LOGINShare
ตอนที่สาม ความสุขที่ว่าคือเรื่องไหนกัน2
Last Updated:
2025-11-01 13:59:15ตอนที่สาม ความสุขที่ว่าคือเรื่องไหนกัน
“แล้วความสุขที่ว่าคือเรื่องไหนกันคะ?” หญิงสาวยังไม่เข้าใจเพราะการรักษาคนท่ามกลางสงครามที่มีแต่กลิ่นคาวเลือดจะมีความสุขได้อย่างไร
(ก็คือเรื่องที่เจ้าตะโกนร้องขออ้อนวอนก่อนหน้านี้อย่างไรเล่า)
ร้องขอ!... หา!...ไม่นะ!
เมื่อคิดทบทวนถึงเรื่องที่เธอตะโกนโวยวายไปในคืนที่กำลังมึนเมาและเสียใจ
ถ้อยคำเหล่านั้นจึงค่อยๆ ผุดขึ้นมาและกังวานก้องในหัว
“สวรรค์ไม่ยุติธรรม ทำไมให้พวกเขาที่นิสัยไม่ดีมีความสุขกัน แล้วฉันล่ะ ฮือๆๆๆ ฉันผิดอะไร
ฉันทั้งซื่อสัตย์และยอมเสียครั้งแรกให้เขา แต่กลับถูกมองว่าไร้ค่า ฮือๆๆๆ แค่ไม่ได้เอากันบ่อยๆ แค่นั้น ทำไมล่ะ คนเรามันต้องเอากันบ่อยแค่ไหนเชียว
ถ้าสวรรค์มีจริง ท่านต้องให้พรฉันสิ ฉันขอผู้ชายที่รักฉันจากใจจริง และเขาต้องเป็นคนแข็งแรง อึดทน มีส่วนนั้นใหญ่ๆ เอากันได้ทั้งคืน
อ้อ...ขอหลายๆ คนก็ดีนะ ฉันจะได้มีความสุขมากๆ ไม่ต้องรออยู่แค่คนคนเดียวแห้งเหี่ยวจิตใจ”
เมื่อนึกขึ้นได้ถึงคำขอในช่วงหลังๆ ที่เมามากแล้ว หลินหยุนซีถึงกับหน้าถอดสี
ไม่นะ! คืนนั้นเธอแค่โมโหแล้วก็เมามากก็เลยตะโกนบ้าๆ ไปแบบนั้น อย่าได้คิดเป็นจริงเป็นจังได้ไหม?
(คงไม่ทันแล้ว เพราะพรที่เจ้าขอได้ปรากฎผลแล้ว เอาล่ะ ข้ายังสามารถให้พรเจ้าอีกข้อหนึ่ง เอาเป็น...ขอให้เจ้าแข็งแรง อึดทน มีส่วนนั้นที่ใช้งานได้ดี ฟื้นฟูได้โดยเร็วก็แล้วกัน)
ไม่นะ!...ไม่เอาพรแบบนี้
หลินหยุนซีเกือบลืมตัวผวาตามเสียงที่ไร้แหล่งที่มาและมีเพียงตัวเธอที่ได้ยิน
แต่เมื่อหันไปเห็นสายตารอบข้างที่จดจ้องอย่างจับผิด หญิงสาวจึงพยายามตั้งสติเก็บอาการเพื่อพูดคุยกับเสียงนั้นต่อ
แต่เสียงนั้นกลับเพียงหัวเราะออกมาแล้วบอกลา
(ฮ่า ฮ่า ฮ่า ข้าบอกแล้วว่าไม่ทันแล้ว มีความสุขให้มากๆ เล่า หลินหยุนซี)
จบประโยคนั้นแม้หญิงสาวจะพยายามตะโกนเรียกเพียงใดก็ตาม เสียงในหัวก็ไม่ยอมตอบสักคำและเงียบหายไปนาน
ครั้นมองสายตาของเหล่าทหารที่เฝ้ารอคอยความหวังที่จะหายเจ็บปวด แต่เมื่อเห็นหญิงสาวผู้มาใหม่ทำท่าทางประหลาดเดี๋ยวมีสีหน้าบิดเบี้ยว เดี๋ยวกำมือแน่น อีกเดี๋ยวทำปากขมุบขมิบ พวกเขาจึงมีสีหน้าไม่เชื่อถือ
