หวงเด็กในปกครอง

หวงเด็กในปกครอง

last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-20
Oleh:  ณณัทBaru saja diperbarui
Bahasa: Thai
goodnovel18goodnovel
Belum ada penilaian
18Bab
7Dibaca
Baca
Tambahkan

Share:  

Lapor
Ringkasan
Katalog
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi

จากเด็กในปกครอง...กลับกลายมาเป็นเมียซะงั้น เมื่อลูกสาวเพื่อนเเม่ต้องตกมาอยู่ในความดูแลของมาเฟียผู้ไม่ชอบเด็ก ความอลเวงจึงเกิดขึ้น จากไม่ชอบกลับกลายเป็นมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่คลั่งรักเด็กสาววัยแรกแย้มจนโง่หัวไม่ขึ้น

Lihat lebih banyak

Bab 1

บทนำ | NC

บทนำ

"มะ...ไม่นะคะ พี่เรย์เดน อย่าทำแบบนี้กับเจนนิส"

ปึก!

"กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!"

เจนนิสร้องเสียงหลง เมื่อโดนความเป็นชายของมาเฟียหนุ่มกระแทกเข้าสู่ช่องทางรักคับแคบภายในครั้งเดียวจนสุดความยาวของมันอย่างไม่ปราณีจนทำให้เหยื่อพรมจรรย์ฉีกขาด หยาดเลือดบริสุทธิ์ของเด็กสาวไหลอาบชะโลมความเป็นชายจนมันวาว ตอนนี้เธอเกร็งไปทั้งตัวด้วยความเจ็บปวด น้ำใสๆไหลออกจากดวงตาคู่สวยไม่ขาดสาย

"อ๊ะ...พี่เรย์เดนเจนนิสเจ็บ ช่วยเอามันออกไปจากตัวเจนนิสที ฮึก...ฮือ~"

"ฉันทำให้ไม่ได้" ว่าจบมาเฟียหนุ่มก็กระแทกกระทั้นใส่เด็กสาวไม่ยั้งตามอารมณ์ความต้องการ

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

"อื้อ อ๊ะๆๆอ๊ะ ฮือ~ เจนนิสเจ็บจะตายอยู่แล้ว พี่เรย์เดนใจร้ายกับเจนนิสตลอดเลย เจนนิสเกลียดพี่เรย์เดนที่สุด"

"ฉันไม่ได้ต้องการให้เธอมาชอบฉันอยู่แล้ว" ว่าจบเขาก็ก้มลงไปตะโบมดูดดุนหน้าอกอวบอิ่มที่มีขนาดใหญ่กว่าตัวของเด็กสาวอย่างร้อนแรง และเพิ่มจังหวะกระแทกกระทั้นใส่เธออย่างป่าเถื่อนไม่หยุดหย่อน

"อื้อ~ เจนนิสเจ็บ" เด็กสาวแดดิ้นอยู่บนเตียงด้วยความทรมาน เมื่อถูกคนบนร่างมอบความเร่าร้อนให้อย่างบ้าคลั่ง

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

"อ่าๆ" มาเฟียหนุ่มส่งเสียงครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน 

"อ๊ะๆอ๊ะ อ๊ะ พี่เรย์เดน บะ...เบาหน่อยได้ไหม ก็บอกว่ามันเจ็บ จะกระแทกใส่เจนนิสแรงอะไรขนาดนี้" 

"เดี๋ยวก็หายเจ็บสาวน้อย แล้วเธอจะสนุกไปกับฉันทั้งคืน"

ฝากนามปากกา ณณัท ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของชาว  GoodNovel ด้วยนะคะ

เรื่อง หวงเด็กในปกครอง เป็นความสัมพันธ์แนวมาเฟียกับนักศึกษาที่มีเหตุให้ได้มาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ถ้าได้มาชิมเรื่องนี้แล้วไรท์รับรองว่านักอ่านจะต้องตกหลุมรักเรื่องนี้อย่างแน่นอน ฝากเป็นกำลังใจในทุกเส้นทางของตัวละครด้วยนะคะ ไรท์ตั้งใจถ่ายทอดทุกตัวอักษรด้วยหัวใจและความรักในการดำเนินแต่ละเรื่องราว ทั้งบทบาทของตัวละครและสถานที่ในเนื้อเรื่อง ฝากด้วยค่ะ

