LOGINShare
(ไตรฉัตร) ตอนที่ 6 หน้าห้องน้ำ 2
Last Updated:
2025-11-03 14:54:43และในเวลากว่าสองเดือนที่เธอเทียวเข้าออกบริษัทของไตรฉัตร หลังจากโครงการเริ่มก่อสร้าง จนคุ้นเคยกับน้องๆ ที่บริษัทเขาไปโดยปริยาย วันนี้เธอมาประชุมช่วงบ่าย และทุกครั้งเธอก็จะไม่เคยลืมหิ้วขนมอร่อยๆ มาฝากน้องๆ ด้วย
"ไม่เห็นมีของเราเลย" "ฉันก็เห็นเลขานายจัดมาเสิร์ฟให้ทุกที" คนถามหาขนมทำจมูกยู่ใส่เธอ เอนตัวพิงโซฟาในห้องทำงานพลางแหงนหน้าขึ้นคงจะเพราะเมื่อยคอ เพราะกว่าจะประชุมเสร็จก็เกือบสองทุ่ม "คุณแตง บอกพวกน้องๆ เดี๋ยวผมพาไปเลี้ยงข้าวนะ" เขาโทรศัพท์บอกเลขา แล้วก็หันมาทางเธอ "เดี๋ยวไปกับเราดีกว่าได้ไม่ต้องขับรถ" "ไม่เป็นไร เดี๋ยวไปเองสะดวกกว่า" "กฎของที่นี่ ปาร์ตี้ห้ามเมาแล้วขับ" "ฉันไม่ใช่พนักงานนายนะ" "ตอนนี้เธอทำงานให้บริษัทฉันอยู่" เหมือนแพรได้แต่กลอกตารับสภาพ ร้านอาหารกึ่งผับอยู่ถัดจากอาคารสำนักงานมาเพียงไม่กี่ซอย เลขาสาวจัดแจงจองโต๊ะวีไอพีชั้นสอง เพราะรู้ว่าเจ้านายไม่ชอบคนพลุกพล่านเบียดเสียดเต้นแร้งเต้นกาข้างๆ เพราะยังเป็นช่วงเวลาหัวค่ำ คนจึงยังไม่ค่อยมี พวกน้องๆ เลยจัดการเติมพลังกันก่อนเพราะแต่ละคนดูท่าจะหิวเพราะเลยเวลาอาหารเย็นมาพอสมควร เหมือนแพรถูกจัดแจงให้นั่งอยู่ที่โซฟาตัวเดียวกับบอส คนตัวโตมีน้ำใจคอยตักอาหารใส่จานให้ จนเธอต้องหันไปบอกให้เขาหยุดตักเพราะเห็นจะกินไม่ทันแล้ว หลังจากเคลียร์อาหารจนเสร็จ เซตต่อไปจึงเป็นเพียงกับแกล้มเบาๆ พร้อมจิบไวน์ฟังเพลงบรรเลงเบาๆ แต่บางคนก็ขอเบียร์ เพราะเห็นจะไม่ถูกคอ พอเริ่มดึกผู้คนก็เริ่มทยอยเข้ามาในร้านจนเกือบเต็ม มีเพียงโต๊ะที่ถูกจองไว้ข้างๆ ที่ยังไม่มีใครมา เสียงเพลงจากฟังสบายก็เริ่มที่จะเสียงดังและจังหวะหนักขึ้นเรื่อยๆ เหมือนแพรขยับตัวยุกยิก ก่อนจะหันไปกระซิบบอกไตรฉัตรว่าจะไปห้องน้ำ "อะไรนะ" เขาก้มหน้าลงมาใกล้ๆ เธอเพราะไม่ได้ยินที่เธอพูด "จะไปห้องน้ำ" "เดี๋ยวไปเป็นเพื่อน" เขาไม่ได้รอให้เธออนุญาต เมื่อเหมือนแพรลุกขึ้นเขาก็ลุกตามเดินไปพร้อมเธอ ในจังหวะที่ต้องสวนทางกับพนักงานที่ยกเหล้าถาดใหญ่มา