แชร์

#รักจำเป็น_EP.22

ผู้เขียน: แสงเทียน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-11-19 00:07:04

#รักจำเป็น_EP.22

มาหยา

ฉันดีใจมากที่เขาตื่นขึ้นมา....แต่ฉันก็ระบมมากเช่นกัน!! เดินแทบจะไม่ได้ เข้าห้องน้ำทีแสบไปหมด!! นอนซมหยอดข้าวต้มไป 3 วัน! เขาตื่นมาหมอไม่หาปิดล็อกห้องอยู่กับฉัน! นอนกกกอดทั้งวันทั้งคืน คุณป้าคุณลุงมา หรือ ใครมาเยี่ยมคุยแป๊บเดียวก็เข้ามาขลุกกับฉันต่อ ฉันอยากจะหนีผัวมากตอนนี้!!!

“หยาาาา” ฉันสะดุ้งทันทีที่เขาเรียก เขายืนพิงประตูห้องครัว

“ทำอะไรคะ?” เขาถามฉันถอยหลังก้าวหนึ่ง

“กะ...กินข้าวค่ะ” เขายิ้มกริ่มและเดินตรงเข้ามาหาฉัน

“อิ่มรึยัง?” ฉันยัดข้าวเข้าปากและเดินตรงถือจานข้าวไข่เจียวหนี!

“ไปไหนคะ!” ฉันไม่หันหลังไปตอบ

“พี่หิว...” เขาซุกไซ้ซอกคอฉัน!

“พี่พะ...พัดก็ทานขะ...ข้าวสิคะ!” ฉันหดคอหนี

“พี่อยากกินหยามากกว่า...” เขาเข้ามาล็อกคอโอบกอดจากด้านหลัง...ฉันหายใจไม่ทั่วท้องเลย

“ตะ...แต่พี่พัดเพิ่ง ๆ จะกินหยามาเมื่อเช้านะคะ” ฉันตอบอย่างแผ่วเบาและพยายามแกะมือปลาหมึกออก

“ก็พี่อยากกินอีก...” เขาดึงจานข้าวในมือฉันวางลง และเข้าซุกไซ้ซอกคอและกัดคอฉันเบา ๆ ก่อนจะล้วงมือเข้ามาในเสื้อและบีบเคล้นหน้าอกฉัน

“พี่พัด...อ๊ะ!” เขาเอามือล้วงเข้าไปในกางเกงผ้าที่ฉันใส่

“พี่รักหยา...” ก่อนเข
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • รักจำเป็น   #รักจำเป็น_EP.25

    #รักจำเป็น_EP.25พัดพระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า...ผมยืนอุ้มลูกดูพระอาทิตย์ตกที่ริมหาดทราย อันดายกมือขึ้นเหมือนกำลังไล่คว้าแสงสีส้มที่สาดส่องลงมา เธอกำลังอ้อแอ้น่ารักน่าชัง...หน้าตาเธอเหมือนทั้งผมและหยา ผิวขาวตาโตดำขลับ เธอน่ารักเหมือนแม่เธอ...ย้อนนึกถึงวันแรกที่ผมเจอแม่ของเขา...ก็น่ารักเหมือนเขาในวันนี้ ผมก้มลงหอมแก้มยุ้ย ๆ ของลูก ก่อนจะจับเธอชูและหมุน ๆ ไปรอบ ๆ เธออ้อร้อเหมือนรู้เรื่องแล้ว“พี่พัดขาาาา” ผมหันไปมองตามเสียง แม่อันดาเดินเร็วเข้ามาหาผม มือเธอรวบชายกระโปรงของชุดไม่ให้ละพื้นทราย เธอยังคงเหมือนเดิมเหมือนวันแรกที่เราเจอกัน ผมส่งยิ้มกว้างให้ก่อนจะอ้าแขนรวบตัวเธอมากอดไว้และจุมพิษลงที่หน้าผาก“พี่รักหยา” เธอเงยหน้าก่อนทำปากจู๋ส่งให้ผม ๆ ก้มลงไปจุ๊บปากเธอ“หยารักพี่พัดค่ะ” เธอกอดผมแน่นก่อนจะหยิบมือลูกมาหอม“รักอันดามันด้วย” ผมกอดสองคนที่รักไว้แน่น“หยาดีใจที่ชีวิตนี้ได้รู้จักพี่พัด” เธอเขย่งมาหอมแก้มผม“พี่ก็ดีใจที่ชีวิตนี้พี่ได้รักมาหยา...ท้องทะเลแสนงามของพี่”ในชีวิตนี้ถึงผมจะพบเจอคนมากมายเท่าไหร่ และจะดีกับผมแค่ไหนผมก็ไม่สนใจเลย...แต่กับคนคนหนึ่งที่เจอในคราแรกก็ไม่ได้ดีกับผม

