LOGINShare
เซ็นสัญญาแบบโง่ๆ
Last Updated:
2025-07-04 01:48:46บทที่ 01
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อชบา อายุ 25 ปี ตอนนี้อยู่ตัวคนเดียว พ่อแม่เสียชีวิตหมดแล้ว ฉันเลยต้องดิ้นรนทำงานหาเงินส่งตัวเองเรียน โชคดีที่ยังมีผู้ใหญ่ใจดีให้ทุนการศึกษาจนฉันเรียนจบปริญญาตรี นิสัยฉันก็ง่ายๆ แบบว่าอยู่ที่ไหนก็อยู่ได้ กินอะไรก็ได้ ไม่เรื่องมาก ตอนนี้ฉันกำลังหางานอยู่... ก็เพิ่งโดนเจ้านายเก่าไล่ออกเมื่อวานนี้เอง สาเหตุเหรอ? ก็เพราะฉันไม่ยอมเป็น “เด็ก” ของเขาน่ะสิ ฉันเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าทำไมไปทำงานที่ไหน เจ้านายต้องพยายามเสนออะไรแบบนี้ทุกที บางคนก็แก่จนหัวหงอก ยังไม่วายคิดเรื่องอย่างว่า เหนื่อยใจแทนเมียพวกเขาจริงๆ ที่ต้องมีผัวเป็นเฒ่าหัวงูแบบนี้ “ทำไมงานมันหายากขนาดนี้วะเนี่ย...” ฉันพึมพำกับตัวเอง มองไปรอบๆ ก็มีแต่ตึก บริษัทเพียบไปหมด แต่ไม่มีใครเปิดรับสมัครเลย เศร้าใจชะมัด “แล้วฉันจะเอาเงินที่ไหนมาจ่ายค่ารถ ค่าคอนโด ค่าเน็ต ค่าน้ำค่าไฟอีก เฮ้อ...ชีวิตตู :( ” ฉันนั่งบ่นกับตัวเองบนรถ กำลังจะน้ำตาร่วงอยู่แล้ว กริ๊ง~ กริ๊ง~ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ชื่อที่โชว์คือ "น้ำ" “ฮัลโหล ว่าไงน้ำ” “แกหางานได้ยัง ชบา?” “ยังเลย ไปสมัครที่ไหนก็ไม่รับอ่ะ” ฉันตอบเสียงเศร้า มันเศร้าจริงๆ นี่หว่า “ฉันมีงานให้แกทำนะ เงินดีด้วย สนใจไหม?” พอได้ยินคำว่า "เงินดี" หัวใจก็พองโตทันที “งานอะไรเหรอน้ำ?” “งั้นแกมาที่บ้านฉันก่อนแล้วกัน เดี๋ยวอธิบายให้ฟัง” “โอเค เพื่อนรัก!!” ฉันวางสายแล้วรีบขับรถไปบ้านน้ำทันที น้ำเป็นเพื่อนคนเดียวของฉัน เป็นคนที่อยู่ข้างฉันมาตลอด ไม่ว่าจะตกต่ำแค่ไหน น้ำไม่เคยทิ้งกันเลย บ้านน้ำรวยมาก รวยแบบไม่ต้องทำงานก็มีเงินใช้ไปทั้งชาติ แต่เธอไม่เคยรังเกียจที่ฉันมาจากครอบครัวยากจน ครอบครัวของน้ำก็ใจดีมากกับฉันเหมือนกัน --- #บ้านน้ำ ตอนนี้ฉันมาถึงบ้านน้ำแล้ว กำลังนั่งรอเธออยู่ที่ห้องนั่งเล่น ส่วนเธอกำลังไปหยิบเอกสารงานมาให้ฉัน สักพักน้ำก็เดินเข้ามา “แล้วคุณลุงคุณป้าไปไหนเหรอน้ำ?” ฉันถามพลางกวาดตามองรอบบ้าน “ป๊ากับม๊าไปบ้านใหญ่น่ะ เอาล่ะ เข้าประเด็นเลย ฉันจะคุยเรื่องงานกับแกแล้วนะ” “โอเค! งานที่ว่า