ตอนที่56

ตึก มามาซานโต้

19:30น.

“เชิญครับท่านมิซาโนะและนายหญิงของซานโต้^_^”เสียงคำทักทายอย่างเป็นมิตรพร้อมกับการผายมือเชื้อเชิญที่อ่อนน้อมให้ฉันกับมิซาโนะได้เดินเข้าประตูไปยังข้างในห้องจัดงานขนาดใหญ่

“นายหญิงของซานโต้?”หลังจากที่เราสองคนเดินผ่านประตูมาแล้วฉันก็พึมพำคำพูดของชายคนต้อนรับนั้นอย่างสงสัย

“ไม่อยากเป็นรึไง?”ซาโนะก้มหน้าลงมาถามฉันเสียงแผ่วเบา ฉันก็หันขวับกลับไปมองหน้าเขาอย่างเคืองๆ

“นายจะไม่ให้ฉันเป็นรึไง!”ฉันเสียงแข็งใส่เขาพลางจะชักมือออกมาจากแขนแกร่งของเขาเพราะเขาให้ฉันคล้องแขนเขามาตั้งแต่ลงรถแล้วแต่ก็โดนมิซาโนะจับแขนฉันไว้ซะก่อนเพื่อไม่ให้ฉันปล่อยแขนเขา

“แล้วถ้าคุณไม่เป็นแล้วใครจะเป็นล่ะ?”

“ก็แค่นั้น”ฉันเบะปากใส่เขาและเลิกมองหน้าเขาหันไปมองวิวรอบๆงานแทนก็พบกับคนญี่ปุ่นและชาวต่างชาติมากมายที่ยืนเกาะกลุ่มคุยกันอย่างสนุกสนานพลางคนก็ยกแก้วน้ำสีใสชนกันที่นี้มีอาหารจัดเลี้ยงแบบบุฟเฟต์ให้แขกในงานไปตักอาหารเก่งกันเองโดยอาหารจะถูกจัดวางไว้ที่ข้างๆกำแพงทั้งสองฝั่งของงาน

“วันนี้ผมกับพ่อของคุณจะเซ็นสัญญาร่วมหุ้นกันในการทำธุรกิจที่ประเทศออสเตรเลีย”ซาโนะพาฉันมาหยุดยืนตรงข้างหน้าโต๊ะหนึ่งตัวที่มี