Home / โรแมนติก / รักของปรายลดา / ค่ำคืนที่เขาใหญ่

Share

ค่ำคืนที่เขาใหญ่

last update Last Updated: 2025-04-19 13:15:05

หลังจากที่กินข้าวเช้ากันแล้ว หนึ่งหนุ่ม สองสาวก็เตรียมตัวขึ้นเขาใหญ่ทันที เพราะกานดาราตื่นเต้นมาก ๆ เร่งให้ทั้งพี่ชายและปรายลดา พาขึ้นไปเร็ว ๆ

"เดินทางปลอดภัยกันนะลูก เที่ยวให้สนุก ถึงแล้วก็โทรหาแม่ด้วยนะ"

"ได้ครับแม่เดี๋ยวถึงแล้วผมโทรหานะครับ ไปนะครับคุณน้า ตะวันยกมือไหว้ทั้งสามคน"

"สวัสดีค่ะคุณป้า ปรายจะเที่ยวเผื่อนะค"ะ

"กานไปก่อนนะคะ แม่ คุณน้าทั้งสอง ตอนนี้ยังตื่นเต้นไม่หายเลยค่ะ"

"เดินทางกันปลอดภัยนะลูก ไปกันได้แล้ว" นายอลงกตบอกกับทั้งสามคน

"เดี๋ยวปรายขับเองนะคะ ขากลับพี่ตะวันค่อยขับค่ะ"

พูดจบก็ปีนขึ้นรถ ชายหนุ่มขึ้นไปนั่งข้างหน้าคู่คนขับ ทำให้กานดาราต้องปีนขึ้นไปนั่งข้างหลัง

"ปรายจะขับอย่างระมัดระวัง ทางบางช่วงคดเคี้ยว เดี๋ยวคนนั่งหลังจะเมารถเอา เปิดกระจกดีกว่านะคะ ลมเย็นมากๆ หวังว่าเราจะไม่เจอช้างกันกลางทาง แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ ถ้าเจอก็จะมีเจ้าหน้าที่อยู่ด้วยตลอดเวลา ถ้าเราไม่ทำอะไรเขา เขาก็ไม่ทำอะไรเราหรอกค่ะ"

ทางคดเคี้ยวอย่างที่หญิงสาวบอกจริงๆ เขารู้เลยว่าปรายลดาขับรถเก่งมาก ถ้าให้เขาขับก็คงต้องค่อยๆ ไป เพราะไม่ชินทาง ปล่อยให้หญิงสาวขับไปดีกว่า น่าจะปลอดภัยกว่าเขาขับ

ระยะทางไม่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • รักของปรายลดา   เขาใหญ่

    เกือบห้าทุ่มแล้ว ด้วยว่านักท่องเที่ยวน้อย ทำให้บรรยากาศกลางคืนเงียบสนิท หลังจากที่เก็บอุปกรณ์เสร็จเรียบร้อยแล้ว สองสาวเข้านอนคุยกันต่อในเต้นท์"ปรายมาเที่ยวบนนี้บ่อยไหม ต้องบ่อยมากเลยใช่ไหม" กานดาราถามเพื่อนสาว"บ่อยมาก ว่างเมื่อไหร่ปรายก็ขึ้นมา บางทีก็ใช้มอเตอร์ไซค์ บางทีก็รถกระบะ""อยากได้เที่ยวเหมือนปรายจังเลย กานไม่ค่อยมีโอกาสไป ส่วนมากก็ไปกับแม่ พี่ตะวัน ช่วงมัธยมยิ่งไม่มีโอกาสไปไหนเลย เรียน กลับบ้าน กินข้าวกับแม่สองคน เพราะพี่ตะวันไม่ค่อยว่าง ก็อย่างที่ปรายเห็นพี่ตะวันเครียดตลอด งานเยอะ สมัยพ่อเสียใหม่ๆ บ้านเราไม่ได้สบายเหมือนตอนนี้ กานอิจฉาปรายจัง""ไม่เห็นเป็นไรเลย เธอก็เป็นเด็กดี ตั้งใจเรียน ที่ผ่านมาอย่าไปคิดมากนะ ปรายเข้าใจ แต่ต่อจากนี้ไป ถ้าปรายว่าง จะต้องมีกานได้ด้วยตลอด ปรายสัญญา นี่ถ้ากานเรียนที่เดียวกับปราย เราคงได้ไปฝึกงานด้วยกันเนาะ กานรู้ไหมว่า เป็นความไฝ่ฝันของปรายเลย มาเที่ยวที่นี่ตั้งแต่เด็กๆ บ้านปรายกับบ้านพี่ภาษสนิทกัน พ่อกับแม่เราก็สนิทกัน เวลาไปเที่ยวก็ไปด้วยกัน ไม่เหมือนเพื่อน เหมือนพี่น้องมากกว่า""เวลามากับเพื่อนๆ ถ้าบอกว่ามากับพี่ภาษ พ่อกับแม่จะสบายใจเพรา

    Last Updated : 2025-04-19
  • รักของปรายลดา   เช้าที่สดใส กับการเปลี่ยนไป ของใครบางคน

