ตอนที่ 5

“เกดจ๋า... เรามาทำลูกกันดีกว่า... วันนี้พี่คิดถึงเกดเหลือเกิน”

เมื่อเห็นภรรยากระโจมอกออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูผืนเดียว สามีรีบรบเร้าด้วยน้ำเสียงและแววตากระสัน

“พี่แดนน์อยากหรือคะ”

          เกดสุดาไม่มีอารมณ์ แต่ก็เดินมาทรุดกายลงนั่งที่ขอบเตียงอย่างว่าง่าย

“อยากสิ... หลายวันแล้วนะที่เกดไม่ยอมให้พี่ทำ”

แดเนียลที่แก้ผ้ารออยู่บนเตียงรีบรวบร่างอรชรของภรรยาเข้ามากอดจูบลูบคลำด้วยความโหยหา

“วันหลังได้ไหมคะพี่แดนน์”

เกดสุดาบ่ายเบี่ยง

“ดื้อจริง... ถ้าเมียไม่ยอมให้ผัวทำการบ้านแล้วเมื่อไรจะท้องสักที”

สามีว่า หญิงสาวยังคงพยายามออกอาการขัดขืนน้อยๆ หากสุดท้ายใบหน้างามก็ถูกโอบเข้ามาประกบริมฝีปากเข้าหากันแน่น

“พี่คิดถึงเกดนะคนดี... หลังๆ มานี้เกดไม่ค่อยให้พี่ทำเลยนะ”

แดเนียลตัดพ้อภรรยา น้ำเสียงกระเส่าสั่นไปด้วยความปรารถนาที่จะร่วมรัก

“เกดไม่พร้อมค่ะพี่แดนน์”

หญิงสาวยังแสดงอาการขัดขืน แดเนียลไม่ฟัง เขาพยายามแทรกลำตัวเข้าหาภรรยาที่เอาแต่ถอยหนี

ทว่าสุดท้ายก็โดนรั้งมานอนหงายอ้าซ่าถ่างขาอยู่ตรงขอบเตียง เข่าทั้งสองข้างถูกง้างให้เปิดรับลำตัวหนาของแดเนียลที่แทรกเข้ามาอย่างดุดันโหยหา

          “วันนี้พี่อยากเอาเกดเหลือเกิน”

มือสากๆ ของสามีสอดเข้าใต้ชายชุดนอนบางๆ อาการขัดขืนของเกดสุดาเริ่มอ่อนลง แม้ไม่รู้สึกอยากสักเท่าไร แต่มันก็เป็นวิธีเดียวที่จะทำให้หล่อนตั้งท้องลูกของเขา

“พี่แดนน์เบาๆ นะคะ”

หญิงสาวค่อยๆ หลับตา ด้วยอารมณ์แบ่งรับแบ่งสู้ พยายามตั้งสติรับสถานการณ์ที่คาดเดาเอาไว้ล่วงหน้าว่ามันจะต้องเจ็บ

          “จ้ะ... ให้พี่เล้าโลมสักเดี๋ยว แล้วเกดก็จะเสียวเองแหละ”

ชุดนอนบางๆ ถูกมือของแดเนียลเปลื้องออกจากร่างไปแล้ว หญิงสาวปล่อยให้สามีลูบไล้จูบไซ้ผิวนุ่มตั้งแต่ซอกคอลงมาจนถึงหน้าขาตึงเต็ม หนวดเคราระคายถากทิ่มผิวเนื้อบอบบางทำเอาเจ้าของเรือนร่างขนลุกซู่

“เสียวค่ะพี่แดนน์”

เสียงของภรรยาที่ได้ยิน ทำให้สามีกระตุกยิ้มย่ามใจที่สามารถทำให้หล่อนเคลิบเคลิ้มภายในระยะเวลาอันสั้น แดเนียลรีบจู่โจมโลมเล้าต่อเนื่องด้วยการจูบไซ้กลับขึ้นมาถึงทรวงอกอวบอิ่มขนาดพอดีมือไม่เล็กไม่ใหญ่ คลึงเคล้นความหยุ่นนุ่มด้วยสองมืออย่างเมามัน ก่อนจะรวบบีบปลายถันจนปูดขึ้นมาแข็งตั้งแล้วดูดเลียสลับไปมาทั้งสองเต้า

