วมือถือก็แบตหมดไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ เพิ่งจะชาร์ตเมื่อเช้า พีชขอโทษเป้กับไอย์ด้วยนะที่ทำให้เป็นห่วง” พิชญาภารู้สึกผิดกับเพื่อน เธอปิดมือถือไว้ตลอดเพราะไม่รู้จะตอบยังไงถ้าเพื่อนโทรศัพท์ไปถาม“แล้วตอนนี้ดีขึ้นหรือยังปวดหัวอย่างเดียวใช่ไหม มีไข้หรือเป
รสสวาทอาจารย์สุดเนิร์ด ตอนที่ 24 วิชานี้ขอA+ nc
เมื่อคืนฝนตกหนักมากปัณณวรรธเลยไม่ได้ไปส่งพิชญาภาที่คอนโดเพราะรู้ว่ารถติดมาก เช้านี้หญิงสาวเลยตื่นนอนแต่เช้าเพราะเธอจะเอารถของปัณณวรรธไปมหาวิทยาลัย ส่วนชายหนุ่มนั้นจะนั่งรถไฟฟ้าไปอย่างเคยหญิงสาวแต่งชุดนักศึกษาชุดเดิมที่ใส่มาในเย็นวันศุกร์แต่ยังดีว่าแม่บ้านของชายหนุ่มเอาไปซักรีดให้อย่างเรียบร้อยตั้งแต่บ่ายวันเสาร์ วันนี้เธอมีเรียนวิชาของปัณณวรรธซึ่งคิดเอาไว้แล้วว่าวันนี้จะไปนั่งแถวหน้าสุด“มีเรียนเก้าโมงไม่ใช่เหรอพีชรีบไปจัง” ชายหนุ่มเองก็กำลังแต่งตัวเพราะเขาก็ชอบไปถึงมาหาวิทยาลัยก่อนถึงเวลาสอน“พีชจะรีบไปจองแถวหน้าค่ะ อยากไปไปจ้องหน้าอาจารย์ใกล้ๆ”“ดีจังวันนี้จะมีแฟนไปให้กำลังใจตอนสอนด้วย”“ไม่เสียสมาธิแน่นะคะ”“ไม่หรอก พี่ไม่เคยมองหน้าใครอยู่แล้ว ว่าแต่พีชเถอะอย่าเอาแต่จ้องจนไม่สนใจฟังพี่สอนล่ะ บอกก่อนครับว่าไม่มีการมาทบทวนให้ทีหลัง”“ทำไมอาจารย์สุดเนิร์ดใจร้ายจัง แบบนี้สงสัยต้องตั้งใจเรียนมากกว่าวิชาอื่นแล้ว ถ้างั้นรีบไปดีกว่าไปสายเดี๋ยวกว่าอาจารย์ผู้สอนจะถูกหักคะแนน”“ไม่สายหรอกเพราะอาจารย์ยังไม่ออกจากห้องเลย ขอกำลังใจก่อนไปสอนได้ไหม” ปัณณวรรธรวบเอวคอดไว้อย่างหลวมๆ กดจมูกลงบนสองแก้
รสสวาทอาจารย์สุดเนิร์ด ตอนที่ 23 อดทนอีกนิด
พิชญาภาไม่ค่อยสบายเลยที่ได้ยินเพื่อนใหม่พูดถึงคนรักของเธอ ไม่รู้ว่าตอนนี้มีนักศึกษาอีกกี่คนที่พยายามจะใกล้ชิดกับปัณณวรรธถึงแม้ว่าอาจารย์จะไม่สนใจนักศึกษาแต่หญิงสาวกังวลเพราะกลัวว่าสักวันเขาจะใจอ่อนเพราะไอริณนั้นเป็นผู้หญิงที่สวยมากและไม่ใช่มีเพียงแต่ไอริณคนเดียวนักศึกษาคนอื่นก็สวยมากอยู่เหมือนกันเธออยากพูดเรื่องนี้กับปัณณวรรธแต่ก็กลัวว่าก้าวก่ายการทำงานของเขา หญิงสาวหนักใจจนถอนหายใจออกมาอีกครั้ง“เป็นอะไรหรือเปล่าพีชพี่เห็นถอนหายใจตลอด” ปัณณวรรธถามคนรักเมื่อพาเธอมาทานอาหารเย็นด้วยกัน“วันนี้พีชไปนั่งกินข้าวกับเพื่อนคณะเภสัชค่ะ”“ครับ แล้วเขาทำอะไรให้พีชล่ะถึงมาถอนหายใจแบบนี้”“เขาไม่ได้ทำอะไรพีชค่ะ แต่เขาบอกว่าเขาลงทะเบียนเรียนวิชาของพี่วรรธซ้ำเป็นเทอมที่สองเพราะอยากมองหน้าที่วรรธ”“มีคนทำแบบนี้เลยเหรอ พี่ไม่เห็นรู้เลย”“เขานั่งเรียนอยู่แถวหน้าสุดเลยนะคะ พีชสังเกตว่าเขานั่งมองพี่ตลอดเลย พี่วรรธจำได้ไหม”“ที่ไม่เคยจำนักศึกษาคนไหนได้เลย การเข้าไปสอนของพี่ก็คือการสอนจริงๆ ถ้าพี่สนใจมองนักศึกษาพี่ก็คงรู้แล้วว่าพีชลงทะเบียนเรียนกับพี่ เรื่องนี้ทำให้พีชไม่สบายใจมากใช่ไหม”“ใช่ค่ะ”“อย่ากั
You may also like
(ของหวง) มาเฟีย BAD
ลำเจียก52.4K viewsคุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
ทะเลใต้199.4K viewsราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!
หยาน อัน302.8K viewsให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว
เล่อเอิน49.9K viewsพ่อเพื่อนสอนสวาท
กาสะลอง824 viewsเสน่หาอาญารัก
baiboau-เนื้อนวล162 viewsหวนคืนรักนายรุ่นพี่ (เซต รุ่นพี่)
พลอยแพรวา359 viewsเสน่หาวิชามาร
ธัญพิชชา513 views