Tampilkan Lebih Banyak
Bab Selanjutnya
Unduh

Bab terbaru

Bab Lainnya

Komen

Tidak ada komentar
18 Bab
บทนำ | NC
บทนำ"มะ...ไม่นะคะ พี่เรย์เดน อย่าทำแบบนี้กับเจนนิส"ปึก!"กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!"เจนนิสร้องเสียงหลง เมื่อโดนความเป็นชายของมาเฟียหนุ่มกระแทกเข้าสู่ช่องทางรักคับแคบภายในครั้งเดียวจนสุดความยาวของมันอย่างไม่ปราณีจนทำให้เหยื่อพรมจรรย์ฉีกขาด หยาดเลือดบริสุทธิ์ของเด็กสาวไหลอาบชะโลมความเป็นชายจนมันวาว ตอนนี้เธอเกร็งไปทั้งตัวด้วยความเจ็บปวด น้ำใสๆไหลออกจากดวงตาคู่สวยไม่ขาดสาย"อ๊ะ...พี่เรย์เดนเจนนิสเจ็บ ช่วยเอามันออกไปจากตัวเจนนิสที ฮึก...ฮือ~""ฉันทำให้ไม่ได้" ว่าจบมาเฟียหนุ่มก็กระแทกกระทั้นใส่เด็กสาวไม่ยั้งตามอารมณ์ความต้องการปึก! ปึก! ปึก! ปึก!"อื้อ อ๊ะๆๆอ๊ะ ฮือ~ เจนนิสเจ็บจะตายอยู่แล้ว พี่เรย์เดนใจร้ายกับเจนนิสตลอดเลย เจนนิสเกลียดพี่เรย์เดนที่สุด""ฉันไม่ได้ต้องการให้เธอมาชอบฉันอยู่แล้ว" ว่าจบเขาก็ก้มลงไปตะโบมดูดดุนหน้าอกอวบอิ่มที่มีขนาดใหญ่กว่าตัวของเด็กสาวอย่างร้อนแรง และเพิ่มจังหวะกระแทกกระทั้นใส่เธออย่างป่าเถื่อนไม่หยุดหย่อน"อื้อ~ เจนนิสเจ็บ" เด็กสาวแดดิ้นอยู่บนเตียงด้วยความทรมาน เมื่อถูกคนบนร่างมอบความเร่าร้อนให้อย่างบ้าคลั่งปึก! ปึก! ปึก! ปึก!"อ่าๆ" มาเฟียหนุ่มส่งเสียงครางออกมาด้ว
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-13
Baca selengkapnya
บทที่ 1 ประเทศไทย
บทที่ 1 ประเทศไทย"Oh! Thailand so hot" (โอ้! ประเทศไทยร้อนมาก) ทันทีที่เจนนิสลงจากเครื่องเท้าเหยียบพื้นแผ่นดินประเทศไทยเธอก็ต้องอุทานออกมาให้กับสภาพอากาศที่ร้อนอบอ้าวมากๆ"ช่วงซัมเมอร์ของเยอรมันที่ว่าร้อนมากก็ยังไม่ร้อนเท่านี้เลย อยากร้องไห้TT" เจนนิสที่อยู่ในชุดเสื้อคอเต่าสีขาวกางเกงยีนส์ขายาวรองเท้าบูทส้นเตี้ยสีดำ ที่แขนพาดด้วยเสื้อโค้ชขนเฟอร์ตัวใหญ่สีครีม แทบอยากจะบินกลับประเทศบ้านเกิดตัวเองทันที ที่เธอต้องบินข้ามน้ำข้ามทะเลมาประเทศไทยเพราะเป็นคำสั่งเด็ดขาดของผู้เป็นพ่อและแม่ บอกว่าอยากให้ฉันมาเรียนที่นี้ และยังบอกอีกว่าจะให้มาอยู่ในความดูแลของคุณเรย์เดนซึ่งเป็นลูกชายคนเดียวของคุณน้าไลลาเพื่อนคุณแม่ ซึ่งฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมถึงอยากให้ฉันมาที่นี้นัก