บทนำ

 "ในเมื่อคุณเป็นคนทิ้งพี่กรไปและไปอยู่กับผู้ชายอีกคนที่คุณอ้างว่าเขาดีกว่าพี่กร... ทำไมคุณไม่อยู่กับเขาไปจนตายไปเลยละ.. คุณจะกลับมาทำไม? จะกลับมาปั่นหัวกร อีกรึไง.. คุณต้องเป็นผู้หญิงแบบไหนกันถึงได้ทำตัวง่ายถึงขนาดนี้..." 

"หยุดนะกาน... กานไม่มีสิทธิ์มาพูดแบบนี้กับเจี๊ยบนะ.. ขอโทษเจี๊ยบซะ..."  

" ไม่ขอโทษ... กานไม่ขอโทษ.. ผู้หญิงคนนั้นมีสิทธิ์อะไรมายุ่งกับพี่กร.. มันมีสิทธิ์อะไรอีก.. มันมีสิทธิ์อะไรคะ.. กานต่างหากที่มีสิทธิ์ กานเป็นคู่หมั้นพี่กรนะคะ.. กานมีสิทธิ์..."  

" พี่ไม่ต้องการที่จะหมั้นกับเธอ.. มีแค่เธอคนเดียวนะกาตที่เป็นคนจัดการเองทุกอย่าง... พี่ไม่ได้ต้องการหมั้นกับเธอเลย.... ไม่ต้องการ!!!"  

" โอเค... กานเข้าใจแล้วค่ะ.."  

ทินกรไม่ยอมปล่อยร่างงามไปง่ายๆ... และตอนนี้ร่างงามสุดเย้ายวนก็เริ่มหยุดการทุบตีและประท้วงเขาอย่างช้าๆ... 

จุ๊บ... จุ๊บ... จ๊วบ... จุ๊บ.... 

" อื้อ... คุณ.. คุณทำอะไรฉัน... อื้อ.." ตอนนี้ร่างกายของเธอรู้สึกแปลกๆขึ้นมาทันทีหลังจากที่เขามอบจูบครั้งนี้ให้เธอ... มันรู้สึกมึนเมา.. มันรู้สึกว่าร่างกายของเธอมันร้อนๆยังไงก็ไม่รู้... มันบอกไม่ถูกเลย...

จุ๊บ... จุ๊บ.. จ๊วบ... 

" อื้อ.. อ๊าห์...."

เพียงแค่ทินกรได้ยินเสียงครางอันไพเราะของธันยกานต์ที่ดังออกมามันก็ทำให้เขาถึงกับยกยิ้มทันที... ยาตัวใหม่มันได้ผลเร็วดี..

จุ๊บ... จุ๊บ...