    เวลาประมาณตีห้า เช้านี้ที่เขาใหญ่อากาศดีมาก สดชื่นที่สุดเท่าที่เคยได้เจอมาในรอบหลายปี ตะวันตื่นก่อนประภาษ เขาได้ยินเสียงกุกกักนอกเต้นท์ เลยออกมาดู เจอปรายลดา ในชุดนอนผ้าสำลีแขนขายาวสีเหลืองสดทั้งตัว มีหมวกไหมพรมสีเหลือง มีที่ครอบหูสีเหลือง ถุงเท้าเหลือง กำลังสาละวนทำอาหารเช้า น้องสาวเขาน่าจะยังไม่ตื่น เพราะเห็นปรายลดาง่วนอยู่คนเดียว เขาไม่ลืมที่จะหยิบกล้องถ่ายรูป ถ่ายขณะที่หญิงสาวทำอาหาร คนอะไรใส่สีเหลืองทั้งตัว"อ้าวพี่ตะวัน สวัสดียามเช้าที่หนาวเหน็บค่ะ ทำไมตื่นเช้าจังคะ ปรายกำลังจะทำต้มข้าวต้มเครื่องค่ะ มีขนมปัง ใส้กรอก ไข่ดาว แฮม กาแฟ นม พี่ตะวันรับอะไรดีคะ เดี๋ยวปรายจัดการให้ กำลังหอมเลยค่ะ "หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมามองคนที่กำลังถือกล้องถ่ายรูป เห็นเขาเข้ามาถ่ายรูปอาหารบนโต๊ะที่เธอทำไว้"ขอบคุณครับน้องปราย ชายหนุ่มพูดสั้นๆ" เมื่อรับแก้วกาแฟจากปรายลดาเขาตั้งใจถ่ายวีดีโอ ในขณะที่เธอทำอาหาร เขาไม่ได้ตั้งใจถ่ายรูปอาหารที่ทำเสร็จแล้วสักหน่อย"น้องปรายครับเงยหน้าหน่อย พี่ขอถ่ายไว้ให้แม่กับน้องกานดูหน่อยนะครับ""ได้เลยค่ะพี่ตะวัน ตามสบายค่ะ "หญิงสาวตักข้าวต้มเครื่องใส่ถ้วย ไปวางไว้บนโต๊ะ ส

    Last Updated : 2025-04-19
  • รักของปรายลดา   บางสิ่งบางอย่างที่ฟังมา กับสิ่งที่เห็นกับตา อาจไม่เหมือนกัน

    ที่นี่เป็นไร่องุ่น มีรีสอร์ทตกแต่งสวยมาก ร้านกาแฟ ร้านอาหาร เขาอนุญาติให้เราเก็บองุ่นในสวนได้ด้วยนะคะ กลางคืนมีงานรอบกองไฟ นักท่องเที่ยวสามารถเข้าร่วมงานได้ฟรีค่ะ หลังจากเก็บองุ่นในไร่แล้ว ปรายกับกานดูแล้วค่ะ ราคาดีมาก เพราะพี่ภาษจ่าย" ปรายลดาแจงรายละเอียดให้ทุกคนรับทราบ"ปรายจองห้องไว้สองห้องนะคะ ปรายกับการมีชุดไม่พอ คิดว่าจะไปหาซื้อที่ตลาดแถวนี้ใส่ไปก่อนคะ ต้องรบกวนไปส่งพวกเราด้วย""แหม...น้องปรายพี่ไม่ลืมหรอกน่า ย้ำจริง" ประภาษรีบพูด"แต่พี่ว่าเราควรเช็คอินก่อนนะ ไปดูห้องก่อนว่าเป็นยังไง หรือไม่แน่ที่รีสอร์ทอาจมีเสื้อผ้าขายด้วยก็ได้นะ เหมือนพี่คุ้นๆ ว่าเขามีพวกงานของกลุ่มแม่่บ้านมาจำหน่าย พวกผ้าทอ ผ้าฝ้าย ผ้าถุง น้องปรายชอบไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวถึงแล้วค่อยไปดูนะครับ" ตะวันพูดเสริมขึ้นมา"จริงเหรอคะ ดีจริง ถ้ามีปรายว่าปรายได้ผ้าถุงอีกแน่เลยค่ะ "หญิงสาวพูดพรางยิ้มอย่างถูกใจใกล้ถึงรีสอร์ท มีรถกอล์ฟคันใหญ่ พานักท่องเที่ยวสี่ห้าคน ขับช้าๆ สวนทางมา ตะวันตาไม่ฝาดแน่ กิ่งกาล เสี่ยทรงศักดิ์ ผู้หญิงอีกคนเขาจำได้ว่าเป็นเพื่อนสนิทของกิ่งกาล ส่วนผู้ชายอีกสองคนรูปร่างสูงใหญ่ นั่งข้างหลังนั่น เข้าใจว

