ตอนที่ 8 เสียงพิณแห่งสวรรค์

หลังจากที่ หลิงซินเอ๋อร์ ถูกนำตัวกลับสู่สวรรค์ และแสดงความเอนเอียงไปทางรัชทายาทปีศาจอย่างชัดเจน ความหวาดระแวงในวังสวรรค์ก็พุ่งสูงถึงขีดสุด เง็กเซียนฮ่องเต้ ทรงตระหนักดีว่าการกักบริเวณเพียงอย่างเดียวไม่สามารถควบคุม บุตรแห่งจันทร์ ผู้ถูกลิขิตให้เป็นทั้งความหวังและหายนะได้

ดังนั้น จึงมีพระบัญชาลับให้ ซูเม่ยหลาน สหายสนิทเพียงไม่กี่คนของหลิงซินเอ๋อร์ ถูกส่งลงมายังดินแดนมนุษย์ที่อยู่ใกล้กับหุบเขาอวิ๋นหมิง เพื่อคอยสอดส่องพฤติกรรมขององค์หญิงอย่างใกล้ชิด

ซูเม่ยหลาน เป็นเซียนสาวที่งดงามและมีพรสวรรค์สูงยิ่ง นางมีความเชี่ยวชาญด้านดนตรีโบราณ และมีพลังเซียนที่แฝงอยู่ในเสียงพิณของนาง พลังนี้คือ ‘เสียงพิณสะกดจิต’ ที่สามารถควบคุมอารมณ์ สยบจิตใจที่ปั่นป่วน และแม้กระทั่งทำให้ศัตรูหลงใหลในความว่างเปล่าจนสูญเสียพลังไปได้

เม่ยหลานได้รับพิณศักดิ์สิทธิ์ที่ทำจากหยกโบราณ และลงมายังอาณาจักรมนุษย์อย่างเงียบเชียบ นางตั้งสำนักเล็กๆ ไว้ใกล้กับอาณาเขตของหุบเขาอวิ๋นหมิง และเฝ้าสังเกตการณ์อย่างระมัดระวัง แม้จะเต็มใจรับพระบัญชา แต่ในใจของเม่ยหลานก็เต็มไปด้วยความขัดแย้ง: นางเชื่อมั่นในความบริสุทธิ์ของซินเอ๋อร์ แต่นางก็จงรักภักดีต่อกฎของสวรรค์

ในบ่ายวันหนึ่งขณะที่ หลิงซินเอ๋อร์ แอบหนีลงมาจากสวรรค์เพื่อไปพบ อวิ๋นเทียนหาน ตามคำสาบานที่ได้ให้ไว้ เม่ยหลานก็จับสัมผัสของพลังเซียนขององค์หญิงได้ทันที นางรีบติดตามไปอย่างรวดเร็ว

ทว่า ก่อนที่เม่ยหลานจะตามไปถึงหุบเขาอวิ๋นหมิง นางกลับสัมผัสได้ถึง พลังปีศาจ อันมหาศาลที่กำลังเคลื่อนที่อยู่บริเวณขอบเขตป่าแห่งหนึ่ง

อวิ๋นเทียนหาน กำลังเดินทางกลับจากภารกิจลับในการรวบรวมกำลังปีศาจเพื่อเตรียมรับมือกับสงครามที่กำลังจะมาถึง รัศมีพลังมืดของเขาแผ่ออกมาอย่างไม่เกรงกลัว

เมื่อเม่ยหลานเห็นบุรุษผู้นี้ นางก็ตระหนักทันทีว่านี่คือ รัชทายาทปีศาจ ผู้เป็นต้นเหตุของความวุ่นวายทั้งหมดในวังสวรรค์ ความโกรธแค้นและความภักดีต่อสวรรค์พลันก่อตัวขึ้นในใจของนาง

เม่ยหลานไม่รอช้า นางวางพิณหยกโบราณลงบนโขดหิน และเริ่มบรรเลงเพลงพิณทันที!

ครืนนนน…

เสียงพิณที่บรรเลงออกมาไม่ใช่น้ำเสียงที่อ่อนหวาน แต่เป็น คลื่นเสียงเซียน ที่รุนแรงและบริสุทธิ์ พลังเสียงนั้นพุ่งเข้าใส่รัชทายาทปีศาจอย่างรวดเร็ว จุดมุ่งหมายคือการ สะกดจิต และ ควบคุมอารมณ์ ของเขา เพื่อให้เขายอมปล่อยองค์หญิงไป

อวิ๋นเทียนหานหยุดเดินทันที ดวงตาคมกริบของเขามองไปยังทิศทางของเสียงพิณ เขารู้สึกว่าคลื่นเสียงเหล่านั้นพยายาม เจาะ เข้าไปในจิตวิญญาณของเขา เพื่อค้นหาและทำลายความมืดมิดในใจ