หลินหยุนซีจึงถอนหายใจแล้วพยายามตั้งสติทบทวนความรู้ที่มีระหว่างพับแขนเสื้อเตรียมตัวเข้าไปช่วยหมอใหญ่ซึ่งกำลังชุลมุน
เอาน่าอย่างน้อยก็ยังได้ช่วยคน ดีกว่านอนเป็นผักเน่าอยู่ที่หอพัก
หญิงสาวเฝ้าปลอบใจตัวเองและทำตัวแนบเนียนแม้เกือบจะอาเจียนอยู่หลายครั้งด้วยที่นี่ช่างเน้นการปฏิบัติจริงอย่างที่ไม่เคยได้สัมผัสในห้องเรียนมาก่อน
“เจ้าเย็บแผลเป็นหรือไม่?” หมอใหญ่เหลือบตาถามโดยไม่แม้แต่จะหยุดมือที่กำลังเคลื่อนไหวเย็บแผลด้วยเข็มไม้อย่างคล่องแคล่ว
“เป็นเจ้าค่ะ”
“ดี เช่นนั้นจัดการขาของเขาข้างนี้” ขาที่ห้อยรุ่งริ่งจนแทบขาดจากกันมองอย่างไรก็อยากจะเบือนหน้าหนี
ยามนี้หลินหยุนซีอยากจะกลับไปหยิบเครื่องมือเย็บแผลทั้งเข็มและด้ายไหมมาจากห้องผ่าตัดนัก
แต่เงื่อนไขที่เสียงนั้นบอกก็คือนางต้องมีความสุขจึงจะเรียกของพวกนั้นออกมา แล้วกลางกระโจมที่มีแต่คนบาดเจ็บแบบนี้ นางจะไปหาความสุขบ้าบอเช่นนั้นได้อย่างไร?
Latest chapter
ลีลารักของหมอหญิงช่างเร่าร้อน ตอนที่สี่ เรียกออกมาได้จริงด้วย
ตอนที่สี่ เรียกออกมาได้จริงด้วยยามนี้หลินหยุนซีอยากจะกลับไปหยิบเครื่องมือเย็บแผลทั้งเข็มและด้ายไหมมาจากห้องผ่าตัดนักแต่เงื่อนไขที่เสียงนั้นบอกก็คือนางต้องมีความสุขจึงจะเรียกของพวกนั้นออกมา แล้วกลางกระโจมที่มีแต่คนบาดเจ็บแบบนี้ นางจะไปหาความสุขบ้าบอเช่นนั้นได้อย่างไร?“นางเองหรือคือหมอหญิงที่ทหารข้างนอกกล่าวถึง”“ขอรับ ท่านรองแม่ทัพเหอ”“เช่นนั้นเจ้า...ตามข้ามา” หลินหยุนซียังไม่ทันลงมือทำสิ่งใดก็โดนคุมตัวมายังกระโจมแห่งหนึ่งซึ่งมีเสียงน่าเกรงขามโวยวายอยู่ข้างใน“หมอหญิงหรือ? อ้อนแอ้นเพียงนี้จะทำสิ่งใดได้ พานางออกไป”“แต่หมอใหญ่เมิ่งกำลังยุ่งมากขอรับ ท่านแม่ทัพมู่ ให้นางช่วยล้างแผลก่อนเถิดขอรับ อีกอย่างจะได้พิสูจน์ว่านางเป็นหมอจริงๆ ไม่ใช่ไส้ศึกปลอมตัวเข้ามา”เอาเข้าไป เป็นหมอก็ยังโดนกล่าวหาว่าเป็นไส้ศึกอีก นี่สวรรค์ตั้งใจกลั่นแกล้งฉันใช่ไหม?หลินหยุนซีมีสีหน้ายับย่นไม่พอใจ เมื่อเห็นชายซึ่งน่าจะเป็นแม่ทัพหนุ่มยังมีท่าทางลังเลจึงขอตัวกลับไปหยิบของใช้ยังที่พักของผ
ลีลารักของหมอหญิงช่างเร่าร้อน ตอนที่สาม ความสุขที่ว่าคือเรื่องไหนกัน2
