ชามาก็แลสายตาไปมองหน้าทางสามีก็เห็นว่าเด็กคนนี้นั้นหน้าตาน่ารักเหมือนจาซุสตอนเด็กๆก็แอบยิ้มมุมปากออกมา แต่พอสามีของเธอหันหน้ามาหาเธอก็หุบยิ้มทันที“จุ๊บ…อืม…มีหลานกับเขาแล้วมันชื่นใจแบบนี้นี่เอง…ดูสิคุณ…หลานเราน่ารักมากเลย…ยิ้มเก่งซะด้วยเนี่ย…สงสัยอยากจะให้เราหลงแน่ๆเลย… ฮ่าๆ…” จามีลหันไปพูดกับภรรยาแล้วหอมหลานโชว์ภรรยาไปเลย ทำให้ชามานั้นมองสามีของเธอไปแบบหมั่นไส้เลยทีเดียว“เด็กตัวแค่นี้อย่าไปหอมแรงสิคุณ หนวดคุณแข็งจะตายไปโดนแก้มหลานก็เป็นรอยหมดหรอก…แล้วใครเขาอุ้มเด็กกันแบบนี้คะ เอามานี่ค่ะ ฉันอุ้มให้คุณดู…พรึบ…นี่ค่ะเขาอุ้มกันเบาๆแบบนี้…” ชามาพูดออกไปแล้วเธอก็ขยับตัวเขาไปหาสามีแล้วเอามืออุ้มหลานมาจากสามีของเธอทันที เพราะเห็นแล้วมันก็อดที่จะอุ้มไม่ได้จริงๆ“อ่อเหรอ…ผมไม่ได้อุ้มเด็กบ่อยๆนิคุณ ดูสิ พอคุณอุ้มแล้วหลานยิ้มใหญ่เลย จะชอบใจอะไรขนาดนั้นเนี่ย…” จามีลพูดออกไปด้วยรอยยิ้ม เพราะหลานชายตัวน้อยของเขารู้งานซะเหลือเกิน พอย่าอุ้มปุ๊บก็ยิ้มแล้วดีดตัวดิ้นราวกับดีใจซะอย่างนั้น“หึๆ…คุณไม่ต้องมายอเลยค่ะ ฉันเป็นย่า…หลานก็ต้องชอบฉันอยู่แล้ว…” ชามามองสามีของเธอด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะก้มมองหน้าหลานต
ด้านจาซุสพอเห็นพ่อของเขาพูดออกมาแบบนั้น เขาก็มองพ่อของเขาอย่างจดจ้องเลยทีเดียว เพราะปกติพ่อของเขาไม่ใช่คนที่จะยอมอะไรง่ายๆแบบนี้เลยโดยเฉพาะเรื่องที่จะทำให้ท่านเสียผลประโยชน์น่ะ ยิ่งท่านบอกว่ายอมรับกวินตาและลูกของเขาก็ยิ่งทำให้เขานั้นอึ้งไปใหญ่ ก่อนจะคิดว่าพ่อของเขาจะมีอะไรแอบแฝงหรือเปล่าอย่าพิจารณา“คุณแม่คะ…ไหนคุณแม่บอกว่าถ้าคุณพ่อรู้เรื่องนี้ คุณพ่อจะต้องไปยอมให้พี่จาซุสทำแบบนี้กับอาย่าไงคะ แล้วนี่มันอะไรคะกันคะคุณแม่…” อาย่ารีบหันไปทางแม่ของจาซุสทันทีพร้อมกับเอ่ยพูดออกไปด้วยสีหน้าบึ้งตึงที่พ่อของจาซุสนั้นบอกให้เธอยอมรับเรื่องกวินตาและลูก“อ่อ แม่….แม่ก็ไม่คิดว่าคุณจามีลเขาจะตัดสินใจแบบนี้เหมือนกัน แม่เองก็ไม่ได้อยากให้จาซุสมาประชดประชันอะไรแบบนี้ด้วย หนูอาย่าก็ยอมทำตามที่คุณจามีลเขาบอกเถอะ จะได้อยู่กับแบบสงบๆ จาซุสก็แค่มีเมียเพิ่มมาอีกคนเอง หนูเป็นเมียแต่งหนูจะกลัวอะไรล่ะลูก” ชามาพูดตอบไปด้วยสีหน้ายิ้มแห้งๆ เพราะเรื่องมันก็มาถึงขนาดนี้แล้ว เธอก็คงต้องว่าตามสามีนั่นแหละ อีกอย่างเธอก็อยากจะอุ้มหลานด้วย แค่เห็นจาซุสอุ้มอยู่แบบนั้นก็ยิ่งอยากจะเห็นว่าหลานหน้าตาเป็นยังไง“หนูไม่ได้กลัวค่