คืออะไรเหรอ?” “ไม่มีอะไรมาก งานนี้โคตรสบาย หาไม่ได้อีกแล้ว บอกเลย!” น้ำนั่งท้าวคางแล้วยิ้มแบบมีลับลมคมใน “งานที่ฉันจะให้แกทำก็คือ… ดูแลพี่ชายของฉันเอง เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องฉัน แกต้องดูแลเขา แล้วพยายามทำให้เขากลับไปทำงานที่บริษัทให้ได้ ภายในหนึ่งปี ถ้าแกทำสำเร็จ ฉันจะเพิ่มเงินให้อีกสองเท่า” “ห๊ะ?! หนึ่งปี?! เอ่อ... มันไม่ยากไปหน่อยเหรอน้ำ? ไปเป็นผู้ดูแลพี่ชายเธอเนี่ยนะ...” “เดือนละ 3 แสน” “สามแสน!!!” ฉันแทบสำลักลมหายใจ “งานบ้าอะไรวะ ได้เดือนละสามแสน!” “ใช่ เดือนละสามแสน หนึ่งปีก็สามล้านหก แถมฉันจะให้เพิ่มอีกสองเท่าถ้าแกทำสำเร็จ สนใจไหม?” “ไม่สนก็ควายแล้วไหมล่ะ!!ตกลง ฉันทำ” ฉันตบโต๊ะดังปัง “ฉันจะได้มีเงินไปเปิดร้านขนมตามความฝันสักที” “ต้องแบบนี้สิ เพื่อนรัก!” น้ำยื่นสัญญามาให้ฉัน “นี่ สัญญาการทำงาน อ่านก่อนเซ็นก่อนได้นะ” พึ่บ! ฉันหยิบปากกามาเซ็นสัญญาณแบบไม่ลังเล “ไม่อ่านหน่อยเหรอ?” “ไม่ต้องหรอก ฉันเชื่อใจแก แกคงไม่โกงฉันหรอก จริงไหม?” “แน่นอนอยู่แล้ว อ่ะ นี่เงินก้อนแรก” เธอยื่นเช็คเงินสดมาให้หนึ่งล้านบาท “โห! น้ำ! แกให้ฉันตั้งล้านนึงเลยเหรอ?” “เพื่อให้แกไปเคลียร์หนี้ค่างวดรถ คอนโด และย้ายไปอยู่บ้านพี่ชายฉัน” “น้ำ... แกคือเพื่อนที่ฉันรักที่สุดในชีวิตเลยเว้ย!” “ฉันก็รักแกเหมือนกัน ไม่งั้นไม่ไว้ใจให้แกดูแลพี่ชายฉันหรอกนะ” “ขอบใจนะแก ฉันจะทำให้ดีที่สุด!” “แต่แกต้องย้ายไปอยู่ที่บ้านพี่ชายฉัน เริ่มงานพรุ่งนี้เลยนะ” “โอเค!” หลังจากนั้นฉันก็เอาเงินไปจ่ายค่ารถ ค่าคอนโด ปิดหนี้ให้หมด เหลือเงินอยู่สองแสนกว่าๆ โล่งใจสุดๆ ไปเตรียมเก็บของดีกว่า พรุ่งนี้ต้องย้ายเข้าไปอยู่บ้านพี่ชายของน้ำแล้วสิ... #เช้าวันต่อมา เวลา 9:00 ณ บ้านพี่ชายของน้ำ “น้ำ บ้านหลังนี้เหรอ? ทำไมผู้ชายชุดดำเยอะจังวะ?” ฉันมองซ้ายขวา มีแต่พวกผู้ชายชุดดำเต็มไปหมด หน้าตาก็โหดๆ กันทั้งนั้น “ก็พี่ชายฉันเป็น...มาเฟียน่ะสิ” ควับ!! ฉันหันไปหาน้ำจนคอแทบเคล็ด “ห๊ะ?! มาเฟีย!!!” “แกจะตะโกนทำไมชบา!! แกเห็นไหม พวกนั้นมองแกหมดแล้ว” “โทษที คนมันตกใจอะ แล้วทำไมไม่บอกฉันก่อน” “เข้าไปข้างในกันเถอะ” น้ำลากฉันเข้าไปในบ้านทันที ฉันรับเงินแล้วด้วย จะถอยก็ไม่ทันแล้วล่ะ...
