LOGINShare
12.สบโอกาส
Last Updated:
2025-06-23 15:23:12เจตนิพัทธ์ไปหาพี่ชายที่ห้องทำงานในตอนเที่ยงเพื่ออยากถามสิ่งที่เขาคาใจ
“ว่าไงเจต?”
คิณภัทรถามโดยเหลือบตามองแค่นั้น แล้วก้มดูเอกสารตรงหน้าต่อไป
“พี่ไปหาพราวมาใช่มั้ยเมื่อเช้า?”
“ใช่ ไปอธิบายว่าเป็นความผิดฉันเองไง”
“แล้ว..พราวว่าไงบ้าง?”
“สบายใจได้ ยังไงเธอก็ไม่เลิกกับแกหรอก”
“อธิบายชัดๆหน่อยได้มั้ย?”
“เธอบอกว่าแค่โกรธ ไม่ได้จะเลิก มีอะไรอีกมั้ย? ฉันจะทำงานต่อ”
“แล้วพี่ไม่กินมื้อเที่ยงล่ะ ไปด้วยกันสิ ไหนๆก็ไปหาพราวยังไม่ได้ด้วย กินคนเดียวเหงา”
“พอแกไม่มีใครถึงจะเห็นหัวฉันสินะ ไอ้น้องบ้า”
“สรุปจะไปมั้ย? จะเลี้ยงก็ได้อ่ะ”
”สภาพ..มีตังกี่บาท? แกไปกินเถอะ หัดใช้ชีวิตคนเดียวให้เป็นบ้างสิ ฉันยังเคลียร์งานไม่เสร็จ อีกนานอยู่”
เจตนิพัทธ์เลยออกไปเพียงลำพัง พร้อมกับส่งรูปและข้อความให้พราวตะวันว่าเขากินข้าวอยู่คนเดียว ส่วนเธอที่ออกมากินข้างนอกกับเพื่อนที่ฝึกงานเกิดใจอ่อนสงสารจึงโทรกลับไปหา
“ดีใจจัง พราวยอมโทรมาหาแล้ว”
“ดีแล้วล่ะ จะได้ประหยัดน้ำมันด้วย ไม่ต้องตัวติดกันตลอดก็ได้”
“แต่เจตคิดถึงพราวนะ ขอไปส่งที่บ้านได้มั้ยตอนเลิกงาน?”
“อย่าพึ่งเลย วันนี้จะกลับเอง”
“แล้วเมื่อไหร่เราจะเป็นเหมือนเดิม?”
“ขอเวลาสักสามสี่วันแล้วกัน อยากตั้งใจฝึกงาน คิดหาลู่ทางว่าเรียนจบต้องทำงานอะไรที่ไหน เจตก็เหมือนกันนะ”
เขาวางสายไปด้วยความคิดที่ว่าแฟนสาวอาจเบื่อที่เขาทำตัวติดกับเธอเหมือนเด็ก ทำให้เริ่มคิดถึงคำพูดของพี่ชายที่ได้เตือนเขาให้คิดจริงจังกับชีวิตได้แล้ว
หลายวันที่เหลือก่อนวันหยุดสุดสัปดาห์ เจตนิพัทธ์จึงทำได้แค่คุยข้อความกับแฟนสาว โดยที่พี่ชายของเขาเองก็ขยันส่งข้อความให้เธอเช่นกัน
คืนวันเสาร์คิณภัทรได้โทรมาหาเธอกลางดึกเพื่อเตือนให้อย่าลืมไปนวดสปาที่เขาซื้อคอร์สชุดใหญ่ไว้ให้
“มันดูหรูมาก พราวไม่เคยไปอะไรแบบนี้เลย จริงๆพี่คิณไม่น่าเสียเงินเป็นหมื่นๆเพื่ออะไรแบบนี้”
“ให้น้องสาวจะเป็นอะไรไป คุณตั้งใจทำงานมากกว่าน้องชายผมอีก ตอนนี้เขาเองก็ยังไม่เป็นโล้เป็นพาย ผมก็อยากเทคแคร์คุณแทนเจตไง แล้วอย่าลืมใช้โทรศัพท์ใหม่ด้วยนะ เครื่องที่คุณใช้มันเก่าแล้ว”
“ไม่รู้สิคะ ยังไม่ได้แกะกล่องเลย”
“งั้นผมย้ายข้อมูลให้เอามั้ย? ไปรับคุณที่บ้านแล้วไปสปากัน ผมจะนั่งย้ายข้อมูลในโทรศัพท์ให้ คุณก็ทำสปาไป”