เป็นครั้งแรกของฉันเลยที่ได้มาประเทศไทย อยากจะร้องไห้อีกครั้งเพราะไม่รู้จักใครสักคน มีเพียงรูปถ่ายคุณเรย์เดนที่คุณน้าไลลาส่งให้ดู ไม่รู้ว่าคิดยังไงถึงส่งให้ฉันมาอยู่กับผู้ชายแบบนี้"ไหนคุณแม่บอกว่าเดี๋ยวคุณเรย์เดนจะมารับที่สนามบินไง ไม่เห็นมีใครเลย ฉันรอนานแล้วนะ ร้อนก็ร้อน หิวก็หิว" คนตัวเล็กได้แต่บ่นพึมพำ เธอจึงตัดสินใจเดินออก
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-13
Baca selengkapnya
บทที่ 2 ความโชคร้าย
บทที่ 2 ความโชคร้ายภายในรถที่เงียบสงัดทำเอาฉันนั่งตัวเกร็งไปหมด ถึงแม้ว่าพี่เรย์เดนจะนั่งอยู่นิ่งๆแต่รับรู้ได้ถึงรังสีความน่ากลัวบางอย่างที่แผ่ซ่านออกมาจนขนลุก เขาเป็นคนปกติไหมนะทำไมฉันรับรู้ถึงพลังงานความน่ากลัวแปลกๆ เจนนิสจึงเบี่ยงตัวไปเกาะขอบประตูรถแทนสายตาเธอมองออกไปตามท้องถนนตลอดเวลาเพื่อหวังให้ตัวเองไม่ต้องคิดอะไร ประเทศไทยไม่เหมือนที่เยอรมันเลยแฮะ ตามข้างทางมีสายไฟระโยงระยางเต็มไปหมด กำลังมองทางเพลินๆเลย จู่ๆเสียงท้องฉันก็ร้องเสียงดังโครกคราก จนเขาหันมามอง ก็แหงละสิก็ฉันหิวตั้งแต่ลงมาจากเครื่องแล้ว ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย พี่เรย์เดนจึงหันไปบอกกับคนขับรถ"เคนตะแวะที่ห้างหน่อยนะ ฉันกลัวว่าจะมีเด็กแถวนี้หิวตายในรถฉัน""ครับนาย"ชิ...เป็นคนยังไงเนี่ย พูดจาดีๆไม่เป็นหรือไงกัน ทว่าคนขับรถชื่อเคนตะเหรอ เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นป่ะเนี่ย เห็นหน้าไม่ชัดเลยแฮะ ไปห้างก็ดีเหมือนกัน ฉันจะได้ไปซื้อโทรศัพท์ใหม่ด้วย เท้าเหยียบพื้นแผ่นดินประเทศไทยปุ๊ปซวยเลย ลางบอกเหตุหรือเปล่าเนี่ย เพราะเจอพี่เรย์เดนครั้งแรกข้าวของฉันก็พังเสียหายเลยหรือว่าพี่เขาจะคือความโชคร้ายของฉันTTพอมาถึงห้างฉันก็ต้องเบิกตากว้
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-13
Baca selengkapnya
บทที่ 3 กฎของเรย์เดน
บทที่ 3 กฎของเรย์เดน ค่ำคืนแรกที่แสนโดดเดี่ยวภายในเพนต์เฮาท์หรูใจกลางเมืองหลวงของประเทศไทย มีเพียงเเสงไฟเล็กๆที่ถูกเปิดเอาไว้อีกมุมหนึ่งส่องผ่านเข้ามา ทำให้เด็กสาวต่างแดนลดความกลัวลงได้บ้าง เจนนิสนั่งกอดเข่าอยู่บนโซฟาเพราะนอนไม่หลับ ดีหน่อยที่ยังได้อาบน้ำ เพราะเคนตะให้แม่บ้านที่คอยดูแลเพนต์เฮาท์พาไป