ตอนที่สาม ความสุขที่ว่าคือเรื่องไหนกัน“แล้วความสุขที่ว่าคือเรื่องไหนกันคะ?” หญิงสาวยังไม่เข้าใจเพราะการรักษาคนท่ามกลางสงครามที่มีแต่กลิ่นคาวเลือดจะมีความสุขได้อย่างไร(ก็คือเรื่องที่เจ้าตะโกนร้องขออ้อนวอนก่อนหน้านี้อย่างไรเล่า) ร้องขอ!... หา!...ไม่นะ! เมื่อคิดทบทวนถึงเรื่องที่เธอตะโกนโวยวายไปในคืนที่กำลังมึนเมาและเสียใจ ถ้อยคำเหล่านั้นจึงค่อยๆ ผุดขึ้นมาและกังวานก้องในหัว“สวรรค์ไม่ยุติธรรม ทำไมให้พวกเขาที่นิสัยไม่ดีมีความสุขกัน แล้วฉันล่ะ ฮือๆๆๆ ฉันผิดอะไร ฉันทั้งซื่อสัตย์และยอมเสียครั้งแรกให้เขา แต่กลับถูกมองว่าไร้ค่า ฮือๆๆๆ แค่ไม่ได้เอากันบ่อยๆ แค่นั้น ทำไมล่ะ คนเรามันต้องเอากันบ่อยแค่ไหนเชียว ถ้าสวรรค์มีจริง ท่านต้องให้พรฉันสิ ฉันขอผู้ชายที่รักฉันจากใจจริง และเขาต้องเป็นคนแข็งแรง อึดทน มีส่วนนั้นใหญ่ๆ เอากันได้ทั้งคืน อ้อ...ขอหลายๆ คนก็ดีนะ ฉันจะได้มีความสุขมากๆ ไม่ต้องรออยู่แค่คนคนเดียวแห้งเหี่ยวจิตใจ”เมื่อนึกขึ้นได้ถึงคำขอในช่วงหลังๆ ที่เมามากแล้ว หลินหยุนซีถึงกับหน้าถอดสีไม่นะ! คืนนั้นเธอแค่โมโหแล้วก็เมามากก็เลยตะโกนบ้าๆ ไปแบบนั้น อย่าได้คิดเป็นจริงเป็นจังได้ไหม?(คงไม
ลีลารักของหมอหญิงช่างเร่าร้อน ตอนที่สาม ความสุขที่ว่าคือเรื่องไหนกัน
ตอนที่สาม ความสุขที่ว่าคือเรื่องไหนกันตื่นได้แล้ว ฉันอยากกลับบ้านแล้วไม่เอาแบบนี้สิ ชวนฉันมาแล้วทิ้งไว้ในที่แบบนี้ได้อย่างไรกัน พาฉันกลับไปนะ หลินหยุนซีบ่นพึมพำทั้งหยิกตัวเองเพื่อให้ตื่นแล้วยังออกอาการหัวฟัดหัวเหวี่ยงจนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ไม่นาน ทหารคนเดิมก็วิ่งมาเปิดประตูแล้วเชื้อเชิญอย่างนอบน้อมแต่เร่งรีบ“หมอหญิงรีบตามข้ามาเถิด ครั้งนี้พี่น้องเราบาดเจ็บสาหัสนัก หมอใหญ่เมิ่งรับมือไม่ไหวแล้ว”เชอะ...ทีอย่างนี้ทำเป็นก้มหัว ในใจของหญิงสาวยังอยากจะเล่นตัวอีกสักเล็กน้อย แต่เมื่อเห็นสีหน้ากระวนกระวายของทหารที่ยืนรอส่งสายตาเร่ง จึงถอนหายใจเฮือกหนึ่งแล้วตัดสินใจเดินตามโดยดีเมื่อถึงกระโจมซึ่งเต็มไปด้วยทหารที่ทั้งนั่งทั้งนอนกองรวมกันระเกะระกะหลินหยุนซีซึ่งไม่เคยอยู่ในสถานการณ์ที่ต้องรักษาอย่างรีบเร่ง ไร้พิธีรีตอง ไร้ระเบียบแบบแผน ทั้งไม่มีเครื่องมือเครื่องใช้จึงได้แต่ยืนตกตะลึงนี่มันยุคสมัยไหนกัน อะไรก็ไม่มี ต้องใช้สองมือกับผ้าเน่าๆ แล้วก็ผงสมุนไพรที่ไม่รู้จักพวกนี้เนี่ยนะแล้วจะรักษาอย่างไร?สายตาสั่นไหวมองไปยังชายวัยประมาณ30ปีคนหนึ่งซึ่งกำลังเย็บแผลสดอยู่กลางกระโจม ขณะชายรุ่นเด็กกว่