“เอ่อ..ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวพราวจัดการเอง”
“ทำไม? กลัวผมรู้ว่าบ้านคุณอยู่ที่ไหนเหรอ? ถ้าผมอยากรู้ไม่ต้องถามคุณตรงๆก็ได้ มีวิธีเยอะแยะไป”
“ค่ะ งั้นก็เจอกันที่สปาเลยแล้วกัน”
ที่โต๊ะอาหารมื้อเช้าของวันอาทิตย์ คิณภัทรหิ้วถุงกอล์ฟลงมาด้วยทำท่าว่าจะไปออกรอบ เหมือนปกติที่เขาชอบไปไดร์ฟกอล์ฟกับเพื่อนบ่อยๆ
“คิณ จะไปตีกอล์ฟหรือลูก? เสียดายตอนเที่ยงแม่นัดกับเพื่อนไปกินข้าวกัน ลูกสาวเค้าสวยด้วยดีกรีจบนอกพึ่งจะกลับมาไทยเนี่ย อยากให้รู้จักกันไว้”
“ชวนเจตไปเถอะครับแม่”
เจตนิพัทธ์ถึงกับวางช้อนแล้วรีบปฏิเสธ
“เจตมีแฟนแล้ว พี่เพี้ยนไปแล้วรึไง”
“ให้ไปเป็นเพื่อนแม่ ไม่ได้ให้ไปดูสาวนี่”
“ไม่ล่ะ แล้วพ่อล่ะครับ?”
“ให้แม่เขาไปเถอะ ขอพักอยู่บ้านดีกว่า”
เจตนิพัทธ์โทรหาแฟนสาวหลังกินข้าวเช้าเสร็จ ก็ได้ความว่าเธอจะออกไปนวดขาเพราะยืนมาทั้งอาทิตย์
“ให้เจตไปเป็นเพื่อนมั้ย?”
“ไม่ต้องหรอก วันจันทร์ค่อยไปกินข้าวด้วยกันตอนเที่ยงนะ”
“วันจันทร์เที่ยงเจตไปหานะ”
เขาดีใจมากที่เธอให้อภัย ในขณะที่คิณภัทรที่ได้ยินแบบนั้นก็ไม่มีทีท่าใส่ใจอะไรมากนัก เขาถือถุงกอล์ฟและเดินออกไปที่รถ ก่อนจะขับตรงไปรอพราวตะวันที่สปาหรูแห่งนั้น
นาทีที่เห็นเธอลงจากแท็กซี่ ผมยาวสีน้ำตาลเป็นลอนธรรมชาติของเธอทำให้ดูเด็กและน่ารักมาก ยิ่งโดยเฉพาะในชุดเดรสสั้นสีขาวแขนกุดหลวมๆ สะพายกระเป๋าสานใบกำลังพอดี คิณภัทรรีบเดินไปหาเธอที่ดูเกรงๆเขาอยู่
“เข้าไปห้องสปาเลย โทรศัพท์ใหม่เอามาไหม?”
เธอยกมือไหว้เขาพร้อมกับพยักหน้า
“จดไอดีรหัสอะไรให้ผม เดี๋ยวจะทำให้ ย้ายแป็บเดียวก็เสร็จ ผมนั่งกินกาแฟรอได้ หรืออาจทำนวดอะไรฆ่าเวลาด้วย”
พนักงานสาวที่ยิ้มแย้มได้นำน้ำมะตูมและผ้าเย็นมาต้อนรับ แล้วเชิญพราวตะวันให้เข้าไปที่ห้องสปาแบบส่วนตัว ซึ่งข้างในนั้นสวยมาก มีเตียงทำสปา มีอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ที่อยู่ภายในห้องเดียวกัน ซึ่งมีน้ำอยู่เต็มและหอมฟุ้งด้วยกลีบกุหลาบสีแดงมากมายภายในอ่าง
“เชิญทางนี้ค่ะคุณผู้หญิง ถอดเสื้อผ้าออกทั้งหมดเลยนะคะ แล้วนอนคว่ำบนเตียงค่ะ เราจะนวดน้ำมันหอมระเหยหนึ่งชั่วโมงแล้วตามด้วยนวดผ่อนคลายกล้ามเนื้อ ทางคุณผู้ชายแฟนของคุณย้ำว่าให้นวดขาเป็นพิเศษเพราะคุณผู้หญิงยืนเป็นเวลานานๆ อีกห้านาทีดิฉันจะเข้ามาค่ะ”
“อ่ะ..เอ่อ..”