พี่เรย์เดนใจร้ายมากเลยที่ปล่อยให้ฉันนอนที่โซฟาแบบนี้ แถมพรุ่งนี้ยังให้ฉันไปทำความสะอาดห้องที่จะต้องเข้าไปอยู่เองอีกด้วย ทั้งที่ก็มีแม่บ้านคอยดูแลอยู่ตลอด"ฮือ~…คิดถึงคุณพ่อคุณแม่ คิดถึงบ้าน อยากกลับบ้านแล้ว" เด็กสาวนั่งกอดเข่าร้องไห้เพราะเธอมีอาการ Homesick จากการย้ายที่อยู่อาศัย เธอรู้สึกโดดเดี่ยว ไม่มีที่พึ่งทางใจ ไม่รู้จะหันหน้าไปคุยกับใคร มาเฟียหนุ่มก็เมินเฉยต่อเธอมากถึงแม้ว่าเธอต้องมาอยู่ในความดูแลของเขามันก็ไม่ได้ต่างอะไรกับการอยู่คนเดียวเลยไม่นานเด็กสาวก็ผล็อยหลับไปพร้อมกับคาบน้ำตาที่อาบเปื้อนแก้มนวลทั้งสองข้างด้วยความเหนื่อยล้าจากการเดินทาง โดยที่เธอไม่รู้เลยว่ามีดวงตาคมกริบคู่หนึ่ง ที่แอบอยู่ในมุมมืดคอยมองลงมาจากบนชั้นสองอยู่ตลอดเวลา เรย์เดนมองดูเด็กสาวสะอื้นไห้ด้วยแววตาว่างเปล่
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-13
Baca selengkapnya
บทที่ 4 นิสัยไม่ดี
บทที่ 4 นิสัยไม่ดี ครืดดด~ ครืดดด~- MOM CALLING -(Hi เจนนิส แม่ขอโทษนะคะคนดี ที่เมื่อวานแม่ไม่ได้โทรหาลูกเลย เป็นยังไงบ้างเดินทางเหนื่อยไหมคนเก่งของคุณแม่ แล้วอยู่กับพี่เรย์เดนเจนนิสดื้อกับพี่เขาหรือเปล่า)กว่าจะโทรหาลูกได้ นึกว่าทิ้งลูกสาวคนนี้ไปซะแล้ว พอโทรมาก็ถามชุดใหญ่เลย ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากโทรหาคุณพ่อคุณแม่นะ แต่ท่านปิดเครื่อง ท่านบอกแค่ว่าจะเป็นฝ่ายโทรหาเอง ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน หลังๆมาทำตัวแปลกกันมาก ท่าทางดูเหมือนกำลังหนีเจ้าหนี้ยังไงยังงั้นแหละ"คุณแม่ขา… เจนนิสอยากกลับบ้านแล้ว เจนนิสคิดถึงคุณพ่อกับคุณแม่มากๆเลย ทำไมคุณพ่อคุณแม่ต้องให้เจนนิสมาอยู่กับพี่เรย์เดนด้วย"(โถ่ว~ อดทนหน่อยนะคะคนดีของคุณแม่ อยู่ที่นั้นเจนนิสจะปลอดภัยที่สุดนะคะลูก)"...ปลอดภัยจากอะไรคะ"(เอ่อ...คุณแม่หมายถึง พี่เรย์เดนจะสามารถปกป้องหนูได้ ถ้าหากหนูมีปัญหาหรือว่าเจอคนไม่ดีที่นั้นไงค่ะ เจนนิสไม่ได้รู้จักใครเลยนะลูก ถ้ามีอะไรเจนนิสรีบบอกพี่เรย์เดนเลยนะคะ)ฉันถอนหายใจเฮือกใหญ่ ในความมั่นอกมั่นใจของคุณแม่ที่คิดว่าพี่เรย์เดนจะปกป้องฉันได้ แค่อยู่ใกล้ๆพี่เขาฉันก็รู้สึกเสียวสันหลังวาบแล้ว ฉันไม่กล้ารบกวนพ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-13
Baca selengkapnya
