ตอนที่ 159 แผนลับย่าหลาน 1

“ชาหอมดีรสละมุนลิ้นเหลือเกิน ฝีมือชงของเจ้า…ไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ เยว่เอ๋อร์” ไอชาหอมกรุ่นลอยอ้อยอิ่ง กลิ่นบุปผาอ่อนละมุนผสมกลิ่นใบชาอวี้หลงที่ถูกชงอย่างพิถีพิถัน ฮองเฮาเสด็จประทับอยู่ตรงข้าม เสียงแผ่วเอื้อนเอ่ยพลางยกถ้วยหยกขาวขึ้นจิบเบา ๆ

ไป๋ลี่เยว่ค้อมศีรษะ ดวงตาเรียบนิ่ง เสียงนุ่มตอบอย่างถ่อมตน “หม่อมฉันเพียงทำตามเคล็ดวิธีเดิมที่เสด็จแม่เคยประทานถ่ายทอดไว้เท่านั้นเองเพคะ...หาได้มีฝีมืออันใดไม่”

รอยยิ้มที่มุมพระโอษฐ์แฝงความแกล้งหยอก “ข้าก็ถ่ายทอดเคล็ดวิธีนี้ให้เหล่านางกำนัลเช่นกัน แต่…ชาที่ชงถวาย”

“แต่ข้าก็สอนนางกำนัล เช่นเดียวกับเจ้า” ฮองเฮาทอดพระเนตรนางนานขึ้น แย้มยิ้มแฝงแววแกล้งรู้

“แต่…ชาที่พวกนางชงถวายข้า สู้รสชาติของเจ้าไม่ได้เลย รสชาติกลับจืดบ้าง ฝาดบ้าง ไม่เคยเทียบได้เลยสักครั้ง”

ไป๋ลี่เยว่ยิ้มละมุน ก่อนเอ่ยเสียงเบา “เสด็จแม่ทรงชมเกินไปแล้วเพคะ”

ฮองเฮาวางถ้วยชาแผ่วเบาลงบนโต๊ะ “เสียดายนัก… เจิ้งหยางมีโอกาสชิมบ้างหรือยัง”

“ยังเพคะ องค์ชายอาจจะไม่ทรงโปรด” ไป๋ลี่เยว่ตอบเสียงราบเรียบ

“ยังมิได้ลอง…แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าโปรดหรือไม่ อดีตลบมิได้ แต่ปัจจุบันแก้ไขได้ และอนาคตก็ยังเขียน