พราวตะวันยังไม่ทันได้พูดอะไร พนักงานสาวก็ออกไปก่อน เธอเก็บกระเป๋าไว้ในตู้ มองไปรอบๆอย่างระแวดระวัง ถึงแม้จะหรูหราสวยงาม แต่การที่ต้องแก้ผ้าในห้องที่เธอไม่คุ้นเคยมันออกจะเขินอยู่สักหน่อย
เธอถอดเสื้อผ้าและชุดชั้นในพับไว้ที่ชั้นแล้วขึ้นไปนอนคว่ำบนเตียง เอาผ้าขนหนูขนาดกลางปิดช่วงลำตัวไว้ ไม่นานนักพนักงานสาวก็เข้ามาและเริ่มทำการนวดน้ำมันหอมระเหย มีเสียงน้ำตกคลอเบาๆ ทำให้พราวตะวันผ่อนคลายเหมือนตกอยู่ในภวังค์
ผ่านไปได้สามสิบนาที คิณภัทรที่ย้ายข้อมูลโทรศัพท์ของพราวตะวันเสร็จแล้ว เขาได้เปิดประตูห้องสปานั้นอย่างเบามือ พอพนักงานสาวหันมามอง เขาก็ทำท่าว่าไม่ต้องพูดอะไรให้นวดแบบนั้นต่อไป พนักงานสาวได้แค่ยิ้มเพราะเข้าใจว่าทั้งสองคนเป็นคู่รักกันจึงปล่อยให้คิณภัทรเข้ามานั่งเงียบๆในห้องไปแบบนั้น โดยที่คนถูกนวดไม่รู้ตัวเพราะเคลิ้มหลับไปแล้ว
Latest chapter
ร้อนรักกลางใจ (3P) 57.บทกวีของชีวิต The End
หลังจากนั้นหนึ่งอาทิตย์ ชโลทรก็ส่งข้อความมาบอกพราวตะวันว่าอยู่ที่ปารีสกับครอบครัวโบว์ฟัว เพื่อทำงานศิลปะอย่างที่เคยฝันว่าอยากมีแกลลอรี่เป็นของตัวเองบ้าง แต่ช่วงนี้ต้องอาศัยแกลลอรี่ของกาเบรียลเพื่อวางผลงานไปก่อน พราวตะวันตกใจที่แม่ของเธออยู่ร่วมกับพ่อและภรรยาใหม่ได้อย่างไม่น่าเชื่อ “พ่อทำยังไงถึงโน้มน้าวแม่ได้คะ? เหลือเชื่อมาก”“ก็เพราะพ่อรู้จักเธอดีกว่าใครๆ เผลอๆรู้จักเธอมากกว่าตัวเธอรู้จักตัวเองเสียอีก แล้วก็ต้องให้เครดิตโคลเอ้นะ น้องสาวลูกตีบทแตกไปเลย”พราวตะวันหัวเราะคิก “พ่อเล่าหน่อยสิ”“ไว้ลูกมาที่ปารีสเดี๋ยวก็เห็นว่าโคลเอ้ทำยังไง?”ที่อเมริกาช่วงพักฟื้นได้จบลง คิณภัทรได้กลับมาประเทศไทยอย่างสุขภาพที่ดี จากการพักผ่อนเต็มที่ อาหารที่แม่ของเขาทำเพื่อลูกอย่างถูกสุขอนามัยทุกวัน แม่บอกรักเขา ดูแลและโอบกอดเสมอ ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาอยากได้มาตลอด ทำให้ช่วงเวลาหนึ่งเดือนเป็นการฟื้นฟูความรู้สึกที่ขาดหายในวัยเด็กด้วยเลยทีเดียวพราวตะวันและเจตนิพัทธ์ที่ใส่ชุดนักศึกษาได้จูงมือกันเข้ามาในบ้าน ก็เจอกับคิณภัทรและแม่ที่บินกลับมาแล้ว“นี่ในบ้านนะ ไม่ต้องกลัวคนหายหรอก”“หายดีก็ปากเหมือนเดิมเลยนะพี่ค
ร้อนรักกลางใจ (3P) 56.Passion
