Share

บทที่ 5

last update Last Updated: 2025-08-16 14:32:31

“ลัก ดื่มได้ไหม” ชญาดาเอ่ยถามน้องรหัสในขณะที่กำลังจะสั่งเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มาให้น้องรหัส

“ได้ค่ะ” อีกแค่สองเดือนเธอก็จะอายุครบยี่สิบแล้ว ทำไมจะดื่มเหล้าไม่ได้

“อายุเท่าไหร่กันถึงคิดจะดื่มเหล้า” ธนพัทธุ์พูดด้วยน้ำเสียงประชดประชัน

“อีกไม่กี่เดือนก็ยี่สิบแล้ว ดื่มได้สิคะ ฮึ!”

ลักศิกาพูดพร้อมค้อนเขาไปทีหนึ่งอย่างอวดดี โต๊ะของพวกเขาเป็นโชฟาสองตัวคู่กัน หนึ่งตัวนั่งได้สองคน ชญาดานั่งข้างเต็งหนึ่ง ทำให้ลักศิกาต้องมานั่งข้างลุงพัทธุ์

ตอนนี้เธอไม่ค่อยรู้สึกอึดอัดกับเขาเหมือนตอนเจอกันแรก ๆ แล้ว เพราะหลังจากพูดคุยกันมากขึ้น ถึงได้รู้ว่าธนพัทธุ์ก็ไม่ใช่คนดุหรือหยิ่งอย่างที่เธอมองเขาแต่แรก

พอดื่มไปสักยี่สิบนาที ลักศิกาก็รู้สึกเมานิด ๆ คนเมาหันไปมองผู้ชายที่นั่งข้างเธอ ทำไมลุงพัทธุ์ของเธอหล่อจัง ปกติตอนกลางวันก็ว่าเขาหล่อแล้วนะ ตอนกลางคืนยิ่งหล่อมากขึ้นไปอีก ยิ่งใกล้ยิ่งหล่อ กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ แบบของผู้ชายบนตัวเขายิ่งทำให้เขาดูมีเสน่ห์น่าหลงใหลมากมายจนเกินต้าน

‘ลัก ตื่น ๆ แกเมาเปล่าเนี่ย จะไปหลงเขาได้ไง จำที่ยายหนูนาเล่าให้ฟังไม่ได้เหรอ ว่าพี่พัทธุ์เนี่ยติดอันดับผู้ชายเย็นชาถึงสามปีซ้อน ไม่แคร์ใคร ไม่มีแฟน มีสาว ๆ มาบอกรักเยอะมากมาย แต่เจ้าตัวก็เล่นปฏิเสธทุกคนจนต้องร้องไห้กลับไปกันหมด เขาไม่เคยคบใครเลย อีกทั้งยังเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูงมาก ๆ ถึงจะเรียนเก่ง แต่ก็ไม่เคยติวให้ใคร ไม่สุงสิงกับใครเลย’

“มองขนาดนี้ คิดอยากจะทำเหมือนน้องริสาเหรอ” ธนพัทธุ์กระซิบข้างหูลักศิกา ทำให้สติของเธอกลับมาอีกครั้ง

“บ้า ใครเขาจะคิดแบบนั้นกับคนแก่อย่างลุงล่ะ”

“ให้มันจริงเถอะ...แล้วอย่ามา...จุด...จุด...ล่ะ...”

“หลงตัวเอง”

“อย่าดื่มเยอะ ขี้เกียจแบกกลับ” ธนพัทธุ์ก้มลงมากระซิบอีกครั้ง ในตอนนี้เองที่เธอเพิ่งสังเกตว่าเขาดื่มแค่เพียงน้ำเปล่าเท่านั้น

“ลุงไม่ดื่มเหรอ”

“ไม่อะ ต้องขับรถไปส่งเธออีก”

“ฮึก...อึก” จู่ ๆ เธอก็สะอึกขึ้นมาเฉยเลย คนสะอึกอดคิดไม่ได้ว่าใครมานินทาเธอเวลานี้นะ

“ลุงจะไปส่งฉันเหรอ”

