ตอนที่6 ศึกอาหารร้านตระกูลถัง

แต่สุดท้ายทุกคนก็จำได้แค่ช่วงเวลานี้เท่านั้น เพราะพออาหารเริ่มทยอยมาเสิร์ฟ ก็ลืมหมดว่าตั้งใจมากินเพื่ออะไร กลายเป็นมัวแต่โฟกัสกับความอร่อยของอาหารแทน กว่าจะนึกขึ้นได้ ก็หลังจากกินเสร็จไปหมดแล้ว ถึงเพิ่งรู้ว่าขนมดอกกุ้ยฮวามีแจกแค่ให้กับ 30 คนแรก กลุ่มพวกเธอเลยพลาดไปอย่างน่าเสียดาย

“ของที่ล้ำค่าก็ยิ่งหายาก ตอนกลางวันฉันกินไปสองคำหมดเกลี้ยงเลย ยังไม่ทันได้รู้ด้วยซ้ำว่ารสชาติจริงๆ มันเป็นยังไง รู้แค่ว่าหอมมาก อร่อยมาก แค่นั้นเอง”

“โอ๊ย อย่างน้อยเธอก็ยังได้กินนะ เห็นไหมน่าจะรีบมา เราต้องรอให้ถึงฤดูที่ดอกกุ้ยฮวาในสวนของเจ้าของร้านออกดอก ถึงจะมีโอกาสได้ชิมอีก”

ลั่วลั่วกับเหมยเหมยก็พยักหน้าเห็นด้วย

“แต่รู้ไหม พอได้กินแล้วและรู้ว่าจะไม่ได้กินอีกมันทรมานกว่าอีกนะ อย่างน้อยคนที่ยังไม่เคยกิน ก็ไม่ต้องมานั่งรู้สึกเสียดายเหมือนฉันตอนนี้ไง”

ความรู้สึกของเหมยเหมยไม่ได้มีแค่เธอคนเดียว พอตกกลางคืน หลังจากทุกคนกินอิ่มนอนเอนหลังอยู่บนเตียง ก็เริ่มคว้ามือถือมาเลื่อนดูข่าวเมาท์ เหมือนเป็นกิจวัตรประจำวันช่วงค่ำของเหล่าคนในเมืองเหิงเตี้ยน คนที่มีคิวถ่ายทั้งวันก็มักจะวุ่นอยู่แต่ในกองถ่าย เรื่องอาหารก็ต้องพึ่งทีมงานจัดให้ทั้งนั้น เลยไม่ค่อยมีเวลาได้ติดตามข่าวคราว พออยู่ๆ ในหน้าเว่ยป๋อของสถานีเหิงเตี้ยนมีโพสต์นึงเด้งขึ้นมา ก็ทำให้คนงงกันไปหมดว่ามันเรื่องอะไร

#ศึกอาหารร้านตระกูลถัง นี่มันอะไรของใครกัน ใครเป็นคนตั้งชื่อได้ฮาขนาดนี้ แล้วมันจะมีศึกอะไรอีก? หลายคนสงสัยเลยกดเข้าไปดู แล้วก็ต้องร้องในใจว่าไม่น่ากดเข้าไปเลย...

ตอนนี้มันก็เกือบจะห้าทุ่มแล้ว เงียบสงบแบบนี้ แต่ภาพอาหารแต่ละอย่างกลับโผล่มาเต็มตา ใครจะทนไหวกันล่ะ? ใครมันใจร้ายขนาดนี้ โพสต์ของน่ากินตอนกลางคืน คนจะนอนก็หิวไปสิ! แล้วยังจะมีคนมาเขียนบรรยายอาหารแต่ละอย่างไว้อย่างตั้งใจ ราวกับเอาทุกคำศัพท์ด้านอาหารมาใช้เกือบหมด ทำคนอ่านแทบจะกลืนน้ำลายตามไม่ทัน

โซเชียลมีเดีย:

เหมยเหมย: [รูปขนมดอกกุ้ยฮวา] [รูปเต้าหู้เยี่ยมยอด] กล้าบอกเลยนะว่าฉันนี่แหละ! 1 ใน 30 คนแรกที่ได้ชิมขนมชนิดนี้ของอาหารร้าน "ตระกูลถัง" ดูจากรูปขนมดอกกุ้ยฮวาก็รู้แล้วปะ!

