EP:48 ห่างเหิน

ชะเอม Talk

หลังจากที่คุยกันวันนั้นก็ใช่ว่าเราจะกลับมาเป็นปกติเหมือนเดิม ฉันอยู่ในช่วงคำว่าระแวงไปแล้วน่ะสิ ไม่ใช่ไม่ไว้ใจเขาหรอก แต่ฉันก็บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าทำไมถึงคิดแบบนั้น ทำไมถึงระแวงเขา ทำไมถึงต้องเป็นแบบนี้ แล้วใครมันจะรู้สึกดีบ้างล่ะที่ต้องเห็นแฟนตัวเองไปนอนอยู่กับผู้หญิงคนอื่นบนเตียง

เราคุยกันน้อยลง โทรคุยกันน้อยลง ข้อความก็แทบจะไม่มีเลย ตอนนี้ฉันแทบไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาทำงานอะไรบ้าง ได้พักผ่อนหรือเปล่า ได้กินอิ่มบ้างไหม ปกติวันหยุดเขาจะมาหาฉันที่บ้านและเราก็กินข้าวด้วยกันที่บ้านของฉัน แต่ตอนนี้เขาหายไปเลย หายไปจนพ่อกับแม่ของฉันถามหา และถามว่าเราสองคนมีปัญหากันหรือเปล่า แต่ฉันก็ทำได้แค่ตอบว่าไม่ และบอกกับพ่อแม่ว่าเขามีงานยุ่งมาก

เพราะเราไม่ได้คุยกันฉันก็เริ่มคิดมากขึ้น เริ่มคิดว่าเขาจะยังอยู่ด้วยกันหรือเปล่า อยู่ใกล้กันอีกไหม เมื่อก่อนมันไม่เคยเป็นแบบนี้เลยก็จริง เพราะตอนนั้นเรายังเรียนมหาลัยอยู่ เราได้เจอหน้ากันทุกวัน ต่อให้ไม่ได้คุยกันทุกวันแต่ก็เห็นหน้ากัน แต่นี่เขาทำงานแล้ว บริษัทของเขาอยู่ที่ไหนฉันยังไม่รู้เลย

"จ๊ะเอ๋!"

"ตกใจหมดเลย อะไรของพวกแกเนี่ย" ฉันหันไปเอ็ดตะโรยกใหญ่