Latest chapter
รักวายร้ายของนายเย็นชา ท้อง
เสียงลมหายใจของตัวเองกลายเป็นเสียงเดียวที่ฉันได้ยินชัดเจนที่สุดตั้งแต่วันนั้น...วันที่เขาเลือกเดินผ่านฉันคุณแม็กก็ไม่เคยมองฉันในแบบเดิมอีกเลยเขายังอยู่ตรงนั้น อยู่ในโชว์รูม อยู่ในบ้าน อยู่ในโต๊ะทำงานตรงข้ามแต่ความรู้สึกของเขามันไปไกลจนฉันวิ่งตามไม่ทัน“คุณแม็กจะรับกาแฟไหมคะ?”ฉันถามเช่นเคย เหมือนที่เคยทำมานับครั้งไม่ถ้วนเขาเงยหน้าขึ้นจากเอกสาร สบตาฉันเพียงเสี้ยววินาที แล้วพูดเพียงคำเดียว“ไม่ต้อง”แค่นั้นไม่แม้แต่จะขอบคุณ ไม่แม้แต่รอยยิ้มที่เคยมีให้ฉันยืนอยู่ตรงนั้นอีกไม่กี่วินาที ก่อนจะหันหลังกลับเหมือนคนที่เพิ่งแพ้ศึกโดยไม่ทันได้เริ่มสู้ฉันจัดของเล็ก ๆน้อย ๆ หน้าเคาน์เตอร์ในโชว์รูม ฝนด้านนอกเริ่มโปรยปรายลงมาเบา ๆกลิ่นฝนผสมกับกลิ่นเครื่องปรับอากาศในโชว์รูม ชวนให้รู้สึกแน่นหน้าอกเหมือนความรู้สึกบางอย่างกำลังถูกกดทับไว้ไม่ให้แสดงออกมาแล้วผู้หญิงที่ฉันไม่อยากเจอที่สุดก็เดินเข้ามาในจังหวะนั้นพอดีเธอสวมเสื้อโค้ตยาวสีครีม ใบหน้าแต่งเพียงบางเบาแต่กลับเปี่ยมไปด้วยพลังบางอย่างในความนิ่งเงียบที่เธอแบกไว้“มีเอกสารของคุณแม็กฝากไว้ให้ฉันหรือเปล่าคะ?”เธอถามด้วยรอยยิ้มเรียบนิ่งฉันพยักหน้าเ
รักวายร้ายของนายเย็นชา ความเหินห่าง คือความเจ็บปวด
เสียงดนตรีจังหวะนุ่มดังคลอไปทั่วโชว์รูมหรูหราที่ประดับด้วยแสงไฟและเงาสะท้อนของรถสปอร์ตคันงาม ฉันยืนอยู่ริมขอบเวที มองแขกผู้มีเกียรติก้าวเท้าเข้ามาในงานอย่างต่อเนื่อง บรรยากาศดูสมบูรณ์แบบทุกอย่างนอกจากหัวใจฉันที่ยังไม่คลี่คลายจากบทสนทนาในห้องแต่งตัวเมื่อครู่ดาวเดินออกมาจากด้านหลังพร้อมชุดเดรสรัดรูปสีแดงเลือดนกที่เน้นสัดส่วนของเธอได้พอดีเป๊ะ เส้นผมลอนสวยตกลงแนบไหล่ ริมฝีปากสีแดงฉ่ำ และรอยยิ้มที่เหมือนฝันร้ายของฉันเธอสวยแบบที่ทุกคนต้องหันมอง แต่สิ่งที่เจ็บกว่านั้นคือสายตาของคน ๆ หนึ่งที่หยุดอยู่ที่เธอนานเกินไป“คุณแม็กซ์มาถึงแล้วค่ะ!” เสียงทีมงานกระซิบใกล้หูฉัน แต่หัวใจฉันมันเหมือนถูกกระแทกไปก่อนหน้านั้นแล้วเขาก้าวเข้ามาในงานในชุดสูทสีดำสนิท หน้าตานิ่งขรึมเหมือนเดิม แต่แววตา...