ซูหลิน: ที่แท้คนที่แย่งขนมกุ้ยฮวยของฉันไปก็คือเธอนี่เอง ฉันคือคนที่ 31 พอดี! [รูปซี่โครงตุ๋นซอสไวน์แดง]

แต่พูดจริงนะ ซี่โครงนี่มันอร่อยแบบตาแตกอะ ทั้งปากมีแต่รสเนื้อนุ่มฉ่ำละลายในปาก ซอสรสเข้มข้นกินกับข้าวสวยคือที่สุดในสามโลก ฮือ คิดถึงแล้วยังอยากกินอยู่เลย พรุ่งนี้ต้องไปกินอีกแน่นอน!

ลั่วลั่ว: @ซูหลิน อ้าว! ที่แท้ก็คนในด้อมเดียวกัน [รูปขนม] [รูปซี่โครง] คืนนี้ฉันจัดรอบสองก็ยังรู้สึกว่าอร่อยเหมือนเดิม จะกินซ้ำจนกว่าจะเบื่อแล้วค่อยเปลี่ยนเมนู ตอนนี้ซี่โครงตุ๋นไวน์แดงยังครองใจฉันอยู่ แบบไม่มีใครล้มแชมป์ได้เลยอะ อร่อยแบบไร้เทียมทาน

ซูหลิน: @ลั่วลั่ว บรรยายดีมาก! ซี่โครงนี่คือราชาแห่งวงการอาหารเหิงเตี้ยนจริงๆ อร่อยยิ่งกว่าจานทองคำในร้าน "อี๋อิ่นโหลว" อีกนะพูดเลย

ถิงถิง: [รูปขนม] [รูปไก่] แต่ฉันว่าพรุ่งนี้ขอกลับไปกิน “ไก่ผัดเผ็ดเสฉวน” ต่อดีกว่า เนื้อไก่นุ่มชุ่มฉ่ำ หอมกลิ่นเครื่องเทศกับซอสเผ็ดสูตรพิเศษ อร่อยแบบขึ้นสวรรค์เลยอะ! ส่วนซี่โครงไว้ค่อยกินหลังจากเลิกคิดถึงไก่ก็แล้วกัน

ลั่วลั่ว: @ถิงถิง ไก่ก็ยังแพ้ซี่โครงอยู่ดีนะ! ไก่น่ะมันแค่ “ตัวรอง” เท่านั้นแหละ พอวางขึ้นโต๊ะแล้วเทียบกับซี่โครงไม่ได้เลย สู้ทั้งรสชาติ เทคนิคการปรุง หน้าตาไม่ได้สักอย่าง ไก่คือไม่คู่ควรพูดถึงด้วยซ้ำ

เหมยเหมย: [รูปเต้าหู้] อย่าลืมเต้าหู้เยี่ยมยอดของฉันด้วยนะ ได้ยินไหม “เยี่ยมยอด” นะยะ! มีเมนูไหนจะเหนือกว่านี้อีก เต้าหู้นุ่มละลายในปาก ไส้กุ้งกับหมูสับสดหวานฉ่ำ ราดด้วยน้ำซอสกลมกล่อมหอมๆ คือต้องยอมหลีกทางให้เต้าหู้ขึ้นแท่นแชมป์อะพูดเลย

ลั่วลั่ว: @เหมยเหมย ถึงฉันจะเคยลองเต้าหู้ของเธอแล้วก็เถอะ แต่ขอโทษนะ มันก็แค่ “ตัวรอง” เหมือนกัน เทียบกับไก่น่ะพอไหว แต่จะขึ้นชั้น “ตัวแม่” แบบซี่โครงยังไม่ถึงอะ

เหมยเหมย: @ลั่วลั่ว ยังกล้าพูดอีกนะ! ตอนแรกตกลงกันจะแลกกันชิม สุดท้ายเธอกินของฉันหมดเกลี้ยงแบบไม่รู้ตัว! ฉันไม่ยอมอะ ต้องให้ชิมให้ครบทุกเมนูก่อนถึงจะตัดสินได้ เธอทำตารางแปะไว้เลยก็ได้ เดี๋ยวให้ทุกคนโหวตแบบยุติธรรม

