บทที่ 9 กลิ่นเด็กมันเย้ายวน

บทที่ 9 กลิ่นเด็กมันเย้ายวน

“โอ้โห….สวยจัด ซ่อนรูปฉิบ” ลีอองเดินออกมาจากจุดที่ทีมเขาอยู่ มาหาเฮดเตอร์พร้อมกับกอดคอเพื่อน “เด็กนี่ของมึงปะ”

“ไม่ใช่”

“งั้นกูขอนะ น่ากิน”

“เลิกได้เลิกนะ นิสัยเห็นใครก็อยากกินไปหมดเนี่ย”

“ก็น้องมันน่ารักนี่หว่า ไอ้ณๆ นั่นน้องมึงใช่ปะ”

ณคุณเดินผ่านมาพอดี ลีอองจึงโบกมือเรียก ณคุณหันไปมองตามสายตาเฮดเตอร์และลีอองก็ต้องตกใจ เขาพยักหน้าตอบเบาๆ แล้วเดินไปหานาเนียร์

“อะไรเนี่ย น้องใส่ชุดพวกนี้ทำไม”

“ก็เจ้านายพี่ณสั่ง”

“ทำไมไม่บอกพี่”

“เนียร์คิดว่าจัดการเองได้ ไม่อยากรบกวนพี่ณ…” เธอตอบกลับพี่ชายด้วยความรู้สึกผิด

“แล้วดูสิ โป๊ขนาดนี้” ณคุณทำได้เพียงถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะหันไปมองหน้าเฮดเตอร์ “เฮียให้นาเนียร์เป็นพริตตี้สนามเหรอครับ”

“อืม กูลืมบอกมึง”

“แต่เฮีย น้องผมยังเด็กนะ”

“เด็กที่ไหน ดูสิ” ลีอองแย้งเสียงแข็ง พร้อมกับบุ้ยปากไปหานาเนียร์ “เต็มสาวขนาดนี้ เด็กที่ไหนวะไอ้ณ กูต้องทำดีกับมึงไว้เยอะๆ ละ ว่าที่พี่แฟนในอนาคต”

“พอเลยเฮียลี น้องผมยังเด็ก เพิ่งจบม.หกเอง”

“กำลังน่ารัก”

“ไร้สาระไอ้ลี” เฮดเตอร์ส่ายหน้าเบาๆ “กูมีค่าจ้างให้ ไม่ได้ให้ทำฟรี แยกจากเงินเดือน”

“เฮีย”

“เออ ครั้งหน้ากูจะถามมึงก่อน” เฮดเตอร์หันหลังเดินออกไปจากตรงนั้น ทว่าเขากลับหยุดยืนและมองหน้านาเนียร์

“สนใจหรือไง" ต้นหนเดินเข้ามาใกล้ พร้อมกับเอ่ยถามเสียงเข้ม “หรือว่าเด็กนั่นถูกใจมึง”

“เลิกพล่ามไร้สาระเถอะน่า ไปเตรียมตัวแพ้กูได้แล้ว”

“หึหึ ยากหน่อย กูตั้งใจมาล้มเจ้าสนามอย่างมึง”

“เออ กูด้วย” กันต์เลิกคิ้วเห็นด้วยกับคำพูดของเพื่อนรัก “ว่าแต่ถ้าพวกกูล้มมึงได้ จะได้อะไรวะ”

“แดกเหล้า”

“หึหึ ก็ดี” ต้นหนพยักหน้ารับ ก่อนที่กันต์จะพยักหน้าเห็นด้วยกับเขา “แต่ขอเป็นเหล้าแพงๆ หน่อยนะ”

“หึ” เฮดเตอร์แค่นหัวเราะ จากนั้นทั้งสามจึงไปเตรียมตัวที่รถตัวเอง

เสียงเครื่องยนต์คำรามลั่นสนามท่ามกลางอุณหภูมิยามเย็นที่เริ่มเย็นลงเล็กน้อย แต่ความร้อนระอุบนแทร็กกลับพุ่งสูงขึ้นทุกขณะ เสียงเชียร์จากผู้ชมรอบสนามดังสนั่นราวกับคลื่นโหมกระหน่ำ บรรยากาศอบอวลด้วยกลิ่นน้ำมัน ยาง และความคึกคักของค่ำคืนที่กำลังจะกลายเป็นตำนาน

นาเนียร์ยืนอยู่ข้างแทร็ก ดวงตากวาดมองรถแข่งทั้งสี่คันที่เข้าประจำจุดพร้อมกันอย่างมีระเบียบ สีดำด้านดุดันของรถเฮดเตอร์ สีแดงเพลิงของต้นหน และสีฟ้าเข้มแสบตาของลีออง และสีเงินสะท้อนแสงของกันต์

