14  ยอมจำนน

ออสตินเดินออกมาจากห้องน้ำ โดยร่างกายท่อนล่างมีเพียงแค่ผ้าขนหนูพันรอบเอวเอาไว้อย่างหมิ่นเหม่ ส่วนท่อนบนเผยให้เห็นความกำยำของเรือนกาย ที่ดูมีเสน่ห์ดึงดูดสายตาใบพลูให้มองไปที่ออสตินอย่างไม่กะพริบ ภาพของชายตัวโตกำลังเอาผ้าขนหนูผืนเล็กเช็ดผมให้แห้ง หยดน้ำที่เกาะบนผิวกายกับซิกซ์แพ็กเป็นลอนโชว์ให้เห็นความแข็งแรงสมชายชาตรี ส่งผลให้หญิงสาวถึงกับกลืนน้ำลายลงคอ เมื่อเธอกำลังชื่นชมความหล่อเหลาล่ำบึก เรือนกายที่มีเสน่ห์ของออสติน

“ใบพลู ยัยใบพลู!”

“อะ..อะ อะไร เรียกทำไมเสียงดังจัง!” หญิงสาวถึงกับพูดติดอ่าง ก่อนจะตะเบ็งเสียงดังออกมากลบเกลื่อนความรู้สึกที่กำลังเกิดขึ้นภายในใจ เมื่อหญิงสาวรู้สึกหลงใหลในตัวออสตินขึ้นมาราวกับต้องมนต์ หรือเขากำลังป้ายเสน่ห์ยาแฝกเสกใส่เธอเข้าให้แล้ว ถึงได้เกิดความรู้สึกหวั่นไหวได้มากถึงเพียงนี้

“เธอกำลังคิดไม่ดีกับฉันหรือเปล่าเนี่ย ถึงได้มองตาไม่กะพริบเชียว หืม” ออสตินเอ่ยถามหญิงสาวออกมาด้วยแววตาเจ้าเล่ห์กว่าที่เคย พลางเดินเข้าไปหาใบพลู จนเธอต้องรีบคว้าผ้าห่มมาคลุมขาเรียวเอาไว้ เพื่อไม่ให้ดูเหมือนกับว่าเธอกำลังอ่อยเขาจนเกินไป เฮ้อ! จะบ้ารึไง ทำไมต้องคิดเกินเลยกับนายนี่ด้วยนะ ก็ไหนบอกว่าไม่ชอบเขาไง แต่พอออสตินเดินเข้ามาใกล้ไฉนเธอถึงรู้สึกหวั่นไหวจนเก็บอาการเอาไว้แทบไม่มิด

“นี่! นายคิดจะทำอะไร ไปแต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วออกไปจากห้องได้แล้ว ฉันไม่ชอบใช้ผู้ชายร่วมกับใคร” อยู่ๆ ใบพลูก็พูดออกมาราวกับคนรักกำลังงอนกัน เมื่อเธอเห็นรอยแดงที่ซอกคอของออสติน คงไม่ต้องอธิบายให้มากความ หลังจากที่มิ้นต์เพิ่งจะโชว์รอยแดงแบบเดียวกันที่ซอกคอของหล่อนให้ใบพลูได้เห็น เมื่อตอนกลางวันที่ร้านกาแฟ ถ้อยคำที่หญิงสาวพูดจาประชดประชันทำให้คนตัวโตถึงกับแสยะยิ้มร้ายออกมา เมื่อเขากำลังรู้สึกว่าเธอกำลังแสดงอาการหึงหวงเขาจนออกนอกหน้า อย่างเผลอลืมตัว

“ฉันเองก็ไม่เคยคิดที่จะใช้ผู้หญิงร่วมกับใคร เธอช่วยลบรอยนี่ออกให้หน่อยได้ไหม... ว่าไงใบพลู” ทุกถ้อยคำและการกระทำ สิ่งที่ออสตินกำลังแสดงออก บ่งบอกให้หญิงสาวรู้ว่าเขาหมายถึงสิ่งใด เมื่อชายหนุ่มกำลังโน้มตัวลงมาที่เตียง พร้อมกับการคืบคลานเข้ามาใกล้เธอ