    Last Updated : 2025-04-19
  • รักของปรายลดา   เรื่มรู้หัวใจตัวเอง

    “เสี่ยคะ เสร็จแล้วค่ะ ขอโทษนะคะที่ให้รอนานเลย แหม....ก็เมื่อคืนกิ่งแทบไม่ได้นอนเลยนี่คะ เสี่ยใช้งานกิ่งมากเกินไป ช้ำไปทั้งตัวแล้วค่ะ” กิ่งกาลแต่งตัวเสร็จแล้วเดินเข้าไปหาเสี่ยทรงศักดิ์ที่โซฟานั่งลงบนโซฟาเดียวกับเสี่ย ไปทานข้าวเช้ากันเถอะค่ะ เสร็จแล้วเราจะได้เดินทาง“คุณกิ่งไม่ต้องกลัวนะครับ ผมสัญญาว่าจะตามใจคุณกิ่งทุกอย่าง อยากได้อะไร บอกผมมาเลยนะครับ รู้ไหม คุณทำให้ผมหลงหนักมาก ผมอยากจะพาคุณไปด้วยกันทุกที่เลย ไม่อยากห่างแม้สักนาทีเดียว คุณทำให้ผมติดใจ รู้ไหมครับ”กิ่งกาลโอบรอบคอเสี่ยทรงศักดิ์ เบียดตัวเข้าไปหาเขา “อย่าว่าแต่เสี่ยเลยค่ะที่อยากอยู่ใกล้ๆ กิ่ง เองก็เหมือนกันค่ะ ไม่อยากห่างเสี่ยเลย เวลาอยู่กับเสื่ยกิ่งรู้สึกได้ว่า กิ่งปลอดภัย และอบอุ่นมากค่ะ” ทั้งน้ำเสียง ท่าทางออดอ้อนขนาดนั้น เป็นใครก็หลงไปกับคำหวานของเธอ“ไปกันเถอะครับ ผมก็เริ่มหิวแล้วเหมือนกัน ทานข้าวเสร็จเราจะได้เข้ากรุงเทพฯ เตรียมตัวไปเชียงรายกัน”เสี่ยทรงศักดิ์ประคองกิ่งกาลออกจากห้อง ตรงไปที่ห้องอาหาร หญิงสาวควงแขนเสี่ย ชุดที่เธอใส่เป็นเดรสสีน้ำเข้มแขนกุด คว้านคอลึก เผยให้เห็นทรวงอกอวบที่แทบจะโผล่ออกจากเสื้อ เธอเลือกช

    Last Updated : 2025-04-20
  • รักของปรายลดา   พลาดอีกแล้ว

    “กาน ฉันอยากพาเธอไปเที่ยวอ่างเก็บน้ำนฤบดินทรจินดาที่ปราจีนบุรี ไปกันสองคน ไม่ต้องให้พี่ตะวันตามไปได้ไหม คือฉันอยากไปกับเธอสองคน เราจะได้อิสระและสนุกตามประสาของเรามากกว่านี้ เธอเข้าใจฉันไหม กาน เธออย่าว่าฉันนะ จริงๆ ฉันไม่ได้รังเกียจพี่ตะวัน แต่มันเหมือนเราไม่อิสระ”"ปรายลดาตัดสินใจพูดกับกานดาราตรงๆ" เมื่อกลับจากเข้าใหญ่ จริงๆ เธอไม่ถูกชะตากับพี่ชายเพื่อนสักเท่าไหร่หรอก แต่ทำไมทุกครั้งที่ไปไหน หรือทำอะไรก็ตาม จะต้องมีพี่ชายเพื่อนเข้ามาเสมอ เธออยากจะพากานดาราไปเที่ยวแบบสนุกสนาน เฮฮาตามประสา สาวๆ บ้าง แล้วเธอก็ไม่ได้พาเพื่อนไปเหลวไหลที่ไหนเสียหน่อย“ว่าไงกานดารา” หญิงสาวเรียกเพื่อนเต็มยศ หญิงสาวก็กลัวเพื่อนจะเสียใจเหมือนกัน ที่เธอพูดถึงพี่ชายของเพื่อนตรงๆ แต่เธอก็อยากบอกเพื่อนว่าเธอคิดแบบนี้ ขอแค่ครั้งเดียว เพราะเหลือเวลาอีกไม่กี่วัน เธอก็ต้องไปฝึกงานแล้ว เดี๋ยวจะเสียโอกาส ใจหญิงสาวอยากพาเพื่อนไปเที่ยวทุกที่เลย เธอสงสารเพื่อน เห็นกานดารามีความสุข สนุกสนาน ก็ดีใจ“ปรายไม่ต้องคิดมากนะ กานเข้าใจ เข้าใจทุกคนเลย แต่กานอยากให้ปรายรู้ไว้นะว่า ที่พี่ตะวันเป็นแบบนั้น เพราะพี่ตะวันต้องดูแลครอบครัว

