ตอนที่1 ล่าเหยื่อ

ตอนที่1 ล่าเหยื่อ

“โบว์ชัวร์ค่ะ ถ้าคุณพี่สนใจ เชิญเข้าชมด้านในบูธรถยนต์ของเราได้นะคะ” ชายหนุ่มรูปงามราวเทพบุตรรับกระดาษโบชัวร์มาถือเอาไว้ในมือแล้วพลางยื่นมืออีกข้างที่หยิบนามบัตรออกมาจากกระเป๋าเสื้อสูทของเขาให้กับเธอ” เขายิ้มให้เธอก่อนจะพูดขึ้นอีกครั้งด้วยแววตาที่เปล่งประกาย

“ถือว่าแลกกันนะครับ”

“อะ..อ๋อ..ค่ะ...” พริตตี้สาวสวยไม่ทันตั้งตัวเพราะมัวแต่มองความหล่อเหลา ก่อนที่เธอจะรับนามบัตรของเขาไปอย่าง งง ๆ และก็ยังไม่ทันที่เธอจะได้อ่านชื่อของเขาที่อยู่บนนามบัตรก็ต้องรีบเก็บนามบัตรลงกระเป๋าเสียก่อน

เธอหลงในความมีเสน่ห์ของผู้ชายคนนี้เสียแล้ว ถึงกับไม่เป็นตัวของตัวเองทั้งที่เธอเป็นคนที่มีความมั่นใจในตัวเองสูงแท้ ๆ แต่นี่ถึงกับพูดผิดพูดถูกกันเลยทีเดียว ทั้งรอยยิ้มทั้งสายตาที่ส่งผ่านมาของเขา มันช่างทำร้ายจิตใจเธอเหลือเกิน

“และก่อนที่ผมจะเข้าไปดูรถในบูธของคุณ เราควรจะแลกอะไรกันไว้กันอีกสักอย่างจะดีกว่านะครับ”

“อะไรเหรอคะ” เมื่อตั้งสติได้พริตตี้สาวจึงเอ่ยถามพร้อมกับส่งแววตาที่เย้ายวนมาล้อเล่นกับเขาเช่นกัน เป็นการเอาคืนว่าเขาไม่ได้หว่านเสน่ห์เป็นอยู่คนเดียว เธอก็หว่านเสน่ห์กับเขาได้เช่นกัน คุณหมอหนุ่มคิดในใจว่าคงปล่อยเหยื่อสาวอย่างเธอเอาไว้ไม่ได้เสียแล้ว เห็นที่ต้องรีบเผด็จศึก

“คุณสะดวกแลกไลน์กับผมมั้ยครับ”

“เอ่อ..จะดีเหรอคะ” เธอยิ้มอย่างเย้ายวนอีกครั้ง และเหมือนว่าเธอจะรู้ทันว่าชายหนุ่มคนนี้คิดจะจีบเธอ

“ไม่เป็นไรครับ..ผมมีเวลาให้คุณคิดในช่วงที่ผมยังดูรถอยู่ในบูธของคุณ” คุณหมอหนุ่มพอจะมีชั้นเชิงอยู่บ้าง เขายักไหล่ขึ้นทันทีเมื่อพูดจบ สุชาครีย์ตัดสินใจเดินเข้าไปด้านในบูธเพื่อเดินดูรถยนต์รุ่นต่าง ๆ ตามคำเชิญชวนของพริตตี้สาวในตอนแรก พนักงานด้านในรีบออกมาต้อนรับเขาทันที แต่เขาก็ไม่อยากเสียเวลามากจึงเอ่ยทักเธอขึ้นเสียก่อน

“ผมขอรายละเอียดของรถแต่ละรุ่นของรถหน่อยสิครับ” อาจารย์นายแพทย์หนุ่มเอ่ยขึ้นกับสาวงามด้านในบูธทั้งสองอย่างเป็นมิตร พริตตี้สาวคนหนึ่งจำต้องแยกตัวไปต้อนรับลูกค้าอีกหนึ่งคนที่กำลังเดินเข้ามาทางฝั่งตรงกันข้าม สาวงามคนที่เหลือจึงเลือกที่จะอยู่คุยกับคุณหมอหนุ่มท่านนี้แทน

“สนใจเป็นตัวท๊อปเลยมั้ยค่ะ ตอนนี้ทางบูธของเรามีโปรโมรชั่นพิเศษในช่วงงานมอเตอร์โชว์ เดี๋ยวเชิญคุณพี่นั่งรอรายละเอียดสักครู่นะคะ” พริตตี้สายผายมือเพื่อเชิญชวนให้เขาไปนั่งที่เก้าอี้ใกล้ ๆ ภายในบริเวณนั้น แต่ก่อนที่เขาจะนั่งลงก็ได้พูดกับพริตตี้สาวคนนั้นอีกครั้ง

“ผมสนใจทั้งรถและก็คนที่ยืนแจกโบชัวร์อยู่ด้านนอกครับ ถ้ายังไงให้เธอเป็นคนมาคุยรายละเอียดกับผม จะได้มั้ยครับ” เขาพลางชี้มือไปทางพริตตี้สาวคนนั้น

“อ๋อ! ได้ค่ะ ๆ เดี๋ยวดิฉัน จะตามให้นะคะ” เธอเดินไปเรียกพริตตี้คนนั้นทางด้านนอก ในขณะที่คุณหมอหนุ่มมองตามไป ทั้งสองคุยกันได้สักพักก็สลับหน้าที่กัน พริตตี้สาวคนที่คุณหมอต้องการเธอจึงเป็นคนมาคุยรายละเอียดด้วยตัวเอง เธอเดินตรงมาหาเขาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม คุณหมอหนุ่มจึงได้คุยรายละเอียดเกี่ยวกับรถยนต์ที่เขาสนใจและกำลังจะตัดสินใจซื้อ และเขาก็หาข้ออ้างเพื่อแลกไลน์กับเธอจนได้

“ทีนี้ คุณสะดวกแอดไลน์กับผมหรือยังครับ” เมื่อเขาตัดสินใจจองรถยนต์คันหนึ่งเสร็จเรียบร้อยจึงขอแอดไลน์กับพริตตี้สาว

“ได้ค่ะ..เอาไว้ถ้าได้รถเมื่อไหร่แล้ว ดิฉันจะทักไลน์ไปบอกนะคะ”

“ขอบคุณครับ..แต่อันที่จริงผมก็อยากลองเทสรถด้วยเหมือนกัน”

อืม..งั้นก็ได้ค่ะ เดี๋ยวเย็นนี้ดิฉันจะเอารถเทสไดร์ไปให้คุณลองขับนะคะ” เมื่อชายหนุ่มสแกนคิวอาร์โค๊ตเพื่อเพิ่มเพื่อนในแอพไลน์ก็เห็นชื่อเธอโชว์หราอยู่บนหน้าจอ On na phat ชื่อของเธอสะกดเอาไว้ตัวภาษาอังกฤษ

“อรนภัส....ชื่อเพราะจังเลยนะครับ”

“ขอบคุณค่ะ”

“แล้วเดี๋ยวว่าง ๆ ผมทักหานะครับ”

“ค่ะ..ถ้ายังไงดิฉันจะรีบหารถเทสไดร์ไปให้ลองขับนะคะ”

"ขอบคุณครับ" พูดจบเขาก็เดินออกจากบูธรถยนต์ของพริตตี้สาวงามคนนี้ไป