เขาก็รั้งเอวเธอให้หลบไปอีกด้าน ยามที่สวนกับผู้คนตรงบันได มือใหญ่ก็ยังประคองเอวเธอไว้หลวมๆ จนเดินมาถึงทางแยกที่จะไปห้องน้ำ "อ้าวบี๋ มาเที่ยวหรือ" เหมือนแพรหันไปตามเสียงเรียก เมื่อรู้ว่าเป็นใครเธอก็ยิ้มให้ แล้วทำตาโตใส่ "อ้าวมอส มาทานข้าวกับน้องๆ บริษัทไตรน่ะ พอดีวันนี้มีประชุม" เหมือนแพรพูดเสียงดังกว่าปกติ พอให้มอสได้ยิน จึงทำให้คนที่ยืนซ้อนอยู่ด้านหลัง แขนยังประคองเอวเธอไว้ได้ยินไปด้วย และสายตาของมอสก็มองเห็นมันเช่นกัน "ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" เหมือนแพรรีบขอตัวออกมาก่อนเพราะเริ่มจะทนไม่ไหว เหมือนแพรเดินเข้าห้องน้ำไปแล้ว ไตรฉัตรยืนรอเธอตรงทางแยกเข้าห้องน้ำ เขายืนพิงผนังในท่าสบายๆ แต่เมื่อเห็นไอ้มอสเดินมาทางนี้เขาก็เอนตัวกลับมายืนขึ้นเต็มความสูง "สบายดีไหม" มอสไม่ได้ตรงไปที่ห้องน้ำ แต่เลี้ยวมาทางเขาที่ยืนรอเธออยู่ "อืม สบายดี" "ทำงานกับบี๋โอเคไหม กูไม่รู้ว่าเป็นบริษัทมึง ไม่งั้นไม่แนะนำให้บี๋รับงานหรอก กลัวมึงลำบากใจ" "ก็ไม่นี่ ยายนั่นก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น" "เห็นมึงกลับมาคุยกันได้ กูก็สบายใจหน่อย" "ต้องขอบคุณมึงเลยนะเนี่ย ที่ทำให้กูกับบี๋กลับมาคุยกันได้" เสียงทุ้มต่ำของไตรฉัตรเหมือนไม่ได้ขอบคุณอย่างที่พูดสักเท่าไหร่ "กลับมาคราวนี้ กูคิดว่าจะสานสัมพันธ์กับบี๋ใหม่" "พยายามเข้า..ไอ้เพื่อนรัก" ไตรฉัตรตบบ่ามอสเบาๆ สองสามครั้ง แล้วก็เดินชนไหล่ไอ้มอสออกมา เพราะเหมือนแพรเดินกลับออกมาพอดี "มอสนี่" เหมือนแพรถามไตรฉัตรที่เดินแยกออกมาหาเธอ "มันจะเข้าห้องน้ำน่ะ" เขาตอบเสร็จแล้วก็คว้าเอวเธอให้เดินกลับไปทางเก่า "ไม่มีคนแล้ว ไม่ต้องกอดก็ได้" เธอบ่นให้เขาเบาๆ พลางกระทุ้งข้อศอกใส่แขน "ใครเขาเรียกกอด อุตส่าห์ช่วยประคองไม่ให้ล้ม ไม่ให้ชนคนอื่น ยังจะมาว่า" พูดจบเขาก็ต้องรั้งให้เอวบางเข้ามาแนบชิดอีกครั้ง เพราะคนตัวเล็กมัวแต่หันหน้ามาพูดกับเขาจนเกือบจะชนพนักงานที่ยกกับข้าวมาเต็มถาด "เห็นไหมล่ะ" การกระทำของคนทั้งคู่ยังอยู่ในสายตาของคนที่เดินไปห้องน้ำแต่ไม่ได้คิดที่จะเข้า