  • รักจำเป็น   #รักจำเป็น_EP.24

    #รักจำเป็น_EP.24มาหยาฉันกอดเขาไว้แน่น...ฉันจำทุกความรู้สึกของการจะสูญเสียได้ การที่ต้องรอคอยอย่างมีความหวัง ฉันไม่อยากพบเจออะไรแบบนั้นอีกแล้ว เมื่อคืนฉันนอนคิดทั้งคืน...ถ้าเพื่อความสุขของเขาฉันหย่อนบ้าง ตึงบ้างจะดีไหม? แข็งบ้างอ่อนบ้างชีวิตคู่จะไปรอดนะ เพราะที่ผ่านมาเขาก็เป็นสามีที่ดีมาตลอดหากการเอาชนะคือความสุข...ทำไมตอนนี้ฉันไม่มีความสุขเลย ฉันจึงเลือกที่จะคุยกับเขาตรง ๆ คนเรามันทำผิดพลาดกันได้ ให้อภัยและเริ่มใหม่“หยาวันนี้ออกไปซื้อของให้ลูกกันไหม?” ฉันถอนหายใจและนึกถึงห้องชั้นสองที่เต็มไปด้วยของใช้และของเล่นลูก“พอแล้วค่ะ...ไม่มีที่จะเก็บแล้ว”“งั้นพี่ซื้อบ้านใหม่ดีไหม?” ฉันละเหนื่อยใจกับเขา“ก็เราตกลงกันแล้วนิ! ว่าหยาจะให้พี่ซื้อของให้ลูกได้ อาทิตย์ละ 1 วัน” ฉันเกาหัว ก็พอเขารู้ว่าฉันท้องเขาก็ซื้อทุกวัน ๆ ละเป็นหมื่น ซื้อไปยันชุดลูกตอน 10 ขวบ ฉันเลยตกลงว่างั้นฉันให้ซื้อแค่อาทิตย์ละวัน สรุป!! เยอะพอกัน!“หยาเบื่อจะพูดแล้วค่ะ”“โอเค...งั้นพี่เลิกซื้อก่อนก็ได้” เขาวางโทรศัพท์ลงและเดินเข้ามากอดฉัน“พี่ชอบหยาอวบ ๆ แบบนี้” เขาหอมแก้มฉันสองข้างและมองหน้าฉันด้วยสายตากรุ้มกริ่ม“แก่นออ