มันไม่ใช่ เขาหยุดยืนชั่วครู่เมื่อมองไปยังเวที แล้วฉันก็เห็นมันภาพแวบหนึ่งที่เขาชะงัก เหมือนเผลอหายใจไม่ทันเมื่อมองไปที่ดาว“หนูนิ...” เสียงหลุดออกมาจากปากเขา“...ดาว?” เขาแก้ในวินาทีต่อมา แต่ไม่ทันแล้วฉันยืนนิ่ง ราวกับเวลาทั้งงานหยุดลง มันเป็นแค่พยางค์เดียวที่แทงทะลุใจฉันได้ลึกกว่าทุกประโยคที่ผ่านมาใช่ ฉันรู้
รักวายร้ายของนายเย็นชา ความลับ
ความลับของพ่อเลี้ยงกลางดึก ในห้องหนังสือหลังคฤหาสน์บนเขาเสียงพายุข้างนอกกระทบกระจกเป็นจังหวะเนิบช้า แต่หนักแน่นพ่อเลี้ยงศักดา นั่งอยู่คนเดียวหน้าโต๊ะไม้สักใบใหญ่ แสงจากโคมไฟทำให้เงาของเขาพาดทับฝาผนังจนดูน่าเกรงขามเขาหยิบกล่องไม้เก่า ๆ ออกมาจากลิ้นชักลับใต้โต๊ะเปิดออกอย่างระมัดระวังด้านในคือ...รูปถ่ายเก่า ๆ ของเด็กหญิงสองคน — หนูนิดกับดาวสมุดบันทึกบางเล่มและ...จดหมายที่ไม่เคยส่งจดหมายจากแม่แท้ ๆ ของฝาแฝด“คุณศักดา…หากวันหนึ่งคุณได้รับจดหมายฉบับนี้ แสดงว่าฉันคงไม่ได้อยู่แล้วขอฝากลูกทั้งสองคนไว้กับคุณ แม้พวกเขาจะไม่ได้เกิดจากสายเลือดคุณ แต่คุณคือคนที่ฉันไว้ใจที่สุด...โดยเฉพาะ ‘ดาว’ลูกสาวคนเล็ก เธอไม่เหมือนนิด เธอฉลาดเกินเด็ก...และบางอย่างในตัวเธอทำให้ฉันกลัว ว่าเธออาจใช้ความฉลาดนั้นผิดทาง…”พ่อเลี้ยงวางจดหมายลงช้า ๆแววตาเขาเปลี่ยนไปจากความเข้มแข็งกลายเป็นหนักอึ้งเขาจำได้ดี...ตอนเด็ก ดาวเงียบเกินไป มองทุกคนด้วยสายตาที่เหมือนอ่านความลับของคนทั้งโลกได้ และมีหลายครั้งที่เธอ “จัดการ” คนที่กลั่นแกล้งเธอ โดยไม่ให้ใครจับได้ “ดาว...ฉันพยายามส่งแกไปไกล เพื่อให้แกลืมแม็ก”“แต่ดูเหมือน...