Latest chapter
รักอีกครั้งไม่อยากเป็นเพื่อน (ไตรฉัตร) ตอนที่ 13 เรื่องที่ไม่ได้พูด 2
เสียงถามของไตรฉัตรทำให้เธอนึกขึ้นได้ถึงเรื่องเมื่อคืน แล้วตอนนี้เธอก็ยังนอนกอดอยู่กับเขาอีกต่างหาก เธอเริ่มดันตัวออกห่างแต่แขนแกร่งที่กอดเอวเธอไว้กลับกระชับแน่นขึ้น "ฉันต้องกลับแล้ว" เสียงกระด้างบอกความต้องการ จนคนที่ตื่นแล้วแต่ยังไม่ยอมลุกต้องลืมตาขึ้นมอง "อะไรตื่นเช้ามาก็เสียงแข็งใส่เชียว ทีเมื่อคืนเสียงอ่อนเสียงหวาน" เธอแหงนมองหน้าคนที่กอดอยู่ ส่งสายตาขุ่นให้ทันที ที่เขารื้อฟื้นเรื่องเมื่อคืน "ก็เราจะกลับแล้ว" "เดี๋ยวไปส่ง ต้องไปรับนังบี้ด้วย หรือจะเอาไว้เลี้ยงเอง" "ไม่เอา" เหมือนแพรรีบปฏิเสธทันที "ไตรฉัตร เราบอกว่าให้ปล่อย" เมื่อเขายังไม่ยอมคลายอ้อมแขน เธอก็ดิ้นขลุกขลักเขาก็ยิ่งออกแรงกอดเธอไว้แน่นเช่นกัน อกอิ่มเกยไปที่หน้าอกเขาถูกบดเบียดอยู่อย่างนั้น และครู่ต่อมาเธอก็สัมผัสเข้ากับน้องชายตัวใหญ่เขาอย่างจังอีกครั้ง เหมือนแพรดิ้นขลุกขลักได้อีกครู่เดียว เธอก็ต้องถูกเขาพันธนาการไปอีกครั้ง ถุงยางอนามัยอีกชิ้นที่วางอยู่ข้างเตียงถูกฉีกซองออกในตอนเช้า เมื่อเธอยิ่งขัดขืนไตรฉัตรก็ยิ่งเล้าโลมจนร่างอรชรนอนดิ้นพล่านอ่อนระทวย จากอากาศหนาวเมื่อครู่กลายเป็นไอร้อนจนสองร่างชุ่มไ
รักอีกครั้งไม่อยากเป็นเพื่อน (ไตรฉัตร) ตอนที่ 13 เรื่องที่ไม่ได้พูด
เหมือนแพรรีบตะแคงข้างหนีสายตาคมที่จ้องราวกับจับผิดเธอ แต่แขนแกร่งก็ยังไม่คลายอ้อมแขน เมื่อเธอพลิกตัวหนีเขาก็ตะแคงตัวซ้อนตามคนตัวเล็กมาติดๆ "เจ็บไหมเบบี๋" ไม่พูดเปล่า ไตรฉัตรยังไล้นิ้วไปที่เนินเนื้ออวบอูมด้านล่าง จนเหมือนแพรต้องหนีบขาแน่น แล้วปัดมือเขาออก แต่แขนที่มีมัดกล้ามแน่นๆ นั้นปัดอย่างไรก็ไม่พ้นทาง นิ้วร้ายเริ่มกรีดกรายตามรอยแยกอีกครั้ง "อื้อ..ไตรน่ะ ปล่อยบี๋ก่อน" "ก็ถามไม่ตอบ เมื่อกี้เจ็บไหม" ไตรฉัตรกระซิบอยู่ที่ริมใบหู ลมหายใจอุ่นๆ ทำเอาเหมือนแพรลืมคำถามที่เขาถาม "เจ็บซิ" เหมือนแพรเริ่มดิ้นขลุกขลักเพราะนิ้วยาวของเขาเริ่มซุกซนก่อกวนนอกจากแหวกกลีบกุหลาบให้แยกแล้วยังไล้นิ้วเขี่ยขยี้อยู่แถวช่องทางรัก จนเธอเผลอเกร็งท้องน้องคิดว่าเขาจะกดนิ้วลงไปเสียอีก แต่ก็เพียงวนเวียนอยู่แบบนั้น "อื้อ..