  • รักจำเป็น   #รักจำเป็น_EP.23

    #รักจำเป็น_EP.23มาหยาฉันสะดุ้งตื่น ควานไปรอบเตียงไม่เจอเขา หันมองนาฬิกา ตี 3 ...ยังไม่กลับบ้านอีกเหรอ? ฉันกดโทรศัพท์หาเขา“ตื้ดดดดดด ตื้ดดดดดด” สายแรกไม่รับ“ตื้ดดดดดด ตื้ดดดดดด” สายสองไม่รับ“ตื้ดดดดดด ตื้ดดดดดด” สายสามไม่รับอารมณ์ฉันคุกรุ่น....ก่อนจะเข้าแอปพลิเคชันเช็ก Gps รถเขาที่ฉันแอบติดไว้ รถจอดอยู่ร้านพี่ฟิว แล้วตัวล่ะ? ฉันกดเข้าอีกแอปพลิเคชันเช็ก ID ทำไมไม่อยู่ที่เดียวกับรถฉันแสยะยิ้มฉันลุกขึ้นแต่งตัว...ฮึฮึ ดีนะฉันเชื่อพี่เทียน ‘ผัวดีแค่ไหนก็อย่าไว้ใจ! ยิ่งเงียบ ๆ ตัวดีเลยนะ!’ ฉันคว้ากระเป๋าและกุญแจรถก่อนจะขับรถออกมาไปตาม Gps ที่ขึ้นในโทรศัพท์มันเป็นหมู่บ้านหรูหราเลยล่ะ...เหมือนฉันจำได้ราง ๆ ว่าบ้านพี่ฟิวอยู่แถวนี้...ลองดูล่ะกัน“สวัสดีค่ะ...พอดีฉันลืมเอาคีย์การ์ดมาอะค่ะ” ฉันยิ้มหวานบอกยามหน้าหมู่บ้าน เพราะฉันไม่มีคีย์การ์ดแตะเข้าไปในหมู่บ้าน“บ้านเลขที่เท่าไหร่ครับ!”“อ่าาา พอดีฉันเพิ่งกลับจากเมืองนอกค่ะ จำไม่ได้เลย พี่ชายให้มาหาค่ะ ชื่อว่าฟิวพอรู้จักไหมคะ” ฉันทำเป็นกดโทรศัพท์เร่งเสียงริงโทน“เอ้า โทรมาพอดี! ค่ะ พอดียามไม่ให้เข้าค่ะ จะคุยเหรอคะ” ฉันมองหน้ายามที่เลิ่กลั่

  • รักจำเป็น   #รักจำเป็น_EP.22

    #รักจำเป็น_EP.22มาหยาฉันดีใจมากที่เขาตื่นขึ้นมา....แต่ฉันก็ระบมมากเช่นกัน!! เดินแทบจะไม่ได้ เข้าห้องน้ำทีแสบไปหมด!! นอนซมหยอดข้าวต้มไป 3 วัน! เขาตื่นมาหมอไม่หาปิดล็อกห้องอยู่กับฉัน! นอนกกกอดทั้งวันทั้งคืน คุณป้าคุณลุงมา หรือ ใครมาเยี่ยมคุยแป๊บเดียวก็เข้ามาขลุกกับฉันต่อ ฉันอยากจะหนีผัวมากตอนนี้!!!“หยาาาา” ฉันสะดุ้งทันทีที่เขาเรียก เขายืนพิงประตูห้องครัว“ทำอะไรคะ?” เขาถามฉันถอยหลังก้าวหนึ่ง“กะ...กินข้าวค่ะ” เขายิ้มกริ่มและเดินตรงเข้ามาหาฉัน“อิ่มรึยัง?” ฉันยัดข้าวเข้าปากและเดินตรงถือจานข้าวไข่เจียวหนี!“ไปไหนคะ!” ฉันไม่หันหลังไปตอบ“พี่หิว...” เขาซุกไซ้ซอกคอฉัน!“พี่พะ...พัดก็ทานขะ...ข้าวสิคะ!” ฉันหดคอหนี“พี่อยากกินหยามากกว่า...” เขาเข้ามาล็อกคอโอบกอดจากด้านหลัง...ฉันหายใจไม่ทั่วท้องเลย“ตะ...แต่พี่พัดเพิ่ง ๆ จะกินหยามาเมื่อเช้านะคะ” ฉันตอบอย่างแผ่วเบาและพยายามแกะมือปลาหมึกออก“ก็พี่อยากกินอีก...” เขาดึงจานข้าวในมือฉันวางลง และเข้าซุกไซ้ซอกคอและกัดคอฉันเบา ๆ ก่อนจะล้วงมือเข้ามาในเสื้อและบีบเคล้นหน้าอกฉัน“พี่พัด...อ๊ะ!” เขาเอามือล้วงเข้าไปในกางเกงผ้าที่ฉันใส่“พี่รักหยา...” ก่อนเข