ลีลารักของหมอหญิงช่างเร่าร้อน ตอนที่สอง หมอหญิง2
ตอนที่สอง หมอหญิงเมื่อได้พักจนพอทำความเข้าใจกับสถานการณ์ตรงหน้า หลินหยุนซีจึงค้นพบว่าบัดนี้เธออยู่ท่ามกลางสงครามระหว่างแคว้นทั้งหลายซึ่งกำลังรบพุ่งกันอย่างหนักอะไรกันเนี่ย จู่ๆ ก็มาโผล่กลางสงครามหรือว่าสวรรค์ต้องการให้เธอมาช่วยคนหญิงสาวถอนหายใจเฮือกเมื่อได้ยินว่ากลุ่มชาวบ้านเหล่านี้กำลังอพยพจากเมืองหนึ่งไปอีกเมืองหนึ่งเพื่อหาสถานที่สุขสงบพอได้อยู่อาศัยพวกเขาต่างเดินเท้าอยู่หลายวันด้วยทุกแห่งหนเต็มไปด้วยการต่อสู้จึงได้แต่เคลื่อนย้ายไปเรื่อยๆในกลุ่มนี้มีเพียงสตรีตั้งแต่วัย30กว่าขวบปี วัยกลางคนถึงวัยชรา และเด็กน้อยซึ่งต่างต้องช่วยเหลือกันและกัน“อุแว๊!” เสียงเด็กทารกที่ร้องอย่างเจ็บปวดดังปลุกให้หญิงสาวตื่นจากภวังค์ครั้นลองเข้าไปจับตัวเด็กน้อยจึงพบว่ามีไข้สูง ด้วยสัญชาตญาณหลินหยุนซีจึงรีบเสนอความช่วยเหลือด้วยการนำผ้าไปชุบน้ำแล้วนำมาเช็ดตัวระหว่างนั้นนางก็เอ่ยสอนผู้เป็นมารดาของเด็กเพื่อให้ได้เรียนรู้วิธีการดูแลลูกน้อย“เช็ดผ้านี้ที่ใบหน้า ลำคอ หลังหู แขน ขา หลัง และลำตัว โดยเช็ดนานหน่อยอย่าเพียงแค่ลูบผ่าน หรือว่าเจ้าอาจจะพักผ้าไว้ที่หน้าผาก รักแร้ หน้าอก ขาหนีบหรือข้อพับที่เข่าไว้ส
ลีลารักของหมอหญิงช่างเร่าร้อน ตอนที่สอง หมอหญิง
ตอนที่สอง หมอหญิงหลินหยุนซีจบค่ำคืนแห่งความมึนเมาด้วยการหลับพับไปกับน้ำตาที่นองหน้าครั้นตื่นขึ้นด้วยกลิ่นเหล้าที่หึ่งไปทั่วห้อง หญิงสาวจึงได้รับการติดต่อจากอาจารย์หมอเพื่อขอให้ไปออกค่ายรักษาที่ชนบทด้วยกันค่ายชนบทหรือ? อืม...ก็ดีเหมือนกัน ช่วงนี้ยังมีเวลา ดีกว่านอนจมน้ำตากับเหล้าอยู่แบบนี้ “ในเมื่อมีวิชาความรู้ที่สามารถช่วยเหลือคน ก็ควรใช้ให้เป็นประโยชน์”คำพูดของอาจารย์ดังขึ้นมาในหัวทำให้หลินหยุนซีตัดสินใจตอบตกลงและระหว่างการเดินทางนั่นเอง หลินหยุนซีซึ่งนอนหลับตาจมอยู่ในความเศร้าโศกกลับต้องสะดุ้งตื่นเมื่อรถหยุดกะทันหันเมื่อลืมตาขึ้นพบดวงไฟสว่างจ้าจนแสบตาจึงต้องรีบตะเกียกตะกายลงจากรถมายืนงงอยู่ข้างถนน“อยากพบความสุขกับคนที่หล่อกว่า แข็งแรงกว่า อย่างที่ร้องขอ แล้วยังได้ทำตัวเองให้เป็นประโยชน์แก่ผู้คนหรือไม่ หลินหยุนซี” เสียงที่ดังมาจากทางไหนก็มองไม่เห็นทำให้หญิงสาวได้แต่สอดส่ายสายตามองหา“ใคร? ใครน่ะ?”