หน้าหลัก / โรแมนติก / รักเล่ห์เสน่ห์ร้าย / 10 เที่ยวด้วยกันครั้งแรก

แชร์

10 เที่ยวด้วยกันครั้งแรก

ผู้เขียน: Sitha
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-09-20 15:50:10

“กินเถอะคุณ จะได้รีบกลับไปพักผ่อนพรุ่งนี้เราต้องไปแต่เช้า” ธาดาเรียก  บริกรนำอาหารที่สั่งไว้มาเสริฟจนครบชายหนุ่มเลื่อนจานสปาเกตตี้ให้ลูกทั้งสองคน

พิชชาหันมามองเขาเห็นลูกเริ่มลงมือทานอาหารจึงไม่พูดอะไร  เธอถอนใจกับตัวเองจิ้มฟักทองญี่ปุ่นย่างเข้าปากอย่างครุ่นคิด

พี่สะใภ้!  เธอเนี่ยนะ... ใครจะมีสามีเป็นเกย์แบบธาดากัน แล้วตานี่ก็เฉยเลยแทนที่จะบอกว่าน้องเข้าใจผิด  หวังให้เธอมาช่วยปิดเรื่องนี้ล่ะสิ  หญิงสาวคิดไปเรื่อยตามองมือขาวๆ ของธาดา นิ้วยาวเรียวหยิบโน่นหยิบนี่ส่งให้เด็กๆ 

จะว่าไปก็ใช่จริงๆ ธาดาดูมีลุคผู้ชายสำอาง ออกแนวลุคคุณชายยังไงยังงั้น ผิวขาวมากเธอคิดว่าในร่มผ้าเขาอาจจะขาวกว่าเธอก็เป็นได้  ผิวหน้าก็เนี้ยบเหมือนโบกด้วยเซรั่มรกแกะผสมหอยทากวันละร้อยรอบ เอ... เขาไปทำทรีตเมนต์ที่ไหน  เธอกำลังหาที่ทำบิกินี่แว็กซ์พอดี

“คุณเป็นอะไร มองหน้าแบบนี้มีอะไรติดบนหน้าผมรึเปล่า”  ธาดาเห็นเธอมองเขาจริงจังจนเริ่มคิดว่าพิชชาเป็นอะไร

“ปะ..เปล่า  ฉันแค่สงสัยว่า”  เธอพูดค้าง

“ว่า..”  ชายหนุ่มถามต่อเมื่อเธอเงียบไป แต่คำพูดประโยคต่อมาของเธอทำเขาแทบสำลัก

“ฉันอยากรู้ว่าคุณใช้เครื่องสำอางอะไรบ้าง ไปทำทรีตเมนต์ผิวที่ไหน  ทำปากชมพูที่ไหนงานเนี้ยบดีจังแนะนำฉันด้วยสิ” 

“คุณคิดอะไรของคุณอยู่”  ธาดาถามเมื่อตั้งหลักได้  นี่พิชชาคิดว่าเขาเป็นเพื่อนสาวหรืออย่างไร

“แหม...ไม่ต้องเขินหรอกค่ะ  ฉันเข้าใจนะถือว่าเราเป็นเพื่อนกันก็แล้วกัน  เพื่อนมีอะไรดีๆ ก็ต้องแนะนำสิ” 

'ใช่เลย  เธอคิดว่าเขาเป็นแบบที่คิดจริงๆ'  ธาดาคิดในใจ เขายืดตัวตรงเมื่อคิดอะไรบางอย่าง

“จะบอกให้ก็ได้แต่ถึงผมบอกไปคุณก็อาจจะทำไม่ได้”  ธาดาเปรย

“ยังไงนะคะคุณใหญ่ มันแพงมากหรือว่าอะไร”  พิชชาหยุดทาน  ตามองเด็กๆ เห็นณพิชย์และพิชนันท์คุยกันตามประสาเด็ก  เธอจึงหันมาคุยกับธาดาต่อ

“ผมไม่ได้ไปทำที่ไหน  ครอบครัวผมมีสูตรที่ตกทอดมาถ้าคุณสนใจผมจะทำให้” 

พิชชาตาโต  “จริงเหรอคะ” 