อาย่าเห็นกวินตาเดินไปนั่งโซฟาอีกตัวหนึ่งก็รู้สึกพอใจ ที่กวินตานั้นยังรู้จักมีมารยาทไม่เข้าไปใกล้ชิดจาซุสจนออกนอกหน้า แต่พอเธอเห็นสายตาละห้อยของจาซุสที่มองกวินตาแบบนั้นแล้วเธอก็อดอิจฉาไม่ได้ เพราะเขาทำเหมือนกับว่าอยากจะให้กวินตานั่งกับเขาอย่างชัดเจนเลย“เธอมีอะไรจะตกลงกับฉันก็พูดมาเลย…ไม่ต้องอ้อมค้อมและไม่ต้องมาเสแสร้งอะไรกับฉัน…” อาย่าพูดบอกไปแล้วนั่งสับขามองกวินตาแบบจดจ้อง“คนอย่างฉันไม่ได้เสแสร้งอยู่แล้วค่ะ ฉันแค่อยากจะอยู่ที่นี่แบบสงบๆก็เท่านั้นเอง ดังนั้นเราสองคนก็ต่างคนต่างอยู่เถอะนะคะ…ฉันจะไม่ไปก้าวก่ายหรือล้ำเส้นคุณ…คุณเองก็อยู่ของคุณไปอย่ามาลำเส้นฉัน…แค่นั้นแหละค่ะที่ฉันต้องการ…” กวินตาพูดบอกไปเพราะถ้าเธอและอาย่าทำได้ มันก็ดีต่อทุกคนที่จะไม่ต้องมามีปัญหากัน“เรื่องนั้นฉันทำได้อยู่แล้ว เพราะฉันก็ไม่อยากจะมานั่งทะเลาะอะไรกับเธอหรอกนะ และเรื่องนี้มีแค่พี่จาซุสคนเดียวที่จะทำให้เราสองคนไม่ต้องมีปัญหากันถ้าเขามีความยุติธรรมมากพอ…” อาย่าพูดตอบไปแล้วเธอก็หันไปมองจาซุสทันที“ยุติธรรมเรื่องอะไรอาย่า พี่ไม่เข้าใจ…” จาซุสเอ่ยถามออกไปแล้วมองหน้าอาย่าแบบงงๆว่าเขาจะทำอะไรให้เธอกับกวินตาไม่ต้
ณ บ้านของจาซุสจาซุสก็พากวินตาและลูกพร้อมกับแม่ของเธอมาอยู่ที่บ้านของเขา แล้วแม่บ้านทุกคนก็มายืนต้อนรับและยิ้มให้กับกวินตาอย่างดีใจที่เธอกลับมาอีกครั้ง แถมยังกลับมาพร้อมกับลูกตัวน้อยทำให้เหล่าแม่บ้านที่สนิทสนมกับเธอก่อนหน้านี้นั้นยิ้มอย่างดีใจเลยทีเดียว“ยินดีต้อนรับกลับมานะคะคุณกวาง…พวกเราดีใจนะคะที่คุณกวางกลับมา…” หัวหน้าแม่บ้านพูดออกไปแล้วก็ส่งช่อดอกไม้ที่พวกเธอนั้นเตรียมเอาไว้ให้กับกวินตาไป“ขอบคุณนะคะ กวางก็ดีใจที่ได้กลับมาที่นี่เหมือนกันค่ะ…” กวินตารับช่อดอกไม้มาแล้วเอ่ยพูดบอกไปด้วยรอยยิ้มให้แม่บ้านไป“พวกเราจัดห้องให้คุณกวางกับนายน้อยเรียบร้อยแล้วนะคะ คุณจาซุสให้คุณกวางอยู่ห้องเดิมค่ะ ส่วนห้องของคุณแม่คุณกวางก็อยู่ใกล้ๆกันเลยค่ะ” แม่บ้านเอ่ยบอกไปด้วยรอยยิ้ม“ขอบคุณค่ะ…นี่คุณจะให้ฉันพักห้องเดิมเหรอคะ…ฉันนึกว่าคุณให้ภรรยาคุณพักแล้วซะอีก” กวินตาพยักหน้าแล้วพูดบอกไปอย่างขอบคุณ ก่อนจะหันมาหาจาซุสที่อุ้มลูกอยู่แล้วมองเขาด้วยรอยยิ้ม ที่เขาให้เธออยู่ห้องเดิม เธอก็นึกว่าเขาจะยกห้องนั้นให้ภรรยาของเขาไปแล้วซะอีก เนื่องจากห้องนั้นเป็นห้องที่ใหญ่พอๆกับห้องของเขาเลย“ห้องนั้นมันเป็นของคุณ ผม
พอปรมินทร์และมุกดาต่างกอดกันอย่างมีความสุขแล้ว ทั้งสองก็ถอนกอดกันออกมาด้วยรอยยิ้ม แล้วมุกดาก็มายืนเคียงคู่กับปรมินทร์แล้วจับมือกันไว้มั่น มุกดาก็เอ่ยถามพี่สาวทั้งสองของเธอทันที“แล้วพี่มีนกับพี่กวางจะพากันไปไหนคะ…” มุกดาเอ่ยถามออกไป เพราะทั้งสองพึ่งจะลงจากลิฟต์มา“พี่ลงมาส่งมีนน่ะ เพราะเดี๋ยวมีนต้องไปบ้านของแม่คุณฮัสลานเขาต่อ” กวินตาพูดบอกไปแล้วก็ยิ้ม“แล้วคุณฮัสลานเขาไม่มาด้วยเหรอคะ ปกติเขาตัวติดกับพี่มีนเลยนิคะ…” มุกดาเอ่ยถามออกไป เพราะเธอมักจะเห็นฮัสลานนั้นไปไหนมาไหนกับพี่สาวของเธอตลอด เรียกได้ว่าตัวติดกันเป็นตังเมเลยก็ว่าได้“พอดีคุณฮัสลานเขาคุยธุระกับคุณจาซุสเขาอยู่น่ะ พี่ก็เลยต้องไปก่อน เราจะพักที่นี่ต่อก็พักเลยนะ บอกผู้จัดการของโรงแรมเลย เดี๋ยวเขาจะจัดการให้ทุกอย่าง…” มารียาพูดบอกไปตามตรง เพราะตอนนี้สองหนุ่มยังคุยกันไม่เสร็จเลย แล้วแม่ของฮัสลานก็โทรตามเธอยิกๆ จนเธอนั้นบอกฮัสลานว่าเธอจะไปหาแม่ของเขาก่อน“ค่ะพี่มีน ขอบคุณนะคะ…พรึบ…มุกดีใจนะคะที่มีพี่มีนเป็นพี่สาวของมุก…ขอบคุณจริงๆค่ะ” มุกดาพูดบอกไปแล้วเขาไปกอดพี่สาวของเธออย่างขอบคุณ“อืม…พี่ก็ดีใจที่มีมุกเป็นน้องสาวเหมือนกัน….ไม่
ด้านมุกดาที่มีอะไรกับปรมินทร์ที่สนามม้าไปอย่างเร่าร้อนนั้นก็ทำให้เธอนั้นถึงกับแข้งขาอ่อนแรงกลับโรงแรมเลยทีเดียว เพราะเธอถูกเขาตอกจนหมดเรี่ยวหมดแรงหมดแล้ว แต่เธอก็ต้องเอาตัวเองกลับมาที่โรงแรม เพราะเธอต้องย้ายไปอยู่ที่บ้านของจาซุสพร้อมกับพี่สาวของเธอเย็นนี้“มุกจะรีบไปไหนหึ ค่อยๆเดินก็ได้ เมื่อกี้ยังบ่นว่าไม่มีแรงเดินอยู่เลยนะ ” ปรมินทร์พูดออกไปเมื่อเขานั้นเดินตามเธอเข้ามาในโรงแรม แล้วมุกดาก็รีบเดินจนเขานั้นอดที่จะว่าไม่ได้“ก็ตอนนี้มุกรีบนิคะ มุกต้องย้ายไปนอนบ้านของคุณจาซุสสามีของพี่กวางเขาเย็นนี้นิคะ มุกกลัวว่าพวกเขาจะรอมุกน่ะสิคะ…ถ้าพี่ฟังที่มุกห้ามตอนอยู่ที่สนามม้า มุกก็คงไม่ต้องรีบแบบนี้หรอกค่ะ” มุกดาพูดต่อว่าเขาไปแบบอดไม่ได้ เพราะเขานั่นแหละที่ทำให้เธอช้าแบบนี้น่ะ“แล้วทำไมมุกต้องไปอยู่บ้านของเขาด้วย…” ปรมินทร์จับแขนของมุกดาให้หยุดเดินแล้วเขาก็เอ่ยถามเธอออกไปแบบด้วยสีหน้าจดจ้อง“ก็พี่กวางเขาคืนดีกับคุณจาซูสเขาแล้วค่ะ แล้ววันนี้พี่กวางก็จะย้ายกลับไปอยู่กับคุณจาซุสที่บ้านเหมือนเดิม พี่กวางก็เลยให้มุกกับแม่ไปอยู่ที่นั่นด้วยค่ะ…ทีนี้พี่ปาล์มก็ปล่อยมือมุกได้แล้วค่ะ…มุกยิ่งรีบๆอยู่ด้วย…
“อ้ะ อ้ะ อ้ะ ไม่ไหวแล้ว อื้อ…พี่ปาล์ม….มุกไม่ไหวแล้ว…อ้ะ อ้ะ อ้ะ จะแตกแล้ว…อ้ะ อ้ะ อ้ะ….” มุกดาพูดบอกไปก็เอามือจับแขนของเขาแล้วบีบอย่างเสียวซ่านก่อนจะเกร็งกระตุกอย่างเสร็จสม แต่ปรมินทร์ก็ไม่ยอมถอนท่อนเอ็นต่อไปเขายังคงกระแทกกระทั้นต่อ ทำให้มุกดานั้นทำหน้าอ้าปากอย่างเสียวสุดๆไปเลยจนเธอนั้นเกร็งร่องสาวแล้วก็ปลดปล่อยความเสียวทั้งหมดออกมา จนน้ำแตกพุ่งออกมาในที่สุด“โอว์…โอว์….มุก….อ่าส์….” ปรมินทร์ที่ถูกเธอตอดรัดอย่างแน่นๆนั้นก็ถอนท่อนเอ็นออกมาแล้วร่องสาวของเธอก็ฉีดพ่นน้ำออกมาทันที จนมันเลอะใส่เสื้อของปรมินทร์เลย เขาก็ไม่ได้สนใจมัน เขาก็เอาท่อนเอ็นสอดใส่เข้าไปใหม่แล้วรัวกระแทกใส่เธอต่อทันที“อ้ะ อ้ะ อ้ะ อ้ะ…พี่ปาล์ม….มุกเสียว….มุกไม่ไหวแล้วค่ะ….อ้ะ อ้ะ อ้ะ…” มุกดาครางบอกมาพร้อมกับใบหน้าที่เหงื่อท่วมตัวเพราะอากาศก็ร้อนแล้วยังมาทำอะไรแบบนี้กันอีก และตอนนี้เธอก็ถูกเขากระแทกจนเธอเสียวจนรับไม่ไหวแล้วปรมินทร์ได้ยินแบบนั้นก็จับเธอหันหลังแล้วเขาจับก้นเธอกระดกขึ้นมาแล้วเขาก็ตอกกระแทกใส่แบบรัวๆอย่างหนำใจ เพราะเขาเองก็ใกล้จะเสร็จแล้วเช่นกัน นี่เขาทานมาได้นานแบบนี้ก็ถือว่าเขาเก่งแล้วนะเพราะเขาไม่ได้ม