บทที่ 5 ภาระ
บทที่ 5 ภาระสามอาทิตย์ผ่านไป ตลอดระยะเวลาสามอาทิตย์ที่ฉันอยู่ที่นี้แทบจะไม่ได้ออกไปไหนเลย วันๆขลุกอยู่แต่ในห้อง วันที่พี่เรย์เดนยื่นคู่มือมหาวิทยาลัยออสเวิร์ดให้ ฉันก็ศึกษาดูอย่างละเอียดจึงทำให้รู้ว่าอีกหนึ่งเดือนข้างหน้าก็จะสอบคัดเลือกนักศึกษาใหม่ของแต่ละคณะแล้ว เวลากระชั้นชิดมาก แล้วคณะที่ฉันจะสอบเข้าคะแนนในแต่ละปีคือสูงมาก(ก.ล้านตัว) ทำให้สามอาทิตย์ของฉันเป็นสามอาทิตย์ที่มหาโหดสุดๆในการอ่านหนังสือแบบไฟลนก้นมาก ช่วงนี้สภาพขอบตาฉันไม่ต่างอะไรกับหมีแพนด้าเลย หน้าก็โทรมสุดๆเพราะนอนดึกติดต่อกันหลายวันฉันเขียนเอาไว้ย้ำเตือนตัวเองเลยว่า ฉันจะต้องสอบเข้าคณะบริหารธุรกิจ สาขาการจัดการธุรกิจระหว่างประเทศ หลักสูตรนานาชาติมหาวิทยาลัยออสเวิร์ดให้ได้ ฉันได้แต่บอกกับตัวเองว่าอดทนหน่อยนะเจนนิส ถ้าผ่านช่วงเวลานี้ไปได้อย่างสำเร็จคุณพ่อกับคุณแม่จะต้องภูมิใจในตัวลูกสาวคนนี้มากแน่นอน และที่ทำให้แปลกใจไม่ใช่น้อยเพราะตั้งแต่วันที่ฉันเดินไปบอกพี่เรย์เดนว่าอยากเรียนคณะบริหารธุรกิจ พี่เขาก็ให้คำปรึกษาและแนะนำดีมากๆแล้วยังเป็นคนจัดหาหนังสือมาให้ฉันอ่านอีกด้วยเซอร์ไพรส์สุดๆไม่คิดว่าพี่เขาจะช่วยฉันขนาดนี้ ท
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-13
Baca selengkapnya
บทที่ 6 ไม่อยากเอาเปรียบ
บทที่ 6 ไม่อยากเอาเปรียบ แกร๊ก~ หลังกลับมาจากห้างกระเป๋าสตางค์เบามากเลยจ้า ใช้เงินหมดไปเกือบสองแสน ทั้งซื้อเสื้อผ้า ของใช้ อาหารสำเร็จรูปที่ฉันซื้อมาตุนไว้สำหรับตัวเองโดยเฉพาะ และไม่ลืมซื้อของสดมาไว้ให้พี่เรย์เดนทำอาหารด้วย โชคดีที่พี่เคนตะไปด้วยอย่างน้อยๆก็มีพี่เขาคอยช่วยถือของ เพราะถ้าฉันถือคนเดียวไม่ไหวแน่ๆ ลำพังแค่เดินซื้อของก็ปวดขาไม่ไหวแล้วTTเรย์เดนที่กำลังเดินลงมาจากชั้นบน ก็ต้องขมวดคิ้วเข้าหากันยุ่งเมื่อเห็นของวางไว้ที่พื้นห้องเกลื่อนกลาดเต็มไปหมดแต่แอ๊ะ! วันนี้พี่เรย์เดนไม่ออกไปไหนเลยเหรอเนี่ย วันหยุดทั้งทีไม่ออกไปเดทกับแฟนหรือไงกัน ทว่าฉันก็ไม่เคยถามนะว่าพี่เขามีแฟนหรือเปล่า เดาจากอายุเอา คงไม่อยู่เป็นโสดมาถึงขนาดนี้หรอกมั้ง"นี่เธอไปซื้อของหรือไปเหมาห้างเขามา ซื้อยังกับชีวิตนี้จะไม่ออกไปไหนอีกเลย" เรย์เดนพูดพลางเดินมานั่งลงบนโซฟาไม่ห่างจากเด็กสาวมากนัก ก่อนจะเหลือบไปเห็นอาหารสำเร็จรูปมากมายที่อยู่ในถุง "อาหารไม่มีประโยชน์ทั้งนั้น" เรย์เดนพูดพร้อมกับนั่งไขว้ห้างแล้วหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านด้วยท่าทางสบายชิ…มานั่งเฉยๆก็ไม่มีใครว่าอะไรหรอก ทำไมชอบพูดจาไม่น่ารักอยู่เรื่อยเลย"
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-20
Baca selengkapnya
บทที่ 7 เสียดายของ
บทที่ 7 เสียดายของหลังจากที่ฉันและมดแดงไปทานอาหารกลางวันด้วยกันเรียบร้อยแล้ว ก็มานั่งรอที่หน้าห้องสอบ เพื่อที่จะเตรียมตัวสอบสัมภาษณ์ในช่วงบ่าย ซึ่งอีกไม่นานก็จะถึงเวลาสอบแล้ว ฉันรู้สึกอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูกที่ได้พูดคุยกับมดแดง เพราะตั้งแต่มาอยู่ที่นี้ก็ไม่ได้มีเพื่อนคุยเรื่องจิปาทะแบบนี้เลย เพราะที่เพนต์เฮาส์มีแต่ผู้ใหญ่ เขาก็คุยกันแบบผู้ใหญ่ หลักๆก็จะเป็นเรื่องงาน ซึ่งฉันก็ไม่รู้เรื่องด้วย บางทีฉันก็อยากจะแชร์เรื่องราวของฉันกับใครสักคนที่เข้าใจตรงกันบ้าง อย่างเช่น คุยเรื่องซีรีส์ที่ดู อาหารที่ชอบกิน อะไรทำนองนั้น พอได้มาคุยกับมดแดงแค่ไม่นานก็รู้สึกคุยกันถูกคอสุดๆ ล่าสุดแลกไลน์กันเรียบร้อยแล้วจ้า ดีใจอ่ะ จะได้มีเพื่อนเมาท์แล้ว"ขอเชิญผู้เข้าสอบลำดับที่ 35 เข้าห้องสอบค่ะ""โอ๊ะ...ถึงลำดับฉันแล้ว" เจนนิสเอ่ยด้วยท่าทางตื่นเต้น ฉันพยามจะไม่ตื่นเต้นแล้วนะ แต่ตอนนี้ใจเต้นตึกๆแทบจะหลุดออกมาจากอกแล้วอ่ะTT พระเจ้าช่วยส่งกำลังใจให้เจนนิสด้วยนะคะ"สู้ๆนะเจนนิส" มดแดงพูดให้กำลังใจด้วยรอยยิ้มหวาน"ขอบคุณนะ" พูดจบเจนนิสก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะเดินเข้าห้องสอบพอเจนนิสเปิดประตูเข้าไปในห้องสอบ ดวงตา
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-20
Baca selengkapnya
บทที่ 8 ลืมตัว
บทที่ 8 ลืมตัว หนึ่งสัปดาห์ต่อมาฉันนั่งมองหน้าจอโน้ตบุ๊กที่เปิดหน้าเว็บไซต์ของมหาวิทยาลัยออสเวิร์ดค้างไว้ด้วยความกระวนกระวายใจมาสักพักใหญ่แล้ว เพราะยังไม่กล้าเปิดเข้าไปดูผลสอบ กลัวว่าตัวเองจะหัวใจวายตาย มันเป็นความรู้สึกทั้งอยากรู้และไม่อยากรู้ตีกันอยู่ในหัววุ่นวายไปหมด ฉันก็ไม่เข้าใจความต้องการของตัวเองเหมือนกัน แอด~ นั่งอยู่หน้าจอนาน ก็เริ่มรู้สึกเหมือนน้ำตาลในร่างกายจะตก ก็เลยออกมาหาอะไรหวานๆกินย้อมใจตัวเองสักหน่อยก่อนจะไปดูผลสอบอย่างจริงจัง