서재
검색
홈 / วาย / รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits) / ผู้ล่า (2)

공유

ผู้ล่า (2)

작가: Saturnlonely 52
last update 최신 업데이트: 2025-04-12 22:24:53

...ทางด้านอาโป....

หลังจากที่ขลุกตัวอยู่ในห้องน้ำสักพักจนแน่ใจว่าไม่มีคนอยู่แล้วเขาจึงกล้าที่จะก้าวเท้าออกมาข้างนอก อาโปชั่งใจอยู่สักพัก หากให้เขากลับไปที่โต๊ะเขาคงทำตัวมีพิรุธจนคนอื่นจับสังเกตได้ อาโปเลยตัดสินใจกลับห้องดีกว่ากลับไปนั่งกินต่อ

....อาพาร์ทเม้น S….

กริ๊งงงง ครืดดด~ 

เสียงโทรศัพท์ของอาโปดังอยู่อย่างนั้นมานานนับสิบนาทีโดยมีสายตาว่างเปล่าจากเจ้าของมันจับจ้องอยู่ หน้าจอของโทรศัพท์ปรากฏชื่อผู้ติดต่อที่คุ้นเคย แต่ครั้งนี้เขาไม่แม้แต่ที่อยากจะกดรับสาย ทุกทีหากรายชื่อนี้โทรมาอาโปจะตื่นเต้นและตื่นตัวเป็นพิเศษ ผิดกับวันนี้เขาแทบอยากกระทืบใบหน้าหล่อๆ ของเจ้าของเบอร์นี้ฉิบหาย คำพูดนั้นยังก้องอยู่ภายในหูของเขา เหมือนกับฉายภาพซ้ำๆ ความรู้สึกเองก็เจ็บเหมือนโดนคัตเตอร์กรีดทุกครั้งที่นึกถึง

'กูไม่ได้จริงจัง' คำนี้เหมือนฝังติดลงในสมองของเขา เขาพยายามแงะเท่าไหร่มันก็ไม่ออก

กริ๊งงงงง ครืดดด~

อาโปเหลือบตาไปมองโทรศัพท์อีกครั้ง พอเห็นว่าเป็นเบอร์ของไต้ฝุ่น เขาเลยเอื้อมมือไปรับ เดี๋ยวมันจะน้อยใจอีก

"ฮัลโหล" อาโปกรอกเสียงเนือยๆ ไปยังปลายสาย

"มึงงงดีขึ้นนนนนหรือยางงงวะ" ไต้ฝุ่นถามมาตามสาย ฟังจากเสียงลิ้นเปลี้ยของอีกฝ่ายคงไม่ต้องเดาว่ามันเมาแค่ไหน

"อือ กูกินยาไปค่อยรู้สึกดีหน่อยล่ะ" อาโปตอบกลับ ตอนกลับเขาแชทบอกมันว่าไม่สบาย มันเลยโทรมาหาด้วยความเป็นห่วงมั้ง 

"ถ้าาดีขึ้นนแล้ววว มาขับบรถถกูววหน่อยสิวะ กูมีนัดกับน้องงงงอาาาาชิ" อาโปขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ทำไมต้องไปขับรถไอ้ฝุ่นวะ

"มึงพูดดีๆ หน่อยซิ แล้วขับกลับเองไม่ได้ไง" เขาพยายามจับใจความจากความลิ้นเปลี้ยของอีกฝ่าย ลิ้นเหลวขนาดนี้จะไปหาน้องอาชิ โถ่ สภาพพ!!

"มานี่กูคุยเอง! ฮัลโหล มึงมาช่วยกูหน่อยไอ้ห่าสามคนนี่สภาพดูไม่ได้ กูคนเดียวเอาพวกมันไม่อยู่ เห้ย!! ไอ้รุยเดี๋ยวก็โดนกระทืบหรอกมึง! โหล...เร็วๆ นะมึง กูปวดหัวโว้ยยย!!" ติ๊ดด เสียงชุลมุนโหวกเหวกโวยวายถูกตัดจบไปหลังเสียงวางสาย 

"สงสัยคงหนักจริงๆ" อาโปพึมพำก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อฮู้ดขึ้นมาสวมทับเสื้อยืดพร้อมนอนของตนเองแล้วก้าวเท้าออกห้องไปเรียกรถให้ไปส่งยังสถานที่ที่เพิ่งจากมา

….หน้าสถานบันเทิง R….