ไตร..พะ..พอแล้ว" เสียงกระเส่าเอ่ยแทบไม่เป็นคำ มือเล็กดันแขนเขาให้ออกห่าง แต่แขนเขาแข็งแรงมากจนมันไม่ขยับไปทางไหน จนเธอเผลอจิกเล็บเขาที่แขนเขาไว้แน่น "เสียวไหม" "อ๊ะ .." เหมือนแพรแหงนหน้าขึ้น แล้วก็กัดริมฝีปากตัวเองเอาไว้แน่น เพราะมันคอยจะส่งเสียงลามกออกมา "พอจริงหรือ" เสียงทุ
รักอีกครั้งไม่อยากเป็นเพื่อน (ไตรฉัตร) ตอนที่ 12 คืนวันไนต์ 2
ฝ่ามือใหญ่ดึงชายผ้าขนหนูออกมาเพียงนิด ก็เผยให้เห็นร่างอรชรขาวผ่องอวดสายตา ไตรฉัตรแอบลอบกลืนน้ำลายจากที่เคยเห็นภายนอกเขาคิดว่าเธอก็คงธรรมดา หน้าอกอิ่มแม้ยามเธอใส่ชุดเซ็กซี่มันก็ไม่ได้ดูใหญ่โตขนาดนั้น แต่ที่เขาเห็นอยู่ตอนนี้ อีกทั้งฝ่ามือใหญ่ที่กอบกุมไว้ทั้งเต้าจนเต็มมือมันอวบอิ่มอยู่ไม่น้อย เขาก้มลงมาดูดยอดอกสีอ่อนชูชันอีกข้าง เหมือนแพรสะดุ้งตัวนิด แต่เมื่อปากเขาดูดเน้นเธอก็แอ่นอกขึ้นหา มือเรียวสอดเข้าไปที่เรือนผมดกดำของเขา ปลายนิ้วขยุ้มเบาๆ ยามเมื่อลิ้นร้ายกวัดเกี่ยวยอดไตแข็งชูชัน อีกข้างก็ถูกปลายนิ้วเรียวเขี่ยขยี้ เขาย้ายจากข้างนั้นก็ไปข้างนี้อย่างไม่รู้เบื่อหน่าย "อะ..อื้อ.." เหมือนแพรเริ่มส่งเสียงในลำคออย่างไม่อาจกลั้น ยามเมื่อคนด้านบนเริ่มรุนแรงขึ้นมันไม่ได้เจ็บแต่กลับเสียวซ่านไปทั้งตัว เหมือนแพรสัมผัสได้ถึงแรงบีบตัวที่ช่องทางว่างเปล่าด้านล่างกลางกายสาว จนอยากให้เขาเข้ามาสัมผัส มือใหญ่ลูบไล้ผิวเนียนจนมาถึงจุดที่เธอเพิ่งเผลอคิดเตลิดไปเมื่อครู่ นิ้วยาวกรีดตามรอยแยกที่ปิดสนิทปลายนิ้ววนเวียนอยู่ปากทางรักที่ฉ่ำแฉะ แค่เพียงนิ้วเขาจุ่มลึกลงไปเหมือนแพรก็ผวาตัวเข้าหารั้งแขนแกร่งเขาไว้เป
รักอีกครั้งไม่อยากเป็นเพื่อน (ไตรฉัตร) ตอนที่ 12 คืนวันไนต์