“เจ้าไม่ต้องรู้หรอก ขอเพียงตอบว่าอยากหรือไม่เท่านั้น”แม้ไม่อาจรู้ที่มา แต่หญิงสาวก็ตัดสินใจพยักหน้าด้วยตั้งใจมาใช้วิชาความรู้เพื่อช่วยคนอยู่แล้ว“เช่นนั้นก็ตามมาสิ” เสียงนั้นบอกออ
ลีลารักของหมอหญิงช่างเร่าร้อน ตอนที่หนึ่ง เกิดอะไรขึ้น2
ตอนที่หนึ่ง เกิดอะไรขึ้น“ซีซี กลับมาก่อนนะ พูดแบบนั้นได้ยังไง”“ทำไม? จะให้เธอกลับมาพิสูจน์ความได้เรื่องหรือไง จะเล็กจะใหญ่ก็ทำให้ฉันท้องได้ ไม่เห็นต้องสนใจ” คำพูดของว่าที่เจ้าสาวกลับกลายเป็นคำยืนยัน นั่นยิ่งทำให้อดีตแฟนหนุ่มของหลินหยุนซีโมโหจนควันออกหู“อ้าว!...พูดแบบนี้หมายความว่าของฉันเล็กงั้นหรือ”“ก็ไม่ได้เล็กมาก แต่ก็ไม่ได้ใหญ่ จะให้ตอบว่ายังไงล่ะ” กลายเป็นว่าที่บ่าวสาวซึ่งเพิ่งถ่ายรูปแต่งงานต้องมายืนทะเลาะกันเรื่องความเล็กความใหญ่อยู่ริมถนนจนกลายเป็นที่ขบขันเมื่อต้องกลับมาอยู่ที่หอพักคนเดียวเพียงลำพัง หลินหยุนซีจึงอดเศร้าเสียใจจนร้องไห้คร่ำครวญไม่ได้“ฮือๆๆๆ ไม่ยุติธรรมเลย ฉันก็แค่ตั้งใจเรียนเพื่อหวังจะได้จบออกมาทำงานเร็วๆ แล้วใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ทำไมกลายเป็นว่าฉันผิดไปได้ ฮือๆๆๆตอนตะล่อมอยากได้ตัวฉัน ก็โน้มน้าวสารพัดจนใจอ่อน พอได้สมใจแล้วกลับไปแต่งงานกับคนอื่น ฮือๆๆๆที่น่าเจ็บใจที่สุดคือแต่งกับยัยเพื่อนตัวแสบที่แอบกินกันลับหลัง พวกเธอทำกับฉันอย่างนี้ได้อย่างไร ฮือๆๆๆ”หลินหยุนซีกินน้ำตาต่างข้าวอยู่หลายวัน ยิ่งได้ข่าวจากกลุ่มเพื่อนว่าพวกเขาสองคนกำลังจะแจกการ์ดเชิญงานแต่งงา
You may also like
บ่วงดวงชะตา พระชายาหมอดูมือฉมัง
เจียงหนานเยียน91.5K viewsทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
จี้เวยเวย561.8K viewsภรรยาเปลี่ยนชะตา
ไห่ถาง26.7K viewsพระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC
กระดิ่งจันทร์212.5K viewsอ้ายซินเหลียน แค้นนี้ขอเอาคืน
น้ำพริกหวาน1.8K viewsสะใภ้รองสกุลซ่งผู้ถูกบิดาสามีชิงชัง
จ้าวเฉียว / พลอยพันแสง5.2K viewsพลิกชะตาฮูหยินจวนแม่ทัพ
Lovedee876 viewsภรรยาแสนชังของท่านโหว
กะปอมพ่นไฟ3.2K views
