ตอนที่ 25 ความเข้าใจจากคนในครอบครัว

และแล้ววันอาทิตย์ที่ภูวดลเตรียมใจเอาไว้แค่เพียงหนึ่งวันก็มาถึง วันนี้เขาคิดว่าตนเองพร้อมที่จะพูดคุยกับครอบครัวอย่างเปิดอกแล้ว ว่าเขามีรสนิยมชอบผู้ชายด้วยกัน ไม่ว่าผลลัพธ์จะออกมาแบบไหน เขาก็พร้อมที่จะยอมรับมัน ร่างสูงยืนมองตนเองผ่านกระจก เขายอมรับว่าตัวเองเป็นผู้ชายที่หน้าตาดี และคงจะดีไม่น้อยถ้าเขาชอบผู้หญิง แต่ความรักมันบังคับกันได้เสียที่ไหนกัน เขาไม่อยากฝืนใจตนเอง

“แบมขอโทษนะครับ คุณพ่อคุณแม่ พี่บอม พี่บี๋ แบมชอบผู้ชาย แบมไม่สามารถมีความรักให้กับผู้หญิงได้”

เขาซ้อมพูดคนเดียวอยู่ที่หน้ากระจก แต่แล้วความคิดที่จะถูกครอบครัวรังเกียจก็ผุดขึ้นมา ทำให้เขานึกหวาดกลัว จนยอมถอดใจเดินกลับไปที่เตียงแล้วล้มตัวลงนอน

“เฮ้อ..... มันเร็วเกินไปไหมนะ”

ภูวดลพึมพำออกมา ก่อนที่เสียงเรียกเข้าจากสมาร์ทโฟนจะดังขึ้น เขาจึงเด้งตัวลุกขึ้นจากเตียงนอน แล้วรีบเดินไปหยิบสมาร์ทโฟนที่วางอยู่บนโต๊ะอ่านหนังสือ ขึ้นมาดูว่าใครโทรมาหาเขาแต่เช้า แต่พอเห็นว่าเป็นเบอร์โทรของใคร ริมฝีปากเรียวอมชมพูจึงฉีกยิ้มออกมา

ภูวดล : อืม.....

กาลัญญู : ยังนอนอยู่เหรอ

ภูวดล : เปล่านะ...กำลังซ้อมสารภาพบาปอยู่

ปลายสายเมื่อได้ยินที่ภูวดลตอบ