    Last Updated : 2025-04-20
  • รักของปรายลดา   คนสวย

    “วันนี้เราไปวิ่งกันเถอะนะกาน ตั้งแต่ไปเขาใหญ่ไม่ได้ออกกำลังกายเลย ปรายว่ากานใส่รองเท้าปรายได้นะ ลองดู คู่นี้มันสั้นไปหน่อย ปรายซื้อมายังไม่เคยใส่เลย เจ้ารองเท้าคู่นี้มันน่าจะเจอเจ้าของแล้ว ไปกันเถอะเดี๋ยวค่ำ เผื่อวิ่งเสร็จเร็วจะได้ไปช่วยคุณป้ากับแม่ทำอาหาร”สองสาวใส่ชุดออกกำลังกาย ซึ่งส่วนมากก็จะเป็นของปรายลดา หญิงสาวชอบชุดออกกำลังกายมาก ซื้อทีก็หลายสี วันนี้สองสาวเลือกใส่เป็นกางเกงขาสั้น เสื้อแขนสั้น ปกติปรายลดาจะไม่ใส่แบบขาสั้น แต่วันนี้มีเพื่อนใส่ทำให้มั่นใจ ไม่ค่อยเขินเท่าไร หญิงสาวเห็นว่าวิ่งกันแค่สองคน เกือบค่ำแล้วและไม่มีคน ที่สำคัญวันนี้พี่ชายกานดาราไม่มาวิ่ง เพราะเธอเห็นเขาทำงาน น่าจะยุ่งๆ ถ้ามีคนอื่นเธอก็ไม่กล้าใส่ขาสั้น แขนกุดเพราะชุดมันแนบเนื้อมาก เผยให้เห็นรูปร่าง “พี่ตะวันไม่มาวิ่งแน่นะกาน”“ไม่มาหรอก พี่ตะวันติดงาน ทำงานตั้งแต่เช้าแล้ว ช่วงนี้ใกล้สินเดือน ยุ่งแบบนี้ทุกเดือน ทำไมปรายเขินเหรือ”“ใช่ซิ ปรายไม่ค่อยใส่ชุดสั้นแบบนี้ต่อหน้าใคร ส่วนมากที่ใส่ก็คือเป็นเสื้อแขนยาว ขายาว ชุดสั้นมัดรัดรูปเกินไป แต่ถ้าออกกำลังกายในห้อง ก็กล้าใส่ ใส่ไปยิมก็ไม่กล้า อาย”“แต่กานคิดว่ามั

    Last Updated : 2025-04-20
  • รักของปรายลดา   ข่าวดี พร้อมดูตัว

    “น้องปรายน้องกานว่างไหมลูก ออกไปรับคุณอาเกริก อายุรี ตาภาษให้แม่หน่อย รู้สึกว่าจะมีของมาเยอะเลยลูก” นางกรกนก บอกสองสาว"ได้เลยค่ะแม่ เดี๋ยวปรายกับกานไปรับเองค่ะ ป่ะ...กานไปช่วยคุณอากับพี่ภาษถือของกัน "“สวัสดีค่ะอาเกริก อายุรี พี่ภาษ พอดีแม่กับคุณป้าติดพันเตรียมอาหารค่ะ ปรายกับกานเลยออกมารับ เห็นว่ามีของมาเยอะ ส่งมาค่ะปรายกับกานช่วยถิอ”“สวัสดีลูกน้องปราย แหม....ไม่เจอกันนานสวยขึ้นมากเลยนะลูก อ้าวแล้วนี่ใครล่ะ อานึกว่าเป็นน้องปราณเสียอีกหน้าตาสวยจริง” นางยุรีทักทายสองสาว“อ้อ...ปรายลืมไปค่ะกานดารา นี่คุณอาเกริก อายุรี คุณพ่อและคุณแม่ของพี่ภาษ กานเป็นลูกสาวคุณป้าดุจเดือน เป็นเพื่อนสนิทของแม่กับพ่อ สมัยกาลนานค่ะอา ส่วนพี่ภาษรู้จักกันแล้วเนาะ”“สวัสดีค่ะคุณอาเกริก คุณอายุรี” กานดารา ยกมือไหว้ทั้งสามคน อย่างอ่อนน้อม ยิ้มเลยไปให้คนตัวใหญ่ที่ยืนอยู่ข้างๆ นายเกริกและนางยุรี" น้องกานสบายดีนะครับ" ประภาษทักทายกานดาราด้วยใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม“สบายดีค่ะพี่ภาษ ส่งของมาค่ะ เดี๋ยวกานกับปรายช่วยถือ” หญิงสาวรับของจากชายหนุ่ม ดูเขาถือของรุงรังเต็มไม้เต็มมือไปหมดๆ“โห...กาน เราได้กินขนมที่อร่อ

    Last Updated : 2025-04-20
  • รักของปรายลดา   มีเวลาใกล้ชิดกัน

    “เด็กๆ เห็นว่าวันมะรืนจะไปเที่ยวที่ไหนกันเหรอลูก น้องปราย จะพาหนูกานไปเที่ยวไหน ไปค้างหรือ ไปแล้วกลับเลยล่ะลูก” นายอลงกตหันมาถามบุตรสาว“ปรายว่าจะค้างค่ะพ่อ พากานไปเที่ยวอ่างเก็บน้ำที่ปราจีนบุรี แต่จะแวะที่โรงพยาบาลเจ้าพระยาอภัยภูเบศรก่อน ไปโรงเกลือ ขากลับว่าจะแวะวังน้ำเขียวด้วยค่ะ ปรายขออนุญาตพ่อกับแม่เลยนะคะ ปรายขอใช้รถกระบะสี่ประตูด้วยค่ะ” หญิงสาวหันไปบอกผู้เป็นพ่อและแม่“แล้วจะไปพักยังไง ปลอดภัยไหม ไปกับใครบ้าง ไปกี่วัน” นางกรกนก ยิงคำถามรัวๆ“เอ่อ.....ปรายว่า”“ผมไปด้วยครับคุณน้า คิดว่าแวะเที่ยวที่โรงพยาบาลเจ้าพระยา อ่างเก็บน้ำนฤบดินทรจินดา ที่โรงเกลือพวกเราอาจใช้เวลานานหน่อย เลยคิดว่าจะพักที่อรัญประเทศสักหนึ่งคืน หลังจากนั้นก็วกกลับมาที่วังน้ำเขียว ถ้าเพลินหน่อยก็อาจพักที่วังน้ำเขียวสักสองคืนครับ” ตะวันชิงตอบคำถามยังไม่ทันที่ปรายลดาจะพูดต่อ ตะวันก็พูดไปหมดแล้ว เอาอีกแล้วนี่มารู้โปรแกรมการท่องเที่ยวของเราได้ยังกันนี่ แต่ก็ช่างเถอะ ไหนๆ เธอก็ว่าเขาไว้เยอะ คราวนี้ถ้าเขาจะไปด้วยก็ไม่เป็นไร“ใช่คะพ่อ แม่ ตามที่พี่ตะวันพูดเลยค่ะ” หญิงสาวเออออไปกับเขา“อ้าว...ตกลงตะวันไปด้วยเหรอลูก ดี