  • รักจำเป็น   #รักจำเป็น_EP.21

    #รักจำเป็น_EP.21การ์ฟีลด์ผมจัดการตามที่ได้รับปากกับเพื่อนไว้ ตอนแรกจะยิงให้ตายจะได้จบ ๆ แต่สิ่งที่มันทำกับเพื่อนผม ๆ คงทำแบบนั้นไม่ได้เลย ‘เผาสด’ พัดหลับไปตั้งแต่วันนั้นผ่านมาเดือนกว่าแล้ว ไม่มีวี่แววว่าจะฟื้น ผมยังคงอยู่ที่ตรัง ไม่ได้กลับกรุงเทพฯ เพราะในกลุ่มยังมีผมคนเดียวที่ยังไม่ได้แต่งงาน ผมไม่มีภาระ...ไม่มีครอบครัวต้องรอ“ครืดดดดด ครืดดดดดด” ผมกดตัดสายก่อนจะพ้นควันบุหรี่ออกจากปาก“ติ๊ง...” ผมกดอ่านข้อความ“ทานข้าวด้วยนะคะ...คิดถึงค่ะ” ผมอ่านแล้วก็เก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋าผมมาอยู่ที่นี่...ก็ดูแลเมียให้เพื่อนนี่แหละ บอกตรง ๆ ว่ายังไม่วางใจไม่รู้จะมีหน้าไหนเข้ามายึดเกาะอีก ธุรกิจสีเลือดจริง ๆ“พี่ฟิวทานข้าวกันค่ะ” ผมมองเมียเพื่อนเดินตัวกลมเข้ามาหา เธอดูอวบขึ้นกว่าตอนแต่งงาน ทั้งที่ผมก็ไม่เห็นว่าเธอจะกินข้าววัน ๆ เฝ้าแต่ไอ้พัด“อื้ม” ผมอยู่นี่ก็ไม่ค่อยได้พูดกับเธอหรอก เพราะด้วยสถานะเราไม่ควรอย่างยิ่งที่จะใกล้ชิดกัน ถึงผมจะเหี้ยแต่ผมก็ไม่เอาของเพื่อน“ขอบคุณพี่ฟิวมากเลยนะคะ ที่มาอยู่เป็นเพื่อนหยา...”“ฉันไม่ได้มาอยู่เป็นเพื่อนเธอ...ฉันมาอยู่เพราะพัด” ผมตอบอย่างไม่ยี่หระ“ค่ะ ๆ ยังไงก

  • รักจำเป็น   #รักจำเป็น_EP.20

    #รักจำเป็น_EP.20มาหยา#1 เดือนผ่านไปพี่พัดยังคงไม่รู้สึกตัว...หมอได้แต่บอกทุกวันว่าให้รอเวลา วิชัยบอกว่าตอนดำลงไปคว้าตัวเขา เขารู้สึกตัวนิดหน่อย และสลบไป แน่ ๆ คือสำลักน้ำมีน้ำในปอดมากต้องระบายออก กอปรกับโดนยิงที่ท้องอีกทุกวันที่ผ่านไปของฉัน...มันช่างยาวนานเหลือเกิน น้ำตาไม่มีจะไหลแล้ว ฉันไม่เคยเชื่อเรื่องปาฏิหาริย์ ไม่เคยเชื่อเรื่องพรหมลิขิต...จนวันนี้ที่ฉันได้มาเจอเขาฉันเชื่อแต่เรื่องเวรกรรมและคนทำดีจะต้องได้ดี แม้มันจะช้า...ฉันไม่รู้ว่าฉันรู้สึกรักเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ อาจจะตอนที่เจอกันครั้งแรกและเขาบอกว่า ‘กลับบ้านใช่ไหม...มาสิ พี่พากลับ’วันนั้นเขายื่นมือมาให้ฉันจับ...และเขาก็ไม่เคยปล่อยมือคู่นี้ของฉันอีกเลยฉันนั่งมองเขาที่หลับตาพริ้มอยู่บนเตียง แผลที่หางคิ้วและมุมปากหายแล้ว แผลที่โดนยิงแห้งแล้ว แต่เขายังคงไม่ฟื้น...“หยารักพี่พัด...” ฉันจับมือเย็น ๆ ของเขามาแนบแก้ม ความรู้สึกของความคิดถึงมันเอ่อล้นหัวใจ‘หยาอย่าตากแดด...เดี๋ยวไม่สบายนะ’‘ทำไมนอนไม่เป่าผมให้แห้งละ มานี่พี่เป่าให้’‘ทานข้าวเคี้ยวให้ละเอียด ๆ เดี๋ยวก็ปวดท้องหรอก’‘เล็บยาวแล้ว...มานั่งนี่พี่ตัดให้’‘ขึ้นจากน้ำได้

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status