“ใช่สิ ถ้าฉันไม่ไปส่ง แล้วใครจะไปส่งเธอ พี่เต็งหนึ่งกับยายนายคงนั่งอยู่อีกนาน หวานกันเสียขนาดนั้น” เขาพูดพลางเบ้ปากไปทางเต็งหนึ่งกับชญาดา

ลักศิกาก็เห็นด้วยตามนั้น เพราะตอนนี้มือเต็งหนึ่งโอบเอวบางของชญาดาไว้ พูดคุยกันกะหนุงกะหนิงจนลักศิกาและธนพัทธุ์กลายเป็นธาตุอากาศที่ไม่มีตัวตนไปแล้ว

“เมาแล้วมั้งเนี่ย” จู่ ๆ ธนพัทธุ์ก็ใช้สองมือประคองสองข้างแก้มของเธอแล้วบีบจนปากเธอจู๋ยื่นออกมา แก้มทั้งสองข้างของลักศิการ้อนขึ้นมาทันที สายตาของเขาที่จ้องมองมาประสานกับสายตาเธออยู่นาน หญิงสาวอดคิดไม่ได้ว่าตอนนี้แก้มทั้งสองข้างคงแดงไปหมด ดีที่ไฟในผับช่วยอำพรางเอาไว้ได้บ้าง ไม่อย่างนั้นเขาคงรู้ว่าเธออายแค่ไหน

“อึก...อึก...” ลักศิกายังสะอึกไม่หยุด 

ไอ้ลุงบ้าทำไมน่ารักอย่างนี้ อย่าเอาหน้ามาใกล้แบบนี้สิ หัวใจมันเต้นแรงนะ เธอได้แต่บ่นในใจกับการกระทำที่ทำให้ใจเต้นแรงของเขา

“อือ...ปล่อย...เล่นอะไรเนี่ย” เธอโวยวายก่อนจะพยายามผลักมือเขาออก

“แค่จับแก้ม...ทำเป็นโวยวายไปได้” ธนพัทธุ์บ่นพร้อมกับปล่อยมือออกอย่างเสียดาย รู้สึกว่าแก้มของเธอนุ่มมาก

“กลับกันเถอะค่ะ นี่ก็สี่ทุ่มกว่าแล้ว กว่าจะถึงหอก็ห้าทุ่มพอดี” ลักศิกาเอ่ยชวนธนพัทธุ์

“พี่หนึ่ง พี่นาย ลักกลับก่อนนะคะ ไว้นัดเจอกันใหม่ค่ะ” เธอกล่าวลารุ่นพี่ทั้งสอง ทว่าในจังหวะที่ลุกขึ้นนั้นทำเอาเธอเซจนเกือบล้มด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ ดีที่ธนพัทธุ์คว้าเอวเธอไว้ได้ทัน

“ไหวไหมเนี่ย...” ธนพัทธุ์ถามเธอ

“ไหวไหมลัก...” ชญาดาเองก็ถามเธอด้วยความเป็นห่วง

“ไหวค่ะ แค่นี้สบายมาก” ลักศิกาตอบพร้อมยิ้มหวาน ตาปรือนิด ๆ

“เคยดื่มไหมเนี่ย” ธนพัทธุ์ถามเธอเบา ๆ

“ไม่เคย”

“กูว่าแล้ว ไม่เคยแล้วยังจะดื่มเข้าไปอีก เวรละ!” ธนพัทธุ์สบถออกมาอย่างไม่พอใจ แล้วหันไปบอกลาอีกสองคน “กลับแล้วพี่หนึ่ง ยายนาย เดี๋ยวพี่ดูแลลักเอง”

ธนพัทธุ์เดินโอบประคองลักศิกามาที่รถของเขา แต่ยังไม่ทันจะขึ้นรถ เธอก็อ้วกตรงข้างรถเขาทันที

“ลักศิกา!!” เขาเรียกเธออย่างเหลืออด

เอาแล้วไงยายตัวแสบ...ยังไม่ทันไรเลย ออกลายเสียแล้ว

“ไหวไหม...เอานี่น้ำ...ดื่มน้ำก่อน” ธนพัทธุ์พูดพลางยื่นขวดน้ำให้หลังจากเปิดไปเปิดล็อกประตูรถเพื่อหยิบขวดน้ำเปล่าออกมา แล้วจึงประคองหญิงสาวเข้าไปนั่งในรถ

“เวียนหัวจัง มึนอะ ง่วงนอน” ลักศิกาผู้เก่งกาจ แต่ต้องพ่ายแพ้ให้แก่เหล้าเพียงไม่กี่แก้ว เธอยังคงยื่นคออ้วกอีกสองครั้งนอกตัวรถ ก่อนที่จะกลับมานั่งในรถคอพับไปเบาะผู้โดยสาร

“ยายลัก...ยายลัก...ตื่นก่อน ตื่น ๆ หอเธออยู่ไหนบอกมาเร็ว เดี๋ยวจะไม่ทันหอปิด” ธนพัทธุ์พยายามเรียกลักศิกา แต่แม่ตัวดีดันหลับไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เขาก้มมองนาฬิกาก่อนจะสบถออกมาอย่างหัวเสีย

“ฉิบหาย! อีกไม่กี่นาทีก็จะห้าทุ่มแล้ว เล่นกูแล้วไหมล่ะยายตัวแสบ”

ชายหนุ่มรีบปิดประตูให้หญิงสาวแล้วอ้อมขึ้นมานั่งฝั่งคนขับ สตาร์ตรถแล้วหันมาเรียกอีกรอบ

“ลัก...ลัก...ลัก” ไม่ว่าจะพยายามเรียกเท่าไร เธอก็ไม่ยอมตื่น...

เอาไงดีวะเนี่ย คงไม่มีที่อื่นให้ไปแล้วละ นอกจากคอนโดของเขา

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ลุงรหัสที่รัก (NC 18+)   บทที่ 46

    เมื่อเด็กแฝดได้สิบสองเดือน “ดีใจจัง ลูกเราเดินได้แล้ว” ลักศิกาฟังสามีพูดแล้วอดยิ้มไม่ได้ สามีเธอยังไม่รู้ว่าความเหนื่อยระดับใหม่กำลังเริ่มต้นขึ้น และไม่นานก็เป็นอย่างที่เธอคิด เนื่องจากคนเป็นพ่อที่แทบไม่ได้หยุดพักเพราะต้องเดินตามลูกทั้งวัน เขาแอบสงสัยไม่ได้ว่านี่ลูกเขากินนมผสมเครื่องดื่มชูกำลังหรือไง เพราะพวกเด็ก ๆ คึกคักเดินได้เดินดีทั้งวัน วันนี้เขาพาลูก ๆ เดินเล่นในสนามหน้าบ้าน ทั้งที่มีพี่เลี้ยงสองคนยังตามแทบไม่ทัน แบบนี้สินะที่เมียรักเคยบอกว่า ยิ่งโตยิ่งเหนื่อย“อย่าเพิ่งวิ่งลูก เดี๋ยวล้ม”“ว้าก ๆ ๆ ๆ ๆ” ยังไม่ทันที่จะพูดอะไรต่อ เสียงลิตาร้องดังเพราะว่าล้มหน้าทิ่มจูบสนามหญ้า“โอ๋ ๆ ๆ ไม่เป็นไรนะคนสวย พ่ออยู่นี่แล้ว ไม่เจ็บนะครับ”“ว้าก ๆ ๆ” และแล้วอีกเสียงก็ดังขึ้น เพราะเห็นน้องสาวฝาแฝดร้องจึงร้องตาม“ลุง เกิดอะไรขึ้น” ลักศิกาที่กลับมาจากทำงานเห็นความวุ่นวายและเสียงร้องหน้าบ้านตรงสนามหญ้า ธนพัทธุ์เห็นหน้าเมียรักก็ดีใจมาก มีตัวช่วยแล้ว“ไม่ร้องนะคะ พี่พุท ฮึบค่ะลูกฮึบ” เด็กชายพุทธะที่พยายามฮึบตามที่แม่บอก เพียงไม่นานก็หยุดร้อง ทำให้น้องสาวฝาแฝดที่ตอนแรกร้องก่อนก็หยุดตาม