รักวายร้ายของนายเย็นชา นิด ดาว
คืนนั้นที่คอนโดของแม็กชบากลับจากงานเลทกว่าเดิมแม็กนั่งเงียบอยู่ที่ระเบียง สูบบุหรี่มวนที่สามแล้ว เถ้าบุหรี่กองอยู่เต็มที่เขี่ยบุหรี่สายลมเย็นยามค่ำคืนพัดผ่านเส้นผมเขาเบา ๆ แต่ไม่อาจพัดพาความคิดให้ปลิวไปด้วยได้“คิดอะไรอยู่เหรอคะ?”เธอนั่งลงข้าง ๆ เขา เอื้อมไปแตะมือเขาเบา ๆฝ่ามือของแม็กอุ่น แต่เต็มไปด้วยความแข็งกระด้างจากความเครียดแม็กหันมามอง แล้วก็ส่ายหน้า“เปล่า…แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย”“เกี่ยวกับงาน?”เธอยิ้มบาง ดวงตาเต็มไปด้วยความห่วงใย แม้จะพยายามไม่ถามมากเกินไปแม็กพยักหน้า“อืม…มีเด็กใหม่เข้ามาเยอะ ต้องคอยดูว่าทำงานได้มั้ย”คำตอบดูธรรมดา แต่สีหน้าเขาไม่ใช่และชบารู้…ว่าเงาของผู้หญิงคนนั้นเริ่มแทรกเข้ามาในความคิดของแม็กแล้ว แม้เขาจะไม่รู้ตัวเธอจับมือเขาแน่นขึ้น แต่ไม่พูดอะไรอีกเพราะบางครั้ง...ความเงียบก็เป็นวิธีเดียว ที่เธอจะยังยืนอยู่ข้างเขาได้---สองวันต่อมา - ห้องประชุมใหญ่การประชุมใหญ่ฝ่ายการตลาดเริ่มต้นขึ้นแม็กนั่งประจำที่หัวโต๊ะในห้องประชุมกระจกใสดาวนั่งอยู่ด้านหน้าห้องในชุดพรีเซนเตอร์ของแบรนด์เธอยิ้มทักเขาอย่างสุภาพ เมื่อเขาเดินเข้าห้อง สายตาแนบนิ่งแต่ส่งแรงบาง
รักวายร้ายของนายเย็นชา ใกล้ชิด
สัปดาห์ต่อมาดาวเริ่มงานในตำแหน่งพริตตี้พิเศษของโชว์รูมรถหรูที่บริษัทแม็ก แม้จะดูเหมือนตำแหน่งทั่วไป แต่สายตาหลายคู่ในบริษัทภูมิรู้ดีว่าเรื่องนี้ "ไม่ปกติ"และโดยเฉพาะ...สายตาของชบาเธอเห็นทุกการเคลื่อนไหวของผู้หญิงคนนั้นท่าทางอ่อนหวานเรียบร้อย เสียงพูดนุ่มนวล รอยยิ้มที่ชวนให้นึกถึงใครบางคนในอดีตของแม็กและที่สำคัญ...สายตาที่ดาวใช้มองแม็กมันไม่ใช่สายตาของลูกน้องที่เคารพเจ้านายแต่มันคือสายตาของ "ผู้หญิงที่กำลังเล่นเกม"ตอนพักกลางวัน ชบานั่งอยู่ในห้องทำงานเลขาส่วนตัวเธอเปิดเอกสารตรงหน้า แต่ไม่ได้อ่านข้อความใดเลยใจของเธอจดจ่อกับภาพที่เธอเพิ่งเห็นเมื่อครู่ดาวยืนคุยกับแม็กหน้าโชว์รูมเธอยิ้มแบบเดียวกับที่หนูนิดเคยยิ้มหัวเราะเบา ๆ เหมือนหนูนิดเป๊ะ...แล้วแม็กล่ะ?