" ขอโทษที่ต้องทำแบบนี้... จุ๊บ..." ทินกรหยุดการจูบชั่วคราวและเขาก็กระซิบขอโทษธันยกานต์ทันที... ไม่นานร่างสมส่วนก็อ่อนระทวยอยู่ในอ้อมกอดของเขา...

~~~~~

"อ๊าห์... ขอโทษที่ต้องทำแบบนี้.. อื้อม์.... อ๊าห์...."  

ตับตับตับ.... 

ทินกรรู้ว่าเขาควรจะเบามือกับธันยกานต์มากๆ แต่ในเมื่อความอยากและความอดยากของเขามันถูกจุดขึ้นมาและเขาก็มาเจอของดีอย่างธันยกานต์เข้าให้.. เขาไม่สามารถเบาแรงได้เลย.. ถ้าเขารู้ว่าธันยกานต์ยังไม่เคยล่ะก็.. เขาจะเบามือกว่านี้.. แต่ขอเป็นรอบหน้านะ...

" อ๊าห์... อื้อ... ไม่ไหว.. ไม่ไหวแล้ว... อ๊าห์..."  

ร่างสมส่วนที่ถูกตอกอัดจากร่างใหญ่เธอเองก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่ตัวเองโดนกระทำนั้นมันคือความฝันหรือเรื่องจริง...

ตับตับตับ....

หลังจากที่ทินกรหยิบยาบางอย่างเข้าปากของเขา.. เขาก็คว้าท้ายทอยของธันยกานต์พร้อมกับบดจูบไปที่ริมฝีปากที่บวมเจ่อทันที.. เขาดุนดันยาเม็ดเล็กๆเม็ดนั้นเข้าไปให้สาวเจ้าได้กลืนมันลงท้อง.. ยาตัวนี้เขากำลังผลิตให้ใครบางคน.. มันเป็นยาตัวใหม่ที่เขาและศรันทร์พึ่งค้นคิดได้.. ยาตัวนี้มันเริ่มทำปฏิกิริยาประมาณ10นาทีให้หลัง.. ช่วงแรกคนที่โดนยาตัวนี้จะรู้สึกเมาๆและมึนงง.. แต่หลังจากนั้นร่างกายจะเริ่มมีปฏิกิริยาของความ อยาก... ในเรื่องอย่างว่ามากขึ้นและมากขึ้น... ยาตัวนี้มันแรงใช้ได้.. เขาและศรันทร์ไม่ได้ผลิตบ่อยนัก.. ถ้ามีคนสั่งมาและคนคนนั้นสามารถคุ้มกะลาหัวพวกเขาได้.. พวกเขาถึงยอมผลิตให้..

ตับตับตับ.....

" อ๊าห์.. ขอโทษนะกาน.. พี่ไม่ไหวแล้ว.. อื้อม์..." 

ทินกรเร่งสะโพกแกร่งของเขาให้เร็วขึ้นและเร็วขึ้น.. สะโพกแกร่งตอกอัดส่วนนั้นของเขาให้มันผลุบเข้าผลุบออกอย่าเมามัน.. ความเป็นชายของเขาถูกถอดถอนออกมาจนแทบจะสุด.. 

ตับ... ตับ.. ตับตับตับ....

ทินกรเร่งความเร็วเพิ่มอีกนิดเพราะเขาได้ยินเสียงครวญครางอันแสนหวานและเซ็กซี่ของธันยกานต์เวลาที่เขาตอกเข้าไปหนักๆและเน้นๆ... แล้วแบบนี้เขาจะพอได้ยังไงกัน.....

"อ๊า... อื้อ... ไม่ไหว.. ไม่ไหวแล้ว.. อ๊าห์...."  

ทินกรเร่งความเร็วอีกนิดเพื่อส่งสาวน้อยสู่ดินแดนสีรุ้ง...และในที่สุด.. ร่างบางก็กระตุกเกร็งเพราะความสุขสม.. 

" อ๊าห์... อู้ว... กาน.. กาน... เสร็จแล้ว.. พี่เสร็จแล้ว... อ๊าห์...." 

ตับตับตับ..... อื้อม์....

ร่างใหญ่เกร็งกระตุกอย่างรุนแรง.. เขายอมรับว่าการที่เขาทำเรื่องอย่างว่ากับกานครั้งนี้มันทำให้เขามีความสุขมากถึงมากที่สุด... เขาไม่รู้เลยว่าการที่กานชอบทำตัวง่ายๆกับผู้ชายคนอื่น.. และการที่ธันยกานต์เที่ยวตามตอแยเขาบ่อยๆ... เขาไม่รู้เลยว่าเจ้าตัวยังไม่เคยเรื่องอย่างว่า.. เขาตัดสินธันยกานต์จากภายนอกและตัดสินความเป็นธันยกานต์จากสิ่งที่เขาเห็นมาตลอด.... เขาขอโทษก็แล้วกัน... ขอโทษที่เข้าใจธันยกานต์ผิดมาตลอด..

" อื้อม์... จุ๊บ... ขอโทษนะกาน... อ๊าห์.... " ทินกรยังคงฝากฝังความเป็นชายเอาไว้ในร่างกายของธันยกานต์เอาไว้ ส่วนปลายมันยังคงผองขยายเพราะความเสียวจากภายในของเธอ... ความเป็นหญิงของธันยกานต์ตอดรัดและเต้นขมิบที่ส่วนปลายของเขาอย่างบ่าคลั่ง... จนตอนนี้ความเป็นชายของเขามันเริ่มแข็งตัวอีกครั้ง... ให้ตายสิ... เขาอยากจะตีก้นเด็กคนนี้แรงๆจัง....

เด็กที่มีอายุต่ำกว่า18ปีควรได้รับคำแนะนำจากผู้ปกครอง เพราะเนื้อเรื่องบางช่วงบางตอนอาจจะมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม และไม่ควรเอาไปลอกเรียนแบบ ทุกตัวละคร สถานที่ อาชีพ และอื่นๆเป็นเพียงการสมมุติขึ้นมาดังนั้นทุกอย่างที่เกิดขึ้นในเนื้อเรื่องของนิยายจึงไม่มีอยู่จริง

นิยายเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยายไปเผยแพร่หรือกระทำการใด ๆ ก่อนได้รับการอนุญาตจากผู้เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ หากฝ่าฝืนจะดำเนินการทางกฎหมายต่อผู้กระทำละเมิดอย่างเด็ดขาดโดยไม่มีข้อยกเว้น