  • ลุงรหัสที่รัก (NC 18+)   บทที่ 45

    เขาชอบเป็นครู...ชอบที่ได้ถ่ายทอดความรู้ให้ลูกศิษย์ ชอบที่ได้พูดคุยเรื่องวิชาการกับอาจารย์ท่านอื่น ๆ และนั่นก็ทำให้เขายังคงเป็นแค่อาจารย์ธรรมดา ไม่ได้มีตำแหน่งอื่น ๆ ในมหาวิทยาลัย เพราะเขาไม่คิดจะรับตำแหน่งอะไรที่มันสูงขึ้น เพราะถ้ายิ่งสูงขึ้นนั่นหมายความว่างานบริหารอื่น ๆ ต้องตามมา เขาไม่ต้องการเป็นผู้บริหาร เขาต้องการเป็นครูที่ได้ให้ความรู้กับลูกศิษย์อย่างเต็มที่เท่านั้น และความฝันสูงสุดของธนพัทธุ์คือการเลี้ยงลูกอยู่บ้าน ดูมันเป็นความฝันง่าย ๆ แต่ทำไมเขากลับทำไม่ได้ คิดแล้วชายหนุ่มก็อดเศร้าไม่ได้ “ลุง ลักว่าเราไปบนขอลูกกันไหม หรือไปดูหมอดูดี?”“หนูจบวิศวะจริงหรือเปล่าเนี่ย”“อ้าว ลุงไม่เชื่ออย่าลบหลู่นะคะ พี่หนึ่งที่ยอมใจอ่อนกับพี่นายเนี่ยเพราะพี่นายไปบนเจ้าที่นะ ถึงได้มา”“จริงอะ”“จริงค่ะ แล้วที่จีน่าได้ผัวรวยและหล่อขนาดนั้น เฮียคิดว่าเพราะอะไร”“เพราะอะไร อย่าบอกนะว่าจีน่าไปบนเจ้าที่มาอีก”“เปล่า นางแค่มอมเหล้าแล้วลากเข้าห้อง”“หนู เดี๋ยวนี้หลอกพี่นะ...เราเนี่ย”“หนูแค่ไม่อยากให้ลุงเครียด ถ้าเราไม่มีลูกก็ไม่เป็นไรนะคะ ขอแค่เราอยู่ด้วยกันแบบนี้ตลอดไป ถ้าเขาจะมาอ

  • ลุงรหัสที่รัก (NC 18+)   บทที่ 44

    “เปล่า พี่เจอหนูตัวเป็น ๆ ตอนที่งานโอเพนเฮาส์ ตอนนั้นพี่อยู่ปีสอง มาช่วยงานพี่หนึ่ง หนูมากับเพื่อน ใส่ชุดนักเรียนน่ารักมาก”“ลุง...จำหนูได้ด้วยเหรอ ทำไมลุงไม่เคยเล่าเลย”“ตอนนั้นหนูมากับเพื่อนสองคนใช่ไหม พี่หนึ่งเป็นคนแนะนำคณะของเรา ส่วนพี่ยืนข้างโต๊ะลงทะเบียน หนูร้องไห้ทำไมล่ะคะ”“ลุง...ชอบหนูตั้งแต่ตอนนั้นเหรอ” น้ำตาที่ไหลออกมาด้วยความอิ่มใจ เขารักเธอมาก เธอรู้เรื่องนั้นดี แต่ไม่เคยรู้ว่าเขารักเธอตั้งแต่แรกพบ มันมีจริงเหรอรักแรกพบ“อือ แต่ก็ไม่คิดว่าหนูจะมาเรียนที่นี่ พี่ตั้งใจว่าถ้าหนูมาเรียนที่นี่จริง ๆ พี่จะจีบหนูทันที”“หนูยังแปลกใจเลยว่าทำไมลุงจีบหนูเร็วจัง ที่แท้ก็แอบรักหนูมานานแล้วนี่เอง”“อือ”“คนแก่นี่อายหน้าแดงด้วย หนูรักลุงนะคะ” เธอเข้าไปกอดลุงรหัสแน่น ซบหน้าลงตรงหน้าอกของเขาตอนนี้เขาไม่ใช่แค่ลุงรหัสหรือรุ่นพี่แต่เขาคือสามี คือคู่ชีวิต คือคนที่เธอฝากชีวิตไว้ตลอดไป...ตอนพิเศษ 1 ลุงพัทธุ์กับหนูลัก “ลุง ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ” ลักศิกาเอ่ยทักสามี คนที่ได้ยินแค่เสียงก็คงคิดว่าสามีของเธอเป็นตาแก่แว่นหนา แต่เปล่าเลย เขาเพิ่งอายุจะย่างสามสิบปี ผู้มีความหล่อเหลา ตอนนี

