บทที่ 24

เป็นนานกว่ายายมาจะให้คำตอบกับแดนดิน แกส่ายหน้าบอกเสียงสะอื้น “ยายเฮ็ดบ่ได้ จั่งได๋กะบ่ได้ ตอนนี้ยายยังมีแฮงเลี้ยงหลานอยู่ ฮอดยามล้มตายมื้อได๋ จั่วว่ากันได้บ่นายดิน” (ยายทำไม่ได้ ยังไงก็ไม่ได้ ตอนนี้ยายยังมีเลี้ยงหลานอยู่ ถึงวันตายเมื่อไร ค่อยว่ากันได้ไหมนายดิน)

“ฉันอยากทำเรื่องตอนนี้เลย ยายไม่ต้องกังวลว่าฉันจะละเลยพวกแกในอนาคต ฉันรับปากว่าจะดูแลพวกแกให้ดีที่สุด ย่าเองก็อยากได้เหลนมานานแล้ว”

“ตอนนี้มันกะดี แต่ถ้านายดินแต่งงานไปล่ะ เมียนายดินสิเห็นดีนำบ่ เขาสิฮักสิแพงไอ้แฝดของยายบ่” (ตอนนี้มันก็ดี แต่ถ้านายดินแต่งงานไป เมียนายดินจะเห็นด้วยเหรอ เขาจะรักจะชอบไอ้แฝดของยายไหม)

แดนดินยังไม่ได้ตอบ คำหอมก็ถอนใจบอกเสียงดัง

“บ่ต้องไปคิดถึงเรื่องนั้นยายมา ชาตินี้ข้อยคงบ่มีหลานสะใภ้กับชาวบ้าน จ่มเช้าจ่มแลงให้หาเมียได้แล้ว หลานข้อยมันกะยังบ่หามาให้เห็นจั่กคน มันหาเหลนแฝดมาให้เลยกะดีคึกัน ข้อยสิยกนายกไฮ่ให้เบิดเลย!” (ไม่ต้องไปคิดถึงเรื่องนั้นยายมา ชาตินี้ฉันคงไม่มีหลานสะใภ้กับชาวบ้าน บ่นเช้าบ่นเย็นให้หาเมียได้แล้ว หลานฉันมันก็ยังไม่หามาให้เห็นสักคน มันหาเหลนแฝดมาให้เลยก็ดีเหมือนกัน ฉันจะยกที่นาไร่สว