ชโลทรหมดแรงที่จะต่อล้อต่อเถียงกับคิณภัทรอีกแล้ว“เธอเป็นของคุณ..ดูแลเธอให้ดีก็แล้วกัน..”เธอพูดจบและจะเดินหนีขึ้นข้างบน พราวตะวันรีบเรียกและดึงแขนแม่เอาไว้“แม่!..”“ปล่อยแม่..พราว! รักเขามากกว่าแม่ก็ไปซะ”“ไม่ใช่แบบนั้นนะคะแม่”“ไม่ใช่แล้วมาปรึกษากันบ้างมั้ย?”“หนูขอโทษค่ะ..”“ให้แม่อยู่คนเดียวซักพักเถอะ ไปสิ..ไปอยู่กับพวกเขา ไปซะ” ชโลทรสะบัดแขนจากลูกสาวแล้วรีบเดินขึ้นไปบนชั้นสองและปิดประตูห้องล็อก คิณภัทรรีบมากอดเธอไม่ให้ตามขึ้นไป เขาจะสู้เพื่อไม่ให้เสียเธอ โดยไม่สนว่าอีกฝ่ายจะเป็นแม่ของเธอหรือใครก็ตาม “พี่คิณ..เอาไงดี?”“แม่ว่าพาหนูพราวไปที่บ้านก่อนดีกว่า บางทีปล่อยให้แม่เค้าคิดอะไรสักพักก่อนนะ”“พราว..ไปกับเรานะ พี่ไม่ได้บอกให้ทิ้งแม่ แต่พี่ไม่อยากให้ทุกคนสุขภาพจิตเสีย เดือนหน้าหนูอาจตั้งท้องแล้ว พี่ห่วงลูก เดี๋ยวพี่จะหาทางมาคุยกับคุณแม่ของพราวอีกที พี่ไม่ยอมแพ้หรอก”“เจตจะไปช่วยเก็บของ แม่กับพี่คิณรอนี่แป็บนึงนะ”เจตนิพัทธ์จับมือพราวตะวันให้ออกจากกอดของคิณภัทร เพื่อไม่ให้เสียเวลา“พราวไม่ไปได้ไหม? ขออยู่ที่นี่กับแม่…”“เชื่อเจตนะ เจตมีวิธี”ทั้งสองขึ้นไปเก็บแค่เสื้อผ้ามาไม่มากร
ร้อนรักกลางใจ (3P) 55.เรื่องเซอร์ไพรส์และการไม่ยอมรับ
คุณเจตสุภาตัดสินใจจะไปคุยกับชโลทรที่บ้าน เพราะเจตนิพัทธ์ได้บอกกับทุกคนว่าท่าทางคุณแม่ของพราวตะวันดูสับสนกับสิ่งที่ลูกสาวบอกคร่าวๆ“แม่คิดว่ามีส่วนต้องช่วยรับผิดชอบ เพราะลูกชายของแม่ทั้งสองคนไปอีนุงตุงนังกับลูกสาวของเค้าก่อน อีกอย่างอยากทำอะไรให้ถูกต้อง ไหนๆก็จะเรียนจบอยู่แล้ว”พราวตะวันที่จัดของออกจากกระเป๋าอยู่ พอเห็นสายโทรเข้าจากเจตนิพัทธ์ก็รีบรับสายอย่างกระตือรือร้นทันที “ว่าไงเจต? พราวกำลังเครียดเลย”“เดี๋ยวอีกชั่วโมงนึงเจอกัน ที่บ้านเจตโอเคทุกอย่าง ราบรื่นไม่มีอะไร ไม่ต้องเครียดนะ พวกเราเอาอยู่”“เฮ้อ..ไม่รู้สิ กลัวไปหมด”“เจตจะปกป้องพราวเอง ไม่ว่าจะเกิดอะไรก็ช่าง เราต้องได้อยู่ด้วยกัน”วันนี้ชโลทรลางานจากมหาวิทยาลัย จึงว่างครึ่งวันโดยเธอนั่งวาดรูปเงียบๆที่ห้องรับแขก ไม่นานนักก็มีรถยนต์คันใหญ่ที่หรูหรามาจอดที่หน้าบ้าน เธอที่เห็นแบบนั้นจึงออกไปดู พอเห็นหน้าสองพี่น้องและหญิงวัยกลางคนที่ดูก็รู้ทันทีว่าคือคุณแม่ของพวกเขา ซึ่งดูอายุอานามมากกว่าเธอ จึงเป็นฝ่ายยกมือสวัสดีขึ้นก่อน“สวัสดีค่ะ เชิญค่ะ”“โอ้..ยินดีมากค่ะ อยากเจอคุณแม่หนูพราวมาสักพักแล้ว”คุณเจตสุภารับไหว้และจับมือของชโลทรอ