  • ลุงรหัสที่รัก (NC 18+)   บทที่ 43

    “เอ่อ คงไม่เคยมั้งครับ”“แต่นุ่นว่านุ่นคุ้นหน้าพี่พัทธุ์มากเลยนะคะ”“หน้าพี่คงโหลมั้งครับ” ไม่รู้จัก อย่ายุ่ง ขอร้อง“ขอไลน์หน่อยได้ไหมคะพี่พัทธุ์”บอกว่าไม่เคยเจอ ยังจะขอไลน์อีก“เมียพี่ดุค่ะ เกรงว่าจะไม่ได้” ปฏิเสธขนาดนี้ คงยอมฟังง่าย ๆ นะ“มีเจ้าของแล้วเหรอคะ เสียดายจัง” หล่อนยังคงหยอดเขาต่อทางด้านลักศิกายืนมองไปที่โต๊ะที่ลุงนั่งได้สักพักแล้ว ไม่เข้าใจว่าสาวเจ้าที่นั่งข้างเต็งหนึ่ง แต่ทำไมขาเธอจึงเขี่ยขาลุงของเธอ หมายความว่าไง แถมยังยื่นมือถือให้เขาด้วย และด้วยความเร็วแสง เธอเดินไปหาธนพัทธุ์ทันที“พี่พัทธุ์ขา...กลับบ้านกันไหมคะ เมียง่วงนอนแล้ว” สาวเจ้าชะงักเก็บมือถืออย่างรวดเร็ว“หนูง่วงแล้วเหรอคะ” เขาดึงตัวเธอมานั่งตรงหน้าขา คางก็เกยตรงไหล่เธอไว้...ดีงาม สามีน่ารักที่สุด เธอชายตาไปหาชะนีข้างหน้า แล้วยิ้มให้แบบผู้ชนะ“นี่ใครคะ เพื่อนพี่หนึ่งเหรอ” เธอแกล้งถาม เพราะถ้าถามว่าเพื่อนเต็งหนึ่งแสดงว่าหล่อนหน้าแก่“อ๋อ ไม่ใช่หรอกจ้ะ น้องนุ่น เพิ่งรู้จักกันน่ะ” เต็งหนึ่งยิ้มแห้ง รู้ละสิว่าเธอรายงานชญาดาแน่ถ้าเขานอกลู่นอกทาง“พี่นายบอกให้พี่หนึ่งไปหาตรงโน้นค่ะ” เธอชี้ไปทางที่ชญาดาอยู่“ครับ