"จอดตรงนี้ครับพี่" อาโปชี้จุดบอกตำแหน่งให้คนขับ

"นี่ครับไม่ต้องทอน" อาโปจ่ายเงินค่าโดยสารก่อนลงจากรถ

หลังจากเข้ามาในร้านสภาพที่เขาเห็นคือไซโคลนประคองร่างของรุยและไต้ฝุ่นไว้ด้วยแขนคนละข้าง ส่วนฮิลล์นั่งหลับพิงโซฟาอยู่

"มึงรีบไปพาไอ้ฮิลล์ไปขึ้นรถไอ้ฝุ่นเลย" ไซโคลนที่ดูจะสร่างแล้ว สั่งเพื่อนทันทีที่เห็นอีกฝ่ายเดินเข้ามา

"อ่อ...อือ" อาโปเดินเข้าไปประคองให้ฮิลล์ลุกจากโซฟา หนักชิบหายเขาบ่นอุบในใจ เขาประคองร่างของฮิลล์เดินตามไซโคลนออกจากร้านไป 

พอถึงที่จอดรถไซโคลนโยนรุยและไต้ฝุ่นเข้าไปที่นั่งข้างหลัง เขาล้วงมือไปค้นกระเป๋าไต้ฝุ่นแล้วหยิบกุญแจรถหรูออกมายื่นให้อาโป

"อ่ะ มึงไปส่งไอ้ฮิลล์แล้วเอารถไอ้ฝุ่นขับกลับห้องพรุ่งนี้กูจะให้มันไปเอารถที่มึง ส่วนกูจะพาไอ้สองคนนี้ไปนอนบ้านกู" ไซโคลนบอก

"อ้าว แล้วทำไมมึงไม่พาไอ้นี่ไปนอนบ้านมึงด้วยละ" อาโปสงสัย จะให้เขาไปส่งมันทำไม ไอ้ไซโคลนก็รู้ว่าสถานการณ์ของเขากับไอ้หมอนี่เป็นยังไง

"พรุ่งนี้มันต้องไปฝึกงาน บ้านกูไกล กว่าไอ้ฮิลล์จะตื่นมันคงโดนรายงานพฤติกรรมก่อนอ่ะ" ไซโคลนบอก

"อ่อ อือ" อาโปพยักหน้าเข้าใจ 

"แล้วมึงขับไหวมั้ยเนี่ย" อาโปถามไซโคลน มันก็กินเหมือนกันนี่

"กูสร่างตั้งแต่พวกแม่งนี่เรื้อนล่ะ" ไซโคลนบอกก่อนจะเปิดประตูขึ้นไปนั่งที่คนขับ

"อืม ขับดีๆ นะมึง" อาโปพยักหน้าให้อีกฝ่ายก่อนจะประคองแบกไอ้ยักษ์ที่ซบเขาอยู่ไปขึ้นรถของไต้ฝุ่น

อาโปสตาร์ทรถหรูของไต้ฝุ่นโดยมีจุดหมายคือคอนโดหรูกลางเมืองของคนที่กำลังฟุบนอนบนเบาะที่นั่งข้างคนขับด้วยความชำนาญเส้นทาง แน่สิ! ก็เขาเคยไปหลายรอบแล้วนี่จะไม่ชำนาญได้อย่างไร

ระหว่างที่อาโปกำลังทำหน้าที่คนขับนั้นสายตาของผู้ล่าที่หลับใหลก็ลืมตาขึ้นมา ตาคมเหลือบแลไปยังร่างเล็กที่กำลังขะมักเขม้นขับรถไปตามถนนราวกับนักล่าที่เล็งล็อกเป้าเหยื่อไม่ให้หลบหนี

'เขาคือหมาป่าสีเทาที่ออกล่าได้แม้จะอยู่เพียงลำพัง หากคิดจะจู่โจมเหยื่อแล้วต้องวางแผนป้องกันไม่ให้เหยื่อโจมตีคืนได้

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
이전 챕터 다음 챕터

최신 챕터

  • รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits)   SPECIAL RYU x TYPHOON (2)

    ไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่ผมนอนเหม่ออยู่อย่างนั้น แต่แล้วเสียงข้อความแจ้งเตือนก็ดังขึ้นติ๊ง!ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูทันที และแน่นอนว่ามันไม่ใช่ใครอื่นนอกจากริว: “ว่างไหม?”หัวใจผมกระตุกวูบแปลก ๆ ก่อนจะรีบพิมพ์ตอบกลับไปฝุ่น: “มีอะไร?”รออยู่ครู่หนึ่ง ข้อความถัดไปก็เด้งขึ้นมาริว: “มาหาหน่อย”ผมนิ่วหน้า อะไรของเขาวะ?ฝุ่น: “นายอยู่บ้าน?”ริว: “หน้าห้องนาย”หน้าห้อง?!ผมเด้งตัวลุกขึ้นจากเตียงทันที กวาดตามองนาฬิกา…จะเที่ยงคืนแล้วหมอนี่มันคิดอะไรอยู่ถึงมาโผล่แถวนี้เวลานี้วะ?ผมหยิบเสื้อคลุมขึ้นมาสวมก่อนจะเดินออกไปตามที่เขาบอกผมเปิดประตูออกไปก็เจอเขายืนล้วงกระเป๋ากางเกงอยู่ ใบหน้านิ่งเฉยเหมือนทุกครั้ง แต่มีบางอย่างในแววตาที่ดูไม่เหมือนเดิม“มาทำไม?” ผมถามพลางกอดอก“คุยกันหน่อย”“เรื่องอะไร?”“เรื่องของเรา”คำว่า ‘เรา’ ทำให้ผมชะงักไปนิดหน่อย“ไม่มีอะไรให้คุย” ผมบอกเสียงเรียบ “ฉันพูดไปหมดแล้ว”ริวไม่ได้ตอบอะไรในทันที เขาแค่ยกบุหรี่ขึ้นมาคาบไว้แล้วจุดไฟ สูดมันเข้าปอดก่อนจะพ่นควันออกมาช้า ๆ“…ฉันไม่ชอบความไม่แน่นอน” เขาพูดขึ้นในที่สุด“หืม?”“ฉันไม่ชอบอะไรที่คลุมเครือ” เขาเอียงหน้ามองผม “แล้วฉัน

  • รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits)   SPECIAL RYU x TYPHOON (1)

    ผมกอดอกมองสองพี่น้องเถียงกันอย่างไม่รู้จะทำยังไง เรื่องระหว่างผมกับริวมันซับซ้อนเกินกว่าจะอธิบายให้รุยเข้าใจได้"กูสองคนแค่จูบกันไอ้รุย ยังไม่ได้เอากัน"พวกยากูซ่านี่เชื่อถือไม่ได้จริงๆ ไม่ได้เอาพ่อง!"ถ้าจูบกันแล้วก็ต้องเป็นแฟนกันสิ จะมาแอบกินกันเฉยๆ เหมือนไอ้ฮิลล์ไม่ได้นะ" รุยเถียงต่อ"เราแค่จูบกันรุย นายอย่างี่เง่า" น้ำเสียงของไอ้ยากูซ่าขี้เก๊กเริ่มระอา"นายอย่ามาโมโหกลบเกลื่อน" รุยยังคงไม่ยอม"วุ้ยย! มึงจะอะไรนักหนากะอีแค่จูบ ใครๆ เขาก็จูบกันได้ตอนเมา" ผมพูดแทรกขึ้นมา ถ้าผมไม่มีปัญหาทุกอย่างก็น่าจะจบสินะ"พ่องมึงดิ จะมีกี่คนที่จูบพี่ของเพื่อนตอนเมา"มากกว่าจูบกูก็ทำกันมาล่ะ"เออ…มันก็แค่อุบัติเหตุ ใช่ไหม?" ประโยคหลังผมหันไปหาริว เพื่อขอกำลังสนับสนุน"อือ…" ริวพยักหน้า“กูไม่ใช่เด็กแล้วนะริว!"ปั่ก!"ฉันเป็นเพื่อนเล่นนายเหรอ..." ริวตบหัวรุย"อู้ยยส์...เจ็บนะ พะ..พี่" ไอ้รุยเริ่มกลัวเมื่อเห็นสายตาของพี่ชายตัวเองริวถอนหายใจก่อนล้วงกระเป๋าหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุด เขาพ่นควันออกจากปากก่อนพูดประโยคที่สิ้นคิดที่สุดออกมา"คบก็คบสิ""ชะ...ช่ายย ห๊ะ!! เดี๋ยวๆ คบอะไร ใครคบกัน" ผมถามด้วยความตกใจ"

  • รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits)   ตอนที่ 55

    …ไซโคลน Talk…ผมยืนอยู่ริมหน้าต่างห้องพักในโรงแรม มองแสงไฟของโตเกียวที่ส่องสว่างอยู่เบื้องล่าง แต่ความคิดของผมกลับไม่ได้อยู่ที่ทิวทัศน์เหล่านั้นเลยโทรศัพท์ในมือสั่นอีกครั้ง แจ้งเตือนข้อความจากไต้ฝุ่น“มาถึงแล้ว”ผมกลืนน้ำลายลงคอช้า ๆ หัวใจเต้นแรงอย่างห้ามไม่อยู่ นิ้วโป้งแตะไปบนหน้าจอโดยไม่รู้ตัว ก่อนจะรีบชักมือกลับราวกับของร้อนสารวัตร… มาถึงญี่ปุ่นแล้วจริง ๆผมถอนหายใจแรง กดโทรศัพท์ปิดเสียงก่อนจะโยนมันลงบนโต๊ะ ผมเงยหน้ามองตัวเองในกระจกเงาบานใหญ่ เห็นภาพสะท้อนของชายหนุ่มที่พยายามทำเป็นไม่สนใจอะไร แต่แววตากลับเต็มไปด้วยความว้าวุ่นผมคิดว่า… ถ้าออกมาห่างไกลขนาดนี้แล้ว ทุกอย่างจะดีขึ้นผมคิดว่า… ถ้าหายไปจากสายตาเขาแล้ว อีกฝ่ายก็คงไม่รู้สึกอะไรแต่เปล่าเลย…สารวัตรตามมาถึงที่นี่และที่สำคัญกว่านั้นคือ ผมไม่ได้แน่ใจว่าตัวเองอยากให้เขาหาเจอหรือไม่…สไนเปอร์ Talk…ผมยืนอยู่หน้าโรงแรมหรูใจกลางโตเกียว มองขึ้นไปยังชั้นบนสุดที่เป็นห้องพักของไซโคลนไต้ฝุ่นเป็นคนบอกผมว่าไซโคลนอยู่ที่นี่ และถึงแม้เขาจะไม่ได้บอกเลขห้องตรง ๆ แต่แค่มีข้อมูลนี้ก็มากพอแล้วผมกำโทรศัพท์แน่น สูดหายใจเข้าลึก ๆถ้าผมขึ้นไป

  • รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits)   ตอนที่ 54

    …สไนเปอร์ Talk…ผมมองจอคอมพิวเตอร์ตรงหน้า แต่มันกลับเบลอไปหมดคดียังคงเดินหน้า งานทุกอย่างยังคงต้องทำเหมือนเดิม แต่มีบางอย่างในใจที่คอยฉุดรั้งให้ผมไม่มีสมาธิไซโคลนไม่อยู่แล้วจริง ๆเขาหายไปจากชีวิตผมแบบสมบูรณ์แบบ… ไม่มีร่องรอย ไม่มีการติดต่อกลับ ไม่มีแม้แต่เงาของเขาให้เห็นผมถอนหายใจ กวาดสายตามองโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างตัวจะโทรไปดีไหม?นิ้วผมเลื่อนไปที่ชื่อของเขา ก่อนจะชะงัก… และกดปิดหน้าจอไปถ้าเขาอยากให้ผมตามหา… เขาคงจะทิ้งอะไรไว้ให้ผมบ้างแต่เขาเลือกที่จะหายไปอย่างสมบูรณ์ แปลว่าเขาคงต้องการแบบนั้นจริง ๆ“เฮ้อ…” ผมเอนหลังพิงเก้าอี้อย่างเหนื่อยล้า ก่อนจะได้ยินเสียงเคาะประตูห้องทำงาน“เข้ามา”จ่าแชมป์โผล่หน้าเข้ามา “สารวัตร ผมมีข่าวบางอย่าง”ผมเลิกคิ้ว “ข่าวอะไร?”“คนของเราสืบมาให้แล้วครับ…” จ่าแชมป์ส่งแฟ้มเอกสารให้ผม “คุณไซโคลนอยู่ที่ญี่ปุ่นจริง ๆ และดูเหมือนเขาจะตั้งใจอยู่ที่นั่นอีกนาน”ผมนิ่งไป ก่อนจะเปิดแฟ้มออกดู รายละเอียดที่ระบุอยู่ตรงหน้ามันชัดเจนจนผมปฏิเสธไม่ได้และมีรูปที่ไซโคลนไปไหนมาไหนกับริวอย่างสนิทสนม…ใจผมคล้ายๆ มีอะไรหนักๆ กดทับไว้จนเจ็บผม… กำลังจะเสียเขาไปแล้วจริง ๆ

  • รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits)   ตอนที่ 53

    …ไซโคลน Talk…ผมไม่ได้หลบหน้าเล่น ๆ แต่ผมเอาจริงหลังจากวันนั้น ผมไม่ได้ติดต่อกลับไปหาสารวัตรอีกเลย ไม่มีการส่งกาแฟ ไม่มีการไปหา ไม่มีแม้แต่ข้อความทิ้งไว้เหมือนทุกทีผมเคยคิดว่าตัวเองเป็นคนดื้อรั้นและไม่เคยยอมแพ้ แต่ครั้งนี้… บางทีผมอาจต้องเป็นฝ่ายปล่อยมือจริง ๆตอนแรกมันก็ยากอยู่หรอก กว่าจะห้ามตัวเองไม่ให้คิดถึง ไม่ให้เผลอกดโทรหาหรือส่งข้อความไป ผมต้องข่มใจตัวเองอยู่หลายครั้ง ต้องดื่มให้หนักขึ้น ต้องเอางานมากลบความคิด แต่สุดท้ายแล้ว… มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรมากนักทุกคืนก่อนนอน ผมยังคงเผลอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา หวังว่าบางทีสารวัตรอาจจะเป็นฝ่ายส่งข้อความมาก่อน หรืออย่างน้อยอาจจะมีมิสคอลสักสายแต่ไม่มีเลย…เหมือนเขาหายไปจากชีวิตของผมโดยสมบูรณ์ผมเอนตัวพิงกระจกห้องพักโรงแรมในโตเกียว มองแสงไฟของเมืองที่ยังคงสว่างไสว ทว่าความเงียบในห้องมันกลับกดดันผมยิ่งกว่าความวุ่นวายข้างนอกผมคิดถึงสารวัตร…คิดถึงคนที่เอาแต่ทำหน้าเรียบเฉยเวลาถูกแหย่ คิดถึงคนที่บ่นว่าผมกวนประสาทแต่ก็ยังยอมให้มากวนอยู่ทุกวันผมไม่ได้อยากหนีมาไกลขนาดนี้หรอก แต่ผมรู้ว่า ถ้ายังอยู่ที่เดิม ผมคงไม่มีวันอดใจไม่ไหวแล้วกระโจนไปหาเขาอีกตาม

  • รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits)   ตอนที่ 52

    …สไนเปอร์ Talk…ไซโคลนไม่ได้พูดเล่น เขาเอาจริงหลังจากวันนั้น ผมก็ไม่ได้รับข้อความหรือสายโทรศัพท์จากไซโคลนอีกเลย ไม่มีการแวะมาหา ไม่มีใครส่งกาแฟมาให้ที่โรงพักตอนเช้า และแน่นอน… ไม่มีใครมารอผมเลิกงานอีกเลยผมคิดว่าตัวเองควรจะโล่งใจ เพราะนี่ไม่ใช่สิ่งที่ผมต้องการเหรอ? ผมอยากให้ไซโคลนออกไปจากชีวิต อยากให้ไซโคลนอยู่ห่างจากปัญหาทั้งหมด เขาอยากปกป้องไซโคลนจากความวุ่นวายนี้…แต่ทำไมมันถึงรู้สึกไม่ใช่แบบนั้นวะ?ในช่วงแรกผมพยายามไม่คิดอะไรมาก มันก็ดีแล้วที่เขาได้ไปใช้ชีวิตปกติของตัวเอง ไม่ต้องมาลำบากกับผมแต่พอผ่านไปเป็นอาทิตย์ ไซโคลนก็ยังไม่ติดต่อมา“หมอนั่นคงจะลืมฉันไปแล้วจริง ๆ” ผมพึมพำช่วงเวลาที่ไม่มีไซโคลนอยู่รอบตัว ทำให้รู้ว่า… ชีวิตของผมขาดอะไรบางอย่างไปจริง ๆไม่ว่าจะเป็นช่วงเช้าที่ปกติจะมีกาแฟจากร้านประจำส่งมาให้พร้อมโน้ตแซว ๆ จากไซโคลน หรือแม้แต่ช่วงเย็นที่ผมมักจะเจอเขามานั่งรออยู่ในห้อง พอไม่มีสิ่งเหล่านี้แล้ว วันเวลาของผมกลับดูเงียบเหงาอย่างน่าประหลาดผมทำงานเหมือนเดิม ใช้ชีวิตแบบเดิม ออกไปสืบคดีเหมือนเดิม แต่กลับรู้สึกว่าอะไรบางอย่างมันผิดแปลกไปหมด“สารวัตร… คุณโอเคหรือเปล่า?”เส

더보기

다른 추천

좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status