เอาว่ะได้ไม่ได้ช่างมัน ถ้าไม่ได้ที่นี้ก็ไปหาสอบที่ใหม่ อย่าไปคิดอะไรเยอะทำใจร่มๆเข้าไว้เจนนิส"เป็นอะไร?" มาเฟียหนุ่มที่เดินลงมาข้างล่างพอดีเอ่ยถาม เมื่อเห็นเด็กสาวเดินถือกระป๋องน้ำอัดลมเดินวนไปวนมาอย่างไม่เป็นสุข"เจนนิสยังไม่กล้าดูผลสอบเลยค่ะ" เจนนิสตัดสินใจบอกมาเฟียหนุ่มไปตามตรง"เรื่องแค่นี้ ทำเหมือนโลกจะแตกไปได้""ก็เจนนิสกลัวนิคะ ถ้าสอบไม่ได้คงจะเฟลไปหลายวันเลย แต่เจนนิสก็พยามยามมากๆเลยนะคะในการสอบครั้งนี้""ถ้ามั่นใจว่าตัวเองทำได้ ก็ไม่มีอะไรให้กังวล หรือว่าเธอทำไม่ได้สักข้อเลย""เปล่าค่ะ...เจนนิสมั่นใจว่าตัวเองทำได้ แต่คนสอบตั้งเยอะ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-20
Baca selengkapnya
บทที่ 9 อาจารย์หล่อมาก
บทที่ 9 อาจารย์หล่อมากสองอาทิตย์ผ่านไปวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก ตอนนี้ฉันแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยพร้อมไปเรียนแล้ว จะไม่ใช่เด็กนักเรียนเหมือนแต่ก่อนแล้วนะ จะเป็นนักศึกษาเต็มตัวแล้ว เด็กสาวยืนหมุนตัวไปมาอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ภายในห้องนอน อย่างตื่นเต้น ชุดที่เด็กสาวใส่วันนี้เป็นกระโปรงพรีทสีดำความยาวเสมอเข่า เสื้อนักศึกษาทรงเข้ารูปพอดีตัว เธอไม่ได้ซื้อกระโปรงแค่แบบที่เป็นประโปรงพรีท แต่มีกระโปรงทรงเอด้วย เห็นหุ่นที่ร้านใส่ทรงเอแล้วสวยมากๆเลยซื้อมาด้วยซะเลย ทว่าเปิดเทอมวันแรกเลยยังไม่อยากใส่เพราะทรงเอสั้นกว่านี้อิอิแอด~ ฉันเปิดประตูออกมาจากห้องนอน ก็พบว่าพี่เรย์เดนนั่งรออยู่ที่โซฟาแล้ว เมื่อพี่เรย์เดนเห็นฉันเดินมา พี่เขาปรายตามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยแววตาเรียบนิ่ง ฉันก็ได้แต่ยืนงงๆอย่างไม่เข้าใจ ฉันใส่ชุดนักศึกษาแล้วดูแปลกเหรอ ทำไมพี่เขามองขนาดนั้น"แซนวิชวางอยู่บนโต๊ะอาหารรีบไปกิน จะได้รีบไปเรียน เปิดเทอมวันแรกเธอไม่ควรจะเข้าเรียนสายนะ" พอพี่เรย์เดนพูดแบบนั้นฉันจึงรีบจับข้อมือตัวเองขึ้นมาเพื่อดูนาฬิกา เด็กสาวเบิกตากว้างเพราะตอนนี้เป็นเวลาเจ็ดโมงครึ่งแล้ว จริงๆเธอแต่งตัวเสร็จนานแล้ว แ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-11-20
Baca selengkapnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status