“หมดเวลาเล่นกับความรู้สึกของพี่แล้วมุก…พี่ปล่อยให้มุกประชดพี่แบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว…” ปรมินทร์พูดออกไปแล้วมองมุกดาแบบจดจ้องเพราะเขาทนไม่ได้แล้ว โดยเฉพาะที่เธอประชดเขาตอนที่อยู่กับอาลี“มันก็เรื่องของพี่ปาล์มสิคะ ทนไม่ได้ก็กลับไทยไปค่ะ มุกไม่ได้ขอร้องให้พี่อยู่ที่นี่สักหน่อย…แล้วมุกก็ไม่ได้ประชดพี่ปาล์มด้วยค่ะ ที่มุกทำไปน่ะมันคือความต้องการของมุกทั้งนั้น…ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพี่ปาล์มเลย…กรุณาเข้าใจซะใหม่ด้วยนะคะ” มุกดาพูดออกไปแล้วมองเขาแบบจดจ้อง เพราะสายตาที่ปรมินทร์มองเธอนั้นมันทำให้เธอหายใจไม่ทั่วท้องเลยตอนนี้“ไม่เกี่ยวกับพี่ได้ยังไงมุก ในเมื่อมุกเป็นเมียของพี่…ทำไมหึ…พี่ไม่ได้เอานานจนลืมไปแล้วเหรอว่าว่ามุกน่ะเป็นเมียพี่…ต้องให้พี่ตอกย้ำให้มุกจำไหมว่าพี่น่ะเป็นผัวของมุก…” ปรมินทร์พูดไปแล้วเขาก็เดินเข้าไปหามุกดาพร้อมกับเอามือถอดเสื้อของเขาออกไปด้วยสีหน้าจริงจัง“นี่พี่ปาล์มจะทำอะไร พี่จะถอดเสื้อออกทำไมไหมคะ” มุกดาเอ่ยถามออกไปแล้วเลียริมฝีปากที่แห้งผากของตัวเองอย่างตื่นเต้นกับการกระทำของปรมินทร์ตอนนี้“มุกแน่ใจเหรอว่ามุกไม่รู้ว่าพี่กำลังคิดจะทำอะไรกับมุกน่ะ…พี่ว่าผู้หญิงหื่นๆอย่างมุกน่าจ
จากนั้นอาลีก็พามุกดานั้นควบม้าไปแบบช้าๆก่อนแล้วเขาก็ค่อยๆพาเธอขี่ม้าวิ่งไปอย่างสนุกสนาน ส่วนปรมินทร์ก็ขึ้นไปนั่งบนหลังม้าแล้วมองทั้งสองกระหนุงกระหนิงกันอย่างน่าหมั่นไส้เลยทีเดียว“มีความสุขไปเถอะมุก แล้วเดี๋ยวพี่จะทำให้มุกรู้ว่าการยุ่งกับผู้ชายคนอื่นต่อห้าผัวมันเป็นยังไง…พี่จะไม่ทนมุกแล้วนะ..” ปรมินทร์พูดออกไปแล้วทำหน้าร้ายๆออกมา เพราะมุกดายั่วโมโหจนเขาไม่อยากจะใช้ไม้อ่อนในการง้อเธอแล้ว เขาว่าอย่างเธอน่ะต้องเจอไม่แข็งไปเลยปรมินทร์มองทั้งสองที่ใกล้ชิดกันอย่างนั้นก็ทนมองต่อไปไม่ได้เขาก็ขึ้นไปขี่ม้าแล้วก็ควบม้าวิ่งไปข้ามราวกั้นเพื่อระงับความโกรธของตัวเอง จนมุกดาและอาลีนั้นมองปรมินทร์ที่ไปขี่ม้าข้ามราวนั้นอย่างไม่ได้สนใจจะมองมาทางพวกเธอเลย“ดูสิคะคุณอาลี…ขนาดเราใกล้กันขนาดนี้เขาก็ยังยังไม่สนใจเลยค่ะ นี่เขาจะมาง้อมุกจริงๆหรือเปล่าคะเนี่ย” มุกดาพูดออกไปแล้วทำหน้าบึ้งออกมา“ก็คุณมุกเล่นเมินใส่เขานิครับ ผมว่าตอนนี้เขาน่าจะกำลังไม่พอใจนะครับ ดูหน้าเขาสิครับไม่ได้มีความสุขกับการขี่ม้าเลยสักนิ ผมว่าเดี๋ยวผมหาเรื่องปลีกตัวออกไปแล้วให้คุณมุกอยู่ใช้เวลากับสามีของเขาดีไหมครับ พวกคุณจะได้ปรับความเข้