“ออสติน! นายเล่นพิเรนทร์อะไร ฉันไม่สนุกด้วยหรอกนะ” ใบพลูเริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง หัวใจของเธอเต้นระรัวราวกับกองเพล เมื่อออสตินเข้ามาประชิดตัว จนเธอไม่มีทางถอยหนี คืนนี้คงไม่พ้นต้องตกเป็นของเขาอย่างแน่

“ใครบอกว่าฉันเล่น ฉันกำลังจริงจังกับสิ่งที่ทำอยู่ต่างหาก ทำไมหัวใจเต้นแรงจัง ไหนบอกว่าไม่คิดอะไรกับฉันไง ปากไม่ตรงกับใจ แบบนี้ ต้องโดนทำโทษรู้ตัวไหม หืม” คำพูดที่ฟังดูแล้วทำให้ใบพลูถึงกับขนลุกซู่ เมื่อออสตินกำลังคืบคลานเข้ามาคร่อมร่างอรชรของเธอเอาไว้จนมิด ส่งผลให้หัวใจของหญิงสาวเต้นแรงขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า

เมื่อกลิ่นสบู่จากเรือนกายของชายตัวโต โชยมาแตะปลายจมูกของเธอ ยิ่งทำให้หญิงสาวรู้สึกหวั่นไหวในใจแปลกๆ เมื่อออสตินโน้มตัวลงต่ำ สองมือน้อยๆ ของใบพลูยกขึ้นมาดันอกแกร่งของชายหนุ่มเอาไว้ แต่ทว่ากลับทำให้เธอรู้สึกตื่นเต้นกว่าเดิมหลายเท่า เพียงแค่แตะฝ่ามือลงไปที่อกแกร่งแน่นๆ บ่งบอกให้รู้ว่าออสตินเป็นผู้ชายรักสุขภาพมาก เมื่อมวลกล้ามเป็นลอนแข็งปึกขนาดนั้น

“จับเพลินเลย ชอบใช่ไหมละ” เสียงทุ้มดังขึ้น จึงทำให้ใบพลูได้สติหญิงสาวถึงกับหน้าแดงระเรื่อ เมื่อถูกสายตาคมจับจ้องในระยะกระชั้นชิดแบบนี้ มิหนำซ้ำร่างกายท่อนบนของเขายังเปลือยเปล่า ซึ่งผ้าขนหนูที่พันรอบเอาออสตินไว้นั้น ก็มีโอกาสหลุดได้ทุกเวลา ถ้าหากเขาขยับกายไปมาบ่อยๆ

“นายลุกออกไปได้แล้ว คิดจะทำบ้าอะไร ฉันไม่สนุกด้วยหรอกนะ” หญิงสาวพยายามใช้สติที่มีไม่ให้ลุ่มหลงในร่างกายกำยำ ที่ดูมีเสน่ห์น่าหลงใหล จนแทบเผลอใจให้กับความหล่อล่ำของเขา ซึ่งใบพลูไม่เคยได้เผชิญกับความใกล้ชิดแบนี้มาก่อน ถึงแม้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา ทั้งคู่เคยไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ แต่ทว่าทุกครั้งมันก็ไม่เสี่ยงเหมือนกับตอนนี้ ที่ดูยังไงเธอก็เสียเปรียบออสตินอยู่วันยังค่ำ

“เธอไม่รู้สึกอะไรกับฉันจริงๆ เหรอ หืม”

“อะ อะ ออส...ออสติน” หญิงสาวถึงกับพูดจาติดอ่าง เมื่อดวงตาคมจับจ้องมาที่ดวงตากลมโต ปลายนิ้วของเขาค่อยๆ เกลี่ยปอยผมของเธอไปทัดหูเอาไว้ พลางแสยะยิ้มร้ายออกมาอย่างเจ้าเล่ห์อีกครั้ง “เธอสวยจัง สวยจนฉันอดใจไม่ไหว” ดวงตาคมที่เคยมองหญิงสาวด้วยความแข็งกร้าว