  • ลุงรหัสที่รัก (NC 18+)   บทที่ 42

    “ลุง ไม่ต้องเลย ไม่เคยได้อาบจริงสักที กว่าจะได้ออกมาเกือบชั่วโมงทุกทีเลย หนูไม่หลงกลลุงหรอก” เดี๋ยวนี้เธอเริ่มรู้ทันแล้วเขาชอบจริง ๆ นั่นแหละ ห้องน้ำที่มีทั้งกระจก มีทั้งอ่าง ชอบสุด ๆ อยู่แล้ว อุ้มเลยแล้วกัน“ลุงปล่อย เดี๋ยวหล่น ไม่เอา...เดี๋ยวไปช้า” เรื่องอะไรจะยอมปล่อย รอมาทั้งวัน“สัญญาว่าไม่นาน...นะ ๆ เมียจ๋า”“อือ...อ้า...อ้า...”ห้าสิบนาทีผ่านไป“ลุง...พอเถอะ หนูไม่ไหวแล้ว อือ” ...สุดท้ายเมียลักก็โดนผัวพัทธุ์หลอกจนได้ผับ SSS งานวันเกิดจีน่า “ทำไมเพิ่งมายายลัก...อย่าบอกนะว่ามัวแต่จัดอยู่”นั่นไงเพื่อนของเธอ พวกนางคือนักสืบโคนัน จีน่าพูดเสร็จก็หันไปแซวธนพัทธุ์ต่อ“พี่พัทธุ์ ทำไมขาอ่อนขนาดนั้นคะ” ธนพัทธุ์บอกนางว่าไปวิ่งมาเลยเหนื่อย“เอ่อ คือใช้เวลาอาบน้ำกันสองคนนานไปหน่อย”“กรี๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ” เสียงกรี๊ดรัว ๆ ของเพื่อนเธอ เธอขอแทรกแผ่นดินหนีตรงนี้ได้ไหม อายมากเลย ดูลุงตอบสิ“อ้ะนี่ของขวัญ.สุขสันต์วันเกิดนะเพื่อนรัก รักแกนะ” เธอรีบตัดบทอวยพรวันเกิดก่อนที่จีน่าจะหลอกถามลุงไปมากกว่านี้ คนนั้นยิ่งโกหกไม่เนียนด้วยธนพัทธุ์ไปนั่งรวมกับกลุ่มพี่หนึ่ง พี่ตะวัน กลุ่มนั้นนั่งรวมตั

  • ลุงรหัสที่รัก (NC 18+)   บทที่ 41

    “พี่รักหนู อือ...อือ...” เสียงเขากระซิบข้างหูพร้อมกับจังหวะที่แรงเร็ว และร่างของทั้งคู่เกร็งจนถึงปลายทางพร้อมกันอีกครั้ง และเธอรู้ว่าบทรักคืนนี้คงไม่ใช่แค่รอบเดียวอย่างแน่นอนธนพัทธุ์นอนทับบนร่างของเธอพร้อมทั้งกระซิบข้างหูเบา ๆ“ขอโทษนะ” เขาขอโทษเธอเรื่องอะไร“ขอโทษเรื่องอะไรคะ”“ขอโทษที่แตกเร็วไปหน่อย มันอัดอั้นมาหลายวัน” นั่นไง เล่นเอาคนฟังหน้าแดงไปอีก“ไม่เร็วนะคะ” เธอพูด ก้มหน้าอย่างอาย ๆ“หนูก็ไม่เร็วสิ แตกไปหลายน้ำนี่” จะพูดทำไมเนี่ย คนยิ่งอายอยู่“บ้า” เธอได้แต่ค้อนแล้วก็ทุบลงบนไหล่แกร่ง ก่อนที่คนบนตัวจะพูดขึ้นมาเสียงเบา แต่ทำให้เธอขนลุกซู่ทีเดียว“ไปลองอ่างอาบน้ำกันหน่อยดีกว่า”“ลุง” ยังไม่ทันจะพูดอะไร ตัวเธอก็ลอยขึ้นไปอยู่บนอ้อมแขนคนที่ตอนนี้เธอเรียกได้เต็มปากแล้วว่าเป็นสามีตอนนี้เขาก็เรียนจบสามปีครึ่งอย่างที่ตั้งใจ ส่วนลักศิกาเรียนปีสองเทอมสองแล้ว สำหรับอนาคต ตอนแรกเขาอยากจะเปิดบริษัทกับเพื่อน แต่การเปิดบริษัทมันอาจต้องมีเวลา ซึ่งตอนนี้เขายังไม่อยากจะเสียเวลาไปกับตรงนั้นสักเท่าไร เขาอยากอยู่กับเมียมากกว่า อยากมีเวลาขับรถรับส่งเธอ ไปเที่ยวกัน ติวหนังสือให้เธอ ใช้เวลาของสองเร

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status