“ฮื่อ...  แต่หลังจากไปเขาใหญ่นะ อาทิตย์หน้าแล้วกันคุณพาเด็กๆ ไปค้างที่บ้านผม  ผมจะให้แม่นมเตรียมของไว้ให้” 

“ได้ค่ะ...ก็ดีเนอะ  พุทแพรวจะได้เจอคุณปู่คุณย่า  ว่าแต่ใช้อะไรบ้างคุณจดมาก็ได้ค่ะเดี๋ยวฉันไปซื้อมาให้เอง” 

ธาดายิ้มนิดๆ

“ไม่เป็นไรหรอก คุณไม่น่าจะหาได้มีแต่พวกของโบราณหายาก สูตรชาววังก็อย่างนี้ล่ะ  แถมพวกดอกไม้ก็ใช้ของตลาดไม่ได้เพราะมันมีสารเคมีต้องใช้ของที่บ้านผมปลูกเอง” 

“ก็จริงเนอะงั้นฉันไม่เกรงใจนะคะ จะลงบุ๊คไว้เลยว่าวันหยุดหน้าไปค้างบ้านคุณ”  พิชชาอารมณ์ดี 

ธาดามองคู่แฝดและหญิงสาวตรงหน้า  เขารู้สึกว่าพิชชาเองก็ไม่ได้โตกว่าลูกสักเท่าไรหลอกง่ายพอๆ กัน  แล้วอะไรที่ทำให้เธอคิดอยากมีลูกโดยที่ไม่แต่งงานแบบนี้

################

วันรุ่งขึ้นธาดามารับครอบครัวของพิชชาไปเที่ยวเขาใหญ่ตามแผนที่วางไว้  โดยที่มีพิมาลาและอัทธกานต์ไปด้วย คณะเดินทางประกอบด้วยรถยนต์สองคันคือของธาดาและอัทธกานต์  ฌานทำหน้าที่ขับรถให้ธาดาเหมือนเคย

          ใช้เวลาเดินทางสามชั่วโมงก็ถึงอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่และจุดที่จะไปกางเต๊นท์คือจุดกลางเต๊นท์ลำตะคอง  เนื่องจากเป็นการมาแบบไม่ได้จองที่ธาดาจึงเลือกเวลาออกจากบ้านเร็วเพื่อให้มีที่กางเต๊นท์พอให้เลือกได้

          “เราจะกางเต็นท์กันเลยเหรอฮะ”  ณพิชย์ตื่นเต้นมาก เด็กชายมองไปรอบๆ อย่างตื่นตาตื่นใจ  มีแต่ป่าทั้งนั้นเด็กชายคิด

          “ใช่ครับ กางเต็นท์ก่อนค่อยออกไปเที่ยวกัน”  ฌานตอบ เขาขนสัมภาระและอุปกรณ์ลงจากรถ  มีของบางส่วนที่ฝากรถของอัทธกานต์มา 

“เราจะนอนที่นี่เหรอคะแม่”  พิชนันท์ถามมารดา

“จ้ะ ก็แพรวบอกว่าอยากมานอนเต๊นท์นี่ลูก”  พิชชามองสามหนุ่มช่วยกันกางเต๊นท์สามหลัง  เพราะธาดาบอกว่าพวกเขาจะทำเองให้เธอดูลูกก็พอ

“คืนนี้น่าจะหนาวนะพราว ถ้าฝนตกจะทำไง”  พิมาลามองฟ้าเห็นมันครึ้มเหมือนฝนจะตก

“ไม่เป็นไรครับ  เต็นท์กันน้ำ”  ธาดาตอบ  เต๊นท์ที่เขาเลือกมาเป็นเต๊นท์กางอัตโนมัติแบบกันน้ำ  หลังใหญ่สำหรับตัวเขาคู่แฝดและพิชชา  ส่วนอีกสองหลังเป็นเต็นท์เล็กกว่าของพิมาลาและอัทธกานต์หนึ่งหลัง ของฌานอีกหนึ่งหลัง

          'หรือว่าธาดากับฌานชอบพอกัน'  พิชชาคิด  เธอดูมาสักพักแล้วว่าเจ้านายลูกน้องคู่นี้สนิทสนมกัน ฌานเองก็ไม่ได้กลัวธาดาสักเท่าไรนัก