ในเวลานี้เริ่มเปลี่ยนเป็นประกาย เมื่อชายตัวโตปรารถนาในตัวเธอมากเกินกว่าที่เขาจะอดใจไว้ได้ เมื่อบรรยากาศสุดแสนจะเป็นใจ บวกกับแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปยิ่งทำให้ความรู้สึกในใจเปิดเผยออกมา จนสุดที่จะปิดกั้น เมื่อเขากำลังโหยหาอยากตีตราจองเป็นเจ้าของคนใต้ร่างนี้เต็มที

“ออสตินได้โปรด อย่าทำอะไรฉันเลยนะ”

ใบพลูยังคงขอร้องอ้อนวอนให้ชายหนุ่มเปลี่ยนใจ ทั้งที่เธอรู้ดีว่ามันเป็นไปได้ยาก ที่สำคัญไม่รู้ว่าสติของเขายังเต็มร้อยอยู่หรือเปล่า ซึ่งถ้าหากออสตินทำในสิ่งที่พลาด พรุ่งนี้เขาอาจจะเสียใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น ซึ่งไม่ต่างจากเธอเลยสักนิด เมื่อใบพลูคิดว่าชายตัวโตกำลังถูกน้ำเมาครอบงำ จนทำให้เขาพลั้งเผลอสานสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับเธอ อย่างไม่น่าให้อภัย

“หึหึ! เธอทำตัวยังกับกระต่ายน้อย แต่ทำไมฉันกลับชอบเวลาที่เธอดูไม่มีพิษมีภัย อ่อนหวานเสียจนอดใจไม่ไหว ฉันอยากลองชิมสักครั้ง ดูซิว่าเธอ จะมีอะไรให้ฉันน่าติดใจหรือเปล่า”

จุ๊บ! จร๊วบ! จร๊วบ!

“อืม...อื้อ อื้ม” เสียงอื้ออึงดังออกมาจากลำคอของใบพลู

 ซึ่งหญิงสาวกำลังต่อต้านรสจูบที่แสนหวาน เธอทั้งผลักทั้งข่วน พยายามทำทุกวิถีทาง เพื่อให้ออสตินผละจูบออก แต่ทว่าเขากลับรั้งเธอเข้ามาไว้ในอ้อมกอด พลางกดจูบหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้คนตัวเล็กใต้ร่างคลายนิ้วที่กดจิกแผ่นหลังชายหนุ่มออก ก่อนจะลูบไปมาเบาๆ ด้วยความรู้สึกหวั่นไหวไปตามห้วงอารมณ์ ที่ออสตินปลุกเร้าให้เธอเผลอไผลไปตามห้วงความปรารถนาของร่างกาย

เมื่อคนทั้งคู่เริ่มจูนกันติด จนไม่ฉุกคิดถึงสิ่งที่กำลังจะตามมา ถึงแม้ว่าเขาและเธอกำลังจะหมั้นหมายกัน แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าออสตินจะทำกับใบพลูได้ตามอำเภอใจ จนทำให้หญิงสาวยอมจำนนต่อความรู้สึกหวั่นไหวที่เกิดขึ้นภายในใจดวงน้อยของเธอ แม้ว่าลึกๆ ภายในใจของใบพลูจะต่อต้าน แต่ก็ไม่อาจต้านทานแรงพิศวาสที่กำลังจะเกิดขึ้น

เมื่อปลายลิ้นร้อนของออสตินกวาดต้อนฉกชิมเอาความหอมหวานจากโพรงปากเล็กอย่างไม่รู้จักพอ จนทำให้คนตัวเล็กใต้ร่างเริ่มตอบสนองยอมรับรสจูบจากเขาด้วยความเต็มใจ

“อืม...”

เสียงครางดังออกมาอย่างต่อเนื่อง ขณะที่เสื้อเชิ้ตที่ใบพลูสวมใส่ กำลังถูกฝ่ามือแกร่งค่อยๆ ปลดกระดุมทีละเม็ดแล้วรั้งออกจากร่างอรชรได้อย่างช่ำชอง จนทำให้เรือนกายของเธอเหลือเพียงชุดชั้นในตัวจิ๋วที่เบื้องล่างปิดเนื้อนูนไว้แทบไม่มิด