บทที่ 29

มุมมองของเกเบรียล

ผมอยู่ที่บาร์ยอดนิยมแห่งหนึ่งที่เป็นของไคล์ เฮอร์นันเดซ เขาเป็นเพื่อนของผมและเป็นนายแบบชื่อดังด้วย

ตอนนี้ผมอยู่กับพวกแอนดี้ โลเปซ, ไคซ์ คิงและโจนาธาน ทุกคนร่ำรวยพอ ๆ กัน มีแค่มาร์คที่ไม่ได้มาเพราะเขาบอกว่ายุ่งมาก

ผมดื่มเครื่องดื่มของตัวเองจนหมด ระหว่างนั้นเพื่อน ๆ ก็เล่นหยอกล้อกัน หัวเราะเหมือนเด็ก ๆ และคุยกันเรื่องไร้สาระสารพัด

ผมแทบไม่ได้ร่วมวงด้วยเลยเพราะอารมณ์ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ความคิดของผมวนเวียนอยู่แต่กับเรื่องของคาริสซ่าตลอดเวลา ผมไม่เข้าใจเลยจริง ๆ ตอนนี้ผมควรดีใจจนลิงโลดแล้วสิ แผนของผมมันได้ผลแล้วแท้ ๆ

อาร่ากลับมาแล้ว อนาคตที่เราฝันไว้ร่วมกันก็อยู่แค่เอื้อม แล้วทำไมผมถึงรู้สึกว่างเปล่าแบบนี้? ทำไมเรื่องของคาริสซ่าถึงทิ่มแทงผมขนาดนี้? ผมต้องยอมรับว่า…ผมเคยมีความสุขที่ได้อยู่กับเธอจริง ๆ

แล้วทำไมถึงรู้สึกเหมือนว่าผมเป็นคนที่ทำผิดเสียเอง? ทุกความทรงจำที่เห็นรอยน้ำตาของเธอมันทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดอยู่ในอก สัญชาตญาณแรกของผมคืออยากดึงเธอเข้ามากอด

แต่ผมกลับไม่ได้ทำแบบนั้น

ผมต้องทำให้เธอเชื่อว่าผมไม่สนใจเธอ ว่าเมื่อปีก่อนผมเป็นฝ่ายที่ถูกทำร้าย ผมต้องพิสูจน์ว