          'ต้องใช่แน่ๆ  หรือว่าคืนนี้คุณใหญ่จะนอนเต๊นท์เดียวกับฌาน'  เธอคิดต่อแต่ก็ข้องใจเมื่อเต๊นท์ของฌานเป็นเต๊นท์เล็ก  ผู้ชายตัวสูงขนาดนั้นนอนคนเดียวก็น่าจะเต็ม  แล้วเขาจะไปเบียดกันยังไงไหว  

'อากาศหนาว นอนเบียดกันสิดี'  อีกใจนึงของเธอบอก  หญิงสาวหัวเราะคิกคักจนพิมาลาสงสัย

“มีอะไรเหรอพราว” 

“เปล่า.. ไม่มีอะไร”  พิชชาปฏิเสธ  พิมาลาจึงเปิดลังโฟมที่มีเครื่องดื่มแช่น้ำแข็งมา เธอส่งน้ำเย็นให้เด็กๆ เมื่อเห็นว่าเต๊นท์ถูกกางหมดแล้ว

“เอาไปให้พ่อกับลุงฌานค่ะพุทแพรว”  เด็กทั้งสองรับมาแล้วถือน้ำเย็นคนละขวดไปให้คนกางเต๊นท์  ส่วนพิชชาเธอเตรียมดูของว่ามีอะไรขาดเหลืออีกไหม เพราะธาดาบอกไว้ว่ากางเต๊นท์แล้วจะลงไปที่ศูนย์บริการนักท่องเที่ยว  เพื่อติดต่อจองรถของอุทยานไปส่องสัตว์ในตอนกลางคืน และมีร้านค้าเล็กๆ ร้านกาแฟที่ศูนย์นั้นด้วย

พิมาลาถือน้ำไปให้อัทธกานต์  นายตำรวจหนุ่มที่ลางานมาเที่ยวรับน้ำพลางขอบคุณภรรยา

“คืนนี้คุณใหญ่จะนอนเต็นท์เดียวกับเด็กๆ เหรอคะพี่อัท”  เธอถามสามี

“ใช่  เห็นเขาว่าพราวกับลูกไม่เคยนอนเต๊นท์เลยไม่อยากให้นอนกันเองสามคน”  อัทธกานต์ตอบพิมาลาพยักหน้ารับ  เธอเองก็เห็นด้วยกลางป่าแบบนี้คงไม่มีใครคิดทำอะไรไม่ดี

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • รักเล่ห์เสน่ห์ร้าย   16 อารมณ์ชั่ววูบ

    เธอก้าวลงอ่างนั่งลงกับพื้นอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ เอนศีรษะพิงขอบอ่างที่บุด้วยเบาะอ่อนนุ่ม ธาดาตามลงมาขัดแขนให้เธอจนทั่วสองข้าง“ต่อไปอันนี้พราวทำเองนะ แล้วล้างออกได้เลยผมจะไปรอข้างนอก” ธาดาทำท่าจะลุกขึ้นแต่เธอเรียกไว้“เดี๋ยวค่ะคุณใหญ่ ขัดหลังให้พราวด้วย พราวทำเองไม่ถึง” หญิงสาวนั่งหันหลังให้เขาเธอปลดปมผ้าขนหนูลงจนเห็นแผ่นหลังเรียบเนียน“จะดีเหรอพราว ผมว่าผิวด้านหลังก็ดีอยู่แล้วนะ ไม่ต้องขัดก็ได้มั้ง” ชายหนุ่มเริ่มคอแห้งกลืนน้ำลายลำบาก“ไม่ได้ค่ะ ทำแล้วก็ทำให้หมด” เธอยืนยัน เขาจึงต้องเริ่มลงเกลือไปทั่วแผ่นหลังเปลือย ธาดาพยายามไม่มองไปทางด้านหน้า ที่ถึงจะมีผ้าขนหนูปิดไว้แต่มันก็ยังล่อตาล่อใจชายหนุ่มแบบเขาเหลือเกิน เขาแข็งใจลงเกลือจนทั่วแล้วรีบลุกออกจากอ่างอย่างรวดเร็ว“พราวล้างตัวได้เลย เสร็จแล้วเรียกผม”ธาดาเดินเร็วๆ ออกมานอกห้อง เขาถอนใจอย่างโล่งอกเจตนาเขาแค่อยากทำความสนิทสนมกับเธอ ยังไม่ได้คิดจะทำเรื่องก้าวล่วงมากกว่านั้น'หรือว่าคืนนี้จะพอแค่นี้ดี' เขาถามตัวเองแต่ขาไม่ขยับออกไปไหน สิบนาทีต่อมาพิชชาส่งเสียงเรียก“คุณใหญ่คะ เรียบร้อยแล้วค่ะเราทำอะไรกันต่อดี” นั่นสิทำอะไรต