แม้จะรู้สึกเกร็งกับสายตาหลายคู่ที่จับจ้องมาทางเธอ แต่นาเนียร์ก็ยืดตัวขึ้นเต็มความสูง มือหนึ่งจับเสาธงแน่นพลางหายใจเข้าลึก กลิ่นไอของสนามแข่งแตกต่างจากกลิ่นหอมจางๆ บนตัวเธออย่างสิ้นเชิง แต่นั่นไม่ได้ทำให้เธอสั่นไหว

3… 2… 1…

ธงในมือนาเนียร์สะบัดลงอย่างเฉียบคม พร้อมเสียงล้อที่บดกับพื้นแทร็กจนฝุ่นและควันพวยพุ่ง รถทั้งสี่คันพุ่งออกไปดั่งลูกธนูที่ถูกปล่อยจากสาย แข่งกันพริบตาเดียวก็กลายเป็นจุดเล็กๆ ที่ไกลออกไป

รอบแรก รถของต้นหนขึ้นนำแบบเฉียดฉิว ตามติดด้วยเฮดเตอร์ที่ตามจี้แบบไม่ให้หายใจหายคอ ลีอองและกันต์เบียดกันแย่งอันดับที่สาม สลับกันไปมาราวกับกำลังเล่นสงครามประสาท

เสียงประกาศผ่านไมโครโฟนเรียกเสียงเฮได้เรื่อยๆ

“รอบที่สอง เฮดเตอร์แซงต้นหนแล้วครับ! มาด้วยความเร็วราวกับปีศาจ โอ้โห ลีอองเฉี่ยวกันต์ไปเฉียดฉิว!”

นาเนียร์กลืนน้ำลาย ความเร็วที่พวกเขาใช้มันเหนือความคาดหมายของเธอ ทุกวินาทีคือการแข่งขันกับความกล้าและความตาย

ในรอบสุดท้าย รถเฮดเตอร์นำมาเป็นอันดับหนึ่งแบบทิ้งห่างเพื่อนร่วมสนามคันอื่นไปพอสมควร ต้นหนพยายามเร่งเครื่องไล่ตามแต่ไม่อาจทัดเทียม ส่วนลีอองและกันต์ยังคงเบียดกันเหมือนเด็กแย่งของเล่น

เส้นชัยอยู่แค่เอื้อม!

นาเนียร์ยืนประจำตำแหน่งอีกครั้ง มือกำเสาธงแน่นขณะจ้องไปยังรถที่พุ่งตรงเข้ามา ดวงตาเธอสะท้อนเงารถคันสีดำด้านที่วิ่งเข้ามาด้วยความเร็วมหาศาล

วูบ!

เธอสบัดธงขึ้นสูงเมื่อรถของเฮดเตอร์เข้าเส้นชัยเป็นคันแรก ท่ามกลางเสียงเฮของผู้ชมรอบสนามที่กระหึ่มราวกับแผ่นดินไหว ความตื่นเต้น ความมันส์ และพลังแห่งชัยชนะแผ่กระจายออกไปทั่วทุกอณูอากาศ

ไม่นานหลังจากนั้น ต้นหนเข้าเส้นชัยตามมาเป็นที่สอง ตามด้วยลีอองและกันต์ที่ยังแข่งกันจนนาทีสุดท้ายราวกับไม่มีใครยอมใครแม้แต่เสี้ยววินาที

รถของเฮดเตอร์จอดสนิทตรงจุดพัก เขาก้าวลงจากรถ ถอดหมวกกันน็อคออกเผยใบหน้าที่เต็มไปด้วยเหงื่อและรอยยิ้มมุมปาก

เขามองตรงไปยังนาเนียร์ที่ยังถือธงอยู่ ใบหน้าของเธอแดงซ่านเล็กน้อยจากอารมณ์ที่ยังพลุ่งพล่านจากการแข่ง แต่ดวงตาทั้งคู่สบกันนิ่งๆ อยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่เขาจะเอ่ยคำสั้นๆ กับตัวเอง…

“โชว์ธงได้ดี…แต่กลิ่นเธอหอมกว่าชัยชนะวันนี้อีก”

แล้วจึงหมุนตัวไปหาทีมและเพื่อนที่ทยอยเดินเข้ามา ทิ้งไว้เพียงหัวใจที่เต้นแรงเกินเหตุของใครบางคนข้างสนาม…

นาเนียร์ยังยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น ธงในมือค้างอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะลดมือลงช้าๆ หัวใจของเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะเสียงเครื่องยนต์ที่ยังดังกึกก้องอยู่รอบข้าง หรือเป็นเพราะสายตาคมดุคู่นั้นที่มองตรงมาที่เธอเมื่อครู่