ใบหน้าหวานปรือตามองคนตัวโตอย่างรอคอยคำตอบ มือใหญ่ยังไม่ปล่อยจากท้ายทอยเธอ ใกล้กันเพียงนิด แต่เหมือนยิ่งรู้สึกไกลเขาขึ้นไปอีกเพียงเพราะคำพูดที่เธอเผลอเอ่ยปากออกมานั่นหรือเปล่า อีกใจก็หวาดหวั่นไม่น้อยกลัวเขาจะปฏิเสธ เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือเพราะเรื่องที่เธอได้ยินมา มันถึงช่วยเพิ่มความกล้าให้เธอถึงขนาดนี้ "ถ้าผ่านคืนนี้ไปแล้ว ความเป็นเพื่อนของเรามันอาจจะไม่เหมือนเดิมนะ" เสียงทุ้มเอ่ยเตือนคนตัวเล็ก "ความจริงสำหรับเรา มันไม่เหมือนเดิมตั้งแต่ที่เธอปฏิเสธเราคราวนั้นแล้ว ไหนๆ เธอก็ปฏิเสธเราอีกครั้ง ผ่านคืนนี้ไปเราอาจจะเป็นแค่คนรู้จักกันเฉยๆ ก็ได้" "เธอแน่ใจนะ" "อื้ม" "ไปคอนโดเรานะ" ไตรฉัตรกระซิบบอก เหมือนแพรจึงได้แต่พยักหน้า ภายในรถยังคงไม่มีเสียงของคนทั้งสอง เหมือนแพรได้แต่หันหน้ามองไปข้างกระจก ไม่ได้สนใจคนขับรถที่คอยจะหันมามองเธออยู่บ่อยๆ ท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มืดสนิท แต่กลับมองไม่เห็นดวงดาวสักดวง คงมีแต่แสงสายฟ้าที่แลบลงมาเป็นระยะๆ และเวลาต่อมาสายฝนก็โปรยปรายลงมาพอให้ชุ่มฉ่ำ จากสถานบันเทิงไตรฉัตรขับรถเพียงไม่นานก็มาถึง คอนโดหรูใจกลางเมืองราคาแต่ละห้องแทบจะไม่ต่ำกว่ายี่สิบล้
รักอีกครั้งไม่อยากเป็นเพื่อน (ไตรฉัตร) ตอนที่ 11 อีกครั้ง 2
อ้นขึ้นเสียงใส่แล้วก็จับแขนบี๋ให้เดินตามออกมา แต่ไอ้มอสก็รั้งแขนเธออีกข้างไว้ เหมือนแพรพยายามสะบัดให้หลุดแต่มันก็ไม่หลุด เมื่ออ้นหันไปจะผลักออก แต่กลับโดนไอ้มอสชกเข้าที่ปากอย่างจัง เมื่อมืออ้นหลุดจากเหมือนแพร เธอก็ถูกมอสดึงให้ไปยืนอยู่ข้างๆ "ปล่อยนะมอส" เหมือนแพรดึงมือออกจากการเกาะกุมอย่างยากลำบากกว่าจะหลุดออกมาได้ แต่พอหลุดออกมาได้เธอก็รีบวิ่งออกมา อ้นรีบคว้าแขนไอ้มอสไว้เพราะมันจะจับเหมือนแพรอีกครั้ง รั้งให้มันถอยหลังไปเกือบชนผนังห้องน้ำ เมื่อตั้งหลักได้ มอสก็ถลาเข้าใส่เหมือนแพรอีกครั้ง เธอรีบวิ่งมาได้เพียงไม่กี่ก้าว ก็ชนกับร่างใหญ่ของไตรฉัตร ที่วิ่งขึ้นบันไดมาอย่างรีบร้อน เขาคว้าเธอไว้ในอ้อมแขน ไอ้มอสที่กำลังจะถึงตัวเธอ จึงถูกเขาถีบจนหงายหลังไปนั่งกับพื้น "มึงเลิกยุ่งกับบี๋ได้แล้วไอ้มอส ไม่งั้นอย่าหาว่ากูไม่เตือน" เสียงทุ้มต่ำเน้นคำพูดทีละคำ สายตาคมดุยิ่งดูเย็นชาจ้องหน้าไอ้มอสเขม็ง เหมือนแพรสะอื้นตัวโยนอยู่ในอ้อมกอดของไตรฉัตร เขาลูบผมเธอสองสามครั้ง ก่อนจะรั้งเอวให้เธอเดินออกมาจากตรงนั้น โดยมีอ้นเดินตามออกมาด้วย โดยไม่สนใจไอ้มอสที่ยังนั่งอยู่กับพื้นตรงนั้น มอสก้มมอง