ร้อนรักกลางใจ (3P) 54.รู้เท่าที่อยากให้รู้
ถึงเวลาบินกลับไทยก่อนหน้าเปิดเทอมสุดท้ายสามวัน ครอบครัวจิรวราพงศ์มารับคิณภัทรและพราวตะวันที่สนามบิน โดยมีชโลทรคุณแม่ของพราวตะวันได้มารอรับลูกสาวเช่นกัน ซึ่งเธอประหลาดใจมากที่ลูกสาวลงเครื่องมากับคิณภัทร ขณะที่แฟนหนุ่มอย่างเจตนิพัทธ์มารอรับทั้งคู่ด้วยและนี่เป็นครั้งแรกที่พ่อแม่ของพวกเขาได้รู้จักคุณแม่ของแฟนสาว ทุกคนดูไม่แปลกใจกับทุกสิ่งที่เห็นยกเว้นชโลทรที่รู้สึกแปลกๆพราวตะวันยกมือไหว้พ่อแม่ของแฟนหนุ่มทั้งสอง และปรี่เข้าไปกอดแม่ของเธอแน่น เพราะไม่ได้อยู่ด้วยกันถึงสองเดือนกว่า คิณภัทรกอดกับแม่ของเขาแล้วก็เดินมาหาชโลทร “สวัสดีครับคุณแม่ พอดีผมกลับมากับน้อง วันนี้ผมจะขออนุญาตไปคุยกับคุณแม่ที่บ้านนะครับ เออ..เจต ของเยอะมากเลย ต้องช่วยกันขนใส่รถนะ”คิณภัทรคุยกับชโลทรแล้วหันไปบอกน้องชาย ก่อนจะหันมากระซิบกับพราวตะวันเบาๆ“ที่รัก ตอนเย็นผมกับเจตจะไปหาที่บ้านนะ ขอคุยกับที่บ้านก่อน”พราวตะวันพยักหน้ารับ ขณะที่เจตนิพัทธ์มากอดเธอเป็นคนสุดท้าย “เจตไม่เจอแป็บเดียว พราวสวยขึ้นนะ คิดถึงจะตายละ”“เย็นนี้เจอกันนะ”เธอกล่าวลาทุกคนแล้วกลับบ้านไปกับแม่ ระหว่างอยู่ในรถ แม่ของเธอสังเกตว่าลูกสาวดูสวยขึ้นจร
ร้อนรักกลางใจ (3P) 53.เอาดีๆ🔞🔥💋
พราวตะวันไม่เคยไปที่อื่นนอกจากฝรั่งเศส เธอจึงตื่นเต้นมาก ชุดว่ายน้ำทูพีชสีสดใสหลายชุดที่ไปช็อปปิ้งมา เธอจึงใส่ไม่ซ้ำกันสักวันเพื่อว่ายน้ำทั้งในโรงแรมและที่ชายหาดใกล้กับ Brook Point ในเวลาที่สามีทำงานอยู่ในห้อง เธอถ่ายรูปส่งให้เจตนิพัทธ์และแม่ของเธอมากมาย จนแม่ต้องส่งข้อความมาหาว่าทำไมถึงไปอยู่ที่นั่นได้ “แล้วหนูจะกลับไปอธิบายให้แม่ฟังนะคะ”คิณภัทรโทรเข้ามาหาเพราะตามหาภรรยาไม่เจอ “ที่รัก อยู่ไหน? ห้ามไปที่ไหนไกลเกินไปคนเดียวสิ พี่เดินหาไม่เจอเลย”“มานั่งเล่นใกล้กับซากเรือเก่าค่ะ สวยมากๆ ถ่ายรูปส่งไปให้แม่ด้วยเผื่อเป็นแบบให้วาดภาพ มีประภาคารด้วยพี่คิณ ปลาก็เยอะน้ำก็ใสสีฟ้าสุดๆ”“เดี๋ยวๆ ทำไมไปไกลจากโรงแรมแบบนั้น? อยู่นั่นเลยห้ามลงน้ำ พี่กำลังไปหา”เขาเอารถของโรงแรมขับอ้อมไปหาเธอ 1.7 กิโล ใช้เวลาห้านาทีก็ถึง พอดูพิกัดในโทรศัพท์ก็รู้ว่าเธออยู่ที่ไหน “แพริส ห้ามใส่ชุดว่ายน้ำแบบนี้มาคนเดียว เห็นมั้ยว่าคนท้องถิ่นอยู่ที่นี่ แล้วตอนนี้นักท่องเที่ยวก็ไม่มีใครสักคนน่ะ ถ้าจะมาให้รอพี่สิ”เธอเงยหน้ามองแบบไม่พอใจแต่ก็ไม่พูดอะไร พลางใส่เสื้อและกางเกงขาสั้นทับชุดว่ายน้ำไปเลย แล้วทำหน้าหงิก“เดี๋
ร้อนรักกลางใจ (3P) 52. She Served 🔞🔥🌷
ตอนนี้สุขภาพของคิณภัทรดีขึ้นแต่ก็ยังต้องจำกัดอาหารและดื่มแอลกอฮอล์ไม่ได้เหมือนเดิม พวกเขาได้รับเอกสารการจดทะเบียนเรียบร้อยและบินไปนีซอีกครั้งเพื่อแสดงเอกสารให้กับทางโบสถ์ รวมถึงไปดูการรีโนเวทโรงแรมอยู่สามวันเหลืออีกครึ่งเดือนเขาและพราวตะวันต้องกลับไทย การใช้ชีวิตด้วยกันกับครอบครัวของเธอสองเดือนกว่านี้ทำให้ชีวิตเขาสงบและร่างกายได้พักผ่อนยาวๆเป็นครั้งแรก ทางด้านเจตนิพัทธ์รู้สึกได้ว่าความสัมพันธ์กับพราวตะวันดีขึ้นมาก พออยู่ไกลกันกลับห่วงหาคิดถึงกันมากกว่าเดิม ไม่มานั่งทะเลาะกัน ได้คุยกันทุกวันแม้จะไม่นานมาก ลมทะเลที่พัดปลิวผ้าม่าน ผมยาวเป็นลอนสวยที่ปลิวตามแรงลม พราวตะวันนั่งที่ระเบียงห้องเพลินๆระหว่างที่คิณภัทรนั่งทำงานคุยซูมประชุมอยู่กับลูกน้องที่ต่างประเทศ เธอนึกอะไรขึ้นได้จึงลุกไปค้นอะไรบางอย่างออกจากกระเป๋าสะพาย มองมันในมืออยู่ครู่หนึ่งเหมือนชั่งใจ สุดท้ายก็ทิ้งมันลงถังขยะ..ฉันตัดสินใจแล้วล่ะ..อีกไม่กี่เดือนก็จบแล้วด้วย…พราวตะวันเห็นว่าคิณภัทรยังคุยงานอยู่ เธอจึงหยิบบางอย่างในตู้เสื้อผ้าและเข้าห้องน้ำไป ไม่นานเธอก็ออกมาพร้อมกับหยิบหนังสือมาเล่มหนึ่งแล้วเดินผ่านเขาไปนั่งเอนหลังบ
You may also like
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว
เหวินเหยียนหน่วนหยู่198.7K viewsบำเรอรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn71.3K viewsเด็กมันยั่ว BAD LOVE
ลำเจียก50.4K viewsยั่วรักท่านประธาน
ชะนีติดมันส์52.2K viewsร้านนี้มีรักไม่รับปาปารัสซี่
เฉินม่านอิ๋ง133 viewsร้าย(รัก)[นิยายชุดร้ายรัก]
มณีภัทรสร1.7K viewsอ้อมกอดรักในฤดูใบไม้ผลิ
แมวสีม่วงชอบกินไก่ทอด99 viewsเมื่อของตายกลายเป็นของรัก
อัญธิญาน์1.4K views