  • รักเล่ห์เสน่ห์ร้าย   15 ทำสวย

    พิชชาตามลงมาที่ชั้นล่างตอนนั้นธาดาขนของขึ้นรถหมดแล้ว พิชนันท์และณพิชย์กำลังรอเธอเพื่อจะขึ้นรถท่าทางทั้งคู่ตื่นเต้นมาก“พาเด็กๆ ขึ้นรถเลยก็ได้ค่ะ” เธอรับโทรศัพท์จากพี่สาวไปด้วย สำรวจบ้านไปด้วยว่าลืมอะไรหรือเปล่า พิชชาฟังพิมาลาพูดจากนั้นสีหน้าที่สดชื่นเปลี่ยนเป็นนิ่งเฉยจนธาดาสังเกตุเห็น“เราไม่ไปนะพิม ถ้าพิมอยากไปก็ไปกับพี่อัทแต่เราไม่” เธอพูดแล้วนิ่งฟังปลายสาย สีหน้าพิชชายิ่งนิ่งเฉยมากขึ้น“บอกพวกเขาว่าอย่ามายุ่งกับลูกเรา ก็ไม่เป็นไรเดี๋ยวเรากับลูกจะเปลี่ยนนามสกุลไปใช้นามสกุลแม่ก็ได้ มันไม่ใช่ปัญหาหรอก”พิชชาคุยต่ออีกสองนาทีเธอจึงวางสาย หญิงสาวสั่งงานแม่บ้านและเดินตามออกมา คู่แฝดขึ้นรถเรียบร้อยส่วนธาดากำลังยืนรอเธออยู่“มีอะไรรึเปล่าพราว” ชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะถาม“ไม่มีอะไรค่ะ” พิชชาปฏิเสธแต่เธอเห็นความไม่เชื่อบนใบหน้าเขา ธาดาเปิดประตูรถให้เธอขึ้น“เดี๋ยวค่อยไปคุยกันที่บ้านคุณก็ได้ค่ะ”ธาดาพยักหน้าเขาปิดประตูรถก่อนจะอ้อมไปอีกฝั่ง วันนี้ชายหนุ่มขับรถเองเพราะเขาให้เลขาไปทำธุระอื่นก่อนเลิกงานการจราจรติดขัดทำให้กว่าจะถึงบ้านเสขสุรักษ์ก็เกือบค่ำ พิชชาปลุกลูกที่หลับไปพักใหญ่ ในขณะท