หมิงเจ๋อ: ขอโทษนะครับ…ที่พวกคุณคุยกันนี่คือเคล็ดวิชาลับของสำนักไหนรึเปล่า? ข้าน้อยฟังไม่รู้เรื่องเลยสักนิด ขอคำอธิบายที…

ลั่วลั่ว: @หมิงเจ๋อ อ๋อๆ ที่เหิงเตี้ยนพึ่งเปิดร้านอาหารใหม่ชื่อ “ตระกูลถัง” มีแจกน้ำบ๊วยกับขนมดอกกุ้ยฮวาฟรี ขนมกุ้ยฮวยมีแค่ 30 คนแรกที่ได้กิน ใครมาช้าคืออด ตอนนี้คนที่ไม่ได้กินก็กำลังบ่นเสียดาย ส่วนคนที่กินแล้วก็กำลังถกกันว่าเมนูไหนคือ “เบอร์หนึ่ง” ของร้าน ตอนนี้คะแนนรวมเทใจให้ “ซี่โครงตุ๋นไวน์แดง” เป็นแชมป์ แต่บางคนที่ยังไม่ได้ชิมก็ไม่ยอมรับ ยังเชียร์เมนูที่ตัวเองกินอยู่ สรุปก็เป็นอย่างที่เห็นแหละจ้า

ตงจิน: ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าอาหารจะเอามาถกกันแบบนี้ได้ด้วย มีทั้ง "ตัวแม่" ทั้ง "ตัวรอง" อีกต่างหาก พรุ่งนี้ฉันต้องไปลองเองซะแล้ว พวกเธอพูดกันขนาดนี้ ทำเอาฉันอยากรู้เลยล่ะ

ถิงถิง: @ตงจิน อาหารที่ ตระกูลถัง ไม่ใช่แค่อร่อยนะ ราคายังเป็นมิตรอีกต่างหาก รสชาติระดับนี้ เหมือนพวกเราได้ของดีจากเจ้าของร้านแบบไม่คิดเงินเลยก็ว่าได้ เชฟสาวเจ้าของร้านนี่คือขุมทรัพย์ที่หลงมาเกิดในโลกมนุษย์ ต้องดูแลทะนุถนอมให้ดีๆ เลย จะได้มีของอร่อยกินไปนานๆ 

เหมยเหมย: เห็นด้วย +1

ลั่วลั่ว: เห็นด้วย +10

ช่วงหัวค่ำร้าน ตระกูลถัง แม้จะไม่แน่นขนัดเหมือนช่วงเย็น แต่โต๊ะด้านนอกทั้ง 12 โต๊ะก็มีคนนั่งเต็มหมดแล้ว หลังจากยุ่งมาทั้งวัน ในที่สุด ถังเหยา กับ หยางอิง ก็ได้ออกมานั่งพักเหนื่อยที่ลานหน้าร้าน พอได้จิบชาดอกไม้ท่ามกลางลมเย็นๆ ก็รู้สึกผ่อนคลายจนลืมความเหนื่อยล้าไปชั่วขณะ

เธอเพิ่งนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้ปิดประตูรั้วหน้าร้าน เลยลุกขึ้นเดินออกไป ขณะที่เพื่อนสาวยังนั่งไขว่ห้างจิบชาอย่างสบายใจ กำลังจะเก็บเมนูเข้าร้าน ก็เหลือบไปเห็นคุณลุงคนหนึ่ง นั่งอยู่ริมฟุตบาทหน้าร้าน พอเดินกลับมาเพื่อจะล็อกประตูรั้ว ก็เห็นว่าคุณลุงยังคงนั่งนิ่งอยู่ที่เดิม ท่าทางแปลกประหลาดทำให้เธอเริ่มรู้สึกผิดสังเกต เพราะลุงนั่งหลังงอ มือกุมท้องไว้แน่นๆ ดูเหมือนคนที่กำลังเจ็บปวดอยู่…

ไม่ต้องเถียงกันจ้าสาวว เม้าท์มอยเวอร์!

เอาเป็นว่าอร่อยทุกเมนู บรรยายซะน้ำลายไหลเลยยยย