มันเป็นแววตาที่ไม่ใช่แค่นักแข่งมองพริตตี้สนาม ไม่ใช่แค่เจ้าของสนามมองพนักงานพิเศษ แต่มันลึกซึ้งกว่านั้น…ลึกเสียจนเธอเผลอกลืนน้ำลาย แล้วหันหน้าหนีออกไปก่อนจะเผลอแสดงสีหน้าอะไรมากกว่านี้

“ทำดีมากน้องนาเนียร์” ทีมงานคนหนึ่งเดินเข้ามารับธงจากมือเธอไป “ไม่ต้องอยู่ต่อแล้วนะคะ เดี๋ยวพี่พาไปเปลี่ยนชุด”

“ค่ะ…” เธอพยักหน้าเบาๆ แต่ก่อนจะเดินจากไป สายตาก็ยังเผลอเหลือบมองไปที่กลุ่มชายหนุ่มที่ยืนคุยกันอยู่อีกครั้ง

กันต์เดินเข้าไปตบหลังเฮดเตอร์เบาๆ

“ยอมรับว่ามึงขับดีว่ะ วันนี้ของจริงเลย”

เสียงต้นหนหัวเราะในลำคอ

“ไม่อยากชม แต่ก็ต้องชม…มันเร็วจริง”

“พวกมึงพูดเหมือนไม่เคยแข่งกับกูมาก่อน” เฮดเตอร์ยักคิ้วก่อนจะหยิบขวดน้ำดื่มขึ้นมาดื่ม ท่ามกลางเสียงหัวเราะของเพื่อนร่วมสนาม

ลีอองเดินเข้าไปคว้าไหล่เฮดเตอร์เบาๆ

“แต่มึงได้รางวัลพิเศษเพื่อน ไม่ใช่แค่เข้าเส้นชัยคนแรก แต่ยังมีเด็กโบกธงให้ด้วยความเต็มใจสุดๆ กูเห็นนะตอนมองกันเมื่อกี้น่ะ”

“พูดมาก” เฮดเตอร์พูดเรียบๆ แต่สีหน้ากลับนิ่งกว่าปกติ สายตายังไม่ยอมละไปจากจุดที่นาเนียร์เพิ่งเดินจากไป เขาไม่ได้พูดอะไรอีก แต่น้ำเสียงข้างในกลับชัดเจนยิ่งกว่าเสียงเร่งเครื่องเมื่อครู่

เด็กนั่นเริ่มเข้าตากูแล้วจริงๆ

อีกฟากหนึ่ง ณคุณที่ยืนรออยู่หน้าเต็นท์นักแข่ง เดินตรงไปหาน้องสาวทันทีที่เธอเปลี่ยนชุดเสร็จ

“กลับบ้านเลยไหม เดี๋ยวพี่ขับรถให้”

นาเนียร์พยักหน้าเบาๆ ขณะเดินเคียงข้างพี่ชายออกจากสนาม

“พี่ณ”

“หืม?”

“…เฮียเตอร์เขาดูเก่งมากเลยนะ” เธอพูดเสียงแผ่ว ดวงตายังฉายแววที่เธอไม่อาจอธิบายได้ว่าคือความทึ่ง หรืออะไรบางอย่างที่ลึกซึ้งกว่านั้น

ณคุณหันมามองน้องสาวนิดหนึ่ง พลางถอนหายใจเบาๆ

“อย่ามองเขาแบบนั้นนะเนียร์ เขาไม่ใช่คนที่เราจะเข้าใจได้ง่ายๆ หรอก”

นาเนียร์ไม่ตอบ เธอแค่ยิ้มบางๆ แล้วเบือนหน้ามองออกไปนอกหน้าต่างของรถ

แสงไฟจากสนามแข่งยังสะท้อนเข้ามาในดวงตา แต่ภายในหัวของเธอกลับวนเวียนแต่ภาพของชายหนุ่มคนนั้น เสียงรถคำราม กลิ่นน้ำมัน และแววตาคมกริบที่ยังไม่จางหายจากความทรงจำของเธอเลยสักนิด

“เฮียเขา…เหมือนไฟที่ถูกเติมเชื้อเพลิงอยู่ตลอดเวลาเลย”

“อืม…เราก็อย่าอยู่ใกล้ไฟล่ะ ไฟมันร้อน เดี๋ยวจะมอดไหม้ไม่เหลือแม้แต่เศษเสี้ยว”

“ค่ะ น้องรู้ว่าไฟมันอันตราย เราต้องรักษาระยะ…ไม่งั้นคงมอดไหม้เหมือนที่พี่ณว่า”

———————————————

ฝากกดใจ+คอมเมนต์เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ 🫰🏻❤️