“พลังเซียนที่แข็งแกร่งทีเดียว” อวิ๋นเทียนหานพึมพำด้วยความประหลาดใจ

เขาไม่ตอบโต้ด้วยดาบปีศาจ แต่ใช้ พลังเงามืด ของตนเองสร้างกำแพงพลังที่หนาแน่นขึ้นมาป้องกันคลื่นเสียงนั้น เงาที่เขาสร้างนั้นไม่เพียงแต่ป้องกัน แต่ยังพยายาม กลืนกิน คลื่นเสียงนั้นด้วย

การปะทะดำเนินไปอย่างดุเดือด คลื่นเสียงพิณที่สามารถสยบปีศาจระดับต่ำได้ในพริบตา กลับไม่สามารถทำอะไรกับรัชทายาทปีศาจได้ อวิ๋นเทียนหานยืนนิ่งอยู่ในกลุ่มเงาของตนเอง ใบหน้าของเขาไม่มีวี่แววของความเจ็บปวดหรือความปั่นป่วน มีเพียง ความสงบที่เย็นชา

เม่ยหลานรู้สึกท้อแท้ในใจ นางบรรเลงพิณด้วยพลังทั้งหมด แต่ก็ไม่สามารถทำลายกำแพงเงาของเขาได้ นางเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญด้านพลังจิตใจ แต่เขากลับมีจิตใจที่แข็งแกร่งเกินกว่าที่นางจะคาดเดาได้

ในที่สุด เม่ยหลานก็ลดมือลง หยุดบรรเลงพิณ นางรู้สึกว่าพลังเซียนของตนเองกำลังลดลงอย่างรวดเร็ว ส่วน อวิ๋นเทียนหาน กลับยืนนิ่งราวกับไม่ได้รับผลกระทบใดๆ

เขาเดินออกมาจากกลุ่มเงามืดอย่างช้าๆ ใบหน้าของเขาหล่อเหลาและเย็นชา เขาเดินมาหยุดอยู่ห่างจากเม่ยหลานเพียงไม่กี่ก้าว

“เจ้าเป็นสหายของเซียนน้อยผู้นั้นใช่หรือไม่?” อวิ๋นเทียนหานถามด้วยน้ำเสียงต่ำ

เม่ยหลานหยัดยืนขึ้น นางรวบรวมความกล้า “ข้าคือ ซูเม่ยหลาน เซียนจากวังสวรรค์ ข้าขอเตือนท่าน! อย่าได้เข้าใกล้ หลิงซินเอ๋อร์ อีก! นางคือบุตรแห่งจันทร์ ท่านไม่มีสิทธิ์ทำให้นางแปดเปื้อน!”

“แปดเปื้อน?” อวิ๋นเทียนหานยิ้มเยาะอย่างดูถูก “เจ้าเซียนน้อย… เจ้าคิดว่าข้าจะปล่อยให้นางหนีไปได้ง่ายๆ หรือ? นางได้เลือกแล้ว”

“นางถูกท่านล่อลวง!” เม่ยหลานโต้กลับอย่างรวดเร็ว “พลังเสียงพิณของข้าสามารถสะกดจิตใจที่ปั่นป่วนได้ แต่จิตใจของท่าน… กลับแข็งแกร่งและเยือกเย็นเกินกว่าที่ข้าจะคาดเดาได้ ท่านมีพลังมหาศาล…”

เม่ยหลานรู้สึกแปลกใจอย่างแท้จริง พลังพิณของนางสามารถทำให้ปีศาจที่ชั่วร้ายที่สุดถึงกับร้องโหยหวนได้ แต่รัชทายาทปีศาจผู้นี้กลับ ต้านทานได้โดยไม่สะทกสะท้าน

อวิ๋นเทียนหานสบตานางตรงๆ “จิตใจของข้าไม่เคยปั่นป่วน เพราะข้ารู้ว่าข้าต้องการอะไร ข้าต้องการทำลายสวรรค์ และข้าต้องการ พันธะ ที่เชื่อมโยงข้ากับองค์หญิงของเจ้า”

“ท่านโกหก! ข้าเห็นความขัดแย้งในดวงตาของท่าน! ท่านไม่ใช่ปีศาจที่ชั่วร้ายอย่างที่บิดาท่านเป็น!” เม่ยหลานพยายามใช้พลังสะกดจิตขั้นสุดท้าย เพื่อเจาะเข้าไปในความรู้สึกของเขา

แต่อวิ๋นเทียนหานกลับยิ้มอย่างเย็นชา “ข้าคือปีศาจ และความเมตตาคือความอ่อนแอ”

เขาไม่ได้ตอบโต้ด้วยกำลัง แต่เขากลับใช้ พลังแห่งการเชื่อมโยง ที่เขามีต่อหลิงซินเอ๋อร์ และย้อนกลับไปโจมตีจิตใจของเม่ยหลาน ภาพเหตุการณ์ที่เขาต่อสู้เคียงข้างหลิงซินเอ๋อร์ในการปราบอสูรจันทราเมื่อคืนก่อน ภาพที่นางกอดเขาไว้แน่นเพื่อปกป้องจากการโจมตีของไป๋หานอี้... ภาพเหล่านี้พลันปรากฏขึ้นในจิตใจของซูเม่ยหลานอย่างรวดเร็ว

เม่ยหลานเซถอยหลังด้วยความตกใจอย่างรุนแรง “ไม่จริง! องค์หญิงซินเอ๋อร์ไม่มีทางทำแบบนั้น!”