    Last Updated : 2025-04-20

Latest chapter

  • รักของปรายลดา   อวสาน

    หลังจากคู่ของประภาษไปฮันนีมูลที่ญี่ปุ่นกลับมา นางดุจเดือนก็ไปสู่ขอปรายลดาให้กับตะวัน จัดงานแบบเรียบง่าย ตามที่ทั้งสองต้องการ ตะวันย้ายมาอยู่ที่บ้านของปรายลดา เขายังคงดูแลบริษัทฯ โรงงาน เหมือนเดิม หลังแต่งงาน กิจการของเขาจะดีวันดีคืนส่วนปรายลดา ช่วยพ่อกับแม่ดูแลไร่ ร้านขายวัสดุก่อสร้าง ร้านกาแฟ ร้านขายผ้ามือสอง อย่างเต็มตัว ร้านของเธอเป็นรายใหญ่ ของภาคตะวันออก ให้นายอลงกต และนางกรกนกได้พักจริงๆ เสียที แต่นิสัยของทั้งพ่อและแม่ก็ยังคงขยันเหมือนเดิม ทำไปทำมา นางดุจเดือนและนางกรกนก ก็เปิดร้านขายอาหารจนได้ หญิงสูงวัยทั้งสองคนมีความสุขในบั้นปลายของชีวิตส่วนประภาษก็ยังคงทำงานของตัวเองเหมือนเดิม ดูร้านกาแฟบ้าง ตะวันให้ประภาษเข้าไปช่วยงานบริหารในส่วนของงานบัญชี เพราะเห็นว่าทั้งประภาษและกานดารา เรียนบัญชีด้วยกันทั้งคู่ ส่วนเขาเอง รับผิดชอบแค่ที่โรงงานเป็นหลักกานดารานอกจากจะช่วยงานสามีทำงานที่บริษัทฯ แล้ว ยังมีร้านที่ต้องทำร่วมกันกับปรายลดา และเปิดร้านกาแฟอีก 1 ร้าน เป็นสาขาที่สองวันนี้เป็นวันดี ทั้งสามครอบครัว เดินทางมามอบอาคารเรียน ห้องน้ำ โรงอาหาร มอบทุนกาศึกษ

  • รักของปรายลดา   งานมงคล

    “ตื่นแล้วเหรอคะพี่ตะวัน” ปรายลดาแต่งตัวเสร็จแล้ว เมื่อคืนเธอทำงานเกือบเที่ยงคืน กว่าจะได้นอนก็เกือบตีหนึ่ง เธอเห็นเขาหลับลึกมากเธอตื่นเมื่อตอนตีห้าครึ่ง คนที่นอนข้างๆ เธอเปลี่ยนท่าเป็นนอนตะแคง แต่เขาก็ยังไม่ตื่น เธอไม่อยากกวนเขา อยากให้เขาพักผ่อนเยอะๆตะวันลืมตา เขามองข้างๆ ตัว และหันมาตามเสียงของปรายลดา หน้าสดชื่นมาก ตาสุกใสเป็นประกาย เขานั่งมองมาจากบนเตียงนอน เห็นปรายลดากำลังเก็บของใช้จุกจิกลงกระเป๋า“พี่ตะวันอาบน้ำได้เลยนะคะ ชุดปรายเตรียมไว้ให้แล้ว แล้วเดี๋ยวเราลงไปกินข้าวที่ห้องอาหารของโรงแรม วันนี้ปรายต้องเช็คเอาท์แล้วค่ะ เดี๋ยวค่อยคุยกันนะคะว่าจะยังไงต่อ” หญิงสาวเอ่ยขึ้นแล้วหันไปเก็บของต่อ“ขอบคุณนะครับ สำหรับเสื้อผ้า” ตะวันหายเข้าไปในห้องน้ำ สักครู่ก็แต่งตัวเรียบร้อย“ขามาพี่มีเสื้อผ้ามาสองชุด ขากลับนี่คงเพิ่มหลายชุดแน่เลย เขาพูดเบาๆ” อย่างคนที่มีความสุข“น้องปราย ตื่นเช้าเหมือนเดิมเลยนะครับ ไม่เปลี่ยนเลย พี่ซะอีกโรคนอนไม่หลับกลับมาอีกแล้ว ““ไม่เป็นไรค่ะ กลับบ้