รักอีกครั้งไม่อยากเป็นเพื่อน (ไตรฉัตร) ตอนที่ 11 อีกครั้ง
"พูดมาอ้น ตอนนั้นมันเกิดอะไรขึ้น" เหมือนแพรยังไม่ยอมถอยห่างจากหน้าประตูยืนขวางอ้นไว้อย่างนั้น สายตาคาดคั้น จนในที่สุดอ้นก็ทนไม่ไหว เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว เผื่อคนทั้งสองจะเข้าใจกันมากขึ้น กลับมารักกันอีกครั้งได้ "ก็ที่ไอ้ไตรมันปฏิเสธเธอ เพราะไอ้มอสไปบอกมันว่าไอ้พีมันชอบเธอ" เสียงถอนหายใจหนักๆ ของมอสก่อนจะเอ่ยปากเล่า แต่เมื่อเหมือนแพรได้ฟังก็ยิ่งไม่เข้าใจมากขึ้นไปอีก "เกี่ยวอะไรกับพี" "ไอ้ไตรกับไอ้พี มันเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กๆ เคยทะเลาะตีกันเกือบตายตอนม.ปลายเพราะชอบสาวคนเดียวกัน มันเลยสัญญากันไว้ว่าจะไม่ชอบผู้หญิงคนเดียวกับเพื่อนอีก" "แล้วเกี่ยวอะไรกับเรา พีไม่ได้ชอบเราสักหน่อย" "ก็ไอ้มอสมันไปบอกไอ้ไตรแบบนั้น บอกว่าไอ้พีมันรักเธอ กำลังจะขอเธอคบเป็นแฟน ไอ้ไตรมันเลยปฏิเสธ เพราะไม่อยากเสียเพื่อน แต่สุดท้ายเธอกลับไปคบกับไอ้มอส ทุกคนก็เลยงง ไล่ไปไล่มาจนสุดท้ายเราไปถามไอ้พี มันบอกไม่เห็นรู้เรื่อง ถึงได้เข้าใจว่าไอ้มอสมันโกหก เพราะมันก็ชอบเธออยู่" เหมือนแพรส่งโทรศัพท์คืนให้อ้น เธอไม่รู้ว่าควรจะรู้สึกอย่างไรดีหรือควรจะจัดการกับความรู้สึกตัวเองตอนนี้อย่างไร มันชาวูบไปทั้งตั
You may also like
พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว
เฉียนเสี่ยวซี120.7K viewsคุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ
หรงหรงจื่ออี58.4K viewsคุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
ทะเลใต้201.1K viewsคลั่งรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn30.3K viewsMY DEAR หวงรักเมียเด็ก
ยี่สิบห้าเมษา ฯ.127 viewsเมียไม่ปรารถนา
อัญญาณี62 viewsClose Friend รักข้ามเส้น
ณดารินทร์204 viewsกุหลาบสีน้ำเงิน
รุ่งอรุโณทัย852 views