แม้เขาจะไม่พูดอะไร แต่สายตาที่มองดาวก็ไม่เหมือนมองคนอื่นมันมีบางอย่างที่คล้าย…ความละลายใจเล็ก ๆ ที่เขาเคยมีเวลามองหนูนิดชบาไม่อยากคิดแบบนั้น แต่หัวใจก็เริ่มบีบรัดตัวเองโดยไม่รู้ตัว อีกด้านหนึ่ง – ในห้องประชุมเล็กดาวยืนอยู่กับก้อง หนึ่งในทีมบริหารเธอส่งแฟ้มให้ พร้อมยิ้มหวาน"พี่ก้องคะ ถ้ามีงานที่ต้องประสานกับพี่แม็กโดยตรง บอกห
รักวายร้ายของนายเย็นชา คนที่หน้าเหมือนอดีต
สามเดือนต่อมา...สัญญาการจ้างงานในฐานะผู้ดูแลของชบาสิ้นสุดลงไปเรียบร้อยแล้ว แต่สิ่งที่เริ่มต้นหลังจากนั้นต่างหาก...ที่ไม่มีวันหมดอายุแม็กกับชบาไม่ได้เป็นเพียงนายจ้างกับลูกจ้างอีกต่อไป แต่กลายเป็น “คนรัก” ที่กำลังวางแผนชีวิตคู่ร่วมกันอย่างจริงจัง ทั้งป๊า ม๊า น้ำ และทุกคนรอบตัวต่างก็ยินดีอย่างไม่มีข้อแม้ งานแต่งถูกวางกำหนดไว้ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ทุกอย่างดูราบรื่นเกินกว่าจะคาดคิด...จนกระทั่ง เช้านั้นฝ่ายบุคคลนำแฟ้มสมัครงานกองหนึ่งมาให้ฝ่ายการตลาดคัดเลือกพริตตี้ประจำโชว์รูมรถสปอร์ตของบริษัทแม็กระหว่างที่ ภูมิ กับ ก้อง สองลูกน้องคนสนิทของแม็กกำลังนั่งไล่ดูแฟ้มสมัครงานกันอย่างชิล ๆ สายตาของภูมิพลันชะงักไปที่ภาพในแฟ้มหนึ่ง“เดี๋ยวนะ...” ภูมิกระซิบพลางหยิบใบสมัครขึ้นมาเต็มตาเขาขมวดคิ้ว มองภาพถ่ายตรงหน้าด้วยความไม่แน่ใจ“ก้อง มึงดูคนนี้สิ…”ก้องขยับตัวเข้ามาใกล้ พลันเบิกตาโต“เฮ้ย...เหมือน...เหมือนคุณหนูนิดเลยว่ะ”“ใช่ไหมล่ะ กูไม่คิดว่าตัวจริงจะเหมือนขนาดนี้”ทั้งสองมองหน้ากันอย่างลังเล ไม่รู้ควรทำยังไงดีในขณะที่พวกเขายังพูดคุยไม่ทันจบ แม็ก ก็เปิดประตูเดินเข้ามาในห้องพอดี“คุยอะไรกัน
You may also like
แอบรักร้าย ผู้ชายเจ้าชู้
MaNIE-STORY2.2K viewsสยบรักร้ายลูกชายมาเฟีย (จบเรื่อง)
วารินทร์ทิพย์1.8K viewsพิษมาเฟีย
โนเนจัง2.5K viewsคลั่งรัก | คุณป๋า
ลำเจียก10.6K viewsปมรักของนายมาเฟีย
Kidsroom837 viewsมาเฟียเถื่อนเมียเด็ก
หนูแดงอินดี้29.7K viewsคนสวยขามาเฟีย
One of สายหมอก275 viewsพันธะลับนายมาเฟีย
Leonella1.8K views