  • รักของปรายลดา   เรียกว่าความสุข

    “ตื่นแล้วเหรอคะพี่ตะวัน” ปรายลดาแต่งตัวเสร็จแล้ว เมื่อคืนเธอทำงานเกือบเที่ยงคืน กว่าจะได้นอนก็เกือบตีหนึ่ง คนข้างๆ เธอหลับลึกมากเธอตื่นเมื่อตอนตีห้าครึ่ง คนที่นอนข้างๆ เธอเปลี่ยนท่าเป็นนอนตะแคง แต่เขาก็ยังไม่ตื่น ไม่อยากกวนเขา อยากให้เขาพักผ่อนเยอะๆ ค่อยๆ ย่องลงมาเก็บของใช้จุกจิกใส่กระเป๋า พยายามทำทุกอย่างให้เบามือที่สุด ทักเขาเมื่อเห็นว่าขยับตัวตะวันรู้สึกตัวลืมตาตื่น งงว่าตัวเองอยู่ในความฝันหรือความจริง จำได้ว่าปรายลดานอนอยู่ข้างๆ นี่นา ลองมองด้านข้างปรายลดาหายไป ชายหนุ่มรีบลุก เขาหลับรวดเดียวไม่รู้สึกตัวเลย รีบลุกขึ้นมองไปทางเสียง เห็นปรายลดากำลังเก็บของใช้จุกจิกเตรียมใส่กระเป๋า หน้าตาสดใสและสดชื่นมาก ถึงรู้ว่าตัวเองไม่ได้ฝันไป เป็นเสียงของปรายลดาจริงๆ“พี่ตะวันอาบน้ำได้เลยนะคะ ชุดปรายเตรียมไว้ให้แล้ว แล้วเดี๋ยวเราลงไปกินข้าวที่ห้องอาหารของโรงแรม วันนี้ปรายต้องเช็คเอาท์แล้วค่ะ เดี๋ยวค่อยคุยกันนะคะว่าจะยังไงต่อ” หญิงสาวเอ่ยขึ้นแล้วหันไปเก็บของต่อ“ขอบคุณนะครับ สำหรับเสื้อผ้า” ตะวันหายเข้าไปใน

  • รักของปรายลดา   หลับสนิท

    วันนี้ปรายลดาปิดงานเสร็จเรียบร้อย อีก 2 วัน หญิงสาวจะต้องเดินทางกลับบ้าน จ่ายค่าที่พักเรียบร้อย ยังมีเวลา เหมือนเดิม เธอรีบไปที่ร้านผ้า เพื่อคัดผ้าที่เหลืออีกสักหน่อย และให้ร้านแพคส่งกลับที่ประเทศไทย หญิงสาวได้หนังสือดีๆ อีกมากมาย เจอค่าส่งก็เกือบถอดใจ แต่มันเป็นหนังสือที่หายาก และเธอก็รักมันมากสมัยเรียนมัธยม ปรายลดามีหนังสืออยู่ 2 เล่ม จำไม่ได้ว่าชื่อเรื่องอะไร เพราะนานมาก เนื้อเรื่องพระเอกเป็นเจ้าผู้ครองนคร นางเอกเป็นหมอ พ่อเป็นเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนในเมืองไทย นางเอกเจอพระเอกที่เมืองไทย เขาพาภรรยามารักษาตัว แต่ภรรยาเสียชีวิต นางเอกไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร เข้าใจว่าเป็นองค์รักษ์ เนื้อเรื่องอ่านแล้วประทับใจมาก เธอเสียดายมาก พยายามหาก็ยังไงก็หาไม่เจอ แต่คิดไว้แล้วว่า จะต้องหาซื้อมือสองมาเก็บไว้อีก ก็ยังไม่มีโอกาสสักที กลับบ้านครั้งนี้แหละ จะต้องหามาเก็บไว้ในชั้นหนังสือให้ได้ที่ร้านผ้ามือสอง ระหว่างที่คัดผ้า ใจก็คิดถึงคราวที่ไปคัดผ้าที่ตลาดโรงเกลือ อรัญประเทศ เอาจริงๆ เธอก็ไม่เคยลืมเขาเลย ตะวันเป็นรักแรกของเธอ ถ้าไม่ติดตรงที่เขาทำผิด จะด้วยอะไรก็ตาม ประชด เอาแต่ใจตัวเอง คนอายุเท่าเขา มีตำแห

  • รักของปรายลดา   ไปตามหัวใจ

    “อ่ะ.....อะไรเธอ” ปรายลดาเข้าไปเม้นในไอจีของ กานดารา รูปที่ลงล่าสุด นิ้วนางข้างซ้ายมีแหวนเพชรวงกำลังดี สวยงามมาก แค่นั้นหญิงสาวก็ทำงานต่อปรายลดาแปลเอกสารต่อ เธอชอบงานนี้รองลงมาจากงานขายของ เกาะแห่งนี้เงียบสงบมากๆ เหมาะกับงานที่เธอทำ เธอคิดว่าเสร็จจากงานนี้แล้วจะเดินทางกลับบ้านเกือบสามเดือนหลังจากที่กานกับก้อยกลับไปแล้ว ปรายลดาก็อยู่คนเดียว ทำงานคนเดียว เที่ยวคนเดียว ที่มาเลย์นี่ผ้าเยอะมาก เสร็จจากงานแปลเอกสาร เธอก็ไปหาคัดผ้า ได้พอสมควรก็ทยอยส่งกลับไทย“ว่าไงเธอ มีอะไรจะบอกฉันไหม” ปรายลดารับสายเมื่อกานดาราโทรไลน์หาเธอ“ก็อยากที่ปรายเห็นนั่นแหละ” กานดาราตอบด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ดูมีความสุขมาก“นี่อย่าบอกนะว่าหมั้นกับพี่ภาษ” ปรายลดาส่งเสียงดีใจถามเพื่อนสาว“ใช่ ปรายเข้าใจไม่ผิด เมื่อวานนี่เอง กานไม่อยากรบกวนปราย อยากให้ปรายเร่งงานให้เสร็จจะได้กลับบ้านทีเดียวเลย ไม่ต้องมางานหมั้น มาตอนแต่งเลยดีกว่า งานหมั้นเล็กๆ มีแค่พวกเรา ไม่ได้บอกใคร เดี๋ยวได้ฤกษ์แต่งเมื่อไหร่ กานจะส่งข่าวนะปราย”“โห....เสียดายอ่ะ แต่ทำไงได้ ฉันเลือกเอง ไม่เป็นไรหรอก งานใกล้เสร็จแล้ว งานแต่งกานปรายได้ไปแน่ๆ รับรองไม่พลา