“อ่าห์... ”

เกดสุดาครางออกมาด้วยความเสียว แดเนียลเก่งในเรื่องพวกนี้ เขาเล้าโลมได้อย่างดิบเถื่อนดุดัน

“พี่จะใส่แล้วนะ”

ส่วนปลายแดงก่ำเปียกเยิ้มถูกนำมากดเข้ากับสองกลีบหนึบแน่น

“อูย... แน่นมากเกด”

แดเนียลรู้ว่าขนาดของหล่อนกับเขาช่างไม่สัมพันธ์กันเอาเสียเลย เกดสุดาทำหน้าเจ็บ

“ไม่หวะค่ะ... ”

“เจ็บนิดเดียวนะ”

เพราะว่าสอดใส่ได้แล้วเกือบครึ่ง แดเนียลรู้ว่าถ้าขืนเขาถอนดุ้นออกมากลางคัน คงยากที่จะเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง เขาจึงเสี่ยงกระเด้าเข้าใส่อย่างล้ำลึกรุนแรงจนดุ้นเนื้อจมหายลงไปในความคับแคบของหล่อนได้อย่างเหลือเชื่อ

“อร๊ายยยย... ”

          แก่นกายยาวใหญ่สอดใส่เข้ามาคับแน่นอยู่ในร่องสวาทของเกดสุดาจนมิดสุดโคนพวงสวรรค์

“โอ้ย... มะ... ไม่นะพี่แดนน์”

จู่ๆ หญิงสาวก็ผลักอกเขาเอาไว้จนแดเนียลสะดุด

          “ให้พี่เอาเถอะนะ... พี่ทรมาน”

แดเนียลกระซิบกระซาบจนริมฝีปากชิดใบหู ในนาทีนี่เขาหน้ามืดตามัวจนยอมรับว่าตัวเองเห็นแก่ตัวที่หักหาญเอาอย่างดิบเถื่อน

“มะ... ไม่... ”

เกดสุดาผลักแรงจนสามีหมดอารมณ์

“ไม่เป็นไร... ถ้าเกดไม่อยากทำ”

แดเนียลยอมถอนแก่นกายที่ตอนนี้สภาพของมันหดห้อยอ่อนยวบลงมาเหมือนมะเขือยาวย่างไฟเพราะหมดอารมณ์ จากนั้นก็คว้าผ้าเช็ดตัวมานุ่ง หยิบบุหรี่ที่วางอยู่บนโต๊ะเล็กๆ ข้างประตูแล้วเดินออกมายืนสูบอยู่ที่ระเบียงหลังห้อง

“พี่แดนน์... เกดขอโทษค่ะ”

หญิงสาวคว้าชุดนอนขึ้นมาสวมร่างแล้วเดินตามชายหนุ่มออกมาที่ระเบียงหลังห้อง

หล่อนรักเขา แคร์ความรู้สึกของเขาที่สุด มือเรียวสวมกอดร่างกำยำของแดเนียลจากทางด้านหลัง ใบหน้านวลซบซุกอยู่กับแผ่นหลังแกร่งไปด้วยริ้วลายกล้ามเนื้อ

“เกดขอโทษค่ะ”

หญิงสาวกระซิบเบาๆ  แนบใบหน้ากับแผ่นหลังกว้างของสามีราวจะบอกให้รู้ว่าหล่อนรักเขาเหลือเกิน

“ขอโทษเรื่องอะไร”

แดเนียลถามเสียงเรียบ ยกบุหรี่ขึ้นสูบ

“ขอโทษที่ทำให้พี่แดนน์หมดอารมณ์น่ะสิคะ”

เกดสุดารู้สึกเจ็บปวดใจที่เหตุการณ์บนเตียงเมื่อครู่ต้องจบลงแบบนี้ แต่ถ้าทนให้เขาทำ... สุดท้ายหล่อนก็เจ็บกาย

“เกดไม่อยากใช่ไหม ไหนลองบอกพี่แดนน์ซิว่ามันเป็นยังไง... บอกมาตามตรงว่าเบื่อพี่แล้วใช่ไหม?”

น้ำเสียงประชดประชัน