อวิ๋นเทียนหานไม่ได้พูดอะไรอีก เขาปล่อยให้เม่ยหลานอยู่กับความจริงที่น่าตกใจนั้น ก่อนที่เขาจะหันหลังกลับเดินจากไปในเงามืดเพื่อไปพบกับหลิงซินเอ๋อร์

ซูเม่ยหลานยืนนิ่งอยู่กลางป่า ร่างกายของนางสั่นเทาด้วยความตื่นตระหนก ความบริสุทธิ์ของซินเอ๋อร์ที่นางเคยเชื่อมั่น ถูกภาพที่รัชทายาทปีศาจส่งเข้ามาบดบังจนเกือบสิ้น

นางเริ่มสงสัยอย่างรุนแรงว่าทำไมซินเอ๋อร์ถึงผูกพันกับปีศาจตนนี้?

‘รัชทายาทปีศาจผู้นี้ไม่ได้อ่อนแอ นางกำลังหลงใหลในอำนาจและเสน่ห์ของเขาอย่างนั้นหรือ? หรือว่า... คำพยากรณ์เรื่องหายนะกำลังจะเป็นจริงแล้ว?’

เม่ยหลานรู้ว่าภารกิจของนางไม่สามารถเสร็จสิ้นได้ด้วยการปะทะเพียงแค่นี้ นางรีบกลับไปยังสำนักฝึกตนของนาง และใช้พลังเซียนเชื่อมต่อกับสวรรค์อย่างลับๆ เพื่อรายงานสิ่งที่นางพบเห็นทั้งหมด

ในโถงหลิงเซียว เง็กเซียนฮ่องเต้ ทรงฟังรายงานของซูเม่ยหลานด้วยสีหน้าเคร่งเครียด การปะทะของเม่ยหลานกับอวิ๋นเทียนหาน ยืนยันว่า รัชทายาทปีศาจมีพลังมหาศาล เกินกว่าที่ใครจะคาดเดา และที่สำคัญที่สุด หลิงซินเอ๋อร์ไม่ได้ถูกสะกดจิตอย่างที่คาดเดา แต่กำลังเลือกที่จะผูกพันกับปีศาจตนนั้นด้วยความสมัครใจ

“ฝ่าบาท” ซูเม่ยหลานรายงานด้วยความเคารพอย่างสูงสุด “ข้าคิดว่าองค์หญิงไม่ได้ถูกควบคุมด้วยมนต์ปีศาจ แต่จิตใจของนางเริ่มเอนเอียงไปทางเขาอย่างแท้จริง พลังแห่งจันทราในตัวนางกำลังถูกดึงดูดเข้าสู่ความมืด… นางอาจจะ ถูกปีศาจครอบงำ จากภายในแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

คำว่า "ถูกปีศาจครอบงำ" ในที่นี้หมายถึงการที่นางถูกครอบงำด้วยความรู้สึกต้องห้ามและชะตากรรมที่ขัดต่อกฎสวรรค์

เง็กเซียนฮ่องเต้ทรงนิ่งเงียบไปนาน ก่อนที่ในพระเนตรจะฉายแววอันตราย ความเมตตา ที่เคยมีต่อบุตรสาวได้มลายหายไป สวรรค์ไม่สามารถปล่อยให้ หายนะ นี้เติบโตต่อไปได้

“ถ้าเช่นนั้น” เง็กเซียนฮ่องเต้ตรัสเสียงเรียบเย็น “ถ้ากฎสวรรค์ไม่สามารถผูกมัดนางได้ ก็จงใช้ พลังแห่งเทพ ผนึกนางไว้”

พระองค์เริ่มคิดแผนการอันร้ายกาจ แผนควบคุมซินเอ๋อร์ โดยการใช้สิ่งศักดิ์สิทธิ์และพลังเซียนสูงสุดของสวรรค์ เพื่อ ผนึก พลังแห่งจันทราในตัวหลิงซินเอ๋อร์ไว้ชั่วคราว เพื่อให้นางกลับคืนสู่ความบริสุทธิ์ของเซียน และตัดขาด พันธะต้องห้าม นั้นอย่างถาวร

แต่เง็กเซียนฮ่องเต้ไม่รู้เลยว่า การพยายามทำลายพันธะนี้อย่างรุนแรง อาจเป็นสิ่งที่กระตุ้นให้หายนะเกิดขึ้นเร็วกว่าที่คาดการณ์ไว้