  • รักของปรายลดา   ใกล้ได้กลับบ้าน

    “พ่อครับ แม่ครับ ไปบ้านคุณป้าดุจเดือนอีกรอบให้ผมหน่อยได้ไหมครับ ผมว่าน่าจะสมควรแก่เวลาแล้ว ผมเกริ่นๆ กับตะวันไว้แล้ว เหลือแต่ไปคุยกับคุณป้า ให้เป็นเรื่องเป็นราวครับ” ประภาษ เอ่ยกับนายเกริกและนางยุรี“เฮ้อ....พ่อกับแม่ก็รอวันนี้มานานแล้ว คุยกับหนูกานดีแล้วใช่ไหมภาษ ไม่ใช่พ่อกับแม่ไปแล้วหน้าแตกกลับมานะ” นายเกริกหันมาพูดกับลูกชาย“ไม่หรอกครับพ่อ ผมคุยกับน้องกานแล้วครับ จริงๆ ว่าจะรอให้น้องปรายกลับมาก่อน ป่านนี้ยังไม่มาเลย ผมไม่รอแล้วครับ แรกๆ น้องกานห่วงคุณป้าดุจเดือน กลัวว่าแต่งงานแล้ว จะไม่มีคนดูแล แต่ตะวัน รับปากและยืนยันเป็นมั่นเป็นเหมาะ ว่าถ้าน้องกานมาอยู่บ้านเรา เขาจะดูแลคุณป้าดุจเดือนเอง”“ส่วนผมแล้วแต่น้องกานเลยว่าแต่งแล้วจะมาอยู่บ้านเรา หรืออยู่บ้านเขา น้องกานอยู่ที่ไหนผมก็อยู่ได้หมด หรือพ่อกับแม่ว่าไงครับ”“แม่ไม่ว่าอะไรหรอก เห็นใจบ้านโน้นเขาเหมือนกัน เพราะเดี๋ยวตะวันเขาแต่งกันหนูปราย ก็ต้องไปอยูบ้านหนูปรายใช่ไหม พ่อกับแม่น้องปราย ก็ไม่มีใคร ทางนี้ พ่อกับแม่ก็มีน้องตั้งสองคน ภาษไม่ต้องห่วงหรอกลูก เราอยู่ใกล้แค่นี้เอง ไม่มีปัญหาหรอก ใช่ไหมพ่อ” นางยุรีหันไปหาสามี“พ่อก็ไม่มีปัญหา

  • รักของปรายลดา   สำนึกทันไหม

    ที่ตรอกเล็กๆ ไม่ใหญ่มาก ถ้าเป็นคนต่างถิ่นมา จะไม่รู้เลยว่า อาคารที่เรียงรายกันสองฝั่ง นี่คือโกดังผ้ามือสอง ที่มีผ้าเยอะมากๆ มันเป็นที่ๆ ปรายลดาคุ้นเคยอีกที่หนึ่ง เวลาที่ได้คัดผ้า มันเหมือนกับเธอได้หลุดไปอยู่อีกโลกหนึ่ง อาจจะดูเวอร์เกินไป ถ้าจะไปเล่าให้คนอื่นฟัง ว่ามีความรู้สึกแบบนี้ก็เหมือนคนเรา ชอบอะไรบางอย่างนั่นแหละ ชอบอ่านหนังสือ เวลาอ่านหนังสือก็จะอยู่แต่กับหนังสือ ไม่สนใจใคร คนเล่นเกมส์ก็จะมีความสุขกับการเล่นเกมส์ คนที่ชอบเย็บปักถักร้อย เวลาถักก็จะมีความสุข เพลิดเพลินกับสิ่งที่กำลังทำ“ของทั้งหมดนี้เราจะขนกลับไปยังไงอ่ะปราย ในเมื่อเราต้องไปเบตง และเราจะไปยังไง ขับรถไปเองหรือยังไง ก้อยยังคิดไม่ออกเลย”“จริงด้วย กานว่าจะถามหลายวันแล้ว แต่ไม่ได้ถามสักที” กานดาราเอ่ยขึ้นบ้างผ้านี่ปรายจะให้ร้านส่งไปที่บ้าน บอกพ่อกับแม่ไว้แล้ว เราจะเช่ารถตู้ไปเบตง เพราะเราคงขับกันเองไม่ไหว ไม่ชำนาญทาง ขากลับปรายจะให้ก้อยกับกาน ขึ้นเครื่องกลับ ส่วนรถคันนี้ปรายจะฝากไว้ที่ปัตตานี ปรายมีเพื่อนที่นั่น ฝากได้ จนกว่าปรายจะกลับบ้าน เราจะเช่ารถตู้จากปัตตานีไปเบตงกันนะสาวๆ ค้างที่ปัตตานี เที่ยวในเมือง ที่ปัตต