  • รักเล่ห์เสน่ห์ร้าย   14 ทดสอบ

    ทานอาหารเย็นแล้วธาดาไปส่งพิชชากับลูกแฝดกลับบ้านของเธอ แล้วกลับมาคุยกับบิดามารดาที่บ้าน“ยังไงนะเรา อยู่ๆ ทำไมไปสนิทกับหนูพราวได้” มารดาถามลูกชายทันทีที่เขากลับมาถึงบ้าน“ก็ไม่มีอะไรครับ ผมว่าเขาก็น่ารักดี ปากจัดดี” ธาดายิ้มเมื่อเห็นพ่อแม่ทำหน้าตกใจ เขาหัวเราะก่อนจะกล่าวแก้“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ แต่พราวเป็นคนตรง คิดอะไรก็พูด เลยดูน่าคบหาดี” ถึงไม่มีเรื่องของณพิชย์และพิชนันท์เข้ามา ธาดาคิดว่าเขาก็คงสนใจพิชชาอยู่ดีถ้ามีโอกาสได้พบกันก่อนหน้านี้“ถ้าลูกจริงจังก็ดี”คุณเธียรพูดบ้าง ทั้งที่ชายสูงวัยรู้จักลูกชายตนเองดีว่าธาดาไม่มีนิสัยคบใครไปเรื่อย เรียกว่าที่ผ่านมาเขาไม่คบใครฉันท์คนรักเลยก็ว่าได้ กรณีพิชชาถ้าไม่มีเรื่องหลานเข้ามาธาดาก็คงไม่มีโอกาสได้รู้จักเธอเช่นกัน“ครับพ่อ” ธาดารับคำสั้นๆ“แล้วลูกทำยังไง หนูพราวถึงยอมจะมาค้างบ้านเรา” เรื่องนี้ที่นางสงสัยมาก พิชชาเองดูไม่น่าจะไว้ใจธาดาเร็วขนาดนี้แต่นางก็ต้องยิ่งสงสัยเมื่อลูกชายคนเดียวหัวเราะอีก“พราวเขาคิดว่าผมเป็นเกย์ครับแม่ เขาเลยไม่คิดอะไรถ้าจะมาค้าง” ผู้สูงวัยทั้งสองมองหน้ากัน ก่อนที่คุณเกตุวดีจะพูดออกมา“ความจริงก็คงไม่

  • รักเล่ห์เสน่ห์ร้าย   13 แผนต่อไป

    ชมพระอาทิตย์ขึ้นแล้วทุกคนได้ลงมารับประทานอาหารเช้าที่ศูนย์อาหารและกลับไปเก็บเต๊นท์รวมถึงสัมภาระต่างๆ ขึ้นรถเพื่อออกจากอุทยานแห่งชาติในตอนสายๆ ฌานแนะนำให้ไปเที่ยวสถานที่ใกล้เคียงในระแวกนั้นคือฟาร์มเห็ด สวนผักและไร่สตรอเบอรี่และไร่องุ่นที่คู่แฝดชอบมาก พิชชาซื้อผลผลิตจากไร่ที่ไปเยี่ยมชมไปฝากบิดามารดาของธาดา“ชุดนี้ฉันฝากให้คุณพ่อคุณแม่คุณด้วยนะคะคุณใหญ่” เธอแยกของเป็นสองชุดวางบนรถในตอนที่เขาช่วยเธอยกกลับมาที่รถ“คุณเอาไปให้ท่านเองสิ จะฝากผมทำไม” “ก็กว่าฉันจะไปบ้านคุณก็เสาร์หน้า ผักกับองุ่นจะเน่าก่อน” พิชชาตอบ“บ้านผมไปได้แค่วันเสาร์เหรอ เย็นนี้ไปถึงกรุงเทพฯ แวะบ้านผมก่อนหรือไปพรุ่งนี้ก็ได้ ถ้าไม่อยากไปเองเดี๋ยวผมไปรับลูกจากโรงเรียนแล้วไปกัน” หญิงสาวนิ่งคิด “คุณไม่ต้องไปรับเด็กๆ ทุกวันก็ได้ค่ะ ฉันเกรงใจ” เด็กอนุบาลเลิกเรียนก่อนบ่ายสาม หากเขาไปรับทุกวันธาดาต้องเสียเวลาทำงานไม่น้อยกว่าวันละสามสี่ชั่วโมง“ลูกถามเรื่องทำไมพ่อแม่ไม่อยู่บ้านเดียวกัน ผมไม่อยากให้เด็กๆ สงสัยอะไรมากกว่านี้” “เด็กๆ ก็ถามไปตามประสาค่ะ เดี๋ยวแกก็ลืมเรื่องนี้เป็นความผิดของฉันเอง คุณไม่จำเป็นต้องรู้สึก