  • รักของปรายลดา   คู่กัน คู่บุญ

    เช้านี้ที่บ้านไร่ ทุกคนรวมตัวกันที่ลานจอดรถหน้าบ้านปรายลดา“น้องปราย น้องก้อย ป้าฝากน้องกานด้วยนะลูก น้องกานอย่าลืมโทรบอกพี่เขาด้วยนะ เขาจะได้ไม่เป็นห่วง” นางดุจเดือนบอกลูกสาว นี่เป็นครั้งแรกที่ลูกสาวนางเดินทางท่องเที่ยว โดยที่ไม่มีแม่และพี่ชายไปด้วย นางเชื่อมั่นในตัวกานดารา ตั้งแต่ลูกสาวนางรู้จักคบหากับปรายลดา ลูกสาวนางเข้มแข็ง และแข็งแรงมาก เป็นผู้ใหญ่มากขึ้นด้วยเอาจริงนางก็ห่วง แต่ไม่ห่วงมาก เพราะมีน้องปราย น้องก้อยไปด้วย เด็กทั้งสองคนไว้ใจได้“เดี๋ยวปรายขับเองนะ ไว้ถึงประจวบค่อยให้กานขับ ทางตรงไม่ใช่หน้าเทศกาล กานขับได้อยู่แล้ว ถึงชุมพรค่อยให้ก้อยขับ ดีไหมทุกคน”ปรายลดาถามเพื่อนทั้งสองคน“ได้เลย ก้อยไม่มีปัญหา ถ้าปรายเหนื่อยตอนไหน ก้อยเปลี่ยนก็ได้ สบายมาก”“กานก็ไม่มีปัญหาเลย ตกลงตามนี้นะ “สามสาวออกเดินทางจากนครนายก นางดุจเดือน และนางกรกนก เตรียมอาหาร ให้สามสาวเต็มที่ มีแต่ขอชอบ งของทุกคนทั้งนั้น รถจิ๊ปของปรายลดาคันใหญ่ จุของได้เยอะมากปรายลดาใส่ชุดฮาวายสีเหลืองสด ใส่รองเท้าผ้าใบสีขาว ชุดที่เธอใส่ไม่ได้เข้ากับรถที่ขับเลย แต่เธอไม่ได้สนใจเพราะชอบ เธอชอบใส่เดรสหลวมๆ มากกว่าใส่กางเ

  • รักของปรายลดา   ความในใจ ยังไงก็ไม่เหมือนเดิม

    “น้องปราย จะไปนานไหมลูก” นายอลงกตถามลูกสาว ขณะที่สามคนพ่อแม่ลูกอยู่ในห้องพัก“ปรายว่าจะค่อยๆ เดินทางไปเรื่อยๆ ค่ะพ่อ แต่จะพักที่หาดใหญ่หลายวันหน่อย เพราะว่าปรายกับกานคุยกันว่าจะคัดผ้าค่ะ หลังจากนั้นจะไปต่อที่เบตง คิดว่าจะข้ามไปฝั่งมาเลย์ และปรายจะอยู่ที่นั่นสักพัก ส่วนก้อยกับกาน จะกลับมาก่อนค่ะ”“แล้วมีที่อยู่เหรอ ไว้ใจได้ไหมลูก” นางกรกนกลูบหัวลูกสาวด้วยความรักหญิงสาวลุกขึ้นนั่ง หลังจากที่นอนตักมารดามาสักพัก“ปรายมีเพื่อนอยู่ที่นั่นค่ะแม่ เรียนรุ่นเดียวกัน ค้าขายอยู่ทางโน้น เขาแต่งงานได้สามีเป็นคนมาเลย์ค่ะ ปรายเคยไปเที่ยวสมัยเรียน แถบที่เขาอยู่ค้าขายได้สบายเลยค่ะแม่"“พ่อกับแม่ขอให้ลูกเดินทางปลอดภัย ประสบความสำเร็จในสิ่งที่ทำนะลูก แต่ไม่ว่ายังไงก็ตามพ่อกับแม่ก็ยังรอลูกกลับบ้านเสมอ พ่อกับแม่จะปล่อยให้ลูกไปทำในสิ่งที่อยากทำ”“แล้วเรื่องพ่อตะวันล่ะลูก น้องปรายพูดให้แม่ฟังหน่อยซิ จะเอายังไงต่อไป เพราะแม่ดูแล้วว่าพ่อตะวันเขาก็คงไม่ปล่อยเราแน่ๆ โกรธและเกลียดเขามากเหรอลูก ถ้าน้องปรายรักพี่เขา เราก็ต้องปล่อยวางบ้างนะ ให้อภัยได้ก็ให้อภัยเขา แม่รู้ว่าน้องปรายไม่ชอบคนที่ไม่มีเหตุผล และคนที่เห็น

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status