  • รักเล่ห์เสน่ห์ร้าย   12 ความเห็นใจ

    “ไม่ต้องหรอกลูกมันยุ่งไป ผัดมาม่าเอาไว้แม่ไปกินที่บ้านได้” หญิงสาวรีบบอกลูกแต่ณพิชย์ทำหน้าไม่เห็นด้วย“แต่พุทอยากกินด้วยนี่ฮะแม่”“ตกลงใครอยากกิน แม่หรือพุท” ธาดาถามยิ้มๆ เด็กชายก้มหน้าเขินเมื่อถูกจับได้ เขาแอบมองเห็นพิชนันท์ยักคิ้วให้ณพิชย์จึงแลบลิ้นใส่เป็นการตอบแทน“เดี๋ยวฉันทำเองก็ได้ค่ะคุณใหญ่” พิชชาเดินมาใกล้เตาแก็สน้ำในกากำลังเดือดปุดๆ เธอใช้กรรไกรตัดซองโอวัลตินเทใส่ถ้วย“พุทหยิบถุงขยะมาให้แม่หน่อยครับ” เธอออกคำสั่งกับลูกชาย หญิงสาวต้องการสอนให้ลูกรู้จักความรับผิดชอบในการมาเที่ยว“ต้องเอาถุงขยะมาใส่ด้วยเหรอแม่ แล้วจะทิ้งที่ไหนคะ” พิชนันท์มองไปรอบๆ เธอไม่เห็นถังขยะเลย“เก็บลงไปทิ้งข้างล่างไงลูก มาเที่ยวแล้วต้องไม่ทิ้งขยะไว้บนนี้โดยเฉพาะพวกถุงพลาสติก” ธาดาเป็นฝ่ายอธิบาย“อ๋อ เดี๋ยวมดขึ้นใช่ไหมคะพ่อ” “ก็ด้วย แต่สำคัญกว่าคือพวกพลาสติกมันไม่ย่อยครับ เราทิ้งไว้ถ้ามีสัตว์ป่ามากินมันก็จะตายเพราะมีพลาสติกในท้อง” คู่แฝดฟังแล้วพยักหน้ารับ ธาดาเทน้ำร้อนใส่ถ้วยบะหมี่สำเร็จรูป และถ้วยโอวัลตินจนครบทุกถ้วย เขาเห็นพิมาลาและอัทธกานต์เดินกลับมาพอดีทั้งสองแวะคุยที่หน้าเต็นท์“ทานอะไรไหม

  • รักเล่ห์เสน่ห์ร้าย   11 ทริปแรก : ส่องสัตว์

    กางเต๊นท์แล้วทั้งหมดไปที่ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวของอุทยานแห่งชาติ ฌานติดต่อทำเรื่องจองรถไปส่องสัตว์เขาเลือกรอบหนึ่งทุ่มตรงโดยที่จองแบบเหมาคัน ส่วนพิชชาพาเด็กๆ เดินดูนิทรรศการภายในศูนย์ที่แนะนำสัตว์ป่าแต่ละชนิด“เรียบร้อยครับ เราไปเดินเที่ยวกันตามเส้นทางศึกษาธรรมชาติไหม” ฌานถาม “ไกลไหมคะ เด็กๆ จะเดินไหวไหม” พิมาลา“หนึ่งจุดสองกิโลก็ไม่ไกลมากนะพิม ถ้าพุทแพรวเมื่อยก็อุ้มกลับก็ได้” อัทธกานต์อ่านรายละเอียดของเส้นทางการศึกษาธรรมชาติที่มีจุดเริ่มต้นที่ด้านหลังของศูนย์บริการทั้งหมดเริ่มเดินไปตามเส้นทางศึกษาธรรมชาติ เป็นทางเดินที่ถูกทำไว้แล้วอย่างดี เดินง่าย วิวสวย จุดถ่ายรูปมีตลอดทาง ณพิชย์และพิชนันท์ต่างตื่นเต้นกับสิ่งที่พบเห็นระหว่างทาง“หู๊ว.......สวยจังค่ะ” พิชนันท์พูดในระหว่างที่อยู่บนสะพานข้ามลำธาร ธาดาอุ้มสาวน้อยขึ้นมาเพื่อให้ดูวิวได้ถนัด ส่วนณพิชย์เป็นหน้าที่ของฌานเขาให้เด็กชายขี่คอทำให้แฝดน้องสนุกมากกว่าใครพิชชาเดินคู่กับพิมาลาโดยมีอัทธกานต์รั้งท้าย สองสาวเดินไปคุยกันไปเบาๆ“คุณใหญ่เขาดูไม่เหมือนคนที่เพิ่งรู้ว่ามีลูกเลยนะพราว” พิมาลาสังเกตุเห็นอะไรหลายอย่างที่ชายหนุ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status